Werk & Studie
alle pijlers
Begrip van collega's
vrijdag 20 december 2019 om 20:59
Hoi allen. Sinds enkele maanden zit ik in de ziektewet. Dit ivm een burn out. Ik heb zelf direct per mail aan collegas laten weten dat dit speelde en dat ik de ziektewet in ga, en ik hoopte dat ik iedereen tzt weer zou zien.
Ik heb zo'n 25 collegas (op meerdere vestigingen, zij werken niet allemaal samen, zijn kleine teams) , ca 7 daarvan hebben gereageerd op de mail. Van 3 collega's hoor ik nu weleens wat in de vorm van een appje. Maar van de rest hoor ik nooit wat, geen kaartje, berichtje oid.
Mn baas is wel heel attent en begripvol.
Ik ga weer beginnen met uren opbouwen maar dub een beetje wat ik hiermee wil. Laten gaan, bespreekbaar maken? Zie er hierdoor wat tegenop om te gaan werken. Of denk ik te moeilijk?
Ik krijg van enkele collega's nog wel werkgerateerde mail, oa of ik mee betaal aan een bon voor een andere zieke collega?
Ik heb zo'n 25 collegas (op meerdere vestigingen, zij werken niet allemaal samen, zijn kleine teams) , ca 7 daarvan hebben gereageerd op de mail. Van 3 collega's hoor ik nu weleens wat in de vorm van een appje. Maar van de rest hoor ik nooit wat, geen kaartje, berichtje oid.
Mn baas is wel heel attent en begripvol.
Ik ga weer beginnen met uren opbouwen maar dub een beetje wat ik hiermee wil. Laten gaan, bespreekbaar maken? Zie er hierdoor wat tegenop om te gaan werken. Of denk ik te moeilijk?
Ik krijg van enkele collega's nog wel werkgerateerde mail, oa of ik mee betaal aan een bon voor een andere zieke collega?
zaterdag 21 december 2019 om 07:22
Echt he, ik lees ook met volle verbazing dit topic. Wat zakelijk allemaal.MevrouwJack schreef: ↑21-12-2019 01:05Wauw ik wist dat ik leuke collega's had, maar als ik dit topic lees vind ik ze nog leuker.
Hier hetzelfde TO met tien maanden werken in m'n nieuwe functie in een burn out beland. Inmiddels ziek uit dienst en zit ik bijna aan mijn eerste jaars keuring ziektewet.
Maar in 10maanden werken heb ik daar de liefste vriendin ontmoet die ik mij kan wensen. Onze vriendschap is mega waardevol geworden.
De meest warme leidinggevende gehad! En ontzettend lieve en attente collega's. Een kaart, bloemen, steunende appjes. En uiteindelijk toen ik ziek uit dienst ging een afscheids etentje en heel persoonlijk cadeau.
Zelf hou ik niet van dat zakelijke gedoe, je werkt zoveel samen. Je ziet collega's nog meer dan je eigen vrienden. Ik snap je wel TO, voor mij was alles wat mijn collega's deden zoveel waard, dat ik me erg gewaardeerd heb gevoeld en minder alleen in een al moeilijk proces.
Sterkte! Waardeer wat er wel komt en trek het je vooral niet persoonlijk aan als je geen bericht van ze krijgt. Blijkbaar hebben veel mensen een zakelijke instelling zoals je in dit topic kunt lezen.
zaterdag 21 december 2019 om 07:28
Dat uren opbouwen is een cruciale stap in iemand zijn terugkeer. Dat kun je niet overslaan, want dan vallen mensen binnen een paar maanden weer voor lange tijd uit.Marnamai schreef: ↑21-12-2019 00:17Dat "uren opbouwen" is hier ook altijd vrij vaag.
Iemand komt terug, maar tegelijk maar gedeeltelijk en je kan er nog altijd totaal niet op rekenen.
Ofwel kom je terug, ofwel kom je niet terug. Maar niet iets ertussen waarbij niemand weet wat je gaat doen in de uren dat je aanwezig bent en of ze wel op jou kunnen vertrouwen.
(Al meer dan eens meegemaakt dat iemand na pakweg 2 weken alweer terug thuis zat.)
Het opbouwen komt ook met regelmaat voor dat iemand dan beseft, het gaat nog niet.
