Seks
alle pijlers
Weinig zin - ultimatum
zaterdag 26 december 2015 om 12:22
Ik ben 11 jaar getrouwd met mijn man. Hij is een goede vader voor onze kinderen en een harde werker. Op seksueel vlak is het echter niet goed tussen ons. Hij heeft een hoog libido (hij zou dagelijks willen), ik had vroeger ook een hoog libido, maar dit is de laatste jaren tot een nulpunt gezakt. Nadat hij had aangegeven dat onze relatie het niet zou redden als de seks niet beter werd, hebben we afgesproken om seks in te plannen, zeker 1x/week. Seks begint altijd van hem uit, waarbij hij vraagt ‘of ik zin heb’, hierop zeg ik altijd nee. Ik krijg geen zin als hij het gewoon vraagt, hiervoor mag hij gerust wat meer moeite doen. Dan streelt hij wat over mijn been en vraagt dan of ik zeker ben dat ik geen zin kan maken. Als het een tijdje geleden is dan ga ik er maar op in. We vrijen tot hij klaarkomt, waarna ik mij altijd opgelucht voel omdat ik weet dat hij mij dan weer twee dagen gerust laat. Ondanks de pogingen die ik doe om hem tegemoet te komen, heeft hij gisteren aangegeven dat onze relatie de volgende feestdagen niet gaat halen als de seks niet beter wordt.
We hebben het laatste jaar al wat pogingen gedaan om onze relatie uit het slop te halen, helaas hebben we andere ideeën over hoe dit moet gebeuren. We waren op zoek naar een cursus om samen te doen, maar kwamen er niet over uit. Ik wilde een danscursus, hij wilde een kookcursus (doe ik al elke dag) of een massagecursus (waarom altijd seks?). Het is waarschijnlijk een man-vrouw verschil. Ik ben ervan overtuigd dat we eerst aan onze relatie moeten werken, bewust tijd nemen voor elkaar en dan komt de seks vanzelf. Hij wil niet langer werken aan onze relatie, als we niet tegelijkertijd aan de seks kunnen werken. Ik zoek frequent naar leuke ‘spannende’ dingen om te kunnen doen, hij bekritiseert dit vaak. Ik wil al heel lang naar een festival (vind hij voor jonge mensen – hij is in de dertig!) of naar de sauna (wil hij absoluut niet - “met al die stinkende zwetende mensen”). Dan komt hij me tegemoet, door tickets naar een concert te regelen of een privésauna te huren. Helaas is het zo dat hij na zo’n uitjes altijd seks verwacht. Dat vind ik erg naar. Waarom moet die seks er altijd bij?
Seks is een machtsmiddel geworden in onze relatie. Hij vindt dat ik seks vaak afwijs uit “straf”. Als we ruzie hebben gehad en we hebben het terug goed gemaakt, wil hij altijd terug seks. De scherven zijn dan misschien wel gelijmd, maar de barst zie je nog. Hierdoor heb ik vaak langer tijd nodig voor ik terug zin krijg. Hij zegt dat dit een soort passief-agressieve houding is, ik zeg dat het terug goed is, maar ik gedraag mij niet zo. Het onbegrip hierover is de laatste tijd alleen maar groter geworden. Hij is nu twee weken in verlof en we hebben hierover al alle dagen onenigheid gehad, vandaar ook zijn ultimatum van gisteren.
Is dit herkenbaar? Ik wil hier graag uit raken, omdat er ook heel veel goede punten zijn in onze relatie, met op de belangrijkste plaats natuurlijk onze kinderen. Weet iemand advies over hoe we nu verder kunnen? Bedankt.
We hebben het laatste jaar al wat pogingen gedaan om onze relatie uit het slop te halen, helaas hebben we andere ideeën over hoe dit moet gebeuren. We waren op zoek naar een cursus om samen te doen, maar kwamen er niet over uit. Ik wilde een danscursus, hij wilde een kookcursus (doe ik al elke dag) of een massagecursus (waarom altijd seks?). Het is waarschijnlijk een man-vrouw verschil. Ik ben ervan overtuigd dat we eerst aan onze relatie moeten werken, bewust tijd nemen voor elkaar en dan komt de seks vanzelf. Hij wil niet langer werken aan onze relatie, als we niet tegelijkertijd aan de seks kunnen werken. Ik zoek frequent naar leuke ‘spannende’ dingen om te kunnen doen, hij bekritiseert dit vaak. Ik wil al heel lang naar een festival (vind hij voor jonge mensen – hij is in de dertig!) of naar de sauna (wil hij absoluut niet - “met al die stinkende zwetende mensen”). Dan komt hij me tegemoet, door tickets naar een concert te regelen of een privésauna te huren. Helaas is het zo dat hij na zo’n uitjes altijd seks verwacht. Dat vind ik erg naar. Waarom moet die seks er altijd bij?
Seks is een machtsmiddel geworden in onze relatie. Hij vindt dat ik seks vaak afwijs uit “straf”. Als we ruzie hebben gehad en we hebben het terug goed gemaakt, wil hij altijd terug seks. De scherven zijn dan misschien wel gelijmd, maar de barst zie je nog. Hierdoor heb ik vaak langer tijd nodig voor ik terug zin krijg. Hij zegt dat dit een soort passief-agressieve houding is, ik zeg dat het terug goed is, maar ik gedraag mij niet zo. Het onbegrip hierover is de laatste tijd alleen maar groter geworden. Hij is nu twee weken in verlof en we hebben hierover al alle dagen onenigheid gehad, vandaar ook zijn ultimatum van gisteren.
Is dit herkenbaar? Ik wil hier graag uit raken, omdat er ook heel veel goede punten zijn in onze relatie, met op de belangrijkste plaats natuurlijk onze kinderen. Weet iemand advies over hoe we nu verder kunnen? Bedankt.
zondag 27 december 2015 om 17:20
quote:denachtzuster schreef op 27 december 2015 @ 16:58:
Zin maken is soms niet verkeerd. Ik heb soms ook geen zin in een boswandeling en dan gaat mijn kind zeuren dat ze toch wil. Soms geef ik toe, soms niet (anders loop ik iedere dag in het bos). Eenmaal in het bos geniet ik als een dolle. Het lijkt een rare vergelijking misschien, maar denk er eens over na.
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.
Zin maken is soms niet verkeerd. Ik heb soms ook geen zin in een boswandeling en dan gaat mijn kind zeuren dat ze toch wil. Soms geef ik toe, soms niet (anders loop ik iedere dag in het bos). Eenmaal in het bos geniet ik als een dolle. Het lijkt een rare vergelijking misschien, maar denk er eens over na.
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.
zondag 27 december 2015 om 17:25
zondag 27 december 2015 om 17:27
quote:meaki schreef op 27 december 2015 @ 17:20:
[...]
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.Prima moet ze ook niet zeuren als hij bij haar weg gaat. Ik zou ook geen seksloze partner willen.
[...]
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.Prima moet ze ook niet zeuren als hij bij haar weg gaat. Ik zou ook geen seksloze partner willen.
zondag 27 december 2015 om 17:40
Laten we aannemen dat hij zo'n man is die het nooit leert. Betekent dat dan dat TO volledig in haar recht staat (bij gebrek aan een betere omschrijving) om hem seks te misgunnen? Omdat zij er niets uithaalt?
