Werk & Studie
alle pijlers
leraar worden: stoppen of doorgaan?
donderdag 9 oktober 2008 om 23:46
Lieve allemaal,
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
Ben al tijden niet meer op het forum geweest en dat komt door mijn nieuwe baan. Sinds half augustus ben ik werkzaam als docent, ik ben 24 en had altijd al het idee dat ik docent wilde worden. Dus, universitaire studie gedaan, nog geen onderwijsbevoegdheid maar al wel de mogelijkheid om aan een baan te beginnen en dus ben ik er vol voor gegaan.
Zomaar ineens voor een klas met 30 pubers, het was zwaar in het begin. Maar gelukkig zijn er collega's die het veel zwaarder hebben gehad en die soms huilend in de docentenkamer zaten. Die taferelen zijn me bespaard gebleven, maar toch ontbreekt er iets...
Ik ben gewoon niet gelukkig in mijn baan, ik vind het lesgeven gewoonweg niet leuk. Ik vind de school leuk, de collega's leuk en de kinderen leuk, maar ik vind het vak an sich gewoon niet leuk (ik geef Nederlands). Ik sta alle regels uit te leggen tot ik er zelf simpel van word en ik heb gewoon veel te weinig geduld daarvoor. Daarnaast zit ik vaak tot diep in de nacht na te kijken (even negentig leesverslagen...) en erger ik me na vijf jaar universitaire studie gewoon aan het niveau van de middelbare school. Niet dat die kinderen nu minder zijn, absoluut niet, maar het lijkt wel alsof ik het ontgroeid ben en ik verlang erg naar kennis op hoger niveau.
Ik word enorm verscheurd door dit probleem. Aan de ene kant wil ik dolgraag loyaal zijn aan de kinderen en collega's (want het is echt allemaal heel leuk), maar aan de andere kant is dit gewoon mijn vak niet en voel ik geen enkele behoefte om mijn lesbevoegdheid nu alsnog te gaan halen.
Ik heb geen idee wat ik anders zou willen, maar ik weet dat dit het duidelijk NIET is. Maar wat moet ik doen? Ik heb drie maanden opzegtermijn. Aan de ene kant ben ik bang dat ik spijt krijg (nogmaals, de school en kinderen zijn echt leuk, het is vooral het vak zelf), aan de andere kant heb ik er al weken slapeloze nachten van en voel ik enorme weerstand iedere ochtend om naar school te gaan.
Herkent iemand dit? Wat moet ik doen? Mijn gevoel zegt heel duidelijk: wegwezen... Maar ik vind het zo moeilijk om dit uit te spreken als ik die bekkies zie of weer ontzettend gezellig met collega's aan het praten ben. Ik ben ook iemand die niet zo snel iets zal toegeven en bij wie het woord "help" al jaren geleden uit het vocabulaire is verwijderd...
Liefs!
donderdag 6 november 2008 om 14:29
Hallo allemaal!
Hoe gaat het met iedereen?
Koetje, wat ontzettend naar zeg. Ik begrijp (zoals je weet) precies hoe je je voelt. Dit is echt een slecht teken hoor! Ik ben het eens met Leraar, als je het echt niet trekt, stop er dan mee. En als je doorgaat doe het dan alsjeblieft voor jezelf en niet voor de kinderen. Zij redden zich ook wel met een andere docent moet je je maar bedenkenn.
Maar stom he? Dat je zo jong bent en dat je gewoon lichamelijke klachten krijgt van je werk. Afgelopen zondag ben ik ook half ingestort.
@ Yoyo, ik herken je gevoel ook. Wat je ook zegt, van steeds met opleidingen begonnen, het gevoel te hebben dat je nu toch wel moet weten wat je moet doen.. Dus leraar wordt het voor jou ook niet denk je?
Op mijn school klagen de ervaren docenten net zo hard als de nieuwe over het lesgeven en over de kinderen. Ik denk dat zij langzaam vastgeroest zitten, zoals koetje ook zegt. Het is waarschijnlijk wel makkelijk met kinderen enzo. Je hebt ook een regelmatig leven qua vakanties en lestijden en op een gegeven moment ben je denk ik wel bestand tegen het commentaar van die leerlingen.
Ik denk alleen niet dat ik op dat moment ga wachten... Ik kan ook heel weinig met mijn vak, Nederlands. Daarvoor vind ik het toch echt te leuk, maar alle leerlingen klagen over het vak.
Maar goed, al mijn vrienden zijn inmiddels op hun plekje terechtgekomen en ik zwieber dan nog steeds heen en weer. Dus yoyo, weet helemaal wat je bedoelt! Wordt het niet eens tijd..? En toch... er zijn toch zoveel mensen die op hun 40e bijv nog niet weten wat ze nu willen en ineens nog een andere weg inslaan.
Hoe gaat het met iedereen?
Koetje, wat ontzettend naar zeg. Ik begrijp (zoals je weet) precies hoe je je voelt. Dit is echt een slecht teken hoor! Ik ben het eens met Leraar, als je het echt niet trekt, stop er dan mee. En als je doorgaat doe het dan alsjeblieft voor jezelf en niet voor de kinderen. Zij redden zich ook wel met een andere docent moet je je maar bedenkenn.
Maar stom he? Dat je zo jong bent en dat je gewoon lichamelijke klachten krijgt van je werk. Afgelopen zondag ben ik ook half ingestort.
@ Yoyo, ik herken je gevoel ook. Wat je ook zegt, van steeds met opleidingen begonnen, het gevoel te hebben dat je nu toch wel moet weten wat je moet doen.. Dus leraar wordt het voor jou ook niet denk je?
Op mijn school klagen de ervaren docenten net zo hard als de nieuwe over het lesgeven en over de kinderen. Ik denk dat zij langzaam vastgeroest zitten, zoals koetje ook zegt. Het is waarschijnlijk wel makkelijk met kinderen enzo. Je hebt ook een regelmatig leven qua vakanties en lestijden en op een gegeven moment ben je denk ik wel bestand tegen het commentaar van die leerlingen.
Ik denk alleen niet dat ik op dat moment ga wachten... Ik kan ook heel weinig met mijn vak, Nederlands. Daarvoor vind ik het toch echt te leuk, maar alle leerlingen klagen over het vak.
