Collega krijgt grote kans, ik mag niet mee doen

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:33

Het is een MT-functie en overuren zitten bij het salaris in, dat is gebruikelijk.

Ik werk soms op de ochtend van mijn parttime dag (kinderen zijn 's middags thuis), word 's avonds gebeld voor overleg, 's avonds en in het weekend stuur ik mail door (ook van storingen, die kunnen niet blijven liggen), het is vaker doorsturen dan inhoudelijk reageren, en ik werk 's avonds of in het weekend dingen uit, help overdag (als ik officieel niet aan het werk ben) de meiden van mijn afdeling op afstand (meekijken met de administratie, zelf zaken uitvoeren) en herhalend werk voer ik 's avonds op de bank uit naast mijn kinderen. Daarnaast ben ik altijd alert op nieuws en heb ik bijvoorbeeld thuis tekeningen uitgewerkt voor mijn afdeling. O ja, en ik haal dagelijks de post uit onze postbus, vooral op zaterdag zit daar veel bij, maar dat komt omdat ik het dichtst bij die postbus woon en hij pas vanaf 8:00h open is (en mijn collega's om 8:00 al beginnen met werken).
Ik zou 32 uur moeten werken, zit structureel op zo'n 38 á 42 uur per week en in piekweken (lees: de eerste vier maanden van het jaar) zit ik zo op 55 uur per week.

Dan laat je je contract omzetten naar 40 uur, net als je collega. Echt hoor, ik ken geen MT-functie waar men parttime uit betaald wordt als men (meer dan) fulltime werkt.

aardbeienslof schreef: ↑

27-05-2021 14:37

Dan laat je je contract omzetten naar 40 uur, net als je collega. Echt hoor, ik ken geen MT-functie waar men parttime uit betaald wordt als men (meer dan) fulltime werkt.

Hier ben ik het grondig mee eens. Waarom laat je je contract niet op 40u zetten met het werk dat je verricht?

aardbeienslof schreef: ↑

27-05-2021 14:37

Dan laat je je contract omzetten naar 40 uur, net als je collega. Echt hoor, ik ken geen MT-functie waar men parttime uit betaald wordt als men (meer dan) fulltime werkt.

Eens!

BO2punt0 schreef: ↑

27-05-2021 14:37

Ik ben het wel eens met de laatste reacties - waarom pik je dit? Je weet dat het niet gaat veranderen, maar lijkt je er bij neer te leggen. Ik zou in dit geval wel redelijk vlot gaan solliciteren, en dan zoeken ze het maar uit met de hele santenkraam. Waardering blijft achter, uren zijn bizar voor een parttimebaan, je wringt je in alle bochten en werkt weekenden terwijl dat niet je taak is - wat doe je hier nog? Wat houdt je tegen?

Volgens mij is de crux juist dat Femke wil handelen alsof ze zich erbij neerlegt maar het helemaal niet los kan laten/naast zich neer kan leggen. En dan gaat het wel erg wringen.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Voor niets gaat de zon op.

En waarom zegt ie datzelfde niet tegen jouw collega die de waardering wél in geld uitgedrukt krijgt?

S-Groot schreef: ↑

27-05-2021 15:09

Volgens mij is de crux juist dat Femke wil handelen alsof ze zich erbij neerlegt maar het helemaal niet los kan laten/naast zich neer kan leggen. En dan gaat het wel erg wringen.

Dit. Je voelt je iets minder slecht omdat je je dit keer wel hebt uitgesproken, maar uiteindelijk blijft alles zoals het was en ga je je toch weer "1000 procent" inzetten ondanks al je onvrede. Terwijl je eerder nog schreef dat "iemand wel echt een probleem had als hij op jouw tenen zou gaan staan" (of iets in die trant). Maar dat zijn blijkbaar alleen maar stoere woorden, want je ben weer terug in je brave hendrik positie en doet weer wat er van je gevraagd wordt. En ergens vind je dat misschien ook wel fijn zo.

Waarom beperk je jezelf zo, waarom speel je die rol?

Het is duidelijk dat jij de waardering die jij wilt en verdient, bij deze werkgever niet gaat krijgen.
Ik snap dat je nu niet het juiste moment vind om van baan te veranderen.
Maar i.m.o. heb je nog meer opties dan door blijven gaan hoe het nu gaat.
Nu leg je er bij neer, maar blijf je met het rot gevoel zitten.
Je blijft het zelfde werk verrichten, zonder er hierna betaald voor te krijgen.

- Hoewel je ook kan aangeven om voortaan voor 40 uur betaald wil krijgen, aangezien je dit ook wekelijks werkt.

