Werk & Studie
alle pijlers
conflict collega en leidinggevende
donderdag 22 januari 2009 om 14:17
Even mijn hart luchten en misschien hebben jullie nog ideeën over hoe ik het volgende kan aanpakken..:
Ik heb een geschil met mijn (nieuwe) leidinggevende. Ik werk nu zo'n anderhalf jaar op een administratie voor 3 dagen per week, 24 uren.
Een half jaar geleden had ik nog een andere leidinggevende en met hem had ik destijds al eens aangekaart dat ik straks, als mijn dochtertje 4 wordt en naar de basisschool gaat, graag op alle dagen wil gaan werken. Ik blijf dan wel hetzelfde aantal uren draaien (24 dus), maar dan verdeeld over 5 dagen. En dan graag de woensdagmiddag en vrijdagmiddag vrij, en de overige dagen tot 15.00 uur. Het leek hem geen probleem, sterker nog, hij zag er ook voor de continuiteit van mijn werkzaamheden alleen maar voordelen in als ik er iedere dag, ook al is het dan soms maar een halve dag, zou zijn. Hij zei er echter wel bij dat ik dit straks natuurlijk met mijn nieuwe leidinggevende verder moest bespreken. Dus toen deze aangesteld was, en ik een kennismakingsgesprek met haar had, heb ik haar ook direct mijn voorstel op papier gegeven. Zij zei dat ze hier nog naar zou kijken. Daarna heb ik hier nog een aantal keren naar gevraagd, de tijd begint nl. ook te dringen, per 1 april gaat mijn dochter naar de basisschool en zou ik toch van BSO (buitenschoolse opvang) gebruik moeten maken dan moet ik dit op tijd aanvragen, maar mijn verzoek werd alsmaar op de lange baan geschoven.
Nu kreeg ik kort voor de kerstvakantie een aanvaring met een collega. Deze collega was net terug na bijna een jaar lang overspannen thuis gezeten te hebben en zij is wat dat betreft voor mij eigenlijk een nieuwe collega, daarvoor werkten wij nl. op verschillende dagen. Nu bleek al snel dat zij en ik elkaar niet erg goed liggen, een aanvaring was het gevolg en naar aanleiding daarvan heeft onze leidinggevende besloten ons uit elkaar te halen. Daarmee wordt ik nu dus ook niet meer in de gelegenheid gesteld om op die andere dagen te gaan werken. Dit heeft dus grote gevolgen voor mijn prive-situatie. Ik ben alleenstaand moeder, en moet dus nu 3 dagen BSO voor mijn dochtertje regelen, waaronder de hele woensdag en vrijdagmiddag dat ze vrij zou zijn. Dat zijn dus lange dagen voor zo'n kleine meid. Zij gaat dus straks alle dagen naar school en daarna met een busje naar de BSO tot half 6, dan pas kan ik haar ophalen. Ik ben hier zo boos en verdrietig om.. Ik ben het hier ook echt niet mee eens, vooral niet om de reden..!
Ik heb een geschil met mijn (nieuwe) leidinggevende. Ik werk nu zo'n anderhalf jaar op een administratie voor 3 dagen per week, 24 uren.
Een half jaar geleden had ik nog een andere leidinggevende en met hem had ik destijds al eens aangekaart dat ik straks, als mijn dochtertje 4 wordt en naar de basisschool gaat, graag op alle dagen wil gaan werken. Ik blijf dan wel hetzelfde aantal uren draaien (24 dus), maar dan verdeeld over 5 dagen. En dan graag de woensdagmiddag en vrijdagmiddag vrij, en de overige dagen tot 15.00 uur. Het leek hem geen probleem, sterker nog, hij zag er ook voor de continuiteit van mijn werkzaamheden alleen maar voordelen in als ik er iedere dag, ook al is het dan soms maar een halve dag, zou zijn. Hij zei er echter wel bij dat ik dit straks natuurlijk met mijn nieuwe leidinggevende verder moest bespreken. Dus toen deze aangesteld was, en ik een kennismakingsgesprek met haar had, heb ik haar ook direct mijn voorstel op papier gegeven. Zij zei dat ze hier nog naar zou kijken. Daarna heb ik hier nog een aantal keren naar gevraagd, de tijd begint nl. ook te dringen, per 1 april gaat mijn dochter naar de basisschool en zou ik toch van BSO (buitenschoolse opvang) gebruik moeten maken dan moet ik dit op tijd aanvragen, maar mijn verzoek werd alsmaar op de lange baan geschoven.
