
Weer/ nog steeds overspannen

zaterdag 31 oktober 2020 om 01:13
Vorig jaar kreeg ik als docent met meerdere jaren ervaring te maken met chronische fysieke klachten waardoor ik uitviel. Ik heb 4 maanden thuis gezeten voor ik zou reintegreren, maar Corona gooide roet in het eten. Toen de lockdown eindelijk wat milder werd was het schooljaar alweer voorbij en had ik geen les meer gedraaid.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.



zaterdag 31 oktober 2020 om 16:20
Ja, klopt, maar dat kon vroeger op heel veel veel scholen al. Wat is de reden dat je werkgever ooit gekozen heeft om het hele personeel van 8-5 op school te laten zijn? Daar zit vaak een visie achter die afwijkt van standaardscholen.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 14:42Nakijken en overleggen kan ook via Teams denk ik dan, en mentoraat en lessen duren niet van 8-5.

zaterdag 31 oktober 2020 om 16:34
Ze willen altijd kunnen overleggen, maar dat kan ook online...
zaterdag 31 oktober 2020 om 16:58
Dit is dus waar je iets uit te zoeken hebt. We kunnen nu allerlei tips geven over hoe je je tijd praktischer in kunt delen en wat je tegen je leidinggevende moet zeggen en dat het altijd kommer en kwel is in het onderwijs en weet ik veel wat, maar dat is een doekje voor het bloeden. Het onderliggende is wat je moet aanpakken: wat maakt dat je vanuit een overspannen situatie deze op het oog veeleisende baan aan gaat? Wat maakt dat je jezelf daarin blijkbaar compleet voorbij loopt? Wat maak dat je de bal bij anderen legt (die onvoldoende rekening met jouw ziek zijn houden, volgens jou)?

zaterdag 31 oktober 2020 om 17:54
Perfectionisme en dingen aannemen uit angst dat ik niks anders vind denk ik.meisje85 schreef: ↑31-10-2020 16:58Dit is dus waar je iets uit te zoeken hebt. We kunnen nu allerlei tips geven over hoe je je tijd praktischer in kunt delen en wat je tegen je leidinggevende moet zeggen en dat het altijd kommer en kwel is in het onderwijs en weet ik veel wat, maar dat is een doekje voor het bloeden. Het onderliggende is wat je moet aanpakken: wat maakt dat je vanuit een overspannen situatie deze op het oog veeleisende baan aan gaat? Wat maakt dat je jezelf daarin blijkbaar compleet voorbij loopt? Wat maak dat je de bal bij anderen legt (die onvoldoende rekening met jouw ziek zijn houden, volgens jou)?
zaterdag 31 oktober 2020 om 18:04
Het is dus aan jou om echt goed uit te zoeken waar dit vandaan komt en hoe je dat om kunt buigen.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 17:54Perfectionisme en dingen aannemen uit angst dat ik niks anders vind denk ik.



zaterdag 31 oktober 2020 om 21:02
Je bent ook en perfectionist zeg je. Komen al je collega’s ook op hun vrije dagen voor alles bijvoorbeeld?Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 20:57Dat wordt van me geeist, ik moet vaak op mijn vrije dag verplicht aanwezig zijn.
Wij hebben daar een beleid voor trouwens.

zaterdag 31 oktober 2020 om 22:10
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 21:38Mij werd gezegd dat als ik niet kwam mijn contract niet verlengd werd.
Tja, dan maar doorgaan zoals je nu bezig bent hè?
Succes.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

zaterdag 31 oktober 2020 om 22:18
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 11:44Ze was daar heel star in, ze kon me deze week 1e uur vrij geven maar ik moest dan alsnog tot 5 uur op school zijn. Het was een heel onprettig gesprek.
Ze gaat me maandag bellen en dan meld ik me ziek, misschien krijgt ze dan een andere visie.
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 13:06Ja, ik ga me nu ziek melden maar ik overwoog ook eerst te verhuizen.
Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 22:13Ik ben officieel ziekgemeld nu en wacht op de bedrijfsarts. Daarna zoek ik iets dichter bij.
Je hebt je op een zaterdag tussen 13 uur en 22 uur ziekgemeld?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 31 oktober 2020 om 22:41
Ik zou eerst maar eens bedenken hoe je nu weer in deze situatie verzeild kan zijn voordat je iets dichter bij zoekt. Daarmee is je perfectionisme niet ineens verdwenen namelijk, waarschijnlijk vind je dan gewoon weer een nieuwe modus om jezelf te overwerken.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 22:13Ik ben officieel ziekgemeld nu en wacht op de bedrijfsarts. Daarna zoek ik iets dichter bij.


