Werk & Studie
alle pijlers
Je baas wippen? (figuurlijk dan...)
woensdag 9 april 2008 om 23:47
Ik wil even mijn gal spuwen over mijn baas als dat ok is.
Sinds vorig jaar zomer hebben wij een nieuwe baas/chef. We werkten altijd heel zelfstandig als team (10 man/vrouw) en onze vorige baas was zó leuk! Liet iedereen volledig vrij en zelfstandig werken, coachte bij waar nodig en koppelde iedere week terug uit de MT overleggen zodat wij ook precies op de hoogte waren wat er verder speelde in het bedrijf. Tijdens ons wekelijkse werkoverleg bespraken wij alles gezamenlijk. Open. Ook als iemand vrij of vakantie wilde, dan pakten wij het schema erbij, overlegden we kort, en losten we dat altijd samen wel op.
Helaas is zijn vervanger het tegenovergestelde. Het is echt een typje ´glad´. Probeert zich heel geliefd te maken, doet erg joviaal maar is in mijn ogen echt een commerciele tijger die het in feite aan zijn r**t zal roesten hoe het écht met iemand gaat.
Ineens moeten er allerlei lijstjes worden ingevuld (waar we precies hoe lang aan werken terwijl we al een tijdschrijfsysteem hebben waarin hij alles kan vinden). Werkzaamheden worden veel strakker verdeeld zodat wij onderling vaak niet weten waar iets nu moet liggen. Met vakanties en vrije dagen blijkt hij er ook heel andere ideeen op na te houden. Voorheen konden we (mits voldoende vakantiedagen) gaan hoe lang we wilden. Collega´s sprongen altijd voor elkaar in. Vier weken, zes weken... tuurlijk vangen wij dat gezamelijk wel op! Sommige collega´s zijn zelfs maanden lang op wereldreis gegaan.
Nu zit één collega al weken op ´toestemming´ te wachten voor 1 vrije dag. Omdat die ene vrije dag haar de hele week vrij geeft (maandag werkt ze niet, woe. Koninginnedag, do. Hemelvaart en vrij. een verplichte vrije dag in die week). M.a.w. door 1 vrije dinsdag op te nemen heeft ze een volle week vakantie. Logisch dat zij die dag vrij neemt toch?! Schijnt moeilijk te zijn (ons als collega´s is niks gevraagd en volgens mij zijn wij toch degene die werk overnemen).
Zo mag een andere collega niet voor langere tijd op vakantie van een gewonnen geldbedrag (!). Valt gewoon niet over te praten. En als die collega nou zegt dat hij vanaf volgende maand 10 weken weg wil kon ik me daar nog wat bij voorstellen maar hij wil waarschijnlijk pas in de winter gaan.
Verder wordt ineens alles achter gesloten deuren gedaan. Heeft de nieuwe baas alleen nog maar één-op-één gesprekjes, gooit niets in de groep. We weten niet meer wat er speelt binnen de organisatie want hij koppelt niets terug vanuit het managersoverleg. Daarnaast blijkt hij totaal geen verstand te hebben van ons werkgebied. Hoeft hij ook niet heel uitgebreid te hebben als manager, hij heeft geen uitvoerende functie, maar hij adviseert het management echt bijzonder slecht. En wij kunnen in het werk de brokken achter hem opruimen. Hij heeft meerdere bijzonder stomzinnige opmerkingen gemaakt.
Verder heeft hij vastgelegd dat ik me stipt aan de werktijden moet houden (logisch natuurlijk) en dat overwerken niet meer mag. Vaak kwam ik wat later (voorheen flexibele tijden) en werkte ik op mijn vrije dag thuis verder als ik mijn uren in kantoortijd niet haalde. Nooit een haan die ernaar kraaide en mijn uren haal ik absoluut! Meer dan dat vaak. Hij heeft gezegd dat mij pro-activiteit verbetert door een daling van mijn ziekteverzuim (!) Ik ben dit jaar 2x ziek geweest om redenen die hij kent. Waarvoor ik overigens onder controle ben bij een specialist. Ik meld me echt niet na 3x niezen ziek ofzo. Kortom, hij wil controleren, controleren, controleren. Terwijl we die manier van werken helemaal niet gewend zijn. We hebben (bijna) allemaal flink de balen van hem.