Nu kreeg ik kort voor de kerstvakantie een aanvaring met een collega. Deze collega was net terug na bijna een jaar lang overspannen thuis gezeten te hebben en zij is wat dat betreft voor mij eigenlijk een nieuwe collega, daarvoor werkten wij nl. op verschillende dagen. Nu bleek al snel dat zij en ik elkaar niet erg goed liggen, een aanvaring was het gevolg en naar aanleiding daarvan heeft onze leidinggevende besloten ons uit elkaar te halen. Daarmee wordt ik nu dus ook niet meer in de gelegenheid gesteld om op die andere dagen te gaan werken. Dit heeft dus grote gevolgen voor mijn prive-situatie. Ik ben alleenstaand moeder, en moet dus nu 3 dagen BSO voor mijn dochtertje regelen, waaronder de hele woensdag en vrijdagmiddag dat ze vrij zou zijn. Dat zijn dus lange dagen voor zo'n kleine meid. Zij gaat dus straks alle dagen naar school en daarna met een busje naar de BSO tot half 6, dan pas kan ik haar ophalen. Ik ben hier zo boos en verdrietig om.. Ik ben het hier ook echt niet mee eens, vooral niet om de reden..!
donderdag 22 januari 2009 om 14:30
Ik heb niet het hele verhaal doorgeworsteld, maar ik denk dat je beter op zoek kan gaan naar een andere baan, want dit loopt niet lekker, en gaat waarschijnlijk ook niet lekkerder lopen. Sorry dat het zo vervelend voor je verloopt. Solliciteren op een basisschool is een leuke optie want dan ben je ook de meeste schoolvakantie svrij en dat is in jouw situatie ideaal! En gezien het feit dat de administratie op de basisschool ook steeds groter wordt biedt dat perspectieven....
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 22 januari 2009 om 14:31
Misschien kun je aangeven dat je dan eventueel wel drie dagen wilt werken, maar liever niet op de woensdag en de vrijdag?
Als alles dan zo onmogelijk zou zijn, dan zou ik denk ik op zoek gaan naar een andere baan. Alleenstaand ouderschap is zwaar genoeg, daar hoef je niet ook nog eens een stressige werkomgeving bij te hebben.
Als alles dan zo onmogelijk zou zijn, dan zou ik denk ik op zoek gaan naar een andere baan. Alleenstaand ouderschap is zwaar genoeg, daar hoef je niet ook nog eens een stressige werkomgeving bij te hebben.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 22 januari 2009 om 14:36
Tja ik denk ook dat de verhoudingen behoorlijk verpest zijn ondertussen maar ik zou toch nog een gesprek met je leidinggevende proberen te hebben waarin je uitlegt waarom je een ander werkpatroon wilt hebben en concreet vraagt naar (schrittelijke uiteenzetting van?) de bezwaren van het bedrijf.
Ik zou alles wat met je collega te maken heeft hier volkomen buiten laten. In je verhaal hierboven lopen deze zaken nogal door elkaar heen en ik kan ook wel zien dat ze elkaar raken maar als ik jou was zou ik ervoor waken de twee zaken als 1 te behandelen. Just my 2 cts of course...
Ik zou alles wat met je collega te maken heeft hier volkomen buiten laten. In je verhaal hierboven lopen deze zaken nogal door elkaar heen en ik kan ook wel zien dat ze elkaar raken maar als ik jou was zou ik ervoor waken de twee zaken als 1 te behandelen. Just my 2 cts of course...
donderdag 22 januari 2009 om 14:38
Sorry inderdaad dat het zo'n lang verhaal is geworden..
Poezewoes, als ik liever niet op de woensdag en vrijdag wil werken, blijven er 3 andere dagen over waarvan mijn collega er al 2 werkt. En dat is dus juist het probleem, dan "mag" ik dus niet werken.
Chatcat, ik ben ook heel boos en wil me hier ook nog niet bij neerleggen. Ik probeer sinds gisteren contact te leggen met de vertrouwenspersonen van mijn werk, maar dit lukt me tot op heden niet.. Nu hoor ik net van de receptie dat ze inderdaad vandaag allebei afwezig zijn.. Ik heb ingesproken en gemaild, hopenlijk krijg ik morgen contact!
Poezewoes, als ik liever niet op de woensdag en vrijdag wil werken, blijven er 3 andere dagen over waarvan mijn collega er al 2 werkt. En dat is dus juist het probleem, dan "mag" ik dus niet werken.
Chatcat, ik ben ook heel boos en wil me hier ook nog niet bij neerleggen. Ik probeer sinds gisteren contact te leggen met de vertrouwenspersonen van mijn werk, maar dit lukt me tot op heden niet.. Nu hoor ik net van de receptie dat ze inderdaad vandaag allebei afwezig zijn.. Ik heb ingesproken en gemaild, hopenlijk krijg ik morgen contact!
donderdag 22 januari 2009 om 14:39
Ik zou zeker een vertrouwenspersoon inschakelen.
Is er verder niemand die zou kunnen bemiddelen hierin?
P&O bijvoorbeeld?
Helaas denk ik ook dat dit niet meer (helemaal) goed komt. Er blijft in dit soort situaties altijd één partij die het gevoel heeft dat die benadeeld is, en daardoor zal er altijd een wrok blijven hangen die de sfeer bepaald.
Is er verder niemand die zou kunnen bemiddelen hierin?
P&O bijvoorbeeld?
