Werk & Studie
alle pijlers
Apen redden, carriere maken of een strandtent runnen?
zondag 20 juli 2008 om 20:06
Oftwel het dertigers dilemma.Deze week staat het in de viva te lezen. Trouwens in nog wel meer bladen omdat het schrijfster van het boek"het dertigerdilemma-de belangrijkste loopbaan en levensvragen" overal haar verhaal doet. Even citeren: " het is een bekend fenomeen: dertigers van nu hebben keuzestress. Ze willen die baan, dat huis en het kind. Maar ze dromen ook van een baan waarmee ze de wereld een stukje mooiere kunnen maken of een B&B in Toscane"
Voor mij is het heel erg herkenbaar. Ik volg 2 studies, ik werk, heb een eigen bedrijf. Ik vind heel veel leuk, en wil niets missen.
"Yeppies worden ze genoemd, wat staat voor Young Experimenting Perfection SeekersYeppies willen alle opties openhouden, vooral niets missen, met het gevaar dat ze daardoor helemaal niet kunnen kiezen en juist van alles mislopen.
Wie herkent dit ook?
Voor mij is het heel erg herkenbaar. Ik volg 2 studies, ik werk, heb een eigen bedrijf. Ik vind heel veel leuk, en wil niets missen.
"Yeppies worden ze genoemd, wat staat voor Young Experimenting Perfection SeekersYeppies willen alle opties openhouden, vooral niets missen, met het gevaar dat ze daardoor helemaal niet kunnen kiezen en juist van alles mislopen.
Wie herkent dit ook?
zondag 20 juli 2008 om 20:22
Herken het wel maar het is alweer even geleden dat ik niet wist wat ik moest en lastige keuzes moet moest maken.
Maar ik ben alleen maar blij geweest met al mijn keuzes. Heb eerst paar jaar gewerkt met een goede carriere en ben daarna 2 jaar op wereldreis geweest, vriend ontmoet en nu een kind en heb die carriere weer opgepikt. (sjeezus wat een mazzelaar ben ik zeg als ik het zo opschrijf
)
Ik vind dat het best lastige en moeilijke keuzes waren, maar ik vind dat ik alles wat ik wilde doen ook gedaan heb. Bovenstaande beslissingen zijn de beste die ik ooit genomen heb. Laat je dus vooral niet tegenhouden door de hoeveelheid keuzes die je hebt. Heerlijk toch dat je kan doen en laten wat je wilt.
Al heb ik nog steeds dromen, die ik zeker ook waar wil maken in de nabije toekomst. Ik weet nu dat het kan dus laat me niet zo snel meer afschrikken door de mogelijkheid iets te missen.
Heel veel succes met kiezen.
Maar ik ben alleen maar blij geweest met al mijn keuzes. Heb eerst paar jaar gewerkt met een goede carriere en ben daarna 2 jaar op wereldreis geweest, vriend ontmoet en nu een kind en heb die carriere weer opgepikt. (sjeezus wat een mazzelaar ben ik zeg als ik het zo opschrijf
)Ik vind dat het best lastige en moeilijke keuzes waren, maar ik vind dat ik alles wat ik wilde doen ook gedaan heb. Bovenstaande beslissingen zijn de beste die ik ooit genomen heb. Laat je dus vooral niet tegenhouden door de hoeveelheid keuzes die je hebt. Heerlijk toch dat je kan doen en laten wat je wilt.
Al heb ik nog steeds dromen, die ik zeker ook waar wil maken in de nabije toekomst. Ik weet nu dat het kan dus laat me niet zo snel meer afschrikken door de mogelijkheid iets te missen.
Heel veel succes met kiezen.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 20 juli 2008 om 22:23
Wat is er mis met kiezen? Een keuze maken is toch geen vaststaand feit? Zelfs als je voor iets kiest kun je gaandeweg toch besluiten iets anders te kiezen of de keuze maken de ingeslagen weg niet verder af te lopen? Dat vind ik nu het fijne van keuzes. Je maakt ze, omdat ze op dat moment bij je leven passen en of het de juiste keuze is merk je toch pas gaandeweg. Uiteindelijk bestaat het hele leven uit keuzes maken. Soms zijn je keuzes gedwongen door situaties of momenten, soms niet. Maar zorg in iedergeval dat je altijd vierkant achter je keuzes staat. Dan krijg je geen spijt achteraf. Zelfs als het wel een verkeerde keuze is. Je leert er namelijk weer van.
maandag 21 juli 2008 om 08:16
Niet zeuren, gewoon kiezen. Ja je hebt nu meer keuzes dan 10 of 20 jaar terug, so what?
