Werk & Studie
alle pijlers
Collega's keuren 4 dagen in de week werken als moeder af
donderdag 31 december 2020 om 00:36
Nou, van je collega's moet je het hebben. Om herkenning te voorkomen deel ik niet teveel details. Op het bedrijf waar ik werk is het gebruikelijk om als vrouw na het krijgen van kinderen 2 of maximaal 3 dagen te werken. Ik heb er als eerste vrouw voor gekozen om van 5 naar 4 dagen te gaan. Inmiddels heb ik ook een tweede kind gekregen en werk nog steeds 4 dagen.
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
Het werk op zich leuk, maar ik ben die afkeuring onderhand wel beu. Nog steeds krijg ik geregeld vanuit collega's de vraag of ik van plan ben om 4 dagen te blijven werken want dat is toch wel heel lastig te combineren als de kinderen straks naar school gaan (de oudste is 3,5) en dat het toch wel zonde van het geld is dat ik mijn kinderen 3 dagen per week naar het KDV laat gaan. Mijn mannelijke collega's krijgen deze opmerkingen nu nooit! En net alsof mijn man niets kan doen, geen kinderen naar school kan brengen etc. etc. Daarnaast hebben wij het geld ook gewoon hard nodig, niet voor een luxe vakantie of dure hobby's, maar gewoon echt voor de vaste lasten.
Overigens krijg ik vanuit mijn baas geen tegenwerking, hooguit weleens een opmerking dat het vele werken zwaar moet zijn in combi met de kinderen. Maar eigenlijk vind ik het niet zwaar, we hebben een prima balans opgebouwd en de kids hebben het naar hun zin op het KDV en ook voor school zijn we straks al voorbereid.
Meestal laat ik alle opmerkingen van me afglijden, maar eigenlijk ben ik het beu. Zou ik een weerwoord moeten geven?
donderdag 31 december 2020 om 13:18
Het is hun mening dus niet voeden door er over in gesprek te gaan. Gewoon aangeven dat het een bewuste keuze is waar je nog elke dag achter staat. En dan het gesprek een andere kant op sturen. Op een gegeven moment zullen ze er over ophouden maar kan me voorstellen dat het vervelend voelt je steeds te moeten verklaren.
donderdag 31 december 2020 om 13:19
menta schreef: ↑31-12-2020 13:13Troost je, je kan het toch niet goed doen. Toen ik fulltime werkte was het allemaal niet goed en zielig voor de kinderen. En toen ik minder werkte was het ook allemaal niet goed en zielig voor mijn man en voor de maatschappij.
Het zal allemaal wel. Jouw leven, jouw keuzes.
De enigen voor wie je het goed moet doen zijn; jij, je partner en je kinderen. Best makkelijk om die allemaal tevreden te krijgen. De rest doet er niet echt toe en daarvoor bestaat het Teflon-jasje. Alles glijdt makkelijk langs je af.
Mijn (schoon)ouders hebben ook nog steeds vragen en opmerkingen enzo maar ik vind ze steeds minder boeiend. Ik hoor ze wel, sla ze wel op maar het raakt me niet meer.
Ik sla ze vooral op om te weten waar ik tegen vocht en anderen nog steeds tegen vechten. Door die vooroordelen helder te hebben kan ik mogelijk anderen helpen.
donderdag 31 december 2020 om 13:20
Wat een belachelijke opmerkingen krijg je te verduren!
Ik had er denk ik al lang een keer uitgeflapt dat het 2020 is en niet 1920, en de vraag gesteld waar the fuck ze zich mee denken te moeten bemoeien...
Ik had er denk ik al lang een keer uitgeflapt dat het 2020 is en niet 1920, en de vraag gesteld waar the fuck ze zich mee denken te moeten bemoeien...
