Werk & Studie alle pijlers

Hoogbegaafd en weinig aansluiting (onderwijs)

29-11-2023 11:16 397 berichten
Ik weet dat topics over hoogbegaafdheid niet altijd even soepel lopen, maar ik hoop op herkenning en adviezen.

Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.

Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.

Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.

Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?

PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
Enchine schreef:
09-12-2023 18:07
Pandemic is het leuk vind ik.
Die is het hier nooit geworden, niet leuk met zijn tweeën.
anoniem_65e068bdece4c wijzigde dit bericht op 09-12-2023 18:14
1.54% gewijzigd
Moiren schreef:
09-12-2023 18:09
Die is herbier nooit geworden, niet leuk met zijn tweeën.
Te snel gereageerd, is inderdaad niet leuk met twee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb net kites gehaald.

We hebben hier een spellen winkel waar je naar binnen kunt met een vraag (een spel waarbij je samen tegen het spel speelt) en de tips, adviezen en aanraders vliegen je om de oren van personeel en klanten.

Kites is een kaartspel waarmee je de zandlopers laat blijven lopen waarmee je de kites vliegend moet zien te houden. Klonk heel leuk.

Ik hoop dat er zo'n zelfde winkel in je buurt is, anders wil ik wel vragen bij onze winkel.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Koken is hier ook wel een goede. Recept kiezen, boodschappenlijst maken, met het juiste thuis komen. Koken, goede volgorde. Er gaat ook weleens wat mis, dus heel leerzaam.
Hier ook een spellenwinkel waar je alles mag proberen en er alle tijd voor je genomen wordt. Is echt een aanrader. Mijn kinderen willen geen spellen meer, maar we hebben een tijd lang heel veel gespeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat zijn leuke dingen. Ik heb een kast vol spellen maar het is eigenlijk pas het laatste half jaar wat aan het worden. Voorheen vond hij het veel te spannend.
Toen hij nog klein was had ik Krokoloco gekocht. Toen hij een kaartje bij mij mocht wegpakken begon hij hartverscheurend te huilen omdat hij had bedacht dat dat zó erg was voor mij. Daarna heeft hij alles met een competitie-element geweigerd. Of eens per jaar geprobeerd, met 5 minuten GROOT verdriet en dan ging het weer de kast in.

Dus ja nu doen we alles samen met de kaarten open en elkaar helpen, en spelen we altijd door tot we beiden uit zijn. :D
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook HB maar heb geleerd gewoon mijn mond te houden. Iedereen is oververmoeid, weer een zoveelste aanpassing of verandering heeft niemand zin in. De eerste jaren klaagde ik over inefficiente vergaderingen en niet doorpakken van leiding bij veelplegers. Nu besef ik dat mijn mening toch genegeerd wordt, dus ik zeg maar niks meer.
Frizz schreef:
10-12-2023 09:34
Dat zijn leuke dingen. Ik heb een kast vol spellen maar het is eigenlijk pas het laatste half jaar wat aan het worden. Voorheen vond hij het veel te spannend.
Toen hij nog klein was had ik Krokoloco gekocht. Toen hij een kaartje bij mij mocht wegpakken begon hij hartverscheurend te huilen omdat hij had bedacht dat dat zó erg was voor mij. Daarna heeft hij alles met een competitie-element geweigerd. Of eens per jaar geprobeerd, met 5 minuten GROOT verdriet en dan ging het weer de kast in.

Dus ja nu doen we alles samen met de kaarten open en elkaar helpen, en spelen we altijd door tot we beiden uit zijn. :D
Zou je willen dat hij het wel leert?
Cunoesse schreef:
10-12-2023 13:42
Ik ben ook HB maar heb geleerd gewoon mijn mond te houden. Iedereen is oververmoeid, weer een zoveelste aanpassing of verandering heeft niemand zin in. De eerste jaren klaagde ik over inefficiente vergaderingen en niet doorpakken van leiding bij veelplegers. Nu besef ik dat mijn mening toch genegeerd wordt, dus ik zeg maar niks meer.
Vergaderingen staan of vallen met diegene die ze leidt. Wij hadden op het werk superefficiënte vergaderingen, die met heel efficiënt geleid werden. Niet gezellig, geen tijd voor randzaken of details, maar altijd binnen een uur afgerond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
10-12-2023 14:10
Zou je willen dat hij het wel leert?