- Of je kan alleen het werk doen dat je moet doen en voor maar 32 uur.
Dus niet telkens op je vrije momenten en dagen extra werk verrichten.

hannaaah schreef: ↑

27-05-2021 15:30

Dit. Je voelt je iets minder slecht omdat je je dit keer wel hebt uitgesproken, maar uiteindelijk blijft alles zoals het was en ga je je toch weer "1000 procent" inzetten ondanks al je onvrede. Terwijl je eerder nog schreef dat "iemand wel echt een probleem had als hij op jouw tenen zou gaan staan" (of iets in die trant). Maar dat zijn blijkbaar alleen maar stoere woorden, want je ben weer terug in je brave hendrik positie en doet weer wat er van je gevraagd wordt. En ergens vind je dat misschien ook wel fijn zo.

Waarom beperk je jezelf zo, waarom speel je die rol?

Nou dit.
Jij hebt zelf de sleutel in handen hoor.
Zo lang jij je werk onbetaald doet (alles boven die 100 die je betaald krijgt) is er voor niemand een aanleiding om ook maar iets te veranderen. En ondertussen doe jij of je tevreden bent en raakt dan óf burned out óf je vertrekt op het oog plotseling met een opgekropte kwaadheid van hier tot gunter.

En kennelijk vind je het lekker en ben je er trots op dat je je voor 1.000 procent inzet. Ik ben zelf leidinggevende en juist over dit type teamleden maak ik me de meeste zorgen. Het is nooit genoeg, ze zorgen met hun houding voor een ongezond werkklimaat (alsof ook voor de andere collega's 100% niet gewoon genoeg is), en met elkaar draait mijn team door. Omdat ze elkaar gek maken, niet omdat het werk het vraagt of de leidinggevende het vraagt.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 13:28

Mijn oudste gaat volgend jaar naar de middelbare school, en ik zit op dit moment nog in een project dat ik graag zelf wil afronden en dat tot zeker november loopt. Ik hou leuke vacatures nu al in de gaten maar denk dat ik op zijn vroegst volgend jaar pas echt stappen ga zetten.

Waarom zou je nu niet actief op zoek gaan? Realiseer jij je hoeveel energie het "balen" kost en dat dit steeds meer zal worden naarmate deze situatie doorgaat? Starten in een nieuwe, leuke baan zou wel eens veel minder energie kosten dan hier verder gaan met het gevoel van niet gewaardeerd worden.

En een tip: een vrouw reageert pas op een vacature als ze 95% voldoet aan de vacature, een man al bij 60% procent. Denk als een man Fake it till you make it.

Ik snap dit niet. Voor wie doe je dit?
Je hebt er zelf geen profijt van, want je krijgt geen bonus en wordt er niet voor betaald. Je hebt al een MT functie, dus doorgroeien lijkt me ook geen optie. Heb je misschien aandelen? Dan kan ik het nog een beetje begrijpen.

De reden dat je bij dat soort functies vaak onbetaald overwerk doet is juist omdat het salaris (erg hoog, maar dat lijkt bij jou niet het geval) en de bonus dat compenseren. Ga gewoon je uren werken en verder niet, totdat er wat tegenover staat.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Ik vind daar niks van. Je hebt bepaalde hoop/verwachtingen en je vergelijkt jezelf met een ander. Niet doen, want dan word je alleen maar teleurgesteld.
Hij is je werkgever, dus je werk doen en voor je rechten op komen (40 uur werk = 40 uur uitbetaald).
Voor wat betreft werk/sfeer/verwachtingen kun je een andere baan zoeken die beter bij je past.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Nav je topic krijg ik het gevoel dat je in beide aspecten niet genoeg gewaardeerd wordt. Je werkt een shitload aan overuren terwijl je duidelijk een stapje later staat dan de 'echte' MT leden. Je wordt niet gezien, je loopt zaken mis.

Ik verdien ook niet veel (heb een 'tegen het MT aan'-functie) maar dat is bij de overheid, daar zijn de mogelijkheden beperkt. De waardering is echter enorm. Die wordt uitgesproken, die zie ik door de klussen en het vertrouwen dat ik krijg, de vrijheid en flexibiliteit die ik heb, het is een soort versterkend effect. Hierdoor vind ik het salaris minder belangrijk.

Ga. Solliciteren. Echt, waarom niet????

..

Ik ben inmiddels eigenlijk wel heel benieuwd naar je bruto parttime salaris, dat al deze overuren zou moeten verantwoorden.... Als dat niet minstens rond de 5000 euro ligt, verklaar ik je echt voor gek.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Maar jij kríjgt de waardering die nodig is!
Met deze waardering (wat daar, buiten de financiën om, dan ook op af te dingen valt) zet jij je immers 900% extra in.

