
Weer/ nog steeds overspannen

zaterdag 31 oktober 2020 om 01:13
Vorig jaar kreeg ik als docent met meerdere jaren ervaring te maken met chronische fysieke klachten waardoor ik uitviel. Ik heb 4 maanden thuis gezeten voor ik zou reintegreren, maar Corona gooide roet in het eten. Toen de lockdown eindelijk wat milder werd was het schooljaar alweer voorbij en had ik geen les meer gedraaid.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
zondag 1 november 2020 om 15:26
[quote=Black_Phillip post_id=32103304 time=1604233135
Maar een gemiddelde vo school laat je om 10 uur komen en je bent om half 4 weer vrij.
[/quote]
Eh ja vast, dan zou ongeveer iedereen wel in het onderwijs willen werken, denk je niet? Het was je niet opgevallen dat het ook de bedoeling was dat je buiten de contacturen nog iets moest doen?
Het idee dat je dat gewoon op school doet tijdens kantooruren vind ik niet zo raar hoor. Sterker nog, ik dacht eigenlijk dat het voor leraren ook vrij normaal was om complete werkdagen te draaien. Anders snap ik ook wel dat je altijd en eeuwig in de avonden en je vrije dagen zit te werken, dat werk moet toch een keer aan de kant.
Maar een gemiddelde vo school laat je om 10 uur komen en je bent om half 4 weer vrij.
[/quote]
Eh ja vast, dan zou ongeveer iedereen wel in het onderwijs willen werken, denk je niet? Het was je niet opgevallen dat het ook de bedoeling was dat je buiten de contacturen nog iets moest doen?
Het idee dat je dat gewoon op school doet tijdens kantooruren vind ik niet zo raar hoor. Sterker nog, ik dacht eigenlijk dat het voor leraren ook vrij normaal was om complete werkdagen te draaien. Anders snap ik ook wel dat je altijd en eeuwig in de avonden en je vrije dagen zit te werken, dat werk moet toch een keer aan de kant.
ldp wijzigde dit bericht op 01-11-2020 15:28
11.09% gewijzigd

zondag 1 november 2020 om 15:27
Ik werkte eerder op een school die verder weg was maar daar kon ik altijd later beginnen.
zondag 1 november 2020 om 15:28
Dan had je toen geluk, maar nu kan dat niet. Dus?Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 15:27Ik werkte eerder op een school die verder weg was maar daar kon ik altijd later beginnen.
Ik ga steeds beter begrijpen waarom het contact met je collega’s stroef verloopt en het gesprek met je leidinggevende ook geen succes was.
fizz wijzigde dit bericht op 01-11-2020 15:30
24.48% gewijzigd

zondag 1 november 2020 om 15:28
Eh ja vast, dan zou ongeveer iedereen wel in het onderwijs willen werken, denk je niet? Het was je niet opgevallen dat het ook de bedoeling was dat je buiten de contacturen nog iets moest doen?
Het idee dat je dat gewoon op school doet tijdens kantooruren vind ik niet zo raar hoor. Sterker nog, ik dacht eigenlijk dat het voor leraren ook vrij normaal was om complete werkdagen te draaien.
[/quote]
Ja,maar veel doen dat thuis, na de lessen. In hun eigen tijd.

