Werk & Studie
alle pijlers
De wereld van het docent zijn...
zaterdag 21 maart 2009 om 09:50
Dit is mijn tweede jaar dat ik voor de klas sta. Ik werk op een middelbare school, die behoorlijk lastig is, met behoorlijk mondige, opstandige en soms zelfs criminele leerlingen.
Ik heb het idee dat ik het wel kan, maar toch loop ik steeds tegen allerlei dingen aan en merk ik ook dat ik niet alles even goed kan relativeren. Ik weet wel dat leerlingen je niet aardig hoeven te vinden, maar in de praktijk heb ik het er best moeilijk mee, als ik merk dat leerlingen me uitlachen en me stom vinden omdat ik bijvoorbeeld heel streng moet zijn. Ik kan ook niet altijd mijn geduld bewaren, waardoor ik wel eens uit mijn slof schiet.
Gelukkig heb ik ook lieve en leuke klassen, maar sommige klassen kunnen me echt slaaploze nachten bezorgen, omdat ze het zo achter hun ellebogen hebben of extreem druk en ongecontroleerd zijn.
Iedereen zegt dat de eerste jaren van het docent zijn heel zwaar zijn en dat het meer overleven is. Gelukkig ervaar ik het nog niet zo extreem, maar mijn school is wel zodanig heftig dat ik er enerzijds wel veel van leer, maar anderzijds geen uurtje iets rustiger aan kan doen en ik vind het superintensief.
Als ik weer een lieve klas heb gehad, denk ik echt: hier doe ik het voor, en ik hou van mijn vak en voel me op een school heel erg fijn en vind het meeste contact met de leerlingen ook heel leuk, maar soms...
Nog meer docenten die dit een beetje herkennen? Hoe waren / zijn jouw eerste jaren? Vind je het helemaal geweldig of heb je ook wel eens een dag waarop je je afvraagt, waarom doe ik dit? Denk je ook wel eens bij dingen die je doet in de klas: dit was helemaal verkeerd en had ik niet moeten zeggen of doen? Hoe ga jij om met de negativiteit en commentaar die je van sommige leerlingen kan krijgen?
Ik hoop dat we wat ervaringen kunnen delen!
Ik heb het idee dat ik het wel kan, maar toch loop ik steeds tegen allerlei dingen aan en merk ik ook dat ik niet alles even goed kan relativeren. Ik weet wel dat leerlingen je niet aardig hoeven te vinden, maar in de praktijk heb ik het er best moeilijk mee, als ik merk dat leerlingen me uitlachen en me stom vinden omdat ik bijvoorbeeld heel streng moet zijn. Ik kan ook niet altijd mijn geduld bewaren, waardoor ik wel eens uit mijn slof schiet.
Gelukkig heb ik ook lieve en leuke klassen, maar sommige klassen kunnen me echt slaaploze nachten bezorgen, omdat ze het zo achter hun ellebogen hebben of extreem druk en ongecontroleerd zijn.
Iedereen zegt dat de eerste jaren van het docent zijn heel zwaar zijn en dat het meer overleven is. Gelukkig ervaar ik het nog niet zo extreem, maar mijn school is wel zodanig heftig dat ik er enerzijds wel veel van leer, maar anderzijds geen uurtje iets rustiger aan kan doen en ik vind het superintensief.
Als ik weer een lieve klas heb gehad, denk ik echt: hier doe ik het voor, en ik hou van mijn vak en voel me op een school heel erg fijn en vind het meeste contact met de leerlingen ook heel leuk, maar soms...
Nog meer docenten die dit een beetje herkennen? Hoe waren / zijn jouw eerste jaren? Vind je het helemaal geweldig of heb je ook wel eens een dag waarop je je afvraagt, waarom doe ik dit? Denk je ook wel eens bij dingen die je doet in de klas: dit was helemaal verkeerd en had ik niet moeten zeggen of doen? Hoe ga jij om met de negativiteit en commentaar die je van sommige leerlingen kan krijgen?
Ik hoop dat we wat ervaringen kunnen delen!
zaterdag 21 maart 2009 om 11:10
Heel herkenbaar dit! Ik werk nu 3 jaar op een VMBO school en vooral het eerste jaar voelde als overleven. En inderdaad dacht ik wel eens: waar doe ik het voor? Maar inmiddels heb ik de volgende dingen geleerd:
- trek niet meteen alle taken naar je toe, durf 'nee' te zeggen!
- Gun jezelf de tijd om het vak te leren, vergelijk jezelf niet altijd met een andere docenten bij wie het altijd goed lijkt te gaan. Dat is écht niet zo!
- Als je zorgt dat je goed in je vel zit (dus naast school leuke dingen doen!), kun je alles veel beter relativeren en sta je zelfverzekerder voor de klas.
- Kijk vooral naar wat je goed doet, laat het negatieve niet de overhand krijgen.
- leerlingen vinden het vervelend om tegen grenzen aan te lopen. Hoort erbij bij pubers (blijf wel redelijk). Je kunt niet voor alle leerlingen de leuke lerares zijn, je bent er om hen iets te leren. Maak in ieder geval duidelijk dat je met respect behandeld dient te worden (maak hier ook een regel van aan het begin), verwijder de leerling desnoods. Als een leerling ver over de schreef gaat vind ik dat de schoolleiding er iets tegen moet doen om zijn personeel te beschermen en een duidelijk signaal af te geven.
