Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
vrijdag 28 maart 2025 om 07:15
vrijdag 28 maart 2025 om 10:48
Veel herkenning als ik hier lees.
De relatie voelt voor mij ook zo ingewikkeld, steeds ingewikkelder lijkt wel. En het is alsof we opgeschoven zijn van geliefden/partners naar alleen partners, omdat ik al het andere vermijd. Wat hij overigens begrijpt. En vermijden is makkelijker omdat we een LAT-relatie hebben.
Mooi woord, verschuiving. Ik heb deze week ook EMDR gehad en ik voel dat ook. En ook alsof er allerlei nieuwe raampjes opengaan en meer delen gaan meekijken en meedoen. Wat heel vroeger gebeurd is, was deze keer ineens een besef dat tot allerlei andere delen doordrong, met bijbehorende emoties (woede, schok, verdriet etc.) Komt dat iemand bekend voor? Als ik het nu schrijf, is er iets wat reageert van: wat een onzin, hoezo weet niet alles in jou overal van? Maar ik heb het toch echt zo gevoeld.
De relatie voelt voor mij ook zo ingewikkeld, steeds ingewikkelder lijkt wel. En het is alsof we opgeschoven zijn van geliefden/partners naar alleen partners, omdat ik al het andere vermijd. Wat hij overigens begrijpt. En vermijden is makkelijker omdat we een LAT-relatie hebben.
Mooi woord, verschuiving. Ik heb deze week ook EMDR gehad en ik voel dat ook. En ook alsof er allerlei nieuwe raampjes opengaan en meer delen gaan meekijken en meedoen. Wat heel vroeger gebeurd is, was deze keer ineens een besef dat tot allerlei andere delen doordrong, met bijbehorende emoties (woede, schok, verdriet etc.) Komt dat iemand bekend voor? Als ik het nu schrijf, is er iets wat reageert van: wat een onzin, hoezo weet niet alles in jou overal van? Maar ik heb het toch echt zo gevoeld.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 28 maart 2025 om 12:04
Elmervrouw,
Ik leg dat soort schokken voor mezelf uit als dat er een filter af gaat van iets. Of dat je erachter komt de tandenfee niet bestaat. Dat je opeens de wereld met een nieuwe bril bekijkt. En die schok, die (in mijn geval) fascinatie en dat nieuwe besef, dat gooit mij van de voeten voor een tijdje.
Ik heb het ( die schok) nu heel erg met die oranje clown aan de andere kant van de grote plas. Dit, hoe hij doet, is precies hoe mijn ex dat altijd deed. Ik merk aan mezelf dat ik weer helemaal in de hyperalertheid schiet, de emoties peil, voorbereidingen tref (in mijn hoofd) voor alle mogelijk denkbare scenario's.
Als iemand wil weten hoe het is om gevangen te zitten in een huiselijk geweld relatie, kijk dan goed naar de relatie tussen Amerika en Groenland op dit moment. Het maakt dat ik in mijn hoofd in een spagaat zit. Aan de ene kant volg ik álles, aan de andere kant wil ik niets volgen. Maar daar wordt ik ook heel onrustig van. Ik ga er thuis wel heel goed op overigens, huis, tuin en werk worden flink onder handen genomen. En mijn logische brein bekijkt dit allemaal van een afstandje vol glimlachend hoofdschudden, terwijl juffrouw Mier alle overlevingsstrategieën aanwendt om voorbereid te zijn op.... zeg het maar wat. En omdat het nu niet mezelf is, die het treft, kan ik zo ontzettend goed bekijken hoe ik hierin ben getrapt. En kan ik heel mild zijn naar mezelf, omdat hier bijna niets tegen te doen is wat de ander laat doen stoppen.
Ik leg dat soort schokken voor mezelf uit als dat er een filter af gaat van iets. Of dat je erachter komt de tandenfee niet bestaat. Dat je opeens de wereld met een nieuwe bril bekijkt. En die schok, die (in mijn geval) fascinatie en dat nieuwe besef, dat gooit mij van de voeten voor een tijdje.
