Werk & Studie
alle pijlers
Mijn baan is vreselijk
woensdag 14 oktober 2020 om 09:30
Ik ben sinds 6 maanden in dienst.
Tijdens corona begonnen. Ik was echt enthousiast en had zin om te starten. Ik had hiervoor een burnout en kreeg energie van deze vacature waardoor ik volmondig ja zei toen ze me aan wilden nemen. Ook al zei een stemmetje in mijn hoofd dat ik nog niet volledig hersteld was. Ik wilde toch na al die maanden hard werken aan mezelf toch de arbeidsmarkt weer op. En zo gezegd zo gedaan.
Na de eerste maand merkte ik dat het wat stroef ging. Het werk bleek anders dan voorgeschoteld in sollicitatiegesprekken, maar dat nam ik maar voor lief. Was blij dat ik niet meer aan het niksen was thuis. Ik werd in de eerste maand al meerdere malen aangesproken door personeelszaken op gebrek aan contact met andere collega's. Ik had uiteraard dagelijks contact met de collega's waar ik direct mee samenwerk. En dat ging prima, ondanks thuiswerken en een camera op je snuffert. Ikzelf vind het raar om een willekeurige collega te videobellen en een geforceerd gesprek te voeren. We kennen elkaar immers niet en heb qua werkzaamheden niets met ze te maken. Werd wel verwacht van mij dat ik toch ging videobellen met de 'random strangers'. Ik heb dit 2x gedaan, maar ik voelde me er zo ongemakkelijk bij dat ik voor mezelf daar een grens trek. Komt wel als we weer op kantoor werken dat ik mensen leer kennen. Het is nu ook gewoon even lastig met alles online. En extra druk met dingen leren op afstand. Had even geen tijd en energie voor de randzaken als personeelszaken die aan mijn hoofd zeurde. Ik heb meerdere malen in een vergadering mezelf voorgesteld en dingen verteld, dus ze weten wie ik ben en wat ik doe. Ik begrijp niet goed waarom dat voor nu niet voldoende is. Ik ben niet graag middelpunt van de aandacht.
Daarna kwam er een akkefietje waarbij ze mij opnieuw aanspraken. Ik was druk met een opdracht en had daarom 2 uurtjes niks van mij laten horen aan een collega. Meteen sprong HR op en videobelde mij direct wat ik aan het doen was en waarom ik niet liet weten wat ik aan het doen ben bij die collega. Ik kreeg het gevoel dat zij mij niet vertrouwden en een soort kruisverhoor gingen houden (geen idee waarom, erg aanvallend was het). Terwijl ik gewoon geconcentreerd aan het werk was. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan, want ik doe mijn werk goed, probeer ondanks corona toch zo goed mogelijk ingewerkt te worden via een camera en ik heb contact met m'n directe collega's. Maar ik wil niet de hele dag videobellen, maar ook de focus even in mijn eentje op mijn werkzaamheden.
Daarna ontving ik van personeelszaken een gigantische e-mail waarbij het leek alsof ze een dossier aan het opbouwen is tegen mij. Dit voelt natuurlijk erg onterecht en demotiveert mij.
Ik heb inmiddels na 6 maanden en nog meer van dit soort voorbeelden geen plezier in mijn werk. Ik voel me niet gewaardeerd, onbegrepen (beetje begrip met al dat thuiswerken moet toch wel op te brengen zijn vooral wat betreft nieuwe collega's ontmoeten). Ze trekken aan me.
Met vlagen voel ik me zelfs 'gepest', omdat zij mij het gevoel geven alsof ik de boel sabboteer, alsof ik niet te vertrouwen ben. Ze zitten overal bovenop en heb bijna om de 3 weken gesprekken met feedback of evaluaties. Snap echt niet waar het om gaat en wat het probleem nou is. Krijg het idee dat ze me eruit willen werken, zodat ik weg ga uit mezelf een andere baan zoeken. Een normaal gesprek voeren gaat niet. Ze willen graag met het vingertje wijzen dus een constructief gesprek voeren zit er niet in. Vooral personeelszaken moet overal bij zitten en een vinger in de pap roeren (zelfs gesprekken met leidinggevende, daar hoort m.i. geen pz iemand bij).
Het put me uit, heb geen energie meer en ik word langzamerhand steeds somberder. Hetzelfde uitgeputte gevoel van de burnout komt langzamerhand mijn kant weer op. Ik heb daar angst voor. Een andere baan vind je niet zomaar in deze tijd, ik probeer het wel. Krijg afwijzing na afwijzing. Maar terwijl ik dit typ moet ik huilen omdat ik me zo ongelukkig voel. Dat kan ook niet langer zo. Ik glij weer af en dat moet ik voorkomen.