- praat met collega's over je ervaringen. Je zult zien dat je niet de enige bent die met bepaalde dingen rondloopt.
Succes! Het is een mooi vak, maar inderdaad zeker niet altijd het makkelijkste!
- trek niet meteen alle taken naar je toe, durf 'nee' te zeggen!
- Gun jezelf de tijd om het vak te leren, vergelijk jezelf niet altijd met een andere docenten bij wie het altijd goed lijkt te gaan. Dat is écht niet zo!
- Als je zorgt dat je goed in je vel zit (dus naast school leuke dingen doen!), kun je alles veel beter relativeren en sta je zelfverzekerder voor de klas.
- Kijk vooral naar wat je goed doet, laat het negatieve niet de overhand krijgen.
- leerlingen vinden het vervelend om tegen grenzen aan te lopen. Hoort erbij bij pubers (blijf wel redelijk). Je kunt niet voor alle leerlingen de leuke lerares zijn, je bent er om hen iets te leren. Maak in ieder geval duidelijk dat je met respect behandeld dient te worden (maak hier ook een regel van aan het begin), verwijder de leerling desnoods. Als een leerling ver over de schreef gaat vind ik dat de schoolleiding er iets tegen moet doen om zijn personeel te beschermen en een duidelijk signaal af te geven.
- praat met collega's over je ervaringen. Je zult zien dat je niet de enige bent die met bepaalde dingen rondloopt.
Succes! Het is een mooi vak, maar inderdaad zeker niet altijd het makkelijkste!
zaterdag 21 maart 2009 om 11:13
Dat wordt inderdaad beter naarmate je langer werkt. Bepaalde situaties heb je dan vaker aan de hand gehad, je hebt klassen zien komen en gaan, je gaat steeds meer zien dat het "orde-deel" van het werk van beide kanten een spel is dat nu eenmaal gespeeld moet worden, neemt het minder persoonlijk op, legt het minder bij jezelf, neemt incidenten minder mee naar huis, breekt je minder het hoofd over wat je anders had moeten zeggen of doen.
En het gaat vanzelf ook beter. Ik kan er de vinger niet op leggen wat ik nu anders doen dan zes jaar geleden, maar bepaalde dingen die toen in klassen gebeurden gebeuren nu gewoon niet meer. Zal wel iets onbewusts in m'n uitstraling zijn ofzo.
Dat gedeelte wordt zeker beter, ga daar maar vanuit.
Waar ik zelf veel meer tegenaan loop is dat er geen ruimte is om jezelf te ontwikkelen en ook niet om je werk te ontwikkelen. Het moet door de drukte altijd oppervlakkig, altijd haastig, nooit tijd voor bezinning, nooit tijd voor diepgang, nooit tijd voor inhoud of uitdaging. En de weinige tijd die je naast het 'oppervlakkig op de rails houden van je lessen' over hebt, wordt gevuld met surveillance en opvang van klassen. Ik krijg meer en meer het gevoel dat ik werk aan het doen ben dat eigenlijk ontzettend onder m'n niveau ligt.
En het gaat vanzelf ook beter. Ik kan er de vinger niet op leggen wat ik nu anders doen dan zes jaar geleden, maar bepaalde dingen die toen in klassen gebeurden gebeuren nu gewoon niet meer. Zal wel iets onbewusts in m'n uitstraling zijn ofzo.
Dat gedeelte wordt zeker beter, ga daar maar vanuit.
Waar ik zelf veel meer tegenaan loop is dat er geen ruimte is om jezelf te ontwikkelen en ook niet om je werk te ontwikkelen. Het moet door de drukte altijd oppervlakkig, altijd haastig, nooit tijd voor bezinning, nooit tijd voor diepgang, nooit tijd voor inhoud of uitdaging. En de weinige tijd die je naast het 'oppervlakkig op de rails houden van je lessen' over hebt, wordt gevuld met surveillance en opvang van klassen. Ik krijg meer en meer het gevoel dat ik werk aan het doen ben dat eigenlijk ontzettend onder m'n niveau ligt.
zaterdag 21 maart 2009 om 11:23
dit is inderdaad herkenbaar. Mijn eerste jaar in het onderwijs was echt niet makkelijk. Het scheelt wel dat ik alleen in de onderbouw werk denk ik.
Wat bij mij werkt is Humor. Als de kids melig zijn, doe maar gewoon even melig mee...kun je daarna weer verder met je les.
Uit je verhaal haal ik dat je streng bent niet omdat dat in je zit, maar omdat je denkt dat het van je verwacht wordt. Maar tussen consequent zijn en streng zijn zit een hele wereld...consequent zijn met regeltjes en strafwerk werkt veel beter dan als politie-agent voor de klas staan is mijn ervaring.
Wat ook wel eens heeft geholpen in een lastige, tenenkrommende klas is de les stilleggen en erover praten, vertel jouw verhaal, laat de leerlingen vertellen waarom ze zich zo gedragen, maar maak het veilig, laat ze merken dat ze eerlijk mogen zijn zonder dat er consequenties aanhangen.
Nog even doorbijten!
