Werk & Studie
alle pijlers
Weer/ nog steeds overspannen
zaterdag 31 oktober 2020 om 01:13
Vorig jaar kreeg ik als docent met meerdere jaren ervaring te maken met chronische fysieke klachten waardoor ik uitviel. Ik heb 4 maanden thuis gezeten voor ik zou reintegreren, maar Corona gooide roet in het eten. Toen de lockdown eindelijk wat milder werd was het schooljaar alweer voorbij en had ik geen les meer gedraaid.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
zaterdag 31 oktober 2020 om 11:52
Ja, maar veel docenten zullen uiteindelijk keuzes moeten gaan maken. En ik denk, maar hoe goed ken ik jou nou, dat jij dat nu niet kunt. Mentaal gezien.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 11:50Ik denk dat het docent eigen is veel offers te willen brengen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 11:57
Ik kan ook niet meer mentaal gezien. Ik ben vergeetachtig aan het worden en ik verzand bijna in een soort autistsche manier van communiceren.
zaterdag 31 oktober 2020 om 12:54
Je hebt ruim 3 uur reistijd op een dag. Ik denk dat je ook dat niet moet onderschatten.
Ikzelf zou een korter ochtendritueel aanhouden en mijn make-up aanbrengen bewaren voor op het werk. En als het tegenzit, dan desnoods maar af en toe een dagje zonder doen.
En ik zou overwegen om tweemaal per week in een B&B te gaan, zodat je reistijd echt gigantisch verminderd. Mogelijk dat je dan ook wat meer oplaadt tussen je werkdagen door. En op de langere termijn is het of verhuizen of een baan dichter bij huis zoeken. Niemand houdt anderhalf uur enkele reistijd lang vol.
Ikzelf zou een korter ochtendritueel aanhouden en mijn make-up aanbrengen bewaren voor op het werk. En als het tegenzit, dan desnoods maar af en toe een dagje zonder doen.
En ik zou overwegen om tweemaal per week in een B&B te gaan, zodat je reistijd echt gigantisch verminderd. Mogelijk dat je dan ook wat meer oplaadt tussen je werkdagen door. En op de langere termijn is het of verhuizen of een baan dichter bij huis zoeken. Niemand houdt anderhalf uur enkele reistijd lang vol.
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:06
Ja, ik ga me nu ziek melden maar ik overwoog ook eerst te verhuizen.Lelietje-van-Dalen schreef: ↑31-10-2020 12:54Je hebt ruim 3 uur reistijd op een dag. Ik denk dat je ook dat niet moet onderschatten.
Ikzelf zou een korter ochtendritueel aanhouden en mijn make-up aanbrengen bewaren voor op het werk. En als het tegenzit, dan desnoods maar af en toe een dagje zonder doen.
En ik zou overwegen om tweemaal per week in een B&B te gaan, zodat je reistijd echt gigantisch verminderd. Mogelijk dat je dan ook wat meer oplaadt tussen je werkdagen door. En op de langere termijn is het of verhuizen of een baan dichter bij huis zoeken. Niemand houdt anderhalf uur enkele reistijd lang vol.
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:07
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:31
Ik zei ook lezen hè? Je kunt ook een film kijken ofzo, dat kon toen nog niet.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 13:07Ik krijg zo vroeg niks uit mijn handen en ben na 5 uur ook uitgeput. Enige wat dan lukt is mail lezen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:32
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:42
Dit. En je bent niet de enige die alles geeft. Dat doen jouw collega’s vast ook. Alleen hebben die waarschijnlijk geen 3 uur reistijd én zijn die niet net daarvoor ook overspannen geweest.viva-amber schreef: ↑31-10-2020 13:32Wanneer je al klachten hebt kiezen voor 3 uur reistijd per dag is ook een beetje raar. Terwijl het in het onderwijs altijd veel uren zijn.
Het ligt denk ik niet aan jouw werkethos, maar aan het maken van een verkeerde keuze ( werk te ver weg en nog niet toe zijn aan de werkdruk).
Je kunt het jouw (nieuwe) collega’s niet kwalijk nemen dat ze geen rekening houden met jouw klachten. Als jij minder kunt doen, komt er meer op hun schouders neer namelijk.
Jouw leidinggevende heeft jou aangenomen om dit werk te kunnen doen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 13:42
Klopt. Ik werd meegezogen in hun enthousiasme en het feit dat ik een extra vak zou geven wat uiteindelijk toch niet kon. Ik ga me nu richten op drie kwartier max.viva-amber schreef: ↑31-10-2020 13:32Wanneer je al klachten hebt kiezen voor 3 uur reistijd per dag is ook een beetje raar. Terwijl het in het onderwijs altijd veel uren zijn.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:04
Ik neem het ze niet kwalijk, maar buiten mijn lessen om thuiswerken had veel kunnen verlichten.eva-luna schreef: ↑31-10-2020 13:42Dit. En je bent niet de enige die alles geeft. Dat doen jouw collega’s vast ook. Alleen hebben die waarschijnlijk geen 3 uur reistijd én zijn die niet net daarvoor ook overspannen geweest.
