Werk & Studie
alle pijlers
leraar worden: stoppen of doorgaan?
donderdag 9 oktober 2008 om 23:46
Lieve allemaal,
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
vrijdag 10 oktober 2008 om 00:13
Besef je wel dat je pas kort bezig bent? Ze zeggen wel eens dat je pas na 5 jaar leservaring een goede ingewerkte docent bent. Ik zeg dit niet om je te demotiveren, maar om je te laten weten, dat je niet te snel het bijltje er bij neer gooi -je bent pas kort bezig.
Heb je nu verschillende jaarlagen, 1 t/m 6, verschillende niveaus (VMBO-VWO)?
Heb je bepaalde taken naast het lesgeven?
Ik vraag al deze dingen, omdat volgens mij (ik ben ook docente middelbaar onderwijs) juist die afwisseling het werk leuk en maken (maar goed, ook wel druk ja, en inderdaad vaak avonden werk).
En heel positief is dat je de leerlingen en collega's wel leuk vindt. Zodra je echt een band met je leerlingen kunt opbouwen, wil je misschien niet zo graag meer weg?!
Heb je nu verschillende jaarlagen, 1 t/m 6, verschillende niveaus (VMBO-VWO)?
Heb je bepaalde taken naast het lesgeven?
Ik vraag al deze dingen, omdat volgens mij (ik ben ook docente middelbaar onderwijs) juist die afwisseling het werk leuk en maken (maar goed, ook wel druk ja, en inderdaad vaak avonden werk).
En heel positief is dat je de leerlingen en collega's wel leuk vindt. Zodra je echt een band met je leerlingen kunt opbouwen, wil je misschien niet zo graag meer weg?!
Everytime you make a typo, the errorists win.
vrijdag 10 oktober 2008 om 06:41
Hoi infojunk,
Dat van die vijf jaar wordt inderdaad vaker gezegd, maar daar wil ik gewoon niet op wachten. Ik vind het lesgeven zelf en mijn vak gewoon echt niet leuk. Voor de kinderen zou ik het jaar afmaken, want daar begin ik nu een beetje een band mee te krijgen. Maar voor mezelf zou ik het niet zo erg vinden als ik er bij wijze van spreken maandag niet meer naartoe zou hoeven.
Ik heb alle lagen en zowel bovenbouw als onderbouw. Verder heb ik weinig extra taken. Ik vind het absoluut een afwisselende baan, maar ik vind het gewoon niet leuk en ik wil eerst kijken wat ik nog meer kan met mijn diploma's (ik heb twee studies gedaan). Ik sta voor klassen van dertig kinderen en ik heb gewoon niet eens twee minuten per kind te besteden. Als iemand iets niet snapt en ik het nogmaals uit wil leggen, heb ik daar ongeveer twee minuten voor en daarna is de spanningsboog van de rest voorbij en worden ze enorm druk.
Ik had een heel ideaalbeeld van hoe ik kennis zou overdragen, maar het blijkt dat ik mijn vak ook gewoon niet leuk vind. Eindeloos die werkwoordspelling stampen (van klas 1 t/m 5) en dan nog komt het niet over. Of in bovenbouw havo/vwo constant tekstverklaringen oefenen tot ik er zelf simpel van word (en dat al na acht weken), maar ik kan niet te veel van het programma afwijken want het moet parallel lopen voor alle klassen.
Kortom, je argumenten zijn allemaal waar, maar ik heb er nu al een naar gevoel bij en ik wil niet wachten of dit over vijf jaar nog steeds zo is. Liever ga ik doorstuderen, of een andere baan zoeken. Maar ik twijfel dus over wanneer ik moet stoppen. Einde van het schooljaar, of juist halverwege het jaar?
Dat van die vijf jaar wordt inderdaad vaker gezegd, maar daar wil ik gewoon niet op wachten. Ik vind het lesgeven zelf en mijn vak gewoon echt niet leuk. Voor de kinderen zou ik het jaar afmaken, want daar begin ik nu een beetje een band mee te krijgen. Maar voor mezelf zou ik het niet zo erg vinden als ik er bij wijze van spreken maandag niet meer naartoe zou hoeven.
Ik heb alle lagen en zowel bovenbouw als onderbouw. Verder heb ik weinig extra taken. Ik vind het absoluut een afwisselende baan, maar ik vind het gewoon niet leuk en ik wil eerst kijken wat ik nog meer kan met mijn diploma's (ik heb twee studies gedaan). Ik sta voor klassen van dertig kinderen en ik heb gewoon niet eens twee minuten per kind te besteden. Als iemand iets niet snapt en ik het nogmaals uit wil leggen, heb ik daar ongeveer twee minuten voor en daarna is de spanningsboog van de rest voorbij en worden ze enorm druk.
