Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 14 september 2010 om 13:04
Nou, verzetten was eigenlijk een 'verzonnen' woord als in: hij wil iets doen wat maar eens in de tig jaar voorkomt, om het cryptisch en onherkenbaar te houden 
Verzetten was daarin eigenlijk precies verkeerd gekozen. Als het inderdaad iets was dat hij de volgende dag/week/maand ook kon doen, had ik er minder moeite mee gehad.
Ik zit er nu aan te denken om zelf dan maar concessies te doen en toch iets willens en wetens af te zeggen. Ik vind echt dat ik geen recht heb om hem te claimen...
Wat een drama deze week zeg, pfoei... En jullie maar naar mijn oeverloze gezeik luisteren!
Verzetten was daarin eigenlijk precies verkeerd gekozen. Als het inderdaad iets was dat hij de volgende dag/week/maand ook kon doen, had ik er minder moeite mee gehad.Ik zit er nu aan te denken om zelf dan maar concessies te doen en toch iets willens en wetens af te zeggen. Ik vind echt dat ik geen recht heb om hem te claimen...
Wat een drama deze week zeg, pfoei... En jullie maar naar mijn oeverloze gezeik luisteren!
dinsdag 14 september 2010 om 13:09
dinsdag 14 september 2010 om 13:15
niet hij, maar jijzelf zet jezelf dus op de 2e plaats boompje!!!!
hij heeft je een aanbod gedaan en uit je eigen veel te goedheid voor hem, ontneem jij niet hem maar jezelf iets.
we are all the same
wat ik door de jaren heen trouwens ook heb gemerkt: het komt nooit uit om iets af te spreken, of er komt wat tussen dus het wordt op het laatste moment 'verzet', of je moet zelf weer wat afzeggen omdat t een tijdstip is dat hij kan, of je moet hem tot iets dwingen wat je eigenlijk niet wil>schuldgevoel ivm claimgedrag.
het is alleen maar gezeik ja. dat breekt gewoon een keer op.
dus kies voor de makkelijkste weg als hij wat aanbied: altijd ja-knikken!
hij heeft je een aanbod gedaan en uit je eigen veel te goedheid voor hem, ontneem jij niet hem maar jezelf iets.
we are all the same
wat ik door de jaren heen trouwens ook heb gemerkt: het komt nooit uit om iets af te spreken, of er komt wat tussen dus het wordt op het laatste moment 'verzet', of je moet zelf weer wat afzeggen omdat t een tijdstip is dat hij kan, of je moet hem tot iets dwingen wat je eigenlijk niet wil>schuldgevoel ivm claimgedrag.
het is alleen maar gezeik ja. dat breekt gewoon een keer op.
dus kies voor de makkelijkste weg als hij wat aanbied: altijd ja-knikken!
dinsdag 14 september 2010 om 13:16
Ho eens even hvj, volgens mij hebben wij nu ook een communicatiestoornis
Ik bedoelde meer dat omdat ik 'zeur' dat ik met hem moet praten hij daarvoor iets af moet zeggen wat hij graag wil doen en hij verder geen kans meer voor heeft. Terwijl hij de rest van de dagen WEL tijd voor mij heeft, maar ik niet voor hem. En dat allemaal terwijl ik ook nog degene ben die hier een relatie heeft en ik hem überhaupt niet mag claimen maar al blij moet zijn dat hij hier genoegen mee probeert te nemen. Zoiets
Ik bedoelde meer dat omdat ik 'zeur' dat ik met hem moet praten hij daarvoor iets af moet zeggen wat hij graag wil doen en hij verder geen kans meer voor heeft. Terwijl hij de rest van de dagen WEL tijd voor mij heeft, maar ik niet voor hem. En dat allemaal terwijl ik ook nog degene ben die hier een relatie heeft en ik hem überhaupt niet mag claimen maar al blij moet zijn dat hij hier genoegen mee probeert te nemen. Zoiets
dinsdag 14 september 2010 om 13:19
Boompje, je hoeft jezelf niet weg te cijferen, hoor. Jij hoeft je niet schuldig te voelen als hij iets wil afzeggen voor jou. Hij biedt het aan, hij is een grote jongen, hij kan zelf vast wel bedenken of hij dat wel of niet wil. Ik zou het ook gewoon aannemen.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
dinsdag 14 september 2010 om 13:19
Ik weet het Dulce, we zijn helaas niet zo uniek als we denken te zijn
Ik voel me alsof ik wat te compenseren heb, doordat ik aan zijn hoofd 'zeur'. IK ben immers degene die boos wordt, niet hij. Hij slikt mijn gezanik braaf.
Oooh, the complexity! En toch is het zo simpel dat we allemaal kuddedieren zijn daarin .
Ik voel me alsof ik wat te compenseren heb, doordat ik aan zijn hoofd 'zeur'. IK ben immers degene die boos wordt, niet hij. Hij slikt mijn gezanik braaf.
Oooh, the complexity! En toch is het zo simpel dat we allemaal kuddedieren zijn daarin .
dinsdag 14 september 2010 om 13:22
Ook dat weet ik, MT. Probleem is dat ik dan denk dat ik maar tijd moet MAKEN, want tijd valt altijd te MAKEN, toch? En wederom: ik heb het gevoel dat ik degene ben die dan maar water bij de wijn moet doen, omdat ik immers degene ben die aangeeft dat ik hier niet meer tegen kan. Ik hou de guillotine boven zijn hoofd: ALS wij niet praten, DAN gaat het fout tussen ons.
(Ik weet dat dat alles heel krom gedacht is van mij.)
(Ik weet dat dat alles heel krom gedacht is van mij.)
dinsdag 14 september 2010 om 13:29
@Boompje: "ik vind dat ik geen recht heb om hem te claimen"
Dat is nu net de hele clou van deze sv-relaties. Wel de lusten en niet de lasten, dat is de "deal" immers?!
Je accepteert meer dan je van wie ook zou accepteren, alleen maar om deze voorwaarde in stand te houden.
Als ik zie wat menigeen hier aan "zelfopoffering" doet, om hem maar blij te houden, dan is dat totaal indruisend tegen wat je zowiezo voor de liefde aan zelfopoffering zou doen (in deze tijd).
Alleen maar omdat dat zo afgesproken is, of omdat dit de "ongeschreven regels" zijn en dus alsnog je je confirmeert aan "hoe het hoort in sv-land". Dat staat me zo tegen, merk ik nu.
Zodra het om een sv gaat, gaan alle eigen behoeften hup de prullenbak in, omdat je dat niet hoort te voelen, niet mag voelen, dit niet van hem mag verlangen/vragen en ga zo maar door.
Wat we afgeschaft hebben in relaties met nr 1 en niet van plan bent genoegen mee te nemen, te onderdrukken, reden is om uit elkaar te gaan, enz enz, dat alles valt weg zodra het een minnaar is.
Vooraf worden "eisen" en voorwaarden (en gevoelens) al als "not done" en als ongewenst gezien en geaccepteerd. En dat maakt een sv ook zo aantrekkelijk kennelijk. Geen gedoe, van beide kanten, de focus op (alleen) lust. De rest wegdenken en dan is het er ook niet. Geen vervelende ergernissen, geen zorgen samen en dan blijkt die lust lang houdbaar te zijn.
En dat blijkt dan toch niet te lukken en blijkt dat het een beetje "vals spelen" is en je eea toch niet (blijvend) kan wegdenken. En je in je sv-relatie weer gefocussed raakt op wat je mist in die "relatie". Ja, dat is dan tegen de afspraken/"deal" in.. en dan begint het "spel" van opkomen voor je eigenwaarde/gevoelens versus verontschuldigen daarvoor. Want geen recht op..
