Werk & Studie
alle pijlers
Die steeds terugkerende behoefte om te stoppen met werken
dinsdag 24 maart 2009 om 21:56
Gek word ik van mezelf. Eens in de zoveel tijd krijg ik zo'n enorme drang om te stoppen met werken. Nu zit ik ook weer in zo'n fase, de vorige was een paar maanden terug toen ik na mijn zwangerschapsverlof weer gestart was met werken. Toen weet ik het nog aan de hormonen. Maar telkens als ik in zo'n fase zit kan ik aan niets anders denken, en dat werkt niet mee aan een gemotiveerde werkhouding.
Maar jee, stoppen met werken, dat doe je toch niet. Werken hoort er nu eenmaal bij in het leven. Je verdient je eigen geld, houdt je eigen broek op, bent niet afhankelijk van een man, geeft het goede voorbeeld aan je kinderen.
Je kunt niet altijd maar doen wat leuk is, en dus ook niet zomaar niet gaan werken.
En toch, de behoefte komt telkens weer terug.
En niet eens om echt nooit meer te werken, maar omdat ik het in mijn hoofd gehaald heb dat als ik niet meer werk, ik open sta voor nieuwe ideeen en dan vanzelf wel ontdek wat ik echt wil in het leven, qua werk.
Roepen jullie eens wat slims tegen me waar ik wat mee kan, of vraag me iets wat me aan het denken (richting een oplossing, denken doe ik wel genoeg op het moment ) zet?
Maar jee, stoppen met werken, dat doe je toch niet. Werken hoort er nu eenmaal bij in het leven. Je verdient je eigen geld, houdt je eigen broek op, bent niet afhankelijk van een man, geeft het goede voorbeeld aan je kinderen.
Je kunt niet altijd maar doen wat leuk is, en dus ook niet zomaar niet gaan werken.
En toch, de behoefte komt telkens weer terug.
En niet eens om echt nooit meer te werken, maar omdat ik het in mijn hoofd gehaald heb dat als ik niet meer werk, ik open sta voor nieuwe ideeen en dan vanzelf wel ontdek wat ik echt wil in het leven, qua werk.
Roepen jullie eens wat slims tegen me waar ik wat mee kan, of vraag me iets wat me aan het denken (richting een oplossing, denken doe ik wel genoeg op het moment ) zet?
dinsdag 24 maart 2009 om 23:37
quote:lapin schreef op 24 maart 2009 @ 23:10:
Morrie, ik heb niet alle reacties gelezen. Maar ik vraag me af waarom doe je het niet gewoon?
Hoe oud ben je? En kan je goed rondkomen van het salaris van je man?
Ik ben nu 46 en ik ben 6 jaar geleden gestopt met werken omdat wij (mijn man en ik) naar Zwitserland verhuisden. Mijn man kreeg hier een baan aangeboden. Ik was van plan om een jaar of 2/3 niets te doen en dan weer een baan te zoeken, maar ik ben nu 6 jaar verder en ik vind het zalig om niet meer iedere morgen de deur uit te hoeven. Voor het salaris hoef ik het niet te doen.
Wij hebben gemerkt dat het leven een stuk rustiger is als 1 van de 2 gewoon lekker thuis blijft en zorgt dat alles daar geregeld is.
Ik hou van koken, dus daar leef ik me iedere dag op uit. En mijn man is daar heel erg blij mee. Verder zorg ik ervoor dat ik doordeweeks alles gedaan heb zodat we in het weekend echt helemaal niets meer hoeven te doen.
Dat klinkt misschien heel erg saai, maar dat is het beslist niet.
Ik weet niet of ik nooit meer een baan ga zoeken, maar tot nu toe bevalt het me prima. Probeer het gewoon een tijdje.