Dus wees lief voor je collega's in opbouw! Dat helpt hen beter dan deze onnozele houding. Want met zo'n houding draag je onbewust bij aan uitval, aangezien je alweer teveel verwacht van iemand die heel ziek is geweest. Onderschat het niet. Een werksfeer en hoe je collega's je opvangen zegt alles over hoe snel je weer volledig aan het werk bent.
zaterdag 21 december 2019 om 07:29
Ik heb zeker geen zakelijke relatie met mijn collega’s. Ik werk er ook al bijna 25 jaar. Maar ik begrijp wél dat als je maanden lang thuis bent, dat voor je collega’s het gewone leven doorgaat. Terwijl het voor mij bijna stil staat. Dat ze ‘vergeten’ om regelmatig te bellen, appen. Als ik op bezoek kom zijn ze allemaal even lief en geïnteresseerd, ook als ik een update stuur in de groepsapp, allemaal lieve reacties. Maar toch is het blijkbaar moeilijk om regelmatig contact te houden als je al maandenlang uit beeld bent. Ik begrijp dat wel.Qiyara schreef: ↑21-12-2019 07:22Echt he, ik lees ook met volle verbazing dit topic. Wat zakelijk allemaal.
Hier hetzelfde TO met tien maanden werken in m'n nieuwe functie in een burn out beland. Inmiddels ziek uit dienst en zit ik bijna aan mijn eerste jaars keuring ziektewet.
Maar in 10maanden werken heb ik daar de liefste vriendin ontmoet die ik mij kan wensen. Onze vriendschap is mega waardevol geworden.
De meest warme leidinggevende gehad! En ontzettend lieve en attente collega's. Een kaart, bloemen, steunende appjes. En uiteindelijk toen ik ziek uit dienst ging een afscheids etentje en heel persoonlijk cadeau.
Zelf hou ik niet van dat zakelijke gedoe, je werkt zoveel samen. Je ziet collega's nog meer dan je eigen vrienden. Ik snap je wel TO, voor mij was alles wat mijn collega's deden zoveel waard, dat ik me erg gewaardeerd heb gevoeld en minder alleen in een al moeilijk proces.
Sterkte! Waardeer wat er wel komt en trek het je vooral niet persoonlijk aan als je geen bericht van ze krijgt. Blijkbaar hebben veel mensen een zakelijke instelling zoals je in dit topic kunt lezen.
zaterdag 21 december 2019 om 07:37
Natuurlijk! Regelmatig contact hoeft ook helemaal niet. Dat had ik ook niet.MIDA schreef: ↑21-12-2019 07:29Ik heb zeker geen zakelijke relatie met mijn collega’s. Ik werk er ook al bijna 25 jaar. Maar ik begrijp wél dat als je maanden lang thuis bent, dat voor je collega’s het gewone leven doorgaat. Terwijl het voor mij bijna stil staat. Dat ze ‘vergeten’ om regelmatig te bellen, appen. Als ik op bezoek kom zijn ze allemaal even lief en geïnteresseerd, ook als ik een update stuur in de groepsapp, allemaal lieve reacties. Maar toch is het blijkbaar moeilijk om regelmatig contact te houden als je al maandenlang uit beeld bent. Ik begrijp dat wel.
TO heeft het over geen contact van sommigen en als ze dat wel doen, dat het dan gaat over een bijdrage aan een cadeautje voor een andere zieke collega. Ipv TO hoe gaat het met jou?
zaterdag 21 december 2019 om 07:40
Dankjewel!Qiyara schreef: ↑21-12-2019 07:22Echt he, ik lees ook met volle verbazing dit topic. Wat zakelijk allemaal.
Hier hetzelfde TO met tien maanden werken in m'n nieuwe functie in een burn out beland. Inmiddels ziek uit dienst en zit ik bijna aan mijn eerste jaars keuring ziektewet.
Maar in 10maanden werken heb ik daar de liefste vriendin ontmoet die ik mij kan wensen. Onze vriendschap is mega waardevol geworden.
De meest warme leidinggevende gehad! En ontzettend lieve en attente collega's. Een kaart, bloemen, steunende appjes. En uiteindelijk toen ik ziek uit dienst ging een afscheids etentje en heel persoonlijk cadeau.
Zelf hou ik niet van dat zakelijke gedoe, je werkt zoveel samen. Je ziet collega's nog meer dan je eigen vrienden. Ik snap je wel TO, voor mij was alles wat mijn collega's deden zoveel waard, dat ik me erg gewaardeerd heb gevoeld en minder alleen in een al moeilijk proces.
