Werk & Studie
alle pijlers
Motivatie werk/privéleven
donderdag 3 februari 2022 om 17:38
Eventjes sorry dat ik weer over mijn werk zeur, ik heb me voorgenomen zo positief mogelijk te blijven!
Ik ben er nooit echt gemotiveerd geweest. Ik heb van die collega's die vol spanning uitkijken naar de jaarcijfers, die tijdens de pauze nog volop artikels over het bedrijf zitten te lezen en als er een nieuwe slogan wordt voorgesteld nog staan te vertellen dat die slogan ze zelfs thuis inspireert. Ik zou zo enthousiast ook wel willen zijn maar zo ben ik helemaal niet. Ik voel me steeds wantrouwig naar mijn leidinggevenden, voor mij klinken de slogans allemaal even hol en de jaarcijfers hebben toch geen invloed op mijn loon.
Toch ben ik geen stilzitter. Ik ben graag aan mijn oldtimer bezig en anders wel ergens anders aan het klussen. Afgelopen weekend heb ik mijn spatborden in de plamuur gezet en geschuurd; je ziet er uit als een sneeuwman, je armen doen pijn op het einde van de dag en alles smaakt naar stof maar toch raakt dat mijn humeur niet. Ik had een fijn en lekker productief weekend.
Maar als ze mij morgen op het werk vragen om zo'n zelfde spatbord te gaan schuren dan ben ik het na een uurtje al beu, daar ben ik zeker van. Hoe komt dat toch? Is er iemand die dit herkent? Als ik het enthousiasme van thuis mee naar mijn werk zou kunnen nemen zou ik veel gelukkiger zijn denk ik.
Ik ben er nooit echt gemotiveerd geweest. Ik heb van die collega's die vol spanning uitkijken naar de jaarcijfers, die tijdens de pauze nog volop artikels over het bedrijf zitten te lezen en als er een nieuwe slogan wordt voorgesteld nog staan te vertellen dat die slogan ze zelfs thuis inspireert. Ik zou zo enthousiast ook wel willen zijn maar zo ben ik helemaal niet. Ik voel me steeds wantrouwig naar mijn leidinggevenden, voor mij klinken de slogans allemaal even hol en de jaarcijfers hebben toch geen invloed op mijn loon.
Toch ben ik geen stilzitter. Ik ben graag aan mijn oldtimer bezig en anders wel ergens anders aan het klussen. Afgelopen weekend heb ik mijn spatborden in de plamuur gezet en geschuurd; je ziet er uit als een sneeuwman, je armen doen pijn op het einde van de dag en alles smaakt naar stof maar toch raakt dat mijn humeur niet. Ik had een fijn en lekker productief weekend.
Maar als ze mij morgen op het werk vragen om zo'n zelfde spatbord te gaan schuren dan ben ik het na een uurtje al beu, daar ben ik zeker van. Hoe komt dat toch? Is er iemand die dit herkent? Als ik het enthousiasme van thuis mee naar mijn werk zou kunnen nemen zou ik veel gelukkiger zijn denk ik.
donderdag 3 februari 2022 om 18:04
donderdag 3 februari 2022 om 18:06
Ik vind mijn werk echt fantastisch leuk, zit helemaal op mijn plek en doe het met veel enthousiasme.
Maar jaarcijfers? Slogans? Kill me now. De artikelen lees ik beroepshalve, dus onder werktijd.
Mijn werk is mijn werk, niet mijn hobby. Daarom is het ook werk, en geen hobby. Ik kan het loslaten (oké, op die enkele keer na - zowel positief als negatief - dat er een uitzonderlijke situatie is) en thuis genieten van thuis en gezinsleven.
Ik heb veel plezier in mijn werk, en daar prijs ik mij zeer gelukkig mee, maar werk is en blijft werk.
Ga dus niet op zoek naar een ultiem geluksgevoel ofzo, of een enorm gevoel van voldaanheid. Leg de lat wat minder hoog.
Maar jaarcijfers? Slogans? Kill me now. De artikelen lees ik beroepshalve, dus onder werktijd.
Mijn werk is mijn werk, niet mijn hobby. Daarom is het ook werk, en geen hobby. Ik kan het loslaten (oké, op die enkele keer na - zowel positief als negatief - dat er een uitzonderlijke situatie is) en thuis genieten van thuis en gezinsleven.
