Werk & Studie
alle pijlers
Collega's keuren 4 dagen in de week werken als moeder af
donderdag 31 december 2020 om 00:36
Nou, van je collega's moet je het hebben. Om herkenning te voorkomen deel ik niet teveel details. Op het bedrijf waar ik werk is het gebruikelijk om als vrouw na het krijgen van kinderen 2 of maximaal 3 dagen te werken. Ik heb er als eerste vrouw voor gekozen om van 5 naar 4 dagen te gaan. Inmiddels heb ik ook een tweede kind gekregen en werk nog steeds 4 dagen.
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
donderdag 31 december 2020 om 00:43
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken
Afkappen. Niet verklaren, niet 'lief' blijven doen, maar afkappen. Gewoon één of twee gevatte reacties bedenken die er standaard ingooien.
donderdag 31 december 2020 om 00:49
Een weerwoord is helemaal niet gek. Maar het moet wel bij je passen. Ik zou er zelf nooit voor kiezen om me te verdedigen. Ik zou de opmerkingen in het belachelijke trekken. Als iemand commentaar heeft dat mijn kinderen 4 dagen naar de opvang gaan, dan zou ik zeggen: ‘4 dagen? Nee joh, 6. Op vrijdag moet ik poetsen en daar kan ik geen kinderen bij gebruiken. En op zaterdag wil ik gewoon lekker uitrusten van het zware werk. Ik zie mijn kinderen eigenlijk alleen maar op zondag.’
donderdag 31 december 2020 om 00:53
Ik was dat ook zat. Ik gaf op een gegeven moment antwoorden als: “ik heb nu eenmaal een hekel aan mijn kinderen” en “jaaaa leuk! Kan ik thuis het gras een millimeter per dag zien groeien” maar hé, ik was nog jong en het hielp natuurlijk allemaal niets want je krijgt niet zomaar die denkbeelden uit hun hoofd. Op een gegeven moment gaf ik geen antwoord meer en stelde een wedervraag over hún kinderen. Lekker afleiden werkte uiteindelijk het beste.
Maar ergens lees ik in je tekst dat jij ‘moet’ werken voor de vaste lasten. Als je dat op je werk ook zo presenteert, is dat misschien toch een aangrijpingspunt voor je collega’s om er nog eens op door te gaan.
Maar ergens lees ik in je tekst dat jij ‘moet’ werken voor de vaste lasten. Als je dat op je werk ook zo presenteert, is dat misschien toch een aangrijpingspunt voor je collega’s om er nog eens op door te gaan.
donderdag 31 december 2020 om 00:55
Ik zou ze dus direct confronteren met hun seksisme. En ze even flink duidelijk maken dat zij het probleem zijn en de reden dat er anno 2020 nog steeds ongelijkheid is tussen man en vrouw. Je hoeft dit soort gedrag echt niet te pikken hoor, alleen maar omdat zij hun boeltje blijkbaar niet fatsoenlijk en eerlijk geregeld krijgen.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
donderdag 31 december 2020 om 00:57
donderdag 31 december 2020 om 00:59
Wat naar... het is ook nooit goed... was n keer bij mn neef op de zaak en daar waren (allemaal mannelijke) collega's aan t mopperen 'dat je niks aan hoogopgeleide vrouwen hebt want die gaan binnen no time 3 dagen of minder werken"
Ik zou iets zeggen dat ik graag n financieel onafhankelijke vrouw ben en dat we niet meer in het jaar 0 leven o.i.d.
Al hoef je je niet te verdedigen... elke vrouw (en man) moet kijken wat qua balans t beste past.
Ik zou iets zeggen dat ik graag n financieel onafhankelijke vrouw ben en dat we niet meer in het jaar 0 leven o.i.d.
Al hoef je je niet te verdedigen... elke vrouw (en man) moet kijken wat qua balans t beste past.
donderdag 31 december 2020 om 01:00
Maizena schreef: ↑31-12-2020 00:57Ik vind het lastig, pas geleden moest ik met mijn jongste midden op de dag naar dokter (waar ik gewoon vrij voor nam, vond baas prima) en mijn collega's gelijk: Vind je het niet vervelend dat je niet voor je zieke kind zorgt? Kind was overigens niet ziek, moest voor een kwaaltje naar de dokter.
Wat vind je daar lastig aan? Ik krijg het gevoel dat je er zelf eigenlijk niet helemaal achter staat en dat dus ook uitstraalt.
donderdag 31 december 2020 om 01:00
Wat me vooral frustreert is dat mijn fulltime werkende mannelijke collega's dit soort opmerkingen dus nóóit krijgen 
.
Sterker nog, heb een mannelijke collega die ook 4 dagen ging werken en die wordt overspoeld met complimenten: wat goed dat je ook een dag oppast op je kind . En van het woord 'oppassen' word ik al sjaggo, die past niet op, die zorgt gewoon voor zijn eigen kind 
. Sterker nog, heb een mannelijke collega die ook 4 dagen ging werken en die wordt overspoeld met complimenten: wat goed dat je ook een dag oppast op je kind
. En van het woord 'oppassen' word ik al sjaggo, die past niet op, die zorgt gewoon voor zijn eigen kind
donderdag 31 december 2020 om 01:01
, valt soms niet mee de enige uitzondering te zijn. En die opmerkingen maken het allemaal niet makkelijker.
donderdag 31 december 2020 om 01:07
Maizena schreef: ↑31-12-2020 01:00Wat me vooral frustreert is dat mijn fulltime werkende mannelijke collega's dit soort opmerkingen dus nóóit krijgen
Sterker nog, heb een mannelijke collega die ook 4 dagen ging werken en die wordt overspoeld met complimenten: wat goed dat je ook een dag oppast op je kind
En wat zeggen ze dan als je dit gewoon zegt? Als je ze wijst op hun bekrompen gedachtes? Echt belachelijk dit!