Zij geeft aan dat ze hem wil houden als partner; dan moet zij er ook wat voor terugdoen.
Ik denk namelijk dat ze er wel degelijk wat uit haalt als ze zin maakt en hem toelaat. Dan heeft zij een vrolijke partner die niet van haar wil scheiden.
En nee, seks is geen boswandeling, het is penetratie van je lijf, ja. Maar het is potdorie je pàrtner. Niet eens of andere randdebiel.
Zij geeft aan dat ze hem wil houden als partner; dan moet zij er ook wat voor terugdoen.
Ik denk namelijk dat ze er wel degelijk wat uit haalt als ze zin maakt en hem toelaat. Dan heeft zij een vrolijke partner die niet van haar wil scheiden.
En nee, seks is geen boswandeling, het is penetratie van je lijf, ja. Maar het is potdorie je pàrtner. Niet eens of andere randdebiel.
zondag 27 december 2015 om 17:42
quote:meaki schreef op 27 december 2015 @ 17:20:
[...]
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.Als je in een verder liefdevolle relatie zit, dan is er wat mij betreft niks mee om zo nu en dan ergens zin in proberen te maken. En ik heb het niet over penetreren. Dat maak je er zelf van. Seks is niet alleen penetreren. Het is wel de meest snelle manier om er vanaf te zijn meestal, dat wel.
[...]
Een belachelijke vergelijking vind ik dit.
Zin maken voor je lichaam te laten penetreren terwijl je het eigenlijk niet wil is van een totaal ander kaliber dan zin maken voor een boswandeling.Als je in een verder liefdevolle relatie zit, dan is er wat mij betreft niks mee om zo nu en dan ergens zin in proberen te maken. En ik heb het niet over penetreren. Dat maak je er zelf van. Seks is niet alleen penetreren. Het is wel de meest snelle manier om er vanaf te zijn meestal, dat wel.
You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one.
zondag 27 december 2015 om 18:03
Ik ga nog even uitgebreider reageren. Ik hoop dat ik hiermee zoveel mogelijk vragen beantwoord. Het is niet de bedoeling om posts te negeren. Ik apprecieer iedereen die de moeite genomen heeft om te reageren, bedankt.
Er werd een paar keer getwijfeld aan de reden waarom ik bij mijn man wil blijven en dat ik enkel bij hem wil blijven voor zijn geld. Het feit dat ons gezin goed draait en hij een goede vader is, is zeker één van de redenen waarom ik wil dat onze relatie blijft draaien. Onze kinderen groeien nu op in een hecht gezin, er zijn geen slaande ruzies, er is nog veel samenhorigheid en plezier in de familie. Daarom wil ik niet dat het tot een scheiding komt. Ook voor mezelf is er nog genoeg liefde om voor te vechten. Ook mijn man heeft aan zijn best er nog voor te willen doen. Hij wil dat er iets veranderd, maar dan kan het zeker nog werken (zijn woorden).
De reden dat we therapie hebben gezocht is omdat mijn man heel onzeker was in bed, met lichamelijke gevolgen (zoals te snel klaarkomen). Hij is ook wat kleiner geschapen dan mijn vorige vriendjes, waardoor de penetratie mij niet zoveel deed. Hij had weinig ervaring met wat hij erbuiten kon doen en het vergde wat oefening om te ontdekken wat we beiden fijn vonden. Op mijn vraag zijn we toen in therapie gegaan (vond hij initieel erg moeilijk om toe te geven dat er problemen waren). Hij deed heel hard zijn best om het plezierig te maken voor mij. Mijn man (toen vriend) wilde mij echter zo graag plezieren, dat hij er heel hard van in de knoop raakte. Zo begon hij lichamelijk erg te zweten, wat dan als een afknapper werkte bij mij. De seks ging steeds moeizamer.
Uit de therapie is echter gebleken dat de onzekerheid van mijn man, diepgeworteld zat door iets wat hij had meegemaakt als kind (had hij nog nooit over verteld). Voor hem was seks iets die moest, iets waar hij niet van genoot, maar iets die altijd goed moest zijn. We hebben toen een tijdlang geen seks gehad, waarbij hij intensieve therapie heeft gekregen. Met vallen en opstaan hebben we toen ons seksleven en intimiteit opgebouwd. Na een moeilijke periode zijn we getrouwd. De problemen in bed hebben bij mij nooit voor twijfel gezorgd, omdat we er samen aan konden werken. Een tijdlang is ons seksleven verbeterd. Met “goed genoeg”, bedoel ik dat we beiden bevredigende seks hadden met orgasmes en intimiteit. Hij ‘kan’ niet alles in bed, zo zal hij nooit volledig alle touwtjes in hand durven nemen (terwijl ik dit wel fijn vond), maar dit is goed voor mij.
Ons seksleven is opnieuw achteruitgegaan toen we de eerste strubbelingen kregen buiten bed. Dit waren de gewone relationele problemen. Als we ruzie hadden gebeurde het vaak dat ik hem twee weken tot zelfs langer afwees tot seks (neem ik mijn verantwoordelijkheid voor, had ik niet mogen doen). Dit was in mijn ogen geen machtsmiddel, maar iets wat ik zo voelde. Ik kon niet met hem vrijen als we ‘net’ ruzie hadden gemaakt. Hij zag dit als straf, seks deed opnieuw pijn, iets waar hij erg gevoelig voor is. Ons seksleven is terug achteruitgegaan.
Mijn libido is enorm gekelderd toen we kinderen kregen. Mijn lichaam heeft zwaar geleden onder de bevalling (waarvoor ik enkele operatieve correcties heb nodig gehad), waardoor ik mij lang helemaal niet opwindend heb gevoeld en ook pijn heb gehad bij het vrijen. Mijn man was hier heel begripvol en lief voor, gaf mij alle tijd van de wereld.
Nog steeds heb ik af en toe last van pijn (misschien ook omdat ik niet vochtig genoeg wordt), dan stopt mijn man altijd en is dan erg lief. We gebruiken altijd een glijmiddel. Ik verkramp ook af en toe door de herinnering aan pijn. Mijn man is ook bang geworden door de pijn die ik had, waardoor hij het moeilijk vond om mij op de juiste manier te benaderen. Ik ben toen ook vaak te kritisch geweest naar hem (neem ik ook mijn verantwoordelijkheid voor). Ik klaagde dat hij te weinig aandacht had voor mij, terwijl ik op andere momenten ook vond dat hij me te vaak onder druk zette. We hebben door al deze problemen drie jaar uiterst weinig seks gehad. Een jaar geleden hebben we de beslissing genomen om hier verandering in te brengen.
Momenteel zitten we vast in het patroon zoals ik beschreven heb in de OP. Hij probeert mij op te winden door met mijn borsten te spelen, mijn dijen te strelen (vind ik héél fijn, dus het aaien over mijn been werkt meestal wel), mijn hals te zoenen. Ik vind orale seks/vingeren soms wat minder fijn, door mijn lichamelijke moeilijkheden die ik heb gehad. Ik geef aan of ik wil dat er penetratie komt of niet. Hij houdt hier altijd rekening mee. Soms komt hij ook op een andere manier klaar. Seks heeft momenteel nog vaak negatieve associaties – en dat vind ik ook jammer voor mezelf. Ik geniet er te weinig van. Mijn man zijn grootste klacht is dat ik hem nog steeds veel afwijs (en in het verleden veel heb afgewezen, wat hem nog altijd pijn doet), dat er geen spontaniteit of variatie is en dat ik geen initiatief neem. Hij vindt het jammer dat ik er niet van kan genieten.