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
donderdag 31 december 2020 om 13:22
KamilleT schreef: ↑31-12-2020 13:1520 jaar geleden hadden we wel een administratief medewerker die zich altijd voorstelde als ‘Jannie, en ik werk drie dagen omdat ik opgroeiende kinderen heb’. Mijn reactie daarop was ‘oh, leuk, ik heb een klein blijvend model’. Ik geloof niet dat dat grapje helemaal over kwam.
donderdag 31 december 2020 om 14:32
Precies. Ik had 1 collega die dat maar niet bleef snappen trouwens.KamilleT schreef: ↑31-12-2020 09:15Het is waarschijnlijk tegen de bierkaai, dus ik zou er geen gevatte opmerkingen aan wijden. Die mannen zijn toch overtuigd van hun eigen gelijk. Als je nog vermoedt dat de opmerkingen uit onwetendheid zijn, zou je hen kunnen vragen of het allemaal een beetje lukt met werken en de kinderen. Of vragen of vijf dagen niet veel is, als vader.
Hebben die mannen allemaal vrouwen die amper werken?
Die keek me dan wat wazig aan en ging dan vertellen over dat hij coach was bij de voetbal ofzo.
Diezelfde man, twee jonge kinderen en een werkende vrouw, vroeg aan me toen ik met verlof ging wat ik die 4 maanden voor leuke dingen ging doen, of dat ik een 'grote klus' in huis ging aanpakken. Ja, zei ik toen maar, hele grote klus.
Hij maar doorwauwelen over badkamers tegelen.
Mijn Marokkaanse collega die dan weer net deed of ik van suiker was zat erbij, die uitdrukking op zijn gezicht was echt priceless. Daarom alleen al ging ik er niet teveel tegenin, het was echt vermaak.
donderdag 31 december 2020 om 14:40
donderdag 31 december 2020 om 15:31
Ik heb tot mijn zoon kwam altijd 5 dagen gewerkt en tot zijn 6e jaar 4 dagen. Toen hij 1,5 jaar oud was heb ik zijn vader de deur uit gezet en was ik dus alleenstaande moeder. Tegenwoordig werk ik 4 of 5 dagen, naar gelang de drukte op de zaak,maar meestal 5.
Er is nog nooit iemand geweest die een negatieve opmerking heeft durven maken en dat komt denk ik mede omdat ik er zelfverzekerd over ben en voor 100% achter mijn keuzes sta.
Wel krijg ik wel eens de vraag of ik het niet zwaar vind, alleen een kind opvoeden en een drukke baan. Mijn antwoord is altijd een "nee hoor, ik heb mijn zaakjes prima geregeld en daar zijn we allebei erg tevreden mee." discussie gesloten.
Zoon is inmiddels 9 en doet het prima op school, sport, maakt muziek en heeft veel vrienden.
Dus wat is het probleem?
Er is nog nooit iemand geweest die een negatieve opmerking heeft durven maken en dat komt denk ik mede omdat ik er zelfverzekerd over ben en voor 100% achter mijn keuzes sta.
Wel krijg ik wel eens de vraag of ik het niet zwaar vind, alleen een kind opvoeden en een drukke baan. Mijn antwoord is altijd een "nee hoor, ik heb mijn zaakjes prima geregeld en daar zijn we allebei erg tevreden mee." discussie gesloten.
Zoon is inmiddels 9 en doet het prima op school, sport, maakt muziek en heeft veel vrienden.
Dus wat is het probleem?
donderdag 31 december 2020 om 16:07
Wat een rare werkcultuur zeg! Bij ons werken zowat alle mama's nog 4 dagen hoor en wat dan nog, wij beoordelen elkaar er niet op en het zal me een worst zijn hoe een ander dat inricht. Ik zou gewoon zeggen bij de eerstvolgende opmerkingen: vinden jullie niet vervelend dat je nog in 1920 leeft? Als je problemen hebt met mijn werkuren of hoe ik mn leven voor elkaar heb hou je dat de rest van mn carrière hier maar lekker voor je. Je hoeft je ook niet te verdedigen of je het nou doet omdat je het geld hard nodig hebt of omdat je je baan gewoon leuk vindt maakt niet uit. Vind het sowieso een prehistorische gedachte, als je 2 dagen werkt kan je kind ook net op die dag ziek worden.
donderdag 31 december 2020 om 16:19
donderdag 31 december 2020 om 16:22
Jij maakt nu pijnlijk duidelijk dat 4 dagen werken geen probleem is en de andere vrouwen zijn nu misschien een beetje bang dat jij aan hun stoelpoten zaagt: zij zijn misschien bang dat ze als lui gezien worden omdat ze maar zo weinig werken.
