Thuis
alle pijlers
Hulpmiddelen voor opruimen
woensdag 27 november 2024 om 00:06
Wie heeft tips voor hulpmiddelen?
Partner heeft vermoedelijk adhd en maakt binnen een dag een puinhoop in alle kamers van ons huis. Hij klust graag maar maakt nooit iets af en ruimt het materiaal ook niet op. Op alle kamers liggen planken, werktuigen, tape, verf, kranten en het onafgeronde klusje (lees: deur eruit, vloer er half in, kast afgebroken). Daarnaast wordt kleding random en in zn geheel ergens uitgetrokken dus ik kom overal kleding tegen, tshirts nog in de trui, onderbroek en sokken nog in de broek, lekker onder het bed of tussen de klusmaterialen. Idem met etenswaar (klokhuizen op het toilet, afgekloven boterham op zolder) en afwas (overal kopjes, borden, meestal nog halfvol of verschimmeld met eten/drinken), tissues, boeken, verschillende sport en werktassen met (natte) sportkleding, petten, jassen, gebruikte wattenstaafjes, vaatdoeken, natte handdoeken, geld, sleutels en spullen van verschillende hobby's die overal liggen. Ons huis ziet er standaard uit alsof er een bom ontploft is. Ik werk vier dagen per week, overige drie heb ik veel werk aan het huishouden, in het bijzonder om op te ruimen en overzicht te verkrijgen.
Ik ben al vaak het gesprek aangegaan met als vraag dat hij iets meer opruimt waar hij mee bezig was. Dat zou al zoveel schelen qua tijd die ik kwijt ben aan het huishouden. Hij geeft aan het niet te zien en er ook niet zo'n probleem in te zien. Sterker nog, als ik opruim kan hij niks meer vinden. Vanavond was hij net klaar met het opruimen van één klein laatje. Anderhalf uur mee bezig geweest. Laatje netjes, puinhoop op de vloer omdat daar nu alle spullen liggen die niet in het laatje horen.
We hebben het verder goed samen, hij heeft ook veel mooie kanten dus weggaan is geen wens. Nogmaals een goed gesprek gaat denk ik niet werken. Ik zie dat hij moeite doet ná zo'n gesprek, maar het vervaagt en verzand weer. Hij helpt wel mee in het huishouden maar ivm zware mantelzorgtaken doe ik het grootste deel. Ik ben vooral benieuwd of jullie goede opruimtips hebben. Zo zag ik jaren geleden eens plastic dierenkoppen met een zak erachter, voor kinderen om hun vieze kleding in te gooien. Ook gemakkelijke (leuke) prullenbakken gaan misschien nog wel helpen. Wat helpt jullie (kinderen) om op te ruimen? Wat maakt opruimen gemakkelijker? Mag materiaal of een methode/structuur zijn. Mag ook best iets voor kinderen zijn.
Alvast dank!
Partner heeft vermoedelijk adhd en maakt binnen een dag een puinhoop in alle kamers van ons huis. Hij klust graag maar maakt nooit iets af en ruimt het materiaal ook niet op. Op alle kamers liggen planken, werktuigen, tape, verf, kranten en het onafgeronde klusje (lees: deur eruit, vloer er half in, kast afgebroken). Daarnaast wordt kleding random en in zn geheel ergens uitgetrokken dus ik kom overal kleding tegen, tshirts nog in de trui, onderbroek en sokken nog in de broek, lekker onder het bed of tussen de klusmaterialen. Idem met etenswaar (klokhuizen op het toilet, afgekloven boterham op zolder) en afwas (overal kopjes, borden, meestal nog halfvol of verschimmeld met eten/drinken), tissues, boeken, verschillende sport en werktassen met (natte) sportkleding, petten, jassen, gebruikte wattenstaafjes, vaatdoeken, natte handdoeken, geld, sleutels en spullen van verschillende hobby's die overal liggen. Ons huis ziet er standaard uit alsof er een bom ontploft is. Ik werk vier dagen per week, overige drie heb ik veel werk aan het huishouden, in het bijzonder om op te ruimen en overzicht te verkrijgen.
Ik ben al vaak het gesprek aangegaan met als vraag dat hij iets meer opruimt waar hij mee bezig was. Dat zou al zoveel schelen qua tijd die ik kwijt ben aan het huishouden. Hij geeft aan het niet te zien en er ook niet zo'n probleem in te zien. Sterker nog, als ik opruim kan hij niks meer vinden. Vanavond was hij net klaar met het opruimen van één klein laatje. Anderhalf uur mee bezig geweest. Laatje netjes, puinhoop op de vloer omdat daar nu alle spullen liggen die niet in het laatje horen.