Ik heb veel plezier in mijn werk, en daar prijs ik mij zeer gelukkig mee, maar werk is en blijft werk.
Ga dus niet op zoek naar een ultiem geluksgevoel ofzo, of een enorm gevoel van voldaanheid. Leg de lat wat minder hoog.
donderdag 3 februari 2022 om 18:16
Exact dit. Kijk maar wat je doet met de jaarrekening of de nieuwe naam voor welk willekeurig programma, het maakt mij niets uitPergamon schreef: ↑03-02-2022 18:06Ik vind mijn werk echt fantastisch leuk, zit helemaal op mijn plek en doe het met veel enthousiasme.
Maar jaarcijfers? Slogans? Kill me now. De artikelen lees ik beroepshalve, dus onder werktijd.
Mijn werk is mijn werk, niet mijn hobby. Daarom is het ook werk, en geen hobby. Ik kan het loslaten (oké, op die enkele keer na - zowel positief als negatief - dat er een uitzonderlijke situatie is) en thuis genieten van thuis en gezinsleven.
Ik heb veel plezier in mijn werk, en daar prijs ik mij zeer gelukkig mee, maar werk is en blijft werk.
Ga dus niet op zoek naar een ultiem geluksgevoel ofzo, of een enorm gevoel van voldaanheid. Leg de lat wat minder hoog.
En wel ontzettend veel plezier in mijn werk!
donderdag 3 februari 2022 om 18:25
Zit je wel op je plek daar dan?
Ik vind mijn werk leuk, ga er met plezier naartoe. Er zijn ook dingen die ik minder leuk vind en ik heb niet de illusie dat een andere baan alleen maar joy & sparkling is. Zodra ik niet meer met plezier naar mijn werk ga, ga ik op zoek naar de oorzaak. Ligt die bij mij of kan ik hem niet veranderen, dan zoek ik een andere baan.
Ik vind mijn werk leuk, ga er met plezier naartoe. Er zijn ook dingen die ik minder leuk vind en ik heb niet de illusie dat een andere baan alleen maar joy & sparkling is. Zodra ik niet meer met plezier naar mijn werk ga, ga ik op zoek naar de oorzaak. Ligt die bij mij of kan ik hem niet veranderen, dan zoek ik een andere baan.
donderdag 3 februari 2022 om 18:49
Om te gaan ja, om het dolenthousiast te doen? Nee.
Ja dat dus.Woll*Stone schreef: ↑03-02-2022 17:43Misschien ben je iemand die alleen goed en gemotiveerd functioneert vanuit intrinsieke motivatie.
Dat heb ik ook wel.
Hammie4ever schreef: ↑03-02-2022 17:57Al je topics gaan over werk. Ga eens bij jezelf te rade wat je nu echt wil.
Ik wil van baan wisselen als ik gevonden heb wat het nu echt is dat me zo dwars zit. Ik heb het gevoel dat het dieper zit dan enkel de verkeerde baan.
Ik heb inderdaad al vaak nagedacht over een eigen zaak. Ik merk dat die zelfstandigheid en eigen baas zijn mij gelukkiger maakt. Oldtimers en winst gaan echter niet zo goed samen, dus ik wil wel eerst een goed plan hebben voor ik die sprong waag.Lopervanhiernaardaar schreef: ↑03-02-2022 18:04Als auto's restaureren jouw blij maakt, moet je daar misschien wel je werk van maken, en dan zelf een bedrijf beginnen.
Er zijn mensen met geld zat, die graag in een aoldtimer rijden maar ze zelf niet op kunnen/willen knappen
Wat je nu zegt klinkt heel dubbel. Langs de ene kant "fantastische leuk", "helemaal op mijn plek" en "veel enthousiasme". Dat klinkt alsof je het over een optreden van je favoriete artiest hebt. Langs de andere kant "blijft het werk", klinkt als saai, sleur, in het rijtje van de afwas doen en de container aan straat zetten.Pergamon schreef: ↑03-02-2022 18:06Ik vind mijn werk echt fantastisch leuk, zit helemaal op mijn plek en doe het met veel enthousiasme.
Maar jaarcijfers? Slogans? Kill me now. De artikelen lees ik beroepshalve, dus onder werktijd.
