Werk & Studie
alle pijlers
Collega die in mijn beleving niet werkt
woensdag 9 februari 2022 om 16:27
Ik heb een nieuwe collega sinds eind augustus.
Leuke gezellige dame in de omgang. Ik moest even wennen aan het type vrouw. Maar echt een tof mens als persoon.
Ik probeer de laatste tijd eens wat meer voorbeeld aan haar te stellen. Ze is een vrouw die zich niet gauw druk maakt. Wat vandaag niet komt komt over 6 weken wel of helemaal niet is haar levenshouding.
En ik ben de harde werker die moeilijk nee kan zeggen dus probeer haar te zien als iemand waarvan ik nog wat kan leren.
Maar eerlijk gezegd lukt het me niet en erger ik me dood. Ze is binnen gekomen met meer salaris dan ik en de voorwaarde dat ze haar 28 uur in 3 dagen doet. Maar praktijk is dat ze 9 uur binnen komt (als ze niet thuis werkt) en om 17 uur weer haar kind gaat halen van de opvang.
Als ik zie dat dingen niet gebeuren (ik werk haar in en voel me ook een beetje verantwoordelijk om haar te ondersteunen) vraag ik of het lukt en of ik kan helpen. Standaard is dan het antwoord dat ik het wel kan doen of ik krijg de opdracht in mijn mailbox. Ik zie haar ook nooit iets noteren in een vergadering of iets inbrengen. Ze zit op haar telefoon achter haar laptop verscholen.
En ze is al die maanden meer thuis geweest vanwege zwangerschap, door haar rug gaan, ziek kind, corona enz dan dat ze op haar werk is. En op dat soort momenten weigert ze ook haar mail bij te houden en krijgen klanten geen antwoord.
Momenteel is ze al 3 dagen niet op haar werk verschenen. Maandag maakte mijn leidinggevende zich veel zorgen aangezien ze niet verscheen op de vergadering en ze al dagen geen contact kreeg. Bleek haar kind ziek te zijn. Ze antwoordt geen berichten als ik of een collega vraagt hoe het gaat.
Nu hoor ik van een van mijn collega's dat ze door haar rug gegaan is. Ze is niet ziek gemeld maar niemand weet waar ze uithangt.
En aangezien we in ons team allemaal een eigen locatie hebben valt het ook niet op dat ze er niet is.
Ik erger me eraan. Maar ja, ze krijgt het toch allemaal maar mooi voor elkaar. Goed betaald krijgen voor niets doen. Ik wil het loslaten. Ik wil me er niet druk om maken. Maar ik vind het lastig.
Wat zouden jullie doen met zo een collega?
Leuke gezellige dame in de omgang. Ik moest even wennen aan het type vrouw. Maar echt een tof mens als persoon.
Ik probeer de laatste tijd eens wat meer voorbeeld aan haar te stellen. Ze is een vrouw die zich niet gauw druk maakt. Wat vandaag niet komt komt over 6 weken wel of helemaal niet is haar levenshouding.
En ik ben de harde werker die moeilijk nee kan zeggen dus probeer haar te zien als iemand waarvan ik nog wat kan leren.
Maar eerlijk gezegd lukt het me niet en erger ik me dood. Ze is binnen gekomen met meer salaris dan ik en de voorwaarde dat ze haar 28 uur in 3 dagen doet. Maar praktijk is dat ze 9 uur binnen komt (als ze niet thuis werkt) en om 17 uur weer haar kind gaat halen van de opvang.
Als ik zie dat dingen niet gebeuren (ik werk haar in en voel me ook een beetje verantwoordelijk om haar te ondersteunen) vraag ik of het lukt en of ik kan helpen. Standaard is dan het antwoord dat ik het wel kan doen of ik krijg de opdracht in mijn mailbox. Ik zie haar ook nooit iets noteren in een vergadering of iets inbrengen. Ze zit op haar telefoon achter haar laptop verscholen.