Er zijn nog legio voorbeelden te noemen maar ik zal niet alles benoemen. Alleen nog dat het qua persoon ook niet mijn type is, ik heb absoluut niet vertrouw, en ik me nu dus ook aan hem persoonlijk steeds meer ga ergeren. En ik ben iemand die dat niet zo goed kan verbloemen.
Mijn vriend heeft al gezegd dat ik moet uitkijken wat ik zeg tegen wie en dat ik mezelf niet in de nesten moet werken. Ik heb echt antipathie tegen hierarchie. Ik kan heel goed samen werken, maar op gelijkwaardige basis. Dat iemand misschien in functie hoger staat vind ik prima, maar ik kan niet tegen dingen die me worden opgelegd `omdat hij of zij het zegt´. Zeker niet als onze superrelaxte en fijne (zelfstandige) werkwijze en sfeer verandert.
Sorry voor het lange verhaal. Moest het even kwijt. Zouden jullie dit aankaarten bij hem (met het risico dat hij mij mijn leven zuur gaat maken want dat beschouw ik dus een reele concequentie). Of moet ik me maar afzijdig proberen te houden? Of moet ik samen met mijn collega´s een coup beramen en hem proberen te ´wippen´? (Klinkt niet zo verstandig maar o zo aanlokkelijk
Ik baal zo!
groetjes
Winterdip (voor deze situatie even omgedoopt tot Werkdip)
Sinds vorig jaar zomer hebben wij een nieuwe baas/chef. We werkten altijd heel zelfstandig als team (10 man/vrouw) en onze vorige baas was zó leuk! Liet iedereen volledig vrij en zelfstandig werken, coachte bij waar nodig en koppelde iedere week terug uit de MT overleggen zodat wij ook precies op de hoogte waren wat er verder speelde in het bedrijf. Tijdens ons wekelijkse werkoverleg bespraken wij alles gezamenlijk. Open. Ook als iemand vrij of vakantie wilde, dan pakten wij het schema erbij, overlegden we kort, en losten we dat altijd samen wel op.
Helaas is zijn vervanger het tegenovergestelde. Het is echt een typje ´glad´. Probeert zich heel geliefd te maken, doet erg joviaal maar is in mijn ogen echt een commerciele tijger die het in feite aan zijn r**t zal roesten hoe het écht met iemand gaat.
Ineens moeten er allerlei lijstjes worden ingevuld (waar we precies hoe lang aan werken terwijl we al een tijdschrijfsysteem hebben waarin hij alles kan vinden). Werkzaamheden worden veel strakker verdeeld zodat wij onderling vaak niet weten waar iets nu moet liggen. Met vakanties en vrije dagen blijkt hij er ook heel andere ideeen op na te houden. Voorheen konden we (mits voldoende vakantiedagen) gaan hoe lang we wilden. Collega´s sprongen altijd voor elkaar in. Vier weken, zes weken... tuurlijk vangen wij dat gezamelijk wel op! Sommige collega´s zijn zelfs maanden lang op wereldreis gegaan.
Nu zit één collega al weken op ´toestemming´ te wachten voor 1 vrije dag. Omdat die ene vrije dag haar de hele week vrij geeft (maandag werkt ze niet, woe. Koninginnedag, do. Hemelvaart en vrij. een verplichte vrije dag in die week). M.a.w. door 1 vrije dinsdag op te nemen heeft ze een volle week vakantie. Logisch dat zij die dag vrij neemt toch?! Schijnt moeilijk te zijn (ons als collega´s is niks gevraagd en volgens mij zijn wij toch degene die werk overnemen).