Sterkte! Waardeer wat er wel komt en trek het je vooral niet persoonlijk aan als je geen bericht van ze krijgt. Blijkbaar hebben veel mensen een zakelijke instelling zoals je in dit topic kunt lezen.
zaterdag 21 december 2019 om 07:58
Het ligt er maar net aan hoe close ik ben met desbetreffende collega of ik een berichtje stuur en andersom zou ik ook niks verwachten van collegas waar ik niet veel mee op heb. Ik zou het zelfs een beetje vreemd en geforceerd vinden om daar een berichtje van te ontvangen.
Tenzij de persoon in kwestie ongeneeslijk ziek is of iets.
Vanwaar de behoefte om gepamperd te willen worden door al jouw 25 collegas?
Tenzij de persoon in kwestie ongeneeslijk ziek is of iets.
Vanwaar de behoefte om gepamperd te willen worden door al jouw 25 collegas?
zaterdag 21 december 2019 om 09:31
Hiermee ben ik het niet eens. Dat kan je anders zien. Mensen stellen prioriteiten.Qiyara schreef: ↑21-12-2019 07:22Echt he, ik lees ook met volle verbazing dit topic. Wat zakelijk allemaal.
Hier hetzelfde TO met tien maanden werken in m'n nieuwe functie in een burn out beland. Inmiddels ziek uit dienst en zit ik bijna aan mijn eerste jaars keuring ziektewet.
Maar in 10maanden werken heb ik daar de liefste vriendin ontmoet die ik mij kan wensen. Onze vriendschap is mega waardevol geworden.
De meest warme leidinggevende gehad! En ontzettend lieve en attente collega's. Een kaart, bloemen, steunende appjes. En uiteindelijk toen ik ziek uit dienst ging een afscheids etentje en heel persoonlijk
Ik kies er bijv voor om alle ballen proberen hoog te houden. Gezin, man met eigen zaak, zorg voor ernstig zieke vader, mijn vriendinnen, sport en bovenal mijn baan in de zorg.
Dat is pittig genoeg.
Dan moet je je kunnen voorstellen dat je je dan niet bezighoudt met een collega die thuis zit. Een appje, prima.
Doe ik zeker!
Maar om dan mensen die zich keihard inzetten weg te zetten als zakelijk, vind ik niet aardig van je.
Bovendien vind ik cadeaus en een afscheidsetentje veel te overdreven voor iemand die er 10 maanden zat. Daar is in de zorg geeneens geld voor joh! Als ik wil uit eten, doe ik het lekker met een goede vriendin.
zaterdag 21 december 2019 om 11:01
Bij een gebroken been of zo zou ik zeker regelmatig wat van me laten horen. Bij Burn Out vind ik het lastig. Ga je niet helemaal over je toeren als je bericht krijgt van collega’s? Weet ik veel?!
Zelfs bij diegene waar ik nauw mee samenwerkte vond ik het lastig! Waar heeft ze behoefte aan? Ik kan dat bij Burn Out niet goed genoeg aanvoelen, kan er weinig mee. En al helemaal hij een collega die ik nog niet goed ken!
Zelfs bij diegene waar ik nauw mee samenwerkte vond ik het lastig! Waar heeft ze behoefte aan? Ik kan dat bij Burn Out niet goed genoeg aanvoelen, kan er weinig mee. En al helemaal hij een collega die ik nog niet goed ken!
zaterdag 21 december 2019 om 11:31
Je bent natuurlijk niet aangenomen omdat je collega's te weinig werk hadden.
Wellicht hebben je collega's al langere tijd veel extra werk moeten doen en waren ze opgelucht toen jij ze werk uit handen kwam nemen. Als je dan na een half jaar al uitvalt zou ik daar ook niet echt blij mee zijn.
Van mij zou je wel een "beterschap" krijgen, maar meer hoef je van mij dan ook niet te verwachten.
Verder schrijf je dat het om collega's gaat die op meerdere vestigingen werken. Tot in hoeverre heb je daarmee samengewerkt? Wellicht heb je ze maar 1x gezien en zijn het eigenlijk vreemden van jou?
