Werk & Studie alle pijlers

De allerergste vragen in een sollicitatiegesprek

25-05-2020 21:08 327 berichten
Naar aanleiding van het topic "Vertel eens iets over jezelf" kwam ik op de vraag wat jullie nou de meest verschrikkelijke vragen vinden in sollicitatiegesprekken.

Iets over mezelf vertellen lukt mij altijd wel. Ik merk vaak wel aan de reactie waar ze graag meer over willen horen. Gezin, leeftijd, hobbies, reizen, sport, vrijwilligerswerk, koken, muziek enzovoort. Of juist meer informatie over werkervaring en opleiding.

Maar wat ik bijvoorbeeld verschrikkelijke vragen vind:

-Waarom zouden wij jou moeten aannemen (als het goed is weten jullie dat antwoord zelf wel aan het eind van het gesprek)
-Wat zijn jouw valkuilen (die vraag wordt door iedereen geforceerd positief voorbereid volgens mij, waardoor ze toch geen goed beeld van je krijgen)
-Noem je positieve en negatieve eigenschappen (hetzelfde als hierboven)

Geef mij maar het wat spontanere gesprek zonder dit soort nutteloze vragen, waarin je vanzelf wel merkt of er een wederzijdse klik is. Opleiding en ervaring hebben ze al kunnen zien in je cv tenslotte...

Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
minnimouse schreef:
25-05-2020 21:09
Alle standaardvragen.
Ooit een gesprek gehad en toen moest ik 3 positieve eigenschappen en 3 verbeterpunten opnoemen, toen ik er maar 5 op kon noemen werd die vent link. Ik moest er perse 6 opnoemen :facepalm:
"Oké, aanstaande baas, als 6e punt noem ik: beter nadenken over mijn verbeterpunten (als het om mijn verbeterpunt gaat)/mijn bescheidenheid (als het om mijn positieve eigenschap gaat)" :-D
Th∅rdis schreef:
25-05-2020 21:15
‘ Als deze organisatie een polonaise was, waar zou jij dan lopen’

Geen grapje
Mijn hemel... De deur uitlopen, naar een andere organisatie die niet zulke vragen stelt! :byee:
SallySpectra* schreef:
25-05-2020 21:33
Ja dat laatste heb ik ook weleens gehad. Dat ik dacht, had me dan niet uitgenodigd sukkel. Want dat ik ergens geen ervaring mee heb had ie allang kunnen afleiden uit mijn cv.
Oh ja, heel irritant.

Ik zat in een sollicitatie en moest een paar keer (niet een keer, maar drie of vier) op gesprek naar het hoofdkantoor dat niet bepaald in de buurt lag. Maar ik wilde die baan zo dolgraag en hij leek me passend.

Na die drie, vier keer hoorde ik niets meer, tot ik zelf maar eens ging bellen of er al wat bekend was. Nou, mevrouw, u bent het niet geworden want u heeft niet helemaal de juiste opleiding.

Waar schrijf ik dan een CV voor!

En reisgeld, nee, daar konden ze niet aan beginnen.

Verder eens een sollicitatie gehad, eigenlijk voor een eenmalige job. Ik moest voor één of ander iets een beurs staan. En ik moest er representatief uitzien, dat was geen probleem, ik had de juiste kleding en nette schoenen (keurige schoenen met een klein hakje). Dat droeg ik ook tijdens mijn gesprek met die organisatie.

Mijn potentiële opdrachtgever komt al snel met de opmerking dat ik schoenen met hogere hakken moet dragen.

Ik leg uit dat dat lastig wordt voor mij, de hele dag op een beurs staan met hakken aan. Maar meneer was onverbiddelijk: representatief was: hoge hakken! Als grapje zei ik dat ik dat dan alleen zou doen als hij ze ook zou dragen.

Ik heb de klus niet gekregen. Afgewezen op nette damesschoenen met een te lage hak :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Ik herinner me trouwens weer een sollicitatie van heel lang geleden.
Ik volgde een BBL opleiding en reageerde op een kantoor waar ze specifiek een BBL (= mbo) leerling vroegen.

Word ik gebeld door een aartsconservatieve man die wilde dat ik het telefoonalfabet op ging noemen.
Ik, bleu schaap, deed dat. Vervolgens zegt hij dat hij niet met mbo’ers wilde werken want die waren niet intelligent genoeg.