We hebben het verder goed samen, hij heeft ook veel mooie kanten dus weggaan is geen wens. Nogmaals een goed gesprek gaat denk ik niet werken. Ik zie dat hij moeite doet ná zo'n gesprek, maar het vervaagt en verzand weer. Hij helpt wel mee in het huishouden maar ivm zware mantelzorgtaken doe ik het grootste deel. Ik ben vooral benieuwd of jullie goede opruimtips hebben. Zo zag ik jaren geleden eens plastic dierenkoppen met een zak erachter, voor kinderen om hun vieze kleding in te gooien. Ook gemakkelijke (leuke) prullenbakken gaan misschien nog wel helpen. Wat helpt jullie (kinderen) om op te ruimen? Wat maakt opruimen gemakkelijker? Mag materiaal of een methode/structuur zijn. Mag ook best iets voor kinderen zijn.
Alvast dank!
woensdag 27 november 2024 om 08:14
Ik herken het deels van partner en kind. Partner zorgt voor was, koken, afwas in huishouden. Dus daarbij zorgt hij dat het netjes is.
Andere zaken opruimen is lastiger. Ook kind vind het lastig om te beginnen. Allebei kunnen ze dan helemaal opgaan in iets interessants dat ze teruggevonden hebben. Hier helpt het om iets specifieks op te ruimen en samen te doen. Bijv bij kind kledingkast (past dit nog?), bureau of speelgoedbakken. Met kind afgesproken dat kleding in de wasmand moet, anders wordt het niet gewassen. Oh en sportkleding moet meteen uit de tas in de was (van de week vergeten, komt ze er zelf achter dat puberzweet best wel stinkt).
Andere zaken opruimen is lastiger. Ook kind vind het lastig om te beginnen. Allebei kunnen ze dan helemaal opgaan in iets interessants dat ze teruggevonden hebben. Hier helpt het om iets specifieks op te ruimen en samen te doen. Bijv bij kind kledingkast (past dit nog?), bureau of speelgoedbakken. Met kind afgesproken dat kleding in de wasmand moet, anders wordt het niet gewassen. Oh en sportkleding moet meteen uit de tas in de was (van de week vergeten, komt ze er zelf achter dat puberzweet best wel stinkt).
woensdag 27 november 2024 om 08:20
Ook hier DE oplossing: ophouden met de troep achter hun kont op te ruimen. Doe je in ieder geval jezelf een plezier mee. En als je denkt: ik word gek: dan alleen de rottende etensresten opruimen. Zodra ze schone kleren nodig hebben gaan ze het echt vanzelf wel snappen hoor!Mugske schreef: ↑27-11-2024 08:14Ik herken het deels van partner en kind. Partner zorgt voor was, koken, afwas in huishouden. Dus daarbij zorgt hij dat het netjes is.
Andere zaken opruimen is lastiger. Ook kind vind het lastig om te beginnen. Allebei kunnen ze dan helemaal opgaan in iets interessants dat ze teruggevonden hebben. Hier helpt het om iets specifieks op te ruimen en samen te doen. Bijv bij kind kledingkast (past dit nog?), bureau of speelgoedbakken. Met kind afgesproken dat kleding in de wasmand moet, anders wordt het niet gewassen. Oh en sportkleding moet meteen uit de tas in de was (van de week vergeten, komt ze er zelf achter dat puberzweet best wel stinkt).
woensdag 27 november 2024 om 08:42
Dit zijn het type opmerkingen dat mij als ADHD-er totaal kapot maakten en waarvan ik (voor dat ik wist dat ik ADHD had) totaal bevroor en niks meer kon. Want IEDEREEN kon toch opruimen, waarom ik dan niet? Dan zal ik inderdaad wel lui zijn. Maar waar begin ik in godsnaam. Maar nu zit ik nog steeds op de bank. Zie je wel dat ik lui ben en niks kan. Wat ben ik een kneus zeg, ze hebben allemaal gelijk! En ga zo maar door.Honingbij_ schreef: ↑27-11-2024 06:53Dit is gewoon pure luiheid hoor, daar helpen geen lifehacks tegen. Wat wel helpt? Een flinke dosis opvoeden. Maar ja, je bent zijn partner, niet z’n moeder.
Ik vind wat TO omschrijft ook vrij heftig, zelfs voor een ADHD-er, maar oordeel daar echt niet meer over. TO schrijft dat er sprake is van intensieve mantelzorg. Ga er vanuit dat dat door man gebeurt? Zou een reden kunnen zijn waardoor het thuis nog minder lukt (omdat alle ruimte /energie daarheen gaat) .