Zelfde ervaring .Dacht ook nooit dat het mij zo lekker zou bevallen om niet meer te werken ,Een enkele keer doe ik wat administratie thuis er extra bij,maar dat is hooguit 5 uur per maand .Elke dag doe ik wel wat ,vriendinnen,hobby's,tuin ed
Totaal niet saai ,genoeg contacten .Heb er ook er gewoon aan toe gegeven,wilde ook niet meer werken .Geen gemekker vroeger toen de kinderen klein waren over opvang ed .Financieel is het te doen
Morrie, ik heb niet alle reacties gelezen. Maar ik vraag me af waarom doe je het niet gewoon?
Hoe oud ben je? En kan je goed rondkomen van het salaris van je man?
Ik ben nu 46 en ik ben 6 jaar geleden gestopt met werken omdat wij (mijn man en ik) naar Zwitserland verhuisden. Mijn man kreeg hier een baan aangeboden. Ik was van plan om een jaar of 2/3 niets te doen en dan weer een baan te zoeken, maar ik ben nu 6 jaar verder en ik vind het zalig om niet meer iedere morgen de deur uit te hoeven. Voor het salaris hoef ik het niet te doen.
Wij hebben gemerkt dat het leven een stuk rustiger is als 1 van de 2 gewoon lekker thuis blijft en zorgt dat alles daar geregeld is.
Ik hou van koken, dus daar leef ik me iedere dag op uit. En mijn man is daar heel erg blij mee. Verder zorg ik ervoor dat ik doordeweeks alles gedaan heb zodat we in het weekend echt helemaal niets meer hoeven te doen.
Dat klinkt misschien heel erg saai, maar dat is het beslist niet.
Ik weet niet of ik nooit meer een baan ga zoeken, maar tot nu toe bevalt het me prima. Probeer het gewoon een tijdje.
Zelfde ervaring .Dacht ook nooit dat het mij zo lekker zou bevallen om niet meer te werken ,Een enkele keer doe ik wat administratie thuis er extra bij,maar dat is hooguit 5 uur per maand .Elke dag doe ik wel wat ,vriendinnen,hobby's,tuin ed
Totaal niet saai ,genoeg contacten .Heb er ook er gewoon aan toe gegeven,wilde ook niet meer werken .Geen gemekker vroeger toen de kinderen klein waren over opvang ed .Financieel is het te doen
dinsdag 24 maart 2009 om 23:39
quote:lapin schreef op 24 maart 2009 @ 23:34:
[...]
Waar haal jij uit dat ik de huishoudster van mijn man ben? Ik ben geloof vergeten te vertellen dat er iedere week iemand komt om het huis schoon te maken.
Ik heb dit in overleg met mijn man gedaan. Ons leven is een stuk relaxter dan toen we nog allebei 40 uur per week werkten.
Ik heb nu tijd om andere mensen te helpen, mijn familie komt eens in de zoveel tijd hierheen waar ik dan alle tijd voor heb. En ik zou niet weten hoe we het zouden moeten combineren met de 2 honden die we hebben.
Ik snap dat als er financieel geen ruimte voor is dat je het dan wel uit je hoofd laat om vrijwillig thuis te blijven.
En mocht het ooit nodig zijn om weer een baan te zoeken, om wat voor reden dan ook, dan ben ik er van overtuigd dat ik zo weer een baan heb.Tenenkrommend dit. Wanneer is deze hersenverweking begonnen? Maar goed dat je alleen het voorbeeld geeft aan honden. Voel jij je écht een meerwaarde in de maatschappij, met je leven? Sorry, ik doe mijn best, maar ik kan hier gewoon niet normaal op reageren. Ik hou daar dus ook mee op. Eén ding scheelt: je wordt er zelf blij van. Dat neem ik dan maar van je aan.
[...]
Waar haal jij uit dat ik de huishoudster van mijn man ben? Ik ben geloof vergeten te vertellen dat er iedere week iemand komt om het huis schoon te maken.
Ik heb dit in overleg met mijn man gedaan. Ons leven is een stuk relaxter dan toen we nog allebei 40 uur per week werkten.
Ik heb nu tijd om andere mensen te helpen, mijn familie komt eens in de zoveel tijd hierheen waar ik dan alle tijd voor heb. En ik zou niet weten hoe we het zouden moeten combineren met de 2 honden die we hebben.