Zo mag een andere collega niet voor langere tijd op vakantie van een gewonnen geldbedrag (!). Valt gewoon niet over te praten. En als die collega nou zegt dat hij vanaf volgende maand 10 weken weg wil kon ik me daar nog wat bij voorstellen maar hij wil waarschijnlijk pas in de winter gaan.
Verder wordt ineens alles achter gesloten deuren gedaan. Heeft de nieuwe baas alleen nog maar één-op-één gesprekjes, gooit niets in de groep. We weten niet meer wat er speelt binnen de organisatie want hij koppelt niets terug vanuit het managersoverleg. Daarnaast blijkt hij totaal geen verstand te hebben van ons werkgebied. Hoeft hij ook niet heel uitgebreid te hebben als manager, hij heeft geen uitvoerende functie, maar hij adviseert het management echt bijzonder slecht. En wij kunnen in het werk de brokken achter hem opruimen. Hij heeft meerdere bijzonder stomzinnige opmerkingen gemaakt.
Verder heeft hij vastgelegd dat ik me stipt aan de werktijden moet houden (logisch natuurlijk) en dat overwerken niet meer mag. Vaak kwam ik wat later (voorheen flexibele tijden) en werkte ik op mijn vrije dag thuis verder als ik mijn uren in kantoortijd niet haalde. Nooit een haan die ernaar kraaide en mijn uren haal ik absoluut! Meer dan dat vaak. Hij heeft gezegd dat mij pro-activiteit verbetert door een daling van mijn ziekteverzuim (!) Ik ben dit jaar 2x ziek geweest om redenen die hij kent. Waarvoor ik overigens onder controle ben bij een specialist. Ik meld me echt niet na 3x niezen ziek ofzo. Kortom, hij wil controleren, controleren, controleren. Terwijl we die manier van werken helemaal niet gewend zijn. We hebben (bijna) allemaal flink de balen van hem.
Er zijn nog legio voorbeelden te noemen maar ik zal niet alles benoemen. Alleen nog dat het qua persoon ook niet mijn type is, ik heb absoluut niet vertrouw, en ik me nu dus ook aan hem persoonlijk steeds meer ga ergeren. En ik ben iemand die dat niet zo goed kan verbloemen.
Mijn vriend heeft al gezegd dat ik moet uitkijken wat ik zeg tegen wie en dat ik mezelf niet in de nesten moet werken. Ik heb echt antipathie tegen hierarchie. Ik kan heel goed samen werken, maar op gelijkwaardige basis. Dat iemand misschien in functie hoger staat vind ik prima, maar ik kan niet tegen dingen die me worden opgelegd `omdat hij of zij het zegt´. Zeker niet als onze superrelaxte en fijne (zelfstandige) werkwijze en sfeer verandert.
Sorry voor het lange verhaal. Moest het even kwijt. Zouden jullie dit aankaarten bij hem (met het risico dat hij mij mijn leven zuur gaat maken want dat beschouw ik dus een reele concequentie). Of moet ik me maar afzijdig proberen te houden? Of moet ik samen met mijn collega´s een coup beramen en hem proberen te ´wippen´? (Klinkt niet zo verstandig maar o zo aanlokkelijk
Ik baal zo!
groetjes
Winterdip (voor deze situatie even omgedoopt tot Werkdip)
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 11 april 2008 om 00:09
Toch maar die coup dan?
Ik zal mijn `7 manieren van effectief leiderschap´ er eens bij pakken van Covey (jou ongetwijfeld bekend). Zal ik hem eens aan de hand van dat boek analyseren en er dan een passende strategie op loslaten. Project `Werkdip wordt Werktrip` is gestart!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 11 april 2008 om 01:28
Prima project, lijkt mij ook. Wat de uitkomst is valt nog te bezien. Ik sluit niet uit dat we ooit vriendjes worden maar ik sluit ook niet uit dat hij uiteindelijk vertrekt
Of dat ik vertrek, terug naar mijn oude vakgebied. Heb ik nooit helemaal afscheid van kunnen nemen. Ik mis de creativiteit. Maar, ook dat is weer off topic.
Nu is mijn wijn op. Welterusten en bedankt!
