verboden sex?

db, heeeeelemaal mee eens wat jij daar allemaal zegt. En het fabeltje van: het komt altijd uit, daar geloof ik inderdaad ook niet in. Dingen komen alleen uit als ze uit de hand lopen en er bergen emoties in het spel komen. Dan gaat het ' vreemdgaan' de overhand nemen in je leven en anders niet...



Ja en thomba, jij hebt ook weer gelijk. Mijn 'relatie' duurt al meer dan 1,5 jaar en dat is nog steeds spannend en leuk. Maar ik heb dan ook niet iedere week een date maar als we afspreken dan hebben we meestal een hele nacht samen....oooo wat lekker

Eerlijk of niet: voor mij werkt zo een buiten-echtelijke relatie echt wel. Ik heb er plezier , spanning, en voldoening uit. En mijn echtgenote heeft het echtgenoot/vader gedeelte dat ik ook kan zijn. En mijn zoon heeft een leuke papa die er voor hem is. Zo heeft iedereen wat en zijn alle partijen tevreden. Nee mijn vrouw weet niet alles. En dan? Ook in jullie (Capibara / Doddie etc. ) relatie weet je niet alles van elkaar. Bewust of onbewust. Ik denk wel dat jullie er alles aan doen om de eerlijkheid in jullie relatie te houden omdat voor jullie belangrijk is. En alle respect van mij voor jullie. Doddie: Jij bent een erg lieve en begrijpende verstandige vrouw. Ik denk dat jij meer hebt in jouw relatie dan ikke. Maar dat zeg ik dus: niet iedereen kan alles hebben. Ik ben de eerste 35 jaar van mijn leven er vooral voor anderen geweest en nu ga ik al een paar jaar eens voor MIJN belangen. Egoistisch voor dit moment maar so-be-it. Vreemdgaan is een keuze. Geen verkeerde en ook geen goede...

Ik snap heel goed hoe je kunt balen dat een discussie een andere kant op gaat, geloof me ik heb dat zelf ook vaak meegemaakt, maar ik denk dat je daar op een forum niet aan ontkomt, en vreemdgaan wordt over het algemeen toch afgekeurd, niet helemaal onbegrijpelijk, omdat er mensen door gekwets kunnen worden, maar ik probeer wel degelijk ook mee te denken en niet te veel de vinger op te steken. Zoals ik in begin al zei kost het me soms moeite omdat ik het niet de juiste keus vind maar wel het kan begrijpen.



Ik zeg ook vaak genoeg dat het heel makkelijk is om te oordelen als je sterk in je schoenen staat, maar een mens is niet altijd in zijn leven even verstandig en standvastig. En ieder mens kan zo'n moment van zwakte krijgen in zijn leven. Dan kost het meer moeite te doen wat verstandig en eerlijk is.

Vind je jezelf misschien even belangrijker, kies je voor jezelf of kost het je moeite het verstandige te doen omdat het zo fijn aanvoelt.



Dus dat gevoel herken ik zeker dutchbelg, ik ben er ook behoorlijk door opgeleefd, voel me weer erg begeerdenswaardig, gewilt en sexy. Dit zijn zeker mijn leukste jaren.

precies dutchbelg; je schrijft precies wat ik bedoel.

Mijn man en kinderen hebben het gezinsgedeelte waar ze, zeker de kids, 100% recht op hebben. Het is voor mij ook zeker belangrijk dat gezinsleven. Maar zoals ik al in een ander topic zei; het is allemaal zo ontzettend braaf. Een minnaar erbij maakt het net even spannender, opwindender en geeft net even een kik als ik, wat zal ik eens noemen..., de afwasmachine voor de 3e keer die dag sta in de ruimen .

Egoistisch? Zeker. Is mijn man in het dagelijks leven egoistisch? Zeker. Mijn kids? Zeker; daar zijn het kids voor . En dit is he-le-maal alleen voor mij.....

Sal

Heey allemaal!!

Ik was in principe een meelezer.....Maar de reacties prikkelden me zo erg dat ik nu wel moet reageren!!!