En ze is al die maanden meer thuis geweest vanwege zwangerschap, door haar rug gaan, ziek kind, corona enz dan dat ze op haar werk is. En op dat soort momenten weigert ze ook haar mail bij te houden en krijgen klanten geen antwoord.
Momenteel is ze al 3 dagen niet op haar werk verschenen. Maandag maakte mijn leidinggevende zich veel zorgen aangezien ze niet verscheen op de vergadering en ze al dagen geen contact kreeg. Bleek haar kind ziek te zijn. Ze antwoordt geen berichten als ik of een collega vraagt hoe het gaat.
Nu hoor ik van een van mijn collega's dat ze door haar rug gegaan is. Ze is niet ziek gemeld maar niemand weet waar ze uithangt.
En aangezien we in ons team allemaal een eigen locatie hebben valt het ook niet op dat ze er niet is.
Ik erger me eraan. Maar ja, ze krijgt het toch allemaal maar mooi voor elkaar. Goed betaald krijgen voor niets doen. Ik wil het loslaten. Ik wil me er niet druk om maken. Maar ik vind het lastig.
Wat zouden jullie doen met zo een collega?
spiri123 wijzigde dit bericht op 09-02-2022 16:32
1.20% gewijzigd
donderdag 10 februari 2022 om 15:38
Managers die er maar van uitgaan dat jij het oplost zijn natuurlijk overal aanwezig, en kunnen je soms ook echt in een rotpositie duwen. Enige wat je daartegen kan doen is sterk je in schoenen staan en je eigen grenzen aangeven. Dus niet zeggen dat het werk van Miepje wellicht nog wel lukt tussendoor, maar gewoon een keiharde “NEE” dat kan ik er niet bij hebben. Of als tussenoplossing idd vragen aan manager welke taken van jouw takenpakket je dan tijdelijk kan laten vallen. Is soms best moeilijk maar je hebt alleen jezelf ermee als je het niet doet.
donderdag 10 februari 2022 om 15:45
Dat kan kloppen, als jij in je vrije tijd werkt en dat niet opschrijft. Of schrijf je de uren wel? Anders noemen ze dat vrijwilligerswerk zonder compensatie.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 10 februari 2022 om 16:04
Ik was vroeger een type dat zich het snot voor de ogen wilde werken. Perfectionist & onzeker. Mijn leidinggevenden vonden het prachtig om te zien. En als beloning kreeg ik meer geld werk. Ook werk van slackers, want op mij konden ze bouwen. Compleet overladen kreeg ik na een aantal jaren een burn-out.
Na herstel en therapie ging ik het anders aanpakken en keek ik goed om mij heen op de afdeling hoe hard iedereen werkte en probeerde ik voor een 7 te werken i.p.v. een 9. En ik gaf mijn aandacht niet meer aan slackers. Niemand viel het op, mijn salaris bleef hetzelfde en ik had in de avond meer energie voor mijn hobbies.
Moraal van het verhaal: geen
Na herstel en therapie ging ik het anders aanpakken en keek ik goed om mij heen op de afdeling hoe hard iedereen werkte en probeerde ik voor een 7 te werken i.p.v. een 9. En ik gaf mijn aandacht niet meer aan slackers. Niemand viel het op, mijn salaris bleef hetzelfde en ik had in de avond meer energie voor mijn hobbies.
Moraal van het verhaal: geen
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
donderdag 10 februari 2022 om 16:07
Stop daar dan mee. Laat een probleem daar waar het hoort. Bij haar! Nu heb jij extra werk EN is voor de leidinggevende nog niet duidelijk dat ze de kantjes eraf loopt.Spiri123 schreef: ↑10-02-2022 14:52Herkenbaar. Wie zit hier buiten werktijd toch weer haar mail te doen? Ik.