Wat moet ik doen? Wat adviseren jullie mij?
Tijdens corona begonnen. Ik was echt enthousiast en had zin om te starten. Ik had hiervoor een burnout en kreeg energie van deze vacature waardoor ik volmondig ja zei toen ze me aan wilden nemen. Ook al zei een stemmetje in mijn hoofd dat ik nog niet volledig hersteld was. Ik wilde toch na al die maanden hard werken aan mezelf toch de arbeidsmarkt weer op. En zo gezegd zo gedaan.
Na de eerste maand merkte ik dat het wat stroef ging. Het werk bleek anders dan voorgeschoteld in sollicitatiegesprekken, maar dat nam ik maar voor lief. Was blij dat ik niet meer aan het niksen was thuis. Ik werd in de eerste maand al meerdere malen aangesproken door personeelszaken op gebrek aan contact met andere collega's. Ik had uiteraard dagelijks contact met de collega's waar ik direct mee samenwerk. En dat ging prima, ondanks thuiswerken en een camera op je snuffert. Ikzelf vind het raar om een willekeurige collega te videobellen en een geforceerd gesprek te voeren. We kennen elkaar immers niet en heb qua werkzaamheden niets met ze te maken. Werd wel verwacht van mij dat ik toch ging videobellen met de 'random strangers'. Ik heb dit 2x gedaan, maar ik voelde me er zo ongemakkelijk bij dat ik voor mezelf daar een grens trek. Komt wel als we weer op kantoor werken dat ik mensen leer kennen. Het is nu ook gewoon even lastig met alles online. En extra druk met dingen leren op afstand. Had even geen tijd en energie voor de randzaken als personeelszaken die aan mijn hoofd zeurde. Ik heb meerdere malen in een vergadering mezelf voorgesteld en dingen verteld, dus ze weten wie ik ben en wat ik doe. Ik begrijp niet goed waarom dat voor nu niet voldoende is. Ik ben niet graag middelpunt van de aandacht.
Daarna kwam er een akkefietje waarbij ze mij opnieuw aanspraken. Ik was druk met een opdracht en had daarom 2 uurtjes niks van mij laten horen aan een collega. Meteen sprong HR op en videobelde mij direct wat ik aan het doen was en waarom ik niet liet weten wat ik aan het doen ben bij die collega. Ik kreeg het gevoel dat zij mij niet vertrouwden en een soort kruisverhoor gingen houden (geen idee waarom, erg aanvallend was het). Terwijl ik gewoon geconcentreerd aan het werk was. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan, want ik doe mijn werk goed, probeer ondanks corona toch zo goed mogelijk ingewerkt te worden via een camera en ik heb contact met m'n directe collega's. Maar ik wil niet de hele dag videobellen, maar ook de focus even in mijn eentje op mijn werkzaamheden.
Daarna ontving ik van personeelszaken een gigantische e-mail waarbij het leek alsof ze een dossier aan het opbouwen is tegen mij. Dit voelt natuurlijk erg onterecht en demotiveert mij.
Ik heb inmiddels na 6 maanden en nog meer van dit soort voorbeelden geen plezier in mijn werk. Ik voel me niet gewaardeerd, onbegrepen (beetje begrip met al dat thuiswerken moet toch wel op te brengen zijn vooral wat betreft nieuwe collega's ontmoeten). Ze trekken aan me.
Met vlagen voel ik me zelfs 'gepest', omdat zij mij het gevoel geven alsof ik de boel sabboteer, alsof ik niet te vertrouwen ben. Ze zitten overal bovenop en heb bijna om de 3 weken gesprekken met feedback of evaluaties. Snap echt niet waar het om gaat en wat het probleem nou is. Krijg het idee dat ze me eruit willen werken, zodat ik weg ga uit mezelf een andere baan zoeken. Een normaal gesprek voeren gaat niet. Ze willen graag met het vingertje wijzen dus een constructief gesprek voeren zit er niet in. Vooral personeelszaken moet overal bij zitten en een vinger in de pap roeren (zelfs gesprekken met leidinggevende, daar hoort m.i. geen pz iemand bij).
Het put me uit, heb geen energie meer en ik word langzamerhand steeds somberder. Hetzelfde uitgeputte gevoel van de burnout komt langzamerhand mijn kant weer op. Ik heb daar angst voor. Een andere baan vind je niet zomaar in deze tijd, ik probeer het wel. Krijg afwijzing na afwijzing. Maar terwijl ik dit typ moet ik huilen omdat ik me zo ongelukkig voel. Dat kan ook niet langer zo. Ik glij weer af en dat moet ik voorkomen.
