Seks
alle pijlers
Weinig zin - ultimatum
zaterdag 26 december 2015 om 12:22
Ik ben 11 jaar getrouwd met mijn man. Hij is een goede vader voor onze kinderen en een harde werker. Op seksueel vlak is het echter niet goed tussen ons. Hij heeft een hoog libido (hij zou dagelijks willen), ik had vroeger ook een hoog libido, maar dit is de laatste jaren tot een nulpunt gezakt. Nadat hij had aangegeven dat onze relatie het niet zou redden als de seks niet beter werd, hebben we afgesproken om seks in te plannen, zeker 1x/week. Seks begint altijd van hem uit, waarbij hij vraagt ‘of ik zin heb’, hierop zeg ik altijd nee. Ik krijg geen zin als hij het gewoon vraagt, hiervoor mag hij gerust wat meer moeite doen. Dan streelt hij wat over mijn been en vraagt dan of ik zeker ben dat ik geen zin kan maken. Als het een tijdje geleden is dan ga ik er maar op in. We vrijen tot hij klaarkomt, waarna ik mij altijd opgelucht voel omdat ik weet dat hij mij dan weer twee dagen gerust laat. Ondanks de pogingen die ik doe om hem tegemoet te komen, heeft hij gisteren aangegeven dat onze relatie de volgende feestdagen niet gaat halen als de seks niet beter wordt.
We hebben het laatste jaar al wat pogingen gedaan om onze relatie uit het slop te halen, helaas hebben we andere ideeën over hoe dit moet gebeuren. We waren op zoek naar een cursus om samen te doen, maar kwamen er niet over uit. Ik wilde een danscursus, hij wilde een kookcursus (doe ik al elke dag) of een massagecursus (waarom altijd seks?). Het is waarschijnlijk een man-vrouw verschil. Ik ben ervan overtuigd dat we eerst aan onze relatie moeten werken, bewust tijd nemen voor elkaar en dan komt de seks vanzelf. Hij wil niet langer werken aan onze relatie, als we niet tegelijkertijd aan de seks kunnen werken. Ik zoek frequent naar leuke ‘spannende’ dingen om te kunnen doen, hij bekritiseert dit vaak. Ik wil al heel lang naar een festival (vind hij voor jonge mensen – hij is in de dertig!) of naar de sauna (wil hij absoluut niet - “met al die stinkende zwetende mensen”). Dan komt hij me tegemoet, door tickets naar een concert te regelen of een privésauna te huren. Helaas is het zo dat hij na zo’n uitjes altijd seks verwacht. Dat vind ik erg naar. Waarom moet die seks er altijd bij?
Seks is een machtsmiddel geworden in onze relatie. Hij vindt dat ik seks vaak afwijs uit “straf”. Als we ruzie hebben gehad en we hebben het terug goed gemaakt, wil hij altijd terug seks. De scherven zijn dan misschien wel gelijmd, maar de barst zie je nog. Hierdoor heb ik vaak langer tijd nodig voor ik terug zin krijg. Hij zegt dat dit een soort passief-agressieve houding is, ik zeg dat het terug goed is, maar ik gedraag mij niet zo. Het onbegrip hierover is de laatste tijd alleen maar groter geworden. Hij is nu twee weken in verlof en we hebben hierover al alle dagen onenigheid gehad, vandaar ook zijn ultimatum van gisteren.
Is dit herkenbaar? Ik wil hier graag uit raken, omdat er ook heel veel goede punten zijn in onze relatie, met op de belangrijkste plaats natuurlijk onze kinderen. Weet iemand advies over hoe we nu verder kunnen? Bedankt.
We hebben het laatste jaar al wat pogingen gedaan om onze relatie uit het slop te halen, helaas hebben we andere ideeën over hoe dit moet gebeuren. We waren op zoek naar een cursus om samen te doen, maar kwamen er niet over uit. Ik wilde een danscursus, hij wilde een kookcursus (doe ik al elke dag) of een massagecursus (waarom altijd seks?). Het is waarschijnlijk een man-vrouw verschil. Ik ben ervan overtuigd dat we eerst aan onze relatie moeten werken, bewust tijd nemen voor elkaar en dan komt de seks vanzelf. Hij wil niet langer werken aan onze relatie, als we niet tegelijkertijd aan de seks kunnen werken. Ik zoek frequent naar leuke ‘spannende’ dingen om te kunnen doen, hij bekritiseert dit vaak. Ik wil al heel lang naar een festival (vind hij voor jonge mensen – hij is in de dertig!) of naar de sauna (wil hij absoluut niet - “met al die stinkende zwetende mensen”). Dan komt hij me tegemoet, door tickets naar een concert te regelen of een privésauna te huren. Helaas is het zo dat hij na zo’n uitjes altijd seks verwacht. Dat vind ik erg naar. Waarom moet die seks er altijd bij?
Seks is een machtsmiddel geworden in onze relatie. Hij vindt dat ik seks vaak afwijs uit “straf”. Als we ruzie hebben gehad en we hebben het terug goed gemaakt, wil hij altijd terug seks. De scherven zijn dan misschien wel gelijmd, maar de barst zie je nog. Hierdoor heb ik vaak langer tijd nodig voor ik terug zin krijg. Hij zegt dat dit een soort passief-agressieve houding is, ik zeg dat het terug goed is, maar ik gedraag mij niet zo. Het onbegrip hierover is de laatste tijd alleen maar groter geworden. Hij is nu twee weken in verlof en we hebben hierover al alle dagen onenigheid gehad, vandaar ook zijn ultimatum van gisteren.
Is dit herkenbaar? Ik wil hier graag uit raken, omdat er ook heel veel goede punten zijn in onze relatie, met op de belangrijkste plaats natuurlijk onze kinderen. Weet iemand advies over hoe we nu verder kunnen? Bedankt.
zaterdag 26 december 2015 om 21:44
quote:Jareth schreef op 26 december 2015 @ 20:48:
[...]
Ik heb daar geen enkele moeite mee, echt niet. Zelfs sexchatten vind ik niet erg. Het is geen sex irl namelijk en gedachten zijn tolvrij. Dus fantaseren, zelfs met ondersteuning van een ander, online, vind ik heel wat anders dan sex met een ander irl. En dan nog, een affaire is nog geen relatie. Maar goed, ik ben vrij liberaal, dat weet ik ook wel. Iemand is nooit je bezit, je kunt alleen vragen of ze je trouw willen blijven. En dat gaat ook vaak mis. Ik denk omdat mensen elkaar een beetje kwijtraken in de 'rat race'.
Ik vind het zelf lastig om een orgasme te bereiken tijdens sex trouwens, vrouwen doen daar langer over dan mannen, over het algemeen. Ik vind dus wel dat een vrouw ook een orgasme mag vragen. En dat kan ook lastig zijn, in bed, en een barriere gaan vormen. De meeste mensen hebben volgens mij toch sex vanwege de intimiteit en verbodenheid. Als het een onderhandeling wordt, waar blijft de emotie dan? Hormonen zijn maar hormonen.
Het is eigenlijk wel ironisch, ik heb allebei meegemaakt, mijn vriend een hoger libido dan ik, en andersom, ik een hoger libido dan hij. En in het laatste geval, vond ik mezelf wel een beetje een zeur. Wie wil er nou sex met iemand die niet erg veel zin heeft? Maar ik had toen wel zoiets van, ik ga je lekker toch zo ver krijgen. En dat lukt, als je niet bitter en boos bent.
Als je bitter en boos bent, vraag je dan af waarom. Want het is iets wat je elkaar te geven hebt en je hebt er geen recht op. Je moet de ander dus zo ver zien te krijgen. Okee, frustrerend, maar niet onmogelijk, als je veel van iemand houdt. En dan kom je weer op dat sex een weerspiegeling van je relatie is. Dus zo belangrijk zijn die hormonen niet. Ze beinvloeden je wel maar ik vind niet dat het onoverkomelijk is om droog te staan als je dat niet wil. Ik wil namelijk wel graag samen blijven met mijn vriend. Give a little, take a little.
