Werk & Studie
alle pijlers
Tussenjaar?
woensdag 15 januari 2020 om 12:45
Mijn zoon (20) heeft zich ingeschreven voor een HBO studie. Hij doet nu al MBO (een creatieve opleiding die aansluit) en loopt stage. Hij maakt natuurlijk langere dagen nu... vooral het opstaan, discipline dingetje, want hij vindt die stage wel leuk, maar het doorzetten gaat moeizaam. En voor z'n studie meldde hij zich vorig jaar ook vaak 'ziek'. Hij moet nog een paar maanden en dan zou hij z'n MBO afgerond hebben.
Detail: hij woont nog thuis. Zou ook echt financieel niet zelfstandig op kamers kunnen, hoewel ik natuurlijk wel wil supporten... maar wel tot op zekere hoogte. Een baan heeft hij namelijk nooit echt gehad, behalve wat blauwe maandagen bij de supermarkt en een krantenwijkje.
Hij is er best wel onzeker over of hij überhaupt wel wordt aangenomen op de studie naar keuze. Dat kan natuurlijk altijd anders lopen, want er is een test/aanmeldingsprocedure voor. Nu heeft hij het steeds vaker over een tussenjaar en daar word ik best wel zenuwachtig van. In mijn ogen wordt dat een jaar van op bed liggen en dan tegen de middag een keer achter z'n computer kruipen – wat nu ook gebeurt als hij vrij is, maar dan is het nog vrije tijd. Op zich heeft hij weinig geld nodig omdat hij bij ons woont, dus er zijn ook geen consequenties... maar ik wil dit ook niet faciliteren. Ik snap het ook niet, hij heeft ons, zijn ouders, altijd gezien als hardwerkende mensen... maar kennelijk heeft hij dat nooit opgepikt. En ik weet niet wat mijn invloed nog kan zijn op deze leeftijd... behalve de troef die ik heb omdat hij in ons huis woont.
Detail: hij woont nog thuis. Zou ook echt financieel niet zelfstandig op kamers kunnen, hoewel ik natuurlijk wel wil supporten... maar wel tot op zekere hoogte. Een baan heeft hij namelijk nooit echt gehad, behalve wat blauwe maandagen bij de supermarkt en een krantenwijkje.
Hij is er best wel onzeker over of hij überhaupt wel wordt aangenomen op de studie naar keuze. Dat kan natuurlijk altijd anders lopen, want er is een test/aanmeldingsprocedure voor. Nu heeft hij het steeds vaker over een tussenjaar en daar word ik best wel zenuwachtig van. In mijn ogen wordt dat een jaar van op bed liggen en dan tegen de middag een keer achter z'n computer kruipen – wat nu ook gebeurt als hij vrij is, maar dan is het nog vrije tijd. Op zich heeft hij weinig geld nodig omdat hij bij ons woont, dus er zijn ook geen consequenties... maar ik wil dit ook niet faciliteren. Ik snap het ook niet, hij heeft ons, zijn ouders, altijd gezien als hardwerkende mensen... maar kennelijk heeft hij dat nooit opgepikt. En ik weet niet wat mijn invloed nog kan zijn op deze leeftijd... behalve de troef die ik heb omdat hij in ons huis woont.
woensdag 15 januari 2020 om 15:09
woensdag 15 januari 2020 om 15:11
Overigens is bij de meeste echtscheidingen bepaald dat bij een kind boven de 18 enkel kinderalimentatie betaald moet worden indien deze voltijds naar school gaat 
. Wellicht handig om even na te kijken hoe dat bij jou zit.
en 1 ding: niet dreigen met iets als je niet bereid bent het dreigement uit te voeren.
. Wellicht handig om even na te kijken hoe dat bij jou zit. en 1 ding: niet dreigen met iets als je niet bereid bent het dreigement uit te voeren.
woensdag 15 januari 2020 om 15:19
Tja, en wie heeft hem zo verwend, alles aangereikt etc?nessemeisje schreef: ↑15-01-2020 15:09Ja echt hoor, alleen al om die attitude zou ik dus nooit instemmen met een tussenjaar. Verwende blaag. Zelf alles aangereikt krijgen en dan mutsen dat hij een tussenjaar moet want hij moe want paar maandjes stage gelopen tijdens zijn MBO.