De mannen die 5 dagen werken en commentaar op je hebben, hebben zelf misschien ook vrouwen met kleine pt-baantjes, omdat het anders echt te druk wordt. Veel makkelijker om dan te denken dat jij je kinderen verwaarloost.
Bottomline: jij maakt duidelijk dat de rest zich privileges toe heeft geëigend onder het mom van zorg voor de kinderen, terwijl dat niet nodig blijkt te zijn. Dan is het voor hun natuurlijk veel gemakkelijker om jouw keuze te bekritiseren dan om je eigen keuze te heroverwegen.
Weet je: je doet het nooit goed. Maak een keuze die jij en je man goed vinden en waar de kinderen goed bij gedijen en de rest is onzin en ruis.
De mannen die 5 dagen werken en commentaar op je hebben, hebben zelf misschien ook vrouwen met kleine pt-baantjes, omdat het anders echt te druk wordt. Veel makkelijker om dan te denken dat jij je kinderen verwaarloost.
Bottomline: jij maakt duidelijk dat de rest zich privileges toe heeft geëigend onder het mom van zorg voor de kinderen, terwijl dat niet nodig blijkt te zijn. Dan is het voor hun natuurlijk veel gemakkelijker om jouw keuze te bekritiseren dan om je eigen keuze te heroverwegen.
Weet je: je doet het nooit goed. Maak een keuze die jij en je man goed vinden en waar de kinderen goed bij gedijen en de rest is onzin en ruis.
donderdag 31 december 2020 om 17:12
Ik denk dat het vooral lastig is als je vooral dit soort vrouwen in je omgeving hebt en daar ook je sociale leven mee deelt en dat je dan constant het gevoel hebt dat je levensstijl wordt afgekeurd (en men impliciet suggereert dat je je kinderen niet graag genoeg ziet). Daar zou je heel erg onzeker van kunnen worden, als dit vooral het voorbeeld is dat je in je omgeving hebt.
Als je vooral kennis hebt aan vrouwen die het werken juist wel graag doen (en juist normaal vinden), dan zal het je ook minder raken vermoed ik zo.
Iedereen wordt graag ok gevonden en zeker elke vrouw wil graag dat ze door andere vrouwen wordt gezien als een goede liefdevolle moeder. Als dat in je directe omgeving blijkbaar afhangt van de hoeveelheid uren die je thuis bent, dan ben je dus 'niet ok' en da's kut.
donderdag 31 december 2020 om 17:15
En voor to, niemand en niemand anders dan jij en je man weten dat je goede ouders bent. Probeer je niks aan te trekken van je omgeving. Zolang jij in je hart maar achter jullie keuze durft te staan en ziet dat je kindjes lekker in hun velletje zitten, is het helemaal prima. Geloof in jezelf! Laat je niet klein maken door vrouwen die zichzelf bevestigd moeten zien door jou op subtiele wijze naar beneden te halen.
donderdag 31 december 2020 om 17:19
An sich vind ik de vraag of het zwaar is niet raar. Dat kán ook gewoon he. Dat zou ik nl. ook vragen aan een alleenstaande man. In je up volledig verantwoordelijk zijn voor gezin én inkomen, kan best pittig zijn, zonder dat dat een oordeel is. Ik zou je alleen maar willen complimenteren dan en kijken of iets je leven makkelijker kan maken als ik in je nabije kring zou verkeren. Niet omdat ik je incapabel zou vinden.vankatoen schreef: ↑31-12-2020 15:31Ik heb tot mijn zoon kwam altijd 5 dagen gewerkt en tot zijn 6e jaar 4 dagen. Toen hij 1,5 jaar oud was heb ik zijn vader de deur uit gezet en was ik dus alleenstaande moeder. Tegenwoordig werk ik 4 of 5 dagen, naar gelang de drukte op de zaak,maar meestal 5.