Ik ben er mee eens dat als je een topic opent, dat je allerlei reacties kan krijgen. Positieve reacties, negatieve reacties, dingen die niet wilt horen, maar ook dingen die heel nuttig waren. Niemand dringt iemand anders wat aan en is respectvol naar elkaar. Wat zijn we lief voor elkaar



Ik begrijp de positie en gevoel van Salle, Lucky en Dutchbelg. En er zijn waarschijnlijk nog meer mensen die in diezelfde positie verkeren.

Ik begrijp het goed, waarom openlijk vertellen dat je met iemand anders neukt terwijl dat en een leven met je vriend(in) prima naast elkaar kunnen bestaan. Alleen omdat je eerlijk wilt zijn? En jezelf in de ogen kan kijken en die van je partner. *kots*



Heel reeel, als mijn vriend dit zou doen achter mijn rug; dat kan en zou er geen problemen mee hebben. Hij is er gelukkiger van en ik zou ongelukkiger van worden. Why go through the trouble?? Hij is nog steeds dezelfde persoon van wie zielsveel hou.



Roodhaar en Doddie; jullie zitten in een luxepositie.

Weet je wat het ook is? Diegenen die opmerken: Waarom vertel je niet van te voren dat je vreemd wilt gaan? Wel... hoe weet je dat je partner monogamie verlangd? Doordat je op gegeven moment het gesprek slinks (tijdens samen tv-kijken over vreemdgaan bv...) op dit onderwerp brengt en je een bepaalde zeer beslist negatieve reaktie van haar/hem krijgt. Zo iets weet je redelijk snel. En dan kan je zo als ikke daar een jaar of 10 mee leven en stiekem blijven fantaseren... maar ook in goede relaties zijn er dieptepunten en soms kom je dan opeens in een exotische /erotische situatie terecht en ehhh tja dan doe je iets impulsiefs en als dat dan heel erg meevalt en heerlijk voelt... dan heel hypocriet misschien... blijf je voort doen...

Ik stond nooit achter monogamie maar heb me lang naar de principes van een ander geschikt. Zo als de vele andere compromissen die je in een leven maakt. En deze specifieke heb ik dus eigenhandig teruggedraaid.

dutchbeld, vergeet niet dat mensen vooral in bijzijn van partner en op feestjes vaak het politiek correcte antwoord geeft natuurlijk ga je geen antwoord geven waarvan je vermoed dat je partner het niet zo leuk zal vinden, wist ze nl dat jij er wel anders over dacht? Als jij je monogaam voordoet krijg je het antwoord dat zij denkt dat je wil horen. "nee hoor schat ik heb genoeg aan jou"



Daarbij zal het soms even tijd kosten om een beeld van jaren los te laten, moet je ook aan het idee wennen.



Ook wij hebben daar lang last van gehad, kon het wel, was het niet raar?



het komt vaak voor dat 1 van de twee een balletje opgooit, afkeuring krijgt over het idee en dan jaren later een partner heeft die zegt "zeg dat idee van jou he om eens naar een parenclub te gaan.."



Het idee is gaan spelen waar het eerst gelijk een nee was en belachelijk. en als jaren later de 1 het idee maar heeft laten vallen is de partner het gaan toelaten en lijkt die het wel leuk.



Overigens heb ik geen moment aangeraden te vertellen dat je vreemd gaat, ik twijfel er ook over of dat wel altijd verstandig is omdat je daarmee het vertrouwen hebt geschaad, ik zeg wel dat je zou moeten bespreken dat jij er anders over denkt en monogamie helemaal niet zo belangrijk vind. Praat er over dat je zelf best vrijheid zou willen of zou willen geven, dat betekend nog niet dat je het ook doet of gedaan hebt, wel dat je feitelijk niet meer in monogamie geloofd of het zelf best anders zou willen. Dat is verdorie toch ook zo? en wie is nu de eerste die dat zou moeten weten? Hoe wil je het ooit veranderen als je niet van 1 kant daar eerlijk in bent, pas dan kan je partner er ook eens over denken en kan je misschien ooit beleven dat die het eigenlijk ook wel zo ziet en je het dus beide mag en kan loslaten, zonder dubbele agena en zonder angst dat iets een keer uitkomt.

dutchbelg wat had je zelf voor antwoord gegeven als je vrouw het jou had gevraagt? Waarschijnlijk ook het politiek correcte en jij weet dat je er in je hart anders over denkt. Waarom zou dat bij je partner niet net zo kunnen zijn?