Ik heb het ( die schok) nu heel erg met die oranje clown aan de andere kant van de grote plas. Dit, hoe hij doet, is precies hoe mijn ex dat altijd deed. Ik merk aan mezelf dat ik weer helemaal in de hyperalertheid schiet, de emoties peil, voorbereidingen tref (in mijn hoofd) voor alle mogelijk denkbare scenario's.
Als iemand wil weten hoe het is om gevangen te zitten in een huiselijk geweld relatie, kijk dan goed naar de relatie tussen Amerika en Groenland op dit moment. Het maakt dat ik in mijn hoofd in een spagaat zit. Aan de ene kant volg ik álles, aan de andere kant wil ik niets volgen. Maar daar wordt ik ook heel onrustig van. Ik ga er thuis wel heel goed op overigens, huis, tuin en werk worden flink onder handen genomen. En mijn logische brein bekijkt dit allemaal van een afstandje vol glimlachend hoofdschudden, terwijl juffrouw Mier alle overlevingsstrategieën aanwendt om voorbereid te zijn op.... zeg het maar wat. En omdat het nu niet mezelf is, die het treft, kan ik zo ontzettend goed bekijken hoe ik hierin ben getrapt. En kan ik heel mild zijn naar mezelf, omdat hier bijna niets tegen te doen is wat de ander laat doen stoppen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 28 maart 2025 om 12:10
Ik herken die verschuiving in een andere context volkomen. Hier onlangs in contact gekomen met een deel van mij dat mij bewust de hele tijd heel veel geweld aandeed. Ooit in het leven geroepen als bescherming, daarna door mij ongezien uitgegroeid tot een immense zwarte schaduw die me van binnen opvrat.
Ik begin nu veel meer vanuit andere perspectieven naar mijzelf en mijn leven te kijken. Dat zorgt voor schrik, verdriet, ontzetting en onzekerheid, maar ook voor hoop. Ik weet nog niet precies wat ik met die nieuwe herinneringen, inzichten en uitzichten moet, maar dat zal met de tijd wel duidelijker worden.
Dat je uit verschillende stemmen en delen bestaat, is trouwens onderdeel van schematherapie. Je bent dus verre van gek, EV
Ik begin nu veel meer vanuit andere perspectieven naar mijzelf en mijn leven te kijken. Dat zorgt voor schrik, verdriet, ontzetting en onzekerheid, maar ook voor hoop. Ik weet nog niet precies wat ik met die nieuwe herinneringen, inzichten en uitzichten moet, maar dat zal met de tijd wel duidelijker worden.
Dat je uit verschillende stemmen en delen bestaat, is trouwens onderdeel van schematherapie. Je bent dus verre van gek, EV
vrijdag 28 maart 2025 om 13:41
EV, nee ik had dat niet. Ik heb een beetje meegelezen bij de anderen, maar ik heb juist het idee gehad dat emdr niet echt gewerkt heeft bij mij. Ik voelde me vooral heel kwetsbaar de hele tijd, heel vies en alsof iemand mij een soort van naakt bekeek ofzo. Dus dan sloot ik af, kwamen er ook geen beelden meer en deed ik sociaal wenselijk. Één van de eerste keren stapte ik toen ook daadwerkelijk een soort van uit. Psych had dat wel door, maar daarna kon ik niet meer de juiste modus vinden.
En Avo, echt niet raar. Juist goed dat je dat gedaan hebt en wat fijn dat hapto dat ook zo heeft opgepakt. Inderdaad helpend voor haar om jou verder te kunnen ondersteunen, zoals Olle zei.
En Avo, echt niet raar. Juist goed dat je dat gedaan hebt en wat fijn dat hapto dat ook zo heeft opgepakt. Inderdaad helpend voor haar om jou verder te kunnen ondersteunen, zoals Olle zei.
vrijdag 28 maart 2025 om 16:30
Ik had problemen met inloggen.
