
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 14 september 2010 om 23:53
Hey Toy, tis wel niet hetzelfde, maar hier ook "gesprek" gehad en hij boos op mij natuurlijk.. Het is al niet fijn om iemand op zijn (niet genomen) verantwoordelijkheden te wijzen, ik wil die "moeder" niet zijn, maar als je dan voor jezelf opkomt, krijg jij de bal terug?!
Tja, snap momenteel als geen ander je frutstratie hierover! Dat omdraaien van alles.. en hoe erg is dat nu helemaal voor jou/mij (bagatelliseren)? Zelfs voorbereid lopen zij er nog mee weg en laten je achter, met stomheid geslagen.. Denk dat je toch ergens blij mag zijn dat ie niet bij je inwoont en dat je geen gezamenlijke financiele kwesties hebt..
Dan nog is het verre van leuk, en tis zelfs ook idd sneu en wekt ergens ook medelijden op.. maar wou je oppeppen met dat het nog erger had gekund..
(niet dat dat helpt of eea draaglijker maakt). Maar ik denk dat we tegen soortgelijke dingen aanlopen. En ook dat wij ons teveel kunnen inleven, of te lang. Omdat we ook de goede kanten zien en blijven zien tegelijkertijd.En hoe hij zichzelf met name benadeelt.
Sterkte, moeilijk, zo'n mail die op emoties speelt, he? Misschien moet jij gewoon ff niet lezen en niet kijken, zelf eens wat struisvogel spelen.. hoop dat je je gedachten ervan kan afleiden. Blijft gewoon moeilijk als je van iemand houdt, in hem gelooft, en dan jij het gedaan hebt. Zo oneerlijk voelt dat!
Houd je taai, hoor!
Tja, snap momenteel als geen ander je frutstratie hierover! Dat omdraaien van alles.. en hoe erg is dat nu helemaal voor jou/mij (bagatelliseren)? Zelfs voorbereid lopen zij er nog mee weg en laten je achter, met stomheid geslagen.. Denk dat je toch ergens blij mag zijn dat ie niet bij je inwoont en dat je geen gezamenlijke financiele kwesties hebt..
Dan nog is het verre van leuk, en tis zelfs ook idd sneu en wekt ergens ook medelijden op.. maar wou je oppeppen met dat het nog erger had gekund..
(niet dat dat helpt of eea draaglijker maakt). Maar ik denk dat we tegen soortgelijke dingen aanlopen. En ook dat wij ons teveel kunnen inleven, of te lang. Omdat we ook de goede kanten zien en blijven zien tegelijkertijd.En hoe hij zichzelf met name benadeelt.
Sterkte, moeilijk, zo'n mail die op emoties speelt, he? Misschien moet jij gewoon ff niet lezen en niet kijken, zelf eens wat struisvogel spelen.. hoop dat je je gedachten ervan kan afleiden. Blijft gewoon moeilijk als je van iemand houdt, in hem gelooft, en dan jij het gedaan hebt. Zo oneerlijk voelt dat!
Houd je taai, hoor!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 15 september 2010 om 01:08
Vanavond was beste vriendin hier, heb haar de mails laten lezen (en mijn meer dan duidelijke antwoord erop) en ondanks dat ze zo ongeveer alles al wel wist viel haar mond ervan open. Altijd staat ze achter me, al 12 jaar, altijd steunt ze me in welke beslissing dan ook, ze gunt me de liefde meer dan wie ook. Maar hier viel letterlijk haar mond van open. Ze zei: 'Hier ga je mee stoppen Toy, hier mag je niet mee doorgaan.'
Ik heb nog een mailtje gehad van hem en twee smsjes. Ik heb niet gereageerd, kan het even niet opbrengen.
Mijn vriendin zei, hij smijt je van de ene in de andere hoek, en eigenlijk is dat ook zo. Vrijdag krijg ik liefdesverklaringen, zaterdag het bericht dat hij me de dag erop niet wil zien, zondag dat hij me zaterdag nodig had en dat het klaar is. Maandag een hoop gezeik, vandaag een mail die alleen maar bestaat uit een stuk of vijftien verwijten én een mail waarin hij zegt bijna te sterven van verdriet. Als antwoord op mijn, niet mis te verstane mail, het verwijt dat ik hem niet begrijp en last but not least eens smsje dat hij echt alleen maar mij wil en vervolgens nóg eentje dat ik iets moet laten horen omdat hij zich zorgen maakt.
