Werk & Studie
alle pijlers
Verjaardagen collega
donderdag 8 januari 2009 om 13:47
Hallo,
Sinds een paar maanden zit ik op een andere afdeling (werk bij een groot bedrijf) en er werd mij direct gevraagd of ik mee wilde doen aan de verjaardagspot. Ik heb hier 'ja' op gezegd, maar eigenlijk heb ik verder niets met die mensen, ik zit niet heel vaak op mijn werkplek en maak ook nooit een praatje op de gang ofzo. (ben een beetje een einzelganger en zoek dan liever mensen op waar ik wel iets mee heb binnen het bedrijf).
Bovendien krijg ik tegen de tijd dat er iemand jarig is een soort van 'dwingende' mail in de trant van 'geld!!!'.
Het staat me al met al behoorlijk tegen en ook het hele idee dat ik binnenkort zelf in het middelpunt sta van een groep mensen die een kado voor mij hebben gekocht, terwijl ik verder niets met ze heb vind ik behoorlijk vreemd.
Mijn vraag. Is het 'done' om nu te zeggen dat ik uit dat potje wil? Mijn gevoel zegt met dat ik schijt moet hebben aan wat anderen daar van zullen denken en gewoon mijn gevoel moet volgen, of ben ik gewoon raar?
Sinds een paar maanden zit ik op een andere afdeling (werk bij een groot bedrijf) en er werd mij direct gevraagd of ik mee wilde doen aan de verjaardagspot. Ik heb hier 'ja' op gezegd, maar eigenlijk heb ik verder niets met die mensen, ik zit niet heel vaak op mijn werkplek en maak ook nooit een praatje op de gang ofzo. (ben een beetje een einzelganger en zoek dan liever mensen op waar ik wel iets mee heb binnen het bedrijf).
Bovendien krijg ik tegen de tijd dat er iemand jarig is een soort van 'dwingende' mail in de trant van 'geld!!!'.
Het staat me al met al behoorlijk tegen en ook het hele idee dat ik binnenkort zelf in het middelpunt sta van een groep mensen die een kado voor mij hebben gekocht, terwijl ik verder niets met ze heb vind ik behoorlijk vreemd.
Mijn vraag. Is het 'done' om nu te zeggen dat ik uit dat potje wil? Mijn gevoel zegt met dat ik schijt moet hebben aan wat anderen daar van zullen denken en gewoon mijn gevoel moet volgen, of ben ik gewoon raar?
vrijdag 9 januari 2009 om 10:30
quote:vivastudent schreef op 08 januari 2009 @ 20:48:
[...]
Ja, klopt helemaal. Ik ben op mijn werk om te werken en met m'n vrienden wil ik sociaal doen.
En ik weet ook dat dit antwoord totaal ongewenst is, en daarom doe ik ook maar sociaal op mijn werk, maar het gaat niet van harte...
(moet ik wel toegeven dat het een stuk makkelijker ging toen ik nog leuke collega's had)
'Vroeger' deed ik ook niet van harte verplicht mee, maar zelfs dat doe ik niet meer. Lunchen sla ik over en wanneer ik behoefte heb aan een collegiaal praatje doe ik dat wanneer ik dat wil. Uiteraard ben ik niet zo bot om een collega af te wijzen wanneer die toevallig behoefte aan zo'n praatje heeft wanneer ik dat niet heb, maar ik voel mij niet verplicht om aan het sociale netwerk mee te doen. Prive overigens ook niet.
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica...
[...]
Ja, klopt helemaal. Ik ben op mijn werk om te werken en met m'n vrienden wil ik sociaal doen.
En ik weet ook dat dit antwoord totaal ongewenst is, en daarom doe ik ook maar sociaal op mijn werk, maar het gaat niet van harte...
(moet ik wel toegeven dat het een stuk makkelijker ging toen ik nog leuke collega's had)
'Vroeger' deed ik ook niet van harte verplicht mee, maar zelfs dat doe ik niet meer. Lunchen sla ik over en wanneer ik behoefte heb aan een collegiaal praatje doe ik dat wanneer ik dat wil. Uiteraard ben ik niet zo bot om een collega af te wijzen wanneer die toevallig behoefte aan zo'n praatje heeft wanneer ik dat niet heb, maar ik voel mij niet verplicht om aan het sociale netwerk mee te doen. Prive overigens ook niet.
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica...
vrijdag 9 januari 2009 om 10:43
quote:Begrijp ik het goed dat sommige mensen dat sociale getut echt verschrikkelijk vinden?
Het hoeft volgens mij niet zo zwart-wit.