To heeft ook een rol in het onstaan van deze attitude.
woensdag 15 januari 2020 om 15:22
Dat is wel een goede... Ik weet niet of dat voor ons ook geldt, maar dan bepalen we dat zelf. Bovendien is die alimentatie ook niet voor de eeuwigheid, na z'n 21e vervalt die verplichting sowieso.guppekop schreef: ↑15-01-2020 15:11Overigens is bij de meeste echtscheidingen bepaald dat bij een kind boven de 18 enkel kinderalimentatie betaald moet worden indien deze voltijds naar school gaat
en 1 ding: niet dreigen met iets als je niet bereid bent het dreigement uit te voeren.
woensdag 15 januari 2020 om 15:23
Jazeker! Maar dan is het dus tijd om orde op zaken te stellen, want niemand zit te wachten op zulke papventjes.Maud*de*Braose schreef: ↑15-01-2020 15:19Tja, en wie heeft hem zo verwend, alles aangereikt etc?
To heeft ook een rol in het onstaan van deze attitude.
Serieus dit gedrag verwacht ik bij een 13-jarige, niet bij een man van 20.
TO: kappen met dat medelijden, hij krijgt het zo alleen maar moeilijker in het echte leven. Waarom blijf je dit gedrag zo faciliteren?
woensdag 15 januari 2020 om 15:30
Iedereen die ik ken met een tussenjaar, inclusief ikzelf, is daarna braaf gaan studeren en daarna gaan werken. Die mensen hebben niet zomaar thuis gebleven maar hadden een plan dat ze hebben uitgevoerd, zoals een jaar reizen, au-pair zijn,nessemeisje schreef: ↑15-01-2020 15:01En de jongens die ik ken met een tussenjaar zijn inderdaad nooit meer teruggegaan naar school en werken zich een slag in de rondte in de horeca.
Extra vakken volgen of vrijwilligerswerk warmer ze kans op een vervolgopleiding vergrootte, etc. In mijn tijd was een tussenjaar voor jongens lastiger, want die moesten in militaire dienst.
woensdag 15 januari 2020 om 15:36
vivinnetje schreef: ↑15-01-2020 14:15Ja, dit is een bijkomende complicatie. Zijn vader en ik zijn gescheiden, dus hij krijgt driehonderd euro aan alimentatie van vader. Hij betaalt me daarvan een klein stukje kostgeld, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat hij daarmee alles afkoopt wat ik aan kosten heb voor hem. Want zoals mijn zoon zelf redeneert: 'Als pappa die paar honderd euro aan mij betaalt, dan zou jij dat ook moeten betalen (hij heeft uiteraard nooit van 'draagkracht' gehoord) en ik geloof niet dat ik zoveel kost want veel kosten moet je sowieso maken, of ik hier nou woon of niet'...
Er is iets misgegaan in het stukje geld-opvoeding. Die alimentatie is voor jou bedoeld, als bijdrage in de kosten. Het is niet zo dat dat zijn inkomen is en dat jij dat ook nog eens zou moeten aanvullen.
Je vraagt wat wij zouden doen. Het probleem is dat de meesten van ons het zover niet eens laten komen. Mijn dochter is 19 nu. Die bedenkt echt niet dat ze tegen een vergoeding van 300 euro van ons een jaar lang kan bankhangen. Die snapt wel heel goed dat alles geld kost en dat zij ook een steentje bijdraagt aan het huishouden.
Als ze me over een paar weken gaat vertellen dat ze wil stoppen met school, dan zal ze meteen ook met een alternatief komen, want ze weet donders goed dat ik een jaar bankhangen niet zal accepteren.
Overigens: als ouders ben je verplicht te zorgen voor bed, bad en brood totdat het kind 21 is. Daarna zal de alimentatie waarschijnlijk stoppen. Ik zou hem vriendelijk vertellen dat hij vanaf 21 zelf verantwoordelijk is voor zijn leven en dat ie voor die tijd de boel op orde moet hebben.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 15 januari 2020 om 15:47
Je lijkt hem erg te beschermen en hij vindt alles eng. Van werk kun je ook een hoop zelfvertrouwen krijgen hè? Ik ga er dan vanuit dat eng/faalangst geen excuus is.
Blowt hij?
Zonder plan geen tussenjaar zou ook mijn oplossing zijn. Iets om aan je toekomst te bouwen. Concreet. Met de stappen die hij moet zetten om het plan te laten lukken.
O en eens voorrekenen hoeveel hij kost. En wat het verschil in salaris is tussen MBO en HBO werk als hij een jaar of 35 is. Zelf lekker op laten zoeken.