Maar goed, al mijn vrienden zijn inmiddels op hun plekje terechtgekomen en ik zwieber dan nog steeds heen en weer. Dus yoyo, weet helemaal wat je bedoelt! Wordt het niet eens tijd..? En toch... er zijn toch zoveel mensen die op hun 40e bijv nog niet weten wat ze nu willen en ineens nog een andere weg inslaan.
zaterdag 8 november 2008 om 11:30
quote:koetje1984 schreef op 05 november 2008 @ 17:57:
Ik herken je frustratie. Voor mezelf ben ik er wel uit dat ik denk dat ik na dit jaar niet doorga, maar wat anders ga zoeken.
En jij?
Ik denk dat ik in het voorjaar eens ga rondneuzen.
Ik zou graag iets educatiefs willen doen bij een stichting, museum of iets dergelijks. Ik denk dat ik dat leuker zal vinden.
En anders eerst eens een tijdje invalwerk doen en kijken of ik het alsnog leuk vind.
Ik herken je frustratie. Voor mezelf ben ik er wel uit dat ik denk dat ik na dit jaar niet doorga, maar wat anders ga zoeken.
En jij?
Ik denk dat ik in het voorjaar eens ga rondneuzen.
Ik zou graag iets educatiefs willen doen bij een stichting, museum of iets dergelijks. Ik denk dat ik dat leuker zal vinden.
En anders eerst eens een tijdje invalwerk doen en kijken of ik het alsnog leuk vind.
zaterdag 8 november 2008 om 20:28
eleony, bij mij op school werken tweedegraders in LD omdat ze er anders teveel op achteruit zouden gaan t.o.v. hun salaris in hun vorige baan buiten het onderwijs. En er werken mensen in LC of LD omdat ze een tekortvak geven, of goed bevriend zijn met de rector, of de school een keer mooie PR hebben opgeleverd met een of ander project.
Ik ben het wel eens met diegene die zei dat er veel ongelijkheid is, daarom ga ik 19 nov ook staken: ik wil gewoon een centrale regeling daarover.
Maar als er een ongelijkheid zou komen (die er nu in de meeste gevallen niet is) in salaris tussen eerste- en tweedegraders vind ik dat niet per se een dramatisch onrecht. Vooral ook omdat elke tweedegrader zichzelf kan 'upgraden' tot eerstegrader als ie dat wil. Daar moet je alleen wel in investeren, en ik vind het niet verkeerd dat iemand die bereid is die investering te maken daarvoor beloond wordt.
Ik ben het wel eens met diegene die zei dat er veel ongelijkheid is, daarom ga ik 19 nov ook staken: ik wil gewoon een centrale regeling daarover.
Maar als er een ongelijkheid zou komen (die er nu in de meeste gevallen niet is) in salaris tussen eerste- en tweedegraders vind ik dat niet per se een dramatisch onrecht. Vooral ook omdat elke tweedegrader zichzelf kan 'upgraden' tot eerstegrader als ie dat wil. Daar moet je alleen wel in investeren, en ik vind het niet verkeerd dat iemand die bereid is die investering te maken daarvoor beloond wordt.
zaterdag 8 november 2008 om 20:41
Ik blijf het wel doen, trouwens. Misschien is het goed als er hier ook iemand reageert die nog wel in het onderwijs wil blijven
Ik werk inmiddels zo'n tien jaar in het middelbaar onderwijs en heb me de kunst van 'niet overwerkt raken' redelijk eigen gemaakt. Over het algemeen drijf ik op routine, en nee, dat levert niet de meest boeiende lessen op, maar dat beschouw ik niet meer als mijn tekortkoming, het is een logisch gevolg van de beperkte voor- en nabereidingstijd die je hebt.
Zo nu en dan krijg ik even de geest en verzin, in mijn eigen tijd, een speciaal project. Zo hou ik tussen alle 'routineuze' lessen het werk toch leuk. En bovendien is ook tijdens een routineuze les het werk leuk, want de klas zorgt er zelf wel voor dat er niet-routineuze dingen gebeuren.
Na een aantal jaren in het onderwijs is de ergste orde-problematiek voorbij. Het is niet dat klassen dan ineens vol supergemotiveerde braverikken zitten, maar het gevoel van 'het is ik tegen jullie', wat ik in het begin wel had, is weg. Ik zeg ze nu op een achtste uur gewoon met een grijns "er is geen land met jullie te bezeilen", probeer ze toch aan het werk te krijgen, en er tegelijkertijd begrip voor te hebben dat het een achtste uur is en dat ze moe zijn. Zo komen we dan tot een soort compromis en dan is het dus zij en ik, in plaats van zij tegen ik.
Dat zijn allemaal redenen waarom het lesgeven an sich mij goed bevalt. (Het onderwijsbeleid bevalt me dan weer totaal niet, en de extra taken waar de schoolleiding mij mee opzadelt ook niet, maar het lesgeven wel.)
En nog een voordeel van het onderwijs t.o.v. andere sectoren: de collega's. Je werkt met mensen die over het algemeen geen ikke-ikke-instelling hebben (anders gingen ze wel voor het grote geld en niet voor het onderwijs), die redelijk slim zijn, redelijk goed opgeleid, en vooral ook: tamelijk sociaal vaardig. Anders red je het niet voor een klas. Het is een bepaald slag mensen. Een slag mensen dat ik graag als collega's heb.
Dit hele verhaal is zeker niet bedoeld om twijfelende mensen over de streep te halen hoor, want het is voor ieder individueel anders en ieder moet voor zich beslissen of hij er wel of niet goed aan doet in het onderwijs te blijven werken. Ik heb dit verhaal ingetypt om toch ook even de positieve kanten te belichten, want die zijn er zeker en ik zie jullie ze ook wel belichten, maar vooral als je nog niet zolang in het onderwijs werkt worden die positieve kanten vaak ondergesneeuwd door de negatieve (het vele werk, lastige klassen etc)
Ik werk inmiddels zo'n tien jaar in het middelbaar onderwijs en heb me de kunst van 'niet overwerkt raken' redelijk eigen gemaakt. Over het algemeen drijf ik op routine, en nee, dat levert niet de meest boeiende lessen op, maar dat beschouw ik niet meer als mijn tekortkoming, het is een logisch gevolg van de beperkte voor- en nabereidingstijd die je hebt.
