Werk & Studie
alle pijlers
Weer/ nog steeds overspannen
zaterdag 31 oktober 2020 om 01:13
Vorig jaar kreeg ik als docent met meerdere jaren ervaring te maken met chronische fysieke klachten waardoor ik uitviel. Ik heb 4 maanden thuis gezeten voor ik zou reintegreren, maar Corona gooide roet in het eten. Toen de lockdown eindelijk wat milder werd was het schooljaar alweer voorbij en had ik geen les meer gedraaid.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
zondag 1 november 2020 om 08:19
Wat me opvalt is dat je niet voorbij de wrok, de ánder doet het verkeerd, kan kijken, want VesperLynd schrijft veel meer. Er zijn veel meer manieren om je taak te verlichten dan dat ene puntje waar je je in vast hebt gebeten. Dit is geen verwijt btw, maar inderdaad wel een teken aan de wand.Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 08:13Ik heb vrijdag een 2 uur lang gesprek gehad waarna ik huilend naar huis ben gegaan en ook aangaf dat ik me overspannen voelde. Zij zou me al zelf bellen in het weekend.
Zij wilde niet schikken met de uren, dat moest zoals iedereen dat deed, logisch ook wel. Maar daarin ligt het probleem.
Ik voel me ook echt ziek, huil steeds, geef over, heb geen energie, kortom; ik ben nu niet in staat om te werken. Ik heb meteen om de bedrijfsarts gevraagd hierin.
zondag 1 november 2020 om 08:40
Het probleem ligt niet in de tijden. Dikke kans dat je het alsnog niet redt als die tijden anders zijn. Of dat je denkt dat je het redt terwijl je jezelf dan nog steeds voorbij loopt zonder dat je dat echt door hebt. Je kan niet akkoord gaan met werktijden waarvan iedereen snapt dat die niet te doen zijn en dan achteraf gaan roepen dat ze die tijden moeten veranderen omdat die tijden volgens jou het probleem zijn.
zondag 1 november 2020 om 09:04
Eens, dat ga ik ook bespreken in therapie.meisje85 schreef: ↑01-11-2020 08:40Het probleem ligt niet in de tijden. Dikke kans dat je het alsnog niet redt als die tijden anders zijn. Of dat je denkt dat je het redt terwijl je jezelf dan nog steeds voorbij loopt zonder dat je dat echt door hebt. Je kan niet akkoord gaan met werktijden waarvan iedereen snapt dat die niet te doen zijn en dan achteraf gaan roepen dat ze die tijden moeten veranderen omdat die tijden volgens jou het probleem zijn.
zondag 1 november 2020 om 09:10
Ik heb zeker ook veel fout gedaan, maar dat heb ik eindeloos besproken met mijn omgeving dus ik heb het er hier niet echt over. Mijn eerste modus is altijd mezelf de schuld geven. Ik wéét dat ik mezelf in de nesten heb gewerkt.Mevrouw75 schreef: ↑01-11-2020 08:19Wat me opvalt is dat je niet voorbij de wrok, de ánder doet het verkeerd, kan kijken, want VesperLynd schrijft veel meer. Er zijn veel meer manieren om je taak te verlichten dan dat ene puntje waar je je in vast hebt gebeten. Dit is geen verwijt btw, maar inderdaad wel een teken aan de wand.
zondag 1 november 2020 om 09:10
Ik heb zeker ook veel fout gedaan, maar dat heb ik eindeloos besproken met mijn omgeving dus ik heb het er hier niet echt over. Mijn eerste modus is altijd mezelf de schuld geven. Ik wéét dat ik mezelf in de nesten heb gewerkt.Mevrouw75 schreef: ↑01-11-2020 08:19Wat me opvalt is dat je niet voorbij de wrok, de ánder doet het verkeerd, kan kijken, want VesperLynd schrijft veel meer. Er zijn veel meer manieren om je taak te verlichten dan dat ene puntje waar je je in vast hebt gebeten. Dit is geen verwijt btw, maar inderdaad wel een teken aan de wand.
zondag 1 november 2020 om 09:23
Maar doe je er ook wat aan?Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 09:10Ik heb zeker ook veel fout gedaan, maar dat heb ik eindeloos besproken met mijn omgeving dus ik heb het er hier niet echt over. Mijn eerste modus is altijd mezelf de schuld geven. Ik wéét dat ik mezelf in de nesten heb gewerkt.
