Een handkus van mannelijke collega

Fanta1996 woensdag 5 maart 2025 om 17:32

Gisteren had ik een collega uit de brand geholpen door een project op werk af te ronden. Stelde niet zoveel voor. Hij was zo opgelucht dat hij mijn hand pakte en er een kus opgaf. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik voel mij er erg ongemakkelijk over. Ik vind het veel te intiem voor collega's. Zelfs mijn vriend heeft mij nog nooit een handkus gegeven. Mijn collega is van Turkse afkomst dus misschien is het anders voor hem. Maar hoe moet ik hier op reageren? Is dit grensoverschrijdend gedrag of ben ik zelf dit soort affactie niet gewend?

fanta1996 wijzigde dit bericht op 06-03-2025 13:17

0.09% gewijzigd

MargjeM donderdag 6 maart 2025 om 15:59

Mensen zijn gewoon heel erg voorbarig met alles wat grensoverschrijdend is koppelen aan dat de ander dan gelijk schuldig/dader/klootzak is.

Zonder zulke vooringenomenheid is er niks mis met de term grensoverschrijdend als het simpelweg beschrijft dat een persoonlijke grens van iemand is overschreden.

Presto donderdag 6 maart 2025 om 16:11

Ginevra schreef: ↑
06-03-2025 14:19
Als je in het nieuws kijkt, dan zie je dat mensen weggestuurd worden vanwege grensoverschrijdend gedrag. En dan wordt bedoeld: aanranding, seksuele grenzen overschrijden, woede-aanvallen, intimidatie en dergelijke.
Dus je kan de context helemaal negeren en denken: mijn grens is overschreden dus het is grensoverschrijdend, maar in het maatschappelijke verkeer heeft grensoverschrijdend wel degelijk de betekenis van heftig over iemands grenzen heengaan, onacceptabel gedrag vertonen. En dus beticht je iemand wel degelijk van vrij heftig gedrag met die uitdrukking.

En ik vind dat best schadelijk. Er zit nog wel wat tussen "hij deed iets wat ik liever niet heb" en grensoverschrijdend gedrag. Er zijn wel honderd dingen die ik liever niet heb, maar die ik niet zou scharen onder grensoverschrijdend gedrag. Ten eerste is dat beschadigend (want het is een heftige uitdrukking) voor de collega in kwestie, en ten tweede is het schadelijk voor de mensen die slachtoffer werden van het gedrag dat ik in mijn tweede zin noem. Ik vind het inflatie van de term.

Niet elke uitdrukking is letterlijk alleen maar wat er staat. Als iemand een wit voetje haalt heeft hij ook niet met zijn schoenen in de meel gestaan.

Eidt: wat Mistborn zegt dus. Crosspost.

Je omschrijft het duidelijker dan ik. Helemaal mee eens.

Moiren donderdag 6 maart 2025 om 16:15

meisje85 schreef: ↑
06-03-2025 15:45

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.

Het heeft te maken met devaluatie/uitholling van een begrip. En ja, ík vind dat echt heel vervelend.

Een grens overschrijden is iets anders dan grensoverschrijdend gedrag. Dat laatste is over het algemeen ook gewoon strafbaar.

En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.

Presto donderdag 6 maart 2025 om 16:22

meisje85 schreef: ↑
06-03-2025 15:45
Ik snap sowieso niet goed dat er gelijk van die extreme voorvallen als een ongeluk worden bij gehaald, eerlijk gezegd. Dat lijkt me nou werkelijk het laatste om er in deze discussie bij te halen. Ik kan me voorstellen dat juist bij zoiets extreems als een ongeval iedere vorm van contact, aanraking en handeling bij een vreemde ongemakkelijk kan voelen en dat je je sowieso extreem bewust wordt van jezelf. Het zegt me dus eigenlijk vrij weinig dat iemand op zo'n moment zichzelf afvroeg wat wel/niet kon. Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.
[/

Als je een vraag op het forum vraagt lijkt het mij meer dan logisch dat mensen delen hoe zij zoiets zouden ervaren. Daarmee heb ik zelf niet veel mensen zien schrijven dat ze het gevoel van TO (die allang verdwenen is uit de discussie) niet begrijpen of vinden dat TO zich aanstelt.