De deal is dat je genoegen neemt met dat stukje wat er kan zijn en wat voor jou vrijgemaakt kan worden en jij voor hem vrij kan maken. Ik verbaas me elke keer hoe voor een sv in allerlei bochten gewrongen wordt, om hem happy te houden en niet teleur te stellen. Immers hij heeft thuis al iemand die "zeurt" en trekt, dus dat in geen geval! Dat werkt bewezen niet. Dus jij bent die escape, jij bent precies waar hij behoefte aan heeft: lekkere steamy seks zonder binding en gedoe.
Dat is misschien helemaal niet wat je werkelijk mist. Het is een deel, alleen het leuke en spannende en goede deel willen delen met je sv. Het is redelijk geforceerd, dat je alleen die kant van iemand wil meemaken, en de een kan dat beter dan de ander (of door schade en schande dit geleerd, zoals -denk ik- Stew en MissT).
Alleen als je dit echt kan scheiden of genoeg aan hebt, kan je een pure sv beleven (en misschien jarenlang spannend en voornamelijk leuk en interessant houden). dan moet er dus niet teveel onzekerheid en "gedoe' gaan meespelen en je gevoelens beperkt blijven voor diegene (of goed zelf mee om kunnen gaan). Alleen dan kan het.
Het is best een zware verantwoordelijkheid die op een sv rust: namelijk "tevreden houden, spannend houden, leuk houden van de ander". En dat is eigenlijk iets wat "uit" is in gewone relaties, maar ik her en der hoogtij zie vieren als het een sv/minnaar betreft. Torenhoge verwachtingen en dito teleurstelling, die er niet mag zijn.
Dat is nu net de hele clou van deze sv-relaties. Wel de lusten en niet de lasten, dat is de "deal" immers?!
Je accepteert meer dan je van wie ook zou accepteren, alleen maar om deze voorwaarde in stand te houden.
Als ik zie wat menigeen hier aan "zelfopoffering" doet, om hem maar blij te houden, dan is dat totaal indruisend tegen wat je zowiezo voor de liefde aan zelfopoffering zou doen (in deze tijd).
Alleen maar omdat dat zo afgesproken is, of omdat dit de "ongeschreven regels" zijn en dus alsnog je je confirmeert aan "hoe het hoort in sv-land". Dat staat me zo tegen, merk ik nu.
Zodra het om een sv gaat, gaan alle eigen behoeften hup de prullenbak in, omdat je dat niet hoort te voelen, niet mag voelen, dit niet van hem mag verlangen/vragen en ga zo maar door.
Wat we afgeschaft hebben in relaties met nr 1 en niet van plan bent genoegen mee te nemen, te onderdrukken, reden is om uit elkaar te gaan, enz enz, dat alles valt weg zodra het een minnaar is.
Vooraf worden "eisen" en voorwaarden (en gevoelens) al als "not done" en als ongewenst gezien en geaccepteerd. En dat maakt een sv ook zo aantrekkelijk kennelijk. Geen gedoe, van beide kanten, de focus op (alleen) lust. De rest wegdenken en dan is het er ook niet. Geen vervelende ergernissen, geen zorgen samen en dan blijkt die lust lang houdbaar te zijn.
En dat blijkt dan toch niet te lukken en blijkt dat het een beetje "vals spelen" is en je eea toch niet (blijvend) kan wegdenken. En je in je sv-relatie weer gefocussed raakt op wat je mist in die "relatie". Ja, dat is dan tegen de afspraken/"deal" in.. en dan begint het "spel" van opkomen voor je eigenwaarde/gevoelens versus verontschuldigen daarvoor. Want geen recht op..