Helaas denk ik ook dat dit niet meer (helemaal) goed komt. Er blijft in dit soort situaties altijd één partij die het gevoel heeft dat die benadeeld is, en daardoor zal er altijd een wrok blijven hangen die de sfeer bepaald.
donderdag 22 januari 2009 om 14:41
Sartan, ik kan het één niet los van het andere zien.
Er was nog niks officieel toegezegd maar het leek allemaal geen probleem, sterker nog, het zou enkel voordelen hebben als ik alle dagen zou kunnen komen.
Dat het nu niet doorgaat heeft alleen maar met die collega te maken. En natuurlijk met mijn leidinggevende, die haar hierin steunt. Hoe kan ik dit nog loszien van elkaar?
Er was nog niks officieel toegezegd maar het leek allemaal geen probleem, sterker nog, het zou enkel voordelen hebben als ik alle dagen zou kunnen komen.
Dat het nu niet doorgaat heeft alleen maar met die collega te maken. En natuurlijk met mijn leidinggevende, die haar hierin steunt. Hoe kan ik dit nog loszien van elkaar?
donderdag 22 januari 2009 om 14:51
Mocht e.e.a. verder uit de hand lopen, neem dan iemand (de vertrouwenspersoon?) mee naar gesprekken.
Dan heb je een onpartijdig iemand die meeluistert, daar kun je veel aan hebben.
Die kan later feedback geven en er tijdens het gesprek voor zorgen dat het niet uit de hand loopt en dat jullie on topic blijven en niet in bijzaken verzanden.
Nog een tip: hou het zakelijk. Ga niet in op gevoelens, want die zijn subjectief.
Zet dingen zwart op wit. Maak aantekeningen/een verslag van de gesprekken.
Veel sterkte ermee, hopelijk vinden jullie een oplossing.
Dan heb je een onpartijdig iemand die meeluistert, daar kun je veel aan hebben.
Die kan later feedback geven en er tijdens het gesprek voor zorgen dat het niet uit de hand loopt en dat jullie on topic blijven en niet in bijzaken verzanden.
Nog een tip: hou het zakelijk. Ga niet in op gevoelens, want die zijn subjectief.
Zet dingen zwart op wit. Maak aantekeningen/een verslag van de gesprekken.
Veel sterkte ermee, hopelijk vinden jullie een oplossing.
donderdag 22 januari 2009 om 16:42
Kan je collega niet op woensdag en vrijdag werken?
Anders zou ik inderdaad op zoek gaan naar een andere baan. Het klinkt niet alsof dit goed gaat komen. Je leidinggevende klinkt als een omgewaaid tuinhek en je collega lijkt me een verschrikking om mee samen te werken - het siert je dat je zo je best doet en het zo positief blijft inzien.
Anders zou ik inderdaad op zoek gaan naar een andere baan. Het klinkt niet alsof dit goed gaat komen. Je leidinggevende klinkt als een omgewaaid tuinhek en je collega lijkt me een verschrikking om mee samen te werken - het siert je dat je zo je best doet en het zo positief blijft inzien.
donderdag 22 januari 2009 om 19:46
Mwah, de verdeling zoals je die nu hebt heeft ook zijn voordelen hoor. Bedenk wel dat je geen enkele hele vrije dag meer hebt als je alle dagen zou werken. Bovendien zit je bij een hele werkdag niet de hele tijd op de klok te kijken, bij een halve moet je toch de klok in de gaten houden omdat je op tijd weg moet. Mijn kinderen (5 jaar) gaan ook op woensdag en vrijdag, vanaf het moment dat ze 4 jaar zijn, en die hele middag heeft ook het voordeel dat het a. niet zo druk is, maandag-, dinsdag- en donderdagmiddagen zijn veel gewilder. Minder druk is prettiger voor je dochter; en b. op de bso doen ze regelmatig leuke dingen met de kinderen op die middagen, juist omdat daar dan tijd voor is. Het is op zich vrij lang inderdaad, maar ik vind een dag dat ze eerst tot 15u naar school gaan en dán nog naar de bso veel drukker voor een kind. Jouw insteek is waarschijnlijk dat ze met die andere verdeling helemaal niet naar de bso hoeft, en je daar ook geen geld aan hoeft uit te geven. Kan ik me voorstellen hoor, maar echt, gewoon die drie hele dagen werken en dan die drie dagen opvang heeft echt voordelen. En als alleenstaande ouder krijg je bijzonder veel tegemoetkoming in de kosten.
Ik zou het wat werkdagen voorlopig accepteren zoals het is en die bso-dagen regelen. Hoe beroerd de verhouding tussen jou en die collega ook is, als zij echt niet meer met jou wil werken, of jij met haar, is dit handiger dan alle vijf dagen werken.
De verhouding tussen jou en die collega is van een andere orde. Ik zou zelf proberen mijn werk gewoon zo goed mogelijk te doen en 'normaal' blijven doen, voor zover dat lukt, zodat jou niets te verwijten valt qua collegialiteit en werkhouding. Ik denk dat het qua omgang met elkaar niet meer te redden valt, als ik het zo lees, en vrees dat een gesprek met een soort mediator niet echt veel op zal lossen. Als je elkaar echt niet ligt, dan valt daar weinig aan te veranderen. Een HBO-instelling kent meestal veel (onder)afdelingen, ik zou proberen van plaats te verkassen zodra daar de mogelijkheid toe is.