Mijn werk is mijn werk, niet mijn hobby. Daarom is het ook werk, en geen hobby. Ik kan het loslaten (oké, op die enkele keer na - zowel positief als negatief - dat er een uitzonderlijke situatie is) en thuis genieten van thuis en gezinsleven.
Ik heb veel plezier in mijn werk, en daar prijs ik mij zeer gelukkig mee, maar werk is en blijft werk.
Ga dus niet op zoek naar een ultiem geluksgevoel ofzo, of een enorm gevoel van voldaanheid. Leg de lat wat minder hoog.
donderdag 3 februari 2022 om 18:52
Niet voor zover ik weet. Symptomen lijken inderdaad wel deels op wie ik ben.
donderdag 3 februari 2022 om 19:56
Dit inderdaad, of je nu je best doet of niet je loon blijft toch hetzelfde. Ik herken het klokkijken (ondanks dat je het heel druk hebt) ook!
Heb een eerste gesprek gehad (vooral een kennismaking met veel vragen) en toen is het door corona stil gevallen.
Ik ben blijkbaar een blauwgroen persoon, nieuwe dingen zijn voor mij lastig en ik kan soms moeilijk nee zeggen. Ik denk ook veel na (zowel positief als negatief). Dat was het besluit van het gesprek.
donderdag 3 februari 2022 om 20:05
Een leuke baan is gewoon iets anders dan een leuke hobby. Hoe leuk het ook is, werk is werk, een verplichting met hopelijk veel leuke kanten, maar ook minder leuke kanten. In een hobby kun je de minder leuke kanten vaak omzeilen, in je werk kan dat gewoon niet.JeroenP schreef: ↑03-02-2022 18:49
Wat je nu zegt klinkt heel dubbel. Langs de ene kant "fantastische leuk", "helemaal op mijn plek" en "veel enthousiasme". Dat klinkt alsof je het over een optreden van je favoriete artiest hebt. Langs de andere kant "blijft het werk", klinkt als saai, sleur, in het rijtje van de afwas doen en de container aan straat zetten.
Het lijkt wel of je altijd juichend naar je werk wilt gaan, maar dat is gewoon niet realistisch. Het blijft een moetje, maar de een kan veel beter zijn ei kwijt in dat moetje dan een ander. En hoe meer je er van jezelf in kwijt kunt, hoe leuker het is. Maar het blijft werk.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 februari 2022 om 20:19
Wel een beetje herkenbaar. Ik vind mijn werk niet per se stom ofzo, maar ik voel mij gewoon nooit echt betrokken. Of dingen nu op manier a of b gaan, het interesseert mij niet echt. Natuurlijk doe ik mijn werk wel goed want ik word ervoor betaald. Maar moet mijzelf bij vlagen echt enorm hard onder mijn kont schoppen om aan de slag te gaan. Ik zou ook wel zo’n bevlogen persoon zijn, maar accepteer dat ik dat nu eenmaal niet ben.
Bij mij heeft het ook wel met faalangst te maken. Hierdoor ga ik dingen uit de weg en dat helpt natuurlijk ook niet om je betrokken te voelen.
Bij mij heeft het ook wel met faalangst te maken. Hierdoor ga ik dingen uit de weg en dat helpt natuurlijk ook niet om je betrokken te voelen.
You’re not ugly, you’re just not your type
donderdag 3 februari 2022 om 20:31
Juichend is misschien veel gezegd. Toen ik student was werkte ik in een fabriek waar ik aan een lopende band doosjes moest vouwen. Ik vond het niet echt leuk maar het was maar 24u per weekend en betaalde goed omdat het ‘s nachts was. Er was daar zo’n vrouw en die vouwde al 35 jaar lang elke nacht die doosjes. En die kwam dan kijken of je het wel goed deed en wees je doosje aan als er een kreukel in zat. Die doosjes waren zo goed als haar leven. Ik heb dat enthousiasme nooit begrepen en die kreukels in de doosjes konden mij echt niks schelen.dianaf schreef: ↑03-02-2022 20:05Een leuke baan is gewoon iets anders dan een leuke hobby. Hoe leuk het ook is, werk is werk, een verplichting met hopelijk veel leuke kanten, maar ook minder leuke kanten. In een hobby kun je de minder leuke kanten vaak omzeilen, in je werk kan dat gewoon niet.