Ik had een heel ideaalbeeld van hoe ik kennis zou overdragen, maar het blijkt dat ik mijn vak ook gewoon niet leuk vind. Eindeloos die werkwoordspelling stampen (van klas 1 t/m 5) en dan nog komt het niet over. Of in bovenbouw havo/vwo constant tekstverklaringen oefenen tot ik er zelf simpel van word (en dat al na acht weken), maar ik kan niet te veel van het programma afwijken want het moet parallel lopen voor alle klassen.
Kortom, je argumenten zijn allemaal waar, maar ik heb er nu al een naar gevoel bij en ik wil niet wachten of dit over vijf jaar nog steeds zo is. Liever ga ik doorstuderen, of een andere baan zoeken. Maar ik twijfel dus over wanneer ik moet stoppen. Einde van het schooljaar, of juist halverwege het jaar?
vrijdag 10 oktober 2008 om 09:17
Tjonge lastig hoor.
Hier een soortelijke ervaring, maar dan in het basisonderwijs. Het was bij mij niet zozeer de lesstof wat me parten speelde, maar andere zaken eromheen. Kortom: ik was gewoon niet gelukkig in het onderwijs.
Ik irriteerde me mateloos aan het gedrag van de leerlingen en dan mocht ik als klap op de vuurpijl ook nog eens ouders gaan uitleggen waarom ik voor een bepaalde handelswijze had gekozen.
Ik heb nog een poosje Nederlands gegeven op een middelbare school, maar daar had ik ook geen goed gevoel bij. Ik wil zo graag kinderen iets leren en kreeg daar het onbehaaglijke gevoel dat ik er meer voor mezelf stond. Ik vind het vak Nederlands zo belangrijk dat ik misschien wel iets te graag wilde! Als kinderen er dan vervolgens zelf weinig tot niets aan doen, dan krijg ik daar een enorm demotiverend gevoel van!
Ik ben van mening dat je iets moet doen waar je je 100% gelukkig in voelt. Is dat gevoel er nu niet, dan zal het er ook over 5 jaar niet zijn!
Voor mij was het reden om helemaal uit het onderwijs te stappen en een andere studie/baan te gaan zoeken.
Hier een soortelijke ervaring, maar dan in het basisonderwijs. Het was bij mij niet zozeer de lesstof wat me parten speelde, maar andere zaken eromheen. Kortom: ik was gewoon niet gelukkig in het onderwijs.
Ik irriteerde me mateloos aan het gedrag van de leerlingen en dan mocht ik als klap op de vuurpijl ook nog eens ouders gaan uitleggen waarom ik voor een bepaalde handelswijze had gekozen.
Ik heb nog een poosje Nederlands gegeven op een middelbare school, maar daar had ik ook geen goed gevoel bij. Ik wil zo graag kinderen iets leren en kreeg daar het onbehaaglijke gevoel dat ik er meer voor mezelf stond. Ik vind het vak Nederlands zo belangrijk dat ik misschien wel iets te graag wilde! Als kinderen er dan vervolgens zelf weinig tot niets aan doen, dan krijg ik daar een enorm demotiverend gevoel van!
Ik ben van mening dat je iets moet doen waar je je 100% gelukkig in voelt. Is dat gevoel er nu niet, dan zal het er ook over 5 jaar niet zijn!
Voor mij was het reden om helemaal uit het onderwijs te stappen en een andere studie/baan te gaan zoeken.
vrijdag 10 oktober 2008 om 09:53
Lesgeven zonder lesbevoegdheid is eigenlijk lesgeven zonder didactische kennis.
Ik denk dat je na het behalen van je lesbevoegdheid, je de klas langer dan twee minuten extra stil kan krijgen. en dat je inventiever wordt in het vinden van verschillende lesmethodes.
Ga eerst je lesbevoegdheid eens halen. Alle begin is moeilijk, zeker zonder opleiding.
Ik denk dat je na het behalen van je lesbevoegdheid, je de klas langer dan twee minuten extra stil kan krijgen. en dat je inventiever wordt in het vinden van verschillende lesmethodes.
Ga eerst je lesbevoegdheid eens halen. Alle begin is moeilijk, zeker zonder opleiding.
vrijdag 10 oktober 2008 om 09:57
Ik vind het eigenlijk nogal shockerend dat je zonder enige lesbevoegdheid voor de klas mag staan. En waarschijnlijk ook mede de oorzaak van je probleem trouwens. Je hebt geen flauw benul hoe je het didactisch aan moet pakken, het voor je leerlingen én jezelf leuk kunt houden. Hoe je een leerling voor meer dan twee minuten geboeid houdt.
