Werk & Studie
alle pijlers
Je baas wippen? (figuurlijk dan...)
woensdag 9 april 2008 om 23:47
Ik wil even mijn gal spuwen over mijn baas als dat ok is.
Sinds vorig jaar zomer hebben wij een nieuwe baas/chef. We werkten altijd heel zelfstandig als team (10 man/vrouw) en onze vorige baas was zó leuk! Liet iedereen volledig vrij en zelfstandig werken, coachte bij waar nodig en koppelde iedere week terug uit de MT overleggen zodat wij ook precies op de hoogte waren wat er verder speelde in het bedrijf. Tijdens ons wekelijkse werkoverleg bespraken wij alles gezamenlijk. Open. Ook als iemand vrij of vakantie wilde, dan pakten wij het schema erbij, overlegden we kort, en losten we dat altijd samen wel op.
Helaas is zijn vervanger het tegenovergestelde. Het is echt een typje ´glad´. Probeert zich heel geliefd te maken, doet erg joviaal maar is in mijn ogen echt een commerciele tijger die het in feite aan zijn r**t zal roesten hoe het écht met iemand gaat.
Ineens moeten er allerlei lijstjes worden ingevuld (waar we precies hoe lang aan werken terwijl we al een tijdschrijfsysteem hebben waarin hij alles kan vinden). Werkzaamheden worden veel strakker verdeeld zodat wij onderling vaak niet weten waar iets nu moet liggen. Met vakanties en vrije dagen blijkt hij er ook heel andere ideeen op na te houden. Voorheen konden we (mits voldoende vakantiedagen) gaan hoe lang we wilden. Collega´s sprongen altijd voor elkaar in. Vier weken, zes weken... tuurlijk vangen wij dat gezamelijk wel op! Sommige collega´s zijn zelfs maanden lang op wereldreis gegaan.
Nu zit één collega al weken op ´toestemming´ te wachten voor 1 vrije dag. Omdat die ene vrije dag haar de hele week vrij geeft (maandag werkt ze niet, woe. Koninginnedag, do. Hemelvaart en vrij. een verplichte vrije dag in die week). M.a.w. door 1 vrije dinsdag op te nemen heeft ze een volle week vakantie. Logisch dat zij die dag vrij neemt toch?! Schijnt moeilijk te zijn (ons als collega´s is niks gevraagd en volgens mij zijn wij toch degene die werk overnemen).
Zo mag een andere collega niet voor langere tijd op vakantie van een gewonnen geldbedrag (!). Valt gewoon niet over te praten. En als die collega nou zegt dat hij vanaf volgende maand 10 weken weg wil kon ik me daar nog wat bij voorstellen maar hij wil waarschijnlijk pas in de winter gaan.
Verder wordt ineens alles achter gesloten deuren gedaan. Heeft de nieuwe baas alleen nog maar één-op-één gesprekjes, gooit niets in de groep. We weten niet meer wat er speelt binnen de organisatie want hij koppelt niets terug vanuit het managersoverleg. Daarnaast blijkt hij totaal geen verstand te hebben van ons werkgebied. Hoeft hij ook niet heel uitgebreid te hebben als manager, hij heeft geen uitvoerende functie, maar hij adviseert het management echt bijzonder slecht. En wij kunnen in het werk de brokken achter hem opruimen. Hij heeft meerdere bijzonder stomzinnige opmerkingen gemaakt.
Verder heeft hij vastgelegd dat ik me stipt aan de werktijden moet houden (logisch natuurlijk) en dat overwerken niet meer mag. Vaak kwam ik wat later (voorheen flexibele tijden) en werkte ik op mijn vrije dag thuis verder als ik mijn uren in kantoortijd niet haalde. Nooit een haan die ernaar kraaide en mijn uren haal ik absoluut! Meer dan dat vaak. Hij heeft gezegd dat mij pro-activiteit verbetert door een daling van mijn ziekteverzuim (!) Ik ben dit jaar 2x ziek geweest om redenen die hij kent. Waarvoor ik overigens onder controle ben bij een specialist. Ik meld me echt niet na 3x niezen ziek ofzo. Kortom, hij wil controleren, controleren, controleren. Terwijl we die manier van werken helemaal niet gewend zijn. We hebben (bijna) allemaal flink de balen van hem.