Het gaat niet om jezelf in de nesten werken, of jezelf de schuld geven, maar die dingen doen die je goed kan, waar je energie van krijgt en dat je zonder angst gewoon minder ‘perfect’ doet.
zondag 1 november 2020 om 09:39
Ja, dat ga ik dus aanpakken in therapie. Want nu werk ik keihard omdat ik ergens wil blijven, overvraag ik mezelf, waarna ik niet meer goed presteer. Dat saboteert alles.
zondag 1 november 2020 om 09:48
Je hebt dus bevestiging nodig?
zondag 1 november 2020 om 09:51
zondag 1 november 2020 om 09:55
Ja! Dat klopt wel. Heb je tips? Ik kan het wel alvast met mijn omgeving bespreken.
zondag 1 november 2020 om 10:00
Dit begrijp ik dus ook niet. Er zijn volop banen in het onderwijs, dus waarom niet iets dichterbij zoeken? Deze baan is gewoon niet geschikt voor TO en de enige oplossing is iets anders zoeken.viva-amber schreef: ↑31-10-2020 13:32Wanneer je al klachten hebt kiezen voor 3 uur reistijd per dag is ook een beetje raar. Terwijl het in het onderwijs altijd veel uren zijn.
zondag 1 november 2020 om 10:01
Je niet Ziekmelden omdat je dan je leidinggevende een lesje leert, maar omdat jij ziek bent bijvoorbeeld. Dat moet je heel actief scheiden.Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 09:55Ja! Dat klopt wel. Heb je tips? Ik kan het wel alvast met mijn omgeving bespreken.
Op je werk een plek vinden waar je in stilte kunt werken. En dat kan na lestijd op een school meer dan prima. Pak een lokaal en doe de deur dicht. Er zijn ook trucjes om sneller na te kijken. Of dat nakijken uit te besteden.
Ga voor de grap eens volledig onvoorbereid voor een klas staan.
(Ik heb in mijn beginjaren op dezelfde reisafstand gewoond en werkte fulltime. Toen moest ik wel en heb daar heel veel van geleerd.)
Steek eens geen enkele energie, tijd en aandacht aan iets dat jou niet aangaat.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 01-11-2020 10:02
5.14% gewijzigd
zondag 1 november 2020 om 10:02
Waarom laat je het dan eerst zover komen? Je had toch al lang naar een andere baan kunnen zoeken?Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 09:10Ik heb zeker ook veel fout gedaan, maar dat heb ik eindeloos besproken met mijn omgeving dus ik heb het er hier niet echt over. Mijn eerste modus is altijd mezelf de schuld geven. Ik wéét dat ik mezelf in de nesten heb gewerkt.
zondag 1 november 2020 om 10:06
+1 Lekker op zoek naar iets anders: jij hebt het voor het uitkiezen en jouw werkgever heeft niet zomaar een ander. Je hebt ze ruimschoots de gelegenheid gegeven om er samen uit te komen maar daar bleken ze niet voor open te staan. Gewoon ergens anders opnieuw beginnen met niet te veel uren op contract zodat je tot rust kan komen. En natuurlijk lekker dicht bij zodat je bij voorkeur zelfs met de fiets naar je werk kunt.
zondag 1 november 2020 om 10:09
Maar is dat ook zo?DeeDee76 schreef: ↑01-11-2020 10:06+1 Lekker op zoek naar iets anders: jij hebt het voor het uitkiezen en jouw werkgever heeft niet zomaar een ander. Je hebt ze ruimschoots de gelegenheid gegeven om er samen uit te komen maar daar bleken ze niet voor open te staan. Gewoon ergens anders opnieuw beginnen met niet te veel uren op contract zodat je tot rust kan komen. En natuurlijk lekker dicht bij zodat je bij voorkeur zelfs met de fiets naar je werk kunt.
Dat kan hè? Ik weet ook niet van de specifieke situatie.
Sowieso je commute verkorten en minder uren is een prima stap trouwens hoor.
zondag 1 november 2020 om 10:28
Dit. Je hebt gewoon zoveel meer mogelijkheden dan je ziek melden. Ik denk dat je je dan uiteindelijk ook beter voelt; de situatie was vervelend, je zoekt een oplossing en komt er uit (bijv. door een andere baan met minder uren en dichterbij). Wrok is niet nodig, want je hebt de situatie dan achter je gelaten en voorkomen dat ‘zij’ je ziek hebben gemaakt, etc. Ik zou ook met P&O in gesprek gaan, misschien kun je in goed overleg uit elkaar en dan heb je even om bij te komen en in de toekomst betere keuzes te maken.DeeDee76 schreef: ↑01-11-2020 10:06+1 Lekker op zoek naar iets anders: jij hebt het voor het uitkiezen en jouw werkgever heeft niet zomaar een ander. Je hebt ze ruimschoots de gelegenheid gegeven om er samen uit te komen maar daar bleken ze niet voor open te staan. Gewoon ergens anders opnieuw beginnen met niet te veel uren op contract zodat je tot rust kan komen. En natuurlijk lekker dicht bij zodat je bij voorkeur zelfs met de fiets naar je werk kunt.