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:04
Ik sluit me bij Vliegendehollander aan. Ik geef ook Nederlands, en ik heb echt tijdens de les meer dan genoeg tijd om extra uitleg te geven aan leerlingen die het nodig hebben. En de regels erin stampen kun je op een heleboel manieren doen, ook zonder de nadruk erop te leggen.
Ik krijg het gevoel dat je nog zo bezig bent met de basisvaardigheden dat je aan de leuke kanten niet toe komt. Alsof je aan het leren bent om auto te rijden, en alleen maar gefocust bent op hoe je moet schakelen en welk pedaal nou ook al weer de rem is en of je wel goed op het midden van de weg rijdt.. Op een gegeven moment is dat allemaal een automatisme en wordt het gewoon leuk, en dat is met lesgeven net zo. Tenminste, dat vind ik. Het kan best dat jij het gewoon niet leuk blijft vinden, maar op deze manier zijn de omstandigheden nou niet bepaald ideaal en lijkt het me lastig om daar achter te komen.
Ik krijg het gevoel dat je nog zo bezig bent met de basisvaardigheden dat je aan de leuke kanten niet toe komt. Alsof je aan het leren bent om auto te rijden, en alleen maar gefocust bent op hoe je moet schakelen en welk pedaal nou ook al weer de rem is en of je wel goed op het midden van de weg rijdt.. Op een gegeven moment is dat allemaal een automatisme en wordt het gewoon leuk, en dat is met lesgeven net zo. Tenminste, dat vind ik. Het kan best dat jij het gewoon niet leuk blijft vinden, maar op deze manier zijn de omstandigheden nou niet bepaald ideaal en lijkt het me lastig om daar achter te komen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:16
Ben het hier niet helemaal mee eens. Ik denk niet dat het halen van de lesbevoegdheid nu zoveel verschil zal uitmaken.
Het gevoel moet er gewoon zijn en als dat er niet is, dan zal het niet komen ook.
Ik heb wel mijn lesbevoegdheid gehaald, maar het gevoel is er gewoon niet. Ik heb niet die affiniteit met de kinderen die er wel moet zijn, daar verandert mijn onderwijsbevoegdheid helemaal niets aan.
Je ontwikkelt toch een eigen manier van lesgeven en een onderwijsbevoegdheid zal je niet gelukkiger doen voelen voor de groep. Het geeft je hooguit wat meer pedagogisch inzicht, maar het zal niet ineens vanzelf gaan (hoeft ook niet natuurlijk!).
Misschien is het wel zinvol om het niet al te snel op te geven, maar nogmaals denk ik niet dat een onderwijsbevoegdheid hier heel veel in zal veranderen!
Het gevoel moet er gewoon zijn en als dat er niet is, dan zal het niet komen ook.
Ik heb wel mijn lesbevoegdheid gehaald, maar het gevoel is er gewoon niet. Ik heb niet die affiniteit met de kinderen die er wel moet zijn, daar verandert mijn onderwijsbevoegdheid helemaal niets aan.
Je ontwikkelt toch een eigen manier van lesgeven en een onderwijsbevoegdheid zal je niet gelukkiger doen voelen voor de groep. Het geeft je hooguit wat meer pedagogisch inzicht, maar het zal niet ineens vanzelf gaan (hoeft ook niet natuurlijk!).
Misschien is het wel zinvol om het niet al te snel op te geven, maar nogmaals denk ik niet dat een onderwijsbevoegdheid hier heel veel in zal veranderen!
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:36
Nee het is absoluut niet zo dat ik kinderen niet leuk vind. Dat is mijn probleem binnen het onderwijs niet. Nu ik het zo teruglees lijkt het daar wel op neer te komen.
Alleen wat ik wil aangeven dat het 'onderwijsgevoel' zelfs met een lesbevoegdheid niet te halen is. Dat is er of dat is er niet. Als je je happy voelt voor de klas zonder lesbevoegdheid dan is dat een aardige bijkomstigheid. Je kunt er dan didactisch en pedagogisch nog eens extra voordeel mee doen.
Voel je je niet happy voor de klas, zal daar m.i. die lesbevoegdheid weinig aan veranderen.
Alleen wat ik wil aangeven dat het 'onderwijsgevoel' zelfs met een lesbevoegdheid niet te halen is. Dat is er of dat is er niet. Als je je happy voelt voor de klas zonder lesbevoegdheid dan is dat een aardige bijkomstigheid. Je kunt er dan didactisch en pedagogisch nog eens extra voordeel mee doen.
Voel je je niet happy voor de klas, zal daar m.i. die lesbevoegdheid weinig aan veranderen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:40
Misschien vallen mensen die die natuurlijke feeling om les te kunnen geven niet hebben, vanzelf af als ze die lesbevoegdheid opleiding volgen?