Wat hier trouwens dé oplossing was: medicatie. Heeft vrijwel alles hier opgelost (behalve mijn gehavende zelfbeeld. Daar is nog veel werk aan de winkel!).
woensdag 27 november 2024 om 08:58
Ik ken genoeg mensen met de diagnose ADHD en ADD en daar is het wel rommeliger maar niet zo extreem als TO omschrijft.moizer schreef: ↑27-11-2024 08:42Dit zijn het type opmerkingen dat mij als ADHD-er totaal kapot maakten en waarvan ik (voor dat ik wist dat ik ADHD had) totaal bevroor en niks meer kon. Want IEDEREEN kon toch opruimen, waarom ik dan niet? Dan zal ik inderdaad wel lui zijn. Maar waar begin ik in godsnaam. Maar nu zit ik nog steeds op de bank. Zie je wel dat ik lui ben en niks kan. Wat ben ik een kneus zeg, ze hebben allemaal gelijk! En ga zo maar door.
Ik vind wat TO omschrijft ook vrij heftig, zelfs voor een ADHD-er, maar oordeel daar echt niet meer over. TO schrijft dat er sprake is van intensieve mantelzorg. Ga er vanuit dat dat door man gebeurt? Zou een reden kunnen zijn waardoor het thuis nog minder lukt (omdat alle ruimte /energie daarheen gaat) .
Wat hier trouwens dé oplossing was: medicatie. Heeft vrijwel alles hier opgelost (behalve mijn gehavende zelfbeeld. Daar is nog veel werk aan de winkel!).
Ik geloof er niks van dat alles door die diagnose komt. Als het al ontploft is dan heb je geen overzicht meer, maar TO ruimt elke x de zooi op. Dus dan is het weer netjes. En dan ga je mij niet vertellen dat het aan je diagnose ligt dat je letterlijk alles van je afsmijt op random plekken (overal kleren, overal servies, overal etensresten). Als dit dan toch niet lukt, dan moet je hoognodig terug naar je behandelaar. Dat TOs man dat blijkbaar/waarschijnlijk (nog) niet heeft gedaan is toch echt zijn verantwoordelijkheid en heel kwalijk dat hij het blijkbaar totaal niet urgent vindt dat hij zijn vrouw opzadelt met het hele probleem. En dat je dan ook nog intensief gaat mantelzorger terwijl er in Nederland heel veel andere opties zijn, vind ik een vrij egoïstische keuze als dit het probleem daadwerkelijk verergert.
Volgens mij krijgt die man teveel ruimte, en is er te weinig respect voor TO.
woensdag 27 november 2024 om 10:52
Ik ben het met je eens. Sinds ik weet dat ik ADHD heb gaat het beter maar m’n zelfbeeld heeft er een flinke knauw van gehad. Het is een verschil tussen het wel willen maar niet kunnen ipv actief kiezen om het niet te doen.moizer schreef: ↑27-11-2024 08:42Dit zijn het type opmerkingen dat mij als ADHD-er totaal kapot maakten en waarvan ik (voor dat ik wist dat ik ADHD had) totaal bevroor en niks meer kon. Want IEDEREEN kon toch opruimen, waarom ik dan niet? Dan zal ik inderdaad wel lui zijn. Maar waar begin ik in godsnaam. Maar nu zit ik nog steeds op de bank. Zie je wel dat ik lui ben en niks kan. Wat ben ik een kneus zeg, ze hebben allemaal gelijk! En ga zo maar door.
Ik vind wat TO omschrijft ook vrij heftig, zelfs voor een ADHD-er, maar oordeel daar echt niet meer over. TO schrijft dat er sprake is van intensieve mantelzorg. Ga er vanuit dat dat door man gebeurt? Zou een reden kunnen zijn waardoor het thuis nog minder lukt (omdat alle ruimte /energie daarheen gaat) .
Wat hier trouwens dé oplossing was: medicatie. Heeft vrijwel alles hier opgelost (behalve mijn gehavende zelfbeeld. Daar is nog veel werk aan de winkel!).
woensdag 27 november 2024 om 11:02
Man van TO wíl er niks aan doen, want hij 'ziet het probleem niet'.
.
woensdag 27 november 2024 om 11:25
Pick your battles.
Mijn man gooide in het begin van onze relatie (lees: precies één keer) zijn wasgoed op de vloer van de badkamer. Visualiseer hierbij een badkamer uit een vinex woning, dus 2.20 x 1,50 mtr ongeveer.