Ik zou het wat werkdagen voorlopig accepteren zoals het is en die bso-dagen regelen. Hoe beroerd de verhouding tussen jou en die collega ook is, als zij echt niet meer met jou wil werken, of jij met haar, is dit handiger dan alle vijf dagen werken.
De verhouding tussen jou en die collega is van een andere orde. Ik zou zelf proberen mijn werk gewoon zo goed mogelijk te doen en 'normaal' blijven doen, voor zover dat lukt, zodat jou niets te verwijten valt qua collegialiteit en werkhouding. Ik denk dat het qua omgang met elkaar niet meer te redden valt, als ik het zo lees, en vrees dat een gesprek met een soort mediator niet echt veel op zal lossen. Als je elkaar echt niet ligt, dan valt daar weinig aan te veranderen. Een HBO-instelling kent meestal veel (onder)afdelingen, ik zou proberen van plaats te verkassen zodra daar de mogelijkheid toe is.
donderdag 22 januari 2009 om 21:11
Ik denk dat een gesprek met de vertrouwenspersoon en daarna met je leidinggevende een goede eerste stap is. Ik zou niet te snel je boosheid uiten, maar het eerder over teleurstelling gaan hebben. Tegen boosheid gaan mensen vaak direct in de verdediging terwijl ze op teleurstelling vaak wat meer geschrokken reageren en eerder geneigd zullen zijn om er aan mee te werken om dat gevoel weg te nemen.
Probeer je ook flexibel op te stellen. Hoeveel zou jij er mee geholpen zijn als je bijvoorbeeld 1 van de werkdagen met de betreffende collega zou kunnen ruilen? Pin je niet vast op het hoogst haalbare (alhoewel je daar wel op in kunt zetten natuurlijk) maar denk ook vast na over een compromis dat voor jou ook zou kunnen werken. Door alvast wat "wisselgeld" voor te bereiden, houd je in zekere zin de controle in handen. Als zij het voor moeten stellen dan loop je het risico dat ze iets voorstellen waar je minder gelukkig mee bent. En als je vasthoudt aan je huidige standpunt dan loop je het risico dat het hard tegen hard gaat en dat je het onderspit delft.
Afhankelijk van de uitkomsten van de eerste gesprekken kun je daarna weer verder kijken wat je daarmee wilt.
Sterkte!
Probeer je ook flexibel op te stellen. Hoeveel zou jij er mee geholpen zijn als je bijvoorbeeld 1 van de werkdagen met de betreffende collega zou kunnen ruilen? Pin je niet vast op het hoogst haalbare (alhoewel je daar wel op in kunt zetten natuurlijk) maar denk ook vast na over een compromis dat voor jou ook zou kunnen werken. Door alvast wat "wisselgeld" voor te bereiden, houd je in zekere zin de controle in handen. Als zij het voor moeten stellen dan loop je het risico dat ze iets voorstellen waar je minder gelukkig mee bent. En als je vasthoudt aan je huidige standpunt dan loop je het risico dat het hard tegen hard gaat en dat je het onderspit delft.
Afhankelijk van de uitkomsten van de eerste gesprekken kun je daarna weer verder kijken wat je daarmee wilt.
Sterkte!
donderdag 22 januari 2009 om 21:56
Bedankt appelsientje, dropje en nummerzoveel.
Dropje, de keerzijde van dit alles is inderdaad dat ik, als ik 3 dagen blijf werken zoals nu, straks 2 dagen thuiszit terwijl mijn dochter op school zit. Daar zou je voordelen in kunnen zien, ik vind dit echter maar niks, zo onproductief en onpraktisch. Ik had op die dagen juist zo mooi kunnen werken en mijn uren maken. Maar dan zit ik dus thuis en deze uren moet ik dan juist gaan maken op de momenten dat mijn dochter vrij is van school en met een busje naar de BSO moet totdat ik haar om half 6 kan komen halen.
Mijn dochter maakt dus straks weken van 40 uur, kijk maar:
ma. 08.30 - 15.00 uur school
di. 08.30 - 15.00 uur school, 15.15- 17.30 uur BSO
wo. 08.30 - 15.00 school, 15.15 - 17.30 uur BSO
do. 08.30 - 15.00 school
vr. 08.30 - 15.00 school, 15.15 - 17.30 uur BSO
We hebben het hier dus over een kind van straks net 4 hé.
En dit alles omdat een collega niet meer met mij wil samenwerken, en daarin haar zin krijgt van onze leidinggevende..
Nummerzoveel, je hebt gelijk dat ik mijn boosheid niet moet laten zien, dat ik daar ws. niets mee bereik. Ik zal wel mijn teleurstelling bespreken. En nadenken over dat "wisselgeld-verhaal". Klinkt goed en verstandig. Ik moet me nog heel goed gaan voorbereiden op dat gesprek. Vind ik moeilijk. Ik hoop morgen een vertrouwenspersoon te spreken.