Zo nu en dan krijg ik even de geest en verzin, in mijn eigen tijd, een speciaal project. Zo hou ik tussen alle 'routineuze' lessen het werk toch leuk. En bovendien is ook tijdens een routineuze les het werk leuk, want de klas zorgt er zelf wel voor dat er niet-routineuze dingen gebeuren.
Na een aantal jaren in het onderwijs is de ergste orde-problematiek voorbij. Het is niet dat klassen dan ineens vol supergemotiveerde braverikken zitten, maar het gevoel van 'het is ik tegen jullie', wat ik in het begin wel had, is weg. Ik zeg ze nu op een achtste uur gewoon met een grijns "er is geen land met jullie te bezeilen", probeer ze toch aan het werk te krijgen, en er tegelijkertijd begrip voor te hebben dat het een achtste uur is en dat ze moe zijn. Zo komen we dan tot een soort compromis en dan is het dus zij en ik, in plaats van zij tegen ik.
Dat zijn allemaal redenen waarom het lesgeven an sich mij goed bevalt. (Het onderwijsbeleid bevalt me dan weer totaal niet, en de extra taken waar de schoolleiding mij mee opzadelt ook niet, maar het lesgeven wel.)
En nog een voordeel van het onderwijs t.o.v. andere sectoren: de collega's. Je werkt met mensen die over het algemeen geen ikke-ikke-instelling hebben (anders gingen ze wel voor het grote geld en niet voor het onderwijs), die redelijk slim zijn, redelijk goed opgeleid, en vooral ook: tamelijk sociaal vaardig. Anders red je het niet voor een klas. Het is een bepaald slag mensen. Een slag mensen dat ik graag als collega's heb.
Dit hele verhaal is zeker niet bedoeld om twijfelende mensen over de streep te halen hoor, want het is voor ieder individueel anders en ieder moet voor zich beslissen of hij er wel of niet goed aan doet in het onderwijs te blijven werken. Ik heb dit verhaal ingetypt om toch ook even de positieve kanten te belichten, want die zijn er zeker en ik zie jullie ze ook wel belichten, maar vooral als je nog niet zolang in het onderwijs werkt worden die positieve kanten vaak ondergesneeuwd door de negatieve (het vele werk, lastige klassen etc)
zaterdag 8 november 2008 om 23:10
Dat klopt wel, maar toch denk ik dat het leraar zijn écht in je moet zitten. Je moet er helemaal achter staan en het echt echt graag willen, anders lukt het niet. Snap je wat ik bedoel?
Ik vind mijn leerlingen ook heel leuk, maar tegen dat negatieve ben ik niet goed bestand..
Maar dat de collega's leuk zijn, daar ben ik het helemaal mee eens. Wat dat betreft val je met je neus in de boter, ik nu ook. Ze zijn sociaal en gaan niet voor het grote geld, absoluut.
Ik vind mijn leerlingen ook heel leuk, maar tegen dat negatieve ben ik niet goed bestand..
Maar dat de collega's leuk zijn, daar ben ik het helemaal mee eens. Wat dat betreft val je met je neus in de boter, ik nu ook. Ze zijn sociaal en gaan niet voor het grote geld, absoluut.
maandag 10 november 2008 om 11:11
@ leraar: ik ben het met JC eens dat leraar-zijn echt in je moet zitten. Ik heb over het algemeen geen heel groot ordeprobleem, ook al zijn ze wel eens onrustig. Maar ik ben 24 en ik heb geen zin om een paar jaar te wachten en dan alsnog tot de conclusie te komen dat dit echt niks voor me is. Mijn eigen kennis staat volledig stil, behalve didactische vaardigheden leer ik nauwelijks bij. Bovendien haal ik ook geen plezier uit de makkelijke klassen.
Ik vind de methodes verschrikkelijk en onoverzichtelijk, ik vind mijn eigen vak dodelijk saai (heb mezelf met hangen en wurgen door de studie gewerkt) en heb ook niet het geduld het uit te leggen.
@JC: wat mij betreft, ik ben ook een beetje geknapt afgelopen vrijdag. mijn allerleukste klas (4havo van de werkweek) hebben zich absoluut misdragen. Dat kon ik nog wel hebben. Maar toen de grootste etterbak namens de hele klas zijn excuses aan ging bieden, ben ik echt in tranen uitgebarsten. Dat ging als een lopend vuurtje door de school en binnen no time stonden er allemaal klassen voor mijn lokaal naar binnen te gluren (ook klassen die ik niet eens heb). Ik heb gedaan alsof mijn neus bloedde, maar ik voelde me verschrikkelijk en ik zie er tegenop om morgen weer naar school te gaan...
Hoe staat het met jouw "schatjes"?
Ik vind de methodes verschrikkelijk en onoverzichtelijk, ik vind mijn eigen vak dodelijk saai (heb mezelf met hangen en wurgen door de studie gewerkt) en heb ook niet het geduld het uit te leggen.
@JC: wat mij betreft, ik ben ook een beetje geknapt afgelopen vrijdag. mijn allerleukste klas (4havo van de werkweek) hebben zich absoluut misdragen. Dat kon ik nog wel hebben. Maar toen de grootste etterbak namens de hele klas zijn excuses aan ging bieden, ben ik echt in tranen uitgebarsten. Dat ging als een lopend vuurtje door de school en binnen no time stonden er allemaal klassen voor mijn lokaal naar binnen te gluren (ook klassen die ik niet eens heb). Ik heb gedaan alsof mijn neus bloedde, maar ik voelde me verschrikkelijk en ik zie er tegenop om morgen weer naar school te gaan...
Hoe staat het met jouw "schatjes"?
maandag 10 november 2008 om 12:41
Wat een interessant topic, dit.
Wat me wel van het hart moet: ik lees van een aantal van jullie dat jullie de leerlingen ongemotiveerd en ongeïnteresseerd en dergelijke vinden, maar zelf stromen jullie ook niet echt over van doorzettingsvermogen, vind ik.