Ik snap dat als er financieel geen ruimte voor is dat je het dan wel uit je hoofd laat om vrijwillig thuis te blijven.
En mocht het ooit nodig zijn om weer een baan te zoeken, om wat voor reden dan ook, dan ben ik er van overtuigd dat ik zo weer een baan heb.Tenenkrommend dit. Wanneer is deze hersenverweking begonnen? Maar goed dat je alleen het voorbeeld geeft aan honden. Voel jij je écht een meerwaarde in de maatschappij, met je leven? Sorry, ik doe mijn best, maar ik kan hier gewoon niet normaal op reageren. Ik hou daar dus ook mee op. Eén ding scheelt: je wordt er zelf blij van. Dat neem ik dan maar van je aan.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:39
quote:mamzelle schreef op 24 maart 2009 @ 23:34:
Ik snap Rider wel. Overigens zijn er ook mannen die alleen werken als ze er zin in hebben maar die krijgen dan toch een ander etiket toebedeeld dan huisvrouwen.
Ben wel erg blij met de mogelijkheid om te kiezen, persoonlijk. Die zouden mannen ook moeten nemen. En dat doen ze ook, zij het dat ze daarbij meer uren voor hun rekening nemen (en minder verzorging van de kinderen) dan vrouwen.Mannen "nemen" die mogelijkheid over het algemeen veel minder, om de simpele reden dat zowel mannen als vrouwen het vrij massaal normaal blijken te vinden dat hij voor het (hoofd)inkomen zorgt. Dat heeft geen ene reet met emancipatie te maken, maar juist met een totaal gebrek daar aan. Vrouwen die de luxe hebben zo ongeëmancipeerd in het leven te staan gun ik dat overigens méér dan van harte hoor. Ik verbaas me over vrouwen die zoveel financieel risico nemen, en ik verbaas me over mannen die zo ongelijkwaardig in een relatie willen staan. Maar ik gun ieder het leven dat hij of zij kiest hoor.
Ik snap Rider wel. Overigens zijn er ook mannen die alleen werken als ze er zin in hebben maar die krijgen dan toch een ander etiket toebedeeld dan huisvrouwen.
Ben wel erg blij met de mogelijkheid om te kiezen, persoonlijk. Die zouden mannen ook moeten nemen. En dat doen ze ook, zij het dat ze daarbij meer uren voor hun rekening nemen (en minder verzorging van de kinderen) dan vrouwen.Mannen "nemen" die mogelijkheid over het algemeen veel minder, om de simpele reden dat zowel mannen als vrouwen het vrij massaal normaal blijken te vinden dat hij voor het (hoofd)inkomen zorgt. Dat heeft geen ene reet met emancipatie te maken, maar juist met een totaal gebrek daar aan. Vrouwen die de luxe hebben zo ongeëmancipeerd in het leven te staan gun ik dat overigens méér dan van harte hoor. Ik verbaas me over vrouwen die zoveel financieel risico nemen, en ik verbaas me over mannen die zo ongelijkwaardig in een relatie willen staan. Maar ik gun ieder het leven dat hij of zij kiest hoor.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:39
Morrie, zou je bijvoorbeeld met een coach in kaart kunnen brengen wat je kunt en wat je wilt? En hoe je daarmee meer lol in je werk kunt krijgen? Het lijkt me een mooi afgebakend project, een aantal gesprekken, zodat je snel een idee krijgt welke kant je met je werk op kunt gaan. Een andere werkgever, een andere baan of misschien wel deze baan bij deze werkgever, die je op een andere manier gaat bekijken.
Want al dat piekeren over stoppen of niet, werk leuk of niet, vreet ook energie! En echt een paar weken op de heide nadenken en diep in jezelf graven, dat zit er met een klein kindje in de buurt ook niet echt in denk ik.