Dropje, de keerzijde van dit alles is inderdaad dat ik, als ik 3 dagen blijf werken zoals nu, straks 2 dagen thuiszit terwijl mijn dochter op school zit. Daar zou je voordelen in kunnen zien, ik vind dit echter maar niks, zo onproductief en onpraktisch. Ik had op die dagen juist zo mooi kunnen werken en mijn uren maken. Maar dan zit ik dus thuis en deze uren moet ik dan juist gaan maken op de momenten dat mijn dochter vrij is van school en met een busje naar de BSO moet totdat ik haar om half 6 kan komen halen.
Mijn dochter maakt dus straks weken van 40 uur, kijk maar:
ma. 08.30 - 15.00 uur school
di. 08.30 - 15.00 uur school, 15.15- 17.30 uur BSO
wo. 08.30 - 15.00 school, 15.15 - 17.30 uur BSO
do. 08.30 - 15.00 school
vr. 08.30 - 15.00 school, 15.15 - 17.30 uur BSO
We hebben het hier dus over een kind van straks net 4 hé.
En dit alles omdat een collega niet meer met mij wil samenwerken, en daarin haar zin krijgt van onze leidinggevende..
Nummerzoveel, je hebt gelijk dat ik mijn boosheid niet moet laten zien, dat ik daar ws. niets mee bereik. Ik zal wel mijn teleurstelling bespreken. En nadenken over dat "wisselgeld-verhaal". Klinkt goed en verstandig. Ik moet me nog heel goed gaan voorbereiden op dat gesprek. Vind ik moeilijk. Ik hoop morgen een vertrouwenspersoon te spreken.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:08
Een objectief persoon inschakelen bij de gesprekken lijkt me handig. Al is het maar een vriendin/goede collega die er bij kan zijn dat is ook prettig voor het geval je emoties opspelen. Jouw leidinggevende hoort ook van elk gesprek een samenvatting en gemaakte afspraken op papier te zetten en dit jou te geven, jij moet dit vervolgens lezen en goed of afkeuren. Als zij dit niet doet, schrijf dan zelf na elk gesprek alles op. Heb je eigenlijk de gemaakte afspraken met je vorige leidingggevende op papier staan? Dan zou je sterk staan. Ben je lid van een bond of iets dergelijks? Die kunnen je ook goed voorlichten in zulke conflicten, bijv of de mondelinge afspraak ( als die niet op schrift staat) met je vorige leidingggevende bindend is of niet.
Verder : orienteer je vast op ander werk, want ik denk dat dit het begin van het einde is de sfeer zal er waarschijnlijk niet beter op worden. Beter zorg je dan voor jezelf en zoek je ander werk.
Wat betreft je kind : ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over de lange week die je kind moet maken als ze die dagen naar de naschoolse opvang gaat. Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat dat egr mee kan vallen. Al mijn kinderen maken zulke lange dagen, ook ik zit 2 dagen in de week thuis omdat ik op die uren niet kan werken. Het is niet anders en ik geniet nu van de uurtjes die ik even vrij heb. Maar ik voel me ook weleens schuldig hoor als ik ze na een lange dag ophaal. Toch is het zoals het is de baan die ik onder schooltijd kan doen heb ik nog steeds niet kunnen vinden. Mijn kinderen doen het heel goed gelukkig en zijn allen vanaf 4 jaar 3 dagen naar de BSO gegaan. Ze waren echt wel meer vermoeid in het begin maar na een half jaar waren ze het allemaal gewend.
Verder : orienteer je vast op ander werk, want ik denk dat dit het begin van het einde is de sfeer zal er waarschijnlijk niet beter op worden. Beter zorg je dan voor jezelf en zoek je ander werk.
Wat betreft je kind : ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over de lange week die je kind moet maken als ze die dagen naar de naschoolse opvang gaat. Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat dat egr mee kan vallen. Al mijn kinderen maken zulke lange dagen, ook ik zit 2 dagen in de week thuis omdat ik op die uren niet kan werken. Het is niet anders en ik geniet nu van de uurtjes die ik even vrij heb. Maar ik voel me ook weleens schuldig hoor als ik ze na een lange dag ophaal. Toch is het zoals het is de baan die ik onder schooltijd kan doen heb ik nog steeds niet kunnen vinden. Mijn kinderen doen het heel goed gelukkig en zijn allen vanaf 4 jaar 3 dagen naar de BSO gegaan. Ze waren echt wel meer vermoeid in het begin maar na een half jaar waren ze het allemaal gewend.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:12
Verder ben ik het ook met je eens dat het zo zinloos en nutteloos lijkt, dat je op de uren dat je kind op school zit niet werkt terwijl je dan wel beschikbaar bent. Ik aanvaard dit nu maar en doe dan dingen voor mezelf zoals sporten. Daar kom je als alleenstaande moeder namelijk niet aan toe na schooltijd.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:27
Op grond van de Arbeidstijdenwet dient de werkgever voorzover dat rederlijker wijs van hem kan worden gevergd, bij de vaststelling van het arbeidspatroon van de werknermer rekingen te houden met de persoonlijke omstandigheden van de werknemer buiten de arbeid. De zorgtaken voor kinderen vallen hieronder. Op grond van de wet aanpassing arbeidsduur kun je hiervoor een verzoek indienen. Misschien staat het al in je verhaal, maar ga je nu meer werken? En werken er meer dan 10 mensen op je afdeling? Dan geldt dit namelijk redelijk als een recht. Om het zo te spelen is erg vervelend, probeer er altijd samen uit te komen. Wel kan het goed zijn om bij je rechtsbijstandverzekering eens te informeren waar je precies recht op hebt.