Wellicht hebben je collega's al langere tijd veel extra werk moeten doen en waren ze opgelucht toen jij ze werk uit handen kwam nemen. Als je dan na een half jaar al uitvalt zou ik daar ook niet echt blij mee zijn.
Van mij zou je wel een "beterschap" krijgen, maar meer hoef je van mij dan ook niet te verwachten.
Verder schrijf je dat het om collega's gaat die op meerdere vestigingen werken. Tot in hoeverre heb je daarmee samengewerkt? Wellicht heb je ze maar 1x gezien en zijn het eigenlijk vreemden van jou?
zaterdag 21 december 2019 om 11:50
En ook dit. Als er bij ons voor iedere collega met burn out of overspannenheid een afscheidsetentje en/of presentjes gekocht moesten worden, kan iedereen wel iedere maand 100,- in het lief en leed potje stoppen.Because schreef: ↑21-12-2019 09:31Hiermee ben ik het niet eens. Dat kan je anders zien. Mensen stellen prioriteiten.
Ik kies er bijv voor om alle ballen proberen hoog te houden. Gezin, man met eigen zaak, zorg voor ernstig zieke vader, mijn vriendinnen, sport en bovenal mijn baan in de zorg.
Dat is pittig genoeg.
Dan moet je je kunnen voorstellen dat je je dan niet bezighoudt met een collega die thuis zit. Een appje, prima.
Doe ik zeker!
Maar om dan mensen die zich keihard inzetten weg te zetten als zakelijk, vind ik niet aardig van je.
Bovendien vind ik cadeaus en een afscheidsetentje veel te overdreven voor iemand die er 10 maanden zat. Daar is in de zorg geeneens geld voor joh! Als ik wil uit eten, doe ik het lekker met een goede vriendin.
Ik vind het veel fijner (en belangrijker) dat je op het werk elkaar een beetje in de gaten houdt/rugdekking geeft/taken overneemt om te voorkomen dat iemand kopje onder gaat.
Bij ons (onderwijs) is het zeker geen zakelijke setting. Bij leuke bijzonderheden (geboorte kind) komt ook niet het hele team op kraamvisite. Ze dragen wel allemaal bij voor een cadeau en tekenen een belachelijk grote kaart. Wil niet zeggen dat het de rest niets kan schelen.
Als ik zie hoe mijn collega’s meewerken en meeveren om mij in mijn illusie (aldus arboarts) te laten leven dat ik nog best uren kan werken...Buiten lesgeven kan ik niet veel meer dus ze hebben eigenhandig gekeken naar wat ik wel zou kunnen, zoals het begeleiden van nieuwe collega’s. Dat zijn de ‘snoepjes’ onder de taken. Heeft niemand moeilijk over gedaan, gewoon uitgeruild onderling. Hadden ze niet hoeven doen. Omdat ze het fijn vinden dat ik er wel ben. Heb ik oneindig meer aan dan een bos bloemen iedere maand met een kaart en wekelijkse appjes.
zaterdag 21 december 2019 om 12:05
Het gaat grotendeels over collega's op andere vestigingen he?
Wij hebben iets meer collega's, en ook verschillende vestigingen. Als iemand uitvalt verwacht ik wel regelmatig contact met de collega's van dezelfde vestiging, maar de andere vestigingen sturen hooguit een gezamenlijk kaartje. En dat dan eerder bij chemokuren of zo dan bij burn-out. Omdat het bij een burn-out lastiger is in te schatten of iemand überhaupt wel met werk geconfronteerd wil worden.
Ik vind het eigenlijk vrij bizar dat TO aan iedereen een mailtje heeft gestuurd over het in de ziektewet gaan, zelfs de mensen van de andere vestigingen.
zaterdag 21 december 2019 om 13:05
Dit. Ik vind t best bizar dat jij met een burn-out thuis zit, maar je wel druk kan maken dat je “maar” van 10/25 collega’s wat hebt gehoord.
In zon groot team zou ik t contact overlaten aan degenen die het dichtst bij de uitgevallene staan. En als ik daar dichtbij stond, zou ik eerst met leidinggevende checken of er behoefte aan is - ik zou eigenlijk verwachten van niet.
Hello, can you hear me?
zaterdag 21 december 2019 om 13:09
TO, wat doe je zélf om het contact met je collega's te onderhouden?