En ik heb het zelf gedaan. Ik heb voorzichtig gevraagd waarom ze niet aanwezig is en gevraagd of ik iets kan doen om te helpen. En ja hoor, ik ben de lul die mails mag beantwoorden. Ik moet ook gewoon leren mijn mond te houden.
Ik zou de mailbox ook niet verder afwerken. Maar haar een korte mail sturen dat je verder geen tijd hebt en dat ze de rest morgen of maandag zelf kan oppakken. En stop met het aanbieden van diensten.
donderdag 10 februari 2022 om 16:30
Je focus leggen op de irritatie naar een zieke zwangere collega gaat je niets opleveren. Zij wordt niet minder ziek van jouw irritatie, ook niet minder zwanger en zij raakt ook niet meer betrokken. Wanneer je je op die irritatie blijft focussen dan kom je straks cynisch over en als iemand met weinig empathie.
Je focus ligt steeds op zaken waar je weinig invloed op hebt. Waar je wel invloed op hebt is: wat je denkt, wat je doet en wat je zegt. Wanneer je niet in een burnout wil komen, dan zal je je moeten focussen op jezelf en de zaken loslaten waar je geen controle over hebt, zoals anderen.
Dus niet meer oppakken dan je kan, geen extra werk doen, niet werken buiten werktijd en de problemen van een ander bij een ander laten.
Ik zou je ook aanraden om thuis iets aan ontspanning te gaan doen, zoals hatha of restorative yoga.
viva-amber wijzigde dit bericht op 10-02-2022 16:32
4.02% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 10 februari 2022 om 16:31
Ik zou haar niet mailen, want zij is ziek. TO kan bij haar leidinggevende aangeven wat wel en niet kan.evelien2010 schreef: ↑10-02-2022 16:07Stop daar dan mee. Laat een probleem daar waar het hoort. Bij haar! Nu heb jij extra werk EN is voor de leidinggevende nog niet duidelijk dat ze de kantjes eraf loopt.
Ik zou de mailbox ook niet verder afwerken. Maar haar een korte mail sturen dat je verder geen tijd hebt en dat ze de rest morgen of maandag zelf kan oppakken. En stop met het aanbieden van diensten.
Geen dingen meer beloven die zij niet kan waar maken. Leidinggevende aanspreken: Bedankt dat je als eerste aan mij dacht hiervoor, helaas heb ik te snel ja gezegd op extra werk, ik heb het hier te druk voor.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 10 februari 2022 om 16:58
Ik lees bij TO vooral hoe goed zijzelf haar werk doet, kijk mij eens hoe goed ik dat in pas en het kan laten functioneren! Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat TO zichzelf (nogal) belangrijk vindt, immers als zij het werk niet doet loopt het allemaal in de soep.
Weet je, aan dit soort collega's als TO heb ik een bloedhekel.
De collega van TO zal haar capaciteiten bezitten, anders was ze niet aangenomen. Dat ze meer verdiend dan TO, dat kan allerlei oorzaken hebben en eigenlijk gaat het TO geen flikker aan wat haar collega verdiend. Ze heeft geen inzage in de arbeidsovereenkomst die collega heeft noch welke afspraken er gemaakt zijn.
TO beoordeeld het werk van collega naar eigen maatstaven en niet naar de maatstaven die het bedrijf hanteert.
Sorry TO, je komt over als ontzettend jaloers. Je bent zelf de slappe hap in het verhaal. Je collega stelt en bewaakt grenzen en daar is niets mis mee.
Ga eerst maar eens met jezelf aan de slag en zorg dat je eigen voortuin en achtertuin op orde is. Dan heb je geen tijd om een (waarde) oordeel over een ander te vellen.
Weet je, aan dit soort collega's als TO heb ik een bloedhekel.
De collega van TO zal haar capaciteiten bezitten, anders was ze niet aangenomen. Dat ze meer verdiend dan TO, dat kan allerlei oorzaken hebben en eigenlijk gaat het TO geen flikker aan wat haar collega verdiend. Ze heeft geen inzage in de arbeidsovereenkomst die collega heeft noch welke afspraken er gemaakt zijn.