En ik zou als ik jou was je verhaal opslaan, alle mails/verslagen van gesprekken, etc. doorsturen naar je prive mail. Mocht het escaleren, dan ben je in elk geval voorbereid.
Heel veel sterkte ermee, het kan heel veel met je doen als je zo moet werken. Ik zou zelf ook een andere baan zoeken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan op het moment.
En ik zou als ik jou was je verhaal opslaan, alle mails/verslagen van gesprekken, etc. doorsturen naar je prive mail. Mocht het escaleren, dan ben je in elk geval voorbereid.
Heel veel sterkte ermee, het kan heel veel met je doen als je zo moet werken. Ik zou zelf ook een andere baan zoeken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan op het moment.
For I may not have all the answers, I wouldn\'t want it any other way.
vrijdag 23 januari 2009 om 13:39
Ik zou zeker nog eens met je leidinggevende gaan spreken en aangeven dat je in het kader van de arbeidstijdenwet dit verzoek hebt ingediend en uiteenzet dat het voor jou taken niets uitmaakt (of dat het misschien zelfs beter is) dat je 5 kortere dagen werkt. En dan zeker vragen of zij haar argumenten om jou verzoek te weigeren op papier kan zetten. En ik zou dan zeker ook tegen haar zeggen dat je het ook met een vertrouwenspersoon / OR over deze zaak zal hebben. Ze zal dan zeker nog wel eens goed erover nadenken of ze inderdaad wel goede argumenten heeft om jouw verzoek af te wijzen.
vrijdag 23 januari 2009 om 16:35
Allereerst iedereen heel erg bedankt voor het meedenken en de reacties.
Ik heb vanmiddag een gesprek met een vertrouwenspersoon gehad. Een fijne vrouw, zij wil ook met mij meegaan in het gesprek begin volgende week met mijn leidinggevende.
Het gesprek krijgt echter wel een andere insteek dan ik dacht, en dan de meeste van jullie ook verwoorden.
Deze vertrouwenspersoon steekt echt in op het behoud van mijn baan. Of ik nu gelijk heb of niet, doet er niet zoveel toe. Juridisch gezien zou ik volgens deze vertrouwenspersoon geen enkele kans maken. Er was nog niets officieel toegezegd door mijn oude leidinggevende voor wat betreft mijn voorstel voor de straks te werken dagen (als mijn dochtertje naar de basisschool gaat), en mijn leidinggevende heeft volgens haar het recht dit voorstel van mij te weigeren als daar haarzins reden toe is. Zij heeft de keuze gemaakt om de zwakste in deze (dat is mijn collega want die heeft in tranen bij haar gezeten dat ze het echt niet aankon..) te beschermen, en fair of niet, dat is haar keuze. De houding die ik tot nu toe aangenomen heb (redelijk, sterk, positief, constructief, maar ook erg eerlijk) werkt dus niet in mijn voordeel.
De vertrouwenspersoon adviseert me nu om anders in te steken. De houding die ik tot nu toe aangenomen heb brengt ons niet tot elkaar, integendeel, want door uit te spreken dat ik de beslissing van mijn leidinggevende betreur, enz. zijn de standpunten alleen maar verhard. Dat klopt ook wel, ik merk dat ik haar daarmee in het harnas gejaagd heb.. In feite heb ik hiermee haar leiderschap hardop in twijfel getrokken.
De nieuwe insteek wordt dan ook: vliegen vang je met stroop. Ik moet me vriendelijk opstellen in het gesprek, mijn leidinggevende bij wijze van spreken ophemelen over haar leiderschap en daarbij haar vragen mee te denken in mijn "probleem". Wat zou zij zien als oplossing, kan zij mij hierin enigszins tegemoetkomen, ziet zij mogelijkheden voor mij? Daarbij zou ik alvast het voorstel kunnen doen om bijv. de vrijdagmiddag om de week vrij te nemen. De vrijdag in de andere week zou ik dan wel gewoon tot 17.00 uur kunnen werken want dan kan de vader van mijn dochtertje haar ophalen uit school. Ik heb nog vrije uren genoeg over van vorig jaar, en zou me dat wat dat betreft kunnen veroorloven. Als mijn werkzaamheden het ook toe zouden laten, dan zou dat misschien een idee zijn. Dan heb ik die vrijdagmiddag al opgelost.