Nog 1 vraag...begin je aan het begin van het jaar streng of als "leuke juf"?
Wat bij mij werkt is Humor. Als de kids melig zijn, doe maar gewoon even melig mee...kun je daarna weer verder met je les.
Uit je verhaal haal ik dat je streng bent niet omdat dat in je zit, maar omdat je denkt dat het van je verwacht wordt. Maar tussen consequent zijn en streng zijn zit een hele wereld...consequent zijn met regeltjes en strafwerk werkt veel beter dan als politie-agent voor de klas staan is mijn ervaring.
Wat ook wel eens heeft geholpen in een lastige, tenenkrommende klas is de les stilleggen en erover praten, vertel jouw verhaal, laat de leerlingen vertellen waarom ze zich zo gedragen, maar maak het veilig, laat ze merken dat ze eerlijk mogen zijn zonder dat er consequenties aanhangen.
Nog even doorbijten!
Nog 1 vraag...begin je aan het begin van het jaar streng of als "leuke juf"?
zaterdag 21 maart 2009 om 11:50
nou, het ligt helemaal aan de manier waarop je het zegt hoor. Heb nog nooit een leerling gehad die het niet vond kunnen. Met een vette smile op je gezicht en een knipoog moet dat best kunnen zamirah
Nu weet ik natuurlijk allang dat jij van mening bent dat ik niet voor de klas zou moeten staan, dus dat maakt misschien dat je dit met een andere intonatie leest als waarin ik het schrijf.
Nu weet ik natuurlijk allang dat jij van mening bent dat ik niet voor de klas zou moeten staan, dus dat maakt misschien dat je dit met een andere intonatie leest als waarin ik het schrijf.
zaterdag 21 maart 2009 om 12:01
quote:Lalein schreef op 21 maart 2009 @ 11:24:
Ohja...hoe ik omga met negativiteit en commentaar van leerlingen:
Als ze roepen: Mevrohoooooooouw ik vind dit saai!!!! dan is mijn repliek: Ik vind jou ook saai, hoor je mij daarover?
hhihi gegarandeerd succes Ik vind die opmerking ook niet professioneel. Je mag als docent nóóit op de man spelen. Ik vind het nogal bijzonder dat je dit doet én nog denkt dat het grappig is ook. Een jongere zal zich niet laten kennen, maar dit soort opmerkingen kunnen heel kwetsend zijn, in een periode dat ze al heel onzeker zijn. Niet meer doen dus.
Ohja...hoe ik omga met negativiteit en commentaar van leerlingen:
Als ze roepen: Mevrohoooooooouw ik vind dit saai!!!! dan is mijn repliek: Ik vind jou ook saai, hoor je mij daarover?
hhihi gegarandeerd succes Ik vind die opmerking ook niet professioneel. Je mag als docent nóóit op de man spelen. Ik vind het nogal bijzonder dat je dit doet én nog denkt dat het grappig is ook. Een jongere zal zich niet laten kennen, maar dit soort opmerkingen kunnen heel kwetsend zijn, in een periode dat ze al heel onzeker zijn. Niet meer doen dus.
zaterdag 21 maart 2009 om 12:06
quote:marijn_81 schreef op 21 maart 2009 @ 09:50:
Gelukkig heb ik ook lieve en leuke klassen, maar sommige klassen kunnen me echt slaaploze nachten bezorgen, omdat ze het zo achter hun ellebogen hebben of extreem druk en ongecontroleerd zijn.
[...]
Als ik weer een lieve klas heb gehad, denk ik echt: hier doe ik het voor, en ik hou van mijn vak en voel me op een school heel erg fijn en vind het meeste contact met de leerlingen ook heel leuk, maar soms...
Misschien moet je niet in 'goede, lieve klassen' en 'zware, achtebakse' klassen denken, maar in leerlingen.
Het zijn 25 (?) individuen die je in elke klas hebt zitten. En zelfs binnen individuen zitten nuances.
Nu praat je over sommige klassen alsof je de vijand voor je hebt. Mijn tip: je moet dus zelf wat zelfverzekerder worden en bovendien ál je klassen meer als een groep met individuen zien.
Gelukkig heb ik ook lieve en leuke klassen, maar sommige klassen kunnen me echt slaaploze nachten bezorgen, omdat ze het zo achter hun ellebogen hebben of extreem druk en ongecontroleerd zijn.
[...]
Als ik weer een lieve klas heb gehad, denk ik echt: hier doe ik het voor, en ik hou van mijn vak en voel me op een school heel erg fijn en vind het meeste contact met de leerlingen ook heel leuk, maar soms...
Misschien moet je niet in 'goede, lieve klassen' en 'zware, achtebakse' klassen denken, maar in leerlingen.
Het zijn 25 (?) individuen die je in elke klas hebt zitten. En zelfs binnen individuen zitten nuances.
Nu praat je over sommige klassen alsof je de vijand voor je hebt. Mijn tip: je moet dus zelf wat zelfverzekerder worden en bovendien ál je klassen meer als een groep met individuen zien.
zaterdag 21 maart 2009 om 12:08
Ach jongens, kom op.