TO beoordeeld het werk van collega naar eigen maatstaven en niet naar de maatstaven die het bedrijf hanteert.
Sorry TO, je komt over als ontzettend jaloers. Je bent zelf de slappe hap in het verhaal. Je collega stelt en bewaakt grenzen en daar is niets mis mee.
Ga eerst maar eens met jezelf aan de slag en zorg dat je eigen voortuin en achtertuin op orde is. Dan heb je geen tijd om een (waarde) oordeel over een ander te vellen.
donderdag 10 februari 2022 om 17:46
Ik ben niet gewend dat iemand 5x ziek is in 4 maanden tijd en dat iemand me opdrachten stuurt als ik haar aanbiedt haar iets uit te leggen hoe het werkt. Of als ik vraag of de opdracht gaat lukken en dat iemand zegt "doe jij het maar". Die mentaliteit houd ik niet van. Dat wil niet zeggen dat ik heilig ben of geweldig in mijn werk. Naar mijn gevoel heb ik het afgelopen jaar hard gewerkt. Maar ja, dat is perceptie. Een ander kan het nog steeds een eitje vinden. Maar mezelf geweldig vinden? Nou nee, dat zou best eens lekker zijn als ik mezelf eens deze functie waard vind ipv dat ik denk dat iedere halve zool het kan.
Wat salaris betreft. Ik vraag niet om meer omdat ik al best vind dat ik niet mag klagen. Maar oneerlijk vind ik het wel ja. Shoot me for it.
Wat salaris betreft. Ik vraag niet om meer omdat ik al best vind dat ik niet mag klagen. Maar oneerlijk vind ik het wel ja. Shoot me for it.
donderdag 10 februari 2022 om 17:51
Ze is dus steengoed in delegeren...
Je kunt veel van haar over jezelf leren. Je manier van inwerken moet afgestemd op degene die je inwerkt. Dat vereist bij haar andere vragen dan jij nodig hebt.
En niet vragen of het gaat lukken, maar zeggen dat je verwacht dat ze op tijd aan de bel trekt bij de leidinggevende.
Zulke dingen maken dat je het probleem niet overneemt.
Je kunt veel van haar over jezelf leren. Je manier van inwerken moet afgestemd op degene die je inwerkt. Dat vereist bij haar andere vragen dan jij nodig hebt.
En niet vragen of het gaat lukken, maar zeggen dat je verwacht dat ze op tijd aan de bel trekt bij de leidinggevende.
Zulke dingen maken dat je het probleem niet overneemt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 10 februari 2022 om 18:00
Dat vind ik wel een super goede tip! Dank je.Doreia* schreef: ↑10-02-2022 17:51Ze is dus steengoed in delegeren...
Je kunt veel van haar over jezelf leren. Je manier van inwerken moet afgestemd op degene die je inwerkt. Dat vereist bij haar andere vragen dan jij nodig hebt.
En niet vragen of het gaat lukken, maar zeggen dat je verwacht dat ze op tijd aan de bel trekt bij de leidinggevende.
Zulke dingen maken dat je het probleem niet overneemt.