Mooi gezegd zo en zeker hebben vrouwen ook recht op een orgasme. Ach ik zorg daar ook bijna altijd voor. Ene keer lukt met pentratie andere keer niet. Daar hebben wij dan wel weer de hitachi voor en mijn vrouw vind dat ding ook leuker als ik die bedien dan wanneer zei het doet. Meerdere wegen die naar Rome lijden toch hahaha.
Is toch ook dat je sex ook iets leuks moet houden en dat kan op meerdere manieren, net als sinterklaas blij maken.
[...]
Ik heb daar geen enkele moeite mee, echt niet. Zelfs sexchatten vind ik niet erg. Het is geen sex irl namelijk en gedachten zijn tolvrij. Dus fantaseren, zelfs met ondersteuning van een ander, online, vind ik heel wat anders dan sex met een ander irl. En dan nog, een affaire is nog geen relatie. Maar goed, ik ben vrij liberaal, dat weet ik ook wel. Iemand is nooit je bezit, je kunt alleen vragen of ze je trouw willen blijven. En dat gaat ook vaak mis. Ik denk omdat mensen elkaar een beetje kwijtraken in de 'rat race'.
Ik vind het zelf lastig om een orgasme te bereiken tijdens sex trouwens, vrouwen doen daar langer over dan mannen, over het algemeen. Ik vind dus wel dat een vrouw ook een orgasme mag vragen. En dat kan ook lastig zijn, in bed, en een barriere gaan vormen. De meeste mensen hebben volgens mij toch sex vanwege de intimiteit en verbodenheid. Als het een onderhandeling wordt, waar blijft de emotie dan? Hormonen zijn maar hormonen.
Het is eigenlijk wel ironisch, ik heb allebei meegemaakt, mijn vriend een hoger libido dan ik, en andersom, ik een hoger libido dan hij. En in het laatste geval, vond ik mezelf wel een beetje een zeur. Wie wil er nou sex met iemand die niet erg veel zin heeft? Maar ik had toen wel zoiets van, ik ga je lekker toch zo ver krijgen. En dat lukt, als je niet bitter en boos bent.
Als je bitter en boos bent, vraag je dan af waarom. Want het is iets wat je elkaar te geven hebt en je hebt er geen recht op. Je moet de ander dus zo ver zien te krijgen. Okee, frustrerend, maar niet onmogelijk, als je veel van iemand houdt. En dan kom je weer op dat sex een weerspiegeling van je relatie is. Dus zo belangrijk zijn die hormonen niet. Ze beinvloeden je wel maar ik vind niet dat het onoverkomelijk is om droog te staan als je dat niet wil. Ik wil namelijk wel graag samen blijven met mijn vriend. Give a little, take a little.
Mooi gezegd zo en zeker hebben vrouwen ook recht op een orgasme. Ach ik zorg daar ook bijna altijd voor. Ene keer lukt met pentratie andere keer niet. Daar hebben wij dan wel weer de hitachi voor en mijn vrouw vind dat ding ook leuker als ik die bedien dan wanneer zei het doet. Meerdere wegen die naar Rome lijden toch hahaha.
Is toch ook dat je sex ook iets leuks moet houden en dat kan op meerdere manieren, net als sinterklaas blij maken.
fietsen varen vrouwelijk doen
zaterdag 26 december 2015 om 21:46
quote:Paekzwart schreef op 26 december 2015 @ 21:13:
[...]
Nou hij is zo opgewonden dat hij al binnen korte tijd komt en van haar ook verwacht dat ze maar even van hem gelijk opgewonden raakt. Ik weet niet sinds wanneer het in de mode is geraakt om als vrouw meteen helemaal compleet overrompelend zin te krijgen van een greep aan je benen? Maar mij lijkt het me best overduidelijk in de oren klinken dat hij in ieder geval niet bepaald goed was en nog steeds niet goed in bed is.
Ze krijgt de tijd niet om iets te doen, zoals knuffelen etc. het gaat meteen bij hem whoppa omhoog en dan wil hij blijkbaar zo goed als gelijk toewerken aan klaarkomen en dat gebeurt dan ook vrij snel of zoiets. Vrijen hoeft helemaal niet gericht te zijn op klaarkomen. Het gaat om elkaar verwennen, plezieren en als je dat ontspannen doet en daar de juiste tijd en aandacht aan geeft kan het zijn dat je klaarkomt, weet je lichaam éénmaal dat de ander de tijd wil nemen jou op te winden en hoeft dat klaarkomen ook niet persé te gebeuren of te lukken, vervalt de spanning dat het moet en wordt het alleen maar makkelijker voor veel vrouwen.
Dat heet basiscursus hoe het voor veel vrouwen werkt.
En ja, je kan als vrouw ook initiatief nemen, en daarbij heeft ze tijdenlang met haar man therapie op haar initiatief voor gevolgd om het hém naar de zin te maken zodat híj klaarkomt en ergens nog doorkreeg waar haar leuke plekjes zouden moeten zitten.
Er staan anders allemaal dingen in je post die ik haar niet letterlijk heb zien posten.
Volgens mij schreef ze dat ze in therapie gingen zodat hij beter werd en zij een meer bevredigend seksleven had.
Verder word er vooral gezegd dat het aan hem zou liggen maar het verhaal zal wel 2 kanten hebben....
Als ze zelf een natuurtalent in bed was en de sterren van de hemel neukte dan kostte het haar geen enkele moeite om haar man duidelijk te maken wat ze wel en niet lekker vind en dan kreeg haar man dat ook vanzelf wel door. Hoef je niet voor in therapie.
In plaats daarvan komt het op mij over dat ze haar man maar wat zijn gang heeft laten gaan en achteraf klagen dat hij er niks van kon en dat ze er niks aan vond.
Een vrouw die alleen blijft liggen en geen initiatief neemt is voor een man ook totaal niet aantrekkelijk. Dan kom je vanzelf op het punt dat het even plichtmatige seks is, snel klaarkomen en slapen. Dus vraagt hij het tegenwoordig maar gewoon, als het zoals gewoonlijk weer nee is dan hoeft hij zich niet in te spannen en kan hij meteen slapen.
Blijkbaar heeft man toch echt zin genoeg, dus daar zal het niet aan liggen. Het is dus aan haar om hem duidelijk te maken wat ze nou wel en niet wil. Is de seks goed en lekker dan krijg je vanzelf meer zin. Dus moeten ze samenwerken tussen de lakens en dat komt niet van seksloze periodes of speciale dagen in je agenda prikken.
[...]
Nou hij is zo opgewonden dat hij al binnen korte tijd komt en van haar ook verwacht dat ze maar even van hem gelijk opgewonden raakt. Ik weet niet sinds wanneer het in de mode is geraakt om als vrouw meteen helemaal compleet overrompelend zin te krijgen van een greep aan je benen? Maar mij lijkt het me best overduidelijk in de oren klinken dat hij in ieder geval niet bepaald goed was en nog steeds niet goed in bed is.
Ze krijgt de tijd niet om iets te doen, zoals knuffelen etc. het gaat meteen bij hem whoppa omhoog en dan wil hij blijkbaar zo goed als gelijk toewerken aan klaarkomen en dat gebeurt dan ook vrij snel of zoiets. Vrijen hoeft helemaal niet gericht te zijn op klaarkomen. Het gaat om elkaar verwennen, plezieren en als je dat ontspannen doet en daar de juiste tijd en aandacht aan geeft kan het zijn dat je klaarkomt, weet je lichaam éénmaal dat de ander de tijd wil nemen jou op te winden en hoeft dat klaarkomen ook niet persé te gebeuren of te lukken, vervalt de spanning dat het moet en wordt het alleen maar makkelijker voor veel vrouwen.
Dat heet basiscursus hoe het voor veel vrouwen werkt.