Het lijkt wel of je altijd juichend naar je werk wilt gaan, maar dat is gewoon niet realistisch. Het blijft een moetje, maar de een kan veel beter zijn ei kwijt in dat moetje dan een ander. En hoe meer je er van jezelf in kwijt kunt, hoe leuker het is. Maar het blijft werk.
Ik heb nu een betere baan dan doosjes vouwen uiteraard, maar nog steeds is het zoals je zegt: werk. Het hoort er bij. De ene dag gaat beter dan de andere. En toch lopen er ook bij mijn huidige baan van die overenthousiaste mensen rond. Ik zou zo ook wel willen zijn. Dan voel ik me vast beter. Want nu mis ik mijn sociale contacten van vroeger, ik probeer te sparen voor een eigen huis maar door de stijgende prijzen lijkt dat haast onmogelijk en dat motiveert ook niet, de spanning en het avontuur zijn weg (eens spontaan ergens naartoe zit er niet meer in), en het hele werken voelt gewoon een beetje als een slechte deal.
donderdag 3 februari 2022 om 20:38
Maar n.a.v. al je eerdere topics waarin je veel advies hebt gekregen, hoeveel werkgevers heb je nu gehad, hoeveel sollicitaties heb je verstuurd, je geeft aan 1 gesprek loopbaanbegeleider en nu stilgevallen maar dat kan ook online. Ik heb het idee dat je er zelf niet zoveel aan doet. Er is toen ook al tegen je gezegd dat je met jouw diploma echt wel een ander soort type werk kunt krijgen. In het begin van je loopbaan is het even zoeken wat bij je past, maar ergens vast blijven zitten waar je het niet naar je zin hebt gaat jou niet helpen.
donderdag 3 februari 2022 om 21:52
Kort na mijn eerste bericht hier op het forum heb ik twee sollicitaties gehad en ben ik van werkgever veranderd. Dit was een goed idee gezien ik minder ben gaan werken toen (van 70u naar 40-50u per week).mariposa2 schreef: ↑03-02-2022 20:38Maar n.a.v. al je eerdere topics waarin je veel advies hebt gekregen, hoeveel werkgevers heb je nu gehad, hoeveel sollicitaties heb je verstuurd, je geeft aan 1 gesprek loopbaanbegeleider en nu stilgevallen maar dat kan ook online. Ik heb het idee dat je er zelf niet zoveel aan doet. Er is toen ook al tegen je gezegd dat je met jouw diploma echt wel een ander soort type werk kunt krijgen. In het begin van je loopbaan is het even zoeken wat bij je past, maar ergens vast blijven zitten waar je het niet naar je zin hebt gaat jou niet helpen.
Vervolgens heb ik een tijdje dezelfde baan gedaan en in het begin ging dat vrij goed (het eerste jaar ongeveer). Toen ben ik verzet van project en dat liep helemaal mis, door meerdere oorzaken (het gehele project is trouwens in de soep gelopen).
Toen heb ik nog eens gesolliciteerd, maar daar kon ik niet beginnen (de man die ik gesproken had was niet echt een aangenaam persoon vond ik). Toen heb ik intern ook een gesprek gehad en ben ik van afdeling veranderd. Dat ging een tijdje best goed en is het beste dat ik nu gehad heb, inmiddels is er een hele stoelendans geweest binnen het management waardoor ik nu weer samenwerk met een heel aantal mensen van dat project dat mis liep. Ik heb sindsdien (kerstperiode) geen gesprekken meer gehad buiten het bedrijf om buiten dat gesprek met de loopbaanbegeleidster.
Ik begrijp dat ik soms nogal passief overkom, die discussie heb ik al vaker gehad hier op het forum. Dat is niet de bedoeling. Ik heb heel erg het gevoel/merk heel erg bij mezelf dat in het begin het altijd beter gaat. Iedereen is anders tegen je als je nieuw bent, maar ik moet het volhouden zelfs als ik niet meer nieuw ben. Over het algemeen wordt ook gesteld dat het 5 jaar duurt voor een ingenieur is ingewerkt. Ik ben dus nog nooit ergens ingewerkt geweest, zelfs nog niet halverwege. Er zijn veel mensen in de sector die vaak van baan wisselen en hier wordt meestal nogal argwanend op gereageerd (meestal zijn het niet de meest waardevolle werknemers). Verder heb ik ook al vaak aangegeven dat ik denk dat het dieper zit en ik eerst andere dingen op orde moet hebben voor ik tevreden kan worden op mijn werk. Zo ook het motivatieprobleem dat ik hier bespreek. Ik vind het moeilijk om voeling met mijn baan te krijgen. Ik heb voor dat ik voltijds ging werken ook al veel gewerkt en toen had ik die voeling ook niet, maar toen was het tijdelijk dat het met tanden bijten steeds opgelost was. Dat lukt niet meer omdat ik elke dag moet werken. Ik kan nu wel een andere baan kiezen als een kip zonder kop maar ik weet niet wat ik zoek. Het is niet zo dat je zomaar even 10 baantjes kan proberen, zelfs via een detacheringsbureau werk je overal minstens een of twee jaar.