Ik lees dat een aantal van jullie echt nog piepjong zijn, begin twintig, en het spijt me wel, op mij komen jullie zelf ook echt over als die verwende generatie na mij die maar vinden dat alles leuk moet zijn en dat je vooral "bij je eigen gevoel" moet blijven.
Daarmee wil ik verder niet in jullie afschrijftopic een hele nieuwe discussie starten ofzo, en je hebt hier niets aan verder, maar als ik het als ouder lees hou ik mijn hart vast voor de tijd dat mijn zoon naar de middelbare school moet.
Ik begrijp heel goed dat jullie een zware baan hebben, maar aan de andere kant: wie heeft er nou géén zware baan? Iedereen moet toch hard werken? En iedereen heeft toch gedoe op zijn werk waar hij gefrustreerd van wordt?
Vooralsnog ligt de toekomst van kinderen wel voor een groot deel in jullie handen, en is het ook zo dat als je nu eenmaal voor een bepaald beroep gekozen hebt daar nu eenmaal ook de nadelen bijhoren.
God, ik klink echt oud, en dat voel ik me eigenlijk ook wel als ik jullie postings lees.
Koetje,
Ik vraag me ten zeerste af of jij in een andere baan niet binnen no time weer dezelfde problemen gaat tegenkomen. Want op mij komt het meer over als een mentaliteitsprobleem dat kennelijk een beetje bij jouw generatie hoort, dan als een daadwerkelijk inhoudelijk probleem.
Wat me wel van het hart moet: ik lees van een aantal van jullie dat jullie de leerlingen ongemotiveerd en ongeïnteresseerd en dergelijke vinden, maar zelf stromen jullie ook niet echt over van doorzettingsvermogen, vind ik.
Ik lees dat een aantal van jullie echt nog piepjong zijn, begin twintig, en het spijt me wel, op mij komen jullie zelf ook echt over als die verwende generatie na mij die maar vinden dat alles leuk moet zijn en dat je vooral "bij je eigen gevoel" moet blijven.
Daarmee wil ik verder niet in jullie afschrijftopic een hele nieuwe discussie starten ofzo, en je hebt hier niets aan verder, maar als ik het als ouder lees hou ik mijn hart vast voor de tijd dat mijn zoon naar de middelbare school moet.
Ik begrijp heel goed dat jullie een zware baan hebben, maar aan de andere kant: wie heeft er nou géén zware baan? Iedereen moet toch hard werken? En iedereen heeft toch gedoe op zijn werk waar hij gefrustreerd van wordt?
Vooralsnog ligt de toekomst van kinderen wel voor een groot deel in jullie handen, en is het ook zo dat als je nu eenmaal voor een bepaald beroep gekozen hebt daar nu eenmaal ook de nadelen bijhoren.
God, ik klink echt oud, en dat voel ik me eigenlijk ook wel als ik jullie postings lees.
Koetje,
Ik vraag me ten zeerste af of jij in een andere baan niet binnen no time weer dezelfde problemen gaat tegenkomen. Want op mij komt het meer over als een mentaliteitsprobleem dat kennelijk een beetje bij jouw generatie hoort, dan als een daadwerkelijk inhoudelijk probleem.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 november 2008 om 13:34
@fashionvictim: Jammer dat ik zo overkom, want dat is naar mijn mening niet zo hoor. Voor mij ligt het probleem niet bij de leerlingen, want die vind ik erg leuk, evenals de school en de collega's. Ik had afgelopen vrijdag mijn eerste conflict, waar ik een beetje moeite mee had omdat ik het van deze leerlingen niet had verwacht. Desalniettemin ga ik morgen met opgeheven hoofd weer voor de klas staan.
Ik vind vooral het werk ZELF niet leuk. Ik mis het doen van onderzoek en het verwerven van nieuwe kennis. Afgezien van wat spellingregels leer ik alleen maar didactische vaardigheden. Maar intellectueel is het gewoon niet uitdagend.
Natuurlijk hoeft niet iedere baan perfect te zijn. Ik heb naast mijn studie vier jaar bij de televisie gewerkt (bijna full-time) en dat was een leuke tijd. Ook daar waren er mindere dingen, maar die wogen niet op tegen de leuke dingen. Uiteindelijk had ik zo m'n redenen om daar te stoppen, maar ik heb er wel vier jaar met volle inzet gewerkt. Noem me verwend, maar ik had meer lol als serveerster in de horeca. Ik zou zo morgen stoppen op school en weer vol plezier gaan afwassen in een restaurant, maar ik wil graag het jaar afmaken.
Je hebt gelijk als je zegt dat we ongemotiveerd overkomen. In mijn geval is dat ook zo. Ik heb met hangen en wurgen mijn studie Nederlands afgemaakt en nu ik voor de klas sta realiseer ik me dat weer. Ik vind het vak zelf niet leuk. Ik vind de stof niet leuk, de methode verschrikkelijk en ik neem het de leerlingen niet kwalijk dat zij dat ook zo vinden. Wel probeer ik het echt zo leuk mogelijk voor ze te maken door zelf opdrachten te verzinnen en aan te passen.
Ik vind vooral het werk ZELF niet leuk. Ik mis het doen van onderzoek en het verwerven van nieuwe kennis. Afgezien van wat spellingregels leer ik alleen maar didactische vaardigheden. Maar intellectueel is het gewoon niet uitdagend.
Natuurlijk hoeft niet iedere baan perfect te zijn. Ik heb naast mijn studie vier jaar bij de televisie gewerkt (bijna full-time) en dat was een leuke tijd. Ook daar waren er mindere dingen, maar die wogen niet op tegen de leuke dingen. Uiteindelijk had ik zo m'n redenen om daar te stoppen, maar ik heb er wel vier jaar met volle inzet gewerkt. Noem me verwend, maar ik had meer lol als serveerster in de horeca. Ik zou zo morgen stoppen op school en weer vol plezier gaan afwassen in een restaurant, maar ik wil graag het jaar afmaken.