Lijkt me een kutvak trouwens. Niet omdat het kinderen/pubers betreft, maar de uren die er gemaakt moeten worden. In normale banen kun je snipperdagen nemen en kun je buiten 't hoogseizoen op vakantie. In 't lerarenvak zit je aan vaste tijden vast. Ook het feit dat je hele dagen bezig bent om mensen te entertainen, lijkt me geestelijk vreselijk zwaar. Je kunt niet zomaar lekker 'n half uurtje in je eigen gedachten zitten wegdromen terwijl je ondertussen wat op de computer zit te werken bijv.
Lijkt me een kutvak trouwens. Niet omdat het kinderen/pubers betreft, maar de uren die er gemaakt moeten worden. In normale banen kun je snipperdagen nemen en kun je buiten 't hoogseizoen op vakantie. In 't lerarenvak zit je aan vaste tijden vast. Ook het feit dat je hele dagen bezig bent om mensen te entertainen, lijkt me geestelijk vreselijk zwaar. Je kunt niet zomaar lekker 'n half uurtje in je eigen gedachten zitten wegdromen terwijl je ondertussen wat op de computer zit te werken bijv.
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:47
Het is vooral zwaar als je nog niet genoeg handigheid en routine hebt en dus inderdaad vooral aan het entertainen, bezighouden en rustig houden bent.
Ik heb niet (meer) het gevoel dat ik daar nou het grootste deel van mijn tijd mee bezig ben.
Maar die 50 minuten die een lesuur duurt sta je er wel voor de volle 100% ja, dat klopt. En op dagen dat je je zelf niet zo lekker voelt/hoofdpijn hebt of wat dan ook is dat inderdaad best pittig.
Ik heb niet (meer) het gevoel dat ik daar nou het grootste deel van mijn tijd mee bezig ben.
Maar die 50 minuten die een lesuur duurt sta je er wel voor de volle 100% ja, dat klopt. En op dagen dat je je zelf niet zo lekker voelt/hoofdpijn hebt of wat dan ook is dat inderdaad best pittig.
vrijdag 10 oktober 2008 om 10:51
Ik heb ook de docentenopleiding gedaan (Geschiedenis) en geef geen les op dit moment door de dingen er omheen, (te veel) vergaderingen, ouders die zeuren, papieren rompslomp etc... Ook totaal geen vrije tijd meer alhoewel dat vanzelf beter wordt naarmate je meer lesmateriaal, routine hebt e.d.
Het lesgeven was voor mij pieken en dalen. De ene les is beter en leuker dan de ander. Ligt aan het uur, de dag, de klas en jezelf... Het overdragen van kennis however heb ik wel altijd leuk gevonden. Zeker als ik kinderen enthousiast kan maken voor een vak waar ze erg weinig mee hebben. Ook het ontwikkelen van eigen lesmateriaal vond ik een uitdaging en leuk om te doen. Het niveau is niet altijd je van het en je word er zelf ook wel eens simpel van als ze het na de derde keer nog niet snappen maar dat hoort erbij.
Als het gaat over de kennisoverdracht... wat is dan precies het probleem. Ontwikkel je zelf ook lesmateriaal? Het vinden van leukere manieren (ook voor jezelf) om ze iets te leren?
Als het gaat om het niveau waarom ga je dan niet op HBO niveau lesgeven?
Of misschien kan je met een ander vak je ei meer kwijt?
Het lesgeven was voor mij pieken en dalen. De ene les is beter en leuker dan de ander. Ligt aan het uur, de dag, de klas en jezelf... Het overdragen van kennis however heb ik wel altijd leuk gevonden. Zeker als ik kinderen enthousiast kan maken voor een vak waar ze erg weinig mee hebben. Ook het ontwikkelen van eigen lesmateriaal vond ik een uitdaging en leuk om te doen. Het niveau is niet altijd je van het en je word er zelf ook wel eens simpel van als ze het na de derde keer nog niet snappen maar dat hoort erbij.
Als het gaat over de kennisoverdracht... wat is dan precies het probleem. Ontwikkel je zelf ook lesmateriaal? Het vinden van leukere manieren (ook voor jezelf) om ze iets te leren?
Als het gaat om het niveau waarom ga je dan niet op HBO niveau lesgeven?
Of misschien kan je met een ander vak je ei meer kwijt?
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:02
Even tussendoor: ten eerste staat tegenwoordig 30% van de docenten zonder lesbevoegdheid voor de klas, ik ben daar niet nieuw in. Ten tweede; een klas geboeid houden lukt me wel, ik heb echt een hele leuke relatie met de kinderen en voor hen zou ik blijven. Maar als ik individuen ga helpen met hun werk en ze apart iets ga uitleggen en dat duurt te lang, dan wordt de rest onrustig. Maar dat is niet mijn grootste probleem.