donderdag 3 februari 2022 om 22:09
Waarom werk je eigenlijk zoveel uur? Is dat echt noodzakelijk?
Ik vind mijn werk prima hoor, maar als ik altijd 40 uur of meer zou moeten werken, dan word ik gek. Zo leuk vind ik het dan ook niet.
Jouw werk wordt misschien ook leuker, als je daarnaast ook genoeg tijd heb voor andere dingen. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel.
Ik heb ook collega's voor wie hun werk, hun alles is (of op zijn minst veel). Inderdaad, vreselijk ambitieus en vinden het gewoon geweldig (of anders zeggen dat zo). Van een bepaalde collega weet ik gewoon, die is gewoon altijd positief. Als hij straatveger was geweest, dat had hij dat met net zoveel plezier gedaan als wat hij nu doet.
Zoals ik aangaf, ik vind mijn werk meestal prima, maar ik kan daar echt niet alles in kwijt. Wie ik ben, wat mijn kwaliteiten zijn enz. Soms jammer, want ik moet het toch 32 uur per week doen. Aan de andere kant, als het bedrijf ineens weer eens naar links wil ipv naar rechts, prima hoor, dan doe ik dat. Als het idioot is, dan zeg ik het wel, maar als ik er geen echt nadeel van ondervind, prima hoor. Ik heb wel gemerkt dat collega's die veel meer betrokken zijn bij het werk en de werkgever dit soort veranderingen veel lastiger vinden. Niet dat ze het niet kunnen, maar ze zijn gewend dat het werk of de werkgever op manier X is, dat past bij hun identiteit. Als het verandert, dan hebben ze het idee dat ze ook moeten veranderen of zo. Terwijl mij eigen ik niet zo verstrengeld zit met mijn werk(gever). Als het niet bevalt, ga ik ook weg. Terwijl dat voor hen lastiger is.
Ik vind mijn werk prima hoor, maar als ik altijd 40 uur of meer zou moeten werken, dan word ik gek. Zo leuk vind ik het dan ook niet.
Jouw werk wordt misschien ook leuker, als je daarnaast ook genoeg tijd heb voor andere dingen. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel.
Ik heb ook collega's voor wie hun werk, hun alles is (of op zijn minst veel). Inderdaad, vreselijk ambitieus en vinden het gewoon geweldig (of anders zeggen dat zo). Van een bepaalde collega weet ik gewoon, die is gewoon altijd positief. Als hij straatveger was geweest, dat had hij dat met net zoveel plezier gedaan als wat hij nu doet.
Zoals ik aangaf, ik vind mijn werk meestal prima, maar ik kan daar echt niet alles in kwijt. Wie ik ben, wat mijn kwaliteiten zijn enz. Soms jammer, want ik moet het toch 32 uur per week doen. Aan de andere kant, als het bedrijf ineens weer eens naar links wil ipv naar rechts, prima hoor, dan doe ik dat. Als het idioot is, dan zeg ik het wel, maar als ik er geen echt nadeel van ondervind, prima hoor. Ik heb wel gemerkt dat collega's die veel meer betrokken zijn bij het werk en de werkgever dit soort veranderingen veel lastiger vinden. Niet dat ze het niet kunnen, maar ze zijn gewend dat het werk of de werkgever op manier X is, dat past bij hun identiteit. Als het verandert, dan hebben ze het idee dat ze ook moeten veranderen of zo. Terwijl mij eigen ik niet zo verstrengeld zit met mijn werk(gever). Als het niet bevalt, ga ik ook weg. Terwijl dat voor hen lastiger is.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 februari 2022 om 22:19
Misschien hoor je gewoon niet achter een bureau, misschien ben je veel gelukkiger als je meer moet anticiperen op wat er in je omgeving gebeurt. Misschien ben je wel gelukkiger als conductrice op een trein, hovenier of in de zorg, school je om tot loodgieter of iets anders waardoor je veel interactief bezig bent met je werk.