Een grapje in de les moet zeker kunnen hoor. En natuurlijk is dit een kwetsbare leeftijd. Toch zijn het meestal niet de onzekere types die dit soort opmerkingen maken in de klas. Kan zo'n jongen/meisje best hebben.. (natuurlijk moet je weten tegen wie je het zegt, maar daar ging de discussie niet om).
Gewoon grapjes blijven maken hoor. Ik kon het in mijn tijd als vertrouwenspersoon bonter maken dan jij.
Een grapje in de les moet zeker kunnen hoor. En natuurlijk is dit een kwetsbare leeftijd. Toch zijn het meestal niet de onzekere types die dit soort opmerkingen maken in de klas. Kan zo'n jongen/meisje best hebben.. (natuurlijk moet je weten tegen wie je het zegt, maar daar ging de discussie niet om).
Gewoon grapjes blijven maken hoor. Ik kon het in mijn tijd als vertrouwenspersoon bonter maken dan jij.
zaterdag 21 maart 2009 om 12:19
Heh eindelijk iemand die snapt wat mijn humor is.
Humor is tijdens het lesgeven zeker mijn troef... Als een leerling BOEH roept als ik een liedje met ze ga zingen, kan ik ook de gemene juf uithangen en zeggen dat het getuigt van weinig respect, maar ik dien m liever van repliek om te laten merken dat ik wel goed ben maar niet gek
Nog een voorbeeld dan dat misschien in jullie ogen wat minder respectloos is:
Mevrohoooooooooouw...ik ben moe en heb geen zin, mag ik naar huis???
Jongen, de dag dat jij van mij naar huis mag is als je je snor een week kan laten staan
Humor is tijdens het lesgeven zeker mijn troef... Als een leerling BOEH roept als ik een liedje met ze ga zingen, kan ik ook de gemene juf uithangen en zeggen dat het getuigt van weinig respect, maar ik dien m liever van repliek om te laten merken dat ik wel goed ben maar niet gek
Nog een voorbeeld dan dat misschien in jullie ogen wat minder respectloos is:
Mevrohoooooooooouw...ik ben moe en heb geen zin, mag ik naar huis???
Jongen, de dag dat jij van mij naar huis mag is als je je snor een week kan laten staan
zaterdag 21 maart 2009 om 12:24
aanvulling op wurmpje: vaak bereik je met een grap veel sneller en beter wat je wil dan met "zeuren" of enorm de strenge juf uithangen.
Don't get me wrong, als een leerling te ver gaat in de klas krijgt hij of zij gewoon strafwerk hoor. Maar zelfs dat is niet het boek overschrijven, maar een opstel over een onnozel onderwerp.
Heb wel eens ouders gehad die mijn strafwerk NIET NUTTIG vonden...DUH!
Don't get me wrong, als een leerling te ver gaat in de klas krijgt hij of zij gewoon strafwerk hoor. Maar zelfs dat is niet het boek overschrijven, maar een opstel over een onnozel onderwerp.
Heb wel eens ouders gehad die mijn strafwerk NIET NUTTIG vonden...DUH!
zaterdag 21 maart 2009 om 12:27
Laatst een jongen tegen mij: Maar ik vind het zo oneerlijk dat ik wel moet blijven en hij niet!
Ik: Weet je wat pas oneerlijk is? ..en toen ben ik een relaas begonnen over vervelende klassen, nakijken, het docentensalaris, vervelende jongens die nooooit zin hebben "maar dan heb ik het natuurlijk niet over jou".
* het stomme is, dat begint dan heel grappig. Uiteindelijk heb ik een gesprek van een half uur met die jongen over wat hij zou willen doen when he's all grown up.
..geweldig toch?
Ik: Weet je wat pas oneerlijk is? ..en toen ben ik een relaas begonnen over vervelende klassen, nakijken, het docentensalaris, vervelende jongens die nooooit zin hebben "maar dan heb ik het natuurlijk niet over jou".
* het stomme is, dat begint dan heel grappig. Uiteindelijk heb ik een gesprek van een half uur met die jongen over wat hij zou willen doen when he's all grown up.
..geweldig toch?
zaterdag 21 maart 2009 om 13:41
quote:Lalein schreef op 21 maart 2009 @ 12:24:
aanvulling op wurmpje: vaak bereik je met een grap veel sneller en beter wat je wil dan met "zeuren" of enorm de strenge juf uithangen.
Don't get me wrong, als een leerling te ver gaat in de klas krijgt hij of zij gewoon strafwerk hoor.
Ja, dat bedoelde ik eigenlijk soort van over te brengen, maar vergat ik op te schrijven. Snap je?
De sfeer in de klas blijft ook gewoon veel positiever als je niet continue zit te zeuren en streng te zijn.
'Koekje dr bij?' levert bij mij vaak hetzelfde op als 'Stop eens met die gezelligheid en ga eens wat doen.'
Alleen in het eerste geval krijg je vaak een minder geirriteerd kind dan in het tweede geval.
En als lln dingen stohom/ohoneeeheelijk/saahaai vinden, dan bevestig ik gewoon bloedserieus dat ik ook stom/oneerlijk/saai ben, en dat ze er maar mee moeten leren leven. Klachten schriftelijk.
Heb ze ook al regelmatig aangeraden om op hun verjaardag/sinterklaas/kerstlijst een nieuwe docente te vragen.