Lucy: wat fijn dat je goed nieuws hebt gekregen van de kno. Zouden de klachten die je nog ervaart op termijn minder moeten worden?
Verder ben ik het eens met iedereen over het 'moeder'-stuk. Je hebt echt al superveel op je bordje en lichamelijke klachten in prikkelverwerking. Lijkt mij dat zoiets erbij nu wat teveel van het goede is. Ga eerst maar eens aan de slag met je revalidatie en bij je nieuwe behandelaar en breng e.e.a. rondom meis op de rit. Dan doe je het echt al heel goed! Nog los van de andere dingen die ook moeten.
Welkom IBI. Schrijf gewoon van je af als je voelt dat het nodig is of reageer op iemand als je er iets over wilt zeggen. Wat Tyche zegt: ook als je ergens een andere kijk op hebt, kan je bijdrage waardevol zijn.
EV: ergens wel herkenning op het geliefden/partners-stuk. Ik heb geen mb meegemaakt maar er zit op dat stuk bij mij wel heel veel angst. Man accepteert en daar kan ik echt blij mee zijn. Ieder ander had mij al verlaten denk ik. (Ik haal dit straks weg.)
Olle: wortel
Ik erger me enorm aan hoe hij alles voor elkaar krijgt, maar probeer het nieuws ook een beetje te ontlopen. Ik denk vaak, zo iemand zou eigenlijk zo min mogelijk aandacht/publiciteit moeten krijgen, want daar kickt hij op. Ik hoop dat hij snel wegvalt, maar wie krijg je dan. Ik vind die Vance ook een kwal.
Avo, ik vind het vooral stoer dat je iets hebt durven delen met hapto. Ik ben het met Maisnon eens dat het haar alleen maar kan helpen om jou te helpen. Misschien kun je even checken bij haar of jullie nog ok zijn, net zoals je met coach doet? Of voelt dat te onveilig nu?
Met mij gaat het wel zijn gangetje. Ik ga vanaf mei misschien van 4 naar 3 dagen op het werk. Wel evenveel uur, maar door het rooster (avondlessen) beter te behappen voor me. Ik ben benieuwd, fingers crossed.
Kijken hoe dat bevalt en of het op de langere termijn zo kan blijven. Dan werk ik ook structureel minder uren.
Lucy: wat fijn dat je goed nieuws hebt gekregen van de kno. Zouden de klachten die je nog ervaart op termijn minder moeten worden?
Verder ben ik het eens met iedereen over het 'moeder'-stuk. Je hebt echt al superveel op je bordje en lichamelijke klachten in prikkelverwerking. Lijkt mij dat zoiets erbij nu wat teveel van het goede is. Ga eerst maar eens aan de slag met je revalidatie en bij je nieuwe behandelaar en breng e.e.a. rondom meis op de rit. Dan doe je het echt al heel goed! Nog los van de andere dingen die ook moeten.
Welkom IBI. Schrijf gewoon van je af als je voelt dat het nodig is of reageer op iemand als je er iets over wilt zeggen. Wat Tyche zegt: ook als je ergens een andere kijk op hebt, kan je bijdrage waardevol zijn.
EV: ergens wel herkenning op het geliefden/partners-stuk. Ik heb geen mb meegemaakt maar er zit op dat stuk bij mij wel heel veel angst. Man accepteert en daar kan ik echt blij mee zijn. Ieder ander had mij al verlaten denk ik. (Ik haal dit straks weg.)
Olle: wortel
Ik erger me enorm aan hoe hij alles voor elkaar krijgt, maar probeer het nieuws ook een beetje te ontlopen. Ik denk vaak, zo iemand zou eigenlijk zo min mogelijk aandacht/publiciteit moeten krijgen, want daar kickt hij op. Ik hoop dat hij snel wegvalt, maar wie krijg je dan. Ik vind die Vance ook een kwal.