Ik vroeg waarom hij dan specifiek was op naar BBL’ers? Daar had meneer de advocaat geen antwoord op en hij heeft opgehangen :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Ik werk al meer dan 20 jaar bij hetzelfde bedrijf dus geen relevante solliciteer-ervaring hier :proud:
En ja, dat zal ook vast iets over mij zeggen. Maar ik vind het prima zo.

Maar die stomme vragen kan ik me nog wel herinneren ja.
En dan met stip op 1 “waar sta je over vijf jaar”? Nou...je ziet het.....ik zit nog steeds op dezelfde stoel!

Maar leuk topic dit.
Ik heb me ook zo vermaakt bij dat tv-programma De Sollicitatie enige tijd geleden op SBS6. Ook zo grappig om te verschillende vragen daar te zien en van die stomme opdrachten die ze moeten doen. Of puzzeltjes of rekensommen oplossen. Ik ben inmiddels wel zo assertief dat ik er een zwieper aan had gegeven en een of ander antwoord waarom ik dat soort dingen niet ga doen. Of ik zou gerust nu de wedervraag stellen: wat wilt u hiermee bereiken en af kunnen leiden van mij?
Alle reacties Link kopieren
"Waarom wil je per se hier werken en niet bij *namen concurenten*?"

Omdat jullie een vacature open hebben staan, ik geen baan heb en gewoon mijn brood wil verdienen, argh!
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
minnimouse schreef:
26-05-2020 17:17
Ik herinner me trouwens weer een sollicitatie van heel lang geleden.
Ik volgde een BBL opleiding en reageerde op een kantoor waar ze specifiek een BBL (= mbo) leerling vroegen.

Word ik gebeld door een aartsconservatieve man die wilde dat ik het telefoonalfabet op ging noemen.
Ik, bleu schaap, deed dat. Vervolgens zegt hij dat hij niet met mbo’ers wilde werken want die waren niet intelligent genoeg.

Ik vroeg waarom hij dan specifiek was op naar BBL’ers? Daar had meneer de advocaat geen antwoord op en hij heeft opgehangen :rofl:
Oh ja, die vooroordelen over (voor)opleiding...

Ik had in mijn jonge jaren een aardige reputatie opgebouwd binnen mijn branche en werd door een externe partij gevraagd om voor een nieuwe onderneming dat werk te komen uitvoeren. Gekozen om mijn capaciteiten dus, zou je denken. Mijn achtergrond is Mavo met een (voor deze branche niet-relevante) MBO4-opleiding en vooral veel zelfstudie. Toen ik het woord Mavo zei mocht ik gelijk mijn biezen pakken. Hij wilde geen Mavomeisje in zijn toko.

Ik heb zelf uiteindelijk dik dertig jaar met succes gewerkt in mijn branche; de nieuwe toko van meneer "ik wil geen Mavomeisje" heeft het nog geen jaar volgehouden. Soms is er geen beter vermaak dan leedvermaak (6)
Alle reacties Link kopieren
SallySpectra* schreef:
26-05-2020 14:32
Deels eens. Iemand mag best een beetje gemotiveerd overkomen, zich verdiept hebben in het bedrijf/de organisatie en dat allemaal een beetje fatsoenlijk onder woorden kunnen brengen. Maar soms wordt er net gedaan alsof het je allergrootste passie moet zijn om daar te komen werken, je precíes moet weten hoe de werkprocessen lopen en er ook wel gratis aan de slag zou willen gaan.

Als je een goed gesprek hebt komen die eigenschappen vanzelf wel op een veel natuurlijker manier aan bod. Ik vind een vraag zo droog stellen niet echt inspirerend.
Precies dit. Voer gewoon een gesprek en ook op basis van wat mensen eerder gedaan hebben kun je best inschatten wat hun kwaliteiten zijn. Die zou ik dus toetsen. Vraag naar voorbeelden, ervaringen, probeer de kandidaat te leren kennen.

Op zulke standaardvragen krijg je toch sowieso sociaal wenselijke antwoorden. De ene persoon komt wellicht beter uit z'n woorden dan de andere, maar ga er maar vanuit dat het eerlijke antwoord op de vraag 'waarom wil je hier werken' vooral van praktische aard zou zijn: omdat kandidaat geld nodig heeft, bedrijf aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden heeft, of het is lekker dichtbij. Uiteraard is het als recruiter grappig om te horen wat mensen verzinnen, maar het zegt m.i. weinig over hun persoonlijkheid en of ze in het team passen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb die 'wat doe je over 5 jaar' vraag bij mijn huidige werkgever ook gehad. Ik heb toen gezegd "Over 5 jaar heb ik heel leuk werk. Misschien is het wel bij jullie, maar misschien ook wel ergens anders."