Werkt ook prima.
aanvulling op wurmpje: vaak bereik je met een grap veel sneller en beter wat je wil dan met "zeuren" of enorm de strenge juf uithangen.
Don't get me wrong, als een leerling te ver gaat in de klas krijgt hij of zij gewoon strafwerk hoor.
Ja, dat bedoelde ik eigenlijk soort van over te brengen, maar vergat ik op te schrijven. Snap je?
De sfeer in de klas blijft ook gewoon veel positiever als je niet continue zit te zeuren en streng te zijn.
'Koekje dr bij?' levert bij mij vaak hetzelfde op als 'Stop eens met die gezelligheid en ga eens wat doen.'
Alleen in het eerste geval krijg je vaak een minder geirriteerd kind dan in het tweede geval.
En als lln dingen stohom/ohoneeeheelijk/saahaai vinden, dan bevestig ik gewoon bloedserieus dat ik ook stom/oneerlijk/saai ben, en dat ze er maar mee moeten leren leven. Klachten schriftelijk.
Heb ze ook al regelmatig aangeraden om op hun verjaardag/sinterklaas/kerstlijst een nieuwe docente te vragen.
Werkt ook prima.
zaterdag 21 maart 2009 om 14:03
wat een leuk topic.
ik ben nu in mijn tweedejaarsstage bezig en ik vind het ook erg moeilijk om leerlingen te 'straffen'. samen met mijn begeleider ben ik bezig om het stap voor stap op te bouwen (een soort escalatieladder). ik vind het lastig! maar in tegenstelling tot vorig jaar ben ik nu begonnen met 'streng' zijn en probeer ik steeds dat af te zwakken.
maar, meer tips zijn welkom!
ik ben nu in mijn tweedejaarsstage bezig en ik vind het ook erg moeilijk om leerlingen te 'straffen'. samen met mijn begeleider ben ik bezig om het stap voor stap op te bouwen (een soort escalatieladder). ik vind het lastig! maar in tegenstelling tot vorig jaar ben ik nu begonnen met 'streng' zijn en probeer ik steeds dat af te zwakken.
maar, meer tips zijn welkom!
zaterdag 21 maart 2009 om 14:18
Je kan idd beter streng beginnen en door het jaar heen als het goed voelt, de teugels een beetje laten vieren dan andersom.
Een van mijn collega's begon het jaar met de hippe jongen uithangen, nu heeft hij zijn klassen niet meer in bedwang, issie door de mand gevallen doordat hij alleen maar over zichzelf praat om leuk te worden gevonden en liggen de kids hopeloos achter omdat hij de controle kwijt is.
Een van mijn collega's begon het jaar met de hippe jongen uithangen, nu heeft hij zijn klassen niet meer in bedwang, issie door de mand gevallen doordat hij alleen maar over zichzelf praat om leuk te worden gevonden en liggen de kids hopeloos achter omdat hij de controle kwijt is.
zaterdag 21 maart 2009 om 15:23
quote:Lalein schreef op 21 maart 2009 @ 14:18:
Je kan idd beter streng beginnen en door het jaar heen als het goed voelt, de teugels een beetje laten vieren dan andersom.
Een van mijn collega's begon het jaar met de hippe jongen uithangen, nu heeft hij zijn klassen niet meer in bedwang, issie door de mand gevallen doordat hij alleen maar over zichzelf praat om leuk te worden gevonden en liggen de kids hopeloos achter omdat hij de controle kwijt is.
Daar ben ik het dan wel weer mee eens, in het begin de boel strak houden, en dan kun je later wel wat makkelijker worden.
De populaire gast uithangen heef totaal geen zin. De leerlingen willen zelf ook graag dat je goed orde houdt.
Je kan idd beter streng beginnen en door het jaar heen als het goed voelt, de teugels een beetje laten vieren dan andersom.
Een van mijn collega's begon het jaar met de hippe jongen uithangen, nu heeft hij zijn klassen niet meer in bedwang, issie door de mand gevallen doordat hij alleen maar over zichzelf praat om leuk te worden gevonden en liggen de kids hopeloos achter omdat hij de controle kwijt is.
Daar ben ik het dan wel weer mee eens, in het begin de boel strak houden, en dan kun je later wel wat makkelijker worden.
De populaire gast uithangen heef totaal geen zin. De leerlingen willen zelf ook graag dat je goed orde houdt.
zaterdag 21 maart 2009 om 17:00
Vorig jaar heb ik stage gelopen en aan het einde van het school jaar wat klassen gehad.
Vervolgens ben ik dit schooljaar op een andere middelbare school begonnen als docent en het gaat gelukkig veel beter dan vorig jaar!
Ik vind het wel erg vermoeiend en soms gaan lessen dan minder door de vermoeidheid en daar kan ik dan wel eens moedeloos van worden. Maar ja, kunt nou eenmaal niet de hele dag vlammen. Dit is een conclusie die ik nu kan stellen, maar zeker in het begin wilde ik alles zo goed doen, dat ik nooit tevreden kon zijn met de dingen die goed gingen. Dit gaat me nu beter af.
Ik denk dat volgend jaar veel dingen weer beter zullen gaan dan dit jaar. Sommige dingen heb ik dit jaar niet goed aangepakt, maar ja dat is dan maar zo. Ik ben een beginner en dat mag ik nu (eindelijk) ook van mezelf zijn.