Want al dat piekeren over stoppen of niet, werk leuk of niet, vreet ook energie! En echt een paar weken op de heide nadenken en diep in jezelf graven, dat zit er met een klein kindje in de buurt ook niet echt in denk ik.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:40
Dat boek van die parachute heb ik al vaker voorbij zien komen. Ik denk dat ik nu maar eens spijkers met koppen moet gaan slaan en het moet aanschaffen (en dan zou ik er bijna weer achteraan typen dat ik betwijfel of een boek me kan helpen met mijn keuze, maar dat doe ik niet want als ik niets doe en alles afserveer, kom ik nooit een stap verder ).
dinsdag 24 maart 2009 om 23:41
quote:Spinster schreef op 24 maart 2009 @ 23:39:
[...]
Tenenkrommend dit. Wanneer is deze hersenverweking begonnen? Maar goed dat je alleen het voorbeeld geeft aan honden. Voel jij je écht een meerwaarde in de maatschappij, met je leven? Sorry, ik doe mijn best, maar ik kan hier gewoon niet normaal op reageren. Ik hou daar dus ook mee op. Eén ding scheelt: je wordt er zelf blij van. Dat neem ik dan maar van je aan.
Vervelend voor je dat je je er zo aan ergert.
Feit is dat ik die 'meerwaarde voor de maatschappij' niet zo belangrijk vind. En je kan het ook zo bekijken, ik laat een baan vrij voor iemand die het echt nodig heeft.
[...]
Tenenkrommend dit. Wanneer is deze hersenverweking begonnen? Maar goed dat je alleen het voorbeeld geeft aan honden. Voel jij je écht een meerwaarde in de maatschappij, met je leven? Sorry, ik doe mijn best, maar ik kan hier gewoon niet normaal op reageren. Ik hou daar dus ook mee op. Eén ding scheelt: je wordt er zelf blij van. Dat neem ik dan maar van je aan.
Vervelend voor je dat je je er zo aan ergert.
Feit is dat ik die 'meerwaarde voor de maatschappij' niet zo belangrijk vind. En je kan het ook zo bekijken, ik laat een baan vrij voor iemand die het echt nodig heeft.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:42
quote:rider schreef op 24 maart 2009 @ 23:30:
[...]
Dat lijkt me tamelijk naief. Mijn waarneming is in ieder geval totaal anders. Nogal wat vrouwen en mannen vinden het blijkbaar volstrekt normaal dat de man voor het inkomen zorgt, en de vrouw een hobby heeft. Als je de gevolgen daarvan accepteert, prima natuurlijk. Maar het blijft me verbazen.Maar dat wil nog niet zeggen dat het geen gezamelijke beslissing is.
[...]
Dat lijkt me tamelijk naief. Mijn waarneming is in ieder geval totaal anders. Nogal wat vrouwen en mannen vinden het blijkbaar volstrekt normaal dat de man voor het inkomen zorgt, en de vrouw een hobby heeft. Als je de gevolgen daarvan accepteert, prima natuurlijk. Maar het blijft me verbazen.Maar dat wil nog niet zeggen dat het geen gezamelijke beslissing is.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:42
Goed zo, geef het eens een kans. En als je het niks vindt, leg je het gewoon weg en probeer je het over een andere boeg. Niet meteen zevenmijlslaarzen (acuut baan opzeggen ná ál een héle grote verandering in je leven) maar gewoon met je voetjes in de aarde kijken wat de dag je brengt.
@ Morrie dus, over het boek lezen.
@ Morrie dus, over het boek lezen.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:43
quote:lapin schreef op 24 maart 2009 @ 23:41:
[...]
Vervelend voor je dat je je er zo aan ergert.
Feit is dat ik die 'meerwaarde voor de maatschappij' niet zo belangrijk vind. En je kan het ook zo bekijken, ik laat een baan vrij voor iemand die het echt nodig heeft. Creatief ben je wel, dat moet ik je nageven. Jammer dat je daar ook al niks mee doet.
[...]
Vervelend voor je dat je je er zo aan ergert.
Feit is dat ik die 'meerwaarde voor de maatschappij' niet zo belangrijk vind. En je kan het ook zo bekijken, ik laat een baan vrij voor iemand die het echt nodig heeft. Creatief ben je wel, dat moet ik je nageven. Jammer dat je daar ook al niks mee doet.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:44
quote:Pammie schreef op 24 maart 2009 @ 23:42:
[...]