*Eh, schat, waarom liggen die kleren op de grond?
-Die moeten gewassen.
*Oke. De wasmand staat op 30 cm afstand van de was. Waarom gooi je het niet in de wasmand?
-Oh... dat deed mam altijd.
*Tja. Op mijn voorhoofd staat geen MAM geschreven.
Linksom in de was? Dan ook linksom terug in de kast. Ik strijk niks, dus als jij je overhemd met de knoopjes nog dicht linksom in de was mikt, dan krijg je het ook linksom met de knoopjes nog dicht terug. Dat is lastig. Ja, voor mij ook.
Geldt dus vooral ook voor sokken. Ik vertik het om daar mijn nagels op te breken. Gek genoeg was hij dat na een aantal keren ook spuugzat, dus toen kon het ineens wel. Gaat ook al jaren goed.
En inderdaad: garage, zolder en een werkruimte zijn voor hem. Ik kom daar niet. Het is er één grote puinhoop. Als hij ooit onverwacht overlijd heb ik wel een uitdaging
.
Hulpmiddelen: Eten en drinken op vaste plaatsen (aan tafel, dus geen serviesgoed in de garage of op zolder).
Vaste taken op vaste tijdstippen.
Strikte regels. Dat klinkt erger dan het is. Maar mijn man is autistisch, dus dat werkt gewoon het beste. Als ik de ene keer dit zeg en de volgende keer iets anders doe, dan gaat het mis.
Mijn man gooide in het begin van onze relatie (lees: precies één keer) zijn wasgoed op de vloer van de badkamer. Visualiseer hierbij een badkamer uit een vinex woning, dus 2.20 x 1,50 mtr ongeveer.
*Eh, schat, waarom liggen die kleren op de grond?
-Die moeten gewassen.
*Oke. De wasmand staat op 30 cm afstand van de was. Waarom gooi je het niet in de wasmand?
-Oh... dat deed mam altijd.
*Tja. Op mijn voorhoofd staat geen MAM geschreven.
Linksom in de was? Dan ook linksom terug in de kast. Ik strijk niks, dus als jij je overhemd met de knoopjes nog dicht linksom in de was mikt, dan krijg je het ook linksom met de knoopjes nog dicht terug. Dat is lastig. Ja, voor mij ook.
Geldt dus vooral ook voor sokken. Ik vertik het om daar mijn nagels op te breken. Gek genoeg was hij dat na een aantal keren ook spuugzat, dus toen kon het ineens wel. Gaat ook al jaren goed.
En inderdaad: garage, zolder en een werkruimte zijn voor hem. Ik kom daar niet. Het is er één grote puinhoop. Als hij ooit onverwacht overlijd heb ik wel een uitdaging
.Hulpmiddelen: Eten en drinken op vaste plaatsen (aan tafel, dus geen serviesgoed in de garage of op zolder).
Vaste taken op vaste tijdstippen.
Strikte regels. Dat klinkt erger dan het is. Maar mijn man is autistisch, dus dat werkt gewoon het beste. Als ik de ene keer dit zeg en de volgende keer iets anders doe, dan gaat het mis.
ceylon wijzigde dit bericht op 27-11-2024 11:42
13.42% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 27 november 2024 om 11:31
impala schreef: ↑27-11-2024 00:23Dit klinkt wel heel erg extreem. Zelfs voor een adhd'er.
Is hij gewend dat andere mensen (moeder, jij) zijn rotzooi opruimen? Is-ie aan de drugs?
Ik zou dit echt niet trekken hoor. Dan maar niet samenwonen.
En hoezo zoek JIJ nu hulpmiddelen om ZIJN probleem op te lossen? Google eens op codependency.
Nee hoor, die man heeft helemaal geen probleem:
"Hij geeft aan het niet te zien en er ook niet zo'n probleem in te zien."
Dus TO is degene met het probleem en logisch dat zij dan oplossingen zoekt. Voor TO lijkt het me héél verstandig om te beseffen en te accepteren dat deze man zo is en zo wil blijven (want hij heeft geen probleem en veranderen kost heel veel moeite, veel teveel om dat voor een ander te doen -die toch wel blijft-).
woensdag 27 november 2024 om 11:38
Haha ja, scherp. Zijn tekortkoming dan. Ik bedoel natuurlijk dat ze geen oplossingen moet aandragen voor hem.S-Groot schreef: ↑27-11-2024 11:31Nee hoor, die man heeft helemaal geen probleem:
"Hij geeft aan het niet te zien en er ook niet zo'n probleem in te zien."