Ik heb met veel klassen een goed, positief contact. Ik probeer vaart in de lessen te houden en ze goed te structureren. Hierdoor is er weinig ruimte voor verwarring en dat scheelt weer een aanleiding om niet mee te doen. Ik denk dat veel leerlingen mijn lessen saai vinden, maar dat is dan nu maar even zo. Ik wil daar zeker aan gaan werken, maar ik ben dit jaar vooral blij als ik de boel goed kan laten verlopen.
Ik heb het goed naar mijn zin op mijn school en ik vind dat ik 80% van mijn klassen goed genoeg onder de duim heb. Er is een goede werksituatie en een goede werksfeer, maar ze zullen bij mij vast wel meer vrijheid hebben, dan bij een ander.
Ik durf nu ook wel eens de teugels te laten vieren en lol te hebben met een klas. Dit komt de sfeer ten goede, maar ja je moet het wel durven want het kan ook verkeerd uitpakken.
Om even terug te komen op wat Leraar schreef:
quote:Leraar schreef op 21 maart 2009 @ 11:13:
Waar ik zelf veel meer tegenaan loop is dat er geen ruimte is om jezelf te ontwikkelen en ook niet om je werk te ontwikkelen. Het moet door de drukte altijd oppervlakkig, altijd haastig, nooit tijd voor bezinning, nooit tijd voor diepgang, nooit tijd voor inhoud of uitdaging. En de weinige tijd die je naast het 'oppervlakkig op de rails houden van je lessen' over hebt, wordt gevuld met surveillance en opvang van klassen. Ik krijg meer en meer het gevoel dat ik werk aan het doen ben dat eigenlijk ontzettend onder m'n niveau ligt.
Dit is iets waar ik bang voor ben. Op dit moment is alles nog erg uitdagend en ben je blij als je het weer hebt kunnen bolwerken, maar ik denk dat het altijd maar hollen en nergens aan toekomen je uiteindelijk tegen gaat staan. Je hebt zo weinig voldoening, lijkt me.
Als ik aan vrienden uitleg wat lesgeven inhoudt dan gebruik ik vaak het volgende beeld. Je bent iemand die heel veel borden op een stokje heeft draaien. Je moet ze steeds in de gaten houden en ze aande gang houden. Verslapt je aandacht dan valt er een bord kapot.
Als ik dit doortrek naar wat Leraar zegt dan lijkt het mij alsof hij wel de borden kan laten draaien, maar dat hij nooit tijd heeft om nieuwe borden te kopen, terwijl hij dat wel zo willen, maar het borden draaien opzich vraagt al alle aandacht en tijd.
Vervolgens ben ik dit schooljaar op een andere middelbare school begonnen als docent en het gaat gelukkig veel beter dan vorig jaar!
Ik vind het wel erg vermoeiend en soms gaan lessen dan minder door de vermoeidheid en daar kan ik dan wel eens moedeloos van worden. Maar ja, kunt nou eenmaal niet de hele dag vlammen. Dit is een conclusie die ik nu kan stellen, maar zeker in het begin wilde ik alles zo goed doen, dat ik nooit tevreden kon zijn met de dingen die goed gingen. Dit gaat me nu beter af.
Ik denk dat volgend jaar veel dingen weer beter zullen gaan dan dit jaar. Sommige dingen heb ik dit jaar niet goed aangepakt, maar ja dat is dan maar zo. Ik ben een beginner en dat mag ik nu (eindelijk) ook van mezelf zijn.
Ik heb met veel klassen een goed, positief contact. Ik probeer vaart in de lessen te houden en ze goed te structureren. Hierdoor is er weinig ruimte voor verwarring en dat scheelt weer een aanleiding om niet mee te doen. Ik denk dat veel leerlingen mijn lessen saai vinden, maar dat is dan nu maar even zo. Ik wil daar zeker aan gaan werken, maar ik ben dit jaar vooral blij als ik de boel goed kan laten verlopen.
Ik heb het goed naar mijn zin op mijn school en ik vind dat ik 80% van mijn klassen goed genoeg onder de duim heb. Er is een goede werksituatie en een goede werksfeer, maar ze zullen bij mij vast wel meer vrijheid hebben, dan bij een ander.
Ik durf nu ook wel eens de teugels te laten vieren en lol te hebben met een klas. Dit komt de sfeer ten goede, maar ja je moet het wel durven want het kan ook verkeerd uitpakken.
Om even terug te komen op wat Leraar schreef:
quote:Leraar schreef op 21 maart 2009 @ 11:13:
Waar ik zelf veel meer tegenaan loop is dat er geen ruimte is om jezelf te ontwikkelen en ook niet om je werk te ontwikkelen. Het moet door de drukte altijd oppervlakkig, altijd haastig, nooit tijd voor bezinning, nooit tijd voor diepgang, nooit tijd voor inhoud of uitdaging. En de weinige tijd die je naast het 'oppervlakkig op de rails houden van je lessen' over hebt, wordt gevuld met surveillance en opvang van klassen. Ik krijg meer en meer het gevoel dat ik werk aan het doen ben dat eigenlijk ontzettend onder m'n niveau ligt.