zondag 1 november 2020 om 10:36
Ja, maar in je mindset moet je dat laatste gewoon niet hebben en het zit er nu nog duimendik bovenop. Ik bestrijd niet dat je ziek bent, wel zie ik dat het voor jou blijkbaar belangrijk is dat zij ziet dat jij doorging tot het niet meer ging. Op de een of andere manier heb jij die bevestiging nodig.Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 10:28Ik ben echt ziek, ik heb me niet ziek gemeld om haar te stangen. Wat ik ermee bedoelde is dat ik hoop dat ze inziet dat ik doorging tot het niet meer ging.
En ja, ik zoek ook ondertussen naar scholen in de buurt, maar de vacatures komen meestal begin december weer.
zondag 1 november 2020 om 11:13
Wat voor contract heb je? Je bent nu zo'n 2 maanden hier aan het werk toch? Heb je mogelijkheid om voor het einde van je contract op te zeggen?
Ik zou gaan kijken naar leuke scholen in de buurt, alvast uitzoeken waar jij graag zou willen werken en contact leggen om te horen wat ze verwachten aan vacatures te hebben straks. Dat weet een school nu vast al, dus laat zo vroeg mogelijk je snufferd zien. Wacht niet op vacatures.
Ik zou gaan kijken naar leuke scholen in de buurt, alvast uitzoeken waar jij graag zou willen werken en contact leggen om te horen wat ze verwachten aan vacatures te hebben straks. Dat weet een school nu vast al, dus laat zo vroeg mogelijk je snufferd zien. Wacht niet op vacatures.
zondag 1 november 2020 om 11:31
Wat vervelend dit allemaal. Is er een functie in het onderwijs waarvan je zegt “daarin kan ik het makkelijk aan”?
Factoren die nu lijken mee te spelen:
- lange reistijd
- veel administratieve werkdruk
- geen mogelijkheid tot thuiswerk
- geringe ondersteuning
- lange werkdagen
- neiging jezelf te overschatten waardoor je teveel hooi op je vork neemt
- je vindt het moeilijk om nee te zeggen
- baanzekerheid is belangrijk voor je
Klopt dat?
Factoren die nu lijken mee te spelen:
- lange reistijd
- veel administratieve werkdruk
- geen mogelijkheid tot thuiswerk
- geringe ondersteuning
- lange werkdagen
- neiging jezelf te overschatten waardoor je teveel hooi op je vork neemt
- je vindt het moeilijk om nee te zeggen
- baanzekerheid is belangrijk voor je
Klopt dat?
zondag 1 november 2020 om 11:33
Maar je hebt toch al een jaar thuis gezeten en dat heeft toch ook niet geholpen? Misschien is het onderwijs sowieso geen geschikte richting voor jou. Of zoek eerst eens iets dichterbij met minder uren. Ik weet niet wat je fysieke klachten precies zijn, maar docent/leerkracht is toch niet een fsysiek inspannend beroep? Dat kun je zelfs in een rolstoel uitoefenen. Die psychische klachten zullen niet verdwijnen als je in een baan blijft hangen waar je waarschijnlijk nooit in zal functioneren. Je denkt toch niet dat als je over een maand in je huidige baan weer aan de slag gaat, het ineens allemaal soepeltjes zal verlopen?Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 10:31Ik heb last van fysieke en psychische klachten op het moment. Ik moet daar eerst weer stabiel in worden voor ik ergens aan begin en dat duurt zeker minstens een week of langer.
Hoezo verschijnen vacatures in december pas weer? Iedere invalpool is ondertussen leeg!
zondag 1 november 2020 om 12:20
langerBlack_Phillip schreef: ↑01-11-2020 10:31Ik heb last van fysieke en psychische klachten op het moment. Ik moet daar eerst weer stabiel in worden voor ik ergens aan begin en dat duurt zeker minstens een week of langer.
en neem die tijd om te herstellen en om uit te zoeken wat je echt wil