Toen ik dat deed, me zorgen maken, kreeg ik toen antwoord? Nee, afgelopen drie weken zelfs twee keer voorgekomen. Die man weet niet meer waar hij het zoeken moet geloof ik en probeert mij erin mee te slepen, gek te krijgen, maar dat gaat niet gebeuren.
Wat jij zei Suzy, begripvol oké, maar ik heb het wel veel te lang gehad. En met de dingen die hij de afgelopen dagen gemaild en gesmst heeft heeft hij alles om zeep geholpen. Zielig? Jammer dan, de kinderen in Afrika die niet te eten hebben zijn ook zielig, en die ga ik ook geen brood brengen terwijl die er écht niks aan kunnen doen. Hier kun je hulp zoeken, en krijgen, als je dan vervolgens tot twee keer toe (vorig jaar en nu) niet meer gaat 'omdat het toch niet helpt/je het niet nodig hebt' tja... val mij er dan niet mee lastig. Als ik dat graag wilde was ik wel in de hulpverlening gegaan.
Ik moet morgen maar een mailtje sturen dat hij me beter met rust kan laten en dat ik geen antwoord meer zal geven. Toch is het ook moeilijk nu en dan, maar door zijn gedrag heeft hij het weer iets gemakkelijker gemaakt denk ik.
Ik mag niet ergens blij zijn dat hij niet bij me inwoont, ik mag héél blij zijn dat hij niet bij me inwoont. Maar wat jammer dat het zo moest lopen, wat jammer dat hij zich uiteindelijk op al deze manieren geuit heeft. En ja Suzy, het voelt niet alleen maar het ís ook verschrikkelijk oneerlijk!
Enne... dames MissT en Stew, denk dat dat zelfs niet lukt momenteel
Ik heb nog een mailtje gehad van hem en twee smsjes. Ik heb niet gereageerd, kan het even niet opbrengen.
Mijn vriendin zei, hij smijt je van de ene in de andere hoek, en eigenlijk is dat ook zo. Vrijdag krijg ik liefdesverklaringen, zaterdag het bericht dat hij me de dag erop niet wil zien, zondag dat hij me zaterdag nodig had en dat het klaar is. Maandag een hoop gezeik, vandaag een mail die alleen maar bestaat uit een stuk of vijftien verwijten én een mail waarin hij zegt bijna te sterven van verdriet. Als antwoord op mijn, niet mis te verstane mail, het verwijt dat ik hem niet begrijp en last but not least eens smsje dat hij echt alleen maar mij wil en vervolgens nóg eentje dat ik iets moet laten horen omdat hij zich zorgen maakt.
Toen ik dat deed, me zorgen maken, kreeg ik toen antwoord? Nee, afgelopen drie weken zelfs twee keer voorgekomen. Die man weet niet meer waar hij het zoeken moet geloof ik en probeert mij erin mee te slepen, gek te krijgen, maar dat gaat niet gebeuren.
Wat jij zei Suzy, begripvol oké, maar ik heb het wel veel te lang gehad. En met de dingen die hij de afgelopen dagen gemaild en gesmst heeft heeft hij alles om zeep geholpen. Zielig? Jammer dan, de kinderen in Afrika die niet te eten hebben zijn ook zielig, en die ga ik ook geen brood brengen terwijl die er écht niks aan kunnen doen. Hier kun je hulp zoeken, en krijgen, als je dan vervolgens tot twee keer toe (vorig jaar en nu) niet meer gaat 'omdat het toch niet helpt/je het niet nodig hebt' tja... val mij er dan niet mee lastig. Als ik dat graag wilde was ik wel in de hulpverlening gegaan.
Ik moet morgen maar een mailtje sturen dat hij me beter met rust kan laten en dat ik geen antwoord meer zal geven. Toch is het ook moeilijk nu en dan, maar door zijn gedrag heeft hij het weer iets gemakkelijker gemaakt denk ik.
Ik mag niet ergens blij zijn dat hij niet bij me inwoont, ik mag héél blij zijn dat hij niet bij me inwoont. Maar wat jammer dat het zo moest lopen, wat jammer dat hij zich uiteindelijk op al deze manieren geuit heeft. En ja Suzy, het voelt niet alleen maar het ís ook verschrikkelijk oneerlijk!
Enne... dames MissT en Stew, denk dat dat zelfs niet lukt momenteel
woensdag 15 september 2010 om 01:28
Tis ook oneerlijk, Toy, maar dat ziet ie zelf absoluut niet. Groot voorbeeld van "hoe groot kan je blinde vlek over jezelf zijn?!"
En toch zie je dat jongetje voor je, dat van zijn voetstuk gevallen is, zich groot houdt, grote b*k zelfs nog durft te hebben, maar diep van binnen zo klein is en zoveel nodig heeft. Maar je wil geen moeder zijn, je wil gelijkwaardig partner zijn. Niet zijn tekorten goedmaken.
Wij zijn nogal van "zelf eea helen" aan eigen tekorten/ tekortkomingen. Dan is het extra lastig om te zien dat iemand dat bij jou neerlegt en niet zelf aanpakt. Dat irriteert extra, omdat wij ons zelf willen hoeden voor zo'n slachtofferrol. En dan iemand daar zich zo ogenschijnlijk gemakkelijk aan overgeeft of zich niet eens van bewust is.. Dat zieligdoen is iets wat wij onszelf niet toestaan en zo niet willen zijn/doen/voorbij zijn.
En toch zie je dat jongetje voor je, dat van zijn voetstuk gevallen is, zich groot houdt, grote b*k zelfs nog durft te hebben, maar diep van binnen zo klein is en zoveel nodig heeft. Maar je wil geen moeder zijn, je wil gelijkwaardig partner zijn. Niet zijn tekorten goedmaken.
Wij zijn nogal van "zelf eea helen" aan eigen tekorten/ tekortkomingen. Dan is het extra lastig om te zien dat iemand dat bij jou neerlegt en niet zelf aanpakt. Dat irriteert extra, omdat wij ons zelf willen hoeden voor zo'n slachtofferrol. En dan iemand daar zich zo ogenschijnlijk gemakkelijk aan overgeeft of zich niet eens van bewust is.. Dat zieligdoen is iets wat wij onszelf niet toestaan en zo niet willen zijn/doen/voorbij zijn.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 15 september 2010 om 01:47
Ik geloof best dat hij het niet ziet, als hij het wel zou zien zou hij zo niet doen toch?! En wij willen niet alleen niet zo zijn, wij willen ook niet zo iemand als partner, ik niet tenminste.
Bah, zo frustrerend dat ik nooit tot hem door heb kunnen dringen! Maar ook zo frustrerend hoe hij nu bezig is. Moet er niet aan denken dat hij me nog dingen 'uit zou gaan leggen', hoe dan?!
Bah, zo frustrerend dat ik nooit tot hem door heb kunnen dringen! Maar ook zo frustrerend hoe hij nu bezig is. Moet er niet aan denken dat hij me nog dingen 'uit zou gaan leggen', hoe dan?!
woensdag 15 september 2010 om 08:00
Toy, die man lijkt een behoorlijke persoonlijkheidsstoornis te hebben, die kón je ook niet helpen! Bord voor zijn kop, zo niet een heel servies. Doet er niet toe of hij het ziet of niet: hij gedraagt zich zo en ongeacht de oorzaak verdient niemand het, en jij al helemaal niet, om zo behandeld te worden. Inderdaad maakt dit gedrag wel dat je misschien eerder zegt: dit is de grens. Maar leuk is het nooit!
Wat ontzettend jammer en waardeloos! Ik gun je rust, en een liefdevolle partner. Maar die vriendin is ook een hele goeie; dat hoor ik al wel!
Ik gister een leuke, ontspannen avond met exnr1 gehad en vanochtend er wel wat last van. Soort heimwee gevoel; had hem graag in mijn bedje gezien vanochtend, om hem wakker te kussen... Ga maar gauw werken, afleiding zoeken
Wat ontzettend jammer en waardeloos! Ik gun je rust, en een liefdevolle partner. Maar die vriendin is ook een hele goeie; dat hoor ik al wel!
Ik gister een leuke, ontspannen avond met exnr1 gehad en vanochtend er wel wat last van. Soort heimwee gevoel; had hem graag in mijn bedje gezien vanochtend, om hem wakker te kussen... Ga maar gauw werken, afleiding zoeken
woensdag 15 september 2010 om 09:12
@Bkster: kan er niks aan doen, maar zoals je over hem denkt/praat, ligt daar een grote liefde..
(Ik heb na jaren nog soms hetzelfde tav ex: gisteravond was ex hier en kon ik ff mijn hart luchten over de ruzie met "kostganger" (net zo'n "kind" als Date dus). Dat is dan zo fijn, even die support, dat saamhorige even, ook ex heeft de nodige issues gehad met hem, kent hem langer dan vandaag. Op die momenten vind ik hem nog steeds zo'n fijne man, is het weer even zo vertrouwd..Op sommige dingen na was hij gewoon een toppie partner. Ik denk voor jou hetzelfde. Ik zie eea nog wel goedkomen misschien bij jou?
(Ik heb na jaren nog soms hetzelfde tav ex: gisteravond was ex hier en kon ik ff mijn hart luchten over de ruzie met "kostganger" (net zo'n "kind" als Date dus). Dat is dan zo fijn, even die support, dat saamhorige even, ook ex heeft de nodige issues gehad met hem, kent hem langer dan vandaag. Op die momenten vind ik hem nog steeds zo'n fijne man, is het weer even zo vertrouwd..Op sommige dingen na was hij gewoon een toppie partner. Ik denk voor jou hetzelfde. Ik zie eea nog wel goedkomen misschien bij jou?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 15 september 2010 om 09:14
@Toy: nee, zo iemand zeker niet als partner! Dit gedrag is eigenlijk nog steeds "afzetten", pubertijd, kinderlijk. Dan ben je niet gelijkwaardig in bepaalde opzichten, maar moeder-kind. Moet er werkelijk niet aan denken! En dan moet je nog oppassen voor dat moedeloze gedrag, dat je je eigen humeur en zin in het leven niet laat beinvloeden.
Aan de andere kant zijn er natuurlijk genoeg fijne en leuke kanten aan zo iemand, dat is het sneue eraan. Ze willen dat je daarnaar kijkt, maar dit negatieve overheerst op een gegeven moment zo. Dan voelen ze zich tekortgedaan, niet gezien in wie ze ook zijn (buiten "lapzwans om), en rekenen eigenlijk op dat wij dat goede blijven zien. Begrijpen/accepteren ook niet wat wij daarmee te maken hebben/last van hebben.
En ik weet wel waarom ze het niet willen/kunnen laten doordringen: dan hebben ze ook geen zelfrespect meer. Dan gaan ze zichzelf ook veroordelen en komen ze helemaal tot niks meer. Hun zelfbeschermingsmechanisme komt dan naar boven. Sluiten zich op dat moment af (net als vroeger bij commentaar van pa en ma). In gedachten of door weglopen.
(elke aanmerking, hoe anders ik dat ook doe,wordt vergeleken met "je bent net als mam". Die zit dus in zijn kop als "veroordelaar", de innerlijke criticus heet dat. Vroeger veel te hard veroordeeld thuis, dat elke "kritische noot" dat gevoel teweeg brengt. Zij "overleven" alleen door dat te blocken.
Daar kom je niet doorheen, dan zetten ze die weerstand op, lopen ervan weg, willen dat niet horen. En ook niet zo (slecht) over zichzelf denken. En jij bent dan degene die hun dat k*tgevoel (over zichzelf) bezorgt, waar ze zo moeizaam bovenuit leven.
En dat terwijl hij juist van jou verwacht dat jij hem dat fijne gevoel geeft. Want dat zoekt hij in een vrouw: bewondering, support, geloof in hem, waar hij diep van binnen niet in zichzelf gelooft. En comfort dus (zorgzaamheid). Dat is het sneue ervan. Zoeken lieve, meegaande, begrijpende vrouwen/ mensen om zich heen, die (nog) geloven in hun plannen en luisteren naar hun verhalen, hen serieus nemen...Niet die door hen heenkijken, dat is bedreigend.. Als ze door de mand vallen, verwachten ze denk ik van jou en mij support, onvoorwaardelijk. dus een shock dat dat niet zo is. Trekt die boosheid van jou niet.
Kortom: vermijdingsgedrag & "aanval is de beste verdediging" (uitmaken voordat jij het kan doen bijv).
Nee Toy, je bent idd beter af, al is Date misschien verder nog zo charmant, lief, lekker, enz. erdoorheen kan je misschien best het "gekwetste en gewonde" jongetje zien, maar jij hebt een man nodig.
(In mijn geval ken ik hem levenslang en ik weet/voel ook de pijn die daarachter zit. Dat maakt het zo moeilijk om die spiegel te moeten zijn. Heb me als kind altijd beschermend opgesteld tav gezin, ik was de moeder/verzachter van iedereen. Die rol heb ik jaren geleden losgelaten, hij en nog 1 familielid willen daar eigenlijk niet aan, rekenen op mijn hulp dus en ik krijg die woede als dat niet uitkomt).
Herken jij een patroontje van "je bent geweldig zolang je steunt, bewondert, vrijlaat>> boos en weglopen als jij dat niet bent?
Aan de andere kant zijn er natuurlijk genoeg fijne en leuke kanten aan zo iemand, dat is het sneue eraan. Ze willen dat je daarnaar kijkt, maar dit negatieve overheerst op een gegeven moment zo. Dan voelen ze zich tekortgedaan, niet gezien in wie ze ook zijn (buiten "lapzwans om), en rekenen eigenlijk op dat wij dat goede blijven zien. Begrijpen/accepteren ook niet wat wij daarmee te maken hebben/last van hebben.
En ik weet wel waarom ze het niet willen/kunnen laten doordringen: dan hebben ze ook geen zelfrespect meer. Dan gaan ze zichzelf ook veroordelen en komen ze helemaal tot niks meer. Hun zelfbeschermingsmechanisme komt dan naar boven. Sluiten zich op dat moment af (net als vroeger bij commentaar van pa en ma). In gedachten of door weglopen.
(elke aanmerking, hoe anders ik dat ook doe,wordt vergeleken met "je bent net als mam". Die zit dus in zijn kop als "veroordelaar", de innerlijke criticus heet dat. Vroeger veel te hard veroordeeld thuis, dat elke "kritische noot" dat gevoel teweeg brengt. Zij "overleven" alleen door dat te blocken.
Daar kom je niet doorheen, dan zetten ze die weerstand op, lopen ervan weg, willen dat niet horen. En ook niet zo (slecht) over zichzelf denken. En jij bent dan degene die hun dat k*tgevoel (over zichzelf) bezorgt, waar ze zo moeizaam bovenuit leven.
En dat terwijl hij juist van jou verwacht dat jij hem dat fijne gevoel geeft. Want dat zoekt hij in een vrouw: bewondering, support, geloof in hem, waar hij diep van binnen niet in zichzelf gelooft. En comfort dus (zorgzaamheid). Dat is het sneue ervan. Zoeken lieve, meegaande, begrijpende vrouwen/ mensen om zich heen, die (nog) geloven in hun plannen en luisteren naar hun verhalen, hen serieus nemen...Niet die door hen heenkijken, dat is bedreigend.. Als ze door de mand vallen, verwachten ze denk ik van jou en mij support, onvoorwaardelijk. dus een shock dat dat niet zo is. Trekt die boosheid van jou niet.
Kortom: vermijdingsgedrag & "aanval is de beste verdediging" (uitmaken voordat jij het kan doen bijv).
Nee Toy, je bent idd beter af, al is Date misschien verder nog zo charmant, lief, lekker, enz. erdoorheen kan je misschien best het "gekwetste en gewonde" jongetje zien, maar jij hebt een man nodig.
(In mijn geval ken ik hem levenslang en ik weet/voel ook de pijn die daarachter zit. Dat maakt het zo moeilijk om die spiegel te moeten zijn. Heb me als kind altijd beschermend opgesteld tav gezin, ik was de moeder/verzachter van iedereen. Die rol heb ik jaren geleden losgelaten, hij en nog 1 familielid willen daar eigenlijk niet aan, rekenen op mijn hulp dus en ik krijg die woede als dat niet uitkomt).
Herken jij een patroontje van "je bent geweldig zolang je steunt, bewondert, vrijlaat>> boos en weglopen als jij dat niet bent?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 15 september 2010 om 10:59
Ik heb de mail verstuurd, eigenlijk maar een kort mailtje waarin ik vertel dat ik ervoor pas om nog langer onterechte verwijten naar mijn hoofd geslingerd te krijgen en dat dit de laatste keer is dat ik ergens op reageer. Dat ik nergens meer inhoudelijk op in wil gaan en het voor geen mens vol te houden is om zich aan te passen aan zijn stemming die van het ene naar het andere uiterste schiet. Dat ik rust wil en dat me dat voor hem nu ook het allerbeste lijkt. En heb hem sterkte met alles gewenst.
Ik hoop echt dat hij iets gaat doen om op te knappen, zijn leven op de rails te krijgen maar vooral zichzelf. Ben bang van niet maar dat moet ik loslaten.
Stew, inderdaad, ik ben hard toe aan rust, emotionele rust, van die onrust en buikpijn af. Als ik een sms kreeg sloeg mijn hart al een slag over (wat nu weer?) Dat wil ik niet meer.
Bkstr, ik denk het ook, al een tijdje, van die stoornis. Maar vond altijd dat het niet aan mij is om daar over te oordelen. Nu zeg ik het toch, ja ik denk het ook.
Vervelend van je heimwee gevoel, is wel begrijpelijk. Hoop dat je werk genoeg afleiding geeft.
Suzy, deze meegaande, begripvolle vrouw is klaar met begrijpen. Inderdaad vreemd om te merken wat dat met hem doet, zijn gedrag wordt er niet charmanter op wat weer nog duidelijker aangeeft dat er iets niet helemaal in orde is. Ik wil een vent, geen kind, geen emotioneel wrak. Afijn, dat zal inmiddels duidelijk zijn.
Maar ook al die verwijten, afschuwelijk! Wat zit er toch allemaal in zijn hoofd?! Ik heb een vakantie geboekt (duurt nog even) lekker ver en warm met een leuke groep mensen. Nu mailt hij me gisteren oa dat hij er niet tegen kan dat ik een erotische vakantie boek. HUH?? Erotische vakantie?? Snap werkelijk niet hoe hij erbij komt.
Lisannez, ik vind het ook heel verdrietig. Maar de illusie dat we het samen zo fijn hadden kunnen hebben heb ik laten varen. Als iemand zich zo gedraagt als Date dan kan ik het daar nooit fijn mee hebben. Niemand denk ik. Al met al, pijnlijk en doodzonde, maar veel beter af zonder hem. Ik heb er te lang in geloofd.
Ik hoop echt dat hij iets gaat doen om op te knappen, zijn leven op de rails te krijgen maar vooral zichzelf. Ben bang van niet maar dat moet ik loslaten.
Stew, inderdaad, ik ben hard toe aan rust, emotionele rust, van die onrust en buikpijn af. Als ik een sms kreeg sloeg mijn hart al een slag over (wat nu weer?) Dat wil ik niet meer.
Bkstr, ik denk het ook, al een tijdje, van die stoornis. Maar vond altijd dat het niet aan mij is om daar over te oordelen. Nu zeg ik het toch, ja ik denk het ook.
Vervelend van je heimwee gevoel, is wel begrijpelijk. Hoop dat je werk genoeg afleiding geeft.
Suzy, deze meegaande, begripvolle vrouw is klaar met begrijpen. Inderdaad vreemd om te merken wat dat met hem doet, zijn gedrag wordt er niet charmanter op wat weer nog duidelijker aangeeft dat er iets niet helemaal in orde is. Ik wil een vent, geen kind, geen emotioneel wrak. Afijn, dat zal inmiddels duidelijk zijn.
Maar ook al die verwijten, afschuwelijk! Wat zit er toch allemaal in zijn hoofd?! Ik heb een vakantie geboekt (duurt nog even) lekker ver en warm met een leuke groep mensen. Nu mailt hij me gisteren oa dat hij er niet tegen kan dat ik een erotische vakantie boek. HUH?? Erotische vakantie?? Snap werkelijk niet hoe hij erbij komt.
Lisannez, ik vind het ook heel verdrietig. Maar de illusie dat we het samen zo fijn hadden kunnen hebben heb ik laten varen. Als iemand zich zo gedraagt als Date dan kan ik het daar nooit fijn mee hebben. Niemand denk ik. Al met al, pijnlijk en doodzonde, maar veel beter af zonder hem. Ik heb er te lang in geloofd.
woensdag 15 september 2010 om 11:28
woensdag 15 september 2010 om 12:01
@dulce
Ja zelf hecht ik er ook veel waarde aan dat een relatie in welke vorm dan ook wel gelijkwaardig is. En dat het altijd een keuze is en niet iets moet zijn wat opgelegd word. ik heb wel eens gewoon helemaal niks meer van me laten horen tot hij zelf dacht he wat raar ik hoor niks meer van der. En moet zeggen het hielp, a gaf het mij meer rust en kon ik de dingen gaan doen die ik wil en moet doen en b ik geef hem niet het gevoel dat mijn leven alleen maar om hem draait want dat doet het ook niet.
@Suzy65
Iets moet ook nooit ten koste van jezelf gaan, oke soms duurt het even voor dat we het door hebben dat het de verkeerde kant op gaat. maar als je jezelf dan weer kan corrigeren dan denk ik dat je het goed doet. Het leven zit nou eenmaal vol met emoties en moeilijke en leuke dingen, tja thats life. Wel denk ik dat als je aan een sv begint dat je wel van beide kanten moeten kunnen blijven kijken. Het is niet alleen maar leuk, hoewel sommige mensen vinden dat het wel alleen leuk moet zijn. Ga ik ook meer voor diepgang en een fijne vriendschap, en ja daarin hoef je jezelf niet weg te cijferen om hem te willen houden.
Weet je het is een keuze waarover je gewoon goed nagedacht moet hebben want het breng veel moois maar ook gedoe.
Ik accepteer deze situatie want heb ervoor gekozen en bij ons wint de leuke momenten boven de rot momenten en zodra dat andersom zou gaan dan moet je eerlijk tegen jezelf en de ander zijn en dat het niet meer toevoegt dan ellende.
@iedereen. Ik heb met sv een heel fijn gesprek gehad, over hoe ik het zie en hoe hij het zou willen. En we zijn er uit gekomen.
We doen allebei ons best en weet nu dat ik blij mag zijn met deze situatie. Spreken jullie je sv vaak?
Ja zelf hecht ik er ook veel waarde aan dat een relatie in welke vorm dan ook wel gelijkwaardig is. En dat het altijd een keuze is en niet iets moet zijn wat opgelegd word. ik heb wel eens gewoon helemaal niks meer van me laten horen tot hij zelf dacht he wat raar ik hoor niks meer van der. En moet zeggen het hielp, a gaf het mij meer rust en kon ik de dingen gaan doen die ik wil en moet doen en b ik geef hem niet het gevoel dat mijn leven alleen maar om hem draait want dat doet het ook niet.
@Suzy65
Iets moet ook nooit ten koste van jezelf gaan, oke soms duurt het even voor dat we het door hebben dat het de verkeerde kant op gaat. maar als je jezelf dan weer kan corrigeren dan denk ik dat je het goed doet. Het leven zit nou eenmaal vol met emoties en moeilijke en leuke dingen, tja thats life. Wel denk ik dat als je aan een sv begint dat je wel van beide kanten moeten kunnen blijven kijken. Het is niet alleen maar leuk, hoewel sommige mensen vinden dat het wel alleen leuk moet zijn. Ga ik ook meer voor diepgang en een fijne vriendschap, en ja daarin hoef je jezelf niet weg te cijferen om hem te willen houden.
Weet je het is een keuze waarover je gewoon goed nagedacht moet hebben want het breng veel moois maar ook gedoe.
Ik accepteer deze situatie want heb ervoor gekozen en bij ons wint de leuke momenten boven de rot momenten en zodra dat andersom zou gaan dan moet je eerlijk tegen jezelf en de ander zijn en dat het niet meer toevoegt dan ellende.
@iedereen. Ik heb met sv een heel fijn gesprek gehad, over hoe ik het zie en hoe hij het zou willen. En we zijn er uit gekomen.
We doen allebei ons best en weet nu dat ik blij mag zijn met deze situatie. Spreken jullie je sv vaak?
woensdag 15 september 2010 om 14:47
MissT, ik schrok er ook wel een beetje van, denk dat een buitenstaander die je wel erg goed kent het allemaal nog scherper kan zien en de boodschap is ook erg duidelijk bij me aangekomen.
Ik had het mailtje gestuurd naar Date en even later staat hij te kloppen op het raam.... Tja, fuck, toch maar binnen gelaten, laten janken, laten praten, duidelijk gezegd hoe ik erover dacht maar daar eigenlijk ook totaal de fut niet meer voor. Ben er echt doodmoe van.
Toen we een relatie hadden en ik had hem nodig schopte hij me aan de kant. Nu hij het zo verziekt heeft dat ik te kennen geef met rust gelaten te willen worden staat hij voor de deur, hoe krom? Kan er wel weer kwaad om worden maar wat heeft het voor zin. Later weer een smsje dat hij wel verslaafd lijkt en nu hij me weer gezien heeft (zijn dosis heeft gehad) wat tot rust is gekomen.
En ik dan? Mag ik ook onderhand eens tot rust komen?
Lijkt me overbodig te melden dat ik niet gereageerd heb.
Ik had het mailtje gestuurd naar Date en even later staat hij te kloppen op het raam.... Tja, fuck, toch maar binnen gelaten, laten janken, laten praten, duidelijk gezegd hoe ik erover dacht maar daar eigenlijk ook totaal de fut niet meer voor. Ben er echt doodmoe van.
Toen we een relatie hadden en ik had hem nodig schopte hij me aan de kant. Nu hij het zo verziekt heeft dat ik te kennen geef met rust gelaten te willen worden staat hij voor de deur, hoe krom? Kan er wel weer kwaad om worden maar wat heeft het voor zin. Later weer een smsje dat hij wel verslaafd lijkt en nu hij me weer gezien heeft (zijn dosis heeft gehad) wat tot rust is gekomen.
En ik dan? Mag ik ook onderhand eens tot rust komen?
Lijkt me overbodig te melden dat ik niet gereageerd heb.

woensdag 15 september 2010 om 15:15
Toy, het is me nu ook duidelijk waarom hij het (per sms) heeft uitgemaakt. Het was een wanhoopspoging, hij ging er van uit dat jij aan zijn benen zou gaan hangen. Dat doe je niet en hij is nu compleet in paniek. Ik had hem ook binnen gelaten in jouw geval. Wat moet je anders?
En nu moet het over zijn, klaar, rust. Afsluiten. Hij moet uit je leven. Inderdaad niet meer reageren. Het moet hem helemaal duidelijk worden dat je niet meer terug komt!
Sterkte meissie!
En nu moet het over zijn, klaar, rust. Afsluiten. Hij moet uit je leven. Inderdaad niet meer reageren. Het moet hem helemaal duidelijk worden dat je niet meer terug komt!
Sterkte meissie!
woensdag 15 september 2010 om 16:25
Ben ik weer...ik heb weer zo'n bui, dat ik omdat ik weet dat hij niet te bereiken is, hem juist WIL bereiken. Ik heb dus net gebeld maar zn tel staat uit. Ik weet dat ik de baas ben over mezelf maar het is zo makkelijk om nog een keer te proberen te bellen, en zo moeilijk om niet straks allemaal smsjes te sturen uit frustratie.
Houden jullie me tegen ajb?
Ik baal er al genoeg van dat ik 1x heb gebeld...
@Toy
Ik ben ook weleens zoals jouw vent (is hij ook een GM?), dan heb ik ook dagen dat ik heel veel bevestiging nodig heb en het uit wanhoop dan maar per sms uitmaak, en mijn GM reageert dan net als jij heel kwaad. Maar toen het andersom was, toen mijn GM mij om bevestiging nodig had, dan was ik er weer wel voor hem. Misschien is het daarom wat anders bij jou en mag jij wel kwaad op de jouwe zijn, en mijn GM niet op mij als ik hem eens nodig heb, ik sta namelijk wel altijd voor m klaar als hij me nodig heeft.
Houden jullie me tegen ajb?
Ik baal er al genoeg van dat ik 1x heb gebeld...
@Toy
Ik ben ook weleens zoals jouw vent (is hij ook een GM?), dan heb ik ook dagen dat ik heel veel bevestiging nodig heb en het uit wanhoop dan maar per sms uitmaak, en mijn GM reageert dan net als jij heel kwaad. Maar toen het andersom was, toen mijn GM mij om bevestiging nodig had, dan was ik er weer wel voor hem. Misschien is het daarom wat anders bij jou en mag jij wel kwaad op de jouwe zijn, en mijn GM niet op mij als ik hem eens nodig heb, ik sta namelijk wel altijd voor m klaar als hij me nodig heeft.
woensdag 15 september 2010 om 16:40
dames...ik denk dat t tijd wordt dat ik ipv te accepteren en me rot en gefrustreerd te voelen omdat hij niet bereikbaar is, maar gewoon hetzelfde ga doen. Ik durfde wilde eerst nooit mn telefoon uitzetten, omdat we dan nog meer out of contact zouden zijn, en ik ben allang blij als hij belt, maar daar wil ik dus vanaf. Zo zet ik mezelf de hele tijd in de standby modus voor hem terwijl hij heel vaak in de offline modus gaat en ik het er maar mee moet doen. Wat dus allemaal bijdraagt aan mijn algehele ik-voel-me-soms-rot-eronder state of mind
(sorry voor al het engels maar in het NL is het minder efficient)
mijn telefoon gaat dus ook gewoon uit voortaan als ik t ff niet zie zitten met m.
niet om hem terug te pakken maar om gewoon gelijkwaardiger te voelen. Ik niet, dan hij ook niet, zoiets.
mooi extraatje van uitzetten is dan ook dat ik niet meer kan gaan zitten wachten op een telefoontje of smsje van hem. want dat zit er gewoon elke keer dik in dat ik dat doe.
(sorry voor al het engels maar in het NL is het minder efficient)
mijn telefoon gaat dus ook gewoon uit voortaan als ik t ff niet zie zitten met m.
niet om hem terug te pakken maar om gewoon gelijkwaardiger te voelen. Ik niet, dan hij ook niet, zoiets.
mooi extraatje van uitzetten is dan ook dat ik niet meer kan gaan zitten wachten op een telefoontje of smsje van hem. want dat zit er gewoon elke keer dik in dat ik dat doe.