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
donderdag 31 december 2020 om 01:49
Volgende keer melden dat je kinderen liever bij de oppas zitten dan dat jij oppast 
?
Ik zou er weerbarstig van worden en écht de meest idiote antwoorden geven.
Of letterlijk ook verwijzen naar 't mannelijk deel van de werkvloer en dat ze die maar gaan bestoken.
Je zit toevallig toch niet in een uber-katholieke tent?
?Ik zou er weerbarstig van worden en écht de meest idiote antwoorden geven.
Of letterlijk ook verwijzen naar 't mannelijk deel van de werkvloer en dat ze die maar gaan bestoken.
Je zit toevallig toch niet in een uber-katholieke tent?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 31 december 2020 om 01:55
Gatver, ik herken de cultuur zeker en begrijp dat je hier helemaal kriegelig van wordt. ‘Oppassen’ op je eigen kinderen?! En vervolgens: ‘Nee, ik heb nu mijn papa-dag dus ben niet aan het werk’. Met als bonus: ‘nee, dan kan ik niet vergaderen want mijn kinderen zijn er (tijdens COVID)’. Van mannen is dat geaccepteerd, van vrouwen niet - echt bizar.
En ik heb echt nog veel andere pareltjes gehoord die bijzonder triest waren.
Ik zou het bijzonder snel afkappen en vragen waarom zij geen ‘papa-dag’ hebben. Of even lekker diep ingaan op de taakverdeling bij hun thuis. En ook vooral vragen of hun vrouw daar ook echt heel blij mee is. En waarom hun kinderen niet iedere dag naar het kV gaan? Of waarom ze geen nanny hebben?
En ik heb echt nog veel andere pareltjes gehoord die bijzonder triest waren.
Ik zou het bijzonder snel afkappen en vragen waarom zij geen ‘papa-dag’ hebben. Of even lekker diep ingaan op de taakverdeling bij hun thuis. En ook vooral vragen of hun vrouw daar ook echt heel blij mee is. En waarom hun kinderen niet iedere dag naar het kV gaan? Of waarom ze geen nanny hebben?
donderdag 31 december 2020 om 03:29
Presteer je beter dan hen? Zijn ze jaloers op je? Ga meer met je mannelijke collega's om. Ik vermijd vrouwen op het werk als de pest, altijd gejammer over de kinderen, hoe zwaar het leven wel niet is, gezeur over hoeveel ze wel niet doen op het werk (nope) en thuis... Ik neem geen pauzes meer met ze :') zo zielig
donderdag 31 december 2020 om 05:04
Omdat je ietwat onzeker bent over dat onderwerp trek je onbewust dit soort opmerkingen aan. Veel mensen zullen heus wel eens zo'n opmerking krijgen, maar doordat je ze niet wilt krijgen, krijg je ze juist, die opmerkingen.
Je zult merken dat op het moment het jou echt geen bal meer kan schelen, je nauwelijks meer dit soort opmerkingen krijgt. Loslaten is het toverwoord.
Je zult merken dat op het moment het jou echt geen bal meer kan schelen, je nauwelijks meer dit soort opmerkingen krijgt. Loslaten is het toverwoord.
donderdag 31 december 2020 om 05:14
Nou zeg! Over seksisme gesproken...Farizia schreef: ↑31-12-2020 03:29Presteer je beter dan hen? Zijn ze jaloers op je? Ga meer met je mannelijke collega's om. Ik vermijd vrouwen op het werk als de pest, altijd gejammer over de kinderen, hoe zwaar het leven wel niet is, gezeur over hoeveel ze wel niet doen op het werk (nope) en thuis... Ik neem geen pauzes meer met ze :') zo zielig
donderdag 31 december 2020 om 05:15
Het is niet toevallig zo dat je collega's "last" hebben van jouw kinderen. Ik heb namelijk ook zo'n collega en dan een uurtje eerder weg want geen oppas, dan een uurtje later want eerst naar de dokter, dan op het laatste moment een paar dagen vrij want kind is ziek.
Dit kunnen dan wel allemaal eigen vakantie-uren zijn maar het is voor ons behoorlijk irritant om steeds op het laatste moment extra werk toegeschoven te krijgen
Dit kunnen dan wel allemaal eigen vakantie-uren zijn maar het is voor ons behoorlijk irritant om steeds op het laatste moment extra werk toegeschoven te krijgen
donderdag 31 december 2020 om 05:28
donderdag 31 december 2020 om 05:37
donderdag 31 december 2020 om 06:24
Je kan toch zeggen “je trekt regelmatig mijn keuze om vier dagen te werken in twijfel. Ik vind dat niet prettig. Het is een bewuste keuze van mij waar ik achter sta.” En als collega dan doorgaat met waarom en blaten de boodschap herhalen totdat hij/zij zich realiseert dat je de bemoeienis impertinent vindt. Gewoon vriendelijk blijven herhalen.