Ik word niet afgemaakt voor de klas, ik heb vanuit de leerlingenraad en de school goede evaluaties teruggekregen over mijn eerste kwartaal. Maar ik vind dit niet leuk genoeg. Ik heb tijdens mijn studie andere baantjes gehad waarin ik veel meer plezier had dan in het lesgeven. Ik zit gewoon te veel gebonden aan studiewijzers, heb weinig vrijheid en kan dus ook niet zomaar ineens een SO-tje geven of eens een keer een leuke, afwisselende opdracht verzinnen.
Feit blijft dat ik nu zeker weet dat ik dit niet wil, maar dat ik erg twijfel over wanneer ik moet stoppen. Mijn klassen zijn namelijk oprecht heel erg leuk en ik zou best iets met kinderen willen doen, maar niet op deze manier...
Ik word niet afgemaakt voor de klas, ik heb vanuit de leerlingenraad en de school goede evaluaties teruggekregen over mijn eerste kwartaal. Maar ik vind dit niet leuk genoeg. Ik heb tijdens mijn studie andere baantjes gehad waarin ik veel meer plezier had dan in het lesgeven. Ik zit gewoon te veel gebonden aan studiewijzers, heb weinig vrijheid en kan dus ook niet zomaar ineens een SO-tje geven of eens een keer een leuke, afwisselende opdracht verzinnen.
Feit blijft dat ik nu zeker weet dat ik dit niet wil, maar dat ik erg twijfel over wanneer ik moet stoppen. Mijn klassen zijn namelijk oprecht heel erg leuk en ik zou best iets met kinderen willen doen, maar niet op deze manier...
vrijdag 10 oktober 2008 om 13:04
Mijn idee: maak dit schooljaar af en orienteer jezelf intussen op het vinden van iets dat beter bij je past.
Lees in alles dat je totaal geen zin meer hebt in dit werk. Maar intussen wil je wel "voor de kinderen" blijven. Stop met dat moeder Theresa gedrag, die kinderen overleven ook zonder jou en waarschijnlijk ben je minder belangrijk voor ze dan je denkt.
Klinkt niet zo aardig (zit ik hier ook niet voor
) maar bedoel te zeggen dat je wat afstand moet nemen.
Wat zijn de andere "baantjes" die je naast je studie hebt gehad waar je meer plezier in had dan je huidige werk? Als je het al "baantjes" noemt, hoe serieus nam je dat werk? En was het leuk omdat er een gezellig team was (in je callcenter, eetcafe, promotiewerk of whatever) of omdat je er voldoening uit kreeg (helpen in een bejaardentehuis oid).
Wat sprak je inhoudelijk aan aan het werk etc. Probeer dergelijke vragen voor jezelf te beantwoorden.
Tips als; ga lesgeven op het HBO zie ik je niet echt doen. Ook daar (is mijn ervaring) zit het grootste deel van de "studenten" hun tijd tijdens college's uit en is het gros de flauwigheid van de middelbare school nauwelijks ontgroeid. Zeker bij een vak als Nederlands vraag ik me af of je daar wel op een hoger niveau aan de gang gaat. Vaak toch herhaling omdat het niveau waarop men uitstroomt op de middelbare school schandalig laag is. Vraag jezelf af of je daar wel zin in hebt...
Daarbij vraag ik me af of je mensen/studenten die praktisch even oud zijn als jij wél kan boeien. No offense maar die vergen een fikse didactische ervaring, als lerares van 24 zonder bevoegdheid niet de ultime werkplek.
Lees in alles dat je totaal geen zin meer hebt in dit werk. Maar intussen wil je wel "voor de kinderen" blijven. Stop met dat moeder Theresa gedrag, die kinderen overleven ook zonder jou en waarschijnlijk ben je minder belangrijk voor ze dan je denkt.
Klinkt niet zo aardig (zit ik hier ook niet voor
) maar bedoel te zeggen dat je wat afstand moet nemen. Wat zijn de andere "baantjes" die je naast je studie hebt gehad waar je meer plezier in had dan je huidige werk? Als je het al "baantjes" noemt, hoe serieus nam je dat werk? En was het leuk omdat er een gezellig team was (in je callcenter, eetcafe, promotiewerk of whatever) of omdat je er voldoening uit kreeg (helpen in een bejaardentehuis oid).
Wat sprak je inhoudelijk aan aan het werk etc. Probeer dergelijke vragen voor jezelf te beantwoorden.