Maar dat wil nog niet zeggen dat het geen gezamelijke beslissing is.
Ik denk dat het niet echt een gezamelijke beslissing is in een maatschappij waar het volstrekt normaal is dat een vrouw zich financieel compleet afhankelijk maakt van een man, maar een man een mislukking is als hij niet financieel de zorg voor zichzelf en zijn gezin op zich neemt.
En nogmaals, het maakt mij echt niets uit. Mensen moeten doen waar ze zich gelukkig bij voelen. Ik verbaas me alleen over de keuze van mensen om zo ongelijkwaardig in een relatie te staan, en zoveel financieel risico te nemen.
[...]
Maar dat wil nog niet zeggen dat het geen gezamelijke beslissing is.
Ik denk dat het niet echt een gezamelijke beslissing is in een maatschappij waar het volstrekt normaal is dat een vrouw zich financieel compleet afhankelijk maakt van een man, maar een man een mislukking is als hij niet financieel de zorg voor zichzelf en zijn gezin op zich neemt.
En nogmaals, het maakt mij echt niets uit. Mensen moeten doen waar ze zich gelukkig bij voelen. Ik verbaas me alleen over de keuze van mensen om zo ongelijkwaardig in een relatie te staan, en zoveel financieel risico te nemen.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:46
quote:rider schreef op 24 maart 2009 @ 23:39:
[...]
Mannen "nemen" die mogelijkheid over het algemeen veel minder, om de simpele reden dat zowel mannen als vrouwen het vrij massaal normaal blijken te vinden dat hij voor het (hoofd)inkomen zorgt. Dat heeft geen ene reet met emancipatie te maken, maar juist met een totaal gebrek daar aan. Vrouwen die de luxe hebben zo ongeëmancipeerd in het leven te staan gun ik dat overigens méér dan van harte hoor. Ik verbaas me over vrouwen die zoveel financieel risico nemen, en ik verbaas me over mannen die zo ongelijkwaardig in een relatie willen staan. Maar ik gun ieder het leven dat hij of zij kiest hoor.
Ik denk dat het voor sommige mannen ook wel een statussymbool is, dat ze hun vrouw / gezin kunnen onderhouden, want dat doen 'echte mannen' immers? En ik denk dat sommige mannen het wel lekker vinden, iemand die totaal geen bedreiging is in wat voor opzicht dan ook.
Verder, helemaal eens. Ook wat betreft het gunnen.
[...]
Mannen "nemen" die mogelijkheid over het algemeen veel minder, om de simpele reden dat zowel mannen als vrouwen het vrij massaal normaal blijken te vinden dat hij voor het (hoofd)inkomen zorgt. Dat heeft geen ene reet met emancipatie te maken, maar juist met een totaal gebrek daar aan. Vrouwen die de luxe hebben zo ongeëmancipeerd in het leven te staan gun ik dat overigens méér dan van harte hoor. Ik verbaas me over vrouwen die zoveel financieel risico nemen, en ik verbaas me over mannen die zo ongelijkwaardig in een relatie willen staan. Maar ik gun ieder het leven dat hij of zij kiest hoor.
Ik denk dat het voor sommige mannen ook wel een statussymbool is, dat ze hun vrouw / gezin kunnen onderhouden, want dat doen 'echte mannen' immers? En ik denk dat sommige mannen het wel lekker vinden, iemand die totaal geen bedreiging is in wat voor opzicht dan ook.
Verder, helemaal eens. Ook wat betreft het gunnen.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:47
quote:Spinster schreef op 24 maart 2009 @ 23:43:
[...]
Creatief ben je wel, dat moet ik je nageven. Jammer dat je daar ook al niks mee doet.
Maar alle gekheid op een stokje, wat is jouw probleem nou eigenlijk?
Wat boeit het jou dat ik niet hoef te werken en daar geen probleem mee heb? Doe ik jou daarmee ergens in tekort?