Toen ik langdurig ziek was, stuurde ik regelmatig een kaart aan mijn collega's en een keer ook een taart voor tijdens het teamoverleg. Omdat ik me goed realiseerde dat zij mijn werk moesten opvangen en ik weet dat het werk al pittig genoeg was zonder mijn uitval.
Toen ik langdurig ziek was, stuurde ik regelmatig een kaart aan mijn collega's en een keer ook een taart voor tijdens het teamoverleg. Omdat ik me goed realiseerde dat zij mijn werk moesten opvangen en ik weet dat het werk al pittig genoeg was zonder mijn uitval.
zaterdag 21 december 2019 om 13:15
Je werkt sinds tien maanden met deze collega's en zit sinds augustus met een burn-out thuis en nou ga je zitten miepen dat je ze weinig hoort?
Je collega's kennen je amper en zullen voornamelijk denken dat je rust nodig hebt.
Je collega's hebben ook wel wat anders te doen, het draait niet allemaal om jou.
Je collega's zijn je niets verschuldigd, je werkte er een half jaar toen je je ziekmeldde. en zij moeten en alles nu opvangen en zich met jou bezighouden?
Ga werken aan je herstel en zit niet zo te jengelen.
Mijn directe collega viel ooit uit met een burn-out, ik werkte al jaren met haar en heb ook altijd contact gehouden, ook gevraagd of ze zelf aan wilde geven waar ze behoefte aan had. Zorgde ervoor dat haar mails doorgezet werden en pakte haar werk over, had haar inlogcodes ook met haar toestemming veranderd zodat ze niet de neiging had om in te loggen. Het was dubbel werken, maar ik deed het graag omdat ze al jaren een goede collega was en ik blij was dat ik iets voor haar kon doen. Daar is bij jou helemaal geen sprake van TO.
Je collega's kennen je amper en zullen voornamelijk denken dat je rust nodig hebt.
Je collega's hebben ook wel wat anders te doen, het draait niet allemaal om jou.
Je collega's zijn je niets verschuldigd, je werkte er een half jaar toen je je ziekmeldde. en zij moeten en alles nu opvangen en zich met jou bezighouden?
Ga werken aan je herstel en zit niet zo te jengelen.
Mijn directe collega viel ooit uit met een burn-out, ik werkte al jaren met haar en heb ook altijd contact gehouden, ook gevraagd of ze zelf aan wilde geven waar ze behoefte aan had. Zorgde ervoor dat haar mails doorgezet werden en pakte haar werk over, had haar inlogcodes ook met haar toestemming veranderd zodat ze niet de neiging had om in te loggen. Het was dubbel werken, maar ik deed het graag omdat ze al jaren een goede collega was en ik blij was dat ik iets voor haar kon doen. Daar is bij jou helemaal geen sprake van TO.
zaterdag 21 december 2019 om 13:15
Dit klinkt heel negatief, alsof iemand het er om doet. Mede daardoor ben ik mijlenver over mijn grenzen heen gegaan.Because schreef: ↑20-12-2019 22:01En heel eerlijk....door mijn collega met een burn-out moeten wij met elkaar dit gat maar zien te vullen en dat is pittig met drie kinderen en een man met een eigen zaak....
Om dan in de hectiek van de dag er aan te denken om een versbakken collega die thuis zit een app te sturen, euh nee.
zaterdag 21 december 2019 om 13:26
Tja...een nieuwbakken zieke collega kiest er niet voor, maar ik zou het ook irritant vinden. Wij hebben nu ook een gat op te vangen ivm zieke burnout collega en dat is even niet zo erg, maar het is wel druk. Dus een zieke collega zou mij ook even hoog de boom in kunnen als het om aandacht gaat.
En dat ligt niet aan zieke collega maar aan de omstandigheden en het hoog houden van alle ballen.
zaterdag 21 december 2019 om 13:32
Ik heb ook een burnout gehad en er zijn meerdere collega's geweest die recht in mijn gezicht hebben gezegd dat zij het niet begrijpen...Ik heb nergens last van dus hoe kan een ander wel last hebben van stress.
zaterdag 21 december 2019 om 15:32
Waardoor ben jij mijlenver over je grenzen gegaan. Ik snap niet wat dat met mijn antwoord te maken heeft?
Wij moeten gewoon harder werken omdat mijn collega thuis zit. Ik kan er niets meer of minder van maken, helaas.
zaterdag 21 december 2019 om 15:39