Er is nog nooit iemand geweest die een negatieve opmerking heeft durven maken en dat komt denk ik mede omdat ik er zelfverzekerd over ben en voor 100% achter mijn keuzes sta.
Wel krijg ik wel eens de vraag of ik het niet zwaar vind, alleen een kind opvoeden en een drukke baan. Mijn antwoord is altijd een "nee hoor, ik heb mijn zaakjes prima geregeld en daar zijn we allebei erg tevreden mee." discussie gesloten.
Zoon is inmiddels 9 en doet het prima op school, sport, maakt muziek en heeft veel vrienden.
Dus wat is het probleem?
donderdag 31 december 2020 om 18:39
Volgens mij is het nooit goed.
Werk je niet -.> commentaar
Werk je 2 of 3 dagen -> commentaar
Werk je 4 dagen -> commentaar
werk je 5 dagen -> commentaar
Behalve dan als je man bent, dan krijg je geloof ik weer commentaar als je 4 dagen of minder werkt.
Mensen moeten kennelijk altijd overal wat van vinden.
Werk je niet -.> commentaar
Werk je 2 of 3 dagen -> commentaar
Werk je 4 dagen -> commentaar
werk je 5 dagen -> commentaar
Behalve dan als je man bent, dan krijg je geloof ik weer commentaar als je 4 dagen of minder werkt.
Mensen moeten kennelijk altijd overal wat van vinden.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
donderdag 31 december 2020 om 18:52
Mijn man heeft nooit commentaar gekregen dat hij 4 dagen werkt. Alleen maar complimenten. Zelfs als hij naar het buitenland gaat voor werk, vindt niemand daar wat van.VGM1980 schreef: ↑31-12-2020 18:39Volgens mij is het nooit goed.
Werk je niet -.> commentaar
Werk je 2 of 3 dagen -> commentaar
Werk je 4 dagen -> commentaar
werk je 5 dagen -> commentaar
Behalve dan als je man bent, dan krijg je geloof ik weer commentaar als je 4 dagen of minder werkt.
Mensen moeten kennelijk altijd overal wat van vinden.
Maar je had het commentaar eens moeten horen toen ik een week naar de andere kant van de wereld moest voor werk. Het was alsof ik van plan was mijn kind in het bos achter te laten. Van die verschrikte reacties van andere moeders, dat zij dat echt nooit zouden kunnen en hoe dat nou moest thuis.
Als ik vertelde dat mijn man gewoon thuis was, dan boodden ze hem aan om op te komen passen. De buurvrouw stond met een ovenschotel voor de deur, want hij zou het wel erg zwaar hebben
Terwijl de keren dat mijn man naar het buitenland ging, hij 0 van dit soort reacties kreeg en niemand bood mij hulp aan.
donderdag 31 december 2020 om 19:36
Dit. 100x. Echt te bizar voor woorden maar volledig herkenbaar (al wordt het echt wel minder, maar er blijven mensen die zo reageren).HawaZon schreef: ↑31-12-2020 18:52Mijn man heeft nooit commentaar gekregen dat hij 4 dagen werkt. Alleen maar complimenten. Zelfs als hij naar het buitenland gaat voor werk, vindt niemand daar wat van.
Maar je had het commentaar eens moeten horen toen ik een week naar de andere kant van de wereld moest voor werk. Het was alsof ik van plan was mijn kind in het bos achter te laten. Van die verschrikte reacties van andere moeders, dat zij dat echt nooit zouden kunnen en hoe dat nou moest thuis.
Als ik vertelde dat mijn man gewoon thuis was, dan boodden ze hem aan om op te komen passen. De buurvrouw stond met een ovenschotel voor de deur, want hij zou het wel erg zwaar hebben
Terwijl de keren dat mijn man naar het buitenland ging, hij 0 van dit soort reacties kreeg en niemand bood mij hulp aan.
donderdag 31 december 2020 om 23:13
Ik kreeg commentaar van een collega die zelf vader is: goh 4 dagen, da's best veel.