Dus TO is degene met het probleem en logisch dat zij dan oplossingen zoekt. Voor TO lijkt het me héél verstandig om te beseffen en te accepteren dat deze man zo is en zo wil blijven (want hij heeft geen probleem en veranderen kost heel veel moeite, veel teveel om dat voor een ander te doen -die toch wel blijft-).
Verandering zal niet van zijn kant komen, dus zal ze idd zelf stappen moeten zetten. Alles in 1 kamer pleuren, zijn was niet meer doen, apart gaan wonen, whatever.
Of accepteren dat jouw leven voor een groot deel bestaat uit zijn rotzooi opruimen.
.
woensdag 27 november 2024 om 11:43
Vooropgesteld: ik begrijp wat je zegt. Ik ben zelf ook laat gediagnosticeerd, pas nadat mijn kind het bleek te hebben. Ik dacht ook altijd dat er iets mis met mij was.
Maar ook adhd'ers kunnen lui zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat hij op elke plek in zijn leven er zo'n zooitje van maakt.
Dan heeft diegene waarvoor hij mantelzorgt namelijk niets aan zijn hulp. Als hij het huis van de hulpbehoevende vol troep achterlaat, zonder daadwerkelijk iets gedaan te hebben.
Als hij overal troep maakt en nooit iets afmaakt, zou hij ook nooit een baan kunnen behouden.
De man van to vermoedt adhd maar test niet, waardoor hij geen hulp of medicijnen krijgt.
Ook met adhd ben je helaas zelf verantwoordelijk voor je symptomen.
Mensen kunnen rekening met je houden, maar je kunt niet die ene deurmat in je leven opzadelen met een gigantische opruimtaak.
woensdag 27 november 2024 om 12:23
Het is heel typisch: adhd'ers kunnen bergen verzetten in ruil voor: dopamine.
Mensen die jouw hulp nodig hebben: veeeel dopamine voor adhd'ers, vandaar dat intense mantelzorg
Werk: mensen zijn afhankelijk van jouw arbeid: dopamine.
Je krijgt waardering: dopamine.
Je krijgt op je flikker als je iets niet af hebt: cortisol, wat hetzelfde kan werken als dopamine.
Dus het is inderdaad heel logisch dat thuis alles blijft liggen, want saaie herhalende taakjes waar niemand je voor prijst: is geen dopamine in te vinden.
Maar alles begint met een diagnose, want dan kun je leren hoe je ook de saaie dingen in het leven, toch gedaan krijgt. Eventueel met medicijnen. Misschien nooit zo goed als mensen zonder deze beperking, maar een zesje moet hij wel kunnen halen.
En iemand anders opzadelen met jouw shit is nooit ok.
Mensen die jouw hulp nodig hebben: veeeel dopamine voor adhd'ers, vandaar dat intense mantelzorg
Werk: mensen zijn afhankelijk van jouw arbeid: dopamine.
Je krijgt waardering: dopamine.
Je krijgt op je flikker als je iets niet af hebt: cortisol, wat hetzelfde kan werken als dopamine.
Dus het is inderdaad heel logisch dat thuis alles blijft liggen, want saaie herhalende taakjes waar niemand je voor prijst: is geen dopamine in te vinden.
Maar alles begint met een diagnose, want dan kun je leren hoe je ook de saaie dingen in het leven, toch gedaan krijgt. Eventueel met medicijnen. Misschien nooit zo goed als mensen zonder deze beperking, maar een zesje moet hij wel kunnen halen.
En iemand anders opzadelen met jouw shit is nooit ok.
woensdag 27 november 2024 om 12:32
De ADHD-er in mijn omgeving heb ik echt moeten leren hoe je iets opruimt. Hij had geen idee waar te beginnen. Ik heb het voorgedaan, we hebben het samen gedaan en het lukt nu best goed zelf. Heel veel routines aangeleerd. Vaste plekken voor dingen, hij was altijd alles kwijt en alleen maar zeggen dat hij dat moest doen (een vaste plek voor dingen inrichten) hielp niet. Hij kon het zelf simpelweg niet verzinnen.
Hij heeft er geen last van maar zij wel. Het lijkt me dat hij een leukere vrouw heeft als dit opgelost gaat worden. Zo heeft hij toch zijn beloning.
Hij heeft er geen last van maar zij wel. Het lijkt me dat hij een leukere vrouw heeft als dit opgelost gaat worden. Zo heeft hij toch zijn beloning.
woensdag 27 november 2024 om 12:45
impala schreef: ↑27-11-2024 11:38Haha ja, scherp. Zijn tekortkoming dan. Ik bedoel natuurlijk dat ze geen oplossingen moet aandragen voor hem.