Er zijn nog legio voorbeelden te noemen maar ik zal niet alles benoemen. Alleen nog dat het qua persoon ook niet mijn type is, ik heb absoluut niet vertrouw, en ik me nu dus ook aan hem persoonlijk steeds meer ga ergeren. En ik ben iemand die dat niet zo goed kan verbloemen.
Mijn vriend heeft al gezegd dat ik moet uitkijken wat ik zeg tegen wie en dat ik mezelf niet in de nesten moet werken. Ik heb echt antipathie tegen hierarchie. Ik kan heel goed samen werken, maar op gelijkwaardige basis. Dat iemand misschien in functie hoger staat vind ik prima, maar ik kan niet tegen dingen die me worden opgelegd `omdat hij of zij het zegt´. Zeker niet als onze superrelaxte en fijne (zelfstandige) werkwijze en sfeer verandert.
Sorry voor het lange verhaal. Moest het even kwijt. Zouden jullie dit aankaarten bij hem (met het risico dat hij mij mijn leven zuur gaat maken want dat beschouw ik dus een reele concequentie). Of moet ik me maar afzijdig proberen te houden? Of moet ik samen met mijn collega´s een coup beramen en hem proberen te ´wippen´? (Klinkt niet zo verstandig maar o zo aanlokkelijk
Ik baal zo!
groetjes
Winterdip (voor deze situatie even omgedoopt tot Werkdip)
Sinds vorig jaar zomer hebben wij een nieuwe baas/chef. We werkten altijd heel zelfstandig als team (10 man/vrouw) en onze vorige baas was zó leuk! Liet iedereen volledig vrij en zelfstandig werken, coachte bij waar nodig en koppelde iedere week terug uit de MT overleggen zodat wij ook precies op de hoogte waren wat er verder speelde in het bedrijf. Tijdens ons wekelijkse werkoverleg bespraken wij alles gezamenlijk. Open. Ook als iemand vrij of vakantie wilde, dan pakten wij het schema erbij, overlegden we kort, en losten we dat altijd samen wel op.
Helaas is zijn vervanger het tegenovergestelde. Het is echt een typje ´glad´. Probeert zich heel geliefd te maken, doet erg joviaal maar is in mijn ogen echt een commerciele tijger die het in feite aan zijn r**t zal roesten hoe het écht met iemand gaat.
Ineens moeten er allerlei lijstjes worden ingevuld (waar we precies hoe lang aan werken terwijl we al een tijdschrijfsysteem hebben waarin hij alles kan vinden). Werkzaamheden worden veel strakker verdeeld zodat wij onderling vaak niet weten waar iets nu moet liggen. Met vakanties en vrije dagen blijkt hij er ook heel andere ideeen op na te houden. Voorheen konden we (mits voldoende vakantiedagen) gaan hoe lang we wilden. Collega´s sprongen altijd voor elkaar in. Vier weken, zes weken... tuurlijk vangen wij dat gezamelijk wel op! Sommige collega´s zijn zelfs maanden lang op wereldreis gegaan.
Nu zit één collega al weken op ´toestemming´ te wachten voor 1 vrije dag. Omdat die ene vrije dag haar de hele week vrij geeft (maandag werkt ze niet, woe. Koninginnedag, do. Hemelvaart en vrij. een verplichte vrije dag in die week). M.a.w. door 1 vrije dinsdag op te nemen heeft ze een volle week vakantie. Logisch dat zij die dag vrij neemt toch?! Schijnt moeilijk te zijn (ons als collega´s is niks gevraagd en volgens mij zijn wij toch degene die werk overnemen).