Lila-Linda donderdag 6 maart 2025 om 16:28

meisje85 schreef: ↑
06-03-2025 15:45
Ik snap sowieso niet goed dat er gelijk van die extreme voorvallen als een ongeluk worden bij gehaald, eerlijk gezegd. Dat lijkt me nou werkelijk het laatste om er in deze discussie bij te halen. Ik kan me voorstellen dat juist bij zoiets extreems als een ongeval iedere vorm van contact, aanraking en handeling bij een vreemde ongemakkelijk kan voelen en dat je je sowieso extreem bewust wordt van jezelf. Het zegt me dus eigenlijk vrij weinig dat iemand op zo'n moment zichzelf afvroeg wat wel/niet kon. Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.

Ik heb mijn kinderen nooit gemept, zal het nooit doen ook.
Nooit geknepen, etc

Maar als ik hun leven kan redden, door een handje weg te tikken dat richting stopcontact gaat, doe ik dat
Als ik ze met een flinke greep voor een auto weg kan sjorren, doe ik dat

en zo is het ook met nood & aanrakingen.
Als er geen tijd is om iets te vragen, dan zal ik echt wel iemand aanraken/opvangen etc.

Maar gewoon in dagelijks werk, met een een collega, is echt wel tijd om te vragen: "mag ik..."

En dan mag de ander ook "liever niet..." zeggen

GeweldigWeer donderdag 6 maart 2025 om 17:58

Lila-Linda schreef: ↑
06-03-2025 13:19
of heb jij, je hele leven afgeleerd, dat jouw grenzen er toe doen?
Zo erg, dat je ze niet meer durft te bewaken?

Serieus

Haar bericht is voor mij meer dan duidelijk hoor.

Live Life to the fullest

Claire45 donderdag 6 maart 2025 om 18:09

meisje85 schreef: ↑
06-03-2025 15:45
Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Ik neem het meteen aan, want ik vind geregeld dingen te ver gaan. Mensen die veel te lang doorpraten terwijl ik al twee keer heb gezegd dat ik haast heb en verder ga (wat ik ook gewoon doe, maar ik moet wel even bot zijn en dat kost me energie). Mensen die stinken naar parfum of het broodje ei dat ze net hebben gegeten. Mensen die zich te bloot kleden op de werkvloer. Mensen die naast me komen zitten in een verder lege coupé. Mensen die dom zijn, of onbeschoft, of overdreven amicaal. Dat vind ik allemaal te ver gaan (‘over mijn grenzen’) maar het gebeurt toch wel zo regelmatig dat ik er maar vanuit ga dat het voor veel mensen inderdaad moeilijk is om aan te voelen dat een ander er niet op zit te wachten. En ik zie het ook gewoon als part of the game: ik ben niet alleen op de wereld en dus probeer ik zélf afstand te nemen of te houden van deze mensen, maar ik ga er geen gesprek over aan. Ik laat anderen zoveel mogelijk in hun waarde, ook als ik er zelf anders over denk. En volgens mij lossen de meeste mensen het zo op. Leven en laten leven.

Een handkus zou ik zelf nooit geven en ik hoef er ook geen te ontvangen, maar in de context waarin het gebeurde zou ik het oké hebben gevonden, vreemd maar wel grappig. Daar mag TO anders over denken, maar ik krijg een beetje de kriebels van de suggestie dat haar lichamelijke integriteit zou zijn bezoedeld of aangetast omdat iemand vanuit de beste bedoelingen een handkus gaf.

MrsM donderdag 6 maart 2025 om 18:11

Ik word regelmatig om mijn hals gevlogen door enthousiaste mensen die hun rijbewijs hebben gehaald. Persoonlijk heb ik daar niet altijd moeite mee, het is uit enthousiasme en blijdschap.

Ik heb wel in de opleiding geleerd om dit nooit zelf te initiëren.

En soms voelt dit ook weleens ongemakkelijk voor mij, want het zijn dan echt stevige omhelzingen. Maar ik heb er eigenlijk nooit aan gedacht om ze af te weren of aan te geven dat ik dat niet prettig vind.