Je hebt gelijk als je zegt dat we ongemotiveerd overkomen. In mijn geval is dat ook zo. Ik heb met hangen en wurgen mijn studie Nederlands afgemaakt en nu ik voor de klas sta realiseer ik me dat weer. Ik vind het vak zelf niet leuk. Ik vind de stof niet leuk, de methode verschrikkelijk en ik neem het de leerlingen niet kwalijk dat zij dat ook zo vinden. Wel probeer ik het echt zo leuk mogelijk voor ze te maken door zelf opdrachten te verzinnen en aan te passen.
maandag 10 november 2008 om 16:36
@ Leraar; ik snap je punt. Het was een opmerking die ik wilde maken. Er is wel verschil/ongelijkheid; de ene 1e grader krijgt wel LD en een ander niet. En dat komt oa inderdaad door de punten die je noemde. Bij ons is het namelijk niet zo dat als je jezelf "upgrade" naar 1e graads dat je dan ook automatisch LD krijgt. Een argument wat ik dan ook weleens hoor is; waarom zou ik nog m'n 1e graads nog gaan halen? Ik heb er geen moeite mee dat een 1e grader meer verdient dan een 2e grader (andere opleiding).
@ koetje; wat is de reden dat je het jaar zo graag wil afmaken? De leerlingen? Iemand zei het geloof ik al. Denk ook aan jezelf. Het lijkt me niet leuk om zo elke dag naar je werk te moeten.
@ koetje; wat is de reden dat je het jaar zo graag wil afmaken? De leerlingen? Iemand zei het geloof ik al. Denk ook aan jezelf. Het lijkt me niet leuk om zo elke dag naar je werk te moeten.
maandag 10 november 2008 om 18:28
Fashion victim... laat ik beginnen met te zeggen dat je ergens een punt hebt. Het is namelijk zo dat degenen die het echt in zich hebben, de goede docenten zijn. Ze kunnen veel hebben en zijn bestand tegen de opstandigheid van pubers. Dus je hebt gelijk, er moeten eigenlijk docenten zijn die ook willen opvoeden, in plaats van een vak te willen leren.
Maar goed... wij zijn allemaal erg jong en nog ongekwalificeerd, natuurlijk, hoe denk je dat dat komt? Ze kunnen niemand anders vinden. Er is een lerarentekort. Dat komt onder andere door de dalende motivatie en mentaliteit van de jongeren. En juist vooral de net beginnende docenten hebben het zwaar te verduren want die worden flink uitgetest. En met uitgetest bedoel ik ook letterlijk uitgescholden. Zie het maar eens vol te houden, je moet er goed bestand tegen zijn. Die wisselen weer snel van baan en dit doet de leerlingen ook weer geen goed.
Overigens zijn uiteraard niet al mijn leerlingen vervelend. Het gros is hartstikke leuk en doet lekker mee. In een klas van 30 zitten er vaak slechts een paar die de boel verstieren. De overigen hebben daar ook echt last van. Wat doe je dan? Die de klas uit. Maar leuk is anders, en je kan ook niet die lln steeds een lekker tussenuurtje laten hebben. Het is echt zwaar hoor om zon hele groep in controle te houden.
Maar goed... wij zijn allemaal erg jong en nog ongekwalificeerd, natuurlijk, hoe denk je dat dat komt? Ze kunnen niemand anders vinden. Er is een lerarentekort. Dat komt onder andere door de dalende motivatie en mentaliteit van de jongeren. En juist vooral de net beginnende docenten hebben het zwaar te verduren want die worden flink uitgetest. En met uitgetest bedoel ik ook letterlijk uitgescholden. Zie het maar eens vol te houden, je moet er goed bestand tegen zijn. Die wisselen weer snel van baan en dit doet de leerlingen ook weer geen goed.
Overigens zijn uiteraard niet al mijn leerlingen vervelend. Het gros is hartstikke leuk en doet lekker mee. In een klas van 30 zitten er vaak slechts een paar die de boel verstieren. De overigen hebben daar ook echt last van. Wat doe je dan? Die de klas uit. Maar leuk is anders, en je kan ook niet die lln steeds een lekker tussenuurtje laten hebben. Het is echt zwaar hoor om zon hele groep in controle te houden.
maandag 10 november 2008 om 18:35
Ik vind het overigens nogal wat om te zeggen dat wij een mentaliteitsprobleem hebben. Vraag me af hoe jij het zou vinden als je vol goede moed naar een klas gaat en dan uitgescholden wordt. Want zo ging mijn eerste les letterlijk. Probeer die goede moed er dan maar eens in te houden, als de hele eerste week zo verloopt.
maandag 10 november 2008 om 18:39
Maar goed, om ontopic te blijven..
Koetje wat vreselijk dat je moest huilen! daar kan je gewoon niets aan doen, je bent ook gewoon een mens, en ik kan het gevoel. Dat je het voelt aankomen en dan kan je niets meer doen dan huilen. Wel erg dat er dan meteen klassen naar binnen loeren... zucht.
Maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen, denk aan jezelf! Die leerlingen hebben er ook niets aan als jij half brak en overspannen voor die klas staat, dus voor hen hoef je het sowieso niet te doen!
Jammer dat je het Nederlands ook niet zo leuk vind. Ik heb het anders, namelijk dat ik Nederlands echt heel leuk vind, maar dat ik er niets mee kan. Ze willen niet, ze vinden het vak stom. Echt zo jammer, dat ik er zo enthousiast over ben maar alleen maar commentaar en gezucht terugkrijg.
Laat je weten hoe het gegaan is morgen? Succes!!
Koetje wat vreselijk dat je moest huilen! daar kan je gewoon niets aan doen, je bent ook gewoon een mens, en ik kan het gevoel. Dat je het voelt aankomen en dan kan je niets meer doen dan huilen. Wel erg dat er dan meteen klassen naar binnen loeren... zucht.
Maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen, denk aan jezelf! Die leerlingen hebben er ook niets aan als jij half brak en overspannen voor die klas staat, dus voor hen hoef je het sowieso niet te doen!
Jammer dat je het Nederlands ook niet zo leuk vind. Ik heb het anders, namelijk dat ik Nederlands echt heel leuk vind, maar dat ik er niets mee kan. Ze willen niet, ze vinden het vak stom. Echt zo jammer, dat ik er zo enthousiast over ben maar alleen maar commentaar en gezucht terugkrijg.