Och ja. Maar het staat zeker niet hoog op mijn prioriteitenlijstje.
Wat ik heb gemerkt is dat hij zich wanneer zijn welbevinden goed is op al dit soort gebieden ontwikkelt.
Hij is maar moeilijk leerbaar wanneer ik of een ander bedenkt dat hij zich op een bepaald vlak dient te ontwikkelen. Het werkt veel beter hem vertrouwen te geven en aan te sluiten bij zijn eigen ontwikkelingsbehoefte. En in deze periode is hij eigenlijk amper leerbaar, ik ben nu meer een soort traumasensitieve therapeut, die de hele dag co-regulatie en psycho-educatie biedt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz zo herkenbaar!
Hier thuis kunnen we ook niet tegen elkaar spelen. Ligretto is fantastisch, vol snel schakelen.
Maar omdat het niet om de beurt is, maar tegelijkertijd, vlogen de kaarten mij om de oren van frustratie en woede. Ook dat invoelen herken ik.

Pas nu hij via YouTube kijkt hoe je roblox speelt en de YouTuber soms af gaat, kijkt hij hoe die reageert en begint wat meer incasseringsvermogen te ontwikkelen. Maar nog altijd is het huis veel te klein als hij een Fout maakt. Dan ontploft hij. Heel lastig omdat het soms zo'n kleine correctie is wat hij dan opblaast in een nanoseconde dat ik geen reactietijd meer heb.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja jammer hè! En ik heb zelf ook nooit een competitieve houding aangenomen of iets dergelijks, maar de gevoeligheid is zó groot.
En zelf ‘hard’ zijn levert alleen maar een compleet angstig en verloren kind op, meteen in zijn reptielenbrein en dan leer je toch niks.
Frizz schreef:
10-12-2023 14:49
Och ja. Maar het staat zeker niet hoog op mijn prioriteitenlijstje.
Wat ik heb gemerkt is dat hij zich wanneer zijn welbevinden goed is op al dit soort gebieden ontwikkelt.
Hij is maar moeilijk leerbaar wanneer ik of een ander bedenkt dat hij zich op een bepaald vlak dient te ontwikkelen. Het werkt veel beter hem vertrouwen te geven en aan te sluiten bij zijn eigen ontwikkelingsbehoefte. En in deze periode is hij eigenlijk amper leerbaar, ik ben nu meer een soort traumasensitieve therapeut, die de hele dag co-regulatie en psycho-educatie biedt.
Het is ook geen vaardigheid die je nodig hebt om te overleven ;)
Heb jij een beetje ondersteuning?
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
10-12-2023 15:05
Het is ook geen vaardigheid die je nodig hebt om te overleven ;)
Heb jij een beetje ondersteuning?

Daarom.
Amper tot geen ondersteuning. Het systeem heeft me alvast weggezet als overbeschermende moeder die niet wil meewerken aan een ASS-diagnose.
Maar gelukkig hebben we wél twee kundige therapeuten en heb ik een hele fijne MEE-mevrouw.
Ik zeg maar gewoon tegen mezelf: dag voor dag, stap voor stap. Zo is het te behappen. En ik heb gelukkig een fantastische werkgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier willen ze ook graag ASS op hem plakken. Dat is het gewoon echt niet. Echt niet. Het is een complexe binnenwereld die al zoveel energie kost dat we thuis niet heel veel doen, zo lijkt het. Maar we doen eigenlijk heel veel, want we aanschouwen de wereld en kijken vooral achter de schermen hoe de wereld in elkaar steekt. Waarom dingen zijn zoals ze zijn, mensen doen zoals ze doen. We hebben Grote Gesprekken die niet zouden misstaan in college filosofie. Diepgaande 'hoe is het ontstaan' gesprekken. Dat hoofd is niet stil. Dus is het reptielen brein een veilige plek als hij overstroomd. Maar dat is geen ASS.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Frizz schreef:
10-12-2023 15:11
Daarom.
Amper tot geen ondersteuning. Het systeem heeft me alvast weggezet als overbeschermende moeder die niet wil meewerken aan een ASS-diagnose.
Maar gelukkig hebben we wél twee kundige therapeuten en heb ik een hele fijne MEE-mevrouw.
Ik zeg maar gewoon tegen mezelf: dag voor dag, stap voor stap. Zo is het te behappen. En ik heb gelukkig een fantastische werkgever.
Oja, de ASS kaart. Fijn dat je ook mensen hebt die naast je staan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom is dat toch hè, dat het dan ASS ‘moet’ zijn. Maakt dat het begrijpelijk?
Ik ga verdorie regelmatig zelf twijfelen, maar als ik dan weer al het gedrag naast de literatuur leg is het ECHT (u)hb met trauma.