Wat moet ik doen? Wat adviseren jullie mij?
zondag 18 oktober 2020 om 15:50
Als het zo doorgaat idd ziekmelden. Ik zou het wel aangeven dat de huidige werkomgeving erg ziekmakend is. Ik zou dus zelf zorgen voor een stuk feedback
zondag 18 oktober 2020 om 15:52
Het gaat erom dat jij je werk goed doet, en hoe je dat doet daar hebben zij niks mee te maken. Als introvert liep ik daar ook steeds tegenaan op kantoren, ik was niet zichtbaar genoeg. Nee, omdat ik geen behoefte heb om mijn dagen met koetjes en kalfjes te vullen tegen collega's waar ik niet eens mee samenwerk. Ik heb wel wat beters te doen, zoals me concentreren op mijn werk. Daarom heb ik nu ook geen collega's meer 
Het is belachelijk dat ze jou zo op je nek zitten en overal HR bij halen. Ze vallen je veel te snel aan en ze geven je geen welkom gevoel. Het is geven en nemen, een werkgever die als een dictatuur aanvoelt ben je liever kwijt dan rijk.
Niet opgeven met het zoeken naar een nieuwe baan, elke week 5 brieven eruit sturen en doorgaan tot je een nieuwe baan hebt. Je komt er wel!
Het is belachelijk dat ze jou zo op je nek zitten en overal HR bij halen. Ze vallen je veel te snel aan en ze geven je geen welkom gevoel. Het is geven en nemen, een werkgever die als een dictatuur aanvoelt ben je liever kwijt dan rijk.
Niet opgeven met het zoeken naar een nieuwe baan, elke week 5 brieven eruit sturen en doorgaan tot je een nieuwe baan hebt. Je komt er wel!
zondag 18 oktober 2020 om 16:13
In één zin, 'Wat een gezeik zeg op jouw werk', ze kunnen toch niet van je verwachten dat je collega's gaat bellen, zulke contacten moeten spontaan gaan.
Met zulk wantrouwen van PZ kun je niet goed functioneren.
Zorg dat jou (objectief gezien) niks te verwijten valt, alhoewel ik het zou begrijpen als je uit je slof schiet.
Ik hoop voor je dat je contract niet verlengd wordt zodat je op zoek kunt naar een goede werkplek.
En voor nu een
Met zulk wantrouwen van PZ kun je niet goed functioneren.
Zorg dat jou (objectief gezien) niks te verwijten valt, alhoewel ik het zou begrijpen als je uit je slof schiet.
Ik hoop voor je dat je contract niet verlengd wordt zodat je op zoek kunt naar een goede werkplek.
En voor nu een
zondag 18 oktober 2020 om 17:21
Ik denk dat het eerder andersom zou moeten zijn. HR die sommige collega's aanspoort contact met je te zoeken, omdat jij degene bent die met de nodige hindernissen in een nieuwe baan moet starten... en zij zitten er al een tijdje comfortabel. Waarom wordt elk initiatief bij TO gelegd?
Ik heb zelf ook de neiging om op m'n eigen eilandje te blijven zitten en word daar zelf ook niet gelukkig van, maar zie ook niet hoe ik het kan veranderen. Ik werkte voor corona al veel online, omdat veel collega's vanuit het buitenland werken. Maar het werkt sowieso niet door contact te zoeken en niet-werk gerelateerde gesprekken te gaan zitten houden, dan wek je alleen maar irritatie op bij mensen die het hartsikke druk hebben en hun uren moeten verantwoorden.
Mijn werkgever vindt het wel belangrijk dat iedereen een beetje feeling houdt met de rest en dus is er elke maandagochtend een weekly (vertellen hoe je weekend was en wat je komende week moet gaan doen). Standaard. Ik vind dat dat soort dingen niet van jou hoeven komen, maar je zou het kunnen voorstellen als ze weer kritiek op je hebben!
Ik heb zelf ook de neiging om op m'n eigen eilandje te blijven zitten en word daar zelf ook niet gelukkig van, maar zie ook niet hoe ik het kan veranderen. Ik werkte voor corona al veel online, omdat veel collega's vanuit het buitenland werken. Maar het werkt sowieso niet door contact te zoeken en niet-werk gerelateerde gesprekken te gaan zitten houden, dan wek je alleen maar irritatie op bij mensen die het hartsikke druk hebben en hun uren moeten verantwoorden.
Mijn werkgever vindt het wel belangrijk dat iedereen een beetje feeling houdt met de rest en dus is er elke maandagochtend een weekly (vertellen hoe je weekend was en wat je komende week moet gaan doen). Standaard. Ik vind dat dat soort dingen niet van jou hoeven komen, maar je zou het kunnen voorstellen als ze weer kritiek op je hebben!
zondag 18 oktober 2020 om 20:29
Zomermaan, ben benieuwd hoe het is gegaan vrijdag.