Je moet accepteren dat je niet alles kunt krijgen / doen wat je wilt en al helemaal niet alles tegelijk. Daar wordt je leven een stuk makkelijker van.
Die tijd je aan het stressen en nadenken en twijfelen besteed, daarin had je iets veel leukers kunnen doen.
Je moet accepteren dat je niet alles kunt krijgen / doen wat je wilt en al helemaal niet alles tegelijk. Daar wordt je leven een stuk makkelijker van.
Die tijd je aan het stressen en nadenken en twijfelen besteed, daarin had je iets veel leukers kunnen doen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 21 juli 2008 om 16:49
Zijn er helemaal geen dertigers die dit dilemma herkennen?Of durven ze nu niet meer 
Hoewel het een bekenbaar probleem is, herkende ik mezelf er wel in. Tuurlijk moet je kiezen en wat gaan doen,zoals ik ook doe. En iemand vertelde dat ik keuzes ook kan veranderen. Maar als je een kindje heb, is dat een onveranderbaar keuze, gelukkig maar, maar om even aan te geven,dat het wel een serieus probleem kan zijn.
Hoewel het een bekenbaar probleem is, herkende ik mezelf er wel in. Tuurlijk moet je kiezen en wat gaan doen,zoals ik ook doe. En iemand vertelde dat ik keuzes ook kan veranderen. Maar als je een kindje heb, is dat een onveranderbaar keuze, gelukkig maar, maar om even aan te geven,dat het wel een serieus probleem kan zijn.
maandag 21 juli 2008 om 16:52
eh, nee. Het is geen "serieus probleem" omdat keuzes gevolgen hebben, en dat is al helemaal niks nieuws. Keuzes hebben altijd al gevolgen gehad, zo zit de wereld al een tijdje in elkaar. Het is pas een probleem als jij besluit dat het een probleem voor je is.:
Zijn er helemaal geen dertigers die dit dilemma herkennen?Of durven ze nu niet meer
Hoewel het een bekenbaar probleem is, herkende ik mezelf er wel in. Tuurlijk moet je kiezen en wat gaan doen,zoals ik ook doe. En iemand vertelde dat ik keuzes ook kan veranderen. Maar als je een kindje heb, is dat een onveranderbaar keuze, gelukkig maar, maar om even aan te geven,dat het wel een serieus probleem kan zijn.
Sorry
maandag 21 juli 2008 om 16:56
Gewoon kiezen. Alle keuzes zijn ongedaan te maken, behalve (inderdaad) een kind. Die kan je niet effies terugstoppen, Voor de rest kan je alles terugdraaien... Ontslag nemen, scheiden, toch naar het buitenland verhuizen of van het buitenland weer terug etc.:
Zijn er helemaal geen dertigers die dit dilemma herkennen?Of durven ze nu niet meer
Hoewel het een bekenbaar probleem is, herkende ik mezelf er wel in. Tuurlijk moet je kiezen en wat gaan doen,zoals ik ook doe. En iemand vertelde dat ik keuzes ook kan veranderen. Maar als je een kindje heb, is dat een onveranderbaar keuze, gelukkig maar, maar om even aan te geven,dat het wel een serieus probleem kan zijn.
maandag 21 juli 2008 om 17:19
Op zich wel herkenbaar! Voor mij was het niet zo zeer dat het mij verlamde in keuzes maken, maar meer dat ik maar achterom bleef kijken "als ik nou zus" of "als ik nou zo" had gedaan.
Ik weet wel: je maakt op dat moment een keus en dan moet je daar helemaal voor gaan en niet meer achterom kijken, maar dat vind ik lastig.
Zo heb ik nog steeds spijt dat ik een aantal jaren geleden bij een reorganisatie zelf de knoop heb doorgehakt weg te gaan bij dat bedrijf. Slaat nergens op, van mijn functie was misschien nog maar 15% over maar ik heb daar altijd met super veel plezier gewerkt, ik kwam daarna in zo'n slangenkuil terecht dat ik er VRESELIJK VEEL SPIJT van had (en heb!) ooit die beslissing te hebben genomen.