Tips als; ga lesgeven op het HBO zie ik je niet echt doen. Ook daar (is mijn ervaring) zit het grootste deel van de "studenten" hun tijd tijdens college's uit en is het gros de flauwigheid van de middelbare school nauwelijks ontgroeid. Zeker bij een vak als Nederlands vraag ik me af of je daar wel op een hoger niveau aan de gang gaat. Vaak toch herhaling omdat het niveau waarop men uitstroomt op de middelbare school schandalig laag is. Vraag jezelf af of je daar wel zin in hebt...
Daarbij vraag ik me af of je mensen/studenten die praktisch even oud zijn als jij wél kan boeien. No offense maar die vergen een fikse didactische ervaring, als lerares van 24 zonder bevoegdheid niet de ultime werkplek.
vrijdag 10 oktober 2008 om 19:52
Volgens mij ben je er voor jezelf al uit. Je vindt het niet leuk. Duidelijk toch.
Ik stop zelf volgende week met het lesgeven op de basisschool. Na 8 jaar lesgeven wordt ik nu toch echt heel ongelukkig van kinderen van 8 jaar oud die elkaar met messen bedreigen. En dan de ouders die het allemaal wel mee vinden vallen. En oja het: "Fuck de Nederlanders," ben ik ook helemaal zat.
(Hier heb je helemaal niets aan, maar ik ben het weer kwijt)
Ik stop zelf volgende week met het lesgeven op de basisschool. Na 8 jaar lesgeven wordt ik nu toch echt heel ongelukkig van kinderen van 8 jaar oud die elkaar met messen bedreigen. En dan de ouders die het allemaal wel mee vinden vallen. En oja het: "Fuck de Nederlanders," ben ik ook helemaal zat.
(Hier heb je helemaal niets aan, maar ik ben het weer kwijt)
vrijdag 10 oktober 2008 om 21:02
@TO
Ik denk dat je voor jezelf een knoop door moet hakken. Of je nu stopt of straks stopt is volgens mij afhankelijk van verschillende factoren:
- Ga je er aan onderdoor als je nog tot de zomervakantie mee door gaat of kun je er toch plezier uithalen als je het jaar afmaakt door je te focussen op de leuke aspecten van de baan en op een stukje persoonlijke ontwikkeling?
- Denk je dat je, ondanks je tegenzin, wel goed les kunt blijven geven, of zijn de leerlingen misschien veel meer geholpen met een goed gemotiveerde leerkracht?
- Je had altijd de droom om voor de klas te staan en nu valt het tegen. Probeer voor jezelf goed duidelijk te krijgen wat je droom inhield, wat er je nu wel leuk vindt aan je baan en wat je precies zo tegenstaat aan je baan. Zijn er andere banen denkbaar, in het verlengde van het onderwijs, die meer van de voordelen en minder van de nadelen bieden en daardoor misschien dichter bij je droom komen? (Ik denk bijv. aan het lesgeven van de NL-taal aan andere doelgroepen, bijv. expats asielzoekers of analfabeten? Misschien past zoiets beter bij je?)
Als je denkt dat je het volhoudt en er nog wat van kunt leren, dan zou ik in elk geval het jaar volmaken. Zo niet, dan zou ik zsm opzeggen en voor iets anders kiezen.
Ik denk dat je voor jezelf een knoop door moet hakken. Of je nu stopt of straks stopt is volgens mij afhankelijk van verschillende factoren:
- Ga je er aan onderdoor als je nog tot de zomervakantie mee door gaat of kun je er toch plezier uithalen als je het jaar afmaakt door je te focussen op de leuke aspecten van de baan en op een stukje persoonlijke ontwikkeling?
- Denk je dat je, ondanks je tegenzin, wel goed les kunt blijven geven, of zijn de leerlingen misschien veel meer geholpen met een goed gemotiveerde leerkracht?
- Je had altijd de droom om voor de klas te staan en nu valt het tegen. Probeer voor jezelf goed duidelijk te krijgen wat je droom inhield, wat er je nu wel leuk vindt aan je baan en wat je precies zo tegenstaat aan je baan. Zijn er andere banen denkbaar, in het verlengde van het onderwijs, die meer van de voordelen en minder van de nadelen bieden en daardoor misschien dichter bij je droom komen? (Ik denk bijv. aan het lesgeven van de NL-taal aan andere doelgroepen, bijv. expats asielzoekers of analfabeten? Misschien past zoiets beter bij je?)
Als je denkt dat je het volhoudt en er nog wat van kunt leren, dan zou ik in elk geval het jaar volmaken. Zo niet, dan zou ik zsm opzeggen en voor iets anders kiezen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 22:39
quote:koetje1984 schreef op 09 oktober 2008 @ 23:46:
Lieve allemaal,
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
Snap je!