Of dat ik vertrek, terug naar mijn oude vakgebied. Heb ik nooit helemaal afscheid van kunnen nemen. Ik mis de creativiteit. Maar, ook dat is weer off topic.
Nu is mijn wijn op. Welterusten en bedankt!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 11 april 2008 om 18:18
Ik las ergens dat de betreffende manager nog inhoudelijk niet op het juiste niveau is maar wel zich er doorheen bluft alsof ie alles weet. Klinkt bekend.
Een oud-collega van me kwam ook binnen met nihil inhoudelijke kennis (wel als project manager, maar niet over de inhoudelijke aspecten van de projecten bij dit bedrijf). Hij kwam bij klanten al vrij vlot en moest daar natuurlijk wel een heel eind bluffen om in ieder geval goed over te komen. En hey, klanten merken het vaak niet eens....
So far, so good. Hetgeen ik en heel veel van mijn collega's wel heel veel moeite mee hadden was dat hij intern naar mensen die verstand van zaken hadden inhoudelijk wel aan het bluffen was. En aan het drammen was. Terwijl het over kenniszaken ging waarbij hij het zogenaamd beter wist dan de expert en het lef had de expert de les te geven. Let op, het gaat hier over voornamelijk feitelijke kennis, dus controleerbaar dat hij de plank volledig missloeg.
Hij heeft mazzel gehad. Zijn manager hield hem de hand boven het hoofd en na ongeveer een half jaar of een jaar of zo bleek dat het toch iemand was die goed in zijn vak was. En dat bleek vooral toen hij zijn kennisniveau wat beter op orde was en er dus geen sprake van bluffen meer hoefde te zijn. Al heb ik een hekel aan hem gekregen door dat arrogante bluf- en dram gedrag, heb ik tevens ook respect voor hem gekregen op het moment dat hij wel wist waar hij het over had inhoudelijk en toen dus zijn echte kwaliteiten boven kwamen die ook gewoon goed waren.
Oftewel... wie weet komt het over een tijdje ook nog wel goed met deze manager van jullie. Wie weet.
Een oud-collega van me kwam ook binnen met nihil inhoudelijke kennis (wel als project manager, maar niet over de inhoudelijke aspecten van de projecten bij dit bedrijf). Hij kwam bij klanten al vrij vlot en moest daar natuurlijk wel een heel eind bluffen om in ieder geval goed over te komen. En hey, klanten merken het vaak niet eens....
So far, so good. Hetgeen ik en heel veel van mijn collega's wel heel veel moeite mee hadden was dat hij intern naar mensen die verstand van zaken hadden inhoudelijk wel aan het bluffen was. En aan het drammen was. Terwijl het over kenniszaken ging waarbij hij het zogenaamd beter wist dan de expert en het lef had de expert de les te geven. Let op, het gaat hier over voornamelijk feitelijke kennis, dus controleerbaar dat hij de plank volledig missloeg.
Hij heeft mazzel gehad. Zijn manager hield hem de hand boven het hoofd en na ongeveer een half jaar of een jaar of zo bleek dat het toch iemand was die goed in zijn vak was. En dat bleek vooral toen hij zijn kennisniveau wat beter op orde was en er dus geen sprake van bluffen meer hoefde te zijn. Al heb ik een hekel aan hem gekregen door dat arrogante bluf- en dram gedrag, heb ik tevens ook respect voor hem gekregen op het moment dat hij wel wist waar hij het over had inhoudelijk en toen dus zijn echte kwaliteiten boven kwamen die ook gewoon goed waren.
Oftewel... wie weet komt het over een tijdje ook nog wel goed met deze manager van jullie. Wie weet.
zaterdag 12 april 2008 om 09:42
Ik heb niet bij heel veel overheidsorganisaties gewerkt, maar ik herken dit ook.
Wat mij zo opviel is dat mensen denken dat ze echt alles horen uit het MT (duhuh, echt niet) en dat ze daar ook recht op hebben (ook niet, maar er is nooit iemand geweest die dat duidelijk heeft durven zeggen) en dat men overal inspraak op heeft. Ook niet.
