Werk & Studie
alle pijlers
Weer/ nog steeds overspannen
zaterdag 31 oktober 2020 om 01:13
Vorig jaar kreeg ik als docent met meerdere jaren ervaring te maken met chronische fysieke klachten waardoor ik uitviel. Ik heb 4 maanden thuis gezeten voor ik zou reintegreren, maar Corona gooide roet in het eten. Toen de lockdown eindelijk wat milder werd was het schooljaar alweer voorbij en had ik geen les meer gedraaid.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
Ik wilde zo graag weer aan de slag dat ik mezelf aanpraatte dat ik het kon. Ik miste de leerlingen, het contact. Ik vond een baan op een innovatieve school 1.5 uur van me vandaan, want hun visie sprak me erg aan. Ik was vanaf dag 1 dol op mijn klasjes en had een fijne klik met ze.
Maar met collega's liep het stroef. Ik stond om 5 uur op en alle energie ging naar mijn lessen en mentoraat. Daar deed ik het voor. Maar geestelijk ging ik steeds meer in mijn eigen bubbel zitten, ik vergat soms zelfs goedemorgen te zeggen in de lerarenkamer. Ik was doodop na zelfs acht uur slaap,mijn klachten kwamen terug, ik werd vergeetachtig. Na een vervelend gesprek met leiding kwam ik er achter dat ik gewoon op ben. Ik moet beiden naar behoren kunnen doen, niet alleen met de kinderen. Dat is logisch,maar de afstand , het slaaptekort (omdat we een kleine school zijn MOET ik er altijd om 8 uur zijn en om 5 vertrekken) en het vele overwerk thuis heeft me uitgeput. Ik ben grote scholen gewend waar docentschap mijn hoofdtaak is en waar je vooral samenwerkt binnen een sectie.
En ik heb nu extreem veel hooi op een vork genomen die al krakkemikkig was, en die beter wat langer had kunnen helen. Nu kom ik bot, nerveus en gestresst over terwijl ik dat niet wil, en loop ik weer in het ziekenhuis voor mijn klachten.
Mijn lessen en contact met kinderen gaan juist wel goed, ik heb veel op film terug kunnen zien en ben trots. Maar binnen het team ben ik aan het aanmodderen. Er is geen klik, men houdt geen rekening met mijn ziekzijn.
Ik ga maandag naar de bedrijfsarts maar voel me schuldig. Ik dacht echt dat ik het aankon maar heb nu weer een werkgever teleurgesteld.
maandag 9 november 2020 om 15:17
POH? Huisarts zegt dat ze niks kan doen omdat ik bij een therapeut ben ingeschreven en mijn chronische klachten bij het ziekenhuis worden behandeld. Ik moet daar dus zijn.
Wandelen etc helpt op dat moment. Zit ik thuis stress ik weer. En nu regent het ook vaker.
maandag 9 november 2020 om 15:42
Je kunt toch een regenjas aantrekken of een paraplu meenemen? Je ziet overal beren op de weg.Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 15:17POH? Huisarts zegt dat ze niks kan doen omdat ik bij een therapeut ben ingeschreven en mijn chronische klachten bij het ziekenhuis worden behandeld. Ik moet daar dus zijn.
Wandelen etc helpt op dat moment. Zit ik thuis stress ik weer. En nu regent het ook vaker.
maandag 9 november 2020 om 16:03
maandag 9 november 2020 om 16:14
maandag 9 november 2020 om 18:55
maandag 9 november 2020 om 19:22
Ja ik vind alles nu moeilijk denk ik, ik ben moe en ben mijn energie al kwijt aan het huishouden.
maandag 9 november 2020 om 19:26
Ik heb net je OP gelezen en daar reageer ik nu op.
Kan het zo zijn dat je gewoon niet in het team past? Het kan uitputtend werken wanneer je geen of weinig aansluiting voelt bij collega's en andersom. Dat geeft een eenzaam en onveilig gevoel.
Ik heb best lang moeten zoeken voor ik een school vond waar ik me als een vis in het water voel, de laatste jaren echter is het contact met collega's voor mij een feestje en dat geeft zo'n enorme energieboost.
Maar eerder heb ik me ook weleens eenzaam gevoeld, met name binnen de bovenbouw van Lycea. Ik voelde me als "gewoon meisje" totaal verloren in de docentenkamer en daarom bleef ik in de pauze lekker bij de leerlingen zitten. Ook leuk, maar je wilt toch ook een fijne vibe hebben met je collega's.