Daar leken ze erg tevreden mee. Ik ben in ieder geval aangenomen, dat is nu 10 jaar geleden en ik zit er nog :proud:
Alle reacties Link kopieren
Ik werk nu sinds januari voor m'n 'eerste grotemensenbaan' na m'n studie. Was m'n eerste sollicitatiegesprek en ben het gelijk geworden, yay!

Ik was zo schijtzenuwachtig dus ik had alle vragen die ik kon verzinnen uitgetypt en op een blaadje meegenomen, inclusief antwoorden. :lol:

De drie vragen die je benoemde had ik er ook in staan. Ze vonden uiteindelijk dat ze een goed beeld van me hadden dus ik werd uitgekozen. :)
Toen ik als scholier een baan zocht zag ik een flyertje van de lokale broodbakfabriek: scholieren gezocht. Perfect! Dus ik solliciteerde en werd uitgenodigd voor een gesprek en een rondleiding. Alles ging goed, tot het over de werktijden ging. Gewoon van 9 tot 5. "Tja", zei meneer tijdens het afscheid, "het is wat jammer dat je nog naar school gaat, we zijn toch echt op zoek naar iemand die van 9 tot 5 wil werken".

Die vacature staat denk ik nog steeds open... :)
Alle reacties Link kopieren
De vraag die ik ook zo'n beetje beu gehoord ben:
Zie je het wel zitten om elke dag met openbaar vervoer 10 à 12 km verder te gaan werken?

Man, als ik dat niet zou zien zitten, dan zat ik hier nu toch niet?

(Eén van mijn eerste selectie-criteria is namelijk "bereikbaarheid met OV".)


Intussen werk ik al jaren op 25 km van huis. Met openbaar vervoer.
Al mijn collega's staan zowat elke dag in de file op de autostrade, ik niet :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Wissewis schreef:
26-05-2020 21:40
De vraag die ik ook zo'n beetje beu gehoord ben:
Zie je het wel zitten om elke dag met openbaar vervoer 10 à 12 km verder te gaan werken?

Man, als ik dat niet zou zien zitten, dan zat ik hier nu toch niet?

(Eén van mijn eerste selectie-criteria is namelijk "bereikbaarheid met OV".)


Intussen werk ik al jaren op 25 km van huis. Met openbaar vervoer.
Al mijn collega's staan zowat elke dag in de file op de autostrade, ik niet :-).
Jeetje wat een belachelijke opmerking. 10 km. Dat is om de hoek.
Klubnika schreef:
26-05-2020 21:30
Toen ik als scholier een baan zocht zag ik een flyertje van de lokale broodbakfabriek: scholieren gezocht. Perfect! Dus ik solliciteerde en werd uitgenodigd voor een gesprek en een rondleiding. Alles ging goed, tot het over de werktijden ging. Gewoon van 9 tot 5. "Tja", zei meneer tijdens het afscheid, "het is wat jammer dat je nog naar school gaat, we zijn toch echt op zoek naar iemand die van 9 tot 5 wil werken".

Die vacature staat denk ik nog steeds open... :)
:rofl:
Alle reacties Link kopieren
Treurniet12 schreef:
26-05-2020 21:45
Jeetje wat een belachelijke opmerking. 10 km. Dat is om de hoek.
Inderdaad dus.

Elke keer was ik dolgelukkig dat ik "iets knal in de buurt" vond en elke keer moesten zij het zo vreemd vinden dat ik dan met de bus kom en dat het "toch oh zo ver is".


En door de gemiddelde baas word je trouwens sowieso als een soort lepra-lijder gezien als naar boven komt dat je geen rijbewijs hebt, ook niet van zin bent dat te halen en dat je van je fiets, trein en bus afhangt.
Waar ik prima op de meeste plekken mee geraak en wat ik dus vooraf altijd 3 keer check voor ik ergens solliciteer.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
minnimouse schreef:
26-05-2020 17:17
Ik herinner me trouwens weer een sollicitatie van heel lang geleden.
Ik volgde een BBL opleiding en reageerde op een kantoor waar ze specifiek een BBL (= mbo) leerling vroegen.