Zeg ik: hoezo, jij werkt toch ook 4 dagen?
Ja zegt-ie, maar dat is anders als moeder.
Eeehm nee hoor, dat is niet anders!!
Gewoon weerwoord blijven geven, die mensen moeten er toch ooit aan wennen dat moeders, net als vaders, ook mensen met banen, dromen, competenties en ambities zijn.
Zeg ik: hoezo, jij werkt toch ook 4 dagen?
Ja zegt-ie, maar dat is anders als moeder.
Eeehm nee hoor, dat is niet anders!!
Gewoon weerwoord blijven geven, die mensen moeten er toch ooit aan wennen dat moeders, net als vaders, ook mensen met banen, dromen, competenties en ambities zijn.
donderdag 31 december 2020 om 23:47
Er is weinig waarmee je me sneller op de kast krijgt dan met deze uitspraak... Ik heb een lange tijd in het buitenland gewerkt toen mijn kinderne nog klein waren. Man was gewoon thuis (en had notabene extra ouderschapsverlof). Verschrikkelijk hoeveel mensen (vaders met jonge kinderen) die me net vijf minuten kennen al dit soort dingen tegen me zeiden 'voor jou is het anders, als moeder'...toulouse74 schreef: ↑31-12-2020 23:13Ik kreeg commentaar van een collega die zelf vader is: goh 4 dagen, da's best veel.
Zeg ik: hoezo, jij werkt toch ook 4 dagen?
Ja zegt-ie, maar dat is anders als moeder.
Eeehm nee hoor, dat is niet anders!!
Witheet word ik er van, eerlijk waar.Er zijn vast moeders voor wie dat geldt. Maar het is zo'n ontkenning van vaders die zich misschien zo voelen, en van moeders die zich niet zo voelen maar op die manier aan zichzelf gaan twijfelen. Want ondanks dat ik nooit Echt heel hard getwijfeld werd, kon ik op moeilijke dagen (thuis of op mijn werk) echt wel eens een splintertje twijfel voelen, of me afvragen of ik dan wel normaal was dat ik blijkbaar niet voelde wat ik volgens iedereen 'als moeder' moet voelen.
vrijdag 1 januari 2021 om 00:36
Wat een doos. Hopelijk heb je hem teruggegeven dat hij seksistische onzin praat.toulouse74 schreef: ↑31-12-2020 23:13Ik kreeg commentaar van een collega die zelf vader is: goh 4 dagen, da's best veel.
Zeg ik: hoezo, jij werkt toch ook 4 dagen?
Ja zegt-ie, maar dat is anders als moeder.
Eeehm nee hoor, dat is niet anders!!
Gewoon weerwoord blijven geven, die mensen moeten er toch ooit aan wennen dat moeders, net als vaders, ook mensen met banen, dromen, competenties en ambities zijn.
vrijdag 1 januari 2021 om 00:49
Mijn kinderen zijn van voor die tijd en hebben met het oude ratio op het kdv gezeten en ik durf er mijn leven op te zetten dat ze daar een heerlijke tijd hebben gehad en dat ze daar veel beter af waren dan bij ouders die uit een soort van idiote ouderplicht thuis hadden moeten zitten. We leven niet meer in de jaren vijftig waar je thuis blijft bij je 7 kinderen en waar je geen tijd hebt voor je grut omdat je al die was met de hand moet wassen en de vloer op je knieën moet boenen.
Laat dan ook weinig te raden over dat ik je ouderwetse opvattingen niet deel waarbij kinderen als een soort excuus worden opgevoerd om niet je eigen financiële broek op te houden.
vrijdag 1 januari 2021 om 09:42
Van wie krijg je die vragen dan dat ze het zoveel vinden?HawaZon schreef: ↑31-12-2020 16:19Zelf werk ik ook 4 dagen en mijn man ook. Gek genoeg vinden mensen het voor mij als moeder veel en vragen ze hoe ik het allemaal combineer, terwijl mijn man complimenten krijgt dat hij een papadag heeft en ze het fijn voor hem vinden dat hij dit heeft kunnen regelen op zijn werk.