zaterdag 31 oktober 2020 om 23:32
Ja, ik begin met therapie in november en neem dit gelijk als hulpvraag.

zondag 1 november 2020 om 00:54
Het komt op mij over alsof je je relatief gemakkelijk ziek meldt en daarvoor ook nog eens de schuld bij een ander legt; ben je in gesprek geweest over wat je zou kunnen doen om uitval te voorkomen, ben je bij jezelf te rade gegaan wat je anders kan doen (bijv. in goed overleg een aantal taken afstoten en -zonder hoogopgelopen emotie- zeggen ‘ik kom er eigenlijk niet aan toe’)? Ik vind het eigenlijk niet netjes om je via de mail op zaterdag ziek te melden en mensen zo voor een voldongen feit te stellen de maandag daarna. Was eerst een open gesprek aan gegaan, kijk naar je eigen aandeel.Black_Phillip schreef: ↑31-10-2020 23:31Ja, dat gaat heel makkelijk door het mailen van je TL en het vragen om een bedrijfsarts. Maandag bel ik ook gelijk mijn huisarts...
zondag 1 november 2020 om 07:39
VesperLynd schreef: ↑01-11-2020 00:54Het komt op mij over alsof je je relatief gemakkelijk ziek meldt en daarvoor ook nog eens de schuld bij een ander legt; ben je in gesprek geweest over wat je zou kunnen doen om uitval te voorkomen, ben je bij jezelf te rade gegaan wat je anders kan doen (bijv. in goed overleg een aantal taken afstoten en -zonder hoogopgelopen emotie- zeggen ‘ik kom er eigenlijk niet aan toe’)? Ik vind het eigenlijk niet netjes om je via de mail op zaterdag ziek te melden en mensen zo voor een voldongen feit te stellen de maandag daarna. Was eerst een open gesprek aan gegaan, kijk naar je eigen aandeel.
Nou dat.
En nu hoop je maar dat je leidinggevende haar mail leest vóór 8 uur morgenochtend, want dan word je verwacht op school.
En bij de bedrijven waar ik heb gewerkt meld je je telefonisch ziek bij je leidinggevende, zodat zo mogelijk ook meteen vervanging of lopende klussen besproken kunnen worden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

zondag 1 november 2020 om 08:13
Ik heb vrijdag een 2 uur lang gesprek gehad waarna ik huilend naar huis ben gegaan en ook aangaf dat ik me overspannen voelde. Zij zou me al zelf bellen na het weekend. Ik denk dat ze het ruim aan zag komen.VesperLynd schreef: ↑01-11-2020 00:54Het komt op mij over alsof je je relatief gemakkelijk ziek meldt en daarvoor ook nog eens de schuld bij een ander legt; ben je in gesprek geweest over wat je zou kunnen doen om uitval te voorkomen, ben je bij jezelf te rade gegaan wat je anders kan doen (bijv. in goed overleg een aantal taken afstoten en -zonder hoogopgelopen emotie- zeggen ‘ik kom er eigenlijk niet aan toe’)? Ik vind het eigenlijk niet netjes om je via de mail op zaterdag ziek te melden en mensen zo voor een voldongen feit te stellen de maandag daarna. Was eerst een open gesprek aan gegaan, kijk naar je eigen aandeel.
Zij wilde niet schikken met de uren, dat moest zoals iedereen dat deed, logisch ook wel. Maar daarin ligt het probleem. De tijden. Ik kon ook niet thuiswerken, want zo'n school zijn we niet, gaf ze aan. Dus de twee dingen die ik nodig had om het te verlichten kunnen niet.
Ik voel me ook echt ziek, huil steeds, geef over, heb geen energie, kortom; ik ben nu niet in staat om te werken. Ik heb meteen om de bedrijfsarts gevraagd hierin.
anoniem_6468fc9224fc6 wijzigde dit bericht op 01-11-2020 08:17
7.92% gewijzigd