zondag 1 november 2020 om 15:31
Ik maak als docent complete werkdagen, maar dat doe ik niet altijd op school. Soms werk ik 's avonds, op een vrije dag of in het weekend. Op dit moment is het beleid, vanwege corona, dat je zoveel mogelijk niet les gebonden taken niet op school uitvoert. Er is simpelweg niet genoeg ruimte om docent op 1,5 meter van elkaar te laten werken. Of je moet alleen in een lokaal gaan zitten, die ook niet altijd beschikbaar zijn overigens omdat andere collega's les aan het geven zijn.
Maar dat lijkt mij ook niet het probleem van TO; kennelijk heeft zij een soort ideaalplaatje in haar hoofd en nu daar niet aan voldaan wordt, loopt ze vast. Ik denk dat het verstandig is om uit te zoeken in hoeverre dat verschil in jouw hoofd zit, TO, en in hoeverre er echt sprake is van onredelijke eisen van een werkgever. In het algemeen vind ik wel dat er in het onderwijs een trend is om werknemers te pas en te onpas terug te laten komen op dagen dat diegene niet werkt. Dat is voor een keer niet erg, maar als je structureel vijf dagen aan de slag bent, terwijl er maar vier betaald krijgt, is er mijns inziens iets mis.
Maar dat lijkt mij ook niet het probleem van TO; kennelijk heeft zij een soort ideaalplaatje in haar hoofd en nu daar niet aan voldaan wordt, loopt ze vast. Ik denk dat het verstandig is om uit te zoeken in hoeverre dat verschil in jouw hoofd zit, TO, en in hoeverre er echt sprake is van onredelijke eisen van een werkgever. In het algemeen vind ik wel dat er in het onderwijs een trend is om werknemers te pas en te onpas terug te laten komen op dagen dat diegene niet werkt. Dat is voor een keer niet erg, maar als je structureel vijf dagen aan de slag bent, terwijl er maar vier betaald krijgt, is er mijns inziens iets mis.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zondag 1 november 2020 om 15:33
Ja,maar veel doen dat thuis, na de lessen. In hun eigen tijd.
[/quote]
Door dat eigen tijd te noemen, maak je jezelf iets wijs. Dat is geen eigen tijd dat zijn gewoon de uren waarvoor je betaald wordt, die je de rest van de dag verzuimt te maken.
zondag 1 november 2020 om 15:37
Excuses als dit al genoemd is, maar heb je weleens met een loopbaancoach gesproken? Wellicht zou je ook gelukkig (er) kunnen worden van een baan buiten het onderwijs?
Ik vind overigens dat een baan van minder dan 0.8 ft in het onderwijs verhoudingsgewijs niet lichter aanvoelt. Ik heb ook 0.6 gewerkt maar ik vind 0.8 echt een stuk prettiger.
Ik vind overigens dat een baan van minder dan 0.8 ft in het onderwijs verhoudingsgewijs niet lichter aanvoelt. Ik heb ook 0.6 gewerkt maar ik vind 0.8 echt een stuk prettiger.
zondag 1 november 2020 om 15:41
Ik zou geen houding aannemen, dat houd je nooit vol. Probeer eerst maar eens uit te zoeken waarom je nu zo vastloopt, welke interne oorzaken daar aan ten grondslag liggen, dan loop je hopelijk niet opnieuw in dezelfde valkuilen. Nu focus je vooral op oorzaken die buiten jouw macht liggen: reis afstand, cultuur op een school etc.Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 15:31Ok , wat raden jullie dan aan qua houding? Op een nieuwe school, dichtbij huis?
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin

zondag 1 november 2020 om 15:42
Dit dus.Belle73 schreef: ↑01-11-2020 15:31Ik maak als docent complete werkdagen, maar dat doe ik niet altijd op school. Soms werk ik 's avonds, op een vrije dag of in het weekend. Op dit moment is het beleid, vanwege corona, dat je zoveel mogelijk niet les gebonden taken niet op school uitvoert. Er is simpelweg niet genoeg ruimte om docent op 1,5 meter van elkaar te laten werken. Of je moet alleen in een lokaal gaan zitten, die ook niet altijd beschikbaar zijn overigens omdat andere collega's les aan het geven zijn.
Maar dat lijkt mij ook niet het probleem van TO; kennelijk heeft zij een soort ideaalplaatje in haar hoofd en nu daar niet aan voldaan wordt, loopt ze vast. Ik denk dat het verstandig is om uit te zoeken in hoeverre dat verschil in jouw hoofd zit, TO, en in hoeverre er echt sprake is van onredelijke eisen van een werkgever. In het algemeen vind ik wel dat er in het onderwijs een trend is om werknemers te pas en te onpas terug te laten komen op dagen dat diegene niet werkt. Dat is voor een keer niet erg, maar als je structureel vijf dagen aan de slag bent, terwijl er maar vier betaald krijgt, is er mijns inziens iets mis.
En ja, ik loop nu vast in mijn hoofd, maar ik ben dan ook overspannen.
zondag 1 november 2020 om 15:42
Wat ik zou adviseren: aandacht besteden aan het terugbrengen van je energie, zorgen dat je weer goed kunt opladen.
Ik denk dat de starheid in je reacties, het ja maar ja maar en het niet willen zien van oplossingen voortkomen uit je overspannenheid of je highway to burn out, hoe je het maar wilt zien.
Als je beter in je vel zou zitten, zowel fysiek als mentaal, zou jij makkelijker kunnen schakelen, zou je beter kunnen zien wat echt belangrijk is en wat niet, zou je je minder druk maken om de negatieve kanten van deze baan, zou je flexibeler kunnen staan in het bedenken van oplossingen voor de problemen die je ervaart.
Dus weer daar aan.
Je kunt bij je werkgever vragen om je te helpen bij het terugvinden van die balans. Misschien zien ze niet dat het water je over de schoenen loopt en dat je daarom stug en 'lastig' overkomt, en verklaart dat dat ze niet met je willen meedenken naar oplossingen.
En ga aan de slag met een psycholoog. Ergens heb jij overtuigingen in jezelf, die ervoor zorgen dat je nu zo vastloopt. Die overtuigingen kun je uitdagen en bevragen, om ze dan misschien wel los te laten.
Sorry voor de zweverigheid in dit bericht, normaal gesproken niet mijn stijl.
Ik denk dat de starheid in je reacties, het ja maar ja maar en het niet willen zien van oplossingen voortkomen uit je overspannenheid of je highway to burn out, hoe je het maar wilt zien.
Als je beter in je vel zou zitten, zowel fysiek als mentaal, zou jij makkelijker kunnen schakelen, zou je beter kunnen zien wat echt belangrijk is en wat niet, zou je je minder druk maken om de negatieve kanten van deze baan, zou je flexibeler kunnen staan in het bedenken van oplossingen voor de problemen die je ervaart.
Dus weer daar aan.
Je kunt bij je werkgever vragen om je te helpen bij het terugvinden van die balans. Misschien zien ze niet dat het water je over de schoenen loopt en dat je daarom stug en 'lastig' overkomt, en verklaart dat dat ze niet met je willen meedenken naar oplossingen.
En ga aan de slag met een psycholoog. Ergens heb jij overtuigingen in jezelf, die ervoor zorgen dat je nu zo vastloopt. Die overtuigingen kun je uitdagen en bevragen, om ze dan misschien wel los te laten.
Sorry voor de zweverigheid in dit bericht, normaal gesproken niet mijn stijl.
Wat eten we vanavond?