Ben het wel met MA eens dat veel beslissingen omkeerbaar zijn, maar de praktijk is vaak toch wel wat weerbarstiger.
Alhoewel ik wel gescheiden ben op mijn 33e ;-)!
Succes!
Ik weet wel: je maakt op dat moment een keus en dan moet je daar helemaal voor gaan en niet meer achterom kijken, maar dat vind ik lastig.
Zo heb ik nog steeds spijt dat ik een aantal jaren geleden bij een reorganisatie zelf de knoop heb doorgehakt weg te gaan bij dat bedrijf. Slaat nergens op, van mijn functie was misschien nog maar 15% over maar ik heb daar altijd met super veel plezier gewerkt, ik kwam daarna in zo'n slangenkuil terecht dat ik er VRESELIJK VEEL SPIJT van had (en heb!) ooit die beslissing te hebben genomen.
Ben het wel met MA eens dat veel beslissingen omkeerbaar zijn, maar de praktijk is vaak toch wel wat weerbarstiger.
Alhoewel ik wel gescheiden ben op mijn 33e ;-)!
Succes!
maandag 21 juli 2008 om 21:56
Oei oei, ik sta (bijna) op het punt om zelfde beslissing te nemen. Heb er ook altijd met HEEL veel plezier gewerkt en nog goed betaald ook. De meeste mensen zeggen altijd dat ze NOOIT spijt hebben gehad van een dergelijke stap, maar misschien is dat een staaltje van het wegwerken van cognitieve dissonantie ;)
Ik twijfel heeeel erg en herken alles in de keuzestress (en ik ben al 40 haha). Heb ook nog nooit een on-omkeerbare keuze gemaakt geloof ik, niet getrouwd, geen kinderen etc etc. Denk dagelijks over wat ik nu eens met de rest van mijn leven zal doen.
Met de jam heb ik trouwens geen moeite. heb net wel én een salade én een pastaschotel gekocht omdat ik niet kon kiezen. De salade is inmiddels op...
.
maandag 21 juli 2008 om 22:15
Lente24....
Ik herken het de laatste tijd helemaal...Ben 28,
vorig jaar afgestudeerd, wilde altijd naar het buitenland en daar ben ik nu. Ik werk nu in het toerisme (niet m´n studierichting) en spaar geld om volgend jaar verder te kunnen reizen (mijn grote droom). Carriere in studierichting?.. ja misschien ook wel leuk.. ooit. Ergens settelen.. nou nee... later als ik groot ben misschien. Apen redden ook leuk! Misschien andere opleidingen of cursussen...
En dan moeten die man en kinderen er ook nog eens bij, want over 10 jaar ben ik al bijna 40! (maar voorlopig heb ik daar geen tijd en plaats voor)
Ik ben denk ik bang om spijt te krijgen.... 28 is geen 18 meer!
als ik nu nadenk over de laatste 10 jaar waren die leuk en prima.. MAAR denk bijvoorbeeld dat ik meer met dans had moeten doen, ik heb er nooit genoeg voor gedaan... had ik maar....
So many things to do..... so little time.. had ik maar niet zo´n brede interesse..
Ik herken het de laatste tijd helemaal...Ben 28,
vorig jaar afgestudeerd, wilde altijd naar het buitenland en daar ben ik nu. Ik werk nu in het toerisme (niet m´n studierichting) en spaar geld om volgend jaar verder te kunnen reizen (mijn grote droom). Carriere in studierichting?.. ja misschien ook wel leuk.. ooit. Ergens settelen.. nou nee... later als ik groot ben misschien. Apen redden ook leuk! Misschien andere opleidingen of cursussen...
En dan moeten die man en kinderen er ook nog eens bij, want over 10 jaar ben ik al bijna 40! (maar voorlopig heb ik daar geen tijd en plaats voor)
Ik ben denk ik bang om spijt te krijgen.... 28 is geen 18 meer!
als ik nu nadenk over de laatste 10 jaar waren die leuk en prima.. MAAR denk bijvoorbeeld dat ik meer met dans had moeten doen, ik heb er nooit genoeg voor gedaan... had ik maar....
So many things to do..... so little time.. had ik maar niet zo´n brede interesse..