Laat je weten hoe het gegaan is morgen? Succes!!
dinsdag 11 november 2008 om 23:19
Ik denk dat fashionvictim wel een punt heeft qua 'jonge vrouwen die denken dat werk alleen maar leuk moet zijn'. Ik heb ze zelf ook in mijn omgeving. Het stond vandaag nog in de krant: voor veel vrouwen is werken niet echt een noodzaak, de partner brengt het inkomen wel binnen, de vrouw werkt als extraatje, als soort van hobby. Als je dan op de donkere ochtenden je bed niet graag uit gaat en met tegenzin in de auto stapt, denkt een vrouw eerder aan afhaken dan een man wiens inkomen noodzakelijk is.
Maar ook al is dit zo, dan nog is in het onderwijs de 'ongemotiveerdheid' nog steeds oneindig veel groter dan in andere sectoren. Omdat continu op scherp staan en geen moment kunnen verslappen gewoon enorm intensief en energievretend is. Omdat het niet te doen is om na zo'n uitputtende lesdag jezelf steeds weer op te laden om de bergen nakijkwerk te doen en de lessen voor de volgende dag voor te bereiden. Omdat dit alles ook niet gepaard gaat met een beloning die in verhouding staat tot inspanning en opleiding.
Meer dan de helft van de afgestudeerden van lerarenopleidingen (die dus ooit toch wel met op zijn minst een beetje motivatie ervoor gekozen hebben) verlaat binnen vijf jaar het onderwijs. Op dit moment heb ik veel collega's die al tien jaar in het onderwijs werken, daar harstikke goed in zijn, aan hun leerlingen niets laten merken van weinig energie of ongemotiveerdheid, maar intussen wel buiten het onderwijs aan het solliciteren zijn.
Dat zegt allemaal toch wel iets, en dat is niet alleen maar te verklaren door 'de verwendheid van de gemiddelde jonge vrouw'. Die visie zou de schrijvers in dit topic echt tekort doen. Afknappen gebeurt in het onderwijs juist vaak ook als je er hartstikke gemotiveerd voor was en er daarom veel teveel energie in gestoken hebt. En dat overkomt ook weer vooral vrouwen, want die hebben over het algemeen toch een groter verantwoordelijkheidsgevoel en zeggen niet zo gauw zakelijk nee tegen een taak die teveel is.
Maar ook al is dit zo, dan nog is in het onderwijs de 'ongemotiveerdheid' nog steeds oneindig veel groter dan in andere sectoren. Omdat continu op scherp staan en geen moment kunnen verslappen gewoon enorm intensief en energievretend is. Omdat het niet te doen is om na zo'n uitputtende lesdag jezelf steeds weer op te laden om de bergen nakijkwerk te doen en de lessen voor de volgende dag voor te bereiden. Omdat dit alles ook niet gepaard gaat met een beloning die in verhouding staat tot inspanning en opleiding.
Meer dan de helft van de afgestudeerden van lerarenopleidingen (die dus ooit toch wel met op zijn minst een beetje motivatie ervoor gekozen hebben) verlaat binnen vijf jaar het onderwijs. Op dit moment heb ik veel collega's die al tien jaar in het onderwijs werken, daar harstikke goed in zijn, aan hun leerlingen niets laten merken van weinig energie of ongemotiveerdheid, maar intussen wel buiten het onderwijs aan het solliciteren zijn.
Dat zegt allemaal toch wel iets, en dat is niet alleen maar te verklaren door 'de verwendheid van de gemiddelde jonge vrouw'. Die visie zou de schrijvers in dit topic echt tekort doen. Afknappen gebeurt in het onderwijs juist vaak ook als je er hartstikke gemotiveerd voor was en er daarom veel teveel energie in gestoken hebt. En dat overkomt ook weer vooral vrouwen, want die hebben over het algemeen toch een groter verantwoordelijkheidsgevoel en zeggen niet zo gauw zakelijk nee tegen een taak die teveel is.
woensdag 12 november 2008 om 00:35
@ leraar: mooi gesproken! zo is het ook... Ik ga later nog inhoudelijk in op je topic, maar het is al laat en ik moet morgen weer vroeg op!
@JC: ik heb het overleefd!!! het ging eigenlijk best wel goed. Mijn eerste twee lesuren gingen erg goed en daarna kreeg ik DE klas. Ze kwamen allemaal muisstil binnen, hebben nogmaals excuses aangeboden. Ik heb er ook niet een al te groot drama van gemaakt, heb gezegd dat mijn tranen kwamen door de mate waarin ik aan hun gehecht was geraakt en dat dit niet meer zou gebeuren. Daarna heb ik wel nog gesteld dat ik strenger ga letten op hun werkhouding, niet om ze te pesten, maar omdat ik wil dat ze goede cijfers halen. En daarna heb ik nog een fijne les met ze gehad.
Ik duik nu m'n bedje in, hou je het nog uit JC?
@JC: ik heb het overleefd!!! het ging eigenlijk best wel goed. Mijn eerste twee lesuren gingen erg goed en daarna kreeg ik DE klas. Ze kwamen allemaal muisstil binnen, hebben nogmaals excuses aangeboden. Ik heb er ook niet een al te groot drama van gemaakt, heb gezegd dat mijn tranen kwamen door de mate waarin ik aan hun gehecht was geraakt en dat dit niet meer zou gebeuren. Daarna heb ik wel nog gesteld dat ik strenger ga letten op hun werkhouding, niet om ze te pesten, maar omdat ik wil dat ze goede cijfers halen. En daarna heb ik nog een fijne les met ze gehad.
Ik duik nu m'n bedje in, hou je het nog uit JC?
woensdag 12 november 2008 om 15:08
Hoi Allemaal,
Ik had ook al in het andere topic gereageerd 'genoeg van het onderwijs en nu'. Daar schreef ik het volgende:
Ik heb zelf vier jaar in het onderwijs gezeten. Lesgegeven aan bovenbouw VMBO. Ik had het best naar mijn zin, maar de drang om iets buiten het onderwijs te gaan doen was erg groot.
Nu twee jaar later heb ik via een detacheringsbureau bij enkele bedrijven kunnen werken. En ik ben er wel achter nu dat een kantoorbaan niets voor mij is. Die suffe overlegjes, achter je computertje zitten, e-mailen, alle kantoor geneuzel....pfff.
Ik heb dan ook besloten om weer het onderwijs in te gaan.