Word ik gebeld door een aartsconservatieve man die wilde dat ik het telefoonalfabet op ging noemen.
Ik, bleu schaap, deed dat. Vervolgens zegt hij dat hij niet met mbo’ers wilde werken want die waren niet intelligent genoeg.

Ik vroeg waarom hij dan specifiek was op naar BBL’ers? Daar had meneer de advocaat geen antwoord op en hij heeft opgehangen :rofl:
Ik ken wel bbl-hbo, alleen zijn dat vooral zorgopleidingen. Beetje bijzonder van die man.
Alle reacties Link kopieren
nootboek schreef:
26-05-2020 21:04
Precies dit. Voer gewoon een gesprek en ook op basis van wat mensen eerder gedaan hebben kun je best inschatten wat hun kwaliteiten zijn. Die zou ik dus toetsen. Vraag naar voorbeelden, ervaringen, probeer de kandidaat te leren kennen.

Op zulke standaardvragen krijg je toch sowieso sociaal wenselijke antwoorden. De ene persoon komt wellicht beter uit z'n woorden dan de andere, maar ga er maar vanuit dat het eerlijke antwoord op de vraag 'waarom wil je hier werken' vooral van praktische aard zou zijn: omdat kandidaat geld nodig heeft, bedrijf aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden heeft, of het is lekker dichtbij. Uiteraard is het als recruiter grappig om te horen wat mensen verzinnen, maar het zegt m.i. weinig over hun persoonlijkheid en of ze in het team passen.
Dat valt dus echt heel erg mee. Bij de laatste commissie waar ik in zat, zochten we iemand met gedegen kennis van een gegeven onderwerp die die kennis praktisch kon toepassen in projecten waar je met anderen moet kunnen samenwerken. Op de vraag waarom mensen specifiek op deze baan solliciteren, krijg je dan best uiteenlopende antwoorden: het inhoudelijke onderwerp trekt, de praktische toepassing is interessant, na vier jaar solitair promotieonderzoek wil ik graag meer samenwerken en ook ‘het lijkt me heerlijk om dit onderwerp helemaal tot op de bodem uit te zoeken’. Die laatste viel af, want tot op de bodem uitzoekers hebben we op het moment genoeg.
Natuurlijk zit er een sociaal wenselijke component aan de antwoorden, maar als je daarna doorvraagt, kom je wel verder. Ik heb trouwens ook een collega die antwoordde dat ze het heel erg naar haar zin had in de baan die ze op dat moment had, dat het haar leuk leek om eens net iets anders te gaan doen en dat dit als pluspunt had dat het heel dicht bij haar huis was. Dat was ook een prima antwoord.
Alle reacties Link kopieren
Mwah de laatste keer dat ik ergens ging solliciteren incl alle standaard vragen vonden ze me ook heel spontaan overkomen, in het echt dreunde ik ook gewoon een vooraf bedacht riedeltje op hoor.

Je kunt mensen echt wel leren kennen in een normaal, spontaan gesprek, maar ja daar zijn wel bepaalde vaardigheden voor nodig en die vind je niet in het psychologie voor dummies handboek.
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
26-05-2020 22:01
Ik ken wel bbl-hbo, alleen zijn dat vooral zorgopleidingen. Beetje bijzonder van die man.
Op het hbo heet dat dan duaal zover ik weet.
minnimouse schreef:
26-05-2020 14:44
Waarom?
Sommige mensen zitten prima waar ze zitten en hoeven niet zo zeer hogerop of zich te ontwikkelen naar links of rechts.
Lijkt me juist dat een goede leidinggevende zijn personeel goed kan inschatten.
Ik ben ook geen mega ambitieus persoon, maar ik zeg dan dat ik over 5 jaar dezelfde baan nog hoop te hebben, maar dat ik me binnen het vakgebied ontwikkeld heb.
Vind ik een prima antwoord, want de manager hoeft niet voor zijn baan te vrezen,maar ik wil me wel in de breedte ontwikkelen. En dat klopt, ik leer graag bij, maar ben geen leiderstype.

(Nou moet mijn werk het ook hebben van mensen die lang op dezelfde plek blijven, dus ik pas er goed tussen. )
Alle reacties Link kopieren
Treurniet12 schreef:
26-05-2020 14:34
Maar wat zegt het dan als iemand zegt; “Goh vijf jaar is nog zover vooruit. Ik ben liever bezig met wat ik nu doen dan dat ik ga na denken over wat ik over 5 jaar doe.”