En ja, je kan als vrouw ook initiatief nemen, en daarbij heeft ze tijdenlang met haar man therapie op haar initiatief voor gevolgd om het hém naar de zin te maken zodat híj klaarkomt en ergens nog doorkreeg waar haar leuke plekjes zouden moeten zitten.
Er staan anders allemaal dingen in je post die ik haar niet letterlijk heb zien posten.
Volgens mij schreef ze dat ze in therapie gingen zodat hij beter werd en zij een meer bevredigend seksleven had.
Verder word er vooral gezegd dat het aan hem zou liggen maar het verhaal zal wel 2 kanten hebben....
Als ze zelf een natuurtalent in bed was en de sterren van de hemel neukte dan kostte het haar geen enkele moeite om haar man duidelijk te maken wat ze wel en niet lekker vind en dan kreeg haar man dat ook vanzelf wel door. Hoef je niet voor in therapie.
In plaats daarvan komt het op mij over dat ze haar man maar wat zijn gang heeft laten gaan en achteraf klagen dat hij er niks van kon en dat ze er niks aan vond.
Een vrouw die alleen blijft liggen en geen initiatief neemt is voor een man ook totaal niet aantrekkelijk. Dan kom je vanzelf op het punt dat het even plichtmatige seks is, snel klaarkomen en slapen. Dus vraagt hij het tegenwoordig maar gewoon, als het zoals gewoonlijk weer nee is dan hoeft hij zich niet in te spannen en kan hij meteen slapen.
Blijkbaar heeft man toch echt zin genoeg, dus daar zal het niet aan liggen. Het is dus aan haar om hem duidelijk te maken wat ze nou wel en niet wil. Is de seks goed en lekker dan krijg je vanzelf meer zin. Dus moeten ze samenwerken tussen de lakens en dat komt niet van seksloze periodes of speciale dagen in je agenda prikken.
zaterdag 26 december 2015 om 21:48
quote:Amand schreef op 26 december 2015 @ 21:39:
Ja, ik denk echt dat een juridische strijd met woorden oplossingen gaat geven, Paek.
Ze wil gewoon geen seks meer met hem, maar weigert er haar zekerheden voor op te geven, dus legt ze de bal bij hem. Net als jij.
Ze begint haar OP al met 'Hij is een goede vader voor onze kinderen en een harde werker.' Dat geeft imho wel aan hoe ze haar man ziet.
Ik vind het nogal laf om haar te beschuldigen van het feit dat ze het niet als haar taak zou zien om het seksleven plezierig te maken voor haar man terwijl ze jarenlang heeft lopen tandhakken omdat hij heel snel klaarkwam, een erg kleine piemel heeft maar ook nog eens haar plekjes niet kon vinden en daarbij zo onzeker was dat ze niets mocht zeggen en heeft toen jarenlang haar frustraties ingehouden om uiteindelijk een beetje seksleven wat er mee door kon met hem te krijgen. Hij knuffelde en kuste toen wel buiten het bed om en gaf met spannende woorden aan dat hij zin had.
Nu heeft zij een tijdje na het krijgen van de kinderen en wat andere problemen een tijdje niet zoveel zin meer, ook omdat ze vooral blijkbaar haar behoeften opzij heeft gezet voor hém en nu is het ineens haar fout dat hij weg wil en is zij degene die hem alleen maar wil voor zijn inkomen? Terwijl hij nu niet verder komt dan wat graaien?
Ze heeft het over lieve briefjes (waar dan nu persé seks voor moet volgen), spontaan dingen halen, lang met elkaar praten over dromen en wensen en daarbij geeft ze het hele verloop van hun relatie weer. Van hoe zij zelf vroeger ook veel libido had met hem, wat ze er met hem allemaal voor gedaan heeft de seks beter te krijgen, hoe ze kinderen kreeg en noemt er ook haar relationele problemen nu bij waarbij alles daadwerkelijk niet meer zo goed gaat. Ze geeft een duidelijk en compleet beeld en geen eenzijdig inkijkje in iemand die haar vent alleen altijd heeft gewild voor de pegels en zoekt ook geen man voor alleen de pegels.
Ja, ik denk echt dat een juridische strijd met woorden oplossingen gaat geven, Paek.
Ze wil gewoon geen seks meer met hem, maar weigert er haar zekerheden voor op te geven, dus legt ze de bal bij hem. Net als jij.
Ze begint haar OP al met 'Hij is een goede vader voor onze kinderen en een harde werker.' Dat geeft imho wel aan hoe ze haar man ziet.
Ik vind het nogal laf om haar te beschuldigen van het feit dat ze het niet als haar taak zou zien om het seksleven plezierig te maken voor haar man terwijl ze jarenlang heeft lopen tandhakken omdat hij heel snel klaarkwam, een erg kleine piemel heeft maar ook nog eens haar plekjes niet kon vinden en daarbij zo onzeker was dat ze niets mocht zeggen en heeft toen jarenlang haar frustraties ingehouden om uiteindelijk een beetje seksleven wat er mee door kon met hem te krijgen. Hij knuffelde en kuste toen wel buiten het bed om en gaf met spannende woorden aan dat hij zin had.
Nu heeft zij een tijdje na het krijgen van de kinderen en wat andere problemen een tijdje niet zoveel zin meer, ook omdat ze vooral blijkbaar haar behoeften opzij heeft gezet voor hém en nu is het ineens haar fout dat hij weg wil en is zij degene die hem alleen maar wil voor zijn inkomen? Terwijl hij nu niet verder komt dan wat graaien?
Ze heeft het over lieve briefjes (waar dan nu persé seks voor moet volgen), spontaan dingen halen, lang met elkaar praten over dromen en wensen en daarbij geeft ze het hele verloop van hun relatie weer. Van hoe zij zelf vroeger ook veel libido had met hem, wat ze er met hem allemaal voor gedaan heeft de seks beter te krijgen, hoe ze kinderen kreeg en noemt er ook haar relationele problemen nu bij waarbij alles daadwerkelijk niet meer zo goed gaat. Ze geeft een duidelijk en compleet beeld en geen eenzijdig inkijkje in iemand die haar vent alleen altijd heeft gewild voor de pegels en zoekt ook geen man voor alleen de pegels.
zaterdag 26 december 2015 om 21:55
quote:fiveaces schreef op 26 december 2015 @ 21:46:
[...]
Er staan anders allemaal dingen in je post die ik haar niet letterlijk heb zien posten.
Volgens mij schreef ze dat ze in therapie gingen zodat hij beter werd en zij een meer bevredigend seksleven had.
Verder word er vooral gezegd dat het aan hem zou liggen maar het verhaal zal wel 2 kanten hebben....
Als ze zelf een natuurtalent in bed was en de sterren van de hemel neukte dan kostte het haar geen enkele moeite om haar man duidelijk te maken wat ze wel en niet lekker vind en dan kreeg haar man dat ook vanzelf wel door. Hoef je niet voor in therapie.
In plaats daarvan komt het op mij over dat ze haar man maar wat zijn gang heeft laten gaan en achteraf klagen dat hij er niks van kon en dat ze er niks aan vond.
Een vrouw die alleen blijft liggen en geen initiatief neemt is voor een man ook totaal niet aantrekkelijk. Dan kom je vanzelf op het punt dat het even plichtmatige seks is, snel klaarkomen en slapen. Dus vraagt hij het tegenwoordig maar gewoon, als het zoals gewoonlijk weer nee is dan hoeft hij zich niet in te spannen en kan hij meteen slapen.
Blijkbaar heeft man toch echt zin genoeg, dus daar zal het niet aan liggen. Het is dus aan haar om hem duidelijk te maken wat ze nou wel en niet wil. Is de seks goed en lekker dan krijg je vanzelf meer zin. Dus moeten ze samenwerken tussen de lakens en dat komt niet van seksloze periodes of speciale dagen in je agenda prikken.