donderdag 10 februari 2022 om 18:04
Nee, dat klinkt ook niet oké. Maar richt je op jezelf en hoe jij voortaan kunt zorgen dat je niets in je mik geduwd krijgt. Dus, “doe jij het maar”, “—Nee, [en geen sorry erbij!!], ik ben druk genoeg met mijn eigen werk”. En sowieso ook niet steeds vragen of het allemaal wel goed gaat als je niet goed Nee kunt zeggen. En misschien irriteert het haar wel dat je vraagt of iets wel goed komt. Er klinkt een bepaald wantrouwen in door waarbij sommigen meteen denken, doe jij het dan maar als je het allemaal zo goed weet. Dat is niet oké, maar die mensen zijn er nu eenmaal.Spiri123 schreef: ↑10-02-2022 17:46Ik ben niet gewend dat iemand 5x ziek is in 4 maanden tijd en dat iemand me opdrachten stuurt als ik haar aanbiedt haar iets uit te leggen hoe het werkt. Of als ik vraag of de opdracht gaat lukken en dat iemand zegt "doe jij het maar". Die mentaliteit houd ik niet van. Dat wil niet zeggen dat ik heilig ben of geweldig in mijn werk. Naar mijn gevoel heb ik het afgelopen jaar hard gewerkt. Maar ja, dat is perceptie. Een ander kan het nog steeds een eitje vinden. Maar mezelf geweldig vinden? Nou nee, dat zou best eens lekker zijn als ik mezelf eens deze functie waard vind ipv dat ik denk dat iedere halve zool het kan.
Wat salaris betreft. Ik vraag niet om meer omdat ik al best vind dat ik niet mag klagen. Maar oneerlijk vind ik het wel ja. Shoot me for it.
Je weet nu hoe ze is, pas je gedrag er op aan. Bied geen uitleg aan, ze heeft er niet om gevraagd. Misschien niet hoe je met collega’s wil werken, maar met deze collega moet het zo.
Over hoe vaak ze ziek is heb ik zelf geen mening, maar bij het aantal keer ziek dat je hierboven noemt krijg je bij ons wel een kort gesprekje met HR om het ziekteverzuim te bespreken. Maar dat wordt niet met collega’s gedeeld verder.
donderdag 10 februari 2022 om 18:15
Nou én.
Je hebt geen invloed op haar gedrag.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 10 februari 2022 om 18:22
Heb je wel eens van kernkwadranten gehoord? Belangrijk punt daaruit is dat wat je vreselijk irriteert wat een ander doet, vaak iets is wat jij kunt leren
Dus zij delegeert te veel - jij trekt alles naar je toe. Zij geeft haar zwangerschap en gezondheid prioriteit - jij werkt door terwijl je tegen (op) een burn-out zit. Jij vindt het belangrijk de klant uitgebreid en vroeg te informeren- zij kiest voor goed genoeg als het haar uitkomt.
Het is niet dat zij verkeerd bezig is en jij goed. Maar het is ook niet dat jij alleen maar fout bent en zij goed. Haar kunt je niet veranderen, jezelf wel. Denk, als iemand iets aan je vraagt, desnoods ‘wat zou Petra doen, en antwoord dan in haar geest.
Wat je dan vaak merkt is dat dat voor jou heul akelig voelt (ja maar ik zeg nee), terwijl die ander alleen maar denkt, ok, dan zoek ik iemand anders.
En nog twee pro tips. Als iemand er niet is, meld je dat bij de leidinggevende met de vraag; wie neemt haar werk over. En je antwoord is niet ik, want jij hebt het al druk genoeg. Daarmee laat je je leidinggevende doen waarvoor ze betaald wordt, nl nadenken over wie wat wanneer doet.
En als je zo bang bent voor team coaching, vraag dan aan je leidinggevende wat de bedoeling is. Je mag best zeggen dat je zelf merkt dat je op het randje loopt, en al helemaal als je je om zo’n sessie druk maakt. Het klinkt nu alsof je het ontzettend groot en belangrijk en eng maakt, terwijl het voor hetzelfde geld een middagje vlottenbouwen met borrel na is.
Dus zij delegeert te veel - jij trekt alles naar je toe. Zij geeft haar zwangerschap en gezondheid prioriteit - jij werkt door terwijl je tegen (op) een burn-out zit. Jij vindt het belangrijk de klant uitgebreid en vroeg te informeren- zij kiest voor goed genoeg als het haar uitkomt.
Het is niet dat zij verkeerd bezig is en jij goed. Maar het is ook niet dat jij alleen maar fout bent en zij goed. Haar kunt je niet veranderen, jezelf wel. Denk, als iemand iets aan je vraagt, desnoods ‘wat zou Petra doen, en antwoord dan in haar geest.