Dit is iets waar ik bang voor ben. Op dit moment is alles nog erg uitdagend en ben je blij als je het weer hebt kunnen bolwerken, maar ik denk dat het altijd maar hollen en nergens aan toekomen je uiteindelijk tegen gaat staan. Je hebt zo weinig voldoening, lijkt me.
Als ik aan vrienden uitleg wat lesgeven inhoudt dan gebruik ik vaak het volgende beeld. Je bent iemand die heel veel borden op een stokje heeft draaien. Je moet ze steeds in de gaten houden en ze aande gang houden. Verslapt je aandacht dan valt er een bord kapot.
Als ik dit doortrek naar wat Leraar zegt dan lijkt het mij alsof hij wel de borden kan laten draaien, maar dat hij nooit tijd heeft om nieuwe borden te kopen, terwijl hij dat wel zo willen, maar het borden draaien opzich vraagt al alle aandacht en tijd.
zaterdag 21 maart 2009 om 17:46
Wat een reacties al!! Heel leuk!
Uhhh waar zal ik beginnen. Ja dat streng beginnen, doe ik ook altijd. Ik heb hiervoor veel stage moeten lopen, waarbij ik ook steeds heel lastige groepen heb gehad en toen heb ik het genadeloos op mijn bord gekregen in de loop van het jaar. Dat overkomt me nooit meer, ik begin dus altijd erg streng.
Maar ik moet het eigenlijk wel blijven, omdat die klassen en school zo heftig zijn en dat vind ik soms zo vermoeiend. De leerlingen zijn ontzettend druk, kennen het woord 'nee' ook niet en willen altijd in discussie gaan. (De school en omgeving staan ook bekend als lastig.)
Spinster, ik geef je helemaal gelijk, natuurlijk zijn het groepen individuen. Zo heb ik nu een enorm sterke band met mijn mavo-groep, omdat ik veel interesse in hen heb en veel belangstelling toon.
Maar ik heb ook een klas die me echt probeert onderuit te halen. Die groep heb ik sinds een paar weken, misschien ligt het daaraan en moet ik mezelf nog bewijzen. Het is een keer gebeurd dat de hele klas een geintje met me uithaalde en dat iedereen me uitlachte, inclusief wijzende vingers. Het gebeurt voortdurend dat als ik me omdraai naar het bord, dat ik dan achter me gelach hoor, iets wat meteen ophoudt als ik me weer omdraai, dan kijken ze me schaapachtig aan.
Probeer dan een klas maar eens niet als 'zwaar en achter de ellebogen' te bestempelen Maar ik geef je ook gelijk dat de leerlingen elkaar in een groep wel versterken, maar mijn god, ik ga werkelijk met buikpijn naar die groep toe. Zelfverzekerder zijn, ja dat moet ook, maar leuk is anders
Verder lees ik heel veel dingen die me heel bekend voorkomen en dat vind ik erg prettig!
Rubber Ducky, wat jij zegt, heb ik ook, hetzij al veel minder als eerst, maar dat je wil dat alles maar goed gaat, maar dat houd je niet vol. Goed van je dat je nu in de gaten hebt, dat je een beginner mag zijn. Mooi gezegd!
Lalein, jij zei iets waar ik ook erg mee bezig ben. Niet streng zijn, maar duidelijk en consequent. Dat wil ik ook inderdaad, maar alleen structuur bieden en consequent zijn is niet genoeg. Ik moet er echt bovenop zitten, zeker als ik iets wil uitleggen waarbij ik wil dat de hele klas het hoort. Ik moet hierbij erg opletten dat ik niet boos word, maar soms helpt dat juist weer wel. Je kan moeilijk altijd waarschuwen met een glimlach toch? Dan komt het toch ook niet over, of juist wel? Hoe doe jij dit?
Sushi, bedankt voor je meedenken! Zitten ook dingen in waar ik zeker iets aan heb. En Leraar, fijn om te horen dat het vanzelf beter zal gaan allemaal Ik denk ook dat je naarmate de tijd vordert, meer zelfvertrouwen krijgt en dit dan ook uitstraalt. Ik ben hier wel mee aan het trainen, maar ben er nog niet! Maar als ik jou hoor, ligt het misschien meer aan de school en de strakke planning, of niet?
Uhhh waar zal ik beginnen. Ja dat streng beginnen, doe ik ook altijd. Ik heb hiervoor veel stage moeten lopen, waarbij ik ook steeds heel lastige groepen heb gehad en toen heb ik het genadeloos op mijn bord gekregen in de loop van het jaar. Dat overkomt me nooit meer, ik begin dus altijd erg streng.
Maar ik moet het eigenlijk wel blijven, omdat die klassen en school zo heftig zijn en dat vind ik soms zo vermoeiend. De leerlingen zijn ontzettend druk, kennen het woord 'nee' ook niet en willen altijd in discussie gaan. (De school en omgeving staan ook bekend als lastig.)
Spinster, ik geef je helemaal gelijk, natuurlijk zijn het groepen individuen. Zo heb ik nu een enorm sterke band met mijn mavo-groep, omdat ik veel interesse in hen heb en veel belangstelling toon.