De deal is dat je genoegen neemt met dat stukje wat er kan zijn en wat voor jou vrijgemaakt kan worden en jij voor hem vrij kan maken. Ik verbaas me elke keer hoe voor een sv in allerlei bochten gewrongen wordt, om hem happy te houden en niet teleur te stellen. Immers hij heeft thuis al iemand die "zeurt" en trekt, dus dat in geen geval! Dat werkt bewezen niet. Dus jij bent die escape, jij bent precies waar hij behoefte aan heeft: lekkere steamy seks zonder binding en gedoe.
Dat is misschien helemaal niet wat je werkelijk mist. Het is een deel, alleen het leuke en spannende en goede deel willen delen met je sv. Het is redelijk geforceerd, dat je alleen die kant van iemand wil meemaken, en de een kan dat beter dan de ander (of door schade en schande dit geleerd, zoals -denk ik- Stew en MissT).
Alleen als je dit echt kan scheiden of genoeg aan hebt, kan je een pure sv beleven (en misschien jarenlang spannend en voornamelijk leuk en interessant houden). dan moet er dus niet teveel onzekerheid en "gedoe' gaan meespelen en je gevoelens beperkt blijven voor diegene (of goed zelf mee om kunnen gaan). Alleen dan kan het.
Het is best een zware verantwoordelijkheid die op een sv rust: namelijk "tevreden houden, spannend houden, leuk houden van de ander". En dat is eigenlijk iets wat "uit" is in gewone relaties, maar ik her en der hoogtij zie vieren als het een sv/minnaar betreft. Torenhoge verwachtingen en dito teleurstelling, die er niet mag zijn.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 14 september 2010 om 13:30
@All: sorry, ik laat me weer eens meeslepen.. ik zie emancipatie als keuzes en consequenties, goed voor jezelf zorgen, weten wat je nodig hebt en wil en daarvoor opkomen. Juist het aanpassen aan andermans verwachtingen of "hoe het hoort", of "ooit afgesproken is" heb ik moeite mee gekregen, als dat ten koste van jezelf gaat.
Als ik dan zie hoeveel er opzij gezet wordt voor die sv (in stand houden) en het aanpasgedrag (omdat vrouwen iha zich verantwoordelijk voelen voor de emoties en relaties) en de verborgen eigen behoeften, schuldgevoelens, HEM niet tot last willen zijn, ga ik stijgeren..
En aan de andere kant iemand die die behoefte misschien helemaal niet deelt en zich wel aan "de deal" houdt. En als "gedoe" en "gedram" ervaart. Dus in feite zijn behoefte aan "ongeremde seks zonder gedoe" telt, en veel vrouwen dat wel willen beloven, maar niet kunnen. En hem dat later gaan "kwalijk nemen" (of zichzelf), dat ze dat niet kunnen.
Denk dat de meest succesvolle sv's (bijv in open relaties hier op dit topic) die bijkomende gevoelens niet krampachtig vermijden, maar ze accepteren en mee om kunnen gaan.
Ik ga de rest vd dag die dingen doen die ik to do heb!
Als ik dan zie hoeveel er opzij gezet wordt voor die sv (in stand houden) en het aanpasgedrag (omdat vrouwen iha zich verantwoordelijk voelen voor de emoties en relaties) en de verborgen eigen behoeften, schuldgevoelens, HEM niet tot last willen zijn, ga ik stijgeren..
En aan de andere kant iemand die die behoefte misschien helemaal niet deelt en zich wel aan "de deal" houdt. En als "gedoe" en "gedram" ervaart. Dus in feite zijn behoefte aan "ongeremde seks zonder gedoe" telt, en veel vrouwen dat wel willen beloven, maar niet kunnen. En hem dat later gaan "kwalijk nemen" (of zichzelf), dat ze dat niet kunnen.
Denk dat de meest succesvolle sv's (bijv in open relaties hier op dit topic) die bijkomende gevoelens niet krampachtig vermijden, maar ze accepteren en mee om kunnen gaan.