Ik weet dat ik er nu 100% voor kan gaan, omdat ik ook andere banen heb ervaren. En geloof me, niets zo dynamisch als het onderwijs. Ik ben nu hard aan het solliciteren om een baan te vinden. Maar dat gaat wel lukken denk ik in deze krapte.
Voor iedereen die twijfelt over het onderwijs: zolang je niet 100% voor het onderwijs kiest blijft de drang om weg te gaan, je wilt toch weten of het gras bij de buren groener is. Ga gewoon wat anders proberen, vind je het niets kan je altijd nog terug het onderwijs in. Maar dan heb je tenminste wel de rust dat je iets anders hebt geprobeerd. En wie weet vind je het wel leuker buiten het onderwijs.
Ik had ook al in het andere topic gereageerd 'genoeg van het onderwijs en nu'. Daar schreef ik het volgende:
Ik heb zelf vier jaar in het onderwijs gezeten. Lesgegeven aan bovenbouw VMBO. Ik had het best naar mijn zin, maar de drang om iets buiten het onderwijs te gaan doen was erg groot.
Nu twee jaar later heb ik via een detacheringsbureau bij enkele bedrijven kunnen werken. En ik ben er wel achter nu dat een kantoorbaan niets voor mij is. Die suffe overlegjes, achter je computertje zitten, e-mailen, alle kantoor geneuzel....pfff.
Ik heb dan ook besloten om weer het onderwijs in te gaan.
Ik weet dat ik er nu 100% voor kan gaan, omdat ik ook andere banen heb ervaren. En geloof me, niets zo dynamisch als het onderwijs. Ik ben nu hard aan het solliciteren om een baan te vinden. Maar dat gaat wel lukken denk ik in deze krapte.
Voor iedereen die twijfelt over het onderwijs: zolang je niet 100% voor het onderwijs kiest blijft de drang om weg te gaan, je wilt toch weten of het gras bij de buren groener is. Ga gewoon wat anders proberen, vind je het niets kan je altijd nog terug het onderwijs in. Maar dan heb je tenminste wel de rust dat je iets anders hebt geprobeerd. En wie weet vind je het wel leuker buiten het onderwijs.
woensdag 12 november 2008 om 20:29
Ja dat is ook tegen mij gezegd. Dat als je 40 bent, dat je dan nog steeds in het onderwijs kan, maar dat als je nu ook wel iets anders wil doen, dat je dat dan beter nu kan doen.
Overigens denk ik ook wel dat veel vrouwen een baantje voor "de leuk" hebben, om gedeeltelijk fashion victim tegemoet te komen, maar die vrouwen houden het geen half jaar uit hoor, voor de klas.
@ Koetje, fijn dat het vandaag goed ging! Zal wel een opluchting zijn! Wel fijn iig dat ze beseften dat ze te ver waren gegaan en dat ze niet blij waren dat ze je gebroken hadden!
Overigens denk ik ook wel dat veel vrouwen een baantje voor "de leuk" hebben, om gedeeltelijk fashion victim tegemoet te komen, maar die vrouwen houden het geen half jaar uit hoor, voor de klas.
@ Koetje, fijn dat het vandaag goed ging! Zal wel een opluchting zijn! Wel fijn iig dat ze beseften dat ze te ver waren gegaan en dat ze niet blij waren dat ze je gebroken hadden!
woensdag 12 november 2008 om 21:44
Ik heb geen "baantje voor de leuk", ik woon alleen en voor mij is werk dus ook bittere noodzaak.
Ik moet 5 dagen per week werken, om goed rond te kunnen komen. Daarbij werk ik op maar liefst 3 verschillende scholen. Als muziekdocent is het nagenoeg onmogelijk om op 1 school zo rond de 1,0 FTE te vinden. Ik ren van de ene school naar de andere en kom in de knoei met vergaderingen. Alles heb ik in drievoud: telefoonnummers, schooltijden, lesuurtijden, collega's, personeelskamers, ik heb 18 klassen, verschillende vakanties door overlapping van de regio's...en ga zo maar door.
Ik moet 5 dagen per week werken, om goed rond te kunnen komen. Daarbij werk ik op maar liefst 3 verschillende scholen. Als muziekdocent is het nagenoeg onmogelijk om op 1 school zo rond de 1,0 FTE te vinden. Ik ren van de ene school naar de andere en kom in de knoei met vergaderingen. Alles heb ik in drievoud: telefoonnummers, schooltijden, lesuurtijden, collega's, personeelskamers, ik heb 18 klassen, verschillende vakanties door overlapping van de regio's...en ga zo maar door.
donderdag 13 november 2008 om 18:22
Jeetje dat is zwaar zeg, Zamirah. Hoe houd je het vol! En dan nog wel drie verschillende scholen, lijkt me echt heel pittig.
Overigens , als vrouwen wel een baantje voor "de leuk" willen, moeten ze dat helemaal zelf weten natuurlijk. Dit zei ik in reactie op Fashionvictim die haar hart vasthoudt voor dit soort docenten op de middelbare school.
Het wil echt niet zeggen dat we hier ons hart luchten omdat we niet hard willen werken of omdat we willen dat alles ons voor de wind gaat. Het onderwijs is nu eenmaal zwaar.
Trouwens, fashionvictim zegt dat ze "haar hart vasthoudt" vanwege de docenten, ik vraag me eigenlijk wel eens af hoe het met opvoeding zit. Ik geef les in een rijke buurt, misschien dat het bij mij nog anders gaat dan ergens anders, maar die leerlingen mogen zowat alles thuis. Ze krijgen daar alles, en verwachten dat op school ook. Als ik de boze mailtjes van ouders bekijk omdat hun zoon, die nooit oplet, een onvoldoende heeft gehaald, dan denk ik, pak je kind toch eens aan!
Overigens , als vrouwen wel een baantje voor "de leuk" willen, moeten ze dat helemaal zelf weten natuurlijk. Dit zei ik in reactie op Fashionvictim die haar hart vasthoudt voor dit soort docenten op de middelbare school.
Het wil echt niet zeggen dat we hier ons hart luchten omdat we niet hard willen werken of omdat we willen dat alles ons voor de wind gaat. Het onderwijs is nu eenmaal zwaar.