Ze schreef het volgende:
quote:Hannah_ schreef op 26 december 2015 @ 13:09:
[...]
...Initieel was hij erg slecht in bed. Hij is kleiner geschapen, kwam veel te snel klaar, wist nooit mijn goede plekjes te vinden. Hij was maagd voor ik hem leerde kennen. Het zijn voor mij heel frustrerende jaren geweest. Na therapie gaat het beter. Doordat onze seksuele relatie jarenlang in teken van problemen heeft gegaan en ik 'geleerd' heb er weinig van te verwachten, is mijn zin in hem afgenomen. ...quote:Hannah_ schreef op 26 december 2015 @ 14:52:
[...]
Ik vind seks wel belangrijk. We zijn in therapie gegaan om aan ons seksleven te werken vanuit mijn initiatief. Dit zou ik niet gedaan hebben als het niet belangrijk was. Wat mij enorm frustreert (en dit ziet mijn man dan opnieuw in termen van "straf"/machtsmiddel) is dat toen het voor hem moeilijk was, ben ik met hem in therapie gegaan, heb ik oefeningen met hem gedaan, crème gesmeerd en heb ik mijn frustraties ingeslikt (want als ik iets zei, werd hij te onzeker). En nu het voor mij moeilijker is, moet ik maar zorgen dat ik zelf spontaan zin heb.
[...]
Er staan anders allemaal dingen in je post die ik haar niet letterlijk heb zien posten.
Volgens mij schreef ze dat ze in therapie gingen zodat hij beter werd en zij een meer bevredigend seksleven had.
Verder word er vooral gezegd dat het aan hem zou liggen maar het verhaal zal wel 2 kanten hebben....
Als ze zelf een natuurtalent in bed was en de sterren van de hemel neukte dan kostte het haar geen enkele moeite om haar man duidelijk te maken wat ze wel en niet lekker vind en dan kreeg haar man dat ook vanzelf wel door. Hoef je niet voor in therapie.
In plaats daarvan komt het op mij over dat ze haar man maar wat zijn gang heeft laten gaan en achteraf klagen dat hij er niks van kon en dat ze er niks aan vond.
Een vrouw die alleen blijft liggen en geen initiatief neemt is voor een man ook totaal niet aantrekkelijk. Dan kom je vanzelf op het punt dat het even plichtmatige seks is, snel klaarkomen en slapen. Dus vraagt hij het tegenwoordig maar gewoon, als het zoals gewoonlijk weer nee is dan hoeft hij zich niet in te spannen en kan hij meteen slapen.
Blijkbaar heeft man toch echt zin genoeg, dus daar zal het niet aan liggen. Het is dus aan haar om hem duidelijk te maken wat ze nou wel en niet wil. Is de seks goed en lekker dan krijg je vanzelf meer zin. Dus moeten ze samenwerken tussen de lakens en dat komt niet van seksloze periodes of speciale dagen in je agenda prikken.
Ze schreef het volgende:
quote:Hannah_ schreef op 26 december 2015 @ 13:09:
[...]
...Initieel was hij erg slecht in bed. Hij is kleiner geschapen, kwam veel te snel klaar, wist nooit mijn goede plekjes te vinden. Hij was maagd voor ik hem leerde kennen. Het zijn voor mij heel frustrerende jaren geweest. Na therapie gaat het beter. Doordat onze seksuele relatie jarenlang in teken van problemen heeft gegaan en ik 'geleerd' heb er weinig van te verwachten, is mijn zin in hem afgenomen. ...quote:Hannah_ schreef op 26 december 2015 @ 14:52:
[...]
Ik vind seks wel belangrijk. We zijn in therapie gegaan om aan ons seksleven te werken vanuit mijn initiatief. Dit zou ik niet gedaan hebben als het niet belangrijk was. Wat mij enorm frustreert (en dit ziet mijn man dan opnieuw in termen van "straf"/machtsmiddel) is dat toen het voor hem moeilijk was, ben ik met hem in therapie gegaan, heb ik oefeningen met hem gedaan, crème gesmeerd en heb ik mijn frustraties ingeslikt (want als ik iets zei, werd hij te onzeker). En nu het voor mij moeilijker is, moet ik maar zorgen dat ik zelf spontaan zin heb.
zondag 27 december 2015 om 00:13
zondag 27 december 2015 om 00:27
Ml en ik hebben toen we net samenwoonde een periode gehad dat hij veel minder zin had dan ik. Ik kan je vertellen daar wordt je onzeker en verdrietig van. We zijn ondertussen zeven jaar verder en we hebben dit probleem totaal niet meer. Maar ik vraag nog altijd of hij zin heeft. De angst om voor hem te staan en zelf opgewonden te zijn en dan afgewezen worden is nog altijd aanwezig. Ik snap de man van to dus wel dat hij op zijn veilige manier, waarin hij het minst gekwetst wordt als zij nee zegt, haar vraagt of ze zin heeft. Nee het is niet romantisch. Maar er is ook niets romantisch aan 90% van de tijd afgewezen te worden.
zondag 27 december 2015 om 00:36
quote:elmo1972 schreef op 26 december 2015 @ 22:00:
Volledig eenss met Paekzwart
Ik niet.
Ik lees een TO die alles bij haar man neerlegt, en totaal niet naar zichzelf kijkt. Alle opmerkingen die vragen om zelfreflectie bij haar, om inzicht in wat zij doet en wat dat bij haar man teweegbrengt, worden genegeerd. Totdat iemand heel expliciet vraagt of ze ergens op wil reageren en dan zegt ze 'dat weet ik niet.' Ze is ook sterk in reageren op de helft van een post, nl op de helft die haar aanspreekt, niet op de helft die haar vraagt ook eens kritisch naar zichzelf te zijn.
Er zijn er altijd 2 in een relatie he.
Ik ben ook erg benieuwd naar zijn kant van het verhaal.
Volledig eenss met Paekzwart
Ik niet.
Ik lees een TO die alles bij haar man neerlegt, en totaal niet naar zichzelf kijkt. Alle opmerkingen die vragen om zelfreflectie bij haar, om inzicht in wat zij doet en wat dat bij haar man teweegbrengt, worden genegeerd. Totdat iemand heel expliciet vraagt of ze ergens op wil reageren en dan zegt ze 'dat weet ik niet.' Ze is ook sterk in reageren op de helft van een post, nl op de helft die haar aanspreekt, niet op de helft die haar vraagt ook eens kritisch naar zichzelf te zijn.
Er zijn er altijd 2 in een relatie he.
Ik ben ook erg benieuwd naar zijn kant van het verhaal.
zondag 27 december 2015 om 01:00
quote:Marana_ schreef op 27 december 2015 @ 00:36:
[...]
Ik niet.
Ik lees een TO die alles bij haar man neerlegt, en totaal niet naar zichzelf kijkt. Alle opmerkingen die vragen om zelfreflectie bij haar, om inzicht in wat zij doet en wat dat bij haar man teweegbrengt, worden genegeerd. Totdat iemand heel expliciet vraagt of ze ergens op wil reageren en dan zegt ze 'dat weet ik niet.' Ze is ook sterk in reageren op de helft van een post, nl op de helft die haar aanspreekt, niet op de helft die haar vraagt ook eens kritisch naar zichzelf te zijn.
Er zijn er altijd 2 in een relatie he.
Ik ben ook erg benieuwd naar zijn kant van het verhaal.
Dat reageren op wat haar aanstaat (maand geen seks bijvoorbeeld) en het negeren wat haar moeite gaat kosten (inleving, zelf initiatief nemen) was mij ook al opgevallen inderdaad en ik denk zomaar dat daar ook een onderdeel van het probleem zit.
TO schreef zelf dat zij vroeger een veel hoger libido had, dus de verandering zit bij haar. Maar toch probeert ze het oplossen bij haar man neer te leggen en weigert ze te kijken naar haar eigen aandeel. Dan ga je dus ook nooit een oplossing vinden.