Zo mag een andere collega niet voor langere tijd op vakantie van een gewonnen geldbedrag (!). Valt gewoon niet over te praten. En als die collega nou zegt dat hij vanaf volgende maand 10 weken weg wil kon ik me daar nog wat bij voorstellen maar hij wil waarschijnlijk pas in de winter gaan.
Verder wordt ineens alles achter gesloten deuren gedaan. Heeft de nieuwe baas alleen nog maar één-op-één gesprekjes, gooit niets in de groep. We weten niet meer wat er speelt binnen de organisatie want hij koppelt niets terug vanuit het managersoverleg. Daarnaast blijkt hij totaal geen verstand te hebben van ons werkgebied. Hoeft hij ook niet heel uitgebreid te hebben als manager, hij heeft geen uitvoerende functie, maar hij adviseert het management echt bijzonder slecht. En wij kunnen in het werk de brokken achter hem opruimen. Hij heeft meerdere bijzonder stomzinnige opmerkingen gemaakt.
Verder heeft hij vastgelegd dat ik me stipt aan de werktijden moet houden (logisch natuurlijk) en dat overwerken niet meer mag. Vaak kwam ik wat later (voorheen flexibele tijden) en werkte ik op mijn vrije dag thuis verder als ik mijn uren in kantoortijd niet haalde. Nooit een haan die ernaar kraaide en mijn uren haal ik absoluut! Meer dan dat vaak. Hij heeft gezegd dat mij pro-activiteit verbetert door een daling van mijn ziekteverzuim (!) Ik ben dit jaar 2x ziek geweest om redenen die hij kent. Waarvoor ik overigens onder controle ben bij een specialist. Ik meld me echt niet na 3x niezen ziek ofzo. Kortom, hij wil controleren, controleren, controleren. Terwijl we die manier van werken helemaal niet gewend zijn. We hebben (bijna) allemaal flink de balen van hem.
Er zijn nog legio voorbeelden te noemen maar ik zal niet alles benoemen. Alleen nog dat het qua persoon ook niet mijn type is, ik heb absoluut niet vertrouw, en ik me nu dus ook aan hem persoonlijk steeds meer ga ergeren. En ik ben iemand die dat niet zo goed kan verbloemen.
Mijn vriend heeft al gezegd dat ik moet uitkijken wat ik zeg tegen wie en dat ik mezelf niet in de nesten moet werken. Ik heb echt antipathie tegen hierarchie. Ik kan heel goed samen werken, maar op gelijkwaardige basis. Dat iemand misschien in functie hoger staat vind ik prima, maar ik kan niet tegen dingen die me worden opgelegd `omdat hij of zij het zegt´. Zeker niet als onze superrelaxte en fijne (zelfstandige) werkwijze en sfeer verandert.
Sorry voor het lange verhaal. Moest het even kwijt. Zouden jullie dit aankaarten bij hem (met het risico dat hij mij mijn leven zuur gaat maken want dat beschouw ik dus een reele concequentie). Of moet ik me maar afzijdig proberen te houden? Of moet ik samen met mijn collega´s een coup beramen en hem proberen te ´wippen´? (Klinkt niet zo verstandig maar o zo aanlokkelijk
Ik baal zo!
groetjes
Winterdip (voor deze situatie even omgedoopt tot Werkdip)
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 10 april 2008 om 17:11
Precies! En dat zijn dus van die domme acties, kwestie van klok en klepel.
Ik zag net ook al een nieuw topic op deze pijler over een irritant luidruchtige collega... Dát stukje heb ik dus nog niet eens benoemd (!) Ik heb hem al eens gevraagd of hij in plaats van dat getrommel op zijn bureaublad een ander instrument kan uitkiezen om te bespelen, luchtgitaar bijvoorbeeld hahaha! Het gaat de hele dag door. Maar daar hebben we hem inmiddels bijna allemaal al een keer op aangesproken.