Verandering zal niet van zijn kant komen, dus zal ze idd zelf stappen moeten zetten. Alles in 1 kamer pleuren, zijn was niet meer doen, apart gaan wonen, whatever.
Of accepteren dat jouw leven voor een groot deel bestaat uit zijn rotzooi opruimen.
Ja met je eens. TO zal zelf moeten bepalen wat zij een leefbare situatie vindt (blijven doen zoals nu, man 1 kamer toewijzen als je die hebt en hem zover krijgen dat hij daarmee akkoord gaat, alles loslaten, ...).
Persoonlijk begrijp ik niet dat je helemaal geen grenzen stelt hoor. Die kleding zou ik aan de kant schoppen en echt niet wassen bijvoorbeeld. En alles wat me in de weg ligt flikker ik in een doos. Dan gaat partner misschien wél een keer een probleem ervaren. Nu niet, heel gek.
woensdag 27 november 2024 om 12:49
Dropdrop schreef: ↑27-11-2024 11:43Vooropgesteld: ik begrijp wat je zegt. Ik ben zelf ook laat gediagnosticeerd, pas nadat mijn kind het bleek te hebben. Ik dacht ook altijd dat er iets mis met mij was.
Maar ook adhd'ers kunnen lui zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat hij op elke plek in zijn leven er zo'n zooitje van maakt.
Dan heeft diegene waarvoor hij mantelzorgt namelijk niets aan zijn hulp. Als hij het huis van de hulpbehoevende vol troep achterlaat, zonder daadwerkelijk iets gedaan te hebben.
Als hij overal troep maakt en nooit iets afmaakt, zou hij ook nooit een baan kunnen behouden.
De man van to vermoedt adhd maar test niet, waardoor hij geen hulp of medicijnen krijgt.
Ook met adhd ben je helaas zelf verantwoordelijk voor je symptomen.
Mensen kunnen rekening met je houden, maar je kunt niet die ene deurmat in je leven opzadelen met een gigantische opruimtaak.
Het kan zijn dat TO hem faciliteert om het niet te hoeven doen, maar het kan ook dat die man het hetzelfde zou doen als hij alleen zou wonen, dat hij het dan óók helemaal prima zou vinden dat alles een georganiseerde chaos is. Elders moet hij zijn best doen, thuis kan ie het doen zoals het voor hem fijn is. Alleen zo jammer dat ie een partner heeft die er niet net als hij in staat.
woensdag 27 november 2024 om 12:53
Lisa5678 schreef: ↑27-11-2024 12:32De ADHD-er in mijn omgeving heb ik echt moeten leren hoe je iets opruimt. Hij had geen idee waar te beginnen. Ik heb het voorgedaan, we hebben het samen gedaan en het lukt nu best goed zelf. Heel veel routines aangeleerd. Vaste plekken voor dingen, hij was altijd alles kwijt en alleen maar zeggen dat hij dat moest doen (een vaste plek voor dingen inrichten) hielp niet. Hij kon het zelf simpelweg niet verzinnen.
Hij heeft er geen last van maar zij wel. Het lijkt me dat hij een leukere vrouw heeft als dit opgelost gaat worden. Zo heeft hij toch zijn beloning.
Zeker. Maar als de nood niet hoog genoeg is (vrouw wil er geen breekpunt van maken en verder is het blijkbaar hartstikke fijn) dan is de motivatie ook al snel niet hoog genoeg.
Misschien dat het TO ook lukt met de methode van samen doen/aanleren, wie weet. Daar zijn minimaal 2 dingen voor nodig: de juiste aanpak (inzicht) én willen investeren (TO wil dat wel, wil man dat ook écht?).
woensdag 27 november 2024 om 13:30
Ja zeker met je eens, hij lijkt het prima zo te vinden. Ik merk zelf een groot verschil qua opruimen als ik medicatie gebruik. Ik doe het gewoon ipv dat ik ertegenaan hik.Dropdrop schreef: ↑27-11-2024 11:43Vooropgesteld: ik begrijp wat je zegt. Ik ben zelf ook laat gediagnosticeerd, pas nadat mijn kind het bleek te hebben. Ik dacht ook altijd dat er iets mis met mij was.
Maar ook adhd'ers kunnen lui zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat hij op elke plek in zijn leven er zo'n zooitje van maakt.