En dan dat voor je werkgever genoeg is snap ik heel goed, dat jij jezelf zo devalueert snap ik minder.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Ik lees het zo: jij vindt het lekker om veel te werken, meer dan afgesproken. Oke, dat is wel eens druk, en je krijgt er niet voor betaald, maar het geeft je een gevoel van voldoening, belangrijkheid en onmisbaarheid. Dat is voor jou meer waard dan je salaris of je vrije tijd (je zal vast zeggen dat dit niet zo is, maar anders koos je wel voor meer salaris of voor meer vrije tijd).

Je manager laat nu weten dat het wel meevalt hoe onmisbaar je bent, en meer betalen zit er ook niet in. Dat is niet erg lollig natuurlijk.
Nu gaat het jou toch opeens om de financiële waardering, want de immateriële waardering valt weg/ bleek niet zo groot als je dacht. Logisch dat jouw gevoel daarbij dan ook verandert. Maar handel daar dan ook naar. Stop dus met gratis werken als je dat niet (meer) prettig vindt. Daar is namelijk niks geks aan. Dat extra werken deed je kennelijk vooral voor jezelf en nu wil je het zelf niet meer. Stoppen dus.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:59

Waar ik (ook) over val is: "waardering is niet in geld uit te drukken". Naast dat er op die waardering nogal wat af te dingen valt, wat vinden jullie daar van?
Ik verdien niet weinig (zeker niet, én ik ben tevreden) maar ook echt niet belachelijk veel.

Loyaliteit is ook niet in tijd uit te drukken. Dus ik zou zelf beginnen met grenzen te stellen aan de hoeveelheid eigen tijd die je in deze situatie weggeeft. Ik snap dat je niet op een uurtje kijkt, maar je werkt structureel veel te veel uren, en krijgt dit soort onzin op de koop toe? Het kan bij je functie horen om eens wat langer door te werken, maar ik denk dat je juist aan geloofwaardigheid inboet door toch wel te leveren, ook zonder beloning, zelfs nadat je erom gevraagd hebt. Misschien schetst dat wel een bepaald beeld van jou waardoor je nu te boek staat als iemand waarbij je alles gewoon kan maken.

Ik snap heel goed dat je qua timing wilt wachten om weg te gaan, maar je kunt toch nu ook meer voor jezelf kiezen? Of toch weggaan, want als je toch 55 uren werkt, dan kun je er ook nog eens op vooruitgaan.

Het is trouwens onzin dat waardering niet in geld uit te drukken is. Je collega heeft wel een geldelijk blijk van waardering gekregen.

Jij vindt het heel normaal, omdat je een MT-functie hebt, om fulltime te werken ipv de uren die je betaald krijgt. Maar dat ligt toch echt bij jezelf. Een keer iets extra’s doen is niet meer dan normaal maar je hebt het voor jezelf normaal gewerkt om een dag per week vrijwilligerswerk te doen, want dat is het nu gewoon. Als je er nuchter over nadenkt klopt het toch niet dat je je laat gebruiken voor een dag gratis werk? Ik denk dat daar de basis van het probleem ligt. Als je duidelijk bent op welke dag je niet werkt, dan houden ze daar op een gegeven moment echt wel rekening mee. Of niet, maar dan moet je voor jezelf leren dat je die dag niet betaald wordt en dus gewoon niks doet. Ik snap dat deze omslag heel moeilijk is maar zo werkt het uiteindelijk wel.

femke09 schreef: ↑

27-05-2021 14:33

Het is een MT-functie en overuren zitten bij het salaris in, dat is gebruikelijk.

Ik werk soms op de ochtend van mijn parttime dag (kinderen zijn 's middags thuis), word 's avonds gebeld voor overleg, 's avonds en in het weekend stuur ik mail door (ook van storingen, die kunnen niet blijven liggen), het is vaker doorsturen dan inhoudelijk reageren, en ik werk 's avonds of in het weekend dingen uit, help overdag (als ik officieel niet aan het werk ben) de meiden van mijn afdeling op afstand (meekijken met de administratie, zelf zaken uitvoeren) en herhalend werk voer ik 's avonds op de bank uit naast mijn kinderen. Daarnaast ben ik altijd alert op nieuws en heb ik bijvoorbeeld thuis tekeningen uitgewerkt voor mijn afdeling. O ja, en ik haal dagelijks de post uit onze postbus, vooral op zaterdag zit daar veel bij, maar dat komt omdat ik het dichtst bij die postbus woon en hij pas vanaf 8:00h open is (en mijn collega's om 8:00 al beginnen met werken).
Ik zou 32 uur moeten werken, zit structureel op zo'n 38 á 42 uur per week en in piekweken (lees: de eerste vier maanden van het jaar) zit ik zo op 55 uur per week.