Ik zag net ook al een nieuw topic op deze pijler over een irritant luidruchtige collega... Dát stukje heb ik dus nog niet eens benoemd (!) Ik heb hem al eens gevraagd of hij in plaats van dat getrommel op zijn bureaublad een ander instrument kan uitkiezen om te bespelen, luchtgitaar bijvoorbeeld hahaha! Het gaat de hele dag door. Maar daar hebben we hem inmiddels bijna allemaal al een keer op aangesproken.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 10 april 2008 om 18:38
Ik begrijp wel waar de weerstand vandaan komt nu ik lees dat je bij de overheid werkt. Even heel generaliserend, maar ik merk wel dat in deze sector mensen heel veel verworven vrijheden hebben en die als doodnormaal zien, terwijk de gemiddelde werknemer die vrijheden echt niet heeft hoor.
Langer dan 3 weken aaneengesloten op vakantie mag in heel veel bedrijven niet. Zelf in overleg met collega's je vakantie bepalen ook niet, evenmin als iedereen de dag na Hemelvaart vrij heeft. Een manager hoeft niet te overleggen als hij werk bij je weghaalt, dat mag hij. Leuk is het niet en ik ben absoluut voorstander van open communicatie, maar als ik werk bij iemand weghaal dan is dat vaak ook een mededeling. Meestal omdat diegene het werk niet goed / snel genoeg doet. In mijn geval is dat wel al langer bekend bij diegene, dat wel.
En terugkoppeling uit het MT is ook niet iets dat veel managers doen. (als je vorige manager trouwens volledige openheid van zaken gaf dan vind ik dat echt niet slim)
Kijk ik snap best dat het niet leuk is om vrijheden op te geven. Ik snap echter niet dat jullie die man totaal geen vertrouwen willen geven. Het lijkt er een beetje op alsof jullie hem daarmee willen straffen. Niets wat hij doet is goed.
Terwijl ik eerlijk gezegd dat een deel van de fouten bij je vorige manager lag. Zo te lezen heeft hij nooit gestuurd op verzuim, op cijfers etc. En dat hoort ook bij leidinggeven.
Langer dan 3 weken aaneengesloten op vakantie mag in heel veel bedrijven niet. Zelf in overleg met collega's je vakantie bepalen ook niet, evenmin als iedereen de dag na Hemelvaart vrij heeft. Een manager hoeft niet te overleggen als hij werk bij je weghaalt, dat mag hij. Leuk is het niet en ik ben absoluut voorstander van open communicatie, maar als ik werk bij iemand weghaal dan is dat vaak ook een mededeling. Meestal omdat diegene het werk niet goed / snel genoeg doet. In mijn geval is dat wel al langer bekend bij diegene, dat wel.
En terugkoppeling uit het MT is ook niet iets dat veel managers doen. (als je vorige manager trouwens volledige openheid van zaken gaf dan vind ik dat echt niet slim)
Kijk ik snap best dat het niet leuk is om vrijheden op te geven. Ik snap echter niet dat jullie die man totaal geen vertrouwen willen geven. Het lijkt er een beetje op alsof jullie hem daarmee willen straffen. Niets wat hij doet is goed.
Terwijl ik eerlijk gezegd dat een deel van de fouten bij je vorige manager lag. Zo te lezen heeft hij nooit gestuurd op verzuim, op cijfers etc. En dat hoort ook bij leidinggeven.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 10 april 2008 om 20:19
Toch is het gangbaar bij de overheid om (gedeeltelijke) openheid van zaken omtrent het MT te geven. Ik werk bij ook bij de overheid, en wij hebben net weer een reorganisatie (de zoveelste) doorgemaakt waarbij juist die communicatie van hoog naar laag beter moet. Dit is één van de doelstellingen van de hoogste leiding dus zelf. Onze afdelingen krijgen bijvoorbeeld elke twee weken een samenvatting van wat er in het MT besproken is. Daarnaast zijn van alle teams alle notulen inzichtbaar voor iedereen. Dus de wens van Winterdip om (weer) geinformeerd te worden is bij de overheid zeker eigenlijk heel normaal.