Ik heb een spiraaltje (koperspiraal). Anticonceptie is iets waar we grote ruzie over hebben gehad – klinkt misschien dom. Ik vond dat het zijn taak was om een knoopje erin te leggen nadat ik kinderen had gebaard, hij wilde dit niet. Ik heb toen de AC bij hem neergelegd (ik wilde niet vrijen als hij geen oplossing zou zoeken), dit was opnieuw iets wat hij zag als machtsmiddel.
Wat betreft seks met anderen. Ik zou dit nooit in realiteit doen, er is niemand in het bijzonder waarover ik fantaseer. Ik denk wel aan bepaalde fantasiescenario’s met andere (niet bestaande) mannen. Hier masturbeer ik bij. Ik gaf dit aan, omdat mijn libido niet volledig dood en begraven is. Ik heb wel seksuele gevoelens, maar het lukt mij niet om dit om te zetten in seks met mijn man. Een open relatie is voor ons beiden geen optie (wil mijn man absoluut ook niet). We lijken allebei hetzelfde te willen, een goed seksleven met elkaar, maar we lijken elkaar hier niet in te vinden.
Uiteindelijk is het een erg lange post geworden, ik zie dat er nog reacties zijn bijgekomen. Zal ik nog verder rustig lezen.
Er werd een paar keer getwijfeld aan de reden waarom ik bij mijn man wil blijven en dat ik enkel bij hem wil blijven voor zijn geld. Het feit dat ons gezin goed draait en hij een goede vader is, is zeker één van de redenen waarom ik wil dat onze relatie blijft draaien. Onze kinderen groeien nu op in een hecht gezin, er zijn geen slaande ruzies, er is nog veel samenhorigheid en plezier in de familie. Daarom wil ik niet dat het tot een scheiding komt. Ook voor mezelf is er nog genoeg liefde om voor te vechten. Ook mijn man heeft aan zijn best er nog voor te willen doen. Hij wil dat er iets veranderd, maar dan kan het zeker nog werken (zijn woorden).
De reden dat we therapie hebben gezocht is omdat mijn man heel onzeker was in bed, met lichamelijke gevolgen (zoals te snel klaarkomen). Hij is ook wat kleiner geschapen dan mijn vorige vriendjes, waardoor de penetratie mij niet zoveel deed. Hij had weinig ervaring met wat hij erbuiten kon doen en het vergde wat oefening om te ontdekken wat we beiden fijn vonden. Op mijn vraag zijn we toen in therapie gegaan (vond hij initieel erg moeilijk om toe te geven dat er problemen waren). Hij deed heel hard zijn best om het plezierig te maken voor mij. Mijn man (toen vriend) wilde mij echter zo graag plezieren, dat hij er heel hard van in de knoop raakte. Zo begon hij lichamelijk erg te zweten, wat dan als een afknapper werkte bij mij. De seks ging steeds moeizamer.
Uit de therapie is echter gebleken dat de onzekerheid van mijn man, diepgeworteld zat door iets wat hij had meegemaakt als kind (had hij nog nooit over verteld). Voor hem was seks iets die moest, iets waar hij niet van genoot, maar iets die altijd goed moest zijn. We hebben toen een tijdlang geen seks gehad, waarbij hij intensieve therapie heeft gekregen. Met vallen en opstaan hebben we toen ons seksleven en intimiteit opgebouwd. Na een moeilijke periode zijn we getrouwd. De problemen in bed hebben bij mij nooit voor twijfel gezorgd, omdat we er samen aan konden werken. Een tijdlang is ons seksleven verbeterd. Met “goed genoeg”, bedoel ik dat we beiden bevredigende seks hadden met orgasmes en intimiteit. Hij ‘kan’ niet alles in bed, zo zal hij nooit volledig alle touwtjes in hand durven nemen (terwijl ik dit wel fijn vond), maar dit is goed voor mij.
Ons seksleven is opnieuw achteruitgegaan toen we de eerste strubbelingen kregen buiten bed. Dit waren de gewone relationele problemen. Als we ruzie hadden gebeurde het vaak dat ik hem twee weken tot zelfs langer afwees tot seks (neem ik mijn verantwoordelijkheid voor, had ik niet mogen doen). Dit was in mijn ogen geen machtsmiddel, maar iets wat ik zo voelde. Ik kon niet met hem vrijen als we ‘net’ ruzie hadden gemaakt. Hij zag dit als straf, seks deed opnieuw pijn, iets waar hij erg gevoelig voor is. Ons seksleven is terug achteruitgegaan.
Mijn libido is enorm gekelderd toen we kinderen kregen. Mijn lichaam heeft zwaar geleden onder de bevalling (waarvoor ik enkele operatieve correcties heb nodig gehad), waardoor ik mij lang helemaal niet opwindend heb gevoeld en ook pijn heb gehad bij het vrijen. Mijn man was hier heel begripvol en lief voor, gaf mij alle tijd van de wereld.
Nog steeds heb ik af en toe last van pijn (misschien ook omdat ik niet vochtig genoeg wordt), dan stopt mijn man altijd en is dan erg lief. We gebruiken altijd een glijmiddel. Ik verkramp ook af en toe door de herinnering aan pijn. Mijn man is ook bang geworden door de pijn die ik had, waardoor hij het moeilijk vond om mij op de juiste manier te benaderen. Ik ben toen ook vaak te kritisch geweest naar hem (neem ik ook mijn verantwoordelijkheid voor). Ik klaagde dat hij te weinig aandacht had voor mij, terwijl ik op andere momenten ook vond dat hij me te vaak onder druk zette. We hebben door al deze problemen drie jaar uiterst weinig seks gehad. Een jaar geleden hebben we de beslissing genomen om hier verandering in te brengen.
Momenteel zitten we vast in het patroon zoals ik beschreven heb in de OP. Hij probeert mij op te winden door met mijn borsten te spelen, mijn dijen te strelen (vind ik héél fijn, dus het aaien over mijn been werkt meestal wel), mijn hals te zoenen. Ik vind orale seks/vingeren soms wat minder fijn, door mijn lichamelijke moeilijkheden die ik heb gehad. Ik geef aan of ik wil dat er penetratie komt of niet. Hij houdt hier altijd rekening mee. Soms komt hij ook op een andere manier klaar. Seks heeft momenteel nog vaak negatieve associaties – en dat vind ik ook jammer voor mezelf. Ik geniet er te weinig van. Mijn man zijn grootste klacht is dat ik hem nog steeds veel afwijs (en in het verleden veel heb afgewezen, wat hem nog altijd pijn doet), dat er geen spontaniteit of variatie is en dat ik geen initiatief neem. Hij vindt het jammer dat ik er niet van kan genieten.