Dat random moeten bellen naar collega's waar je helemaal niets mee te schaften heb snap ik ook niet. Ja, als je elkaar op kantoor bij het koffiezetapparaat tegen zou komen zou je wellicht even een praatje maken, omdat dat de natuurlijke gang van zaken is voor veel mensen. Maar om nou verplicht te moeten gaan videobellen met mensen die je niet kent en waarmee je niets te maken hebt, nee, daar zou ik ook echt niet op zitten wachten (terwijl ik toch altijd wel van een praatje houd en nieuwe collega's ook altijd leuk vind om te ontmoeten), ik heb wel wat beters te doen, werken bijvoorbeeld.
Hopelijk heeft het gesprek wat meer duidelijkheid gebracht over wat er nou precies van je verlangd wordt en hoe ze dat voor zich zien.
Dat random moeten bellen naar collega's waar je helemaal niets mee te schaften heb snap ik ook niet. Ja, als je elkaar op kantoor bij het koffiezetapparaat tegen zou komen zou je wellicht even een praatje maken, omdat dat de natuurlijke gang van zaken is voor veel mensen. Maar om nou verplicht te moeten gaan videobellen met mensen die je niet kent en waarmee je niets te maken hebt, nee, daar zou ik ook echt niet op zitten wachten (terwijl ik toch altijd wel van een praatje houd en nieuwe collega's ook altijd leuk vind om te ontmoeten), ik heb wel wat beters te doen, werken bijvoorbeeld.
Hopelijk heeft het gesprek wat meer duidelijkheid gebracht over wat er nou precies van je verlangd wordt en hoe ze dat voor zich zien.
dinsdag 10 november 2020 om 13:11
Ik lees 1 optie niet: vraag hulp.
Werkgever (HR) vraagt iets. Werknemer ziet het nut er niet van in en doet het niet.
Werkgever vraagt het weer.
Wat heb jij toen gedaan: openlijk toegegeven dat je
a) kont in de krib gegooid en gezegd dat je het niet gaat doen omdat je het nut er niet van in ziet ?
b) eerlijk gezegd: ik heb het daar nog moeilijk mee - kunnen jullie mij daarmee helpen ?
Want inderdaad: HR legt het allemaal bij TO neer. En in gewone omstandigheden zou toch ook iemand een rondje meelopen door het bedrijf of TO introduceren bij de collega's. Of er moet nu wat meer interne communicatie gedaan worden door HR: een mailtje met "nieuw" in dienst of een "smoelenboek" met fotootjes van alle thuiswerkers met hun functie.
Ik zou gewoon zeggen zoals het is: ik ben een introvert en klap hier nu bij dicht, hoe kan dat opgelost worden. Wat Papiervampier ook zegt: waarom draaien ze het niet om ?
Als je vraagt, kan je geholpen worden toch ? Waarom zou dit anders zijn dan een ander aspect van je taak waar je tegen aan loopt ?
Zie het meer als een verbeterpunt waar je zelf later ook nog wat aan hebt, als het niet in deze baan is, dan in een volgende.
Werkgever (HR) vraagt iets. Werknemer ziet het nut er niet van in en doet het niet.
Werkgever vraagt het weer.
Wat heb jij toen gedaan: openlijk toegegeven dat je
a) kont in de krib gegooid en gezegd dat je het niet gaat doen omdat je het nut er niet van in ziet ?
b) eerlijk gezegd: ik heb het daar nog moeilijk mee - kunnen jullie mij daarmee helpen ?
Want inderdaad: HR legt het allemaal bij TO neer. En in gewone omstandigheden zou toch ook iemand een rondje meelopen door het bedrijf of TO introduceren bij de collega's. Of er moet nu wat meer interne communicatie gedaan worden door HR: een mailtje met "nieuw" in dienst of een "smoelenboek" met fotootjes van alle thuiswerkers met hun functie.
Ik zou gewoon zeggen zoals het is: ik ben een introvert en klap hier nu bij dicht, hoe kan dat opgelost worden. Wat Papiervampier ook zegt: waarom draaien ze het niet om ?
Als je vraagt, kan je geholpen worden toch ? Waarom zou dit anders zijn dan een ander aspect van je taak waar je tegen aan loopt ?
Zie het meer als een verbeterpunt waar je zelf later ook nog wat aan hebt, als het niet in deze baan is, dan in een volgende.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 10 november 2020 om 18:26
Ik ook hoor.Wijndruifje schreef: ↑14-10-2020 10:12Ik zou het zelf ook raar vinden als ik opeens telefoon krijg "hallo ik ben je nieuwe collega van afdeling bla bla" euh ja... hallo...
Maar goed ik ben dan ook heel slecht in gesprekken over koetjes en kalfjes