Ik weet niet of dit valt onder grensoverschrijdend gedrag. Voor mij is dat iets wat wel veel verder gaat dan dat, geen knuffel. Of in het geval van TO een handkus.

In mijn bubbel is het geven van een omhelzing en 3 zoenen nog steeds heel gebruikelijk. Bij familie en vrienden.

Het is dus iets wat echt heel persoonlijk is. Ik denk dat ik me ongemakkelijker zou voelen door aan te geven dat ik die enthousiaste omhelzing niet prettig vindt, dan die omhelzing an sich.

GeweldigWeer donderdag 6 maart 2025 om 18:18

Claire45 schreef: ↑
06-03-2025 18:09
Ik neem het meteen aan, want ik vind geregeld dingen te ver gaan. Mensen die veel te lang doorpraten terwijl ik al twee keer heb gezegd dat ik haast heb en verder ga (wat ik ook gewoon doe, maar ik moet wel even bot zijn en dat kost me energie). Mensen die stinken naar parfum of het broodje ei dat ze net hebben gegeten. Mensen die zich te bloot kleden op de werkvloer. Mensen die naast me komen zitten in een verder lege coupé. Mensen die dom zijn, of onbeschoft, of overdreven amicaal. Dat vind ik allemaal te ver gaan (‘over mijn grenzen’) maar het gebeurt toch wel zo regelmatig dat ik er maar vanuit ga dat het voor veel mensen inderdaad moeilijk is om aan te voelen dat een ander er niet op zit te wachten. En ik zie het ook gewoon als part of the game: ik ben niet alleen op de wereld en dus probeer ik zélf afstand te nemen of te houden van deze mensen, maar ik ga er geen gesprek over aan. Ik laat anderen zoveel mogelijk in hun waarde, ook als ik er zelf anders over denk. En volgens mij lossen de meeste mensen het zo op. Leven en laten leven.

Een handkus zou ik zelf nooit geven en ik hoef er ook geen te ontvangen, maar in de context waarin het gebeurde zou ik het oké hebben gevonden, vreemd maar wel grappig. Daar mag TO anders over denken, maar ik krijg een beetje de kriebels van de suggestie dat haar lichamelijke integriteit zou zijn bezoedeld of aangetast omdat iemand vanuit de beste bedoelingen een handkus gaf.

+100

Live Life to the fullest

Claire45 donderdag 6 maart 2025 om 18:34

Lila-Linda schreef: ↑
06-03-2025 15:28
toch went het echt
Zelfs artsen vragen tegenwoordig eerst of ze je mogen aanraken
En dat stoort toch niet?

Nee, het stoort niet, maar meer dan een plichtpleging is het niet en dus is het wel een beetje flauwekul. Als ik voor een borstonderzoek kom, is het best gek om te zeggen: ik heb liever niet dat u mijn borst aanraakt. Of als ik een vinger heb gebroken: nee, u mag alleen kijken. Ik vind het prima als een arts meedeelt, voor alle duidelijkheid: nu ga ik uw borst/vinger aanraken, maar vragen naar de bekende weg vind ik niet per se fijn, dat legt júist de nadruk op het ongemak.

MrsM donderdag 6 maart 2025 om 18:41

Claire45 schreef: ↑
06-03-2025 18:34
Nee, het stoort niet, maar meer dan een plichtpleging is het niet en dus is het wel een beetje flauwekul. Als ik voor een borstonderzoek kom, is het best gek om te zeggen: ik heb liever niet dat u mijn borst aanraakt. Of als ik een vinger heb gebroken: nee, u mag alleen kijken. Ik vind het prima als een arts meedeelt, voor alle duidelijkheid: nu ga ik uw borst/vinger aanraken, maar vragen naar de bekende weg vind ik niet per se fijn, dat legt júist de nadruk op het ongemak.

Ja dit snap ik wel eigenlijk.

Dat heb ik ook in mijn werk, alleen kan ik niet vooraf waarschuwen dat ik iemand per ongeluk aan moet raken op dat moment. Dat gebeurd gewoon weleens. Achteraf kan ik dan weleens zeggen sorry dat ik je aanraakte, maar dat voelt zo gek. De aanleiding was namelijk volledig noodzakelijk en ook begrijpelijk.

