Seks
alle pijlers
Niet meer aangetrokken tot vriend na ongeval
zaterdag 21 februari 2015 om 20:32
Ik vind mezelf best egoïstisch als ik het opschrijf, maar dit is wel hoe ik me voel.
Ik ben een vrouw van bijna dertig en heb een relatie van 11 jaar met mijn vriend. We zijn elkaars eerste relatie. Ik ben echt supergelukkig bij hem, hij is mijn beste maatje en mijn grote liefde. Ik wil met hem oud worden en al onze toekomstplannen uitvoeren.
Ik wil hier zo graag samen uitraken...
Bijna twee jaar geleden raakte mijn vriend verbrand tijdens het koken. Hij heeft hiervoor een lange tijd in het ziekenhuis gelegen en kreeg meerdere operaties. Hij heeft een jaar van heel wat pijn en ellende achter de rug. Nu komt echter mijn probleem, ik kan niet wennen aan zijn 'nieuwe' lichaam. Hij heeft grote littekens op zijn buik en benen. Zijn linker been raakte zo beschadigd dat hij mankt. Sindsdien is ons seksleven een ramp. Hoe erg ik het ook vind om toe te geven, hij windt mij echt niet meer op. Ik word niet graag geconfronteerd met zijn littekens en vind het heel eng om zijn littekens aan te raken. Ik heb hem dan ook gevraagd om een T-shirt aan te houden en een dekentje te leggen op zijn benen in bed. Helaas gaat dat ten koste van de spontaniteit. Hierdoor mis ik zijn dominantere kantje die mij vroeger zo opwond. Ik weet dat de seks mij niet meer bevredigt en daardoor ga ik het zoveel mogelijk uit de weg. Natuurlijk is dit vreselijk voor mijn vriend, maar zijn lichaam is niet datgene waar ik verliefd op geworden ben...
Ik vind het vreselijk dat ik mij zo voel. Ik vind het zo oppervlakkig van mij... Is er iemand die zich hierin herkend? Hoe gingen jullie hier mee om? Weet er iemand tips om hieruit te raken?
Ik ben een vrouw van bijna dertig en heb een relatie van 11 jaar met mijn vriend. We zijn elkaars eerste relatie. Ik ben echt supergelukkig bij hem, hij is mijn beste maatje en mijn grote liefde. Ik wil met hem oud worden en al onze toekomstplannen uitvoeren.
Ik wil hier zo graag samen uitraken...
Bijna twee jaar geleden raakte mijn vriend verbrand tijdens het koken. Hij heeft hiervoor een lange tijd in het ziekenhuis gelegen en kreeg meerdere operaties. Hij heeft een jaar van heel wat pijn en ellende achter de rug. Nu komt echter mijn probleem, ik kan niet wennen aan zijn 'nieuwe' lichaam. Hij heeft grote littekens op zijn buik en benen. Zijn linker been raakte zo beschadigd dat hij mankt. Sindsdien is ons seksleven een ramp. Hoe erg ik het ook vind om toe te geven, hij windt mij echt niet meer op. Ik word niet graag geconfronteerd met zijn littekens en vind het heel eng om zijn littekens aan te raken. Ik heb hem dan ook gevraagd om een T-shirt aan te houden en een dekentje te leggen op zijn benen in bed. Helaas gaat dat ten koste van de spontaniteit. Hierdoor mis ik zijn dominantere kantje die mij vroeger zo opwond. Ik weet dat de seks mij niet meer bevredigt en daardoor ga ik het zoveel mogelijk uit de weg. Natuurlijk is dit vreselijk voor mijn vriend, maar zijn lichaam is niet datgene waar ik verliefd op geworden ben...
Ik vind het vreselijk dat ik mij zo voel. Ik vind het zo oppervlakkig van mij... Is er iemand die zich hierin herkend? Hoe gingen jullie hier mee om? Weet er iemand tips om hieruit te raken?
zaterdag 21 februari 2015 om 21:02
Ik vind het heel erg oppervlakkig van jou tegenover je vriend. Moet heel hard zijn aangekomen voor je vriend toen je vroeg om het t-shirt en de deken.
Hier iets soortgelijks meegemaakt. Mijn vriend is ook qua uiterlijk drastisch veranderd binnen 3 maand dat ik bij hem was. Bij hem zit het in zijn gezicht. Ik kijk niet naar zijn verandering. Ik kijk naar de liefde die er tussen ons is. Maakt de seks ook veel beter.