Wat je dan vaak merkt is dat dat voor jou heul akelig voelt (ja maar ik zeg nee), terwijl die ander alleen maar denkt, ok, dan zoek ik iemand anders.
En nog twee pro tips. Als iemand er niet is, meld je dat bij de leidinggevende met de vraag; wie neemt haar werk over. En je antwoord is niet ik, want jij hebt het al druk genoeg. Daarmee laat je je leidinggevende doen waarvoor ze betaald wordt, nl nadenken over wie wat wanneer doet.
En als je zo bang bent voor team coaching, vraag dan aan je leidinggevende wat de bedoeling is. Je mag best zeggen dat je zelf merkt dat je op het randje loopt, en al helemaal als je je om zo’n sessie druk maakt. Het klinkt nu alsof je het ontzettend groot en belangrijk en eng maakt, terwijl het voor hetzelfde geld een middagje vlottenbouwen met borrel na is.
donderdag 10 februari 2022 om 18:24
Housemus schreef: ↑10-02-2022 16:04Ik was vroeger een type dat zich het snot voor de ogen wilde werken. Perfectionist & onzeker. Mijn leidinggevenden vonden het prachtig om te zien. En als beloning kreeg ik meer geld werk. Ook werk van slackers, want op mij konden ze bouwen. Compleet overladen kreeg ik na een aantal jaren een burn-out.
Na herstel en therapie ging ik het anders aanpakken en keek ik goed om mij heen op de afdeling hoe hard iedereen werkte en probeerde ik voor een 7 te werken i.p.v. een 9. En ik gaf mijn aandacht niet meer aan slackers. Niemand viel het op, mijn salaris bleef hetzelfde en ik had in de avond meer energie voor mijn hobbies.
Moraal van het verhaal: geen
Wat is een slacker?
donderdag 10 februari 2022 om 18:27
donderdag 10 februari 2022 om 18:30
Maar wel om er daarna vanaf te zijn en het niet oppakken.Lorem_Ipsum schreef: ↑10-02-2022 18:27Dan trekt TO onbewust toch weer een soort coördinerende rol naar zich toe. Daar wil je juist vanaf.
donderdag 10 februari 2022 om 18:51
Dat ligt er aan waar je werkt. En hoe de coach wil gaan coachen.Lorem_Ipsum schreef: ↑10-02-2022 18:35Volgens mij kan TO beter leren Nee te zeggen en zich niet druk te maken om wat een ander doet. Daar heb je veel meer aan in je werkende leven.
donderdag 10 februari 2022 om 18:57
Dat ik van haar kan leren ben ik zeker eens. Ik ben mezelf ook gewoon steeds aan het bewijzen. Bang om de telefoon een keer niet op te nemen en dat men denkt dat ik geen reet uitvoer. Zo heerlijk om de boel gewoon te laten vallen zonder me schuldig te voelen.
Ik vind wat ik doe niet zo bijzonder maar omdat de beheerder van de drukste locatie de mail niet bij wil houden en dat in mijn schoenen geschoven is durf ik niets los te laten. 1 dag geen mail betekent de dag erna dubbel zo veel.
Ik vind wat ik doe niet zo bijzonder maar omdat de beheerder van de drukste locatie de mail niet bij wil houden en dat in mijn schoenen geschoven is durf ik niets los te laten. 1 dag geen mail betekent de dag erna dubbel zo veel.
donderdag 10 februari 2022 om 18:59
donderdag 10 februari 2022 om 19:02
Ja misschien is dat inderdaad een verschil in uitgangspunt. Ik ben bepaald geen type om iemand te coachen en in te werken, dus ik zal zoiets nooit naar me toe trekken. Wat mij betreft valt daar geen eer aan te behalen. Dus ik bekeek het hele verhaal met mijn insteek.
