Werk & Studie
alle pijlers
Collega's keuren 4 dagen in de week werken als moeder af
donderdag 31 december 2020 om 00:36
Nou, van je collega's moet je het hebben. Om herkenning te voorkomen deel ik niet teveel details. Op het bedrijf waar ik werk is het gebruikelijk om als vrouw na het krijgen van kinderen 2 of maximaal 3 dagen te werken. Ik heb er als eerste vrouw voor gekozen om van 5 naar 4 dagen te gaan. Inmiddels heb ik ook een tweede kind gekregen en werk nog steeds 4 dagen.
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
donderdag 31 december 2020 om 08:53
Due-scimmie schreef: ↑31-12-2020 07:40Hier juist tegenovergesteld. Ik werk er 3,5 sinds we twee kinderen hebben. Met 1 werkte ik er vier. Maar in een van de laatste bijeenkomsten met ons management team stelde vrouwelijke manager zich voor met ik heb vier kinderen en ik werk fulltime. Dat kan gewoon als moeder.
Oh, ongetwijfeld. Maar wat heeft parttime werken te maken met kinderen?? Bij ons werkt 60% van de mensen parttime. Omdat ze het combineren met een studie. Of met een tweede baan. Of met een hobby. Met een eigen zaak. Met een zieke partner. Hulpbehoevende ouders. En ja, kinderen komen ook voor in de lijst. Maar dat zijn er maar vier.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 31 december 2020 om 09:00
Ik herken het niet, dat soort opmerkingen. En ik werk fulltime met 2 kinderen (ik had wel een au pair toen ze klein waren).
'Ik heb het eens nagekeken en we blijken allebei zelf te mogen kiezen wat we mogen doen! Toen dacht ik, als ik nou mijn eigen keuze maak en jij de jouwe, dat is misschien wel het meest logische'.
'Ik heb het nog eens nagekeken en het blijkt dat onze hypotheek niet van plan is om zelf maar een baantje te nemen, zodat ik minder kan werken.'
'Tja, ik werk natuurlijk voor de luxe hè, mijn salaris is op zichzelf nergens voor nodig. Maar ja, dit kind wil natuurlijk óók vijf keer per jaar op vakantie en wenst uitsluitend in een dure tweede auto te worden vervoerd, dus ik doe het voor hem/haar.'
'Ik weet dat je nogal lang geleden bent ingedut, maar hé, welkom, het is de 21e eeuw en tegenwoordig zorgen mannen en vrouwen allebei voor het inkomen, het huishouden en de kinderen. Goed geregeld hè?'
'Ik heb het eens nagekeken en we blijken allebei zelf te mogen kiezen wat we mogen doen! Toen dacht ik, als ik nou mijn eigen keuze maak en jij de jouwe, dat is misschien wel het meest logische'.
'Ik heb het nog eens nagekeken en het blijkt dat onze hypotheek niet van plan is om zelf maar een baantje te nemen, zodat ik minder kan werken.'
'Tja, ik werk natuurlijk voor de luxe hè, mijn salaris is op zichzelf nergens voor nodig. Maar ja, dit kind wil natuurlijk óók vijf keer per jaar op vakantie en wenst uitsluitend in een dure tweede auto te worden vervoerd, dus ik doe het voor hem/haar.'
'Ik weet dat je nogal lang geleden bent ingedut, maar hé, welkom, het is de 21e eeuw en tegenwoordig zorgen mannen en vrouwen allebei voor het inkomen, het huishouden en de kinderen. Goed geregeld hè?'
anoniem_402066 wijzigde dit bericht op 31-12-2020 09:03
0.69% gewijzigd
donderdag 31 december 2020 om 09:15
Het is waarschijnlijk tegen de bierkaai, dus ik zou er geen gevatte opmerkingen aan wijden. Die mannen zijn toch overtuigd van hun eigen gelijk. Als je nog vermoedt dat de opmerkingen uit onwetendheid zijn, zou je hen kunnen vragen of het allemaal een beetje lukt met werken en de kinderen. Of vragen of vijf dagen niet veel is, als vader.
Hebben die mannen allemaal vrouwen die amper werken?
Hebben die mannen allemaal vrouwen die amper werken?
donderdag 31 december 2020 om 09:24
Werkcultuur. En helaas is die bij veel bedrijven en takken nog steeds zo.Attraverso schreef: ↑31-12-2020 09:02Hoe raar, enig idee hoe dat komt?