Trouwens, fashionvictim zegt dat ze "haar hart vasthoudt" vanwege de docenten, ik vraag me eigenlijk wel eens af hoe het met opvoeding zit. Ik geef les in een rijke buurt, misschien dat het bij mij nog anders gaat dan ergens anders, maar die leerlingen mogen zowat alles thuis. Ze krijgen daar alles, en verwachten dat op school ook. Als ik de boze mailtjes van ouders bekijk omdat hun zoon, die nooit oplet, een onvoldoende heeft gehaald, dan denk ik, pak je kind toch eens aan!
donderdag 13 november 2008 om 18:59
Precies, J C. In Almere exact hetzelfde, maar dan anders. De ouders van sommige kids zijn er bijvoorbeeld nooit, of letten niet op hun kind. Het kind groeit echt op voor galg en rad. Totaal losgeslagen komen ze op school.
En dan mogen wij het weer rechtbreien. Ouders vergeten op te voeden vandaag de dag.
En dan mogen wij het weer rechtbreien. Ouders vergeten op te voeden vandaag de dag.
donderdag 13 november 2008 om 19:03
Helaas is het instituut Onderwijs allang niet meer de fuctie van alleen maar kennis overdracht en heeft vandaag de dag, een dagtaak erbij gekregen aan opvoeding.
Daar zou dan ook geld voor uitgetrokken moeten worden, zodat jullie leraren, toekomen aan waar jullie werkelijk voor aan het werk zijn, de kinderen en de leerstof. ( en een passend salaris)
Daar zou dan ook geld voor uitgetrokken moeten worden, zodat jullie leraren, toekomen aan waar jullie werkelijk voor aan het werk zijn, de kinderen en de leerstof. ( en een passend salaris)
donderdag 20 november 2008 om 06:24
Iemand nog gestaakt? Ik niet omdat ik zometeen de tweede ronde van de politie heb en anders ben ik helemaal veel weg van school . Ik ben erg gespannen, maar ik ga ervoor
@Zamira: bij ons is er ook net mentorspreekavond geweest en de ouders van die kinderen met wie het juist niet zo goed gaat (allemaal tweeën op het rapport), zijn degenen die vaak niet komen.
@zusenzo: ja opvoeden is zeker een van de taken. Ik geef les op een witte school in een rijkere buurt en zeker daar kennen kinderen het woord "nee" niet en zijn ze verschrikkelijk verwend. Ik had van de week vijf meisjes die te laat waren en die een briefje moesten gaan halen. Dat vonden ze be-la-che-lijk en ze zijn de rest van het uur ook niet meer terug gekomen. Ligt het nu aan mij? Ik deed dat soort dingen niet toen ik zestien was hoor? Anderen in mijn klas ook niet.
@JC: hou je het nog vol?
@Zamira: bij ons is er ook net mentorspreekavond geweest en de ouders van die kinderen met wie het juist niet zo goed gaat (allemaal tweeën op het rapport), zijn degenen die vaak niet komen.
@zusenzo: ja opvoeden is zeker een van de taken. Ik geef les op een witte school in een rijkere buurt en zeker daar kennen kinderen het woord "nee" niet en zijn ze verschrikkelijk verwend. Ik had van de week vijf meisjes die te laat waren en die een briefje moesten gaan halen. Dat vonden ze be-la-che-lijk en ze zijn de rest van het uur ook niet meer terug gekomen. Ligt het nu aan mij? Ik deed dat soort dingen niet toen ik zestien was hoor? Anderen in mijn klas ook niet.
@JC: hou je het nog vol?
donderdag 20 november 2008 om 09:04
Nope, ik heb niet gestaakt. Ik ben geen lid van de bond en wil toch wel mijn salaris ontvangen Iemand anders wel?
Hoe ging het Koetje, vandaag bij de politie??
Ik wil graag mijn ontslag indienen maar ik durf niet zo goed. Iedereen is tevreden over me en volgens mij verwachten ze het ook niet. De leerlingen ook niet, want ik heb een leuk contact met ze... Hoewel ik wel gezegd heb dat ik het heel zwaar vind. Tegen collega's dus.
Ik weet dat ik er lak aan moet hebben maar ik vind het ZO moeilijk. Heb ook het gevoel dat ik mijn collega's laat vallen.
Hoe ging het Koetje, vandaag bij de politie??
Ik wil graag mijn ontslag indienen maar ik durf niet zo goed. Iedereen is tevreden over me en volgens mij verwachten ze het ook niet. De leerlingen ook niet, want ik heb een leuk contact met ze... Hoewel ik wel gezegd heb dat ik het heel zwaar vind. Tegen collega's dus.
Ik weet dat ik er lak aan moet hebben maar ik vind het ZO moeilijk. Heb ook het gevoel dat ik mijn collega's laat vallen.
donderdag 20 november 2008 om 21:38
@JC: ik heb al voorzichtig door laten schemeren dat ik er niet zoveel plezier in heb. (...)
Nouja, net thuis even een huilbui gehad bij vriendlief ("ik wil niet meer naar school en wat als ik nu door de economische recessie noodgedwongen in het onderwijs blijf steken...?"), en nu wat kalmer. Maar ben zooooo bang dat ik het verkloot heb.
Dat van de loyaliteit naar collega's toe herken ik. Bij mij gaat een docente Nederlands weg (vorig jaar begonnen) en meteen begon iedereen tegen mij: "Jij gaat toch niet weg? We hopen zo dat je blijft!" Denk dat ze het zelf wel aanvoelen...
Ik sleep me morgen weer naar school en dan godzijdank weekend!
Nouja, net thuis even een huilbui gehad bij vriendlief ("ik wil niet meer naar school en wat als ik nu door de economische recessie noodgedwongen in het onderwijs blijf steken...?"), en nu wat kalmer. Maar ben zooooo bang dat ik het verkloot heb.
Dat van de loyaliteit naar collega's toe herken ik. Bij mij gaat een docente Nederlands weg (vorig jaar begonnen) en meteen begon iedereen tegen mij: "Jij gaat toch niet weg? We hopen zo dat je blijft!" Denk dat ze het zelf wel aanvoelen...
Ik sleep me morgen weer naar school en dan godzijdank weekend!