Heeft ze enig idee wat het met je doet, als je niet meer begeert wordt door je partner?
Denkt ze nu echt dat hij niet merkt dat de seks voor haar letterlijk een verplicht nummertje is?
[...]
Ik niet.
Ik lees een TO die alles bij haar man neerlegt, en totaal niet naar zichzelf kijkt. Alle opmerkingen die vragen om zelfreflectie bij haar, om inzicht in wat zij doet en wat dat bij haar man teweegbrengt, worden genegeerd. Totdat iemand heel expliciet vraagt of ze ergens op wil reageren en dan zegt ze 'dat weet ik niet.' Ze is ook sterk in reageren op de helft van een post, nl op de helft die haar aanspreekt, niet op de helft die haar vraagt ook eens kritisch naar zichzelf te zijn.
Er zijn er altijd 2 in een relatie he.
Ik ben ook erg benieuwd naar zijn kant van het verhaal.
Dat reageren op wat haar aanstaat (maand geen seks bijvoorbeeld) en het negeren wat haar moeite gaat kosten (inleving, zelf initiatief nemen) was mij ook al opgevallen inderdaad en ik denk zomaar dat daar ook een onderdeel van het probleem zit.
TO schreef zelf dat zij vroeger een veel hoger libido had, dus de verandering zit bij haar. Maar toch probeert ze het oplossen bij haar man neer te leggen en weigert ze te kijken naar haar eigen aandeel. Dan ga je dus ook nooit een oplossing vinden.
Heeft ze enig idee wat het met je doet, als je niet meer begeert wordt door je partner?
Denkt ze nu echt dat hij niet merkt dat de seks voor haar letterlijk een verplicht nummertje is?
zondag 27 december 2015 om 02:11
quote:YoYobje schreef op 27 december 2015 @ 00:27:
Ml en ik hebben toen we net samenwoonde een periode gehad dat hij veel minder zin had dan ik. Ik kan je vertellen daar wordt je onzeker en verdrietig van. We zijn ondertussen zeven jaar verder en we hebben dit probleem totaal niet meer. Maar ik vraag nog altijd of hij zin heeft. De angst om voor hem te staan en zelf opgewonden te zijn en dan afgewezen worden is nog altijd aanwezig. Ik snap de man van to dus wel dat hij op zijn veilige manier, waarin hij het minst gekwetst wordt als zij nee zegt, haar vraagt of ze zin heeft. Nee het is niet romantisch. Maar er is ook niets romantisch aan 90% van de tijd afgewezen te worden.
Ik snap nooit zo goed waarom je opgewonden al zou moeten zijn voordat de seks begonnen is. Opgewonden raken is vaker simpelweg een interactie waarbij je maar moet afwachten of de ander die doelstelling wil of zal gaan halen en hoe hij, als het bijvoorbeeld een onbekend persoon is, daadwerkelijk zal gaan kijken naar wat jij ook hopelijk lekker vindt, en al helemaal in het kader van beider orgasmen. Er naar toe gaan werken om persé voor de één of de ander een orgasme te bewerkstelligen is ook al zoiets. Je hebt plezier in elkaar verwennen, het is fijn om bij elkaar te zijn, en als het een beetje lekker gaat, dan ga je voor elkaars orgasme, ook overigens kan dat ook als één van de twee al vroeg klaarkomt of hoeft het niet persé bij iedereen altijd tot een orgasme te komen maar kijk je wel of het voor beiden nog evenwichtig aan blijft voelen.
Met een partner die jou vasthoudt, wil verwennen, aanraakt en afhankelijk van hoe vermoeiend de dag was of hoeveel zin je hebt om zelf actief bezig te zijn en de ander wel of niet meer wil ontspannen ben je bezig met de liefde te bedrijven, van elkaar te houden of elkaar op te warmen tot geil zijn. Al dan niet met datgene wat die ander lekker vindt.
Vantevoren vragen of de ander zin heeft, lijkt mij nogal lastig als je in theorie wel libido hebt maar moet gaan afwachten of de ander alleen maar onderin een beetje aait en uiteindelijk niet echt aan jou denkt en jij al wel 100 keer je best hebt gedaan om hem (of haar) te plezieren. En je weet dat je libido op de manier waarop je partner jou benadert zeer waarschijnlijk niet bepaald omhoog zal gaan. Zin wordt gemaakt tijdens het spel en er zijn zat mannen (en vast ook vrouwen) die jou je lust kunnen ontnemen omdat ze iets (altijd) doen wat jij echt niet fijn vindt en toch blijven doen.
Libido is geen aan of uitknop die alleen betrekking hebt op hoe jij jezelf voelt, maar gaat om wat je kan verwachten van je partner, jezelf over kunnen geven aan die ander en of die ander niet iets doet waardoor je elke keer uit je flow raakt en weer aan de boodschappen moet denken.
Ml en ik hebben toen we net samenwoonde een periode gehad dat hij veel minder zin had dan ik. Ik kan je vertellen daar wordt je onzeker en verdrietig van. We zijn ondertussen zeven jaar verder en we hebben dit probleem totaal niet meer. Maar ik vraag nog altijd of hij zin heeft. De angst om voor hem te staan en zelf opgewonden te zijn en dan afgewezen worden is nog altijd aanwezig. Ik snap de man van to dus wel dat hij op zijn veilige manier, waarin hij het minst gekwetst wordt als zij nee zegt, haar vraagt of ze zin heeft. Nee het is niet romantisch. Maar er is ook niets romantisch aan 90% van de tijd afgewezen te worden.
Ik snap nooit zo goed waarom je opgewonden al zou moeten zijn voordat de seks begonnen is. Opgewonden raken is vaker simpelweg een interactie waarbij je maar moet afwachten of de ander die doelstelling wil of zal gaan halen en hoe hij, als het bijvoorbeeld een onbekend persoon is, daadwerkelijk zal gaan kijken naar wat jij ook hopelijk lekker vindt, en al helemaal in het kader van beider orgasmen. Er naar toe gaan werken om persé voor de één of de ander een orgasme te bewerkstelligen is ook al zoiets. Je hebt plezier in elkaar verwennen, het is fijn om bij elkaar te zijn, en als het een beetje lekker gaat, dan ga je voor elkaars orgasme, ook overigens kan dat ook als één van de twee al vroeg klaarkomt of hoeft het niet persé bij iedereen altijd tot een orgasme te komen maar kijk je wel of het voor beiden nog evenwichtig aan blijft voelen.
Met een partner die jou vasthoudt, wil verwennen, aanraakt en afhankelijk van hoe vermoeiend de dag was of hoeveel zin je hebt om zelf actief bezig te zijn en de ander wel of niet meer wil ontspannen ben je bezig met de liefde te bedrijven, van elkaar te houden of elkaar op te warmen tot geil zijn. Al dan niet met datgene wat die ander lekker vindt.
Vantevoren vragen of de ander zin heeft, lijkt mij nogal lastig als je in theorie wel libido hebt maar moet gaan afwachten of de ander alleen maar onderin een beetje aait en uiteindelijk niet echt aan jou denkt en jij al wel 100 keer je best hebt gedaan om hem (of haar) te plezieren. En je weet dat je libido op de manier waarop je partner jou benadert zeer waarschijnlijk niet bepaald omhoog zal gaan. Zin wordt gemaakt tijdens het spel en er zijn zat mannen (en vast ook vrouwen) die jou je lust kunnen ontnemen omdat ze iets (altijd) doen wat jij echt niet fijn vindt en toch blijven doen.