Het is erg moeilijk.

Beide partners zijn opgevoed met de standaard, monogamie.

Bewust, dan wel onbewust.

En wat doe je dan, als een gesprek met je partner over dit onderwerp gaat?

Je kiest de veilige weg en bevestigt de standaard, misschien wel tegen beter weten in. Maar ja, je loopt een risico als je dat niet doet.

En let wel, dit geldt voor beide partners!!



Er is lef voor nodig om door te vragen of je eigen standpunt in te brengen. Je wilt de ander neit kwetsen, dus heb je de neiging het niet te doen.

Echter, je kwetst je partner nog meer als het vreemdgaan uitkomt. Dan is het te laat en kun je niet meer terug.

Misschien is het geluk en heb je de mazzel dat een gesprek hierover wel mogelijk is. Heb je dat geluk niet, wat doe je dan.

Dat is een dilemma en ook niet simpel te beantwoorden.

Mensen erop afrekenen en veroordelen is erg simpel, maar doet onrecht aan het dilemma.



Wat als het geen seks is, maar een hobby die je graag doet.

Daarvan vinden we het heel normaal dat je je partner daarin vrijheid geeft ..........

Zal ik dan maar uit de doeken doen hoe het hier 'versoepeld' is?

Weer de 'schuld' van Doddie trouwens....... had haar boekentip

Duivelsdriehoek (ben mijn nou niet helemaal zeker over de titel)

en nog een ander boek over dit onderwerp (trouwens geschreven door een Belg - mss speciaal voor DB) mee op vakantie genomen.

Opgetrokken wenkbrauwen bij mijn lief, maar beiden hebben wij dus de boeken in de vakantie gelezen en het heeft wel voor heel wat gespreksstof gezorgt. Tuurlijk, ik kneep hem ook effe toen ik de boeken meenam, maar geloof maar, dat dat dus heeeeeeel goed heeft uitgepakt. Misschien ook juist omdat wij in de vakantieperiode de tijd voor elkaar hadden, rustiger waren, de dagelijkse sleur weg was.....moment goed gekozen om dit bespreekbaar te maken.

Het kan dus wel, als je relatie genoeg basis heeft, anders zou ik het niet aanraden, zou ook een heleboel kapot kunnen maken. Sommige mensen kiezen nou eenmaal bewust ervoor om net als de drie apen naar hun relatie te kijken, en ik denk dat het soms de enigste manier is die voor hun werkt.

Hey Libby, fijn voor je dat het nu zo kan.



@ Doddie: Ik heb in het afgelopen jaar echt wel eens een balletje opgegooid. Heel voorzichtig uiteraard. Een aantal keer met een geintje, of naar aanleiding van iets dat we op tv zagen.

Mijn man zegt steevast dat ik kan vertrekken als ik ooit iets met een ander begin. En ook hij brengt het een beetje als een geintje. Maar dat is het niet. Ik hoor de waarschuwing er echt wel in. Hij gaat er echt nooit mee akkoord.

Ik ben wel uitgegooid met die balletjes.

Het gaat niet gebeuren.

Jij hamert zo op praten, en dat snap ik want voor jou pakte dat goed uit, maar voor velen van ons valt er echt niet over te praten. Dat zit niet alleen in ons hoofd. Dat is gewoon een feit.

Nee, mijn man gaat me niet verrassen daarin, na 15 jaar ken ik hem echt heel goed.



Dus wat dan?

Ja, ik weet wat ik zou moeten doen. Kappen met mijn sv en kijken of ik weer monogaam kan zijn en daar gelukkig mee kan zijn.

Ik vraag me wel eens af of er wel een weg terug is als je eenmaal afscheid hebt genomen van monogamie. Ook al is dat eenzijdig.

quote:geheim1972 schreef op 11 december 2008 @ 13:26:

Hey Libby, fijn voor je dat het nu zo kan.