Ik ga de rest vd dag die dingen doen die ik to do heb!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 14 september 2010 om 13:30
dinsdag 14 september 2010 om 13:37
Haha, Suzy! Weer een heel betoog! Misschien moet jij ook eens aan jezelf gaan denken en niet zoveel tijd spenderen aan al deze forumsters met hun luxe probleempjes
- Wat ik op jouw verhaal kan zeggen, is dat ik degene ben met de relatie en hij vrijgezel is en juist meer van mij zou willen. Ik wil juist NIET diegene zijn met een goed leven die hem de kruimeltjes toewerpt (als die al over zijn). Ik wil juist gelijkwaardigheid krijgen door er ook actief voor hem te zijn. Punt is dat dat gewoon niet lukt...
- Wat ik op jouw verhaal kan zeggen, is dat ik degene ben met de relatie en hij vrijgezel is en juist meer van mij zou willen. Ik wil juist NIET diegene zijn met een goed leven die hem de kruimeltjes toewerpt (als die al over zijn). Ik wil juist gelijkwaardigheid krijgen door er ook actief voor hem te zijn. Punt is dat dat gewoon niet lukt...
dinsdag 14 september 2010 om 13:44
@Boompje 13.37 u: als ik er niet een eigenbelang in had, zou ik dit niet doen, hoor. Ik ben geen "helper" die ondertussen de eigen belangen uit het oog verliest. Maar er is wel meer in life dan forum, ook voor mij. Ik moet idd ook alert blijven op eenzijdig bepaalde dingen aandacht geven! (maar ik doe dit niet alleen voor anderen dus).
Enne, je laatste posting:
wat doen mensen iha in "gewone" relaties als eea niet (langer) "past"?! Als dingen maar niet lukken en niet op 1 lijn zitten/komen of niet gelijkwaardig worden/ dingen onmogelijk blijken?
Op een gegeven moment is die frustratie een keuze. Hoe lang jij die laat voortbestaan, hoe lang jij daarmee kan/wil leven, hoe lang je dit je leven laat beheersen en je stemming, je werk, je man en allerlei andere dingen laat overvleugelen. Er is altijd een keuze namelijk, waarin je niet afhankelijk bent van zijn tijd, zijn behoeften, zijn bereidheid, zijn beschikbaarheid, zijn drukke agenda, zijn werk, of allerlei andere onmogelijkheden, die bij jouw leven en werk en feit dat je "bezet bent" liggen..
Het is soms het een of het ander. Ook dat is een keuze: hoeveel je werkt, of je je relatie thuis wil houden en energie in steekt, en in hoeverre een sv kan inpassen in jouw leven. En zijn leven, ook al heeft ie geen nr 1 (maar kennelijk erg drukbezet, zo druk dat het onmogelijk is om een afspraak te verzetten). Allemaal keuzes, en dus moet je dan op een gegeven moment toch niet meer verzetten, maar accepteren dat niet alles kan lopen zoals je zou wensen?
Enne, je laatste posting:
wat doen mensen iha in "gewone" relaties als eea niet (langer) "past"?! Als dingen maar niet lukken en niet op 1 lijn zitten/komen of niet gelijkwaardig worden/ dingen onmogelijk blijken?
Op een gegeven moment is die frustratie een keuze. Hoe lang jij die laat voortbestaan, hoe lang jij daarmee kan/wil leven, hoe lang je dit je leven laat beheersen en je stemming, je werk, je man en allerlei andere dingen laat overvleugelen. Er is altijd een keuze namelijk, waarin je niet afhankelijk bent van zijn tijd, zijn behoeften, zijn bereidheid, zijn beschikbaarheid, zijn drukke agenda, zijn werk, of allerlei andere onmogelijkheden, die bij jouw leven en werk en feit dat je "bezet bent" liggen..