Maar ik heb ook een klas die me echt probeert onderuit te halen. Die groep heb ik sinds een paar weken, misschien ligt het daaraan en moet ik mezelf nog bewijzen. Het is een keer gebeurd dat de hele klas een geintje met me uithaalde en dat iedereen me uitlachte, inclusief wijzende vingers. Het gebeurt voortdurend dat als ik me omdraai naar het bord, dat ik dan achter me gelach hoor, iets wat meteen ophoudt als ik me weer omdraai, dan kijken ze me schaapachtig aan.
Probeer dan een klas maar eens niet als 'zwaar en achter de ellebogen' te bestempelen Maar ik geef je ook gelijk dat de leerlingen elkaar in een groep wel versterken, maar mijn god, ik ga werkelijk met buikpijn naar die groep toe. Zelfverzekerder zijn, ja dat moet ook, maar leuk is anders
Verder lees ik heel veel dingen die me heel bekend voorkomen en dat vind ik erg prettig!
Rubber Ducky, wat jij zegt, heb ik ook, hetzij al veel minder als eerst, maar dat je wil dat alles maar goed gaat, maar dat houd je niet vol. Goed van je dat je nu in de gaten hebt, dat je een beginner mag zijn. Mooi gezegd!
Lalein, jij zei iets waar ik ook erg mee bezig ben. Niet streng zijn, maar duidelijk en consequent. Dat wil ik ook inderdaad, maar alleen structuur bieden en consequent zijn is niet genoeg. Ik moet er echt bovenop zitten, zeker als ik iets wil uitleggen waarbij ik wil dat de hele klas het hoort. Ik moet hierbij erg opletten dat ik niet boos word, maar soms helpt dat juist weer wel. Je kan moeilijk altijd waarschuwen met een glimlach toch? Dan komt het toch ook niet over, of juist wel? Hoe doe jij dit?
Sushi, bedankt voor je meedenken! Zitten ook dingen in waar ik zeker iets aan heb. En Leraar, fijn om te horen dat het vanzelf beter zal gaan allemaal Ik denk ook dat je naarmate de tijd vordert, meer zelfvertrouwen krijgt en dit dan ook uitstraalt. Ik ben hier wel mee aan het trainen, maar ben er nog niet! Maar als ik jou hoor, ligt het misschien meer aan de school en de strakke planning, of niet?
zaterdag 21 maart 2009 om 17:53
Mijn probleem is ook dat ik heel veel dingen mee naar huis neem. Ik kan 's avonds bijvoorbeeld nog met een naar gevoel denken aan het moment dat de leerlingen me zo sneaky wilden pakken. Dat de leerlingen druk zijn, niet willen luisteren en constant kletsen, daar kan ik wel mee leven. Dat is wel vermoeiend, maar goed. Met regels stellen, duidelijk en consequent zijn, en ze kort houden, is dat wel redelijk onder de duim te houden.
Maar dat sneaky gedrag, zoals het uitlachen zodra ik wegloop of me naar het bord omdraai, dat raakt me eigenlijk best. Dan denk ik, doe eens normaal, ze zijn meer dan tien jaar jonger dan jij! En toch en toch...
Hebben jullie dit ook of glijdt alles van jullie schouders zodra jullie naar huis gaan?
Maar dat sneaky gedrag, zoals het uitlachen zodra ik wegloop of me naar het bord omdraai, dat raakt me eigenlijk best. Dan denk ik, doe eens normaal, ze zijn meer dan tien jaar jonger dan jij! En toch en toch...
Hebben jullie dit ook of glijdt alles van jullie schouders zodra jullie naar huis gaan?
zaterdag 21 maart 2009 om 18:04
Als er iets rottigs gebeurt, neem ik dat ook mee naar huis.
Laatst had ik een akkefietje met wat meiden ( van 17 jaar, dus niet meer klein) die me uit hadden gescholden voor k*twijf, heel zachtjes maar ik had het toch gehoord. Hele toestand geworden, met de mentor erbij en zo.
Daar loop ik dan inderdaad het hele weekend mee rond. En dan vertellen veel collega's, dat zij ook allerlei problemen met die meiden hebben, dat helpt wel een beetje. Dat het echt aan hen ligt in dit geval.
Maar goed het blijft vervelend en verpest een hoop van je lesgeefplezier.
Laatst had ik een akkefietje met wat meiden ( van 17 jaar, dus niet meer klein) die me uit hadden gescholden voor k*twijf, heel zachtjes maar ik had het toch gehoord. Hele toestand geworden, met de mentor erbij en zo.
Daar loop ik dan inderdaad het hele weekend mee rond. En dan vertellen veel collega's, dat zij ook allerlei problemen met die meiden hebben, dat helpt wel een beetje. Dat het echt aan hen ligt in dit geval.
Maar goed het blijft vervelend en verpest een hoop van je lesgeefplezier.
zaterdag 21 maart 2009 om 18:07
Ja dat helpt wel he, als die meiden ook bekend staan als 'lastig'. Maar lijkt me ook heel vervelend hoor, als dat over je gezegd wordt! Terwijl je heel goed weet dat die meiden voornamelijk bezig zijn met zichzelf, het waarschijnlijk helemaal niet zo bedoelen enz. maar toch... Denk je thuis ook nog wel eens na over slechte lessen of zo?