@ Mijn man zegt steevast dat ik kan vertrekken als ik ooit iets met een ander begin. En ook hij brengt het een beetje als een geintje. Maar dat is het niet. Ik hoor de waarschuwing er echt wel in. Hij gaat er echt nooit mee akkoord.



Dus wat dan?

Ja, ik weet wat ik zou moeten doen. Kappen met mijn sv en kijken of ik weer monogaam kan zijn en daar gelukkig mee kan zijn.

Ik vraag me wel eens af of er wel een weg terug is als je eenmaal afscheid hebt genomen van monogamie. Ook al is dat eenzijdig.





Dus omdat hij zegt dat je dan kunt vertrekken ben je bang en doe je het toch; maar dan stiekem. Is hij dan niet bang jou kwijt te raken?



Je geeft hem met zijn dreigen dus de macht, je houd je mond maar doet toch niet wat hij eigenlijk wil en dat is monogaam blijven omdat het blijkbaar sterker is, omdat je toch niet kunt wat hij vraagt, monogaam blijven. Dus doe je je zelf geweld aan, kun je niet zijn wie je bent. je geeft zelf aan dat je je afvraagt of er nog wel een weg terug is. je wil het dus ook niet meer. Wat nu als jij zou stellen, ik wil een open relatie en anders ga ik of kun jij weg gaan?

Waarom denk je dat hij zo dreigt dat je kunt gaan? Is het misschien ook angst dat hij jou kwijt kan raken als je wat met andere doet, en helpt zijn vuist niet dat jij bang bent en hem in de waan laat. Maar feitelijk heeft hij niets want je doet toch niet wat hij wil. Je hebt er maling aan. je hebt alleen geen zin in de consequentie, want openheid is gezeur, is ruzie is uitleggen is je houden aan afspraken, is zien hoe je hem verdriet doet enz.



En dat zou het plezier wel heel wat minder kunnen maken, zoals ook mijn plezier minder werd toen ik daar mee geconfronteerd werd bij mijn man.



Maar iemand is pas genegen om ook met jouw kant rekening te houden als je zelf dus niet zo makkelijk voor het oog aanpast, want zo is het toch ook simpel, de 1 dreigt en de ander is bang dus we blijven "monogaam".



Wat nu als hij bang wordt jou te verliezen? Zou hij dan niet wel over bepaalde zaken gaan nadenken, wel willen horen hoe je het dan had gezien hoe je dat had gedacht?



Heb je kinderen? Denk je dat hij zijn kinderen een scheiding wil aan doen?



Dus de gene die dreigt en een angstige partner heeft heeft altijd de macht, die zal zijn eisen kunnen stellen.



maar in feite gebeurd er toch wat hij niet wil, en leven jullie in de illusie van een monogaam sprookje, moet jij je zelf geweld aan doen in wie je bent, want je bent niet monogaam en wil dat ook; niet zijn, zal je je leven lang in deze relatie moeten liegen moet je mee in een verhaal dat niet klopt.



Het is een keuze maar ik benijd je niet.



Ik zeg dus niet wat je moet, wat is ideaal? Jezelf geweld aan doen, altijd een kant van je verborgen moeten houden, zelf in je relatie? Altijd bang dat het uitkomt?



De confrontatie die misschien wat zal kunnen veranderen?



alleen verder maar wel dan hoe jij er over denkt en niet volgend als een mak schaap wat je partner beslist voor jou?



Of je vriend opgeven en een hoop plezier in je leven iets dat je doet opleven en laat opbloein.



Als het eenmalig is, ja dan snap ik dat je je mond houd. dan lost open en eerlijk zijn niets op. Maar als je werkelijk niet monogaam bent wat doe je jezelf dan aan in een monogame relatie waar je een ander laat beslissen over hoe jij moet leven en hoe jij je dient te gedragen? Omdat die dreigt dat je anders kunt gaan, ja en wat als je dat zou doen dan? Is hij dan niet bang jou ook te verliezen? Zou hij er dan niet anders over moeten gaan denken? want nu maak je het hem ook makkelijk, ik wil het niet dus gebeurd het niet.