Overigens kan ik me wel invoelen in je situatie, Winterdip. Wij hebben momenteel een interimleidinggevende die enorm aan het huishouden is en ook totaal niets weet van het werkveld, waardoor deze leidinggevende beslissingen neemt die niet realistisch zijn. Ook wij worden er niet bij betrokken. Ook wij worden dingen opgedragen. Mensen worden denigrerend en als kinderen behandeld. Eén persoon heeft al ontslag genomen. De leidinggevende is momenteel bezig met het aanleggen van een dossier om twee andere collega's eruit te kunnen wippen, terwijl het gewoon goed functionerende collega's zijn. Het is echt uitzitten wat wij doen, maar het is best kwetsend, want de hoofden weten overal vanaf, maar kennelijk interesseert het ze niet dat wij zo behandeld worden. Maar goed, dat is mijn frustratie. Maar ik kan me dus wel voorstellen dat het een hele omslag is, juist omdat wij voorheen net als jij ook een leider hadden die ons heel zelfstandig liet werken, en ons gewoon, zoals het ook hoort, in onze waarde liet. Die zag ons als mensen, i.p.v. als cijfers.
Overigens kan ik me wel invoelen in je situatie, Winterdip. Wij hebben momenteel een interimleidinggevende die enorm aan het huishouden is en ook totaal niets weet van het werkveld, waardoor deze leidinggevende beslissingen neemt die niet realistisch zijn. Ook wij worden er niet bij betrokken. Ook wij worden dingen opgedragen. Mensen worden denigrerend en als kinderen behandeld. Eén persoon heeft al ontslag genomen. De leidinggevende is momenteel bezig met het aanleggen van een dossier om twee andere collega's eruit te kunnen wippen, terwijl het gewoon goed functionerende collega's zijn. Het is echt uitzitten wat wij doen, maar het is best kwetsend, want de hoofden weten overal vanaf, maar kennelijk interesseert het ze niet dat wij zo behandeld worden. Maar goed, dat is mijn frustratie. Maar ik kan me dus wel voorstellen dat het een hele omslag is, juist omdat wij voorheen net als jij ook een leider hadden die ons heel zelfstandig liet werken, en ons gewoon, zoals het ook hoort, in onze waarde liet. Die zag ons als mensen, i.p.v. als cijfers.
donderdag 10 april 2008 om 21:19
Ik ben absoluut voor open communicatie, van 'boven naar beneden' en vice versa. Ik ben ook voor zelfredzaamheid, voor sturen ipv commanderen etc etc.
Ik ben ook voor efficient werken> Kwaliteit is belangrijk, maar er is ook niks mis met kijken hoe zaken efficienter en dus ook goedkoper kunnen. Want laten we wel zijn, jouw salaris wordt betaald door je klanten. Als je bij de overheid is dat belastinggeld, bij een vereniging contributie, bij een ander bedrijf bv abonnementsgeld. En daar mogen niet commerciele instanties weleens meer rekening mee gaan houden.
Want juist omdat dat heel lang niet is gedaan, plukken jullie in de reorganisatie daar nu de vruchten van. Dat is de andere kant van die leuke leidinggevende die iedereen zelfstandig laat werken en beslissen en niet naar cijfers kijkt.
Ik ben ook voor efficient werken> Kwaliteit is belangrijk, maar er is ook niks mis met kijken hoe zaken efficienter en dus ook goedkoper kunnen. Want laten we wel zijn, jouw salaris wordt betaald door je klanten. Als je bij de overheid is dat belastinggeld, bij een vereniging contributie, bij een ander bedrijf bv abonnementsgeld. En daar mogen niet commerciele instanties weleens meer rekening mee gaan houden.