Ik snap al dit gezeik totaal niet.
[...]
Creatief ben je wel, dat moet ik je nageven. Jammer dat je daar ook al niks mee doet.
Maar alle gekheid op een stokje, wat is jouw probleem nou eigenlijk?
Wat boeit het jou dat ik niet hoef te werken en daar geen probleem mee heb? Doe ik jou daarmee ergens in tekort?
Ik snap al dit gezeik totaal niet.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:47
quote:lapin schreef op 24 maart 2009 @ 23:44:
[...]
Wat wil je dan? Namen van de bedrijven die me een baan aan hebben geboden?
Ik wil niks. Ik hoor alleen rokers ook wel vaker zeggen dat ze zo zouden kunnen stoppen, als ze maar willen.
Uit wat je over jezelf (en je honden) schreef, komt niet direct het beeld van een enorme kanshebber op de arbeidsmakrt naar voren. Mij maakt het niks uit, en of je "nuttig voor de maatschappij" bent of niet boeit me echt minder dan niks. Ik denk alleen dat het voor jezelf best interessant zou kunnen zijn om eens te testen of de dingen waar je zo zeker van denkt te zijn ook echt zo zeker zijn.
Maak je geen zorgen, ik heb niet de minste illusie dat je er iets mee doet hoor.
[...]
Wat wil je dan? Namen van de bedrijven die me een baan aan hebben geboden?
Ik wil niks. Ik hoor alleen rokers ook wel vaker zeggen dat ze zo zouden kunnen stoppen, als ze maar willen.
Uit wat je over jezelf (en je honden) schreef, komt niet direct het beeld van een enorme kanshebber op de arbeidsmakrt naar voren. Mij maakt het niks uit, en of je "nuttig voor de maatschappij" bent of niet boeit me echt minder dan niks. Ik denk alleen dat het voor jezelf best interessant zou kunnen zijn om eens te testen of de dingen waar je zo zeker van denkt te zijn ook echt zo zeker zijn.
Maak je geen zorgen, ik heb niet de minste illusie dat je er iets mee doet hoor.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:49
quote:lapin schreef op 24 maart 2009 @ 23:47:
[...]
Maar alle gekheid op een stokje, wat is jouw probleem nou eigenlijk?
Wat boeit het jou dat ik niet hoef te werken en daar geen probleem mee heb? Doe ik jou daarmee ergens in tekort?
Ik snap al dit gezeik totaal niet.Wat dat betreft delen we iets. Ik begrijp jou niet en ik vind de mogelijke consequenties van jouw keuzes gezeik, mocht je ooit in de shit belanden hierdoor.
[...]
Maar alle gekheid op een stokje, wat is jouw probleem nou eigenlijk?
Wat boeit het jou dat ik niet hoef te werken en daar geen probleem mee heb? Doe ik jou daarmee ergens in tekort?
Ik snap al dit gezeik totaal niet.Wat dat betreft delen we iets. Ik begrijp jou niet en ik vind de mogelijke consequenties van jouw keuzes gezeik, mocht je ooit in de shit belanden hierdoor.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:49
quote:Spinster schreef op 24 maart 2009 @ 23:47:
Uit mijn hoofd is die van 2009 meer toegespitst op het huisige ec. klimaat en hoort het werkboek nog bij de vorige niet-geactualiseerde editie. Ik zou sowieso het boek bestellen en evt. als extraatje het werkboek.Dat klopt, het boek van dit jaar is toegepitst op dit klimaat. Ik bestel dat boek gewoon en het werkboek kan altijd later nog.
Uit mijn hoofd is die van 2009 meer toegespitst op het huisige ec. klimaat en hoort het werkboek nog bij de vorige niet-geactualiseerde editie. Ik zou sowieso het boek bestellen en evt. als extraatje het werkboek.Dat klopt, het boek van dit jaar is toegepitst op dit klimaat. Ik bestel dat boek gewoon en het werkboek kan altijd later nog.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:50
quote:Margaretha2 schreef op 24 maart 2009 @ 23:46:
[...]