zondag 1 november 2020 om 15:43
Ja, dat is zeker iets voor therapie.Belle73 schreef: ↑01-11-2020 15:41Ik zou geen houding aannemen, dat houd je nooit vol. Probeer eerst maar eens uit te zoeken waarom je nu zo vastloopt, welke interne oorzaken daar aan ten grondslag liggen, dan loop je hopelijk niet opnieuw in dezelfde valkuilen. Nu focus je vooral op oorzaken die buiten jouw macht liggen: reis afstand, cultuur op een school etc.

zondag 1 november 2020 om 15:58
Ben het volledig met je eens. Ik ga dit ook aankaarten bij psycholoog, bedrijfsarts en werkgevermakreel schreef: ↑01-11-2020 15:42Wat ik zou adviseren: aandacht besteden aan het terugbrengen van je energie, zorgen dat je weer goed kunt opladen.
Ik denk dat de starheid in je reacties, het ja maar ja maar en het niet willen zien van oplossingen voortkomen uit je overspannenheid of je highway to burn out, hoe je het maar wilt zien.
Als je beter in je vel zou zitten, zowel fysiek als mentaal, zou jij makkelijker kunnen schakelen, zou je beter kunnen zien wat echt belangrijk is en wat niet, zou je je minder druk maken om de negatieve kanten van deze baan, zou je flexibeler kunnen staan in het bedenken van oplossingen voor de problemen die je ervaart.
Dus weer daar aan.
Je kunt bij je werkgever vragen om je te helpen bij het terugvinden van die balans. Misschien zien ze niet dat het water je over de schoenen loopt en dat je daarom stug en 'lastig' overkomt, en verklaart dat dat ze niet met je willen meedenken naar oplossingen.
En ga aan de slag met een psycholoog. Ergens heb jij overtuigingen in jezelf, die ervoor zorgen dat je nu zo vastloopt. Die overtuigingen kun je uitdagen en bevragen, om ze dan misschien wel los te laten.
Sorry voor de zweverigheid in dit bericht, normaal gesproken niet mijn stijl.
zondag 1 november 2020 om 16:23
Wie draaide die vakken voor 10 uur dan? En deed al die andere taken? Dat waren toch ook de docenten?Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 15:26Dan hebben ze andere vakken. Ik wil ook best de minder leuke werkzaamheden doen, maar dan moet ik er energie voor hebben. Was deze school in de buurt geweest had ik 8-5 minder erg gevonden. Maar op mijn voorgaande scholen was je vooral docent en mentor.
Echt, ga in de buurt zitten, in een hotelletje ofzo, 2x in de week, of zorg ervoor dat je in de trein kan ontspannen. Koptelefoon en een luisterboek of meditatie op ofzo.
zondag 1 november 2020 om 16:26
Door dat eigen tijd te noemen, maak je jezelf iets wijs. Dat is geen eigen tijd dat zijn gewoon de uren waarvoor je betaald wordt, die je de rest van de dag verzuimt te maken.
[/quote]
Klopt. Markeer ik elke doordeweekse dag als werkdag dan ben ik elke vakantie lekker vrij en heb ik elke week 'een rustige week'. Echt lekker is dat. Zie ik mijn vrije dag als vrije dag ben ik élke week chagrijnig dat ik iets moet doen op die dag.