De nee zegger bepaald vaak maar soms wordt het die nee zegger ook wel erg makkelijk gemaakt en is het bij een nee ook gelijk einde discussie. denk hij dat de kous daarmee af is omdat je het toch wel stiekem doet waar hij denkt dat je zijn voorwaarde zonder morren hebt geaccepteerd.

Het is ongelofelijk. Wat begon als een leuke topic met Recuerdo die ons vroeg hoe ze toch die interessante collega kon verleiden tot iets spannends. Dat topic is inmiddels afgezakt tot een hoop gemuts over goed en kwaad, ervaringen van 17 jaar geleden en mensen die eerlijkheid tot hoogste goed hebben verheven.

En het begon zo leuk.... En thoma, je hebt inderdaad gelijk. Je vergiste je niet... het was leuk toen het begon. Treffend dat Recuerdo niet eens meer reageert. Kan haar geen ongelijk geven..



En DutchBelg, jij zegt het ook juist. Er zijn meerdere waarheden. Ieder zo zijn eigen ervaringen. Die van mij ? dat ik ook spijt heb. Had een vriendin.... studeerde, en zat op kamers met een ongelooflijk lekker ding van m'n studie kamer ernaast... konden het erg goed met elkaar vinden, maar vreemdgaan stond toen niet in m'n woordenboek... wat was ze lekker zeg... en heb spijt dat er toen niet meer is gebeurd..

wie is hier wijzer van geworden ? zou het niet weten...



En doddie... sorry, maar wil je alsjeblieft niet reageren op wat ik schrijf ? Kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand op die km's gepredik van jou zitten te wachten.



gegroet,

km geperikel? wat bedoel je daarmee bob?



en ik heb wel degeljik ook aan to tips gegeven hoe je het spannend kunt houden, ik reageer op hoe het topic loopt en laat me door niemand de mond snoeren helaas voor jou.

weet je dat ik juist de gene die hun smeuige verhaal missen vind zeuren, ik bedoel waar zit je op? Op een forum, dit is geen romannetje, en kolom over de avonturen van een vreemdgaande vrouw.



To vraagt in het openingsbericht:



Ik probeerde zo nuchter mogelijk te reageren maar het liefste wilde ik zeggen kom maar hier! Nu een aantal weken later doen we weer heel normaal tegen elkaar, maar ik kan de gedachte niet uit mijn hoofd zetten... Hoe zouden jullie dit aanpakken?? En heeft er iemand iets soortgelijks meegemaakt





Naar mijn mening geef ik daar antwoord op. Heb ik het meegemaakt en voldoe ik aan de vraag van TO als ik reageer. Dat dat voor sommige het spannende smeuige verhaal te niet doet is jammer maar dan moet je niet op een forum gaan zitten. Een forum is om je mening te geven over iets wat een ander een de kaak stelt. en dat vreemdgaan over het algemeen wordt afgekeuren daar kun je op wachten, daarin ben ik nog wel redelijk mild. ik geef puur antwoord op hoe de vraag dat ik het herken en hoe ik het zou hebben aangepakt. en jammer voor de gene die daar niet op zit te wachten, jammer dat ik daarmee het spannende geile verhaal heb verziekt met andere misschien, maar sorry dan zit je toch echt op de verkeerde plek. Een topic loopt nooit zoals je wil, daarin hebben andere ook invloed. Daar gaat het niet om wat leuk en gezelllig is. Daar is het soms serieuser dan je zou wensen of misschien krijg je zelf reacties waar je niet op zat te wachten, maar zit ik dan op de verkeerde plek of die gene die hun sappige verhaalte gaan missen?



als iemand tips heeft voor die gene die hun soap beginnen te missen? Misschien is er een plek waar TO wel een vervolgverhaaltje kan schrijven?

Ach Doddie, voor een aantal mensen hier is er maar één waarheid, en dat is die van henzelf, dat is inmiddels wel duidelijk. Eerst zijn het de moraalridders die hier niets te zoeken hebben. Dan mag je pas meelullen als je het zelf hebt meegemaakt. En als er iemand meepraat die het met anderen doet, maar dan met medeweten van haar man/partner, is het ook niet goed. Hoe zou dat toch komen denk je? Of zou het zo zijn dat de mensen die vreemdgaan dit gewoon zo willen doen, omdat ze er niet aan moeten denken dat hun partner het ook met een ander doet?

ik weet wel zeker dat dat vaak de reden is. Wordt vaak zonder blikken of blozen ook bekend.