Mijn gynaecoloog vroeg/zei het de laatste keer ook, toen had ik ook zoiets van... uhm ja? Dat weet ik toch? De vraag zelf vond ik ongemakkelijker dan hetgeen er gebeurde. (Tenzij het natuurlijk de 1e keer is, dan is het wel handig dat je weet wat er gaat gebeuren)

Presto donderdag 6 maart 2025 om 19:45

Ik vind het zelf niet zo fijn als artsen vragen of ze mij aan mogen raken. Het gebeurt gelukkig ook zelden en de meeste behandelingen zijn bij mijn ziekenhuisbezoeken ook niet mogelijk zonder aanraking. Nou heb ik behoorlijk wat dingen in het ziekenhuis gehad, dus ik ben alle schaamte al lang verloren. Fijn als een arts vertelt wat hij/zij gaat doen, maar toestemming vragen mogen ze van mij overslaan. Liever types die gewoon doorpakken (maar dat zal persoonlijk zijn).

meisje85 donderdag 6 maart 2025 om 19:48

Claire45 schreef: ↑
06-03-2025 18:34
Nee, het stoort niet, maar meer dan een plichtpleging is het niet en dus is het wel een beetje flauwekul. Als ik voor een borstonderzoek kom, is het best gek om te zeggen: ik heb liever niet dat u mijn borst aanraakt. Of als ik een vinger heb gebroken: nee, u mag alleen kijken. Ik vind het prima als een arts meedeelt, voor alle duidelijkheid: nu ga ik uw borst/vinger aanraken, maar vragen naar de bekende weg vind ik niet per se fijn, dat legt júist de nadruk op het ongemak.

Maar het is toch juist wél meer dan een plichtpleging? Ik ben de afgelopen maanden ontelbare keren bij de gynaecoloog geweest en iedere keer zeggen/vragen ze het weer opnieuw. En ik weet zeker dat ze hun handeling staken op het moment dat ik zeg: even wachten, ik wil nog even een keer diep inademen of ik heb toch nog een vraag of wat dan ook. Ik ervaar het zeker niet als flauwekul. En bij zo'n borstonderzoek is het ook gewoon fijn om te weten dat/wanneer er een aanraking aan komt, en daar gaat het om.

emanina donderdag 6 maart 2025 om 20:15

TO, jouw grens is overschreden, want jij wilde niet aangeraakt worden door die collega en hij raakte je aan door je een handkus te geven. Niet oké.

Geen motto

Honolulu donderdag 6 maart 2025 om 20:23

Als dit het enige was, en er verder niks meer op volgt, zou ik het zien als een aardig gebaar en er niet veel van vinden.
Als er meer opdringerigheid bij zit of zou komen, zou ik er korte metten mee maken.

I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi

Wissewis donderdag 6 maart 2025 om 20:26

Presto schreef: ↑
06-03-2025 19:45
Ik vind het zelf niet zo fijn als artsen vragen of ze mij aan mogen raken. Het gebeurt gelukkig ook zelden en de meeste behandelingen zijn bij mijn ziekenhuisbezoeken ook niet mogelijk zonder aanraking. Nou heb ik behoorlijk wat dingen in het ziekenhuis gehad, dus ik ben alle schaamte al lang verloren. Fijn als een arts vertelt wat hij/zij gaat doen, maar toestemming vragen mogen ze van mij overslaan. Liever types die gewoon doorpakken (maar dat zal persoonlijk zijn).

Zelf een zwaar medisch verleden en ik ben al te vaak als een stuk vlees behandeld door artsen.
Die nergens toelating om vragen en niet vertellen wat ze gaan doen en waarom.
En nog rot-opmerkingen maken tijdens zware onderzoeken ook.

Artsen mogen mij dus tegenwoordig toch écht uitleggen wat ze gaan doen voor ze zomaar met hun handen en machines overal gaan zitten.
Ik wil tegenwoordig toch écht als mens behandeld worden ipv als een stuk ongekleed vlees op de tafel.
En die rot-opmerkingen mogen ze eventueel denken, maar niet meer uitspreken.