Ben ook juf geweest BO weliswaar tot 3 weken terug
Vind kinderen leuk, die bekkies lekker lachen enz.
Maar het lesgeven is strenger en serieuzer uiteraard.
Ga op zoek naar iets anders, zoek niet te ver want vaak ligt het dichterbij dan je denkt!
Misschien wel gewoon een andere functie op jouw school.
Good luck!
Lieve allemaal,
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
Snap je!
Ben ook juf geweest BO weliswaar tot 3 weken terug
Vind kinderen leuk, die bekkies lekker lachen enz.
Maar het lesgeven is strenger en serieuzer uiteraard.
Ga op zoek naar iets anders, zoek niet te ver want vaak ligt het dichterbij dan je denkt!
Misschien wel gewoon een andere functie op jouw school.
Good luck!
zaterdag 11 oktober 2008 om 11:26
quote:mips schreef op 10 oktober 2008 @ 13:04:
Mijn idee: maak dit schooljaar af en orienteer jezelf intussen op het vinden van iets dat beter bij je past.
Lees in alles dat je totaal geen zin meer hebt in dit werk. Maar intussen wil je wel "voor de kinderen" blijven. Stop met dat moeder Theresa gedrag, die kinderen overleven ook zonder jou en waarschijnlijk ben je minder belangrijk voor ze dan je denkt.
Klinkt niet zo aardig (zit ik hier ook niet voor) maar bedoel te zeggen dat je wat afstand moet nemen.
Wat zijn de andere "baantjes" die je naast je studie hebt gehad waar je meer plezier in had dan je huidige werk? Als je het al "baantjes" noemt, hoe serieus nam je dat werk? En was het leuk omdat er een gezellig team was (in je callcenter, eetcafe, promotiewerk of whatever) of omdat je er voldoening uit kreeg (helpen in een bejaardentehuis oid).
Wat sprak je inhoudelijk aan aan het werk etc. Probeer dergelijke vragen voor jezelf te beantwoorden.
Tips als; ga lesgeven op het HBO zie ik je niet echt doen. Ook daar (is mijn ervaring) zit het grootste deel van de "studenten" hun tijd tijdens college's uit en is het gros de flauwigheid van de middelbare school nauwelijks ontgroeid. Zeker bij een vak als Nederlands vraag ik me af of je daar wel op een hoger niveau aan de gang gaat. Vaak toch herhaling omdat het niveau waarop men uitstroomt op de middelbare school schandalig laag is. Vraag jezelf af of je daar wel zin in hebt...
Daarbij vraag ik me af of je mensen/studenten die praktisch even oud zijn als jij wél kan boeien. No offense maar die vergen een fikse didactische ervaring, als lerares van 24 zonder bevoegdheid niet de ultime werkplek.
No offense taken, je hebt ook helemaal gelijk. En het is ook wel zo dat die kinderen het zonder mij wel overleven. Maar ik weet niet of zo goed of ik ze al los kan laten.
De andere baantjes die ik had , waren onder andere bij de televisie (iets met productie en redactie, kan er niet te veel over zeggen om herkenning te voorkomen) en ik ben een tijdje vertrouwenspersoon geweest voor internationale uitwisselingsstudenten die ik ook heb begeleid.
Bij de tv wilde ik na vier jaar echt niet meer werken. Tv is een wegwerpproduct en ik vond sowieso het niveau van driekwart van de programma's waar ik aan meewerkte gewoon te laag. De domheid ging me steeds meer tegenstaan. Ik heb het 3,5 jaar heel leuk gevonden, maar op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Dat werken met die studenten vond ik heel erg leuk om te doen, maar dat was echt een studentenbijbaantje.
Over het HBO heb je trouwens ook gelijk. Het niveau op de middelbare school is al verschrikkelijk en het erge is dat je er als docent weinig aan kunt doen want ze WILLEN het ook niet leren. En als je zegt dat het gewoon gênant is als je geen brief kan schrijven zonder dertig fouten in de werkwoorden, dan beledig je gelijk vier dyslectici (die het overigens wel beter doen bij Nederlands dan de niet-dyslectici want die werken er harder voor). Het lijkt wel dat, hoe ouder leerlingen worden, hoe minder zin ze hebben om het nog allemaal correct te leren. Dit zal op het HBO niet veel anders zijn, vrees ik.
Mijn idee: maak dit schooljaar af en orienteer jezelf intussen op het vinden van iets dat beter bij je past.
Lees in alles dat je totaal geen zin meer hebt in dit werk. Maar intussen wil je wel "voor de kinderen" blijven. Stop met dat moeder Theresa gedrag, die kinderen overleven ook zonder jou en waarschijnlijk ben je minder belangrijk voor ze dan je denkt.