Dan heeft diegene waarvoor hij mantelzorgt namelijk niets aan zijn hulp. Als hij het huis van de hulpbehoevende vol troep achterlaat, zonder daadwerkelijk iets gedaan te hebben.
Als hij overal troep maakt en nooit iets afmaakt, zou hij ook nooit een baan kunnen behouden.
De man van to vermoedt adhd maar test niet, waardoor hij geen hulp of medicijnen krijgt.
Ook met adhd ben je helaas zelf verantwoordelijk voor je symptomen.
Mensen kunnen rekening met je houden, maar je kunt niet die ene deurmat in je leven opzadelen met een gigantische opruimtaak.
woensdag 27 november 2024 om 15:09
Bedankt allen die gereageerd hebben.
Wat betreft een diagnose: er is geen familie meer. Moeder leefde vijf jaar geleden nog en die zag geen problemen in zijn gedrag. Voor een officiële diagnose is een heteroanamnese nodig, dacht ik?
-wat betreft een eigen ruimte & mijn opruimgedrag: hij heeft een eigen werkkamer (thuiswerker 75%), de gehele schuur en de vliering voor zichzelf en zijn spullen. Stoppen met opruimen betekent dat het echt onleefbaar wordt. Door de hoeveelheid spullen kan ik nu bepaalde delen van kamers al niet bereiken.
Ik sluit me wel aan bij het advies van minimalisme, hoe minder spullen des te minder chaos. Ik vind het echter niet ok om zijn spullen weg te doen dus ik doe nu vooral veel spullen van mezelf weg. Ik neem het advies van jullie aan om geen spullen bij te kopen om het opruimen te vergemakkelijken.
Aan diegene met ADHD die zich geprikkeld voelde door mijn verwoordingen: je vult naar mijn idee iets in vanuit jouw eigen pijn. Je hebt geen idee hoe wij verder met elkaar omgaan. Sterkte met je AD(H)D.
Inderdaad, dynamisch gezien neem ik prikkels weg die zouden kunnen leiden tot zelf opruimen. We zijn al 25 jaar samen en ik heb in variërende mate e.e.a. losgelaten. Helaas nooit gemerkt dat het leidde tot meer opruimen van zijn kant.
Nogmaals, allen bedankt. Ik kom niet heel vaak op het forum en verwacht de komende dagen ook niet langs te komen.
Wat betreft een diagnose: er is geen familie meer. Moeder leefde vijf jaar geleden nog en die zag geen problemen in zijn gedrag. Voor een officiële diagnose is een heteroanamnese nodig, dacht ik?
-wat betreft een eigen ruimte & mijn opruimgedrag: hij heeft een eigen werkkamer (thuiswerker 75%), de gehele schuur en de vliering voor zichzelf en zijn spullen. Stoppen met opruimen betekent dat het echt onleefbaar wordt. Door de hoeveelheid spullen kan ik nu bepaalde delen van kamers al niet bereiken.
Ik sluit me wel aan bij het advies van minimalisme, hoe minder spullen des te minder chaos. Ik vind het echter niet ok om zijn spullen weg te doen dus ik doe nu vooral veel spullen van mezelf weg. Ik neem het advies van jullie aan om geen spullen bij te kopen om het opruimen te vergemakkelijken.
Aan diegene met ADHD die zich geprikkeld voelde door mijn verwoordingen: je vult naar mijn idee iets in vanuit jouw eigen pijn. Je hebt geen idee hoe wij verder met elkaar omgaan. Sterkte met je AD(H)D.
Inderdaad, dynamisch gezien neem ik prikkels weg die zouden kunnen leiden tot zelf opruimen. We zijn al 25 jaar samen en ik heb in variërende mate e.e.a. losgelaten. Helaas nooit gemerkt dat het leidde tot meer opruimen van zijn kant.
Nogmaals, allen bedankt. Ik kom niet heel vaak op het forum en verwacht de komende dagen ook niet langs te komen.
woensdag 27 november 2024 om 18:31
Je enabled hem enorm. Je vindt het niet oké om zijn spullen weg te gooien, maar hij vindt het wel oké om jou in een enorme puinzooi te laten zitten inclusief hygiene issues, terwijl hij al 3 (!!) ruimtes heeft om vol te proppen. En das echt wel (deels) een keuze want wat een ander ook al zei: zijn werkplek op kantoor en de plek waar hij mantelzorgt zien er vast niet zo uit. Ik zou ook niet snel spullen van een partner weggooien maar als het je als partner blijkbaar zo weinig uitmaakt dat dit mij raakt, dan zou ik toch echt hem dwingen in therapie te gaan want volgens mij is dit geen ‘opruim’ probleem, maar heeft hij gewoon serieuze hoarder-issues. En als je dat niet voor me over hebt dan woon ik liever alleen, met of zonder relatie.Onsjemeer schreef: ↑27-11-2024 15:09Bedankt allen die gereageerd hebben.