Ik heb een spiraaltje (koperspiraal). Anticonceptie is iets waar we grote ruzie over hebben gehad – klinkt misschien dom. Ik vond dat het zijn taak was om een knoopje erin te leggen nadat ik kinderen had gebaard, hij wilde dit niet. Ik heb toen de AC bij hem neergelegd (ik wilde niet vrijen als hij geen oplossing zou zoeken), dit was opnieuw iets wat hij zag als machtsmiddel.
Wat betreft seks met anderen. Ik zou dit nooit in realiteit doen, er is niemand in het bijzonder waarover ik fantaseer. Ik denk wel aan bepaalde fantasiescenario’s met andere (niet bestaande) mannen. Hier masturbeer ik bij. Ik gaf dit aan, omdat mijn libido niet volledig dood en begraven is. Ik heb wel seksuele gevoelens, maar het lukt mij niet om dit om te zetten in seks met mijn man. Een open relatie is voor ons beiden geen optie (wil mijn man absoluut ook niet). We lijken allebei hetzelfde te willen, een goed seksleven met elkaar, maar we lijken elkaar hier niet in te vinden.
Uiteindelijk is het een erg lange post geworden, ik zie dat er nog reacties zijn bijgekomen. Zal ik nog verder rustig lezen.
zondag 27 december 2015 om 18:07
Ik ga nog wat vragen beantwoorden (post van Marana, lukte niet om te quoten):
1. Kun je je dan in het geheel niet inleven in je man? Seks is geen machtsmiddel in je relatie, jij maakt er een strijd van.
2. Ben je aan de pil?
3. Ok. En nu? Wat ga jij doen om deze situatie te verbeteren? Wat verwacht je van hem?
4. En TO: die dingen die jij beschrijft: waren die vroeger anders? Wie is veranderd? Jij? Hij? Beide?
5. Doe eens gek. Geef eens aan waar je wel zin in hebt op dat gebied! Ook als het gek is.
6. Een periode zonder seks? Zodat jij nog meer krijgt van wat je wil en hij nog minder van wat hij wil?
Probeer anders eens een periode met 2x per week seks waarbij jij het initatief neemt?
7. Doe je eerst een maand zonder seks en dan een maand lang elke dag seks. Of moet het alleen op jouw manier?
8. Hoe is geen seks investeren?
9. Oké, wat je allemaal niet wilt is duidelijk . Wat wil je wel?
10. Zoiets heb ik ook al 2x proberen duidelijk te maken, wat het met hem doet dat zij seks afwijst, maar ondanks dat TO al 2x mijn posts quote en erop reageert, negeert ze dat deel volkomen.
TO, waarom gaat het zo heel erg alleen over wat jij wil?
Antwoorden:
1. Ik vind seks ook belangrijk in een relatie, dus ik kan mij wel inleven in mijn man. Op dit moment heb ik echter erg weinig zin en is het voor mij erg moeilijk om zin te maken. Ik wil er geen machtsmiddel van maken, dit is niet mijn bedoeling geweest. Mijn man voelt dit zo aan. Ik doe mijn best om daar verandering in te brengen. Door sowieso seks op afspraak te hebben, hopen we hier verandering in te brengen.
2. Nee, ik heb een koperspiraal.
3 en 9. Zoals eerder gezegd zou ik heel graag naar manieren zoeken om de intimiteit op te bouwen, zonder seks. Dit wil mijn man echter niet meer. Hierop lopen we vast, vandaar dit topic.
4. Ik heb het verloop van onze relatie in de post hierboven beschreven. We zijn beiden veranderd en er zijn ook wat beïnvloedende factoren van buitenaf.
5. Geef ik bij hem heel vaak aan, vroeger zeker. Nu heb ik overal erg weinig zin in.
6 en 7. Dit kunnen we inderdaad afspreken. Ik weet niet of dit gaat lukken, misschien is het wel het proberen waard.
8. We hebben bewust de afspraak gemaakt 1x/week seks te hebben. Voor mij is dit investeren. Ook doen we veel dingen als koppel zonder de kinderen, om onze relatie een boost te geven.
10. Omdat dit topic vanuit mij geschreven is. Natuurlijk is het ook belangrijk wat mijn man wil en hier thuis gaan de gesprekken daar ook over.
1. Kun je je dan in het geheel niet inleven in je man? Seks is geen machtsmiddel in je relatie, jij maakt er een strijd van.
2. Ben je aan de pil?
3. Ok. En nu? Wat ga jij doen om deze situatie te verbeteren? Wat verwacht je van hem?
4. En TO: die dingen die jij beschrijft: waren die vroeger anders? Wie is veranderd? Jij? Hij? Beide?
5. Doe eens gek. Geef eens aan waar je wel zin in hebt op dat gebied! Ook als het gek is.
6. Een periode zonder seks? Zodat jij nog meer krijgt van wat je wil en hij nog minder van wat hij wil?
Probeer anders eens een periode met 2x per week seks waarbij jij het initatief neemt?
7. Doe je eerst een maand zonder seks en dan een maand lang elke dag seks. Of moet het alleen op jouw manier?
8. Hoe is geen seks investeren?
9. Oké, wat je allemaal niet wilt is duidelijk . Wat wil je wel?
10. Zoiets heb ik ook al 2x proberen duidelijk te maken, wat het met hem doet dat zij seks afwijst, maar ondanks dat TO al 2x mijn posts quote en erop reageert, negeert ze dat deel volkomen.
TO, waarom gaat het zo heel erg alleen over wat jij wil?
Antwoorden:
1. Ik vind seks ook belangrijk in een relatie, dus ik kan mij wel inleven in mijn man. Op dit moment heb ik echter erg weinig zin en is het voor mij erg moeilijk om zin te maken. Ik wil er geen machtsmiddel van maken, dit is niet mijn bedoeling geweest. Mijn man voelt dit zo aan. Ik doe mijn best om daar verandering in te brengen. Door sowieso seks op afspraak te hebben, hopen we hier verandering in te brengen.
2. Nee, ik heb een koperspiraal.
3 en 9. Zoals eerder gezegd zou ik heel graag naar manieren zoeken om de intimiteit op te bouwen, zonder seks. Dit wil mijn man echter niet meer. Hierop lopen we vast, vandaar dit topic.
4. Ik heb het verloop van onze relatie in de post hierboven beschreven. We zijn beiden veranderd en er zijn ook wat beïnvloedende factoren van buitenaf.
5. Geef ik bij hem heel vaak aan, vroeger zeker. Nu heb ik overal erg weinig zin in.
6 en 7. Dit kunnen we inderdaad afspreken. Ik weet niet of dit gaat lukken, misschien is het wel het proberen waard.
8. We hebben bewust de afspraak gemaakt 1x/week seks te hebben. Voor mij is dit investeren. Ook doen we veel dingen als koppel zonder de kinderen, om onze relatie een boost te geven.
10. Omdat dit topic vanuit mij geschreven is. Natuurlijk is het ook belangrijk wat mijn man wil en hier thuis gaan de gesprekken daar ook over.
zondag 27 december 2015 om 18:09
quote:Marana_ schreef op 27 december 2015 @ 15:55:
Paekzwart, ze zegt dat niet in combinatie met die periode geen seks. Die periode zonder seks wil zij ook zonder aanrakingen etc zien, alleen praten, therapie. Ze reageerde alleen op de periode zonder seks, dat ze dat graag wil, En niet het bijbehorende 'in die periode kun je dan weer werken aan aanraken zonder seks'.Oh nee, dit wil ik net wel. Het lijkt mij heerlijk om weer te kroelen, zonder de druk te ervaren dat er seks moet volgen. Elkaar masseren en dergelijke zou ik willen ter ontspanning, niet als voorspel.