Klinkt niet zo aardig (zit ik hier ook niet voor
) maar bedoel te zeggen dat je wat afstand moet nemen. Wat zijn de andere "baantjes" die je naast je studie hebt gehad waar je meer plezier in had dan je huidige werk? Als je het al "baantjes" noemt, hoe serieus nam je dat werk? En was het leuk omdat er een gezellig team was (in je callcenter, eetcafe, promotiewerk of whatever) of omdat je er voldoening uit kreeg (helpen in een bejaardentehuis oid).
Wat sprak je inhoudelijk aan aan het werk etc. Probeer dergelijke vragen voor jezelf te beantwoorden.
Tips als; ga lesgeven op het HBO zie ik je niet echt doen. Ook daar (is mijn ervaring) zit het grootste deel van de "studenten" hun tijd tijdens college's uit en is het gros de flauwigheid van de middelbare school nauwelijks ontgroeid. Zeker bij een vak als Nederlands vraag ik me af of je daar wel op een hoger niveau aan de gang gaat. Vaak toch herhaling omdat het niveau waarop men uitstroomt op de middelbare school schandalig laag is. Vraag jezelf af of je daar wel zin in hebt...
Daarbij vraag ik me af of je mensen/studenten die praktisch even oud zijn als jij wél kan boeien. No offense maar die vergen een fikse didactische ervaring, als lerares van 24 zonder bevoegdheid niet de ultime werkplek.
No offense taken, je hebt ook helemaal gelijk. En het is ook wel zo dat die kinderen het zonder mij wel overleven. Maar ik weet niet of zo goed of ik ze al los kan laten
. De andere baantjes die ik had , waren onder andere bij de televisie (iets met productie en redactie, kan er niet te veel over zeggen om herkenning te voorkomen) en ik ben een tijdje vertrouwenspersoon geweest voor internationale uitwisselingsstudenten die ik ook heb begeleid.
Bij de tv wilde ik na vier jaar echt niet meer werken. Tv is een wegwerpproduct en ik vond sowieso het niveau van driekwart van de programma's waar ik aan meewerkte gewoon te laag. De domheid ging me steeds meer tegenstaan. Ik heb het 3,5 jaar heel leuk gevonden, maar op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Dat werken met die studenten vond ik heel erg leuk om te doen, maar dat was echt een studentenbijbaantje.
Over het HBO heb je trouwens ook gelijk. Het niveau op de middelbare school is al verschrikkelijk en het erge is dat je er als docent weinig aan kunt doen want ze WILLEN het ook niet leren. En als je zegt dat het gewoon gênant is als je geen brief kan schrijven zonder dertig fouten in de werkwoorden, dan beledig je gelijk vier dyslectici (die het overigens wel beter doen bij Nederlands dan de niet-dyslectici want die werken er harder voor). Het lijkt wel dat, hoe ouder leerlingen worden, hoe minder zin ze hebben om het nog allemaal correct te leren. Dit zal op het HBO niet veel anders zijn, vrees ik.
zaterdag 11 oktober 2008 om 11:28
@reisa: je hebt ook helemaal gelijk. En hoewel ik op een witte school in een van de duurdere regio's van Nederland lesgeef, heb ik ook dertienjarigen die hun klasgenootje gewoon met een bezem slaan hoor... En dan die ouders: "Het is een lieve, timide jongen, hij zal wel uitgelokt zijn." (nou en? je slaat iemand toch niet met een bezemsteel...? *zucht*).
Lucht je hart vooral, dat helpt wel!
Lucht je hart vooral, dat helpt wel!
zaterdag 11 oktober 2008 om 11:36
Heb je echt geen ruimte -al is het maar een klein kwartier per les- om te 'spelen'? Ik bedoel daarmee onderwerpen bespreken die jou wél boeien en die je zou willen delen met de kinderen.
Weet niet hoe lesgeven nu is natuurlijk, maar toen ik zelf nog een jong wijffie was deden leraren dat best wel, naast de gewone taken.
In dat kwartiertje ga je die werkwoordsvormen echt niet duidelijker krijgen, of die teksten beter verklaard. Dus neem je ruimte zou ik zeggen, voor zover je iets aan mijn lekenmening hebt dan.
Weet niet hoe lesgeven nu is natuurlijk, maar toen ik zelf nog een jong wijffie was deden leraren dat best wel, naast de gewone taken.
In dat kwartiertje ga je die werkwoordsvormen echt niet duidelijker krijgen, of die teksten beter verklaard. Dus neem je ruimte zou ik zeggen, voor zover je iets aan mijn lekenmening hebt dan.