Hier iets soortgelijks meegemaakt. Mijn vriend is ook qua uiterlijk drastisch veranderd binnen 3 maand dat ik bij hem was. Bij hem zit het in zijn gezicht. Ik kijk niet naar zijn verandering. Ik kijk naar de liefde die er tussen ons is. Maakt de seks ook veel beter.
I may be young, but I'm not dumb.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:10
Ik vind de reacties erg hard TO. Oké, je gevoel is erg egoïstisch, maar dat geef je zelf ook aan en daar baal je vreselijk van. Ik ben het eens met de anderen dat je dit nare gevoel beter bij jezelf kunt houden en niet van je vriend moet verlangen dat hij zijn lijf gaat verstoppen. Het zal voor hem zelf moeilijk genoeg zijn te wennen aan zijn eigen lichaam, een vriendin die het niet eens aan kan zien maakt dat nog veel moeilijker natuurlijk.
Ik hoop dat je wat doet met de concrete tips die wel gegeven zijn, over het wennen aan de littekens. Je geeft aan oud te willen worden met deze man, misschien is het dan tijd om écht te investeren en over je 'angst' voor littekens heen te komen. Het is een irrationele en in dit geval nogal beledigende angst dus misschien kan bepaalde therapie je hierbij helpen?
Ik hoop dat je wat doet met de concrete tips die wel gegeven zijn, over het wennen aan de littekens. Je geeft aan oud te willen worden met deze man, misschien is het dan tijd om écht te investeren en over je 'angst' voor littekens heen te komen. Het is een irrationele en in dit geval nogal beledigende angst dus misschien kan bepaalde therapie je hierbij helpen?
zaterdag 21 februari 2015 om 21:10
Na 2 jaar ben je nog niet aan zijn nieuwe uiterlijk gewend?! Brandwonden zijn idd griezelig, maar het is grof om hem te vragen om zijn benen en buik te bedekken. Je laat zo merken dat hij niet meer voldoet en dat vind ik sneu.
Accepteer dat ze er zijn, want ze gaan niet meer weg of verbreek de relatie. Maar val je vriend svp nooit meer af, hij heeft t al moeilijk genoeg gehad.
Accepteer dat ze er zijn, want ze gaan niet meer weg of verbreek de relatie. Maar val je vriend svp nooit meer af, hij heeft t al moeilijk genoeg gehad.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:11
Wat erg voor je vriend. Eerst zo'n ongeluk en er op een keiharde manier achter komen wat de 11 jaar nou eigenlijk hebben voorgesteld. Ik kan me voorstellen dat je moet wennen aan de verandering van zijn lichaam, maar dat maakt hem toch geen anders mens? Behalve dat hij zich nou oprecht kan aanvragen met wie hij een relatie heeft gehad de afgelopen 11 jaar.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zaterdag 21 februari 2015 om 21:12
Het uiterlijk staat niet tussen jullie in, maar jouw manier van omgaan met zijn uiterlijk. Je bent niet aangetrokken tot zijn uiterlijk, maar was je dat dan ooit (natuurlijk begrijp ik best dat je óók enorm kunt vallen op zijn lekkere lijf)? Je bent toch uiteindelijk eigenlijk aangetrokken door zijn innerlijk? Hoe zit dat dan nu? Is hij innerlijk ook veranderd?
Of is er misschien tussen jullie een ander rollenpatroon ontstaan? Heb je hem veel zorg moeten geven bijvoorbeeld waardoor je je nu meer een moeder voelt dan een partner? En dat je daarom minder geil wordt van zijn lijf. Ik noem maar een zijstraat?
Ik begrijp het niet, maar probeer het te begrijpen. Maar ik ben het ook wel eens met de wat hardere reacties. Over 40 jaar heeft hij sowieso hangbillen en een zak die tot zijn knieen reikt en waarschijnlijk haar op zijn rug. Jij hebt theezakjes als borsten, rimpels op plekken waarvan je niet wist dat je ze daar kon krijgen en eeltplekken zo dik als een kaaskorst. Had je dan verwacht niet meer van elkaar te houden? Waar zit dat stukje "toekomstdromen met hem delen" dan in?
Of is er misschien tussen jullie een ander rollenpatroon ontstaan? Heb je hem veel zorg moeten geven bijvoorbeeld waardoor je je nu meer een moeder voelt dan een partner? En dat je daarom minder geil wordt van zijn lijf. Ik noem maar een zijstraat?