Ik geef echt wel meestal toelating.
Maar als je met koeien of varkens wil werken moet je bij de slagerij zijn.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Mariejan donderdag 6 maart 2025 om 21:00

Ik vond juist het goede aan me-too dat niet meer alleen een verkrachting waar je 100% zeker te weten niets aan kon doen erg is, maar alle vormen van grensoverschrijdend gedrag.

Ik vind het heel raar dat die term gereserveerd moet worden voor “echt erg gedrag”. In heb beiden meegemaakt, en alles daar tussen in, en ik vind het juist belangrijk dat ik alles aan mag merken als over de grens gedrag. Dus grensoverschrijdend gedrag.

Ik heb een niet dodelijke vorm van kanker. Het is een beetje of mensen tegen me zeggen: je mag het geen kanker noemen. Want daarmee hol je het woord uit voor mensen die vreselijke behandeling moeten ondergaan en/of doodgaan.

Claire45 donderdag 6 maart 2025 om 21:47

Mariejan schreef: ↑
06-03-2025 21:00
Ik vond juist het goede aan me-too dat niet meer alleen een verkrachting waar je 100% zeker te weten niets aan kon doen erg is, maar alle vormen van grensoverschrijdend gedrag.

Ik vind het heel raar dat die term gereserveerd moet worden voor “echt erg gedrag”. In heb beiden meegemaakt, en alles daar tussen in, en ik vind het juist belangrijk dat ik alles aan mag merken als over de grens gedrag. Dus grensoverschrijdend gedrag.

Ik heb een niet dodelijke vorm van kanker. Het is een beetje of mensen tegen me zeggen: je mag het geen kanker noemen. Want daarmee hol je het woord uit voor mensen die vreselijke behandeling moeten ondergaan en/of doodgaan.

Ik denk dat het verschil heel duidelijk is: grensoverschrijdend gedrag dat strafbaar is kun je door een rechter laten beoordelen (en zulk gedrag wordt door vrijwel iedereen afgekeurd), alle andere vormen van vervelend gedrag kún je desgewenst grensoverschrijdend noemen en je kúnt iemand erop aanspreken (zoals met de handkus) maar dat is het dan ook wel. Want niet iedereen ervaart zoiets als grensoverschrijdend, zoals ook uit dit topic blijkt. Het is fijn dat jij meer ruimte voelt om voor jezelf op te komen, maar je zult niet altijd gelijk krijgen. Dat is het grijze gebied waarin meerdere meningen naast elkaar bestaan.

Mariejan donderdag 6 maart 2025 om 22:07

Claire45 schreef: ↑
06-03-2025 21:47
Ik denk dat het verschil heel duidelijk is: grensoverschrijdend gedrag dat strafbaar is kun je door een rechter laten beoordelen (en zulk gedrag wordt door vrijwel iedereen afgekeurd), alle andere vormen van vervelend gedrag kún je desgewenst grensoverschrijdend noemen en je kúnt iemand erop aanspreken (zoals met de handkus) maar dat is het dan ook wel. Want niet iedereen ervaart zoiets als grensoverschrijdend, zoals ook uit dit topic blijkt. Het is fijn dat jij meer ruimte voelt om voor jezelf op te komen, maar je zult niet altijd gelijk krijgen. Dat is het grijze gebied waarin meerdere meningen naast elkaar bestaan.

“Grensoverschrijdend gedrag” komt absoluut niet voor in het wetboek van strafrecht. Je kletst uit je nek.

Mariejan donderdag 6 maart 2025 om 22:07

Claire45 schreef: ↑
06-03-2025 21:47
Ik denk dat het verschil heel duidelijk is: grensoverschrijdend gedrag dat strafbaar is kun je door een rechter laten beoordelen (en zulk gedrag wordt door vrijwel iedereen afgekeurd), alle andere vormen van vervelend gedrag kún je desgewenst grensoverschrijdend noemen en je kúnt iemand erop aanspreken (zoals met de handkus) maar dat is het dan ook wel. Want niet iedereen ervaart zoiets als grensoverschrijdend, zoals ook uit dit topic blijkt. Het is fijn dat jij meer ruimte voelt om voor jezelf op te komen, maar je zult niet altijd gelijk krijgen. Dat is het grijze gebied waarin meerdere meningen naast elkaar bestaan.