Nou ja, zo hebben we dus een beetje zitten praten. Op zich denk ik dat ze gelijk heeft. Ik ben alleenstaand moeder en moet daarom zuinig zijn op mijn baan. Er is best veel aan gelegen, en ander werk vind je ook niet zomaar. Voor de rest heb ik het hier ook altijd goed naar mijn zin gehad. Als er bijv. eens wat is, kind ziek ofzo, dan kan er altijd iets geregeld worden, enz. Het is verder echt wel een fijne werkgever.
MIjn vertrouwenspersoon vertelde ook nog een verhaal over iemand anders die zij begeleid had, die vrouw had ook een conflict met haar leidinggevende. Dat is toen zo geëscalleerd dat die vrouw eieren voor haar geld had gekozen, en was vertrokken. Een half jaar later vertrok de leidinggevende. Wat had die vrouw toen een spijt..
Alles is maar zo betrekkelijk wat dat betreft, zei mijn vertrouwenspersoon. En daar heeft ze ook gelijk in.
Ik schrok eerst wel, had dit niet verwacht, maar ben toch wel blij met deze insteek, en ook dat ze met me meegaat in dit gesprek volgende week. Ze heeft gelijk.
En weet je, ondertussen zou ik wel voor mezelf in de avonduren eens kunnen beginnen met een leuke (hbo-deeltijd) opleiding. Ik speel al langer met het idee van omscholing. Tot ZZP-er. Iets in copy-writing, of web-designer. Mocht het dan uiteindelijk toch niet meer wat worden, dan heb ik straks wel een mooi papiertje op zak om mee verder te kunnen..
Kantoortje aan huis, hmmmm
Ik heb vanmiddag een gesprek met een vertrouwenspersoon gehad. Een fijne vrouw, zij wil ook met mij meegaan in het gesprek begin volgende week met mijn leidinggevende.
Het gesprek krijgt echter wel een andere insteek dan ik dacht, en dan de meeste van jullie ook verwoorden.
Deze vertrouwenspersoon steekt echt in op het behoud van mijn baan. Of ik nu gelijk heb of niet, doet er niet zoveel toe. Juridisch gezien zou ik volgens deze vertrouwenspersoon geen enkele kans maken. Er was nog niets officieel toegezegd door mijn oude leidinggevende voor wat betreft mijn voorstel voor de straks te werken dagen (als mijn dochtertje naar de basisschool gaat), en mijn leidinggevende heeft volgens haar het recht dit voorstel van mij te weigeren als daar haarzins reden toe is. Zij heeft de keuze gemaakt om de zwakste in deze (dat is mijn collega want die heeft in tranen bij haar gezeten dat ze het echt niet aankon..) te beschermen, en fair of niet, dat is haar keuze. De houding die ik tot nu toe aangenomen heb (redelijk, sterk, positief, constructief, maar ook erg eerlijk) werkt dus niet in mijn voordeel.
De vertrouwenspersoon adviseert me nu om anders in te steken. De houding die ik tot nu toe aangenomen heb brengt ons niet tot elkaar, integendeel, want door uit te spreken dat ik de beslissing van mijn leidinggevende betreur, enz. zijn de standpunten alleen maar verhard. Dat klopt ook wel, ik merk dat ik haar daarmee in het harnas gejaagd heb.. In feite heb ik hiermee haar leiderschap hardop in twijfel getrokken.
De nieuwe insteek wordt dan ook: vliegen vang je met stroop. Ik moet me vriendelijk opstellen in het gesprek, mijn leidinggevende bij wijze van spreken ophemelen over haar leiderschap en daarbij haar vragen mee te denken in mijn "probleem". Wat zou zij zien als oplossing, kan zij mij hierin enigszins tegemoetkomen, ziet zij mogelijkheden voor mij? Daarbij zou ik alvast het voorstel kunnen doen om bijv. de vrijdagmiddag om de week vrij te nemen. De vrijdag in de andere week zou ik dan wel gewoon tot 17.00 uur kunnen werken want dan kan de vader van mijn dochtertje haar ophalen uit school. Ik heb nog vrije uren genoeg over van vorig jaar, en zou me dat wat dat betreft kunnen veroorloven. Als mijn werkzaamheden het ook toe zouden laten, dan zou dat misschien een idee zijn. Dan heb ik die vrijdagmiddag al opgelost.
Nou ja, zo hebben we dus een beetje zitten praten. Op zich denk ik dat ze gelijk heeft. Ik ben alleenstaand moeder en moet daarom zuinig zijn op mijn baan. Er is best veel aan gelegen, en ander werk vind je ook niet zomaar. Voor de rest heb ik het hier ook altijd goed naar mijn zin gehad. Als er bijv. eens wat is, kind ziek ofzo, dan kan er altijd iets geregeld worden, enz. Het is verder echt wel een fijne werkgever.