Want juist omdat dat heel lang niet is gedaan, plukken jullie in de reorganisatie daar nu de vruchten van. Dat is de andere kant van die leuke leidinggevende die iedereen zelfstandig laat werken en beslissen en niet naar cijfers kijkt.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 10 april 2008 om 21:34
Branwen, die open communicatie is in sommige commerciële bedrijven gelukkig ook heel normaal 
Ik voel me ook goed op de hoogte gehouden van allerhande dingen in het bedrijf. Word niet als cijfertje behandeld (absoluut niet zelfs), er is een groot vertrouwen en het is toch een ontzettend commerciële organisatie. Het kán wel hoor
Ik voel me ook goed op de hoogte gehouden van allerhande dingen in het bedrijf. Word niet als cijfertje behandeld (absoluut niet zelfs), er is een groot vertrouwen en het is toch een ontzettend commerciële organisatie. Het kán wel hoor
donderdag 10 april 2008 om 21:39
donderdag 10 april 2008 om 21:41
Oeh, er is ontzettend veel oog voor cijfers.
Flinke targets en zo.
Maar omdat iedereen op de hoogte wordt gehouden van de voortgang, de doelen, nou ja, noem het maar op, is iedereen dus ook betrokken.
Op mijn vorige werk (Prutsleidinggevende) kreeg ik te horen dat ik 'commercieel zeer onvolwassen' ben. Hier heb ik geleerd dat ik retecommercieel ben, en niet eens zo onvolwassen
Flinke targets en zo.
Maar omdat iedereen op de hoogte wordt gehouden van de voortgang, de doelen, nou ja, noem het maar op, is iedereen dus ook betrokken.
Op mijn vorige werk (Prutsleidinggevende) kreeg ik te horen dat ik 'commercieel zeer onvolwassen' ben. Hier heb ik geleerd dat ik retecommercieel ben, en niet eens zo onvolwassen
donderdag 10 april 2008 om 22:00
Die reorganisatie is niets anders dan de zoveelste in een aantal jaar tijd. De ene keer moeten we allemaal met de neus de ene kant op, de andere keer de andere kant, en de volgende keer weer terug naar de eerste. Het is maar net hoe de (politieke) wind waait. Overigens vallen de interim en de reorganisatie toevallig samen; de vorige leidinggevende is niet weggegaan vanwege de reorganisatie o.i.d.
Wij werkten voorheen ook al jaren met targets en productie leveren. Je wil niet weten hoe vaak er al niet naar onze werkprocessen is gekeken om het allemaal efficienter te maken. Ik ben overigens juist zeer voor efficiency; hoe efficienter hoe beter. En met targets werken en productie leveren is niets mis en volkomen logisch, maar het moet niet doorslaan. Wij zijn ook gewoon mensen, en geen cijfers. En dat is wat er nu gebeurt bij ons: wij worden enkel nog als cijfers gezien en behandeld. En daar kweek je idd ontevreden mensen mee, want je kan mensen niet als machines behandelen.
donderdag 10 april 2008 om 22:17
donderdag 10 april 2008 om 22:30
Lin, ik ben het helemaal met je eens. Maar als ik de post van de TO lees dan gaat het om zaken waar ik niet zo gek van sta te kijken. Ik kan me best voorstellen dat een nieuwe leidinggevende eerst eens overzicht wil hebben, dat hij een aantal zaken anders ziet dan zijn voorganger en dat hij een andere manier van communiceren gewend is. Als de medewerkers dan zo volwassen en zelfstandig zijn, waarom bespreken ze het niet met hem? Nu gaan ze alleen maar volop de rem staan, beklagen ze zich en verzinnen ze bijnamen en maakt de TO het ook nog eens persoonlijk.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 10 april 2008 om 22:44
Branwen, jij zit in een vergelijkbaar schuitje dus. Mijn collega´s zijn er nog allemaal maar ik weet dat er in ieder geval één al op de uitkijk is naar een andere baan (en dat ben ik, vooralsnog, niet).