Het is soms het een of het ander. Ook dat is een keuze: hoeveel je werkt, of je je relatie thuis wil houden en energie in steekt, en in hoeverre een sv kan inpassen in jouw leven. En zijn leven, ook al heeft ie geen nr 1 (maar kennelijk erg drukbezet, zo druk dat het onmogelijk is om een afspraak te verzetten). Allemaal keuzes, en dus moet je dan op een gegeven moment toch niet meer verzetten, maar accepteren dat niet alles kan lopen zoals je zou wensen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 14 september 2010 om 14:18
Suzy, ja het kosten/baten plaatje is erg uit balans de laatste week. Ik ga er nog even over nadenken of ik op zijn aanbod in ga of dat ik zelf ergens wat verschuif. Ik kan er niets over zeggen ivm herkenbaarheid, maar zijn afspraak is in de categorie 'once in a lifetime', dat maakt dat ik er extra moeite mee heb om die tijd te claimen. Hoe dan ook: we gaan tot een gesprek komen en als dat niets oplost hebben we m.i. alles geprobeerd en wordt het tijd om afscheid te nemen (zei zij heel koel).
Ik ga ook maar weer eens aan het werk Iedereen wederom bedankt voor het luisterend oor en de goede adviezen. Ik neem echt alles serieus in overweging en zal kijken wat uiteindelijk voor mij de doorslag gaat geven.
Ik ga ook maar weer eens aan het werk Iedereen wederom bedankt voor het luisterend oor en de goede adviezen. Ik neem echt alles serieus in overweging en zal kijken wat uiteindelijk voor mij de doorslag gaat geven.
dinsdag 14 september 2010 om 14:38
Hm Boompje, ik zou dat ook weer too much vinden om te vragen dat om te zetten. Is het zo dringend dat dat van hem opzij moet, kan je je dan afvragen..
Is een ander tijdstip werkelijk zo lastig?
Misschien wel juist goed om eea even te laten bezinken, voor jezelf te weten wat je precies onder de aandacht wil brengen..
@MissT, hahaha, volgens mij link jij mij onbewust al aan Haddock, in de zin van: die straft dat wel succesvol af
Maar geen zorgen, ben nu ff aan het lunchen en dan op pad
Is een ander tijdstip werkelijk zo lastig?
Misschien wel juist goed om eea even te laten bezinken, voor jezelf te weten wat je precies onder de aandacht wil brengen..
@MissT, hahaha, volgens mij link jij mij onbewust al aan Haddock, in de zin van: die straft dat wel succesvol af
Maar geen zorgen, ben nu ff aan het lunchen en dan op pad
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 14 september 2010 om 15:20
quote:boompje01 schreef op 14 september 2010 @ 13:30:
HVJ: het ligt altijd aan mij ja
Bedankt voor die spiegel, die heb ik zo hard nodig. Alleen is er een verschil tussen WETEN dat ik niet altijd schuld heb en me schuldig voelen. Dat zit in me, op alle vlakken. Ik voel me altijd alsof ik tekort schiet, maar hoe stop je dat gevoel?
Door jezelf meer te waarderen.
Als jij over jezelf kunt denken:
"Hij mag zijn handen dichtknijpen met mij"
heb je geen last meer van dat schuldgevoel.
Denk dat de meest succesvolle sv's (bijv in open relaties hier op dit topic) die bijkomende gevoelens niet krampachtig vermijden, maar ze accepteren en mee om kunnen gaan
Eens Suzy.
Juist de acceptatie zorgt ervoor dat er geen energie in gaat zitten.
Alles waar je energie in stopt (lees vecht) groeit of blijft minimaal in stand. Dus ook wegstoppen/duwen en vermijden is er energie in stoppen.
HVJ: het ligt altijd aan mij ja
Bedankt voor die spiegel, die heb ik zo hard nodig. Alleen is er een verschil tussen WETEN dat ik niet altijd schuld heb en me schuldig voelen. Dat zit in me, op alle vlakken. Ik voel me altijd alsof ik tekort schiet, maar hoe stop je dat gevoel?
Door jezelf meer te waarderen.