donderdag 3 februari 2022 om 22:28
Er zijn te weinig ingenieurs dus ben je gewoon permanent onderbemand, overal. Verder ben je vaak ook de enige die iets kan oplossen en als er dus vrijdagavond wat mis gaat en je bent er nog dan kan je dat oplossen (kost je een paar uur vaak) of je gaat naar huis en laat de hele weekenddienst stilvallen, wat je wellicht één keer kan proberen maar geen tweede keer. Bij mijn vorige werkgever was het dan vaak nog zo dat ik vaak naar het buitenland moest. Als je 8u rijdt naar een klant in Duitsland die stil staat dan ga je niet zeggen: mijn dag zit er op ik kom het morgen wel oplossen. Nee je begint en je werkt door tot alles weer draait en dan zorgt die klant wel voor een goede overnachting en een stevig ontbijt. Op die manier maak je snel veel uren.dianaf schreef: ↑03-02-2022 22:09Waarom werk je eigenlijk zoveel uur? Is dat echt noodzakelijk?
Ik vind mijn werk prima hoor, maar als ik altijd 40 uur of meer zou moeten werken, dan word ik gek. Zo leuk vind ik het dan ook niet.
Jouw werk wordt misschien ook leuker, als je daarnaast ook genoeg tijd heb voor andere dingen. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel.
Ik heb ook collega's voor wie hun werk, hun alles is (of op zijn minst veel). Inderdaad, vreselijk ambitieus en vinden het gewoon geweldig (of anders zeggen dat zo). Van een bepaalde collega weet ik gewoon, die is gewoon altijd positief. Als hij straatveger was geweest, dat had hij dat met net zoveel plezier gedaan als wat hij nu doet.
Zoals ik aangaf, ik vind mijn werk meestal prima, maar ik kan daar echt niet alles in kwijt. Wie ik ben, wat mijn kwaliteiten zijn enz. Soms jammer, want ik moet het toch 32 uur per week doen. Aan de andere kant, als het bedrijf ineens weer eens naar links wil ipv naar rechts, prima hoor, dan doe ik dat. Als het idioot is, dan zeg ik het wel, maar als ik er geen echt nadeel van ondervind, prima hoor. Ik heb wel gemerkt dat collega's die veel meer betrokken zijn bij het werk en de werkgever dit soort veranderingen veel lastiger vinden. Niet dat ze het niet kunnen, maar ze zijn gewend dat het werk of de werkgever op manier X is, dat past bij hun identiteit. Als het verandert, dan hebben ze het idee dat ze ook moeten veranderen of zo. Terwijl mij eigen ik niet zo verstrengeld zit met mijn werk(gever). Als het niet bevalt, ga ik ook weg. Terwijl dat voor hen lastiger is.
Ik zou mijn collega’s niet vreselijk ambitieus noemen, niet in de vervelende zin (het type dat zich probeert omhoog te slijmen), dat valt in mijn team wel mee. Maar sommigen zijn gewoon heel erg gedreven en willen alles goed doen. Ik ben dat thuis ook, ik wil dat mijn oldtimer tot de puntjes in orde is, maar op het werk moet ik mezelf echt dwingen om zo nauwkeurig te werken. Ik vraag me af waarom ik dat op het werk niet kan.
jeroenp wijzigde dit bericht op 04-02-2022 05:09
Reden: Schrijffout
Reden: Schrijffout
0.25% gewijzigd
vrijdag 4 februari 2022 om 05:27
Je hebt van die mensen die Jeff Bezos ophemelen als één van de grootste en meest bijzondere mensen aller tijden, “Want hij brengt werkgelegenheid voor miljoenen mensen en laat zien dat je zelf vanuit je garage tot de top kan klimmen”.
In mijn ogen is het gewoon een gladde vent die geprofiteerd heeft van gaten in de wetgeving en enkel aan zichzelf dacht.
Hetzelfde verschil is er tussen die collega’s en mij.