En ja, het gaat altijd om de eigen rechten. In de OP staat dat voorbeeld van die collega met die vrije dinsdag voor koninginnedag. Daar zegt de TO ' logisch dat ze die dag vrij NEEMT' Hoezo neemt? Logisch dat ze die dag vrij WIL. Dat beslist zij niet, dat beslist je manager. Daar heeft ze geen recht op, als hij zegt dat ze geen vrij krijgt dan heeft ze lekker te komen werken.
Al die keren dat iemand al met de CAO in de hand, betreffende artikel al in de aanslag naast me stond om te iets eisen zijn niet te tellen. Eisen, niet vragen. 'Volgens de CAO heb ik recht op dit, dus.....' Wat is er mis met 'Dit is er aan de hand, ik zou graag zus en zo, kunnen we samen kijken wat er mogelijk is?' oid.
Ik heb zoveel mensen gezioen daar die niet op hun plek zaten, eigenlijk helemaal niet gelukkig waren op hun plek, maar niet weggaan vanweg de ' gouden ketenen'.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 12 april 2008 om 10:13
heb net het verhaal van TO gelezen en alle reacties en de vraag die bij mij opkomt, is op welke manier TO en haar collega´s bij hun manager om verduidelijking hebben gevraagd. Er is naar mijn idee een verschil tussen klagen dat je het er niet mee eens bent en het "stom" te vinden en met steekhoudende werkgerelateerde argumenten komen waarom je het er niet mee eens bent zodat er een open discussie kan ontstaan. Niettemin is het de manager die de beslissingen neemt. Ik kan me best voorstellen dat een nieuwe manager die in een relaxte, losse groep komt graag inzichtelijk wil hebben wat iedereen nou doet. Verder zou ik me ook zo voor kunnen stellen, weet niet of jullie dit doen en is even een aanname van mijn kant, dat wanneer ik leiding zou moeten geven aan een groep die bij iedere beslissing die ik neem zegt xxxx deed dit zo en xxx deed dit dat zus, ik toch een beetje geirriteerd zou raken.
Wanneer er een nieuwe leidinggevende komt, is het voor iedereen wennen en kan het gebeuren dat bepaalde verworvenheden (geen rechten!) komen te vervallen/wijzigen. Daar zul je mee moeten dealen.
o ja, TO, ik weet niet of ze dat bij jullie doen, maar bij ons in het bedrijf is het mogelijk dat wat wij met onze computer doen te registreren en kunnen alle emails ed gelezen worden. Lijkt me niet heel erg fijn wanneer je leidinggevende kan meekijken hoe je over hem schrijft hier, wees daar voorzichtig mee
Wanneer er een nieuwe leidinggevende komt, is het voor iedereen wennen en kan het gebeuren dat bepaalde verworvenheden (geen rechten!) komen te vervallen/wijzigen. Daar zul je mee moeten dealen.
o ja, TO, ik weet niet of ze dat bij jullie doen, maar bij ons in het bedrijf is het mogelijk dat wat wij met onze computer doen te registreren en kunnen alle emails ed gelezen worden. Lijkt me niet heel erg fijn wanneer je leidinggevende kan meekijken hoe je over hem schrijft hier, wees daar voorzichtig mee
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 12 april 2008 om 10:57
Ik heb geen ervaring met overheidsinstellingen, dus ik kan het niet vergelijken.
Kan wel dit bedrijf met het vorige vergelijken (vorige: relatief klein nog redelijk jong commercieel bedrijf; nu: heel groot en behoorlijk gevestigd commercieel bedrijf) en hell, wat een prutsers waren het op mijn vorige werkplek
Kan wel dit bedrijf met het vorige vergelijken (vorige: relatief klein nog redelijk jong commercieel bedrijf; nu: heel groot en behoorlijk gevestigd commercieel bedrijf) en hell, wat een prutsers waren het op mijn vorige werkplek
zaterdag 12 april 2008 om 10:58
Geloof me: prusters zijn overal te vinden. Gelukkig wel, zo hou ik werk:
Ik heb geen ervaring met overheidsinstellingen, dus ik kan het niet vergelijken.