zondag 1 november 2020 om 17:02
Klopt. Markeer ik elke doordeweekse dag als werkdag dan ben ik elke vakantie lekker vrij en heb ik elke week 'een rustige week'. Echt lekker is dat. Zie ik mijn vrije dag als vrije dag ben ik élke week chagrijnig dat ik iets moet doen op die dag.
[/quote]
Ik heb medische afspraken op mijn vrije dag dus wil dan thuis zijn. Daarnaast dingen voorbereiden is geen probleem, maar ik werk bewust geen 1 fte.
zondag 1 november 2020 om 17:09
Ik heb medische afspraken op mijn vrije dag dus wil dan thuis zijn. Daarnaast dingen voorbereiden is geen probleem, maar ik werk bewust geen 1 fte.Black_Phillip schreef: ↑01-11-2020 17:02Klopt. Markeer ik elke doordeweekse dag als werkdag dan ben ik elke vakantie lekker vrij en heb ik elke week 'een rustige week'. Echt lekker is dat. Zie ik mijn vrije dag als vrije dag ben ik élke week chagrijnig dat ik iets moet doen op die dag.
[/quote]
Ik werk ook bewust geen 1 fte. Als ik 1 fte werk moet ik in het weekend ook werken en daar heb ik geen zin in.
Het gaat hier ook om een mindset, dat bedoel ik met mijn voorbeeld en diegene op wie ik reageer ook.
Ik snap het trouwens niet: je móet naar school komen op je vrije dag, maar hebt dan gewoon medische afspraken. Collega's die op een andere school werken of medische afspraken hebben op hun vrije dag komen dan ook niet hoor. En nogmaals: sommige bijeenkomsten zijn urgenter om wél voor naar school te komen dan andere bijeenkomsten.

zondag 1 november 2020 om 17:13
Ik werk ook bewust geen 1 fte. Als ik 1 fte werk moet ik in het weekend ook werken en daar heb ik geen zin in.
Het gaat hier ook om een mindset, dat bedoel ik met mijn voorbeeld en diegene op wie ik reageer ook.
Ik snap het trouwens niet: je móet naar school komen op je vrije dag, maar hebt dan gewoon medische afspraken. Collega's die op een andere school werken of medische afspraken hebben op hun vrije dag komen dan ook niet hoor. En nogmaals: sommige bijeenkomsten zijn urgenter om wél voor naar school te komen dan andere bijeenkomsten.
[/quote]
Ja, en die moest ik dan steeds weer verzetten. Ging ik niet dat kreeg ik gedoe.
zondag 1 november 2020 om 18:56
Ik begrijp heel goed dat je het gevoel hebt dat je helemaal vast zit. Je trekt dit niet meer. En daar helpen meditaties in je koptelefoon en een hotelletje bij het werk volgens mij helemaal niks aan, want het achterliggende probleem is: jij bent overspannen en je werk vraagt teveel van je op dit moment. Niemands schuld, wel een probleem, dus ga daar maandag over in gesprek en vraag om hulp.
Wat eten we vanavond?

maandag 9 november 2020 om 14:19
Therapie kon helaas niet eerder, morgen word ik gebeld door de bedrijfsarts. Ik baal daarvan, want zo ziet ze niet dat ik ben afgevallen en er moe uitzie. Mijn arts gaf aan dat als ik om 5 uur op blijf staan ik alleen zieker wordt en raadde me aan iets anders te zoeken zodra ik ben opgeknapt.
Ik mis mijn leerlingen enorm en baal van dit hele gedoe. Er zijn helaas geen vacatures nog op dit moment. Ik merk wel dat ik nu weer helderder kan denken en niet meer zo vergeetachtig of bot ben. En toch... ergens is er de angst dat dat iets is dat bij me hoort en ik het ergens anders ook weer 'verpest', of het nou dozen vouwen of onderwijs is.
Ik mis mijn leerlingen enorm en baal van dit hele gedoe. Er zijn helaas geen vacatures nog op dit moment. Ik merk wel dat ik nu weer helderder kan denken en niet meer zo vergeetachtig of bot ben. En toch... ergens is er de angst dat dat iets is dat bij me hoort en ik het ergens anders ook weer 'verpest', of het nou dozen vouwen of onderwijs is.