Paekzwart, ze zegt dat niet in combinatie met die periode geen seks. Die periode zonder seks wil zij ook zonder aanrakingen etc zien, alleen praten, therapie. Ze reageerde alleen op de periode zonder seks, dat ze dat graag wil, En niet het bijbehorende 'in die periode kun je dan weer werken aan aanraken zonder seks'.Oh nee, dit wil ik net wel. Het lijkt mij heerlijk om weer te kroelen, zonder de druk te ervaren dat er seks moet volgen. Elkaar masseren en dergelijke zou ik willen ter ontspanning, niet als voorspel.
zondag 27 december 2015 om 18:12
Ik geloof er geen bal van dat in deze relatie de liefde er ooit vanaf gespat heeft.
De sex is nooit goed geweest, blijkbaar wilde TO graag een gezin en is haar partner een goede vader en hij werkt hard. Dus die kindertjes konden wel komen, dat 'ie geen droomvent was, ach...
En nu, jaren later voldoet hij niet meer. TO denkt wel aan andere mannen dus met haar libido is niets mis. Ze wil gewoon niet met haar man. In alle posts spat de ongelijkwaardigheid eraf, ze kijkt op hem neer, hij is lief maar eigenlijk een beetje een lastige stumper met z'n sex.
Dit wordt helemaal niks meer, als hij ballen heeft stapt hij op.
Wel weer lullig voor de kinderen dit.
De sex is nooit goed geweest, blijkbaar wilde TO graag een gezin en is haar partner een goede vader en hij werkt hard. Dus die kindertjes konden wel komen, dat 'ie geen droomvent was, ach...
En nu, jaren later voldoet hij niet meer. TO denkt wel aan andere mannen dus met haar libido is niets mis. Ze wil gewoon niet met haar man. In alle posts spat de ongelijkwaardigheid eraf, ze kijkt op hem neer, hij is lief maar eigenlijk een beetje een lastige stumper met z'n sex.
Dit wordt helemaal niks meer, als hij ballen heeft stapt hij op.
Wel weer lullig voor de kinderen dit.
zondag 27 december 2015 om 18:22
zondag 27 december 2015 om 18:31
Dat is al duidelijk meer uitleg waaruit blijkt dat de problematiek best diep zit en er heftige dingen aan beide kanten zijn voorgevallen die seks vermoeilijken. Ik vind dat je de toch lastige situaties erg goed van beide kanten probeert te omschrijven trouwens, zeker met al die complicaties.
Heb je enig idee waarom die ruzies zo erg bij jou aankomen dat je zelfs twee weken lang geen seks wil? Het klinkt alsof de ruzies toch wel erg heftig aankwamen namelijk. Niet elke ruzie zal een normale relationele ruzie zijn die dat soort gevolgen zal hebben in de meeste relaties, dus dan lijkt er toch meer getriggerd te worden.
Hij heeft duidelijk nog wat issues die snel teruggrijpen op zijn problematische vroegere visie over seks. Hij lijkt wel een tijd lang begrip gehad te hebben voor jouw klachten verder qua gezondheid maar de problemen die opspelen zoals onder druk zetten vind ik toch niet echt goed klinken. Het is jammer dat het een tijdlang best goed leek te zijn gegaan en hij heeft zo te horen wel zijn best gedaan er meer van te gaan maken en jullie waren best een eind op weg.
Veel afwijzen is een relatief begrip, hij is er nogal gevoelig voor, maar er zijn zat stellen die het maar 1x of 2x in de week doen, en ik ken er ook die het nog geen 1x in de maand doen, dus wat dat betreft zou ik denken dat er al best veel, ondanks jullie problemen, toch gedaan wordt. Hij lijkt het feit dat jij hem ooit (teveel) afwees, waar jij overigens ook je eigen redenen voor had en niet bewust deed om hem te pesten, nog steeds te willen overcompenseren en er (opnieuw) druk op te zetten.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat als je veel lichamelijke problemen hebt gehad door de bevalling met operaties en pijn dat je niet snel zelf ook nog de anticonceptie wil regelen met een spiraaltje. Ik vind dat mannen daarbij best ook zelf wel eens kunnen kijken hoe het ook anders kan. Ik zou dan ook wel willen weten wat de reden is dat hij zoiets persé niet wil, terwijl anticonceptie wel iets wil wat hoognodig is na die moeilijke zwangerschappen/bevallingen en jij het al zwaar te verduren had. Ik vind dat hij nogal snel elke keer teruggrijpt op dat iets een machtsmiddel zou zijn. Dat is geen fijne manier om ergens samen uit te komen.
Ik vind dat hij al met al wel zelf veel druk toch uitoefent onder zijn stokpaardje waarbij hij daar toch ook al therapie voor heeft gehad en dat hij toch wel erg last blijft houden van een bepaalde druk hoe dingen horen, moeten en zouden zijn. Ziet hij dat zelf ook ergens?
Iemand voor seks na een ruzie twee weken afwijzen is ook best lang, maar in vergelijking met wat hij allemaal voor problemen had, ook weer niet iets zo onoverkomelijks als je dat tegenover elkaar wegzet.
Het is jammer dat hij het niet kan zien als zaken waar jíj nu meer geduld van hem bij nodig hebt en ik vind dat je al met al wel heel erg nog steeds zijn kant op probeert te denken om toch nóg vaker seks te hebben dan jullie nu al hebben terwijl hij niet af lijkt te kunnen stappen van zijn problematiek in zich snel afgewezen voelen daar waar jij duidelijk heel vaak zijn belang wel in de gaten probeert te houden en hem ondanks dat seks voor jou niet altijd even fijn nog is je het toch weer elke week of zelfs nog vaker weer probeert en hij daarbij uiteindelijk toch juist ook jouw grenzen overgaat door het nog vaker te willen en te blijven terugkomen dat je ooit hem wat langer wel eens afwees.
Heb je enig idee waarom die ruzies zo erg bij jou aankomen dat je zelfs twee weken lang geen seks wil? Het klinkt alsof de ruzies toch wel erg heftig aankwamen namelijk. Niet elke ruzie zal een normale relationele ruzie zijn die dat soort gevolgen zal hebben in de meeste relaties, dus dan lijkt er toch meer getriggerd te worden.
Hij heeft duidelijk nog wat issues die snel teruggrijpen op zijn problematische vroegere visie over seks. Hij lijkt wel een tijd lang begrip gehad te hebben voor jouw klachten verder qua gezondheid maar de problemen die opspelen zoals onder druk zetten vind ik toch niet echt goed klinken. Het is jammer dat het een tijdlang best goed leek te zijn gegaan en hij heeft zo te horen wel zijn best gedaan er meer van te gaan maken en jullie waren best een eind op weg.