Zelf maak ik gerust een praatje met mijn collega's in de keuken, maar met ze lunchen of koffie drinken doe ik zelden of nooit. Ook kan ik me niet heugen dat ik wat met gaan drinken met een collega buiten werktijd. Ik werk ook niet in een team, dus kan heel fijn in mijn eentje zitten forummen werken.
Maar ik doe wél een bijdrage in het verjaardagsenvelopje, ook voor degenen die ik nauwelijks ken, en ook ben ik van de partij bij het jaarlijkse bedrijfsfeest (oke, dat laatste moet ik zelf organiseren, dus dan kan ik er sowieso niet onderuit).
Ik zou gewoon niet zo'n vreselijke issue maken van die pot, is het echt zó erg?
Het hoeft volgens mij niet zo zwart-wit.
Zelf maak ik gerust een praatje met mijn collega's in de keuken, maar met ze lunchen of koffie drinken doe ik zelden of nooit. Ook kan ik me niet heugen dat ik wat met gaan drinken met een collega buiten werktijd. Ik werk ook niet in een team, dus kan heel fijn in mijn eentje zitten forummen werken.
Maar ik doe wél een bijdrage in het verjaardagsenvelopje, ook voor degenen die ik nauwelijks ken, en ook ben ik van de partij bij het jaarlijkse bedrijfsfeest (oke, dat laatste moet ik zelf organiseren, dus dan kan ik er sowieso niet onderuit).
Ik zou gewoon niet zo'n vreselijke issue maken van die pot, is het echt zó erg?
vrijdag 9 januari 2009 om 10:47
quote:HaagsLoesje schreef op 09 januari 2009 @ 10:30:
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica... Ach ik ben al acht jaar de personal assistant van de MD en ik kan niet eens blind typen. Heeft ie nog steeds niet door
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica... Ach ik ben al acht jaar de personal assistant van de MD en ik kan niet eens blind typen. Heeft ie nog steeds niet door
vrijdag 9 januari 2009 om 13:32
TO, als je het echt zo vreselijk vind om bij je collega's in het middelpunt te staan, misschien is het dan een optie om tegen degene die over het cadeaugeld gaat te zeggen dat je wel mee wil doen maar dat ze voor jouw niks hoeven te doen. Je hoeft er dan niet helemaal op in te gaan, maar als je zegt dat het voor jezelf allemaal niet hoeft dan zullen ze dat wel begrijpen denk ik.
Dan doe je wel gewoon mee met de pot, want het kost geen drol uiteindelijk (tenzij je 365 collega's hebt) en dan hoef je ook niet bang te zijn voor eventueel geroddel door je collega's (als je daar al bang voor bent).
Als je het allemaal geen ruk kan schelen, zou ik gewoon zeggen dat je niet meer mee wilt doen, klaar. Wat kan jou het schelen wat ze van je denken. En geroddeld wordt er altijd wel.
Zelf zou ik het gewoon zo laten en als ik aan de beurt zou zijn gewoon vrij nemen of anders maar dat half uurtje in de spotlights op de koop toenemen. Want wees nou eerlijk, wat is nou een half uur op een heel jaar?
Dan doe je wel gewoon mee met de pot, want het kost geen drol uiteindelijk (tenzij je 365 collega's hebt) en dan hoef je ook niet bang te zijn voor eventueel geroddel door je collega's (als je daar al bang voor bent).
Als je het allemaal geen ruk kan schelen, zou ik gewoon zeggen dat je niet meer mee wilt doen, klaar. Wat kan jou het schelen wat ze van je denken. En geroddeld wordt er altijd wel.
Zelf zou ik het gewoon zo laten en als ik aan de beurt zou zijn gewoon vrij nemen of anders maar dat half uurtje in de spotlights op de koop toenemen. Want wees nou eerlijk, wat is nou een half uur op een heel jaar?
vrijdag 9 januari 2009 om 16:32
Gewoon voor je naaste collega's of team trakteren doe ik ook. Niet voor het hele bedrijf, dat zou te gek worden. Maar dat doet uiteraard ook niemand. Oke, nou kan ik het ook gewoon goed vinden met mijn collega's (zou soms wel beter zijn van niet, met al dat geklets op een dag, haha), dus dat scheelt ook. Ik vind van die dingen als lunchen, trakteren etc gewoon gezellig, dus dan ga je er ook sneller in mee. We hebben ook een pot, maar dat is meer voor zaken als een kaart als iemand ziek is, bloemetje voor collega die weggaat, cadeautje voor een geboorte. Een cadeautje voor je verjaardag hoeft voor mij ook echt niet.
Tot zover het feit dat ik denk, gooi wat geld in die pot en is alles ook goed geregeld. Maar , wat ik bij jouw verhaal wel vreemd vind, is dat jij in een pot zit bij mensen die niet eens je (directe) collega's zijn. Begrijp dan toch niet helemaal hoe dat dan zit bij jullie??
Tot zover het feit dat ik denk, gooi wat geld in die pot en is alles ook goed geregeld. Maar , wat ik bij jouw verhaal wel vreemd vind, is dat jij in een pot zit bij mensen die niet eens je (directe) collega's zijn. Begrijp dan toch niet helemaal hoe dat dan zit bij jullie??
vrijdag 9 januari 2009 om 19:46
gaat het alleen om een verjaardagspot dan zou ik wel meedoen.
op mijn vorige werk hadden we een lief en leedpot. was je langdurig ziek krijg je een bos bloemen, ben je jarig een kadootje, ga je trouwen ook wat leuks en ben je zoveel jaar getrouwd ook een presentje, een baby geboren? weer een kadootje. het bedrag werd weer verhoogd want het was toch allemaal niet meer kostendekkend. ik baalde daar wel van want bij mij komt er geen baby, trouwen doe ik niet dus laat staan zoveel jaar getrouwd en ben de afgelopen 5 jaar nooit langer dan max 2 dagen ziek geweest. ik kreeg dan wel een douglasbon van een tientje op mijn verjaardag...dat was wel leuk. dat ik er ondertussen al 100 ingestopt had reken ik dan maar niet mee. wat dan wel weer jammer was, was dat toen ik wegging er alleen maar een afscheidskaartje in mijn postvak lag en dat was het.
sociaal of niet...aan zo`n lief en leedpot doe ik nooit meer mee.
ik zou dan alleen voor een verjaardagspot gaan en als je wat leuks met z`n allen wil gaan doen gewoon de eigen kosten betalen.
op mijn vorige werk hadden we een lief en leedpot. was je langdurig ziek krijg je een bos bloemen, ben je jarig een kadootje, ga je trouwen ook wat leuks en ben je zoveel jaar getrouwd ook een presentje, een baby geboren? weer een kadootje. het bedrag werd weer verhoogd want het was toch allemaal niet meer kostendekkend. ik baalde daar wel van want bij mij komt er geen baby, trouwen doe ik niet dus laat staan zoveel jaar getrouwd en ben de afgelopen 5 jaar nooit langer dan max 2 dagen ziek geweest. ik kreeg dan wel een douglasbon van een tientje op mijn verjaardag...dat was wel leuk. dat ik er ondertussen al 100 ingestopt had reken ik dan maar niet mee. wat dan wel weer jammer was, was dat toen ik wegging er alleen maar een afscheidskaartje in mijn postvak lag en dat was het.
sociaal of niet...aan zo`n lief en leedpot doe ik nooit meer mee.
ik zou dan alleen voor een verjaardagspot gaan en als je wat leuks met z`n allen wil gaan doen gewoon de eigen kosten betalen.
zaterdag 10 januari 2009 om 00:00
quote:Appelsientje schreef op 08 januari 2009 @ 20:30:
Ik ben best verbaasd dat er kennelijk mensen zijn die op kantoor werken en de sociale omgang op zo'n kantoor heel vervelend vinden? .....
Begrijp ik het goed dat sommige mensen dat sociale getut echt verschrikkelijk vinden?
Sociale omgang met collega's kan op vele manieren. Bij mij persoonlijk valt de 'verplichte' verjaardagsbijeenkomst daar niet bij. Dan is het zo van 'nu is moet het'. Je staat bij elkaar met koffie en gebak en dan 'moet' je met elkaar praten en gezellig doen. (Doet me denken aan scene uit Debiteuren/Crediteuren!)
Terwijl ik het veel prettiger vind om tussendoor met iemand een praatje te maken en wat persoonlijks uit te wisselen.
Ben dus blij dat we geen verjaardagspot hebben. Bij speciale gelegenheden (trouwen/geboorte) gaan we wel rond om geld op te halen maar is niet verplicht om te geven. Bovendien geeft ieder wat ie zelf wil.
Ik ben best verbaasd dat er kennelijk mensen zijn die op kantoor werken en de sociale omgang op zo'n kantoor heel vervelend vinden? .....
Begrijp ik het goed dat sommige mensen dat sociale getut echt verschrikkelijk vinden?
Sociale omgang met collega's kan op vele manieren. Bij mij persoonlijk valt de 'verplichte' verjaardagsbijeenkomst daar niet bij. Dan is het zo van 'nu is moet het'. Je staat bij elkaar met koffie en gebak en dan 'moet' je met elkaar praten en gezellig doen. (Doet me denken aan scene uit Debiteuren/Crediteuren!)
Terwijl ik het veel prettiger vind om tussendoor met iemand een praatje te maken en wat persoonlijks uit te wisselen.
Ben dus blij dat we geen verjaardagspot hebben. Bij speciale gelegenheden (trouwen/geboorte) gaan we wel rond om geld op te halen maar is niet verplicht om te geven. Bovendien geeft ieder wat ie zelf wil.
zaterdag 10 januari 2009 om 00:08
Als het je zo tegenstaat, moet je er gewoon mee stoppen. Ik heb ook een keer geweigerd om mee te betalen, bij een bedrijf waar ik 15 jaar geleden, net 1 maand werkte, ze vroegen een gigantisch bedrag om een cadeau voor de cheffin te kopen, die zij al jaren kende. Het is nooit meer goed gekomen tussen mij en mijn collega's maar dat interesseerde mij weinig.
Bij het bedrijf waar ik nu werk, wordt er gevraagd of je een bijdrage wilt leveren en je mag zelf weten hoeveel je geeft, als je dat doet dan zet je ook je naam op de kaart of het cadeau. Dit is al veel minder dwingend dat bijvoorbeeld maandelijks een bedrag te moeten betalen voor mensen waar je helemaal niks mee hebt, of een cadeau te krijgen waar je ook niet op zit te wachten en dat gebakje kunnen ze ook houden, trouwens.
Bij het bedrijf waar ik nu werk, wordt er gevraagd of je een bijdrage wilt leveren en je mag zelf weten hoeveel je geeft, als je dat doet dan zet je ook je naam op de kaart of het cadeau. Dit is al veel minder dwingend dat bijvoorbeeld maandelijks een bedrag te moeten betalen voor mensen waar je helemaal niks mee hebt, of een cadeau te krijgen waar je ook niet op zit te wachten en dat gebakje kunnen ze ook houden, trouwens.
maandag 12 januari 2009 om 13:28
quote:HaagsLoesje schreef op 09 januari 2009 @ 10:30:
[...]
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica... Ik moet mezelf toch even corrigeren, ik werk sinds een jaar helemaal niet meer naar tevredenheid, maar dat ligt niet aan bovenstaande gebreken
[...]
En dan toch naar tevredenheid werken als secretaresse met twee werkgerelateerde 'gebreken', niet sociaal en moeite met grammatica... Ik moet mezelf toch even corrigeren, ik werk sinds een jaar helemaal niet meer naar tevredenheid, maar dat ligt niet aan bovenstaande gebreken
maandag 12 januari 2009 om 13:31
quote:Growing schreef op 10 januari 2009 @ 00:04:
Overigens vind ik het vreemd dat je alleen een VVVbon krijgt als je trakteert, zoals iemand hier schreef.
Je krijgt toch een bon omdat je jarig bent? (Als je al iets krijgt)
Maakt het dan soms ook nog uit wat je trakteert?Dat was ik en ik zal je zeggen dat mijn collega oprecht teleurgesteld was toen een andere collega trakteerde met een plakje cake. Ze zit bij mij op de kamer en later sprak ze er nog schande over. Ze zei letterlijk:"Zo heeft hij die bon wel lekker snel verdiend"
Overigens vind ik het vreemd dat je alleen een VVVbon krijgt als je trakteert, zoals iemand hier schreef.
Je krijgt toch een bon omdat je jarig bent? (Als je al iets krijgt)
Maakt het dan soms ook nog uit wat je trakteert?Dat was ik en ik zal je zeggen dat mijn collega oprecht teleurgesteld was toen een andere collega trakteerde met een plakje cake. Ze zit bij mij op de kamer en later sprak ze er nog schande over. Ze zei letterlijk:"Zo heeft hij die bon wel lekker snel verdiend"
maandag 12 januari 2009 om 17:09
quote:HaagsLoesje schreef op 12 januari 2009 @ 13:31:
[...]
Dat was ik en ik zal je zeggen dat mijn collega oprecht teleurgesteld was toen een andere collega trakteerde met een plakje cake. Ze zit bij mij op de kamer en later sprak ze er nog schande over. Ze zei letterlijk:"Zo heeft hij die bon wel lekker snel verdiend" Houdt ze ook nog een excellijst bij?
[...]
Dat was ik en ik zal je zeggen dat mijn collega oprecht teleurgesteld was toen een andere collega trakteerde met een plakje cake. Ze zit bij mij op de kamer en later sprak ze er nog schande over. Ze zei letterlijk:"Zo heeft hij die bon wel lekker snel verdiend" Houdt ze ook nog een excellijst bij?