MIjn vertrouwenspersoon vertelde ook nog een verhaal over iemand anders die zij begeleid had, die vrouw had ook een conflict met haar leidinggevende. Dat is toen zo geëscalleerd dat die vrouw eieren voor haar geld had gekozen, en was vertrokken. Een half jaar later vertrok de leidinggevende. Wat had die vrouw toen een spijt..
Alles is maar zo betrekkelijk wat dat betreft, zei mijn vertrouwenspersoon. En daar heeft ze ook gelijk in.
Ik schrok eerst wel, had dit niet verwacht, maar ben toch wel blij met deze insteek, en ook dat ze met me meegaat in dit gesprek volgende week. Ze heeft gelijk.
En weet je, ondertussen zou ik wel voor mezelf in de avonduren eens kunnen beginnen met een leuke (hbo-deeltijd) opleiding. Ik speel al langer met het idee van omscholing. Tot ZZP-er. Iets in copy-writing, of web-designer. Mocht het dan uiteindelijk toch niet meer wat worden, dan heb ik straks wel een mooi papiertje op zak om mee verder te kunnen..
Kantoortje aan huis, hmmmm
zaterdag 24 januari 2009 om 15:47
Ja. bedankt, leuk dat je je hier even laat zien
Ik heb gisteren dat gesprek met die vertrouwenspersoon gehad, zij is verbonden aan onze instelling, maar verzekerde mij aan mijn kant te staan in deze.
Zie hierboven mijn verdere verhaal over hoe ons gesprek verlopen is, en de strategie die we willen volgen in het gesprek volgende week dinsdag.
Ik heb gisteren dat gesprek met die vertrouwenspersoon gehad, zij is verbonden aan onze instelling, maar verzekerde mij aan mijn kant te staan in deze.
Zie hierboven mijn verdere verhaal over hoe ons gesprek verlopen is, en de strategie die we willen volgen in het gesprek volgende week dinsdag.
zaterdag 24 januari 2009 om 19:27
Klaarblijkelijk is jouw werkgever van mening dat er tussen jou en je collega sprake is van een onwerkbare situatie. Dat is een conclusie die verregaande consequenties kan hebben omdat het als argument gebruikt kan worden in een ontslagprocedure.
Een werkgever krijgt pas een ontslagvergunning als hij kan aantonen redelijkerwijs alles in het werk gesteld te hebben om de relatie met de werknemer te verbeteren. Het inschakelen van een vertrouwenspersoon of mediator kan een stap zijn in dat proces.
Nu is het voordeel van een erkende mediator dat deze zich aan bepaalde regels houdt. Eén belangrijke regel is dat de mediator onpartijdig en onafhankelijk is. Bij een vertrouwenspersoon is dat niet per definitie het geval. Jij hebt duidelijk het beeld dat de vertrouwenspersoon aan jouw kant staat omdat zij dat heeft gezegd. Eerlijk gezegd vindt ik dat wat naïef. Het woord vertrouwenspersoon zegt namelijk niets en zij is in dienst van de werkgever. Dat maakt haar niet onafhankelijk. Door daarnaast ook nog eens aan te geven dat zij aan jouw kant staat wordt er een sfeer van vertrouwelijkheid geschapen die niet in overeenstemming met de werkelijkheid hoeft te zijn. De kans is aanwezig dat hetgeen jij in vertrouwen vertelt in het personeelsdossier belandt.
Er is natuurlijk nog steeds een kans dat zowel de vertrouwenspersoon als de werkgever niets liever willen dan de zaak in goed overleg oplossen. Gezien de eerste alinea van mijn bericht denk ik echter dat je reden hebt op je hoede te zijn en goed na te denken over de stappen die je zet.
Een werkgever krijgt pas een ontslagvergunning als hij kan aantonen redelijkerwijs alles in het werk gesteld te hebben om de relatie met de werknemer te verbeteren. Het inschakelen van een vertrouwenspersoon of mediator kan een stap zijn in dat proces.
Nu is het voordeel van een erkende mediator dat deze zich aan bepaalde regels houdt. Eén belangrijke regel is dat de mediator onpartijdig en onafhankelijk is. Bij een vertrouwenspersoon is dat niet per definitie het geval. Jij hebt duidelijk het beeld dat de vertrouwenspersoon aan jouw kant staat omdat zij dat heeft gezegd. Eerlijk gezegd vindt ik dat wat naïef. Het woord vertrouwenspersoon zegt namelijk niets en zij is in dienst van de werkgever. Dat maakt haar niet onafhankelijk. Door daarnaast ook nog eens aan te geven dat zij aan jouw kant staat wordt er een sfeer van vertrouwelijkheid geschapen die niet in overeenstemming met de werkelijkheid hoeft te zijn. De kans is aanwezig dat hetgeen jij in vertrouwen vertelt in het personeelsdossier belandt.
Er is natuurlijk nog steeds een kans dat zowel de vertrouwenspersoon als de werkgever niets liever willen dan de zaak in goed overleg oplossen. Gezien de eerste alinea van mijn bericht denk ik echter dat je reden hebt op je hoede te zijn en goed na te denken over de stappen die je zet.