Maar als moeder met nota bene zelf nogal wat werkervaring met gedragssproblematiek, hb, trauma en thuiszitters heb je vast geen gelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Omdat kind star en rigide reageert op veranderingen en omdat het graag van de regels is.

Net als ASS.

Dus ASS it is! 😩
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Frizz schreef:
10-12-2023 15:40
Waarom is dat toch hè, dat het dan ASS ‘moet’ zijn. Maakt dat het begrijpelijk?
Ik ga verdorie regelmatig zelf twijfelen, maar als ik dan weer al het gedrag naast de literatuur leg is het ECHT (u)hb met trauma.

Maar als moeder met nota bene zelf nogal wat werkervaring met gedragssproblematiek, hb, trauma en thuiszitters heb je vast geen gelijk.
Wij troffen op zoons 14de een hele fijne psychiater ivm stemmingsproblemen. Zij gaf aan ASS niet uit te sluiten, maar dat pas te willen onderzoeken als hij nadat stemming op orde was nog steeds tegen problemen aan liep.
Doorverwezen naar een behandelaar hier in de buurt. Eerste wat ze doen: test afnemen voor ASS (wist ik niet). Kind briesend uit de test, want dachten die domme trutten nou echt niet dat hij niet doorhad dat ze hem ASS probeerden op te dringen? Dat was gelijk einde open staan voor welke hulp dan ook.
Was met de dames ook geen gesprek over te voeren trouwens. Zij wisten het immers beter dan dé kinderpsychiater in Nederland. Kind briesend weg, ik briesend weg, ex bleef netjes meewerken met alles, want door hun opgedrongen oudergesprekken (die ooit eerder zijn geweest en gestopt zijn ivm geen veilige situatie voor mij kunnen bieden).
Moeder staat niet open voor hulp en belemmert hulpverlening aan kind. Toen was ik al in het dikke vinger stadium ;-D
Doreia* schreef:
10-12-2023 15:44
Omdat kind star en rigide reageert op veranderingen en omdat het graag van de regels is.

Net als ASS.

Dus ASS it is! 😩
Vergeet de hyperfocus op interesses niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is toch vreselijk? Dat je als moeder zó behandelt wordt?
Ik heb er dus ook al een de laan uitgestuurd wegens ongeveer dergelijke acties (en meer).

Het is een beetje jammer voor hun maar gelukkig voor mijn kind dat ik echt heel veel kennis heb van jeugdhulp en het systeem.
Nu nog zien hoe ernstig me dat aangerekend gaat worden, want naar zo’n ASS-mevrouw ga ik hem natuurlijk niet sturen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dit een heel fijn document trouwens.

https://www.anneliesspek.nl/wp-content/ ... 092023.pdf
Ik moet overigens bekennen dat ik zelf hier ook regelmatig denk aan ASS. En bij jongste denk ik vaak aan ADHD. Er is tot nu toe geen echte reden om een onderzoek in te zetten en ik zou dan nog steeds dezelfde aanpak hanteren. Vooralsnog zou een diagnose voor ons geen verschil maken cq voordeel bieden.

Ik verander over dit soort onderwerpen continu van mening, dus best kans dat ik over een jaar een andere mening heb ;-D.
Frizz schreef:
10-12-2023 15:04
Ja jammer hè! En ik heb zelf ook nooit een competitieve houding aangenomen of iets dergelijks, maar de gevoeligheid is zó groot.
En zelf ‘hard’ zijn levert alleen maar een compleet angstig en verloren kind op, meteen in zijn reptielenbrein en dan leer je toch niks.
Ik vind het een beetje jammer dat de theorie van het reptielenbrein nog zo vaak gebezigd wordt. Deze theorie is al een tijdje ontkracht naar mijn weten. We hebben geen reptielenbrein, wat handelen ten tijde van trauma verklaart.

Trauma heeft invloed op emoties en handelen, maar niet volgens de reptielenbreintheorie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
10-12-2023 16:19


Ik verander over dit soort onderwerpen continu van mening, dus best kans dat ik over een jaar een andere mening heb ;-D.

Hahahaha dat vind ik echt heel grappig. Maar weet je, het is ook goed denk ik. Het grootste risico is namelijk dat je als ouders een blinde vlek ontwikkelt. Dat voorkom je door te twijfelen, door open te staan voor andere visies, door iets nader te onderzoeken.

Ben je bekend met de hypergevoeligheden van Dabrowski (leestip: Leven met intensiteit, Susan Daniels)? En met James T Webb en zijn boek over misdiagnoses bij hb?
Dat zijn beide goede boeken om je eigen visie op het gedrag van je kind nader te duiden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven