Waardering in mijn werk (zorg)

mabelle schreef: ↑

27-06-2021 18:08

Dit. Maar ja als je op een woning werkt wie gaat dan de cliënten wassen die dagen dat jij staakt?

En wiens probleem is dat? Dan kruipt het management maar uit haar bed die dag hoor.

Sun.lover schreef: ↑

27-06-2021 15:21

Ik denk dat de hele sector zo is, tenzij je arts of bestuurder bent.
Uit de zorg stappen is het enige wat je kan doen., want van werkgever veranderen helpt vaak ook niets.
Wat ook niet helpt is dat je bijna geen actie kunt voeren. Spandoeken worden verwijderd,. En staken mag niet, zondagsdiensten draaien is onze zwaarste mogelijkheid.
.

Aangezien ik uit jouw berichten vermoed dat we onder dezelfde CAO vallen zou ik dan toch eens even de RvB iets anders gaan vertellen. Bij ons hangt de hele hal vol met spandoeken en dit mag ook gewoon van de RvB. Zij vinden het ook schrijnend dat ze niet meer kunnen bieden bij de onderhandelingen omdat er gewoon geen budget is.

MrsLady schreef: ↑

27-06-2021 22:03

Aangezien ik uit jouw berichten vermoed dat we onder dezelfde CAO vallen zou ik dan toch eens even de RvB iets anders gaan vertellen. Bij ons hangt de hele hal vol met spandoeken en dit mag ook gewoon van de RvB. Zij vinden het ook schrijnend dat ze niet meer kunnen bieden bij de onderhandelingen omdat er gewoon geen budget is.

In een aantal organisaties mag het absoluut niet zichtbaar zijn voor patiënten. Zo ken ik meerdere huizen waar een achteraf gangetje de plek voor protest is en worden op verschillende locaties spandoeken echt wel verwijderd. Dat het NFU het schrijnend vind zal wel zo zijn, ,maar dat verandert helemaal niets aan het feit dat er (voor de zoveelste keer) een slecht CAO dreigt te komen.

Zeker waar, maar juist daarom vind ik dat het minste wat de UMC's kunnen doen het tolereren van de spandoeken is zodat patiënten (en andere bezoekers) ook bewust worden van wat er gaande is. Ben dus blij dat bij ons de hele hal er gewoon vol mee mag hangen van de RvB.

Just_me schreef: ↑27-06-2021 17:50
Onderschat niet wat voor psychische druk daarachter zit. Nog niet eens alleen vanuit de werkgever, maar ook vanuit de situatie waar je in geplaatst wordt, namelijk dat er kwetsbare mensen volledig afhankelijk van je zijn.
Dat als jij geen tijd maakt voor deze patiënten, dat ze in hun eigen uitwerpselen liggen, medicijnen niet of fout ingenomen worden, doorligwonden ontstaan, en in het ergste geval overlijden.

Daarom is staken ook niet mogelijk. Dan gaan er letterlijk mensen dood. Op kantoor de boel de boel laten zou ik ook veel makkelijker kunnen.

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Man werkt binnen de GGZ op diverse afdelingen. De ouderen hebben een tafelkleedje gehaakt voor hem, van de jongeren kreeg hij een reep Tony Chocolonely en binnen de forensische tak heeft de gehele coronatijd niemand geprobeerd om hem aan te vallen.

Van zijn werkgever kreeg hij twee keer een kaart met teksten als ‘Topper!’ en ‘Samen sterk’. En inhouding van reiskosten want hij zou vast gedeeltelijk vanuit huis kunnen werken zijnde geen verpleegkundige . Dat 90% van de cliënten in een gesloten setting zitten kon de administratieve miep niet afleiden uit een omschrijving als ‘forensisch’

Teamuitjes, jubilea en afscheidsborrels betalen ze zelf.

diyer schreef: ↑

27-06-2021 23:33

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Dingen die ik de afgelopen Corona-periode heb gehoord van het management:
- het is onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, dus jullie moeten meer uren werken
- een vergadering over intrekken verloven: jullie zitten hier toch, dus zo erg kan het niet zijn
- ik zag iemand koffie drinken, dus jullie kunnen nog wel harder werken
- wij trekken jullie verloven in, maar ik ben zelf nog even op vakantie
- jullie willen schaarstetoeslag? Maar er is geen schaarste.
- en nog wel meer dingen.

Sun.lover schreef: ↑

28-06-2021 10:02

Dingen die ik de afgelopen Corona-periode heb gehoord van het management:
- het is onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, dus jullie moeten meer uren werken
- een vergadering over intrekken verloven: jullie zitten hier toch, dus zo erg kan het niet zijn
- ik zag iemand koffie drinken, dus jullie kunnen nog wel harder werken
- wij trekken jullie verloven in, maar ik ben zelf nog even op vakantie
- jullie willen schaarstetoeslag? Maar er is geen schaarste.
- en nog wel meer dingen.

wow schandalig

Sun.lover schreef: ↑

28-06-2021 10:02

Dingen die ik de afgelopen Corona-periode heb gehoord van het management:
- het is onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, dus jullie moeten meer uren werken
- een vergadering over intrekken verloven: jullie zitten hier toch, dus zo erg kan het niet zijn
- ik zag iemand koffie drinken, dus jullie kunnen nog wel harder werken
- wij trekken jullie verloven in, maar ik ben zelf nog even op vakantie
- jullie willen schaarstetoeslag? Maar er is geen schaarste.
- en nog wel meer dingen.

Dat kan, dat zal. Maar het is ook deels het personeel dat het maar blijft slikken. En dat is het punt dat ik probeer te maken. Stop met je verstoppen achter de patiënten, want dan zijn ze de dupe. JA, dan zijn ze idd de dupe. Maar daar moet je op een gegeven moment overheen stappen. Er is nl. altijd iemand de dupe als je je als voetveeg laat behandelen. En dat is wat een hoop personeel in de zorg voor zoete koek slikt. Mijn ervaring, heel vaak mbo'ers. Hoe lager geschoold, hoe minder mensen het gevoel hebben dat ze hun waffel kunnen/moeten/willen opentrekken. Een spandoeken dat er 3 dagen mag hangen, verandert daar geen ene malle moer aan. Pas als jullie (jij en je collega's) besluiten dat ze dan maar ander personeel zoeken, maar dat jullie dan opstappen, DAN EN NIET EERDER, verandert er wat helaas.

Ik hoor trouwens niks in het nieuws over stakingen. Dus zo opvallend is het niet. Voetbal daarentegen vult de voorpagina. Mensen die ongewassen en onverzorgd in hun bedden liggen niet. Waarom niet? Omdat ze niet ongewassen en onverzorgd zijn.

Maar weet je lieve vrouwen ex collega's? Op het moment dat een week lang patiënten niet meer gewassen worden, haalt dat WEL de voorpagina's. Dan pas maakt het indruk. Het wordt tijd dat deze beroepsgroep indruk gaat maken! Ik sluit me met liefde bij jullie aan als oudgediende.

.

ZonnedauwRegenboog schreef: ↑

28-06-2021 15:11

Ik werk ook in de zorg (eerst als vpk nu in staffunctie) en heb me altijd verbaasd over het onvermogen om ons te organiseren en samen het werk neer te leggen. Ik kan het ook eigenlijk de zorgmedewerkers niet kwalijk nemen, nog steeds bij mijn huidige werk zie ik hoe management de zorgmedewerkers opzadelt met te veel psychische verantwoordelijkheid. Het gevoel te creëren dat als je voor jezelf op komt en niet voor de bewoners, dan ben je geen goede zorgverlener.

Berichten vanuit management als;

"Er staat een dienst open deze zondag en nog niemand heeft gereageerd. Ik vind dit echt belachelijk, jullie willen toch ook dat de bewoners goede zorg krijgen?"

"Deze zomerperiode mag niemand uit het land gaan. In deze crisistijd en kans op zieken is het jullie verantwoordelijkheid om de zorg voor de bewoners continu te houden. Ik verwacht van iedereen medewerking"

Dan nog maar te zwijgen over dat vanuit dezelfde gedachte verpleegkundigen ook in het weekend moeten bijspringen zonder elke vorm van vergoeding. Medewerkers die dit verantwoordelijkheidsgevoel ter discussie durven te stellen, worden publiekelijk genageld door te stellen dat zij de oorzaak zijn dat andere collega's nu harder en meer moeten werken. Verdeel en heers.

Tegelijkertijd wordt in deze organisatie veel kleine cadeautjes en zoethoudertjes gegeven als relatiegeschenken gedurende het jaar, waarbij nog eens extra in persoonlijke berichten wordt benadrukt hoe belangrijk iedereens inzet is om het met elkaar te doen.

Bah. Ik heb dan ook recent besloten de sector te verlaten.

En dit is precies wat de problemen zijn binnen de zorg, maar ook binnen het verziekte en verknipte wereldje van de voornl. vrouwelijke zorgmedewerkers. Het verdeel en heers wordt hier tot in de finesse uitgewerkt. Want het zijn ook de eigen collega's die je vals aankijken als je wél die zorgmedewerker bent die weigert op te draven voor diensten die niet gevuld worden. In plaats van dat deze collega's dan zeggen: 'He management, niet ons probleem hoe jullie die gaten dichtkrijgen. Marietje gaat niet werken, maar ik ook niet, en Jannie ook niet en Carola ook niet, en Sabine ook niet. Dus kom maar op."

Nee, nu is het steevast zo, dat als Marietje zegt, ja doei, ik ga echt niet werken hoor. Tis mijn vrije dag. Dat Marietje A: moet kunnen verklaren wat er dan zo heilig is waarom ze haar vrije dag niet wil opgeven (enige geldige reden is iets dringends met de kinderen of je schoonmoeder naar het ziekenhuis moeten rijden). Maar als Marietje zegt, "ik wil de hele dag in mijn neus peuteren en daarna nog mijn teennagels lakken" dan krijgt ze een woeste blik toegeworpen door Jannie en Sabine, die vervolgens in de kantine gaan lopen roddelen over Marietje en dat ze alléén maar aan zichzelf denkt, want nu kunnen Jannie of Carola wéér voor haar invallen....

.

Maar ja, lees maar eens de reacties van een aantal zorgmedewerkers hier. Management zegt dit en management zegt dat en ja, we kunnen de patiënten toch niet aan hun lot overlaten, dusssssss

dan gaan we maar weer he

Ik heb me groen en geel geërgerd aan mijn collega's, met name toen ik nog veel met mbo-ers werkte. Elke dag hetzelfde riedeltje, zucht, steun en klaag (over het management). Maar op het moment dat een collega voor zichzelf opkwam, neeeee, dan stonden ze er voor je (NOT). Dan was het allemaal de schuld van de collega dat er nu meer werk lag.

Vrouwen, organiseer jezelf potdomme toch eens! Stop met klagen en steek die koppen bij elkaar en ga nu eens zij aan zij staan met elkaar ipv elkaar in de rug te steken zodra het een beetje spannend dreigt te worden.

Fijn dat je het bij jezelf ziet. Ik hoop dat je de volgende keer dat een collega niet komt werken of invallen, je erbij zegt, en terecht! En weet je wat, als ze mij vragen, zeg ik ook nee, want ik hou er niet van om structurele problemen op te moeten lossen. Dan bedenkt het management maar wat anders.

En ik hoop dat je met deze kennis bijdraagt aan het versterken van je team. Dat jullie elkaar eens gaan steunen in plaats van afvallen. Want het probleem ligt niet bij jou of je collega die niet haar best doet om het gat te vullen. Het probleem ligt binnen de organisatie. Dus stop naar elkaar wijzen, maar ga naast elkaar staan en leg jullie manager maar uit dat het over en klaar is met het oplossen van de problemen. Dat als er constant onderbezetting is, dat er structureel dingen van de menukaart verdwijnen en dat als de doelgroep begint te klagen, dat niet jullie probleem is.

diyer schreef: ↑

28-06-2021 22:17

Fijn dat je het bij jezelf ziet. Ik hoop dat je de volgende keer dat een collega niet komt werken of invallen, je erbij zegt, en terecht! En weet je wat, als ze mij vragen, zeg ik ook nee, want ik hou er niet van om structurele problemen op te moeten lossen. Dan bedenkt het management maar wat anders.

En ik hoop dat je met deze kennis bijdraagt aan het versterken van je team. Dat jullie elkaar eens gaan steunen in plaats van afvallen. Want het probleem ligt niet bij jou of je collega die niet haar best doet om het gat te vullen. Het probleem ligt binnen de organisatie. Dus stop naar elkaar wijzen, maar ga naast elkaar staan en leg jullie manager maar uit dat het over en klaar is met het oplossen van de problemen. Dat als er constant onderbezetting is, dat er structureel dingen van de menukaart verdwijnen en dat als de doelgroep begint te klagen, dat niet jullie probleem is.

Als er geen verpleegkundigen zijn
zijn ze er niet he
niet om vacatures te vullen
geen flex om in te vallen

clivia52 schreef: ↑

28-06-2021 22:35

Als er geen verpleegkundigen zijn
zijn ze er niet he
niet om vacatures te vullen
geen flex om in te vallen

Dat klopt. Maar dat is ook een beetje het probleem van onze zorg. Op papier schijnen we een van de beste zorgsystemen te hebben die er zijn. Maarrrr...in de praktijk is het vaak een wassen neus. Want kwaliteit verliest het van papierwerk. We (ons Nederlandse systeem) is zó bezig met protocollen, papierwerk, verslaglegging, volggesprekken, dossieropbouw, case managing en gaat compleet voorbij aan waar het wél om draait. We hebben mooie gebouwen, flitsende folders wat clienten allemaal kunnen verwachten, maar daarna moet een te kleine groep een hoop blabla kwaliteitsgeneuzel hoog houden, terwijl er aan de bovenkant een therapie wordt aangeboden waarvan nog maar de vraag is hoe zinvol deze is, om aan de onderkant óf geen tijd te hebben voor een goed gesprek, óf het personeel dat dit moet waarmaken, zich in allerlei bochten moet wringen om het te leveren.

Daarmee moet het hele systeem op de schop. En helaas gebeurt dat pas, op het moment dat het zorgvuldig gebouwde kaartenhuis dreigt in te storten of al echt instort. En zolang CAO onderhandelingen niks opleveren aan de zorgkant, komen er écht niet de broodnodige extra handen, want mensen lopen weg uit de zorg. Het is gewoon wachten totdat de zeepbel uit elkaar spat. En ik zou dus niet geneigd zijn om die zeepbel kostte wat kost maar in stand te houden. Hoe eerder personeel duidelijk gaat weigeren de problemen op te lossen die niet op hun bordje horen, hoe sneller boven tafel komt dat er dingen faliekant misgaan. Want er is écht wel genoeg geld, maar dat wordt niet uitgegeven aan de beste keuzes. En om mezelf nog beter te verduidelijken: voor mij zijn beste keuzes niet nóg meer zgn professionalisering vd zorg met nóg geliktere folders, 50 smaken therapieën, nóg duurdere apparaten en een nieuwe huisstijl. Voor mij is goede zorg juist minder hoogdravend, maar terug naar de basis en een hele hele andere manier van aanpakken. En een hele lange dikke rij managers eruit gooien! Misschien moeten we ook proberen niet alles te willen genezen of verhelpen, misschien moeten therapieen eerder stoppen en moeten andere juist langer door mogen gaan (echt, hoe stompzinnig, toen ik nog werkte in de GGZ, er was een bepaald traject dat na zeer veel omwegen vergoed werd, waar je pas naar werd doorverwezen als er 30 andere varianten niet genoeg deden, maar waarvoor je maar een half jaar een vergoeding kreeg. En dan kon je merken dat deze behandeling aansloeg, maar je al bijna op dat half jaar zat. Maar nee, dan mag je niet doorgaan, want dat kost teveel. Dan pompen we liever de patient weer terug, zodat deze over 2 jaar en 30 varianten later, zich opnieuw mag melden.

Pfffff, waar zijn we mee bezig

Ohja, ik heb dus best wat kennissen die zich wilden omscholen de afgelopen vijf jaar en voor wie de zorg (verpleegkunde) eigenlijk iets was wat al langer aan ze trok. Denk je dat ze daar uiteindelijk voor gekozen hebben? Dacht het niet he? Die kijken wel uit met alles wat er over gaande is.

diyer schreef: ↑

27-06-2021 23:33

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Weet je hoe vaak ik deze (dooddoener) wel niet gehoord heb? Als je écht geeft om die mensen, dan wil je juist dat er extra personeel bijkomt. At the end.

Ze (management) zorgt er heus wel voor dat er tijdens hun klokje niemand de pijp uitgaat. Het zijn jouw collega's die je dat wijs maken en die je een vuile blik toewerpen als je dat excuus naast je neerlegt en tóch gaat staken/werkweigeren/grotemond geven. Want sorry dat ik het zeg, het zijn jouw collega's (en jijzelf?) die vinden dat je niet zo'n opgeblazen ego moet hebben. Ik heb nl. óók lang genoeg in de zorg gewerkt, om te weten dat het vooral de vrouwen onderling zijn, die van elkaar vinden dat je niet je kop boven het maaiveld uit moet steken. En zo trekt deze groep elkaar allemaal naar beneden ipv elkaar naar boven te helpen.

Ik ben het dus niet met je eens.

Dit klopt absoluut. Ik ben me al een tijdje aan het oriënteren en wil absoluut uit de zorg om dit soort redenen. Want het is niet alleen het management maar dit is een van de sectoren waarbij je eigen collega’s de boel in stand houden.

Just_me schreef: ↑

24-06-2021 22:11

Ik ben Geneeskunde gaan studeren, dus technisch gezien heb ik de zorg helemaal niet verlaten.. .

Uiteindelijk past het ziekenhuisleven en werken met patiënten mij toch het beste. Maar dan wel met meer autonomie, meer waardering, en meer mogelijkheden om mezelf te ontwikkelen.

Ik besef wel dat dit niet zomaar voor iedereen een optie is..

Nee, maar je hebt wel doorgezet. Ik heb de hbo-v gedaan maar ben waarschijnlijk wat ouder dan jij.( 40+)
Werken bij een zorgverzekeraar of een baan bij een leverancier is misschien een optie voor mij. Ook ben ik bereid om bij te leren. Ik moet nu wat gaan ondernemen.