Kan het zo zijn dat je gewoon niet in het team past? Het kan uitputtend werken wanneer je geen of weinig aansluiting voelt bij collega's en andersom. Dat geeft een eenzaam en onveilig gevoel.
Ik heb best lang moeten zoeken voor ik een school vond waar ik me als een vis in het water voel, de laatste jaren echter is het contact met collega's voor mij een feestje en dat geeft zo'n enorme energieboost.
Maar eerder heb ik me ook weleens eenzaam gevoeld, met name binnen de bovenbouw van Lycea. Ik voelde me als "gewoon meisje" totaal verloren in de docentenkamer en daarom bleef ik in de pauze lekker bij de leerlingen zitten. Ook leuk, maar je wilt toch ook een fijne vibe hebben met je collega's.
maandag 9 november 2020 om 19:51
Het was een van 8-tot-5-aanwezig school. Ik ben grote scholen gewend. Maar ik ben ook eerder weg gegaan bij een 'kakschool' en een school waar leerlingen dusdanige problemen hadden die te maken hadden met hun milieu dat iedereen gespannen was. Dus het is inderdaad zoeken. Deze kinderen waren zo leuk dat ik ze echt mis. En ik zat in de pauze ook liever bij hen.Cecilie schreef: ↑09-11-2020 19:26Ik heb net je OP gelezen en daar reageer ik nu op.
Kan het zo zijn dat je gewoon niet in het team past? Het kan uitputtend werken wanneer je geen of weinig aansluiting voelt bij collega's en andersom. Dat geeft een eenzaam en onveilig gevoel.
Ik heb best lang moeten zoeken voor ik een school vond waar ik me als een vis in het water voel, de laatste jaren echter is het contact met collega's voor mij een feestje en dat geeft zo'n enorme energieboost.
Maar eerder heb ik me ook weleens eenzaam gevoeld, met name binnen de bovenbouw van Lycea. Ik voelde me als "gewoon meisje" totaal verloren in de docentenkamer en daarom bleef ik in de pauze lekker bij de leerlingen zitten. Ook leuk, maar je wilt toch ook een fijne vibe hebben met je collega's.
maandag 9 november 2020 om 20:25
Elke dag een vaste routine met beweging, dus wandelen of fietsen of een workout via youtube. Gezond koken. Elke dag contact met iemand die de situatie kent en waarbij je even kunt klagen. Spelletjes spelen waarbij je hersenen uitgedaagd worden. Iets met je handen doen zoals kleuren of vriendschapsarmbandjes knopen of puzzelen.
maandag 9 november 2020 om 20:47
Ik ben nu weer aan de CandyCrush, dat helpt wel. En gelukkig lieve vriend, vriendinnen en familie.aikidoka schreef: ↑09-11-2020 20:25Elke dag een vaste routine met beweging, dus wandelen of fietsen of een workout via youtube. Gezond koken. Elke dag contact met iemand die de situatie kent en waarbij je even kunt klagen. Spelletjes spelen waarbij je hersenen uitgedaagd worden. Iets met je handen doen zoals kleuren of vriendschapsarmbandjes knopen of puzzelen.
maandag 9 november 2020 om 22:14
Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 19:51Het was een van 8-tot-5-aanwezig school. Ik ben grote scholen gewend. Maar ik ben ook eerder weg gegaan bij een 'kakschool' en een school waar leerlingen dusdanige problemen hadden die te maken hadden met hun milieu dat iedereen gespannen was. Dus het is inderdaad zoeken. Deze kinderen waren zo leuk dat ik ze echt mis. En ik zat in de pauze ook liever bij hen.
Heel herkenbaar dit! Ik heb precies hetzelfde meegemaakt en dat putte me uit. Ik ben half overspannen en heel zwaar twijfelend aan mezelf weggegaan bij een kakschool omdat ik me daar doodongelukkig voelde. Ik dissoneerde zo met het blabla en poeha (in mijn ogen dan) dat ik daar midden in het jaar ontslag heb genomen. Ook heb ik lesgegeven aan leerlingen met enorme gedragsproblemen en dat kon ik niet handelen. Aan het einde van het jaar werd mijn contract niet verlengd en daar was ik het helemaal mee eens. Toen ben ik in het uitzendcircuit beland en daar leerde ik goed wat goed bij me paste en wat niet.
Nu ben ik gelukkig op mijn werk, ik krijg alle waardering en sympathie, men ziet waar mijn kwaliteiten liggen en dat is zo belangrijk.