Veel afwijzen is een relatief begrip, hij is er nogal gevoelig voor, maar er zijn zat stellen die het maar 1x of 2x in de week doen, en ik ken er ook die het nog geen 1x in de maand doen, dus wat dat betreft zou ik denken dat er al best veel, ondanks jullie problemen, toch gedaan wordt. Hij lijkt het feit dat jij hem ooit (teveel) afwees, waar jij overigens ook je eigen redenen voor had en niet bewust deed om hem te pesten, nog steeds te willen overcompenseren en er (opnieuw) druk op te zetten.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat als je veel lichamelijke problemen hebt gehad door de bevalling met operaties en pijn dat je niet snel zelf ook nog de anticonceptie wil regelen met een spiraaltje. Ik vind dat mannen daarbij best ook zelf wel eens kunnen kijken hoe het ook anders kan. Ik zou dan ook wel willen weten wat de reden is dat hij zoiets persé niet wil, terwijl anticonceptie wel iets wil wat hoognodig is na die moeilijke zwangerschappen/bevallingen en jij het al zwaar te verduren had. Ik vind dat hij nogal snel elke keer teruggrijpt op dat iets een machtsmiddel zou zijn. Dat is geen fijne manier om ergens samen uit te komen.
Ik vind dat hij al met al wel zelf veel druk toch uitoefent onder zijn stokpaardje waarbij hij daar toch ook al therapie voor heeft gehad en dat hij toch wel erg last blijft houden van een bepaalde druk hoe dingen horen, moeten en zouden zijn. Ziet hij dat zelf ook ergens?
Iemand voor seks na een ruzie twee weken afwijzen is ook best lang, maar in vergelijking met wat hij allemaal voor problemen had, ook weer niet iets zo onoverkomelijks als je dat tegenover elkaar wegzet.
Het is jammer dat hij het niet kan zien als zaken waar jíj nu meer geduld van hem bij nodig hebt en ik vind dat je al met al wel heel erg nog steeds zijn kant op probeert te denken om toch nóg vaker seks te hebben dan jullie nu al hebben terwijl hij niet af lijkt te kunnen stappen van zijn problematiek in zich snel afgewezen voelen daar waar jij duidelijk heel vaak zijn belang wel in de gaten probeert te houden en hem ondanks dat seks voor jou niet altijd even fijn nog is je het toch weer elke week of zelfs nog vaker weer probeert en hij daarbij uiteindelijk toch juist ook jouw grenzen overgaat door het nog vaker te willen en te blijven terugkomen dat je ooit hem wat langer wel eens afwees.
zondag 27 december 2015 om 18:35
quote:DeKenau schreef op 27 december 2015 @ 18:26:
Als je in het begin van je relatie een goed sexleven en dito aantrekkingskracht hebt, is dit een goed fundament voor later.
Bij TO en partner heeft het nooit goed gezeten dus er is geen basis om op terug te vallen.
Ben ik het niet helemaal mee eens. Het lijkt alleen een beetje de omgekeerde volgorde. Er was heel veel, behalve een spetterend, bruisend en wederzijds bevredigend seksleven. Aan alle andere behoeften werd blijkbaar wel wederzijds voldaan. Daar ligt ook een basis.
Iets om aan te werken van twee kanten. Is weer eens wat anders als gaan verbouwen.
Als je in het begin van je relatie een goed sexleven en dito aantrekkingskracht hebt, is dit een goed fundament voor later.
Bij TO en partner heeft het nooit goed gezeten dus er is geen basis om op terug te vallen.
Ben ik het niet helemaal mee eens. Het lijkt alleen een beetje de omgekeerde volgorde. Er was heel veel, behalve een spetterend, bruisend en wederzijds bevredigend seksleven. Aan alle andere behoeften werd blijkbaar wel wederzijds voldaan. Daar ligt ook een basis.
Iets om aan te werken van twee kanten. Is weer eens wat anders als gaan verbouwen.
You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one.
zondag 27 december 2015 om 18:52
zondag 27 december 2015 om 19:04
quote:DeKenau schreef op 27 december 2015 @ 18:12:
Ik geloof er geen bal van dat in deze relatie de liefde er ooit vanaf gespat heeft.
De sex is nooit goed geweest, blijkbaar wilde TO graag een gezin en is haar partner een goede vader en hij werkt hard. Dus die kindertjes konden wel komen, dat 'ie geen droomvent was, ach...
En nu, jaren later voldoet hij niet meer. TO denkt wel aan andere mannen dus met haar libido is niets mis. Ze wil gewoon niet met haar man. In alle posts spat de ongelijkwaardigheid eraf, ze kijkt op hem neer, hij is lief maar eigenlijk een beetje een lastige stumper met z'n sex.
Dit wordt helemaal niks meer, als hij ballen heeft stapt hij op. Wel weer lullig voor de kinderen dit.
Van alle reacties, kwetst deze mij het meest. Alsof de liefde er enkel kan afspatten als je seksleven van de eerste keer fantastisch is. We hebben ons best gedaan om een liefdesleven uit te bouwen die werkt voor ons. En dit klinkt misschien niet zo opwindend, maar dit was het wel voor ons. En net daardoor is onze basis gebaseerd op meer dan puur fysieke aantrekkingskracht.
De liefde heeft bij ons altijd goed gezeten. Ik zie hem ook nog altijd graag en ik wil ook verder met hem. We willen nu opnieuw een manier zoeken om ons liefdesleven opnieuw op te bouwen.
Ik geloof er geen bal van dat in deze relatie de liefde er ooit vanaf gespat heeft.
De sex is nooit goed geweest, blijkbaar wilde TO graag een gezin en is haar partner een goede vader en hij werkt hard. Dus die kindertjes konden wel komen, dat 'ie geen droomvent was, ach...
En nu, jaren later voldoet hij niet meer. TO denkt wel aan andere mannen dus met haar libido is niets mis. Ze wil gewoon niet met haar man. In alle posts spat de ongelijkwaardigheid eraf, ze kijkt op hem neer, hij is lief maar eigenlijk een beetje een lastige stumper met z'n sex.
Dit wordt helemaal niks meer, als hij ballen heeft stapt hij op. Wel weer lullig voor de kinderen dit.
Van alle reacties, kwetst deze mij het meest. Alsof de liefde er enkel kan afspatten als je seksleven van de eerste keer fantastisch is. We hebben ons best gedaan om een liefdesleven uit te bouwen die werkt voor ons. En dit klinkt misschien niet zo opwindend, maar dit was het wel voor ons. En net daardoor is onze basis gebaseerd op meer dan puur fysieke aantrekkingskracht.
De liefde heeft bij ons altijd goed gezeten. Ik zie hem ook nog altijd graag en ik wil ook verder met hem. We willen nu opnieuw een manier zoeken om ons liefdesleven opnieuw op te bouwen.
zondag 27 december 2015 om 19:23
[quote]Hannah_ schreef op 26 december 2015 @ 14:39:
[...]
Ik heb net alle reacties gelezen - ik kwam wat achter.
Ivm de discussie of seks een deel van de basis is van een relatie: wat mij betreft niet. Intimiteit is dit wel. Het grote probleem is dat we intimiteit op een andere manier gaan invullen. Voor mijn man is intimiteit seks. Hij is zo gefrustreerd dat hij bij de minste aanraking van 0 naar 100 gaat in zin en ik moet maar maken dat ik daar ook kom. Voor mij is intimiteit knuffelen, strelen, lieve dingen doen, praten zónder iets in de plaats te willen.