Avo, ik vind het vooral stoer dat je iets hebt durven delen met hapto. Ik ben het met Maisnon eens dat het haar alleen maar kan helpen om jou te helpen. Misschien kun je even checken bij haar of jullie nog ok zijn, net zoals je met coach doet? Of voelt dat te onveilig nu?
Met mij gaat het wel zijn gangetje. Ik ga vanaf mei misschien van 4 naar 3 dagen op het werk. Wel evenveel uur, maar door het rooster (avondlessen) beter te behappen voor me. Ik ben benieuwd, fingers crossed.
Kijken hoe dat bevalt en of het op de langere termijn zo kan blijven. Dan werk ik ook structureel minder uren.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 28 maart 2025 om 16:40
Hier pas sinds kort dat ik kan voelen dat het waar is, dat toen daar was en hier nu is.
Voorheen was het een theorie en een norm waar ik heel hard mijn best voor deed om aan te voldoen. En faalde.
Vandaag met vriendin op stap geweest. Was fijn maar ook veel. De moeheid die zo diep intens gevoeld wordt door mij, vind ik erg pittig.
Nu landen thuis.
Voorheen was het een theorie en een norm waar ik heel hard mijn best voor deed om aan te voldoen. En faalde.
Vandaag met vriendin op stap geweest. Was fijn maar ook veel. De moeheid die zo diep intens gevoeld wordt door mij, vind ik erg pittig.
Nu landen thuis.
vrijdag 28 maart 2025 om 18:04
Avo, fijn dat hapto positief reageerde. Hoop dat dat je weer wat rust geeft.
ID, fijn dat je naar 3 dagen werken kunt gaan, hoop dat dat rust geeft.
De achterliggende gedachten achter mijn klachten zijn volgens gt sensitisatie, volgens kno een verstoring in de hersenen (die zei redelijk overtuigend dst het geen sensitisatie was). Bij de uitleg heb ik het idee dat ze beide hetzelfde bedoelen, maar misschien zitten er subtiliteit qua verschil ofzo.
Ik ben doorgestuurd naar een gespecialiseerd revalidatiecentrum. Er is wel een wachtlijst, dus daar op wachten. Volgens gt zal ik, om de sensitisatie tegen te gaan, eerst een veilig intern systeem moeten creëeren, waarbij ik dus in het reine moet komen met mijn moeder en mijzelf
. Iets met mind/body - gabor maté - als het lichaam nee zegt.
ID, fijn dat je naar 3 dagen werken kunt gaan, hoop dat dat rust geeft.
De achterliggende gedachten achter mijn klachten zijn volgens gt sensitisatie, volgens kno een verstoring in de hersenen (die zei redelijk overtuigend dst het geen sensitisatie was). Bij de uitleg heb ik het idee dat ze beide hetzelfde bedoelen, maar misschien zitten er subtiliteit qua verschil ofzo.
Ik ben doorgestuurd naar een gespecialiseerd revalidatiecentrum. Er is wel een wachtlijst, dus daar op wachten. Volgens gt zal ik, om de sensitisatie tegen te gaan, eerst een veilig intern systeem moeten creëeren, waarbij ik dus in het reine moet komen met mijn moeder en mijzelf
. Iets met mind/body - gabor maté - als het lichaam nee zegt.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 28 maart 2025 om 19:03
vrijdag 28 maart 2025 om 22:37
Het was niet over vroeger. Het was over nu en verder gaan met aanraken. Maar geen angst over 'hen'.
Hoewel het bewijst dat ze gelijk hadden. Ik zoek het zelf op, ik vraag erom, wil gewoon.
Daar zit ik heel erg mee in de knel.
Reactie helpt maar ietsje, prof wordt niet boos via mail. Zegt pas live dat grens overschreden is en ik niet meer welkom ben.