Zus, ik vind het knap van je dat je op basis van mijn informatie kunt concluderen een deel van de fouten bij mijn vorige manager lag. Want wat zijn hier uberhaupt de fouten? Mijn huidige leidinggevende pakt de zaken totaal anders aan dan zijn vorige maar dat zegt niet dat zijn voorganger per saldo fouten heeft gemaakt. Ik denk dat mijn huidige manager gewoon graag zijn eigen stempel wilt drukken. Scoringsdrift? Onzekerheid? Eigenwijzigheid? Of gewoon omdat hij vindt dat hij het beter kan? Geen idee. Maakt ook niet uit.
We gaan niet allemaal op de rem staan, we kijken dit al een paar maanden aan en geven hem wel degelijk de kans. Sterker nog, ik heb bij zijn sollicitatie gezeten en moest hierover adviseren. (Had ik maar wat beter naar mijn gevoel geluisterd, ik vond hem niet onaardig maar ik had wel mijn twijfels die ik niet goed kon benoemen. Daarom was mijn advies ook `gematigd positief´).
Dat een van mijn collega´s hem dictatortje noemt wil niet zeggen dat we met zijn allen `bijnaampjes´ aan het verzinnen zijn. En, ja, ik maak het ook persoonlijk. Wat Branwen al aangaf, wij zijn mensen, geen cijfers. Ik zit met een enorm hecht team op kantoor. Al jaren. Ik besteed meer tijd op mijn werk dan thuis dus natuurlijk is het ook persoonlijk. Ik moet me er prettig voelen en wil met mijn collega´s goed door één deur kunnen (in ieder geval met diegenen waar ik nauw mee samen werk). Ik kan daar mijn gevoel (positief of negatief) echt niet altijd buiten houden hoor.
Zus, ik vind het knap van je dat je op basis van mijn informatie kunt concluderen een deel van de fouten bij mijn vorige manager lag. Want wat zijn hier uberhaupt de fouten? Mijn huidige leidinggevende pakt de zaken totaal anders aan dan zijn vorige maar dat zegt niet dat zijn voorganger per saldo fouten heeft gemaakt. Ik denk dat mijn huidige manager gewoon graag zijn eigen stempel wilt drukken. Scoringsdrift? Onzekerheid? Eigenwijzigheid? Of gewoon omdat hij vindt dat hij het beter kan? Geen idee. Maakt ook niet uit.
We gaan niet allemaal op de rem staan, we kijken dit al een paar maanden aan en geven hem wel degelijk de kans. Sterker nog, ik heb bij zijn sollicitatie gezeten en moest hierover adviseren. (Had ik maar wat beter naar mijn gevoel geluisterd, ik vond hem niet onaardig maar ik had wel mijn twijfels die ik niet goed kon benoemen. Daarom was mijn advies ook `gematigd positief´).
Dat een van mijn collega´s hem dictatortje noemt wil niet zeggen dat we met zijn allen `bijnaampjes´ aan het verzinnen zijn. En, ja, ik maak het ook persoonlijk. Wat Branwen al aangaf, wij zijn mensen, geen cijfers. Ik zit met een enorm hecht team op kantoor. Al jaren. Ik besteed meer tijd op mijn werk dan thuis dus natuurlijk is het ook persoonlijk. Ik moet me er prettig voelen en wil met mijn collega´s goed door één deur kunnen (in ieder geval met diegenen waar ik nauw mee samen werk). Ik kan daar mijn gevoel (positief of negatief) echt niet altijd buiten houden hoor.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 10 april 2008 om 22:46
Mijn ervaring is ook dat je het in sommige groepen nooit geod kan doen. Dat alles wat je doet argwanend wordt bekeken.