Ik werk in de zorg, enkel vrouwelijke collega’s en bijna iedereen werkt minstens 4/5. Boeit niemand hoe veel of weinig de ander werkt.
Moet je eens als vrouw de techniek of bouw in gaan, dan heb je met dit en nog veel meer seksisme te maken, die je dan als een sterke dame maar moet slikken en leuk mee moet doen.
donderdag 31 december 2020 om 09:26
Ik zou die mensen lekker laten lullen. Hooguit benoemen dat je het grappig vindt dat ze zich zó druk maken om jouw werkdagen/leven. Collega’s kunnen hartstikke leuk zijn (ik waardeer de mijne echt), maar ze hebben doorgaans ook altijd wel wat te “zeiken”.
Ik ben zeer direct en volgens mijn collega’s is het daardoor niet altijd even makkelijk om mij ergens op aan te spreken. In de praktijk merk ik daar echt he-le-maal niets van. Ik krijg vaak zogenaamd lollig commentaar omdat ik volgens hun zo ontzettend veel fruit (en groente) eet. Gewoon de aanbevolen hoeveelheid, maar oké. Ja, nu ik zwanger ben wel wat meer. Maar geen enorme ladingen ofzo.
Nou, dat vinden ze bijna allemaal echt heeeeeeeeel opmerkelijk en uitzonderlijk. En de moeite waard om altijd wel een opmerking over te plaatsen. Eentje irriteert zich er zelfs zichtbaar aan.
Let wel, ik bemoei me met niemand op gebied van voeding, dus ik probeer anderen al helemaal niets aan te smeren of bij te brengen oid. Ik eet gewoon wat ik wil eten.
Ik zou natuurlijk wat kunnen zeggen van dat commentaar elke keer (want inmiddels vind ik het wel in de richting van zuigen gaan), maar ik laat ze lekker. Want ik vind het zelf zo ongelooflijk niet-boeiend wat mijn collega’s wel en niet eten, dat ik van binnen altijd stuk ga als ze er weer een ding van maken bij mij. Het boeit jou waarschijnlijk ook niets hoeveel dagen jouw collega’s werken. Dus voel je vereert dat zij zich wel met jou bezig houden. Kinderachtiger kan het natuurlijk niet worden.
Ik ben zeer direct en volgens mijn collega’s is het daardoor niet altijd even makkelijk om mij ergens op aan te spreken. In de praktijk merk ik daar echt he-le-maal niets van. Ik krijg vaak zogenaamd lollig commentaar omdat ik volgens hun zo ontzettend veel fruit (en groente) eet. Gewoon de aanbevolen hoeveelheid, maar oké. Ja, nu ik zwanger ben wel wat meer. Maar geen enorme ladingen ofzo.
Nou, dat vinden ze bijna allemaal echt heeeeeeeeel opmerkelijk en uitzonderlijk. En de moeite waard om altijd wel een opmerking over te plaatsen. Eentje irriteert zich er zelfs zichtbaar aan.
Let wel, ik bemoei me met niemand op gebied van voeding, dus ik probeer anderen al helemaal niets aan te smeren of bij te brengen oid. Ik eet gewoon wat ik wil eten. Ik zou natuurlijk wat kunnen zeggen van dat commentaar elke keer (want inmiddels vind ik het wel in de richting van zuigen gaan), maar ik laat ze lekker. Want ik vind het zelf zo ongelooflijk niet-boeiend wat mijn collega’s wel en niet eten, dat ik van binnen altijd stuk ga als ze er weer een ding van maken bij mij. Het boeit jou waarschijnlijk ook niets hoeveel dagen jouw collega’s werken. Dus voel je vereert dat zij zich wel met jou bezig houden. Kinderachtiger kan het natuurlijk niet worden.
donderdag 31 december 2020 om 09:29
Een paar weken geleden was de documentaire "Waarom werken vrouwen niet" op tv. Enorm interessant om te zien hoe diepgeworteld het anderhalf-verdiener-model in Nederland is en hoe erg wij achterlopen op andere landen zoals Frankrijk, België en natuurlijk Scandinavische landen. Dat geldt zowel voor de regelingen in Nederland, als de publieke opinie over wat algemeen geaccepteerd is in de combinatie werk-zorg.
Leven en laten leven.
donderdag 31 december 2020 om 09:34
Ik vond totaal niet herkenbaar eerlijk gezegd, vond zeer beperkte visie.vierhetleven schreef: ↑31-12-2020 09:29Een paar weken geleden was de documentaire "Waarom werken vrouwen niet" op tv. Enorm interessant om te zien hoe diepgeworteld het anderhalf-verdiener-model in Nederland is en hoe erg wij achterlopen op andere landen zoals Frankrijk, België en natuurlijk Scandinavische landen. Dat geldt zowel voor de regelingen in Nederland, als de publieke opinie over wat algemeen geaccepteerd is in de combinatie werk-zorg.
Maar er was wel een punt, door dit soort rare verborgen seksisme die echt nog ingebakken zit in NL krijg je dit soort situaties, vrouwen moeten en werken en daarnaast blijven ze bijna altijd verantwoordelijk voor zorg en het runnen van het huishouden en gezin.
Daarnaast werken in Nederland veel meer vrouwen dan elders. Kunnen die vrouwen die werken misschien meer uren werken maar effectief zijn de Nederlandse vrouwen met veel meer dames aan het werk dan elders.
donderdag 31 december 2020 om 09:36
Precies, net zoals Femke Halsema in een interview tijdens haar eerste zwangerschap:
"Hoe ga je dat straks doen, het combineren van je werk en de zorg voor je kinderen?"
"Net zoals andere Tweede Kamer leden dat doen"
donderdag 31 december 2020 om 09:47
donderdag 31 december 2020 om 09:59
In mijn team (9) werken er 7 fulltimeCeylon schreef: ↑31-12-2020 08:53Oh, ongetwijfeld. Maar wat heeft parttime werken te maken met kinderen?? Bij ons werkt 60% van de mensen parttime. Omdat ze het combineren met een studie. Of met een tweede baan. Of met een hobby. Met een eigen zaak. Met een zieke partner. Hulpbehoevende ouders. En ja, kinderen komen ook voor in de lijst. Maar dat zijn er maar vier.
. Op hele afdeling werkt denk ik minstens 75% fulltime en dat is 36 uur. Dus parttime is niet zo gebruikelijk.
donderdag 31 december 2020 om 10:04
Gezegend zijn de onnozelen. Ik hoor vaak geen oordeel maar alleen de daadwerkelijke vraag maar ben nooit bezig met welk oordeel daar evt achter zit. Daarnaast ben ik geen ster in smalltalk dus zo’n gesprek loopt vaak als volgt: hoeveel dagen werk je?/ vier dagen / oh jeetje, met vier jonge kinderen wat knap. Vind je dat niet druk? / nee hoor, gaat prima. Einde gesprek. 
Als de vraag heel vaak gesteld wordt snap ik dat het op een gegeven moment gaat irriteren maar probeer het probleem bij hen te laten. De vraag of je het niet lastig vindt dat je niet bij je zieke kind kan zijn zou ik beantwoorden met een ‘hoe bedoel je?’ Je kind was niet ziek en misschien is vader wel bij jullie kind. Dat kan je toelichten maar hoeft niet “wat bijzonder dat je de aanwezigheid vader niet als mogelijkheid bedenkt” kan ook.
En als ze vooral willen weten hoe jij het allemaal ervaart en of jij persoonlijk het niet moeilijk vindt om 4 dagen te werken kan je ook kort zijn: nee hoor, gaat prima. Ik heb er geen problemen mee.
En als de vragen echt blijven komen zou ik op een gegeven moment zeggen dat ik t altijd zo opvallend vind dat ik nooit hoor dat die vraag aan mannen of onze mannelijke collega’s wordt gesteld en dat we dus nog een lange weg hebben te gaan wat emancipatie betreft.
Het lijkt me echt gruwelijk irritant als dit dagelijkse kost is dus je hebt best kans dat ik op een gegeven moment geïrriteerd zou reageren met het feit dat ik een beetje klaar begin te raken met al die seksistische vragen en dat je dit nou nooit ziet bij mannen.
Maak er vooral niet meer van dan wat het is. Zij hebben een mening. Jij een andere. En misschien zijn ze wel gewoon heeeeel erg nieuwsgierig hoe je dat nou doet en ervaart. Je kiest zelf of je dat een gesprek waard vindt.
Als de vraag heel vaak gesteld wordt snap ik dat het op een gegeven moment gaat irriteren maar probeer het probleem bij hen te laten. De vraag of je het niet lastig vindt dat je niet bij je zieke kind kan zijn zou ik beantwoorden met een ‘hoe bedoel je?’ Je kind was niet ziek en misschien is vader wel bij jullie kind. Dat kan je toelichten maar hoeft niet “wat bijzonder dat je de aanwezigheid vader niet als mogelijkheid bedenkt” kan ook.
En als ze vooral willen weten hoe jij het allemaal ervaart en of jij persoonlijk het niet moeilijk vindt om 4 dagen te werken kan je ook kort zijn: nee hoor, gaat prima. Ik heb er geen problemen mee.
En als de vragen echt blijven komen zou ik op een gegeven moment zeggen dat ik t altijd zo opvallend vind dat ik nooit hoor dat die vraag aan mannen of onze mannelijke collega’s wordt gesteld en dat we dus nog een lange weg hebben te gaan wat emancipatie betreft.
Het lijkt me echt gruwelijk irritant als dit dagelijkse kost is dus je hebt best kans dat ik op een gegeven moment geïrriteerd zou reageren met het feit dat ik een beetje klaar begin te raken met al die seksistische vragen en dat je dit nou nooit ziet bij mannen.
Maak er vooral niet meer van dan wat het is. Zij hebben een mening. Jij een andere. En misschien zijn ze wel gewoon heeeeel erg nieuwsgierig hoe je dat nou doet en ervaart. Je kiest zelf of je dat een gesprek waard vindt.
donderdag 31 december 2020 om 10:15
Toen ik jouw topictitel las dacht ik dat je collega's het niet vinden kunnen dat je maar 4 dagen wil werken als moeder, omdat ze dit te weinig vinden. Nu ik jouw openingsbericht lees begrijp ik dat het juist andersom is, want jouw collega's vinden dat je te veel werkt. Ik zou opmerking daarover meteen afkappen. 'Dit is onze keuze en hier blijven we bij'. Als ze er weer over beginnen steeds hetzelfde reageren.
donderdag 31 december 2020 om 10:26
Eigenlijk snap ik niet zo goed waarom het zo'n punt is. Ja, het zal best irritant zijn, maar waarom raakt het je zo?
Ik zou er persoonlijk echt niet mee kunnen zitten. Ik heb inmiddels geleerd dat mensen vaak erg diepgewortelde overtuigingen kunnen hebben en dat jij daar niets aan verandert, wat je ook zegt. Daar gaat mijn energie dus niet naartoe.
Ik werk inmiddels drie dagen per week, maar ik heb lange tijd (toen ik al moeder was) vier dagen gewerkt. De eerste drie jaar nog met een studie erbij. Ik heb er ook regelmatig opmerkingen over gehoord, van familie, kennissen of collega's. Of de vraag of ik me niet schuldig voelde. Simpel antwoord: nee. Dan is het wel klaar, hoor.
Die opmerkingen zeggen toch niets over jou? Alleen over henzelf. Ik zou er geen energie in steken en het van je af laten glijden.
Ik zou er persoonlijk echt niet mee kunnen zitten. Ik heb inmiddels geleerd dat mensen vaak erg diepgewortelde overtuigingen kunnen hebben en dat jij daar niets aan verandert, wat je ook zegt. Daar gaat mijn energie dus niet naartoe.
Ik werk inmiddels drie dagen per week, maar ik heb lange tijd (toen ik al moeder was) vier dagen gewerkt. De eerste drie jaar nog met een studie erbij. Ik heb er ook regelmatig opmerkingen over gehoord, van familie, kennissen of collega's. Of de vraag of ik me niet schuldig voelde. Simpel antwoord: nee. Dan is het wel klaar, hoor.
Die opmerkingen zeggen toch niets over jou? Alleen over henzelf. Ik zou er geen energie in steken en het van je af laten glijden.
donderdag 31 december 2020 om 10:47
Was uit de serie: waarom werken vrouwen niet?
Als vrouw doe je het Nooit goed. Werk je teveel, is het zielig voor de kinderen. Werk je te weinig, ben je financieel afhankelijk van je man. Stop je helemaal met werken, dan ben je gewoon een domme doos.