Libido is geen aan of uitknop die alleen betrekking hebt op hoe jij jezelf voelt, maar gaat om wat je kan verwachten van je partner, jezelf over kunnen geven aan die ander en of die ander niet iets doet waardoor je elke keer uit je flow raakt en weer aan de boodschappen moet denken.
zondag 27 december 2015 om 02:23
Dus de vraagstelling: "Heb je zin" vind ik een raar iets. In principe hebben veel mensen wel ergens zin als je op de juiste knopjes (figuurlijk en letterlijk gesproken) drukt. En als je dan elke keer merkt dat het vooral moeizaam gaat omdat hij nooit die knopjes kan vinden en je elke keer je best doet om er "nog iets van te maken", zonder knopjes, knuffels, kusjes, aanrakingen waarbij er wel vanalles van je verwacht wordt, namelijk dat je heel veel zin gaat hebben, dan wordt het wel erg lastig.
En je kan ook nog prima met zin beginnen maar als iemand iets doet wat pijn doet of vervelend voelt en op een bepaalde manier seks wil hebben waarbij jij je ei niet kwijt kan, dan ben je die zin ook zo weer kwijt.
Zin ontstaat door verwachting dat het de vorige keren ook goed en fijn was. Dan wordt seks makkelijker en heb je ook er zin in omdat je weet dat het leuk gaat zijn en komen veel vrouwen (en vast ook mannen) vaak dan ook makkelijker klaar en zijn ontspannener. Maar is het elke keer eigenlijk niet goed, kom je uiteindelijk nooit klaar, doe je het dan maar om van het gezeur af te zijn, krijg je nooit de knuffel die je bij de seks ook belangrijk vindt, zal het ook niet leuker worden ook en is de opmerking "heb je zin" er ééntje die zomaar even in het verkeerde keelgat kan vallen.
TO heeft wel zin in seks, maar niet op zijn manier. Wil ze er nog iets van maken zal ze opnieuw die procedures in moeten gaan om te kijken hoe ze weer met hem daar zal komen dat het "voldoende goed" gaat worden. Zelf komt hij ook niet bepaald met nieuwe strategieen aan of gaat ook niet in op wat zij voorstelt wat haar wellicht wel weer zin zal geven.
Het kon wel beter, dus hopelijk valt er voor TO dan toch nog ergens iets te ontdekken waardoor ze met hem alsnog nieuwe strategieen verzonnen krijgt die ervoor zorgen dat alles wel weer leuker wordt... maar dan zal je eerst moeten kijken hoe hij weer zijn beste manieren kan herinneren en moet TO nog weer even toch proberen aan te modderen en die aversie lijkt vrij hoog, zeker omdat zij jarenlang wel probeerde hem tegemoet te komen toen hij niet echt iets durfde en kon en nu het haar een tijdje niet meer lukt om zin te maken, hij ook niet dat initiatief in zich lijkt te hebben om haar tegemoet te komen zoals zij ooit bij hem al deed.
En je kan ook nog prima met zin beginnen maar als iemand iets doet wat pijn doet of vervelend voelt en op een bepaalde manier seks wil hebben waarbij jij je ei niet kwijt kan, dan ben je die zin ook zo weer kwijt.
Zin ontstaat door verwachting dat het de vorige keren ook goed en fijn was. Dan wordt seks makkelijker en heb je ook er zin in omdat je weet dat het leuk gaat zijn en komen veel vrouwen (en vast ook mannen) vaak dan ook makkelijker klaar en zijn ontspannener. Maar is het elke keer eigenlijk niet goed, kom je uiteindelijk nooit klaar, doe je het dan maar om van het gezeur af te zijn, krijg je nooit de knuffel die je bij de seks ook belangrijk vindt, zal het ook niet leuker worden ook en is de opmerking "heb je zin" er ééntje die zomaar even in het verkeerde keelgat kan vallen.
TO heeft wel zin in seks, maar niet op zijn manier. Wil ze er nog iets van maken zal ze opnieuw die procedures in moeten gaan om te kijken hoe ze weer met hem daar zal komen dat het "voldoende goed" gaat worden. Zelf komt hij ook niet bepaald met nieuwe strategieen aan of gaat ook niet in op wat zij voorstelt wat haar wellicht wel weer zin zal geven.
Het kon wel beter, dus hopelijk valt er voor TO dan toch nog ergens iets te ontdekken waardoor ze met hem alsnog nieuwe strategieen verzonnen krijgt die ervoor zorgen dat alles wel weer leuker wordt... maar dan zal je eerst moeten kijken hoe hij weer zijn beste manieren kan herinneren en moet TO nog weer even toch proberen aan te modderen en die aversie lijkt vrij hoog, zeker omdat zij jarenlang wel probeerde hem tegemoet te komen toen hij niet echt iets durfde en kon en nu het haar een tijdje niet meer lukt om zin te maken, hij ook niet dat initiatief in zich lijkt te hebben om haar tegemoet te komen zoals zij ooit bij hem al deed.
zondag 27 december 2015 om 02:32
Als je direct na een ruzie, waarbij de scherven nog niet zijn opgeruimd bij wijze van, nog geen zin gelijk hebt in seks maar eerst even weer op adem wil komen door even prettig rustig bij elkaar te zijn, lijkt me dat verder vrij normaal. Eerst weer opwarmen, warm worden, je op je gemak voelen en geliefd.
Dat de ruzie over is en het weer oké is betekent toch niet dat de ander meteen gelijk seks kan verwachten en anders ben je iemand die als straf de ander seks ontzegt. Na een ruzie kruip je in elkaars armen, lijkt me bijvoorbeeld een veel prettigere impuls waarbij niet gelijk vanalles verwacht wordt.
Dat de ruzie over is en het weer oké is betekent toch niet dat de ander meteen gelijk seks kan verwachten en anders ben je iemand die als straf de ander seks ontzegt. Na een ruzie kruip je in elkaars armen, lijkt me bijvoorbeeld een veel prettigere impuls waarbij niet gelijk vanalles verwacht wordt.
zondag 27 december 2015 om 02:37
Het lijkt mij funest om seks te hebben op momenten dat je, bijvoorbeeld net na een ruzie, nog geen zin in hebt. Net zoals zeggen dat je zin in de ander hebt als je hoogstwaarschijnlijk je best moet gaan doen "er nog iets van te maken" waarbij het zeer waarschijnlijk niet echt goed zal lukken in je eigen behoeftenvoorzieningen.
Wellicht helpt het nog ergens om je te herinneren hoe het vroeger was, ook kan en je vooral te blijven focussen op wat hij wel voor leuke dingen doet. Maar de aannames die hij heeft over hoe het vrouwelijk orgasme, voor in ieder geval TO, maar wel meer vrouwen geldt, die kloppen niet bepaald. Je gaat niet direct van 0 tot 100 meestal. Je hebt niet altijd meteen gelijk helemaal zin maar dat ontstaat tijdens een ongedwongen samenzijn, gewoon omdat het fijn is bij elkaar te zijn. Je kan niet altijd direct na een ruzie gelijk overschakelen op een wild potje seks. Dat soort dingen.
Wellicht helpt het nog ergens om je te herinneren hoe het vroeger was, ook kan en je vooral te blijven focussen op wat hij wel voor leuke dingen doet. Maar de aannames die hij heeft over hoe het vrouwelijk orgasme, voor in ieder geval TO, maar wel meer vrouwen geldt, die kloppen niet bepaald. Je gaat niet direct van 0 tot 100 meestal. Je hebt niet altijd meteen gelijk helemaal zin maar dat ontstaat tijdens een ongedwongen samenzijn, gewoon omdat het fijn is bij elkaar te zijn. Je kan niet altijd direct na een ruzie gelijk overschakelen op een wild potje seks. Dat soort dingen.
zondag 27 december 2015 om 06:22
Mannen denken vaak dat zin in seks bij bij vrouwen hetzelfde werkt als bij hen. Mannen kunnen doorgaans op elk moment zin in seks hebben en ervaren door seks intimiteit. Bij vrouwen werkt het vaak andersom, eerst geestelijke intimiteit ervaren en daardoor (soms) zin in seks, behalve als duidelijk is als de geestelijke intimiteit voor de man alleen een middel is om tot seks te komen. Best ingewikkeld eigenlijk. Zonder wederzijds begrip en respect en zonder duidelijkheid naar elkaar toe over hoe dit werkt gaat het moeilijk worden.