Ik begrijp het niet, maar probeer het te begrijpen. Maar ik ben het ook wel eens met de wat hardere reacties. Over 40 jaar heeft hij sowieso hangbillen en een zak die tot zijn knieen reikt en waarschijnlijk haar op zijn rug. Jij hebt theezakjes als borsten, rimpels op plekken waarvan je niet wist dat je ze daar kon krijgen en eeltplekken zo dik als een kaaskorst. Had je dan verwacht niet meer van elkaar te houden? Waar zit dat stukje "toekomstdromen met hem delen" dan in?
zaterdag 21 februari 2015 om 21:16
zaterdag 21 februari 2015 om 21:16
quote:lionlily schreef op 21 februari 2015 @ 21:12:
Ik begrijp het niet, maar probeer het te begrijpen. Maar ik ben het ook wel eens met de wat hardere reacties. Over 40 jaar heeft hij sowieso hangbillen en een zak die tot zijn knieen reikt en waarschijnlijk haar op zijn rug. Jij hebt theezakjes als borsten, rimpels op plekken waarvan je niet wist dat je ze daar kon krijgen en eeltplekken zo dik als een kaaskorst. Had je dan verwacht niet meer van elkaar te houden? Waar zit dat stukje "toekomstdromen met hem delen" dan in?Goed punt!
Ik begrijp het niet, maar probeer het te begrijpen. Maar ik ben het ook wel eens met de wat hardere reacties. Over 40 jaar heeft hij sowieso hangbillen en een zak die tot zijn knieen reikt en waarschijnlijk haar op zijn rug. Jij hebt theezakjes als borsten, rimpels op plekken waarvan je niet wist dat je ze daar kon krijgen en eeltplekken zo dik als een kaaskorst. Had je dan verwacht niet meer van elkaar te houden? Waar zit dat stukje "toekomstdromen met hem delen" dan in?Goed punt!
zaterdag 21 februari 2015 om 21:20
Ik snap wel dat ook jij eerst schrikt en eraan moet wennen, maar kom op, zoveel tijd verder en nog steeds heb je hetzelfde gevoel? Ik vraag me echt af hoe diep jouw liefde voor hem zit.
En natuurlijk kan hij nog steeds die dominante rol hebben in bed, maar niet als jij hem vraagt zichzelf te bedekken, en hij natuurlijk weet dat jij hem niet eens meer naakt wil zien, daar word je toch spontaan impotent van.
Wat zegt hij zelf over dit alles??
En natuurlijk kan hij nog steeds die dominante rol hebben in bed, maar niet als jij hem vraagt zichzelf te bedekken, en hij natuurlijk weet dat jij hem niet eens meer naakt wil zien, daar word je toch spontaan impotent van.
Wat zegt hij zelf over dit alles??
zaterdag 21 februari 2015 om 21:31
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:31
Wat ontzettend oppervlakig ben je!
Sneu voor je vriend. Alsof hij zijn littekens fijn vind.
Tuurlijk moet je wennen aan zijn nieuwe lichaam, aan de littekens. Maar we zijn 2 jaar verder, je zou denken dat je nu wel een keer gewend bent.
De opmerking van de deken en t-shirt kan echt niet! Hork!
Ik had je een schop onder je reet gegeven.
In voor en tegenspoed geldt bij jou niet zeker.
Sneu voor je vriend. Alsof hij zijn littekens fijn vind.
Tuurlijk moet je wennen aan zijn nieuwe lichaam, aan de littekens. Maar we zijn 2 jaar verder, je zou denken dat je nu wel een keer gewend bent.
De opmerking van de deken en t-shirt kan echt niet! Hork!
Ik had je een schop onder je reet gegeven.
In voor en tegenspoed geldt bij jou niet zeker.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:34
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:31:
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Gek he dat hij onzeker is geworden en zich niet sexy voelt?
Zijn vriendin vertelt m doodleuk of hij even de boel wil verbergen omdat ze het niet kan zien.
Als je na 2 jaar nog zoveel geestelijk last heb zou eens hulp zoeken dat je erover kan praten.
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Gek he dat hij onzeker is geworden en zich niet sexy voelt?
Zijn vriendin vertelt m doodleuk of hij even de boel wil verbergen omdat ze het niet kan zien.