Als ik jou zo lees krijg ik het gevoel dat het voor jou belangrijk is collega's te hebben bij wie je je veilig voelt en die je waarderen. En geloof me: zolang die klik er niet is zal je tegen dezelfde problemen aan blijven lopen.
maandag 9 november 2020 om 22:14
Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 19:51Het was een van 8-tot-5-aanwezig school. Ik ben grote scholen gewend. Maar ik ben ook eerder weg gegaan bij een 'kakschool' en een school waar leerlingen dusdanige problemen hadden die te maken hadden met hun milieu dat iedereen gespannen was. Dus het is inderdaad zoeken. Deze kinderen waren zo leuk dat ik ze echt mis. En ik zat in de pauze ook liever bij hen.
Heel herkenbaar dit! Ik heb precies hetzelfde meegemaakt en dat putte me uit. Ik ben half overspannen en heel zwaar twijfelend aan mezelf weggegaan bij een kakschool omdat ik me daar doodongelukkig voelde. Ik dissoneerde zo met het blabla en poeha (in mijn ogen dan) dat ik daar midden in het jaar ontslag heb genomen. Ook heb ik lesgegeven aan leerlingen met enorme gedragsproblemen en dat kon ik niet handelen. Aan het einde van het jaar werd mijn contract niet verlengd en daar was ik het helemaal mee eens. Toen ben ik in het uitzendcircuit beland en daar leerde ik wat goed bij me paste en wat niet.
Nu ben ik gelukkig op mijn werk, ik krijg alle waardering en sympathie, men ziet waar mijn kwaliteiten liggen en dat is zo belangrijk.
Als ik jou zo lees krijg ik het gevoel dat het voor jou belangrijk is collega's te hebben bij wie je je veilig voelt en die je waarderen. En geloof me: zolang die klik er niet is zal je tegen dezelfde problemen aan blijven lopen.
maandag 9 november 2020 om 23:38
Onderzoek laat zien dat er hoge uitval is bij docenten. Je bent niet de enige.
Ook een langere reistijd geeft hogere kans op burn-out. Dit is niet een gezonde situatie die je voor jezelf hebt gekozen.
Kun je dichterbij solliciteren, en voor minder uur per week? Evt. voor een tijdje?
Of iets anders, waar je nog niet aan dacht?
En die coaching voor iedere Nederlander, van 700 euro? Is dat iets voor jou?
Je schrijft dat het innovatieve je aantrok. Zijn er andere kansen in je leven, om innovatief bezig te zijn zonder dat het je slaap, energie en geld kost?
Je hebt vast veel mooie competenties, waar je ook iets anders mee kunt? Huiswerkbegeleiding? Iets vanuit huis voor kinderen? Of iets voor ouders, hoe zij het beste hun kinderen kunnen begeleiden?
Heb je lab laten prikken? Op HB en vitamines (B12)?
Er is een plek voor jou, waar je gelukkig wordt!
Ook een langere reistijd geeft hogere kans op burn-out. Dit is niet een gezonde situatie die je voor jezelf hebt gekozen.
Kun je dichterbij solliciteren, en voor minder uur per week? Evt. voor een tijdje?
Of iets anders, waar je nog niet aan dacht?
En die coaching voor iedere Nederlander, van 700 euro? Is dat iets voor jou?
Je schrijft dat het innovatieve je aantrok. Zijn er andere kansen in je leven, om innovatief bezig te zijn zonder dat het je slaap, energie en geld kost?
Je hebt vast veel mooie competenties, waar je ook iets anders mee kunt? Huiswerkbegeleiding? Iets vanuit huis voor kinderen? Of iets voor ouders, hoe zij het beste hun kinderen kunnen begeleiden?
Heb je lab laten prikken? Op HB en vitamines (B12)?
Er is een plek voor jou, waar je gelukkig wordt!
maandag 9 november 2020 om 23:43
Ik heb heel veel bloedonderzoek gehad, ik heb een chronische ziekte. HWB is leuk als bijbaan en ik hou echt van het lesgeven aan een klas. Ik moet alleen de juiste plek nog vinden. Inderdaad dichtbij huis...Anoniempje2050 schreef: ↑09-11-2020 23:38Onderzoek laat zien dat er hoge uitval is bij docenten. Je bent niet de enige.
Ook een langere reistijd geeft hogere kans op burn-out. Dit is niet een gezonde situatie die je voor jezelf hebt gekozen.
Kun je dichterbij solliciteren, en voor minder uur per week? Evt. Voor een tijdje?
Je schrijft dat het innovatieve je aantrok. Zijn er andere kansen in je leven, om innovatief bezig te zijn zonder dat het je slaap, energie en geld kost?