Maar het is nog steeds heel bemoederend. Zelfs dat jij hem hierin moet stimuleren.
Blowt hij?
Zonder plan geen tussenjaar zou ook mijn oplossing zijn. Iets om aan je toekomst te bouwen. Concreet. Met de stappen die hij moet zetten om het plan te laten lukken.
O en eens voorrekenen hoeveel hij kost. En wat het verschil in salaris is tussen MBO en HBO werk als hij een jaar of 35 is. Zelf lekker op laten zoeken.
Maar het is nog steeds heel bemoederend. Zelfs dat jij hem hierin moet stimuleren.
woensdag 15 januari 2020 om 15:57
Wat absurd dat die kinderalimentatie rechtstreeks naar hem gaat. Er is dus geen financiële prikkel voor hem om te werken want na het betalen van kostgeld aan jou is er nog genoeg geld voor kleren, wat te snacken nu en dan en lekker uitgaan.
Valt daar wat aan te veranderen? Ik snap dat je als ouders je kinderen support als ze een opleiding volgen, maar als de opleiding stopt, stopt de support in deze vorm misschien ook?
Valt daar wat aan te veranderen? Ik snap dat je als ouders je kinderen support als ze een opleiding volgen, maar als de opleiding stopt, stopt de support in deze vorm misschien ook?
Wat eten we vanavond?
woensdag 15 januari 2020 om 16:06
makreel schreef: ↑15-01-2020 15:57Wat absurd dat die kinderalimentatie rechtstreeks naar hem gaat. Er is dus geen financiële prikkel voor hem om te werken want na het betalen van kostgeld aan jou is er nog genoeg geld voor kleren, wat te snacken nu en dan en lekker uitgaan.
Valt daar wat aan te veranderen? Ik snap dat je als ouders je kinderen support als ze een opleiding volgen, maar als de opleiding stopt, stopt de support in deze vorm misschien ook?
Het is de regel (vanaf 18 jaar) dat de alimentatie rechtstreeks naar het kind gaat. Hij betaalt de helft aan kostgeld aan mij. Verder betaal ik zijn school(geld). Hij krijgt zorgtoeslag die grotendeels z'n zorgkosten opvangen. En hij krijgt studiefinanciering die straks stopt wanneer hij zijn diploma heeft. Hij heeft nu ook een stagevergoeding van 250,- en die stopt ook eind deze maand. 't Is geen vetpot allemaal, maar als je niks doet, geef je ook niks uit. Een kamer kun je er in ieder geval niet van betalen.
En inderdaad... wanneer hij stopt met school, hoef ik daar ook niet meer in bij te dragen. Is z'n OV opeens duur betaald (nu ov-studentenkaart).
woensdag 15 januari 2020 om 16:14
Merrick schreef: ↑15-01-2020 15:47Je lijkt hem erg te beschermen en hij vindt alles eng. Van werk kun je ook een hoop zelfvertrouwen krijgen hè? Ik ga er dan vanuit dat eng/faalangst geen excuus is.
Blowt hij?
Zonder plan geen tussenjaar zou ook mijn oplossing zijn. Iets om aan je toekomst te bouwen. Concreet. Met de stappen die hij moet zetten om het plan te laten lukken.
O en eens voorrekenen hoeveel hij kost. En wat het verschil in salaris is tussen MBO en HBO werk als hij een jaar of 35 is. Zelf lekker op laten zoeken.
Maar het is nog steeds heel bemoederend. Zelfs dat jij hem hierin moet stimuleren.
Daar zijn de stages wel goed voor geweest. Hij heeft er wel mee zelfvertrouwen door gekregen. Maar nog steeds is hij aartslui en dat vind ik wel zorgelijk. Om dat alleen bij de opvoeding neer te leggen... mwah, het zit er ook echt wel in. Zijn jongere broer zit heel anders in elkaar, maar heeft toch dezelfde opvoeding gehad.
Nee, hij rookt of blowt niet, gelukkig. Alcohol heel sporadisch. Geen slap verslavingsgedrag dus... hoewel die computer?!