“Grensoverschrijdend gedrag” komt absoluut niet voor in het wetboek van strafrecht. Je kletst uit je nek.

Claire45 donderdag 6 maart 2025 om 23:09

Mariejan schreef: ↑
06-03-2025 22:07
“Grensoverschrijdend gedrag” komt absoluut niet voor in het wetboek van strafrecht. Je kletst uit je nek.

Je snapt wel wat ik bedoel toch? Voor de wet zijn aanranding, bedreiging, intimidatie, machtsmisbruik etcetera strafbaar en dat geldt niet voor een dankbare handkus of een troostende arm om de schouder, omdat niemand psychisch of lichamelijk lijdt onder die twee laatste voorbeelden, hooguit kan zo’n gebaar verkeerd vallen. Dat heet dan miscommunicatie. Kan gebeuren, mensen bedoelen het in dat geval niet slecht en dat kan niet gezegd worden van het soort wangedrag waarmee slachtoffers soms hun verdere leven worstelen.

meisje85 vrijdag 7 maart 2025 om 05:21

Juist in het strafrecht is de context nogal van belang en kan een gedraging door de omstandigheden toch strafbaar zijn. Het is in het strafrecht helemaal niet zo zwartwit als jij stelt en dat laat dus ook goed zien dat een gedraging niet sec op enkel de handeling beoordeeld kan worden.

Jujubee vrijdag 7 maart 2025 om 05:21

meisje85 schreef: ↑
06-03-2025 19:48
Maar het is toch juist wél meer dan een plichtpleging? Ik ben de afgelopen maanden ontelbare keren bij de gynaecoloog geweest en iedere keer zeggen/vragen ze het weer opnieuw. En ik weet zeker dat ze hun handeling staken op het moment dat ik zeg: even wachten, ik wil nog even een keer diep inademen of ik heb toch nog een vraag of wat dan ook. Ik ervaar het zeker niet als flauwekul. En bij zo'n borstonderzoek is het ook gewoon fijn om te weten dat/wanneer er een aanraking aan komt, en daar gaat het om.

Ik heb het dus echt pas twee keer meegemaakt dat de arts vroeg of hij/zij me aan mocht raken voor het onderzoek. Uh, ja duh, anders had ik niet hoeven komen. Als ik nee zeg mag ik dan weer naar huis?
Ik was de eerste keer echt heel verbaasd ( bij de cardioloog en ja ze moest me echt aan raken ) en de tweede keer was het mijn nieuwe huisarts en toen zat ik ook even met mijn ogen te knipperen.
Dat je me gaat vertellen of uitleggen wat je gaat doen prima ( doen de meesten trouwens niet in mijn ervaring ) maar toestemming vragen voor een medisch onderzoek waarbij je me dus toch echt aan zal moeten raken vind ik echt enorm overdreven.

I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.

Yildizlar2 vrijdag 7 maart 2025 om 06:42

Bijzonder ik ben de afgelopen maanden behoorlijk vaak in het ziekenhuis geweest . Ook onderzoeken waarbij veel lichamelijk contact was voor onderzoeken . Niemand die gevraagd heeft of ze me aan mochten raken .
Dit als reactie op andere berichten voor de duidelijkheid. Ik vond het niet raar dat het niet gevraagd werd.

yildizlar2 wijzigde dit bericht op 07-03-2025 07:38

20.83% gewijzigd

broadway vrijdag 7 maart 2025 om 06:51

Yildizlar2 schreef: ↑
07-03-2025 06:42
Bijzonder ik ben de afgelopen maanden behoorlijk vaak in het ziekenhuis geweest . Ook onderzoeken waarbij veel lichamelijk contact was voor onderzoeken . Niemand die gevraagd heeft of ze me aan mochten raken .

is toch ook idioot als dat wel was. net als dat filmpje dat rondging van een kapster die aan de klant vroeg of ze haar haren mocht aanraken.

En doooooor!

Actieve topics