Je hebt vast veel mooie competenties, waar je ook zelf iets mee kunt? Huiswerkbegeleiding? Iets vanuit huis voor kinderen? Of iets voor ouders, hoe zij het beste hun kinderen kunnen begeleiden?
Heb je lab laten prikkel? Op HB en vitamines (B12)?
Er is een plek voor jou, waar je gelukkig wordt!
dinsdag 10 november 2020 om 07:54
Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 23:37Uitzendbureau's luisteren ook niet naar mijn wensen vind ik. Jij vond het wel fijn? Ik krijg echt scholen aangeboden op 2 uur van me vandaan.
Maar inderdaad, tot nu toe had ik OF leuke leerlingen OF leuke collega's.
Ik bedoelde niet dat jij nu ook maar het uitzendcircuit in moet duiken hoor. Dit deed ik niet met een bedoeling, hooguit dat ik ander werk moest vinden. Er werd trouwens heel goed naar mijn wensen geluisterd. Aanvankelijk had ik die niet echt, okay: geen kakschool, geen school met kinderen die extreem moeilijk gedrag vertonen. En graag binnen een straal van een uur rijden.
Zo werd ik uitgezonden binnen het vo, het mbo en het hbo. Ik ontdekte dat ik het mbo erg leuk vond. De vrijheid die je hebt, de sfeer in de scholen, het type leerling, het toewerken naar de examens, en zeker de collega's ook, veel mensen uit de praktijk.
Inmiddels heb ik een vaste baan in het mbo, nog wat vaste uren in het hbo en ik heb ook nog een paar uren in het vo. Die afwisseling vind ik erg leuk en ik ben blij dat mijn basis nu het mbo is geworden.
dinsdag 10 november 2020 om 10:51
Ik mijn werkomgeving zijn het alleen psychologen in die functie.
TO: zonde om je energie te gebruiken voor het huishouden. Ga wandelen, daar krijg je meer energie van, al was het maar doordat buiten zijn en zonlicht goed voor je is.
dinsdag 10 november 2020 om 10:57
Een uitzendbureau werkt ook niet voor jou. Jij bent hun product, niet hun klant. Dat moet je niet vergeten.Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 23:37Uitzendbureau's luisteren ook niet naar mijn wensen vind ik. Jij vond het wel fijn? Ik krijg echt scholen aangeboden op 2 uur van me vandaan.
Maar inderdaad, tot nu toe had ik OF leuke leerlingen OF leuke collega's.
Verder vind ik het wel bijzonder dat je het liefst met de leerlingen pauzeert. Is dat normaal onder leraren? Het klinkt mij in de oren als een ruimschoots volwassen man met een relatie met een meisje van 22. Niet echt verkeerd, maar ook niet helemaal jofel.
dinsdag 10 november 2020 om 11:55
Huh,ik ben geen man he. En ik heb pauzewacht de meeste dagen, wat ik dus fijner vind dan de intriges in de lerarenkamer. Op deze school dan. Op mijn vorige school heb ik veel vriendinnen gemaakt.ldp schreef: ↑10-11-2020 10:57Een uitzendbureau werkt ook niet voor jou. Jij bent hun product, niet hun klant. Dat moet je niet vergeten.
Verder vind ik het wel bijzonder dat je het liefst met de leerlingen pauzeert. Is dat normaal onder leraren? Het klinkt mij in de oren als een ruimschoots volwassen man met een relatie met een meisje van 22. Niet echt verkeerd, maar ook niet helemaal jofel.
dinsdag 10 november 2020 om 11:56
Ja, ik heb ook gereageerd op een functie in het mbo. Nog niks gehoord. Hbo lijkt me ook leuk.Cecilie schreef: ↑10-11-2020 07:54Ik bedoelde niet dat jij nu ook maar het uitzendcircuit in moet duiken hoor. Dit deed ik niet met een bedoeling, hooguit dat ik ander werk moest vinden. Er werd trouwens heel goed naar mijn wensen geluisterd. Aanvankelijk had ik die niet echt, okay: geen kakschool, geen school met kinderen die extreem moeilijk gedrag vertonen. En graag binnen een straal van een uur rijden.
Zo werd ik uitgezonden binnen het vo, het mbo en het hbo. Ik ontdekte dat ik het mbo erg leuk vond. De vrijheid die je hebt, de sfeer in de scholen, het type leerling, het toewerken naar de examens, en zeker de collega's ook, veel mensen uit de praktijk.
Inmiddels heb ik een vaste baan in het mbo, nog wat vaste uren in het hbo en ik heb ook nog een paar uren in het vo. Die afwisseling vind ik erg leuk en ik ben blij dat mijn basis nu het mbo is geworden.