Het ligt denk ik niet aan jouw werkethos, maar aan het maken van een verkeerde keuze ( werk te ver weg en nog niet toe zijn aan de werkdruk).
Je kunt het jouw (nieuwe) collega’s niet kwalijk nemen dat ze geen rekening houden met jouw klachten. Als jij minder kunt doen, komt er meer op hun schouders neer namelijk.
Jouw leidinggevende heeft jou aangenomen om dit werk te kunnen doen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:05
Waarom?Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 14:04Ik neem het ze niet kwalijk, maar buiten mijn lessen om thuiswerken had veel kunnen verlichten.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:16
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 13:42Klopt. Ik werd meegezogen in hun enthousiasme en het feit dat ik een extra vak zou geven wat uiteindelijk toch niet kon. Ik ga me nu richten op drie kwartier max.
Dus je zou óók nog eens een extra vak gaan geven?
En die 1,5 uur reistijd, van 8-17 aanwezig zijn en niet thuis kunnen werken zijn neem ik aan van te voren besproken? Nee als je tegemoetkoming in de reiskosten van 100,- terwijl je 300,- kosten maakt.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:19
Ik zou dan andere taken laten vallen voor dat vak, maar inderdaad, what was I thinking?!
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:19
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 14:18Niet thuis kunnen werken viel me achteraf rauw op mijn dak. Net als de weinige vergoeding. Ik had toen gewoon weg moeten gaan eigenlijk, maar was allang blij dat ik weer aan het werk was. Dom van me.
Zijn dat dan geen dingen die besproken zijn/je zelf hebt nagevraagd bij je arbeidsvoorwaardengesprek?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:23
Herkenbare situatie. Het enige wat mij geholpen heeft, na 2x een burn-out, is om weg te gaan en op een andere school te gaan werken. Uiteindelijk maakte ik de overstap door vanuit de ziektewet fulltime te gaan werken in een andere vorm van onderwijs. Dit is mijn redding geweest. Achteraf gezien werd ik ziek van mijn omgeving en niet van het vele uren werken. Dit is nu 5 jaar geleden en ik ben nooit meer ziek geweest op een griepje of zo na.
Sterkte en hou je taai!
Sterkte en hou je taai!
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:27
Jeetje, heftig zeg. Ik twijfel ook of hoger onderwijs niet beter is, meer focus op de lessen en studenten naar wat ik hoor.Alexia-123 schreef: ↑31-10-2020 14:23Herkenbare situatie. Het enige wat mij geholpen heeft, na 2x een burn-out, is om weg te gaan en op een andere school te gaan werken. Uiteindelijk maakte ik de overstap door vanuit de ziektewet fulltime te gaan werken in een andere vorm van onderwijs. Dit is mijn redding geweest. Achteraf gezien werd ik ziek van mijn omgeving en niet van het vele uren werken. Dit is nu 5 jaar geleden en ik ben nooit meer ziek geweest op een griepje of zo na.
Sterkte en hou je taai!
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:29
Ik had gevraagd naar de kosten en die zouden volgens CAO zijn. Net als dat ik per januari een tweede vak zou geven. Ik ben voorgelogen daarin. Maar omdat ik het naar mijn zin had met mijn leerlingen pikte ik het.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:36
Dat vind ik eerlijk gezegd wel vreemd dat je niet mag thuiswerken. Het devies is immers nog steeds zoveel mogelijk thuiswerken i.v.m. corona. Op de school waar ik werk betekent dat dat je wordt geacht niet les gebonden taken thuis uit te voeren.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:36
Ja, dat verbaast mij ook.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:37
Waarom werk je thuis efficiënter? En snap je waarom je werkgever wil dat je op school bent die uren?Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 14:07Van mijn werkgever moesten we perse alles op school voorbereiden, terwijl ik thuis meer rust heb en efficienter werk.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:38
Bij sommige scholen heeft dat een heel specifiek doel.
zaterdag 31 oktober 2020 om 14:39
Die kosten zijn ook volgens de cao. Ik krijg ook zoiets terug. Dat kan je je werkgever echt niet aanrekenen. En dat op school zijn van 8-5 is toch wel iets dat besproken is?Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 14:29Ik had gevraagd naar de kosten en die zouden volgens CAO zijn. Net als dat ik per januari een tweede vak zou geven. Ik ben voorgelogen daarin. Maar omdat ik het naar mijn zin had met mijn leerlingen pikte ik het.