Als je na 2 jaar nog zoveel geestelijk last heb zou eens hulp zoeken dat je erover kan praten.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:35
quote:rosanna08 schreef op 21 februari 2015 @ 21:02:
dat je moet wennen aan zijn nieuwe uiterlijk snap ik wel, de manier waarop je ermee omgaat niet Maar hoe moet ik er dan wel mee omgaan? Dit is echt een serieuze vraag want ik weet het echt niet. Ik raak hem veel aan in een niet-seksuele context. We knuffelen veel en praten ook erg veel. Intimiteit is er zeker wel nog, maar die stap verder kan ik maar niet zetten. Daarnaast probeer ik ook nog alle goede dingen aan hem te zien en mij daarop te confronteren. Ik geef hem veel complimenten over alle mooie en goede dingen aan hem. Maar het lijkt wel alsof mijn lichaam blokkeert bij alles wat verder gaat dan knuffelen.
dat je moet wennen aan zijn nieuwe uiterlijk snap ik wel, de manier waarop je ermee omgaat niet Maar hoe moet ik er dan wel mee omgaan? Dit is echt een serieuze vraag want ik weet het echt niet. Ik raak hem veel aan in een niet-seksuele context. We knuffelen veel en praten ook erg veel. Intimiteit is er zeker wel nog, maar die stap verder kan ik maar niet zetten. Daarnaast probeer ik ook nog alle goede dingen aan hem te zien en mij daarop te confronteren. Ik geef hem veel complimenten over alle mooie en goede dingen aan hem. Maar het lijkt wel alsof mijn lichaam blokkeert bij alles wat verder gaat dan knuffelen.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:37
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:31:
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.Je kan niet verwachten dat hij zich sexy voelt of het zelfvertrouwen van eerder heeft als jij hem niet accepteert! Hij voelt in alles dat jij hem niet meer zo ziet als eerst. Hij moet zelfs die plekken verbergen. Dat is ook niet goed voor de verwerking. Hij heeft het er het moeilijkste mee, hij zal dit zijn hele leven dragen.
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.Je kan niet verwachten dat hij zich sexy voelt of het zelfvertrouwen van eerder heeft als jij hem niet accepteert! Hij voelt in alles dat jij hem niet meer zo ziet als eerst. Hij moet zelfs die plekken verbergen. Dat is ook niet goed voor de verwerking. Hij heeft het er het moeilijkste mee, hij zal dit zijn hele leven dragen.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:37
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:31:
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Ga samen eens praten met een onafhankelijk iemand. Jij wilt deze situatie niet, je vriend al helemaal niet...
Het is wennen aan .....en soms kun je daar gewoon wat tips & trics bij gebruiken!
Hang in there!!! En blijf houden van je vriend!
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Ga samen eens praten met een onafhankelijk iemand. Jij wilt deze situatie niet, je vriend al helemaal niet...
Het is wennen aan .....en soms kun je daar gewoon wat tips & trics bij gebruiken!
Hang in there!!! En blijf houden van je vriend!
zaterdag 21 februari 2015 om 21:39
Hoe je er mee om moet gaan??
Nou iig niet door hem te vertellen dat je hem niet meer naakt wilt zien.
Dat komt nl over alsof je hem niet meer om aan te zien vindt, lelijk.
Hoe denk je dat iemand zich dan voelt??
Juist: onzeker, lelijk en niet meer sexy.
Je had hem gerust moeten stellen dat je nog steeds van hem houd ondanks zijn littekens.
Wennen snapt iedereen maar na 2 jaar nog steeds zo reageren vind ik erg lang.
Nou iig niet door hem te vertellen dat je hem niet meer naakt wilt zien.
Dat komt nl over alsof je hem niet meer om aan te zien vindt, lelijk.
Hoe denk je dat iemand zich dan voelt??
Juist: onzeker, lelijk en niet meer sexy.
Je had hem gerust moeten stellen dat je nog steeds van hem houd ondanks zijn littekens.
Wennen snapt iedereen maar na 2 jaar nog steeds zo reageren vind ik erg lang.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:40
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:31:
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.Natuurlijk is hij onzeker geworden; zijn vriendin, met wie hij al 11 jaar een relatie heeft, wil dat hij zichzelf bedekt! Dat had je echt nooit van hem moeten vragen, een heel grote fout.
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.Natuurlijk is hij onzeker geworden; zijn vriendin, met wie hij al 11 jaar een relatie heeft, wil dat hij zichzelf bedekt! Dat had je echt nooit van hem moeten vragen, een heel grote fout.
zaterdag 21 februari 2015 om 21:43
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:35:
[...]