Beste Hannah,
Ik heb me net een beetje ingelezen, maar niet alles. Je hebt al heel veel zinnige dingen te horen gekregen denk ik.
Ik herken een aantal dingen die je schrijft.
Wij hadden ook een hele slechte seksuele relatie. Ook ik had weinig tot geen zin,en Feeman kon ook mijn lichaam niet triggeren. Ik zag seks als een verplichting. Ik kwam door zijn toedoen zelden tot nooit klaar. Gebeurde het " toevallig wèl een keer,hoopte ik de volgende keer op betere seks met vaak een enorme teleurstelling als gevolg.
Feeman raakte ook verschrikkelijk onzeker en wist werkelijk niet meer wat hij moest ondernemen.
En juist dát is onaantrekkelijk, net zoals jij beschrijft.
Verder was onze relatie goed, we waren/ zijn elkaars beste vrienden.
Er is één groot verschil met jou denk ik. Je zegt hierboven iets cruciaals denk ik...n.l dat jij vindt dat seks geen deel van de basis is van een relatie.
Daar denk ik dus anders over,ik denk dat seks een héél belangrijk deel vormt van de basis van een relatie.
Zolang jij het zo voelt, denk ik dat je er niet gaat uitkomen...
Ik begrijp jou...maar ook jouw man. Hij wil gewoon seks...zo simpel is het.
Hij probeert op allerlei manieren zijn best te doen. Het komt alleen bij jou zó niet over.
Nu heeft hij zijn ultimatum gesteld...hij is zó boos en verdrietig en machteloos denk ik...dat hij geen andere oplossing meer ziet ...
Wat jammer en vreselijk voor jou. Ik begrijp denk ik hoe jij je voelt,net als vele anderen hier.
Ik heb geen kant en klare oplossing voor je. Ik heb nooit van mijn man een ultimatum gekregen. Maar dat was mss wel gebeurd als ik seks niet op mijn lijstje had gezet van " verplichtingen"
Klinkt cru..maar zo dacht ik erover. Één keer per week, minimaal. Soms wat vaker...ook soms 3 weken niet. Ik deed leuk mee, maar voelde weinig en was ook vaak blij als het over was, dan konden we over tot " de orde van de dag" en leuke dingen gaan doen.
Ik deed niet moeilijk als hij eens " tussendoor " wilde...even mijn broek af...neuken...broek op...klaar.
Geen goede seks...maar mijn man kwam klaar en ik heb het nooit als machtsmiddel gebruikt.
Ik moest ook koken, wassen,strijken,werken en dus ook seksen.
Het hoort bij een huwelijk...anders ben je vrienden of leef je als broer en zus.
Iemand hier riep van: ipv een tijd geen seks( jouw idee) ... Iedere dag seks.
Dat lijkt me geen slecht advies.
Je wil je man niet kwijt zeg je...je wil ervoor vechten.
Voor mij zou het dan simpel zijn...iedere dag seks zoals je ook iedere dag andere verplichtingen hebt...
Ons seksleven verbeterde pas aanzienlijk toen ik stopte met de pil na die 25 jaar geslikt te hebben.
Daarna ging mijn libido enorm omhoog. Van nul zin...naar 4 x of meer per dag zin.. Zo ongeveer..
Tóen pas was ik bereid over seks te praten, mijn fantasieën te delen...pas daarna werd ons seksleven een ècht seksleven...
Ik wens je heel veel sterkte. Ik vind het heel moeilijk voor je .
[...]
Ik heb net alle reacties gelezen - ik kwam wat achter.
Ivm de discussie of seks een deel van de basis is van een relatie: wat mij betreft niet. Intimiteit is dit wel. Het grote probleem is dat we intimiteit op een andere manier gaan invullen. Voor mijn man is intimiteit seks. Hij is zo gefrustreerd dat hij bij de minste aanraking van 0 naar 100 gaat in zin en ik moet maar maken dat ik daar ook kom. Voor mij is intimiteit knuffelen, strelen, lieve dingen doen, praten zónder iets in de plaats te willen.
Beste Hannah,
Ik heb me net een beetje ingelezen, maar niet alles. Je hebt al heel veel zinnige dingen te horen gekregen denk ik.
Ik herken een aantal dingen die je schrijft.
Wij hadden ook een hele slechte seksuele relatie. Ook ik had weinig tot geen zin,en Feeman kon ook mijn lichaam niet triggeren. Ik zag seks als een verplichting. Ik kwam door zijn toedoen zelden tot nooit klaar. Gebeurde het " toevallig wèl een keer,hoopte ik de volgende keer op betere seks met vaak een enorme teleurstelling als gevolg.
Feeman raakte ook verschrikkelijk onzeker en wist werkelijk niet meer wat hij moest ondernemen.
En juist dát is onaantrekkelijk, net zoals jij beschrijft.
Verder was onze relatie goed, we waren/ zijn elkaars beste vrienden.
Er is één groot verschil met jou denk ik. Je zegt hierboven iets cruciaals denk ik...n.l dat jij vindt dat seks geen deel van de basis is van een relatie.
Daar denk ik dus anders over,ik denk dat seks een héél belangrijk deel vormt van de basis van een relatie.
Zolang jij het zo voelt, denk ik dat je er niet gaat uitkomen...
Ik begrijp jou...maar ook jouw man. Hij wil gewoon seks...zo simpel is het.
Hij probeert op allerlei manieren zijn best te doen. Het komt alleen bij jou zó niet over.
Nu heeft hij zijn ultimatum gesteld...hij is zó boos en verdrietig en machteloos denk ik...dat hij geen andere oplossing meer ziet ...
Wat jammer en vreselijk voor jou. Ik begrijp denk ik hoe jij je voelt,net als vele anderen hier.
Ik heb geen kant en klare oplossing voor je. Ik heb nooit van mijn man een ultimatum gekregen. Maar dat was mss wel gebeurd als ik seks niet op mijn lijstje had gezet van " verplichtingen"
Klinkt cru..maar zo dacht ik erover. Één keer per week, minimaal. Soms wat vaker...ook soms 3 weken niet. Ik deed leuk mee, maar voelde weinig en was ook vaak blij als het over was, dan konden we over tot " de orde van de dag" en leuke dingen gaan doen.
Ik deed niet moeilijk als hij eens " tussendoor " wilde...even mijn broek af...neuken...broek op...klaar.
Geen goede seks...maar mijn man kwam klaar en ik heb het nooit als machtsmiddel gebruikt.
Ik moest ook koken, wassen,strijken,werken en dus ook seksen.
Het hoort bij een huwelijk...anders ben je vrienden of leef je als broer en zus.
Iemand hier riep van: ipv een tijd geen seks( jouw idee) ... Iedere dag seks.
Dat lijkt me geen slecht advies.
Je wil je man niet kwijt zeg je...je wil ervoor vechten.
Voor mij zou het dan simpel zijn...iedere dag seks zoals je ook iedere dag andere verplichtingen hebt...
Ons seksleven verbeterde pas aanzienlijk toen ik stopte met de pil na die 25 jaar geslikt te hebben.
Daarna ging mijn libido enorm omhoog. Van nul zin...naar 4 x of meer per dag zin.. Zo ongeveer..