Het is inderdaad gebruikelijk, maar ook direct een reden om dit soort banen niet part-time te doen. Ik zie het bij ons op het werk ook. Er zijn een paar project managers in mijn team die een 32-uurs contract hebben, maar als je (zoals vrijwel al het werk bij ons) projecten doet met externe klanten waarbij ook nog eens andere leveranciers betrokken zijn kan je niet verwachten dat alle meetings worden gepland op de dagen dat iemand werkt. Het is al lastig genoeg om 10-20 mensen van verschillende bedrijven bij elkaar te krijgen. Het gevolg is dus dat die mensen (veel) meer dan 32 uur werken. Ik heb al een paar keer aangegeven dat ze gewoon 40 uur contract moeten nemen en vrije dagen kopen als het werk het toelaat. Maar de meesten zeggen dan dat het maar tijdelijk is, en als het project is afgelopen het wel weer rustiger wordt. Maar dat wordt het nooit. Ik verklaar ze voor gek, maar het is hun keuze.

Heel herkenbaar TO. In mijn geval ging het niet om een bonus maar om mijn loon.

Ik herken de struggle van je ondergewaardeerd voelen en tegelijkertijd wel je werk goed te willen doen.

Ik heb ook de twijfel gehad direct een andere baan te zoeken of het accepteren. Ik merkte dat accepteren bij mij zoveel negatieve energie vroeg dat het ten koste ging van mezelf en mijn werk. Een andere baan zoeken vond ik ook zonde, omdat ik verder wel helemaal op mijn plek zit.

Ik heb hierover ook een topic geopend en daar waardevol advies gekregen. O.a. dat ongelijke beloning niet is toegestaan. Ik heb juridische advies ingewonnen en heb besloten dat het oké is om hier boos over te zijn. Dat ik zogezegd in mijn recht sta.

En toen ben ik mezelf eindelijk echt serieus gaan nemen. In plaats van redenen te bedenken waarom het misschien wel oké was om het te accepteren. Want dat is het dus niet. Verschil maken tussen mannen en vrouwen in gelijke functies is niet oké. Ook niet als de één parttime en de andere fulltime werkt. Als er verschillen zijn dan moeten die objectief uit te leggen zijn.

Ik ben opnieuw naar mijn leidinggevende gegaan. Ik heb aangegeven dat ik mij ongelijk behandeld voel op basis van geslacht. Dat ik mij daardoor ondergewaardeerd voel en dat het bovendien volgens de wet niet mag. Dat ik graag een onderbouwing wilde ontvangen als mijn gevoel onjuist was en dat ik anders aanpassing van mijn voorwaarden in lijn met mijn collega's verwachtte.

Binnen twee dagen is toen alsnog besloten mijn functie opnieuw te waarderen. Helaas blijft het een traag proces zonder concrete uitkomst tot op heden. Ik begin wel standaard ieder overleg met leidinggevende met de vraag over de status en in het begin was dat ongemakkelijk, maar inmiddels merk ik dat ik er wel voor gewaardeerd wordt. Ik zeg dan letterlijk dat gelijke beloning voor mij het belangrijkste onderwerp op de agenda is en dat ik er daarom graag mee begin. Dan vraag ik vriendelijk om de status maak ik afspraken over wanneer ik een update mag verwachten etc.

Ik was bang dat het zou leiden tot een vervelende arbeidsrelatie. Het tegenovergestelde lijkt te gebeuren. Ik denk dat het in mijn geval onbewust gebeurde dat ik lager werd ingeschat. Nu moet er bewust worden nagedacht hoe ik mij verhoud tot andere collega's en ineens merk ik dat er bewustzijn ontstaat over mijn functioneren t.o.v. andere. Ik wordt vaker betrokken en ik krijg veel meer ruimte dan voorheen.

Doordat ik ook zelf beter moest nadenken over mijn waarde ben ik mezelf er ook bewuster van geworden wat ik aan waarde toe voeg. Ik durf nu vaker successen aan mezelf toe te schrijven en profileer mezelf meer. Inmiddels haal ik zelfs energie uit het proces.

Mijn leidinggevende heeft inmiddels aangegeven dat het resultaat er bijna is en dat hij overtuigd is dat het mijn verwachtingen gaat overstijgen. Mijn verwachtingen waren heel concreet dus ik ga er vanuit dat ik wel ga krijgen wat ik behoor te krijgen.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Ook al zie ik wel wat verschillen tussen onze situaties. Mocht je willen mag je mij altijd een pb sturen.

Hoe lang loopt dit proces Secret?

Ik vind 't vooral heel raar dat je slechts parttime op de boek staat. Als je structureel 40+ uur werkt kun je dat ook maar beter officieel vast laten leggen. Beter voor je pensioenopbouw en als je onverhoopt arbeidsongeschikt zou worden.