Het is mij een keer overkomen dat een medewerker aan wie ik me op mijn allereerste dag voorstelde, haar rug naar me toe keerde. Letterlijk. Binnen een paar weken had men een officiele klacht tegen me ingediend. En waarom? Omdat ik 'van buiten' kwam en dat viel niet goed. Er zat ook wat jaloezie en een een collega leidinggevende bleek een roddelcampagne te hebben opgezet. En ik had eerst niks door en ging lekker doen waar ik voor was aangenomen. En dat viel verkeerd. Dat is uiteindelijk allemaal goed gekomen en ik heb het grootste deel van het team mee gekregen.
Dit is extreem, maar veel mensen zetten bij veranderingen hun hakken in het zand.
Ik ben toch eerder geneigd om te denken dat het een combinatie is. Een manager die de verkeerde toon aanslaat (en die misschien niet eens weet wat ie fout doet omdat het elders wel goed werkte) en een team dat niet weet wat het overkomt en dit niet bespreekbaar maakt.
Het is mij een keer overkomen dat een medewerker aan wie ik me op mijn allereerste dag voorstelde, haar rug naar me toe keerde. Letterlijk. Binnen een paar weken had men een officiele klacht tegen me ingediend. En waarom? Omdat ik 'van buiten' kwam en dat viel niet goed. Er zat ook wat jaloezie en een een collega leidinggevende bleek een roddelcampagne te hebben opgezet. En ik had eerst niks door en ging lekker doen waar ik voor was aangenomen. En dat viel verkeerd. Dat is uiteindelijk allemaal goed gekomen en ik heb het grootste deel van het team mee gekregen.
Dit is extreem, maar veel mensen zetten bij veranderingen hun hakken in het zand.
Ik ben toch eerder geneigd om te denken dat het een combinatie is. Een manager die de verkeerde toon aanslaat (en die misschien niet eens weet wat ie fout doet omdat het elders wel goed werkte) en een team dat niet weet wat het overkomt en dit niet bespreekbaar maakt.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 10 april 2008 om 22:56
Het is ene combinatie denk ik Lin. Natuurlijk zijn er vreselijk vervelende en nare managers die keihard zijn. Die ken ik ook.
Maar het ligt ook aan de cultuur in een organisatie, aan de oud zeer dat er misschien nog is, aan de angst voor veranderingen.
Dat voorbeeld was erg extreem, maar ik kreeg er uiteindelijk wél uit dat het niet om mij ging, dat ik het niet verkeerd deed, maar dat ze zo geindroctrineerd waren door mijn voorgangers dat ze niemand meer vertrouwden. En als ik dat had geweten dan was mijn insteek anders geweest.
Heel simpel voorbeeld; ik heb nooit echt in een apart kantoor gezeten. Ik ahd er wel 1 voor de vertrouwelijke dingen, maar verder zat ik tussen de medewerkers. Gewoon alleen al voor de gezelligheid. Dus dat ging ik daar ook doen. Wist ik veel dat mijn voorgangers dat ook deden maar dan met andere motieven (alles wat niet goed was noteren en je daar in een beoordelingsgesprek mee om de oren slaan)
Maar het ligt ook aan de cultuur in een organisatie, aan de oud zeer dat er misschien nog is, aan de angst voor veranderingen.
Dat voorbeeld was erg extreem, maar ik kreeg er uiteindelijk wél uit dat het niet om mij ging, dat ik het niet verkeerd deed, maar dat ze zo geindroctrineerd waren door mijn voorgangers dat ze niemand meer vertrouwden. En als ik dat had geweten dan was mijn insteek anders geweest.
Heel simpel voorbeeld; ik heb nooit echt in een apart kantoor gezeten. Ik ahd er wel 1 voor de vertrouwelijke dingen, maar verder zat ik tussen de medewerkers. Gewoon alleen al voor de gezelligheid. Dus dat ging ik daar ook doen. Wist ik veel dat mijn voorgangers dat ook deden maar dan met andere motieven (alles wat niet goed was noteren en je daar in een beoordelingsgesprek mee om de oren slaan)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 10 april 2008 om 22:58