Het verschil tussen MBO en HBO gaat in zijn geval niet echt op. In zijn vakgebied geldt echt of je goed bent... een goed portfolio hebt dus. In die zin zou een tussenjaar wel een goede optie zijn, om daar aan te werken. Hij heeft daar tijdens stage en in z'n vrije tijd ook al veel aan gedaan.
woensdag 15 januari 2020 om 16:21
Ik denk dat jij minder zakgeld los te besteden hebt, of zie ik dat verkeerd?vivinnetje schreef: ↑15-01-2020 16:06Het is de regel (vanaf 18 jaar) dat de alimentatie rechtstreeks naar het kind gaat. Hij betaalt de helft aan kostgeld aan mij. Verder betaal ik zijn school(geld). Hij krijgt zorgtoeslag die grotendeels z'n zorgkosten opvangen. En hij krijgt studiefinanciering die straks stopt wanneer hij zijn diploma heeft. Hij heeft nu ook een stagevergoeding van 250,- en die stopt ook eind deze maand. 't Is geen vetpot allemaal, maar als je niks doet, geef je ook niks uit. Een kamer kun je er in ieder geval niet van betalen.
En inderdaad... wanneer hij stopt met school, hoef ik daar ook niet meer in bij te dragen. Is z'n OV opeens duur betaald (nu ov-studentenkaart).
Hij krijgt stufi, plus deel alimentatie, plus stagevergoeding - en hij woont, treint en eet gratis.
Misschien zou je hem kunnen vragen om het tussenjaar op een of andere manier structuur te geven, omdat je bang bent dat het dan maanden uitslapen, gamen, beetje uitgaan, beetje hangen worden. En dat je daar niet op zit te wachten. Ik weet niet hoe jullie verstandhouding is maar hij wil iets, dus hij heeft vast bedacht hoe dat gaat werken en dan weet je ook waar je hem op zou kunnen aanspreken als het toch luilekkerland wordt. En jullie kunnen afspreken hoe jullie de taken in het huishouden verdelen als je straks als twee (?) volwassenen een huis deelt. Lijkt me logisch dat hij wat meer kostgeld betaalt, en ook kookt, schoonmaakt, wasjes draait, in de tuin werkt, stofzuigt, noem maar op.
Wat eten we vanavond?
woensdag 15 januari 2020 om 16:24
vivinnetje schreef: ↑15-01-2020 16:06Het is de regel (vanaf 18 jaar) dat de alimentatie rechtstreeks naar het kind gaat. Hij betaalt de helft aan kostgeld aan mij. Verder betaal ik zijn school(geld). Hij krijgt zorgtoeslag die grotendeels z'n zorgkosten opvangen. En hij krijgt studiefinanciering die straks stopt wanneer hij zijn diploma heeft. Hij heeft nu ook een stagevergoeding van 250,- en die stopt ook eind deze maand. 't Is geen vetpot allemaal, maar als je niks doet, geef je ook niks uit. Een kamer kun je er in ieder geval niet van betalen.
En inderdaad... wanneer hij stopt met school, hoef ik daar ook niet meer in bij te dragen. Is z'n OV opeens duur betaald (nu ov-studentenkaart).
Wow. Dus hij heeft 250 + 150 + 80 = bijna 400 euro vrij te besteden. Elke maand.
Heb jij dat ook??????????
Ik bedoel, wij hebben best een redelijk gezinsinkomen. Maar als ik hypotheek, gwl, verzekeringen, belastingen en zorg heb betaald, is er nog ongeveer 1000 euro over. Daarvan moeten we tanken (ieder ongeveer 100 euro per maand), boodschappen doen (rond de 500 per maand) en dan is er dus nog 300 over voor ons samen.
Ik vind het inkomen van jouw zoon wel degelijk een vetpot.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 15 januari 2020 om 16:30
Ik denk dat je je daarin vergist. Maar goed, dat zal de tijd leren.vivinnetje schreef: ↑15-01-2020 16:14Daar zijn de stages wel goed voor geweest. Hij heeft er wel mee zelfvertrouwen door gekregen. Maar nog steeds is hij aartslui en dat vind ik wel zorgelijk. Om dat alleen bij de opvoeding neer te leggen... mwah, het zit er ook echt wel in. Zijn jongere broer zit heel anders in elkaar, maar heeft toch dezelfde opvoeding gehad.
Nee, hij rookt of blowt niet, gelukkig. Alcohol heel sporadisch. Geen slap verslavingsgedrag dus... hoewel die computer?!