Ik denk dat het voor sommige mannen ook wel een statussymbool is, dat ze hun vrouw / gezin kunnen onderhouden, want dat doen 'echte mannen' immers?Ik denk het ook, zeker.quote:En ik denk dat sommige mannen het wel lekker vinden, iemand die totaal geen bedreiging is in wat voor opzicht dan ook. en ook dat denk ik ook.
Maar het verbaast me nog steeds. Te veel "Opzij" gelezen, en van huis uit geleerd dat je verantwoordelijkheid voor jezelf neemt, hoe dan ook, denk ik. Rare opvoeding, waardoor ik me nog dagelijks kan verbazen over wat heel normaal schijnt te zijn.
quote:Verder, helemaal eens. Ook wat betreft het gunnen.
[...]
Ik denk dat het voor sommige mannen ook wel een statussymbool is, dat ze hun vrouw / gezin kunnen onderhouden, want dat doen 'echte mannen' immers?Ik denk het ook, zeker.quote:En ik denk dat sommige mannen het wel lekker vinden, iemand die totaal geen bedreiging is in wat voor opzicht dan ook. en ook dat denk ik ook.
Maar het verbaast me nog steeds. Te veel "Opzij" gelezen, en van huis uit geleerd dat je verantwoordelijkheid voor jezelf neemt, hoe dan ook, denk ik. Rare opvoeding, waardoor ik me nog dagelijks kan verbazen over wat heel normaal schijnt te zijn.
quote:Verder, helemaal eens. Ook wat betreft het gunnen.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:51
Rider, ik ken genoeg verhalen van mannen die hun werk zo indelen dat hun vrouw haar leven er maar omheen moet vouwen. Juist carrieretijgers zijn maar wat blij met zo'n thuisbasis.
Ik ken ook mannen die min of meer parttime werken (chapeau!) en mannen die het er maar bij laten zitten maar ja, die laatsten krijgen daar dan wel een stigma mee, een man die niet werkt wordt niet serieus genomen, vooral niet als ' ie dan ook nog een grote mond heeft.
Morrie, probeer de chaos in je hoofd in steekwoorden op te schrijven. Met welke doelgroep (mensen, objecten) zou je willen werken? Welke soort werkzaamheden spreken je aan? Afwisselend/regelmatig?
Ik ben bang dat het op dit moment de druk van je gezin is die je te vol maakt. Hoe veel kinderen heb je? Onderschat de impact van zo'n gezin niet, er zijn mensen die dat fluitend combineren met werk, er zijn mensen die daar meer moeite mee hebben.
Een coach gaat toch (ook) vragen wat je wil, dus lijkt het me handiger dat je zelf al wat voorwerk doet. Al zijn er nog altijd de beroepskeuzetesten (ik herinner me die van de middelbare school nog heel best.. efficient ding waarmee je steeds tussen een aantal mogelijkheden moet kiezen en dan rolt er iets uit).
Ik ken ook mannen die min of meer parttime werken (chapeau!) en mannen die het er maar bij laten zitten maar ja, die laatsten krijgen daar dan wel een stigma mee, een man die niet werkt wordt niet serieus genomen, vooral niet als ' ie dan ook nog een grote mond heeft.
Morrie, probeer de chaos in je hoofd in steekwoorden op te schrijven. Met welke doelgroep (mensen, objecten) zou je willen werken? Welke soort werkzaamheden spreken je aan? Afwisselend/regelmatig?
Ik ben bang dat het op dit moment de druk van je gezin is die je te vol maakt. Hoe veel kinderen heb je? Onderschat de impact van zo'n gezin niet, er zijn mensen die dat fluitend combineren met werk, er zijn mensen die daar meer moeite mee hebben.
Een coach gaat toch (ook) vragen wat je wil, dus lijkt het me handiger dat je zelf al wat voorwerk doet. Al zijn er nog altijd de beroepskeuzetesten (ik herinner me die van de middelbare school nog heel best.. efficient ding waarmee je steeds tussen een aantal mogelijkheden moet kiezen en dan rolt er iets uit).