Wat betreft een diagnose: er is geen familie meer. Moeder leefde vijf jaar geleden nog en die zag geen problemen in zijn gedrag. Voor een officiële diagnose is een heteroanamnese nodig, dacht ik?
-wat betreft een eigen ruimte & mijn opruimgedrag: hij heeft een eigen werkkamer (thuiswerker 75%), de gehele schuur en de vliering voor zichzelf en zijn spullen. Stoppen met opruimen betekent dat het echt onleefbaar wordt. Door de hoeveelheid spullen kan ik nu bepaalde delen van kamers al niet bereiken.
Ik sluit me wel aan bij het advies van minimalisme, hoe minder spullen des te minder chaos. Ik vind het echter niet ok om zijn spullen weg te doen dus ik doe nu vooral veel spullen van mezelf weg. Ik neem het advies van jullie aan om geen spullen bij te kopen om het opruimen te vergemakkelijken.
Aan diegene met ADHD die zich geprikkeld voelde door mijn verwoordingen: je vult naar mijn idee iets in vanuit jouw eigen pijn. Je hebt geen idee hoe wij verder met elkaar omgaan. Sterkte met je AD(H)D.
Inderdaad, dynamisch gezien neem ik prikkels weg die zouden kunnen leiden tot zelf opruimen. We zijn al 25 jaar samen en ik heb in variërende mate e.e.a. losgelaten. Helaas nooit gemerkt dat het leidde tot meer opruimen van zijn kant.
Nogmaals, allen bedankt. Ik kom niet heel vaak op het forum en verwacht de komende dagen ook niet langs te komen.
Maar het is jouw leven en relatie.
woensdag 27 november 2024 om 18:50
Ik herken wel wat. Als ik van anderen lees dat medicatie helpt om op te ruimen denk ik dat ik dat toch maar eens moet doen. Ik heb een continue mega to do list en het lukt me maar niet om echt op te ruimen en dingen weg te gooien. En die troep om me heen geeft meer onrust waardoor ik nog minder nuttigs doe. Ik weet ook niet welk deel van mij lui is, werkelijk druk met werk gezin etc, en welk deel door adhd komt. Naja.
Het youtube kanaal van how to adhd vind ik over t algemeen nuttig. Misschien vind je daar nog tips TO?
Het youtube kanaal van how to adhd vind ik over t algemeen nuttig. Misschien vind je daar nog tips TO?
woensdag 27 november 2024 om 18:50
Onsjemeer schreef: ↑27-11-2024 15:09Bedankt allen die gereageerd hebben.
Wat betreft een diagnose: er is geen familie meer. Moeder leefde vijf jaar geleden nog en die zag geen problemen in zijn gedrag. Voor een officiële diagnose is een heteroanamnese nodig, dacht ik?
-wat betreft een eigen ruimte & mijn opruimgedrag: hij heeft een eigen werkkamer (thuiswerker 75%), de gehele schuur en de vliering voor zichzelf en zijn spullen. Stoppen met opruimen betekent dat het echt onleefbaar wordt. Door de hoeveelheid spullen kan ik nu bepaalde delen van kamers al niet bereiken.
Ik sluit me wel aan bij het advies van minimalisme, hoe minder spullen des te minder chaos. Ik vind het echter niet ok om zijn spullen weg te doen dus ik doe nu vooral veel spullen van mezelf weg. Ik neem het advies van jullie aan om geen spullen bij te kopen om het opruimen te vergemakkelijken.
Aan diegene met ADHD die zich geprikkeld voelde door mijn verwoordingen: je vult naar mijn idee iets in vanuit jouw eigen pijn. Je hebt geen idee hoe wij verder met elkaar omgaan. Sterkte met je AD(H)D.
Inderdaad, dynamisch gezien neem ik prikkels weg die zouden kunnen leiden tot zelf opruimen. We zijn al 25 jaar samen en ik heb in variërende mate e.e.a. losgelaten. Helaas nooit gemerkt dat het leidde tot meer opruimen van zijn kant.
Nogmaals, allen bedankt. Ik kom niet heel vaak op het forum en verwacht de komende dagen ook niet langs te komen.
Dus het enige wat jij nu anders gaat doen is zelf nóg minder ruimte innemen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