Hanke, mooi gezegd over norm waar je best voor moet doen maar steeds in faalt. Dat is exact hoe ik het ervaar als iemand zegt 'maar dat was toen, nu is het veilig'. Tuurlijk. En straks komen er dansende olifantjes met bloemetjes op hun rug.
Dank voor het woorden geven.
Sowieso heel erg idee dat ik faal en iedereen in de steek laat. Terwijl ik uiterlijk steviger sta dan ooit denk ik.
Hoewel het bewijst dat ze gelijk hadden. Ik zoek het zelf op, ik vraag erom, wil gewoon.
Daar zit ik heel erg mee in de knel.
Reactie helpt maar ietsje, prof wordt niet boos via mail. Zegt pas live dat grens overschreden is en ik niet meer welkom ben.
Hanke, mooi gezegd over norm waar je best voor moet doen maar steeds in faalt. Dat is exact hoe ik het ervaar als iemand zegt 'maar dat was toen, nu is het veilig'. Tuurlijk. En straks komen er dansende olifantjes met bloemetjes op hun rug.
Dank voor het woorden geven.
Sowieso heel erg idee dat ik faal en iedereen in de steek laat. Terwijl ik uiterlijk steviger sta dan ooit denk ik.
vrijdag 28 maart 2025 om 22:52
Hanke, ik zit idd nog erg in het best doen en falen voor wat betreft toen en nu. Ken de theorieën, snap het. Net als dat ik de theorie ken van grenzen stellen. Waar psych zegt: er is geen hoe, je moet het gewoon doen. Maar dat lukt me vaker niet dan wel, ook omdat ik niet eens door heb dat ik weer over mijn eigen grenzen heen ga. Ik voel ze niet (goed genoeg, of in het moment). Dus dat blijft ook voelen als falen.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 28 maart 2025 om 23:22
Ik snap ergens wat je bedoelt avo.
Als ik alleen ben, kan ik me lijf voelen. Ik voel dat ik last heb van mijn nek. Kramp in mijn kuit. Whatever. Ik kan er naartoe.
Maar zodra ik in contact ben met iemand anders, voel ik niets meer.
Ik ben afgelopen week met man naar een voorstelling geweest over emoties (georganiseerd door stichting emovere en de balanskliniek). Natijd in de auto had ik het er met man over. Dat ik best voel. Maar niets snap van wat mijn lijf daarmee wil zeggen. Man keek me wat verbaasd aan. Dus hij het stap voor stap uitleggen. "Als ik merk dat mijn schouders vast gaan zitten, of mijn oren gaan suizen, ga ik terug naar wat er net gebeurd is. Hoe ik mij daar bij voelde. En wat er niet okee was. Dan kom ik er op terug, of dan doe ik dat in het vervolg anders. En sta ik even stil bij mijn lijf en wat het met me heeft gedaan".
Ik heb hem echt aan zitten kijken alsof ik water zag branden.
Ik voel spanning. Of pijn ergens. En vind vooral dat ik iets verkeerd heb gedaan, dat ik iets goed heb te maken met de ander. En dat ik niet zo moet zeuren. Ofzo. En nog vaker voel ik iets, maar koppel ik dat niet terug met wat er gebeurd is. Of voel ik het pas heel veel later, als ik alleen ben.
Hij is een beetje met me gaan oefenen. Als hij ziet in een gesprek dat er iets ij me gebeurt, zegt hij: waar voel je dat? En wat denk je dat je lijf nu wil zeggen?
Als ik alleen ben, kan ik me lijf voelen. Ik voel dat ik last heb van mijn nek. Kramp in mijn kuit. Whatever. Ik kan er naartoe.
Maar zodra ik in contact ben met iemand anders, voel ik niets meer.