Het verschil tussen MBO en HBO gaat in zijn geval niet echt op. In zijn vakgebied geldt echt of je goed bent... een goed portfolio hebt dus. In die zin zou een tussenjaar wel een goede optie zijn, om daar aan te werken. Hij heeft daar tijdens stage en in z'n vrije tijd ook al veel aan gedaan.
woensdag 15 januari 2020 om 16:51
Het is geen vetpot? Ik vind 400 euro vrij te besteden wel degelijk een vetpot. Aangezien jij zijn studie betaalt (waarom niet in ieder geval hem de helft laten betalen van de alimentatie?), en hij verder amper vaste lasten heeft betekent het dat dit puur aan 'leuke' dingen op gaat. Tja dan snap ik wel dat hij niet gaat werken. Zo stimuleer je m ook niet hè.
Edit: ook in creatieve beroepen maakt mbo of hbo wel degelijk uit voor je salaris.
Edit: ook in creatieve beroepen maakt mbo of hbo wel degelijk uit voor je salaris.
woensdag 15 januari 2020 om 16:58
woensdag 15 januari 2020 om 17:00
Ik denk nog meer. Zorgtoeslag is EUR 99,00. Alles bij elkaar EUR 580,00. Daarvan betaalt hij volgens mij de zorgverzekering. Verder vertelt TO niet wat hij betaald. Maar is het echt ruim budget.
woensdag 15 januari 2020 om 17:09
Bee_Kind schreef: ↑15-01-2020 16:51Het is geen vetpot? Ik vind 400 euro vrij te besteden wel degelijk een vetpot. Aangezien jij zijn studie betaalt (waarom niet in ieder geval hem de helft laten betalen van de alimentatie?), en hij verder amper vaste lasten heeft betekent het dat dit puur aan 'leuke' dingen op gaat. Tja dan snap ik wel dat hij niet gaat werken. Zo stimuleer je m ook niet hè.
Edit: ook in creatieve beroepen maakt mbo of hbo wel degelijk uit voor je salaris.
Die stagevergoeding stopt dus, zoals ik al zei... Dan blijft over die 150,-. En de studiefinanciering (rond de 80 euro uit m'n hoofd). Daarvan gaat een dertig euro af aan zorgpremie die niet gedekt is door de zorgtoeslag. Zakgeld is dan 200 euro. Ook niet gek voor iemand die niks doet... dat is waar. Komt natuurlijk voornamelijk door de alimentatie en daar kan ik weinig mee. Ik ga het niet afpakken om als huishoudgeld in te zetten.
Dat hij toen een 250 euro kreeg voor fulltime stage-lopen (als-ie ging ten minste) vind ik niet raar, dat hoeft hij van ons niet af te geven. Hij maakte ook lange dagen (8 uur weg, 8 uur thuis). Maar goed, dat geld stopt en het werk ook.
Wat hij ervan betaalt: kleding, kado's, uitgaan, kapper, extra zorgkosten, persoonlijke uitgaven voor z'n computer ofzo. Verder kan ik zo niet bedenken.
Overigens wil hij ook juist liever wel naar het HBO... niet omdat hij dan meer zou verdienen, maar omdat hij nog niet toe zou zijn aan werken en om zich te specialiseren. Dat was voor hij begon over dat tussenjaar.
vivinnetje wijzigde dit bericht op 15-01-2020 17:20
5.18% gewijzigd
woensdag 15 januari 2020 om 17:16
Maud*de*Braose schreef: ↑15-01-2020 17:02To, wat vind je van de tips om eisen te stellen en je daar ook aan te houden? Ik ben benieuwd of je daar iets mee kunt.
Ja, ik vind het een goed plan hoewel ik nog steeds twijfel aan de haalbaarheid... in de zin van: als het om de een of andere reden er toch niet van komt, zou ik hem in het ergste geval echt bij kop en staart moeten pakken en buiten zetten...!? Hij weet gewoon dat ik dat nooit zal doen. Maar aan de andere kant, welke sanctie is dan beter... iets wat ik wel kan uitvoeren. Daar moet ik over nadenken. Misschien wifi eruit, dan is er ook geen lol aan om hier overdag te zijn, zo simpel kan het ook zijn. En hij moet sowieso zijn bed uit zijn voor ik naar mijn werk ben. Dat zal ook wel wat strijd opleveren 's ochtends. Zo'n grote vent kan ik fysiek niet aan... en wat doe je als hij weigert? Ik voel me daar niet sterk genoeg voor, psychisch ook niet. Kijk, het is wel duidelijk dat het overwicht er niet is. Hij lult als brugman en doet precies waar hij zin in heeft. Meestal gaat het zo: hij zegt overal 'ja' op, maar doet ondertussen wat anders. Het vervelende is dat als hij 'ja' zegt, je ook klaar bent met het gesprek. Hij geeft je gelijk, het gaat gebeuren, mooi, uitgepraat. En in de hectiek van alledag verdwijnen die afspraken ook uit beeld, dus dan kom ik er weken later achter dat het toch weer gaat zoals hij wil. Dus ik zal dit een prioriteit moeten maken.
Ik 'eis' van hem dat hij zijn keuzes onderbouwt en een plan van aanpak maakt. Concreet, zonder vaagheden.
Ik wil ook dat hij een bijdrage levert aan het huishouden, zonder 'gedoe'. Hij komt er nu te makkelijk mee weg. Maar ik geef toe dat ook veel bij mij ligt, het is soms zo vermoeiend om keer op keer weer de strijd aan te gaan... dan kook ik liever zelf (of wat dan ook).
By the way, we hebben hier al eens hulp voor gezocht. En hetzelfde liedje... wist het allemaal mooi te vertellen daar. Maar trok toch z'n eigen plan.
vivinnetje wijzigde dit bericht op 15-01-2020 17:22
3.89% gewijzigd
woensdag 15 januari 2020 om 17:28
Zo lang jij hem de ruimte geeft en dingen "nooit zou doen" en hem de handen boven het hoofd houdt, dan zal er ook niets veranderen. Hij zal wel gek zijn, hij heeft het veel te goed. Waarom zou het moeten veranderen? Het brein van een 18jarige is nog niet volgroeid, en ze overzien dingen anders.vivinnetje schreef: ↑15-01-2020 17:16Ja, ik vind het een goed plan hoewel ik nog steeds twijfel aan de haalbaarheid... in de zin van: als het om de een of andere reden er toch niet van komt, zou ik hem in het ergste geval echt bij kop en staart moeten pakken en buiten zetten...!? Hij weet gewoon dat ik dat nooit zal doen. Maar aan de andere kant, welke sanctie is dan beter... iets wat ik wel kan uitvoeren. Daar moet ik over nadenken. Misschien wifi eruit, dan is er ook geen lol aan om hier overdag te zijn, zo simpel kan het ook zijn. En hij moet sowieso zijn bed uit zijn voor ik naar mijn werk ben. Dat zal ook wel wat strijd opleveren 's ochtends. Zo'n grote vent kan ik fysiek niet aan... en wat doe je als hij weigert? Ik voel me daar niet sterk genoeg voor, psychisch ook niet. Kijk, het is wel duidelijk dat het overwicht er niet is. Hij lult als brugman en doet precies waar hij zin in heeft. Meestal gaat het zo: hij zegt overal 'ja' op, maar doet ondertussen wat anders. Het vervelende is dat als hij 'ja' zegt, je ook klaar bent met het gesprek. Hij geeft je gelijk, het gaat gebeuren, mooi, uitgepraat. En in de hectiek van alledag verdwijnen die afspraken ook uit beeld, dus dan kom ik er weken later achter dat het toch weer gaat zoals hij wil. Dus ik zal dit een prioriteit moeten maken.
Ik 'eis' van hem dat hij zijn keuzes onderbouwt en een plan van aanpak maakt. Concreet, zonder vaagheden.
Ik wil ook dat hij een bijdrage levert aan het huishouden, zonder 'gedoe'. Hij komt er nu te makkelijk mee weg. Maar ik geef toe dat ook veel bij mij ligt, het is soms zo vermoeiend om keer op keer weer de strijd aan te gaan... dan kook ik liever zelf (of wat dan ook).
By the way, we hebben hier al eens hulp voor gezocht. En hetzelfde liedje... wist het allemaal mooi te vertellen daar. Maar trok toch z'n eigen plan.
Hij wil niet meer naar school, wil volwassen zijn, dan moet hij ook de andere kant accepteren. Hij kan niet verwachten dat hij de hele dag in zijn bed kan liggen en computer spelletjes doen en zijn eigen plan trekken zonder enige verantwoordelijkheid voor iets. Moeders wast, kookt, zorgt dat de kasten gevuld en het huis opgeruimd. Hij heeft het prima voor elkaar.
Wil je dat er dingen veranderen, dan moet je dingen gaan veranderen. Beginnen bij jezelf.
Misschien denk je dat het zielig is om hem streng aan te passen. Maar aan de andere kant, je kan hem toch zo ook de maatschappij niet insturen, zonder veel verantwoordingsgevoel? Of afleveren bij een partner? Hele lieve jongen, hartstikke aardig, alleen je moet hem nog wel een beetje opvoeden.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