Kan wel dit bedrijf met het vorige vergelijken (vorige: relatief klein nog redelijk jong commercieel bedrijf; nu: heel groot en behoorlijk gevestigd commercieel bedrijf) en hell, wat een prutsers waren het op mijn vorige werkplek
zaterdag 12 april 2008 om 11:15
Zoals sommige anderen op dit topic heb ik ook in mijn hele "ambtenarenbestaan" nog nooit NIET in een reorganisatie gezeten. Maar dit terzijde.
Even als voorbeeldje: Week 18 is, net zoals bij de collega van Winterdip, voor mij een vrije week door één snipperdag te nemen (ik ben ook altijd op maandag vrij). Tuurlijk overleg je dat en mag je leidinggevende "nee" zeggen. Maar als je altijd gewend bent (zoals ik) om op de vakantieplanner te kijken, te constateren dat er genoeg collega's zijn die dag, aan de coördinator te vragen of het goed is dat je die dag wegblijft, verlof in te dienen, dat ogenblikkelijk door de "baas" wordt goedgekeurd, voelt het wel vervelend dat je, omdat er een nieuwe manager is, heel lang op toestemming moet wachten (terwijl je allang met je collega's hebt afgesproken dat zij jouw werk overnemen).
Kortom: ik zou ook balen. Bij ons staat er ook weer van alles te gebeuren. Volgende week begint er een interim.
zaterdag 12 april 2008 om 11:50
Daar heb je gelijk in. Maar ik kan me voorstellen dat je in die situatie gaat denken: Het ging toch altijd goed? Waarom moet er nu zo lang worden nagedacht over die vrije dag? Overnemen van de taken is allang geregeld!
En ook al krijg je die vrije dag niet: laat het tijdig weten! Als ik het goed heb begrepen heeft de collega van Winterdip dit verzoek al weken geleden ingediend.
zaterdag 12 april 2008 om 11:54
Als ik het goed begrijp is door het hoger management beslist dat er binnen julllie afdeling een professionaliseringsslag gemaakt moet worden en is deze manager aangetrokken om die klus te klaren. Inmiddels is de man een jaar aan de slag en wordt (uit het perspectief van het hoger management) vooruitgang geboekt. Het draagvlak voor zijn keuzes, beslissingen en zijn verdere functioneren is kennelijk voldoende. Tja, dan blijft er weinig anders voor je over dan meegaan in die professionaliseringsslag of elders gaan werken. Tijd en energie investeren in het 'wippen' van de man roept bij mij vooral associaties op met brugklasleerlingen die vinden dat ze de docent wiskunde mogen treiteren omdat hij teveel huiswerk geeft. Bovendien: als jij zo'n goede medewerker bent mag het toch geen enkel probleem zijn om een baan te vinden waar je wel op je waarde wordt geschat?
zaterdag 12 april 2008 om 12:21
Miez, mijn huidige manager moet je vaak ook achter de kont aanzitten. Ik ben heel erg van de afspraak = afspraak en meteen dingen regelen. Dan kun je 2 dingen doen; het 1 keer vragen en dan blijven wachten je ergeren omdat je geen antwoord krijgt. Of je zegt; ik zou graag zus en zo en ik stel het op prijs als ik dan en en antwoord heb. Of 'lukt het je om voor dan en dan zus en zo voor me te doen?' En als ik het na dat tijdstip niet heb dan stap ik op hem af en vraag ik het weer.
Resultaat is dat hij mijn vragen altijd op tijd beantwoord en ik nooit meer hoef te vragen.
Dus waarom die collega niet gewoon ff gaat vragen hoe het zit met die vrije dag?
Resultaat is dat hij mijn vragen altijd op tijd beantwoord en ik nooit meer hoef te vragen.
Dus waarom die collega niet gewoon ff gaat vragen hoe het zit met die vrije dag?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