Als een man het doet: goed bezig met je carriere! Zo, dat is lekker, 3 dagen werken. Jee, hij is huisman! Goed he? Dat heeft hij mooi geregeld!
Als vrouw doe je het Nooit goed. Werk je teveel, is het zielig voor de kinderen. Werk je te weinig, ben je financieel afhankelijk van je man. Stop je helemaal met werken, dan ben je gewoon een domme doos.
Als een man het doet: goed bezig met je carriere! Zo, dat is lekker, 3 dagen werken. Jee, hij is huisman! Goed he? Dat heeft hij mooi geregeld!
ik geef mn bek ook maar een douw
donderdag 31 december 2020 om 12:45
Maizena schreef: ↑31-12-2020 01:01Ik sta wel achter het 4 dagen werken @s-de-groot, maar met al mijn collega's die minder werken twijfel ik toch wel geregeld of ik het allemaal wel goed doe ja, valt soms niet mee de enige uitzondering te zijn. En die opmerkingen maken het allemaal niet makkelijker.
Ik snap zeker dat de uitzondering zijn niet altijd makkelijk is, maar die twijfel straal je uit en sijpelen ook door in je antwoorden. Dat wil niet zeggen dat het prima is dat men er steeds over begint, maar is wel jouw aandeel in het in stand houden van deze dynamiek. Ik zou gaan voor 'fake it till you make it', dus standvastig en kort reageren, geen enkele twijfel door laten sijpelen.
Verder is het best gezond om af en toe te evalueren of je nog tevreden bent met hoe het gaat en of en wat je anders zou willen. Maar daar hoef je je collega's geen deelgenoot van te maken
.
donderdag 31 december 2020 om 13:04
Niets van aantrekken zou ik zeggen en eenlettergrepige antwoorden geven op die rare vragen, dan houden ze er vanzelf mee op. Goed dat je ook al op de basisschoolperiode voorbereid bent, want dan verandert er in mijn ervaring inderdaad veel. Mijn kinderen zijn nu 11 en 12 en ik heb altijd 4-5 dagen per week gewerkt, net als ontelbare andere ouders.
donderdag 31 december 2020 om 13:05
Mannen? Dit zijn nou typisch opmerkingen van vrouwen onderling.KamilleT schreef: ↑31-12-2020 09:15Het is waarschijnlijk tegen de bierkaai, dus ik zou er geen gevatte opmerkingen aan wijden. Die mannen zijn toch overtuigd van hun eigen gelijk. Als je nog vermoedt dat de opmerkingen uit onwetendheid zijn, zou je hen kunnen vragen of het allemaal een beetje lukt met werken en de kinderen. Of vragen of vijf dagen niet veel is, als vader.
Hebben die mannen allemaal vrouwen die amper werken?
donderdag 31 december 2020 om 13:09
S-Groot schreef: ↑31-12-2020 12:45Ik snap zeker dat de uitzondering zijn niet altijd makkelijk is, maar die twijfel straal je uit en sijpelen ook door in je antwoorden. Dat wil niet zeggen dat het prima is dat men er steeds over begint, maar is wel jouw aandeel in het in stand houden van deze dynamiek. Ik zou gaan voor 'fake it till you make it', dus standvastig en kort reageren, geen enkele twijfel door laten sijpelen.
Verder is het best gezond om af en toe te evalueren of je nog tevreden bent met hoe het gaat en of en wat je anders zou willen. Maar daar hoef je je collega's geen deelgenoot van te maken
Dat inderdaad. Overtuig jezelf, zodat je twijfel verdwijnt.
donderdag 31 december 2020 om 13:13
donderdag 31 december 2020 om 13:15
Ik heb in 21 jaar als werkende moeder een keer zo’n opmerking gehad van een vrouw. Verder alleen maar van mannen. Oh nee, ook eens van een vrouwelijke leerkracht die zei dat ik een bepaald dansje van de kinderen niet kende, omdat ik zoveel werkte. Twee keer dus.
Op mijn werk werken de meeste moeders oom gewoon vier of vijf dagen, zeker de laatste jaren. 20 jaar geleden hadden we wel een administratief medewerker die zich altijd voorstelde als ‘Jannie, en ik werk drie dagen omdat ik opgroeiende kinderen heb’. Mijn reactie daarop was ‘oh, leuk, ik heb een klein blijvend model’. Ik geloof niet dat dat grapje helemaal over kwam.