Ik las nog even het topic door, maar ik herken dus ook heel goed dat je je zo goed voelt hierdoor, zekerder en sexy, je wordt begeerd, en dat maakt inderdaad dat je ook meer zin hebt in sex. je voelt je zelfverzekerd.



Uiteraard kan ik je ook tips geven (to in dit geval) hoe je dat vasthoud, ga alsjeblieft nu niet dwepen en achter hem aan lopen. dat vinden weinig mannen sexy, wees zeker, maak ondeugende grapjes, maar ga niet aan zijn voeten liggen. En of je dan wat met die aandacht doet laat ik aan jou over, of je dat wel of niet verteld is ook jouw keuze, je kent mijn voorkeur, \



maar buiten dat weet ik precies wat je voelt, hoe het voelt, hoe prettig het is, hoe je er door opbloeit, en hoop ik dat je er lang van mag genieten. Hoe en op welke manier is aan jou, maar aandacht en flirten is altijd leuk.

ja zeker herkenbaar, soms zo erg dat je er juist wel risico's door gaat nemen.



Wees dus voorzichtig dat dit niet sterker wordt dan je verstand, en je dus niet te risicovol te werk gaat. (van welke kant je dit dus wil bekijken )



want inderdaad de hang naar passie kan je wel eens blind maken ook. Kan je onvoorzichtig laten worden.



angst het kwijt te raken omdat het zo goed voelt. Wat ik al zei, blijf vooral leuk en wordt geen zeur, ga niet zeiken over niet gebeld zijn of geen mail terug en dat soort dingen, vinden mannen niet leuk. Laat juist gevoel achter dat je het te druk hebt maar hem wel heel leuk vind. Plaag en wees stout. Koket sexy. Hij zal verslaafd raken en jou. en alles doen om jou niet kwijt te raken.

nooit aan iemands voeten liggen, das niemand waard.



nooit jezelf vernederen, daar ga je onherroepelijk spijt van krijgen.



laat een ander maar een beetje moeite voor je doen.

is ook vaak veel leuker voor de ander.

ik bedoel het niet als vernederend maar wel als te veel smachten, te makkelijk te krijgen. Dan is een man vaak snel uitgespeeld.



Laat wel blijken dat je hem leuk vind maar meer op een uitdangende manier. Verleidelijk, stout, enz.



Niet gaan zeuren, niet gaan klagen, passie is goed, dwepen niet.

Ja, Rec. Alles wat je schrijft is herkenbaar. Wat mij vooral trof is dat je het zo los ziet van je bestaande relatie. Ik heb dat al veel mensen in deze situatie horen zeggen.

quote:geheim1972 schreef op 11 december 2008 @ 23:23:

Ja, Rec. Alles wat je schrijft is herkenbaar. Wat mij vooral trof is dat je het zo los ziet van je bestaande relatie. Ik heb dat al veel mensen in deze situatie horen zeggen.



Ja, ik ook. Vooral toen ze huilend bij me zaten omdat hun man hen niet meer vertrouwde en een scheiding wilde.

Toen vroegen ze zich af hoe ze ooit vanwege wat opwindende geile sex zo stom hadden kunnen zijn om hun relatie, hun gezin, hun huis, alles te laten knallen. Waarom ze hun hormonen belangrijker hadden gevonden dan dit allemaal.

En nee hoor, ik ben echt niet zo'n rotvriendin die dan zegt 'ik heb het toch gezegd'. Ik ben dan heel begripvol, maar ik kan wel meejanken als ik hun kinderen overstuur zie omdat papa en mama gaan scheiden. Vanwege een neukpartij notabene. Zo zonde.



Maar steek lekker je kop in 't zand en noem me een moraalridder. Tis jullie leven. Gebruiken jullie trouwens wel een condoom? Of geef je je partner ook graag de kans op een SOA?