Ik ben afgelopen week met man naar een voorstelling geweest over emoties (georganiseerd door stichting emovere en de balanskliniek). Natijd in de auto had ik het er met man over. Dat ik best voel. Maar niets snap van wat mijn lijf daarmee wil zeggen. Man keek me wat verbaasd aan. Dus hij het stap voor stap uitleggen. "Als ik merk dat mijn schouders vast gaan zitten, of mijn oren gaan suizen, ga ik terug naar wat er net gebeurd is. Hoe ik mij daar bij voelde. En wat er niet okee was. Dan kom ik er op terug, of dan doe ik dat in het vervolg anders. En sta ik even stil bij mijn lijf en wat het met me heeft gedaan".
Ik heb hem echt aan zitten kijken alsof ik water zag branden.
Ik voel spanning. Of pijn ergens. En vind vooral dat ik iets verkeerd heb gedaan, dat ik iets goed heb te maken met de ander. En dat ik niet zo moet zeuren. Ofzo. En nog vaker voel ik iets, maar koppel ik dat niet terug met wat er gebeurd is. Of voel ik het pas heel veel later, als ik alleen ben.
Hij is een beetje met me gaan oefenen. Als hij ziet in een gesprek dat er iets ij me gebeurt, zegt hij: waar voel je dat? En wat denk je dat je lijf nu wil zeggen?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 29 maart 2025 om 02:20
Super herkenbaar Lucy.
Als ik alleen ben voel ik wel dingen, maar in contact met anderen veel minder omdat mijn focus dan vrijwel volledig buiten mezelf lig. Ik ga dus altijd over mijn grenzen en moet dat achteraf bekopen. Zo gaat het dus bijna elke dag dat ik werk en dan is parttime het fijnst zodat er genoeg hersteltijd is. Anders ben ik binnen no time zwaar overprikkeld, helemaal in het onderwijs.
Als ik alleen ben voel ik wel dingen, maar in contact met anderen veel minder omdat mijn focus dan vrijwel volledig buiten mezelf lig. Ik ga dus altijd over mijn grenzen en moet dat achteraf bekopen. Zo gaat het dus bijna elke dag dat ik werk en dan is parttime het fijnst zodat er genoeg hersteltijd is. Anders ben ik binnen no time zwaar overprikkeld, helemaal in het onderwijs.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zaterdag 29 maart 2025 om 07:49
Avo, 'drama om niets' zijn jouw woorden. Dat vind ik niet. Ik bedoelde het als reminder: dit gaat over, en dan brengt het je iets.
Troostende, liefdevolle aanraking willen bewijst niet dat ze gelijk hadden.
Je kent het experiment van Harlow met het aapje misschien wel, dat werd weggehaald bij de moeder en kon kiezen tussen een draadconstructie met melk en de zachte nepmoeder waar het mee kon knuffelen? Het verhongerde bij de zachte pop. Zo essentieel is lichamelijk contact voor ons.
Diva, fijn van je uren, hopelijk brengt dat verlichting.
Troostende, liefdevolle aanraking willen bewijst niet dat ze gelijk hadden.
Je kent het experiment van Harlow met het aapje misschien wel, dat werd weggehaald bij de moeder en kon kiezen tussen een draadconstructie met melk en de zachte nepmoeder waar het mee kon knuffelen? Het verhongerde bij de zachte pop. Zo essentieel is lichamelijk contact voor ons.
Diva, fijn van je uren, hopelijk brengt dat verlichting.
What a nuanced anxiety
zaterdag 29 maart 2025 om 08:09
En als aanvulling op Tyche: iedereen wil zich geliefd voelen. Wil erbij horen. En zeker van de mensen waar je afhankelijk van bent (niet alleen je ouders, maar ook andere belangrijke mensen in je omgeving) wil je aan verwachtingen voldoen en je veilig voelen.
Dat maakt niet dat je erom vroeg dat die hunkering omgezet werd in geweld. Dát is niet waar je om vroeg.
(En als ik dit weg moet halen hoor ik het wel).
Dat maakt niet dat je erom vroeg dat die hunkering omgezet werd in geweld. Dát is niet waar je om vroeg.
(En als ik dit weg moet halen hoor ik het wel).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