Love is the meaning of life
zondag 27 december 2015 om 06:56
quote:Paekzwart schreef op 27 december 2015 @ 02:23:
Dus de vraagstelling: "Heb je zin" vind ik een raar iets. In principe hebben veel mensen wel ergens zin als je op de juiste knopjes (figuurlijk en letterlijk gesproken) drukt. En als je dan elke keer merkt dat het vooral moeizaam gaat omdat hij nooit die knopjes kan vinden en je elke keer je best doet om er "nog iets van te maken", zonder knopjes, knuffels, kusjes, aanrakingen waarbij er wel vanalles van je verwacht wordt, namelijk dat je heel veel zin gaat hebben, dan wordt het wel erg lastig.
En je kan ook nog prima met zin beginnen maar als iemand iets doet wat pijn doet of vervelend voelt en op een bepaalde manier seks wil hebben waarbij jij je ei niet kwijt kan, dan ben je die zin ook zo weer kwijt.
Zin ontstaat door verwachting dat het de vorige keren ook goed en fijn was. Dan wordt seks makkelijker en heb je ook er zin in omdat je weet dat het leuk gaat zijn en komen veel vrouwen (en vast ook mannen) vaak dan ook makkelijker klaar en zijn ontspannener. Maar is het elke keer eigenlijk niet goed, kom je uiteindelijk nooit klaar, doe je het dan maar om van het gezeur af te zijn, krijg je nooit de knuffel die je bij de seks ook belangrijk vindt, zal het ook niet leuker worden ook en is de opmerking "heb je zin" er ééntje die zomaar even in het verkeerde keelgat kan vallen.
TO heeft wel zin in seks, maar niet op zijn manier. Wil ze er nog iets van maken zal ze opnieuw die procedures in moeten gaan om te kijken hoe ze weer met hem daar zal komen dat het "voldoende goed" gaat worden. Zelf komt hij ook niet bepaald met nieuwe strategieen aan of gaat ook niet in op wat zij voorstelt wat haar wellicht wel weer zin zal geven.
Het kon wel beter, dus hopelijk valt er voor TO dan toch nog ergens iets te ontdekken waardoor ze met hem alsnog nieuwe strategieen verzonnen krijgt die ervoor zorgen dat alles wel weer leuker wordt... maar dan zal je eerst moeten kijken hoe hij weer zijn beste manieren kan herinneren en moet TO nog weer even toch proberen aan te modderen en die aversie lijkt vrij hoog, zeker omdat zij jarenlang wel probeerde hem tegemoet te komen toen hij niet echt iets durfde en kon en nu het haar een tijdje niet meer lukt om zin te maken, hij ook niet dat initiatief in zich lijkt te hebben om haar tegemoet te komen zoals zij ooit bij hem al deed.Jij bent duidelijk nog nooit keer op keet op keer op keer op keer op keer afgewezen terwijl je op leuke spontane liefdevolle wijze je partner aanraakt. Makkelijk praten met veel oordelen.
Dus de vraagstelling: "Heb je zin" vind ik een raar iets. In principe hebben veel mensen wel ergens zin als je op de juiste knopjes (figuurlijk en letterlijk gesproken) drukt. En als je dan elke keer merkt dat het vooral moeizaam gaat omdat hij nooit die knopjes kan vinden en je elke keer je best doet om er "nog iets van te maken", zonder knopjes, knuffels, kusjes, aanrakingen waarbij er wel vanalles van je verwacht wordt, namelijk dat je heel veel zin gaat hebben, dan wordt het wel erg lastig.
En je kan ook nog prima met zin beginnen maar als iemand iets doet wat pijn doet of vervelend voelt en op een bepaalde manier seks wil hebben waarbij jij je ei niet kwijt kan, dan ben je die zin ook zo weer kwijt.
Zin ontstaat door verwachting dat het de vorige keren ook goed en fijn was. Dan wordt seks makkelijker en heb je ook er zin in omdat je weet dat het leuk gaat zijn en komen veel vrouwen (en vast ook mannen) vaak dan ook makkelijker klaar en zijn ontspannener. Maar is het elke keer eigenlijk niet goed, kom je uiteindelijk nooit klaar, doe je het dan maar om van het gezeur af te zijn, krijg je nooit de knuffel die je bij de seks ook belangrijk vindt, zal het ook niet leuker worden ook en is de opmerking "heb je zin" er ééntje die zomaar even in het verkeerde keelgat kan vallen.
TO heeft wel zin in seks, maar niet op zijn manier. Wil ze er nog iets van maken zal ze opnieuw die procedures in moeten gaan om te kijken hoe ze weer met hem daar zal komen dat het "voldoende goed" gaat worden. Zelf komt hij ook niet bepaald met nieuwe strategieen aan of gaat ook niet in op wat zij voorstelt wat haar wellicht wel weer zin zal geven.
Het kon wel beter, dus hopelijk valt er voor TO dan toch nog ergens iets te ontdekken waardoor ze met hem alsnog nieuwe strategieen verzonnen krijgt die ervoor zorgen dat alles wel weer leuker wordt... maar dan zal je eerst moeten kijken hoe hij weer zijn beste manieren kan herinneren en moet TO nog weer even toch proberen aan te modderen en die aversie lijkt vrij hoog, zeker omdat zij jarenlang wel probeerde hem tegemoet te komen toen hij niet echt iets durfde en kon en nu het haar een tijdje niet meer lukt om zin te maken, hij ook niet dat initiatief in zich lijkt te hebben om haar tegemoet te komen zoals zij ooit bij hem al deed.Jij bent duidelijk nog nooit keer op keet op keer op keer op keer op keer afgewezen terwijl je op leuke spontane liefdevolle wijze je partner aanraakt. Makkelijk praten met veel oordelen.
zondag 27 december 2015 om 08:17
quote:Amand schreef op 26 december 2015 @ 21:28:
Ik gok zomaar dat vrouwen die beseffen dat zij ook een taak hebben in het plezierig maken van het seksleven van hun man zomaar een stuk succesvoller op de markt zijn dan vrouwen zoals TO.
Seksleven van hun man? Je hebt toch samen een seksleven en dat is geven en nemen, vraag en aanbod. Ik vraag thuis ook vaker dan het aanbod is, maar daar doe ik niet moeilijk over. En geven en nemen, soms geef je jezelf, ben je de baas of je laat je nemen. Heel simpel eigenlijk.
Ik heb niet alles gelezen, maar dit viel me op. Maar ja, ik zal voor sommige dames wel teveel als man denken.
Ik gok zomaar dat vrouwen die beseffen dat zij ook een taak hebben in het plezierig maken van het seksleven van hun man zomaar een stuk succesvoller op de markt zijn dan vrouwen zoals TO.
Seksleven van hun man? Je hebt toch samen een seksleven en dat is geven en nemen, vraag en aanbod. Ik vraag thuis ook vaker dan het aanbod is, maar daar doe ik niet moeilijk over. En geven en nemen, soms geef je jezelf, ben je de baas of je laat je nemen. Heel simpel eigenlijk.
Ik heb niet alles gelezen, maar dit viel me op. Maar ja, ik zal voor sommige dames wel teveel als man denken.
some of the best moments in life are the one's you can't tell anyone about
zondag 27 december 2015 om 09:16
TO had het topic anders kunnen beginnen, bijvoorbeeld: ik heb geen zin meer in seks met mijn man. Hoe krijg ik hem zover dat hij zwijgt over seks? Verder is alles goed, hij is een goede vader, blablabla. Ik vind seks niet horen tot de basis van mijn relatie, dus zo belangrijk is het niet.
Ik heb zelfs geprobeerd hem op afstand te krijgen door gezellige dingen voor te stellen die hij echt niet wil. Nooit gedacht dat hij dat toch voor mij organiseerde. Toen zat ik klem, moest ik met de benen wijd.