Maar hoe moet ik er dan wel mee omgaan? Dit is echt een serieuze vraag want ik weet het echt niet. Ik raak hem veel aan in een niet-seksuele context. We knuffelen veel en praten ook erg veel. Intimiteit is er zeker wel nog, maar die stap verder kan ik maar niet zetten. Daarnaast probeer ik ook nog alle goede dingen aan hem te zien en mij daarop te confronteren. Ik geef hem veel complimenten over alle mooie en goede dingen aan hem. Maar het lijkt wel alsof mijn lichaam blokkeert bij alles wat verder gaat dan knuffelen. ik ben geen expert, maar ik zou zeggen door hem aan te raken, om wel naar hem te kijken en te zien, echt te zien dat hij nog steeds onder die littekens zit. Als je echt nog van hem houdt, doe er alles aan om hier samen met hem doorheen te komen
[...]
Maar hoe moet ik er dan wel mee omgaan? Dit is echt een serieuze vraag want ik weet het echt niet. Ik raak hem veel aan in een niet-seksuele context. We knuffelen veel en praten ook erg veel. Intimiteit is er zeker wel nog, maar die stap verder kan ik maar niet zetten. Daarnaast probeer ik ook nog alle goede dingen aan hem te zien en mij daarop te confronteren. Ik geef hem veel complimenten over alle mooie en goede dingen aan hem. Maar het lijkt wel alsof mijn lichaam blokkeert bij alles wat verder gaat dan knuffelen. ik ben geen expert, maar ik zou zeggen door hem aan te raken, om wel naar hem te kijken en te zien, echt te zien dat hij nog steeds onder die littekens zit. Als je echt nog van hem houdt, doe er alles aan om hier samen met hem doorheen te komen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 21 februari 2015 om 21:45
quote:pinguutje1212 schreef op 21 februari 2015 @ 21:31:
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Het gaat dus uiteindelijk niet zozeer om de uiterlijke verandering. Het heeft hem innerlijk óók veranderd.
De reacties zijn hard ja. En ook wel logisch. Maar ik kijk dan ook even naar de andere kant. Vaak genoeg zie je hier topics geopend worden met; ik voel me onzeker over mijn billen/tieten/neus/whatever en ik wil tijdens de sex een shirtje aan. Roept iedereen heel hard; je bent niet sexy als je je schaamt. En eigenlijk is bij je vriend nu hetzelfde gebeurd. Het sexy deel van hem zat in zijn mooie lijf en dat is hij kwijt.
Heeft HIJ al therapie om zijn lijf zélf te accepteren? Heb je al eens eerlijk uitgesproken dat je zijn zelfvertrouwen, zijn zelfbewustzijn en zijn ´overheersing´ mist?
Wow...
hier zitten best wel harde en veroordelende reactie in...
Ik verdien het waarschijnlijk wel want ik vind mezelf ook best oppervlakkig.
Ik heb hem eerlijk verteld over hoe confronterend ik zijn littekens vind en ik heb hem dan ook gevraagd om niet volledig naakt te gaan zodat ik eraan kon wennen. Hij vindt zichzelf op dit moment ook niet sexy. En ik denk dat dat deels het probleem is. Hij is erg onzeker geworden. Hij wil steeds vaker knuffelen en 'lieve' seks, terwijl dit mij niet zoveel doet. Wel doen we dit erg vaak omdat ik weet dat hij dit zo leuk vindt en dit nu even nodig heeft om te weten dat zijn lichaam hem ook nog leuke gevoelens kunt geven. Maar na een bepaalde tijd begin ik andere dingen wel te missen in bed.
Ik vind zijn littekens confronterend om hoe ze eruit zien en voelen, maar ook omwille van het verhaal die erachter zit. Alle pijn en ellende. Dan zie ik hem opnieuw huilen van de pijn in het ziekenhuis en dit verergert het probleem weer.
Het gaat dus uiteindelijk niet zozeer om de uiterlijke verandering. Het heeft hem innerlijk óók veranderd.
De reacties zijn hard ja. En ook wel logisch. Maar ik kijk dan ook even naar de andere kant. Vaak genoeg zie je hier topics geopend worden met; ik voel me onzeker over mijn billen/tieten/neus/whatever en ik wil tijdens de sex een shirtje aan. Roept iedereen heel hard; je bent niet sexy als je je schaamt. En eigenlijk is bij je vriend nu hetzelfde gebeurd. Het sexy deel van hem zat in zijn mooie lijf en dat is hij kwijt.
Heeft HIJ al therapie om zijn lijf zélf te accepteren? Heb je al eens eerlijk uitgesproken dat je zijn zelfvertrouwen, zijn zelfbewustzijn en zijn ´overheersing´ mist?