Tóen pas was ik bereid over seks te praten, mijn fantasieën te delen...pas daarna werd ons seksleven een ècht seksleven...
Ik wens je heel veel sterkte. Ik vind het heel moeilijk voor je .
zondag 27 december 2015 om 19:24
Jij hebt je verleden met seks en je man heeft zijn verleden met seks. Dat verleden zit nu tussen jullie in en geen idee of er zoiets is als EMDR voor seks is, maar het zou het proberen waard zijn om de negatieve associaties die jullie allebei hebben los te koppelen van seks. Het klinkt bij jullie beiden als een perceptie/belevingsprobleem en dat is op te lossen. Als jij de herinneringen van fysieke pijn niet meer associeert met seks, hoeveel lekkerder wordt het dan om (weer) onbevangen te vrijen met je man? Als jouw man hetzelfde doet met zijn associaties met seks, wellicht geniet hij langer van het vrijen met jou zonder dat het een dwangmatige onbewuste race wordt om klaar te komen. Dat het probleem complex is en meerdere pijnpunten raakt bij jullie beiden, maakt dat het misschien meer tijd en energie gaat kosten eer jullie uit deze vicieuze cirkel komen, maar als jullie beiden willen dan gaat het gewoon lukken. Ben ik van overtuigd.
zondag 27 december 2015 om 19:29
quote:Paekzwart schreef op 27 december 2015 @ 18:31:
Heb je enig idee waarom die ruzies zo erg bij jou aankomen dat je zelfs twee weken lang geen seks wil? Het klinkt alsof de ruzies toch wel erg heftig aankwamen namelijk. Niet elke ruzie zal een normale relationele ruzie zijn die dat soort gevolgen zal hebben in de meeste relaties, dus dan lijkt er toch meer getriggerd te worden.
(...)
Veel afwijzen is een relatief begrip, hij is er nogal gevoelig voor, maar er zijn zat stellen die het maar 1x of 2x in de week doen, en ik ken er ook die het nog geen 1x in de maand doen, dus wat dat betreft zou ik denken dat er al best veel, ondanks jullie problemen, toch gedaan wordt. Hij lijkt het feit dat jij hem ooit (teveel) afwees, waar jij overigens ook je eigen redenen voor had en niet bewust deed om hem te pesten, nog steeds te willen overcompenseren en er (opnieuw) druk op te zetten.
(...)
Ik vind dat hij al met al wel zelf veel druk toch uitoefent onder zijn stokpaardje waarbij hij daar toch ook al therapie voor heeft gehad en dat hij toch wel erg last blijft houden van een bepaalde druk hoe dingen horen, moeten en zouden zijn. Ziet hij dat zelf ook ergens? (...)
Het is niet zo dat ik hem 'pikstraf' gaf (je hebt de vuilniszakken niet buitengezet, dus nu krijg je een week geen seks). Voor mij voelde het moeilijk om intiem te zijn als ik mij gekwetst voelde (had ik in vroegere relaties ook zo). Eén van de dingen waar we bv tegenaan liep, was dat mijn man op zijn eentje financiële beslissingen maakte, zonder dit met mij te overleggen (die ons meestal wel ten goede kwamen). Zo is hij veranderd van elektriciteitsmaatschappij zonder overleg, hij betaalde ervoor, dus voor hem kon hij die beslissing alleen nemen. Ik voelde mij niet gehoord/gezien/gewaardeerd. Hij biedt hiervoor zijn excuses aan, maar voor mij luk het dan niet meteen om intiem te zijn.
Ik heb hem tijdens de zwangerschappen en de jaren erna wel heel vaak afgewezen. We hadden toen gemiddeld 3x/jaar seks, dus wel heel weinig. Ik heb hem toen ook te weinig tegemoet gekomen, door op andere manieren te vrijen. Hij heeft aan dat hij wilde dat hier verandering in kwam. De minstens 1x/week seks is een regel die we samen hebben ingebouwd.
Als hij zin krijgt na een uitje, voel het voor mij alsof hij het uitje met mij doet omdat hij wil vrijen. Terwijl hij zegt zin te krijgen, doordat we tijd met elkaar doorbrengen en lief zijn voor elkaar. Ik ervaar zijn avances als druk, omdat seks voor mij niet prettig is. Ik weet dat hij mij nooit onder druk zou zetten. Hij vraagt net heel vaak of ik het wel fijn vindt.
Heb je enig idee waarom die ruzies zo erg bij jou aankomen dat je zelfs twee weken lang geen seks wil? Het klinkt alsof de ruzies toch wel erg heftig aankwamen namelijk. Niet elke ruzie zal een normale relationele ruzie zijn die dat soort gevolgen zal hebben in de meeste relaties, dus dan lijkt er toch meer getriggerd te worden.
(...)
Veel afwijzen is een relatief begrip, hij is er nogal gevoelig voor, maar er zijn zat stellen die het maar 1x of 2x in de week doen, en ik ken er ook die het nog geen 1x in de maand doen, dus wat dat betreft zou ik denken dat er al best veel, ondanks jullie problemen, toch gedaan wordt. Hij lijkt het feit dat jij hem ooit (teveel) afwees, waar jij overigens ook je eigen redenen voor had en niet bewust deed om hem te pesten, nog steeds te willen overcompenseren en er (opnieuw) druk op te zetten.
(...)
Ik vind dat hij al met al wel zelf veel druk toch uitoefent onder zijn stokpaardje waarbij hij daar toch ook al therapie voor heeft gehad en dat hij toch wel erg last blijft houden van een bepaalde druk hoe dingen horen, moeten en zouden zijn. Ziet hij dat zelf ook ergens? (...)
Het is niet zo dat ik hem 'pikstraf' gaf (je hebt de vuilniszakken niet buitengezet, dus nu krijg je een week geen seks). Voor mij voelde het moeilijk om intiem te zijn als ik mij gekwetst voelde (had ik in vroegere relaties ook zo). Eén van de dingen waar we bv tegenaan liep, was dat mijn man op zijn eentje financiële beslissingen maakte, zonder dit met mij te overleggen (die ons meestal wel ten goede kwamen). Zo is hij veranderd van elektriciteitsmaatschappij zonder overleg, hij betaalde ervoor, dus voor hem kon hij die beslissing alleen nemen. Ik voelde mij niet gehoord/gezien/gewaardeerd. Hij biedt hiervoor zijn excuses aan, maar voor mij luk het dan niet meteen om intiem te zijn.
Ik heb hem tijdens de zwangerschappen en de jaren erna wel heel vaak afgewezen. We hadden toen gemiddeld 3x/jaar seks, dus wel heel weinig. Ik heb hem toen ook te weinig tegemoet gekomen, door op andere manieren te vrijen. Hij heeft aan dat hij wilde dat hier verandering in kwam. De minstens 1x/week seks is een regel die we samen hebben ingebouwd.
Als hij zin krijgt na een uitje, voel het voor mij alsof hij het uitje met mij doet omdat hij wil vrijen. Terwijl hij zegt zin te krijgen, doordat we tijd met elkaar doorbrengen en lief zijn voor elkaar. Ik ervaar zijn avances als druk, omdat seks voor mij niet prettig is. Ik weet dat hij mij nooit onder druk zou zetten. Hij vraagt net heel vaak of ik het wel fijn vindt.