Als jij over jezelf kunt denken:
"Hij mag zijn handen dichtknijpen met mij"
heb je geen last meer van dat schuldgevoel.
Denk dat de meest succesvolle sv's (bijv in open relaties hier op dit topic) die bijkomende gevoelens niet krampachtig vermijden, maar ze accepteren en mee om kunnen gaan
Eens Suzy.
Juist de acceptatie zorgt ervoor dat er geen energie in gaat zitten.
Alles waar je energie in stopt (lees vecht) groeit of blijft minimaal in stand. Dus ook wegstoppen/duwen en vermijden is er energie in stoppen.
dinsdag 14 september 2010 om 17:28
quote:boompje01 schreef op 14 september 2010 @ 12:47:
Wie geeft mij een nuchter advies? Want ik word nu teveel door emoties heen en weer geslingerd. Waar ben ik aan begonnen?
Zonder de rest vd adviezen gelezen te hebben, krijg jij van mij een nuchter advies: lighten up! Jullie hebben het erover gehad, er is over gepraat, jullie hebben nog steeds een sv-relatie; let it go! NIet meer willen uitdiepen dan nodig is, en probeer je neer te leggen bij de situatie zoals hij is. Als dat niet lukt; stop ermee!
*ga nu verder bijlezen, kijken of iemand mijn nuchtere advies deelt *
Wie geeft mij een nuchter advies? Want ik word nu teveel door emoties heen en weer geslingerd. Waar ben ik aan begonnen?
Zonder de rest vd adviezen gelezen te hebben, krijg jij van mij een nuchter advies: lighten up! Jullie hebben het erover gehad, er is over gepraat, jullie hebben nog steeds een sv-relatie; let it go! NIet meer willen uitdiepen dan nodig is, en probeer je neer te leggen bij de situatie zoals hij is. Als dat niet lukt; stop ermee!
*ga nu verder bijlezen, kijken of iemand mijn nuchtere advies deelt *
dinsdag 14 september 2010 om 19:04
quote:Miss thang schreef op 13 september 2010 @ 20:45:
Toy, heeft hij een voortuin? Zou ik daar dat stomme spel van hem lekker inflikkeren! Met dat kaartje voor die beurs erbij. Have fun, asshole.
Dat was wat ik in gedachten had, maar nee, geen voortuin. Dus ik dacht aan, massageolie in de doos om hem een beetje soepel te maken, kan ie plat genoeg om door de brievenbus te proppen, met kaartje erbij ja. Maarja... daar ben ik dan weer net te fatsoenlijk voor. (of toch niet?)
De rest nog helemaal niet bijgelezen, ga ik zo proberen....
Toy, heeft hij een voortuin? Zou ik daar dat stomme spel van hem lekker inflikkeren! Met dat kaartje voor die beurs erbij. Have fun, asshole.
Dat was wat ik in gedachten had, maar nee, geen voortuin. Dus ik dacht aan, massageolie in de doos om hem een beetje soepel te maken, kan ie plat genoeg om door de brievenbus te proppen, met kaartje erbij ja. Maarja... daar ben ik dan weer net te fatsoenlijk voor. (of toch niet?)
De rest nog helemaal niet bijgelezen, ga ik zo proberen....
dinsdag 14 september 2010 om 19:37
Kwaad, ik word er zo kwaad van. Zielepiet, slachtoffer, onterechte verwijten, ik kots ervan en het maakt me vreselijk kwaad! Alsof hij totaal blind, doof en stom is. Zou hem zo hard door elkaar willen trappen schudden! Ogod wat is die man zielig.
'Ik trek dit niet en ik trek dat niet en ik snap niet dat jij dat kunt bla bla bla.' Ja, ik trek veel meer dan hem, gelukkig maar!
'Ik trek dit niet en ik trek dat niet en ik snap niet dat jij dat kunt bla bla bla.' Ja, ik trek veel meer dan hem, gelukkig maar!