Vroeger, voor hem, men, wat had ik toen een goede sex. Dat gaat met hem toch niet lukken.
Zoiets. TO, waarom grijp jij de uitnodiging tot scheiden niet met beide handen aan?
Ik heb zelfs geprobeerd hem op afstand te krijgen door gezellige dingen voor te stellen die hij echt niet wil. Nooit gedacht dat hij dat toch voor mij organiseerde. Toen zat ik klem, moest ik met de benen wijd.
Vroeger, voor hem, men, wat had ik toen een goede sex. Dat gaat met hem toch niet lukken.
Zoiets. TO, waarom grijp jij de uitnodiging tot scheiden niet met beide handen aan?
zondag 27 december 2015 om 09:26
zondag 27 december 2015 om 09:53
quote:Amand schreef op 26 december 2015 @ 20:38:
Yup. Allemaal. Op één na, dan. Die krijgt eerst een flinke pets op haar wang voordat ik haar bij haar keel grijp.
Dus jij past je gedrag aan op wat het beste werkt om een specifieke vrouw in the mood te krijgen.
To haar man heeft 1 recept,to geeft aan dat het niet werkt voor haar,dus man probeert datzelfde recept dan maar 4x per week. al jaren.
En is dan verbaasd dat ze nee zegt.
Yup. Allemaal. Op één na, dan. Die krijgt eerst een flinke pets op haar wang voordat ik haar bij haar keel grijp.
Dus jij past je gedrag aan op wat het beste werkt om een specifieke vrouw in the mood te krijgen.
To haar man heeft 1 recept,to geeft aan dat het niet werkt voor haar,dus man probeert datzelfde recept dan maar 4x per week. al jaren.
En is dan verbaasd dat ze nee zegt.
zondag 27 december 2015 om 10:12
Ik ben zeker geen ervaringsdeskundige, ik heb al ruim 30 jaar dezelfde en zelfs nooit een ander gehad. Maar door al de jaren heen heeft zijn opwinding me altijd iets gedaan en ben ik daar altijd op in gegaan. En nu zitten we samen op de bank, beide in ons makkelijkste kloffie en als hij zou zeggen "neuken?" ging ik met alle plezier met hem naar boven.
Zo jammer dat jij het als moetje ervaart. En als hij seks wil moet dat dan ook altijd uitgebreid met alle toeters en bellen?
Mijn ervaring is als je hem de meeste keren tegemoet komt daar vanzelf meer intimiteit op volgt, het is in ieder geval niet zo dat een simpele gemeende kus automatisch maakt dat we zin in elkaar krijgen en we knuffelen vaker dan we daadwekelijk seksen.
Zo jammer dat jij het als moetje ervaart. En als hij seks wil moet dat dan ook altijd uitgebreid met alle toeters en bellen?
Mijn ervaring is als je hem de meeste keren tegemoet komt daar vanzelf meer intimiteit op volgt, het is in ieder geval niet zo dat een simpele gemeende kus automatisch maakt dat we zin in elkaar krijgen en we knuffelen vaker dan we daadwekelijk seksen.
die ik wilde bestaat al...
zondag 27 december 2015 om 10:42
quote:attribuutje schreef op 27 december 2015 @ 10:12:
Ik ben zeker geen ervaringsdeskundige, ik heb al ruim 30 jaar dezelfde en zelfs nooit een ander gehad. Maar door al de jaren heen heeft zijn opwinding me altijd iets gedaan en ben ik daar altijd op in gegaan. En nu zitten we samen op de bank, beide in ons makkelijkste kloffie en als hij zou zeggen "neuken?" ging ik met alle plezier met hem naar boven.
Zo jammer dat jij het als moetje ervaart. En als hij seks wil moet dat dan ook altijd uitgebreid met alle toeters en bellen?
Mijn ervaring is als je hem de meeste keren tegemoet komt daar vanzelf meer intimiteit op volgt, het is in ieder geval niet zo dat een simpele gemeende kus automatisch maakt dat we zin in elkaar krijgen en we knuffelen vaker dan we daadwekelijk seksen.Mooi, wat een beetje positiviteit kan doen
Ik ben zeker geen ervaringsdeskundige, ik heb al ruim 30 jaar dezelfde en zelfs nooit een ander gehad. Maar door al de jaren heen heeft zijn opwinding me altijd iets gedaan en ben ik daar altijd op in gegaan. En nu zitten we samen op de bank, beide in ons makkelijkste kloffie en als hij zou zeggen "neuken?" ging ik met alle plezier met hem naar boven.
Zo jammer dat jij het als moetje ervaart. En als hij seks wil moet dat dan ook altijd uitgebreid met alle toeters en bellen?
Mijn ervaring is als je hem de meeste keren tegemoet komt daar vanzelf meer intimiteit op volgt, het is in ieder geval niet zo dat een simpele gemeende kus automatisch maakt dat we zin in elkaar krijgen en we knuffelen vaker dan we daadwekelijk seksen.Mooi, wat een beetje positiviteit kan doen
zondag 27 december 2015 om 11:04
quote:Salve schreef op 27 december 2015 @ 01:00:
[...]
Dat reageren op wat haar aanstaat (maand geen seks bijvoorbeeld) en het negeren wat haar moeite gaat kosten (inleving, zelf initiatief nemen) was mij ook al opgevallen inderdaad en ik denk zomaar dat daar ook een onderdeel van het probleem zit.
TO schreef zelf dat zij vroeger een veel hoger libido had, dus de verandering zit bij haar. Maar toch probeert ze het oplossen bij haar man neer te leggen en weigert ze te kijken naar haar eigen aandeel. Dan ga je dus ook nooit een oplossing vinden.
Heeft ze enig idee wat het met je doet, als je niet meer begeert wordt door je partner?
Denkt ze nu echt dat hij niet merkt dat de seks voor haar letterlijk een verplicht nummertje is?
En de forummers die alleen TO begrijpen zijn ook erg goed in veel woorden hier neerzetten over hun punt, en de andere meningen hier negeren.
Jammer dat mensen zaken niet van twee kanten kunnen bekijken. TO voorop.
[...]
Dat reageren op wat haar aanstaat (maand geen seks bijvoorbeeld) en het negeren wat haar moeite gaat kosten (inleving, zelf initiatief nemen) was mij ook al opgevallen inderdaad en ik denk zomaar dat daar ook een onderdeel van het probleem zit.
TO schreef zelf dat zij vroeger een veel hoger libido had, dus de verandering zit bij haar. Maar toch probeert ze het oplossen bij haar man neer te leggen en weigert ze te kijken naar haar eigen aandeel. Dan ga je dus ook nooit een oplossing vinden.
Heeft ze enig idee wat het met je doet, als je niet meer begeert wordt door je partner?
Denkt ze nu echt dat hij niet merkt dat de seks voor haar letterlijk een verplicht nummertje is?
En de forummers die alleen TO begrijpen zijn ook erg goed in veel woorden hier neerzetten over hun punt, en de andere meningen hier negeren.
Jammer dat mensen zaken niet van twee kanten kunnen bekijken. TO voorop.
zondag 27 december 2015 om 11:34
quote:Marana_ schreef op 27 december 2015 @ 11:04:
[...]
En de forummers die alleen TO begrijpen zijn ook erg goed in veel woorden hier neerzetten over hun punt, en de andere meningen hier negeren.
Jammer dat mensen zaken niet van twee kanten kunnen bekijken. TO voorop.We zien en lezen vaak wat ons trekt of wat herkenbaar is, of juist negatief triggert. Zal op een forum niet anders zijn.
[...]
En de forummers die alleen TO begrijpen zijn ook erg goed in veel woorden hier neerzetten over hun punt, en de andere meningen hier negeren.
Jammer dat mensen zaken niet van twee kanten kunnen bekijken. TO voorop.We zien en lezen vaak wat ons trekt of wat herkenbaar is, of juist negatief triggert. Zal op een forum niet anders zijn.