Ik lul altijd gewoon een sociaal wenselijk antwoord bij die vraag hoor (dus wat een organisatie wil horen) maar dat zegt echt niks over mijn ambitie hoor.
Ik geef geen sociaal wenselijk antwoord. Ik wil graag een echt goede klik. Ik vind ontwikkelen binnen een bedrijf erg belangrijk, ben erg van de inhoud. Ik ambieer bijvoorbeeld totaal geen managementfunctie, dit zal dan ook niet voor komen in dat zogenaamde 5 jaren plan. Maar mocht ik al werkende er achter komen dat management mij echt goed zou liggen en het trekt mij alsnog, dan ga ik daar voor. Ik vind het niet prettig om mij vast te leggen, het idee van blijven ontwikkelen en al doende kansen te pakken die op mijn pad komen (binnen dat bedrijf dan he, ik heb wel enige gevoel van politiek), is voor mij erg belangrijk. Door wel eerlijk antwoord te geven op een dergelijke vraag, kom jij er zelf achter of dit bedrijf dat eventueel kan faciliteren in de toekomst. Als ik door een eerlijk antwoord wordt afgewezen, heeft het sollicitatiegesprek zijn doel gediend, er is geen match. Prima!

Vroeger (toen ik nog jong was) hield ik wel van die sociaal wenselijk verhalen op sollicitaties. Nu ik een sollicitatiegesprek benader vanuit de gedachte is die functie voor MIJ wel interessant genoeg, verlopen de gesprekken veel prettiger en positiever.
whateffa wijzigde dit bericht op 27-05-2020 07:28
10.03% gewijzigd
Wissewis schreef:
26-05-2020 21:40
De vraag die ik ook zo'n beetje beu gehoord ben:
Zie je het wel zitten om elke dag met openbaar vervoer 10 à 12 km verder te gaan werken?

Man, als ik dat niet zou zien zitten, dan zat ik hier nu toch niet?

(Eén van mijn eerste selectie-criteria is namelijk "bereikbaarheid met OV".)


Intussen werk ik al jaren op 25 km van huis. Met openbaar vervoer.
Al mijn collega's staan zowat elke dag in de file op de autostrade, ik niet :-).
Je zou je nog verbazen hoeveel mensen niet nadenken ovee die praktische dingen.
Zo had ik ooit een nieuwe collega die binnen 3 maanden aftaaide omdat ze avonddiensten niet trok. En omdat ze het te ver fietsen vond (6km)
En de werktijden en afstand waren haar echt wel bekend.
Ze had zich er gewoon enorm op verkeken denk ik.
Jammer, want ze was op zich een fijne collega
Alle reacties Link kopieren
wat is jouw huidige salaris.
ik denk dan bij mezelf, gaat je geen moer aan en heeft niets te maken met deze functie.
Alle reacties Link kopieren
-Darkside- schreef:
27-05-2020 07:26
Je zou je nog verbazen hoeveel mensen niet nadenken ovee die praktische dingen.
Zo had ik ooit een nieuwe collega die binnen 3 maanden aftaaide omdat ze avonddiensten niet trok. En omdat ze het te ver fietsen vond (6km)
En de werktijden en afstand waren haar echt wel bekend.
Ze had zich er gewoon enorm op verkeken denk ik.
Jammer, want ze was op zich een fijne collega
Oh ja, herkenbaar. Ik heb meerdere collega's gehad die weg gingen voor een betere baan 45 min/1 uur rijden verder op. Genoeg die toch weer terug kwamen, want het was toch wel ver. Waren wel allemaal mannen, zou dat nog uitmaken?
Mannelijke collega's gingen namelijk vaker weg omdat ze meer konden verdienen en vrouwen vaker omdat ze of klaar waren met de directie of omdat ze de werkdruk te hoog vonden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Dat zijn er vrij wel. Hierbij een selectie:
- Wil je verder nog kinderen?
- Wie gaat er voor de kinderen zorgen als jij 'zoveel' aan het werk bent?
- Hou je van bier? Toen ik vroeg waarom deze vraag, was het antwoord "als team houden we er allemaal van om na werktijd bier met elkaar te drinken, dat is belangrijk om binnen het team te passen".

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven