![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Zieke collega en mijn gevoel
maandag 17 juli 2023 om 19:46
Mijn collega is ziek.
Ik zag het al een tijdje aankomen, maar nu is ze echt ziek. Burnout ofzo.
Al 4 maanden is ze thuis en wil ze niets over het werk horen/weten/zien.
Best vervelend, omdat het ook een vriendin van mij is.
De bedrijfsarts zegt dat ze vooral leuke dingen moet doen. Wat natuurlijk ook zo is.
Maar ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb.
Het wringt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik het haar niet kwalijk neem/ niet "jaloers" ben?
Rationeel weet ik best dat een burnout geen pretje is, maar emotioneel vind ik het moeilijk.
*ik pas het topic aan. Ik ben dat gezever van "weet je wel hoe erg een burn-out is" zat.
Of "wat ben jij een slechte vriendin".
Jammer, ik dacht op het forum wat gal te kunnen spuwen, maar helaas.
Ik zag het al een tijdje aankomen, maar nu is ze echt ziek. Burnout ofzo.
Al 4 maanden is ze thuis en wil ze niets over het werk horen/weten/zien.
Best vervelend, omdat het ook een vriendin van mij is.
De bedrijfsarts zegt dat ze vooral leuke dingen moet doen. Wat natuurlijk ook zo is.
Maar ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb.
Het wringt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik het haar niet kwalijk neem/ niet "jaloers" ben?
Rationeel weet ik best dat een burnout geen pretje is, maar emotioneel vind ik het moeilijk.
*ik pas het topic aan. Ik ben dat gezever van "weet je wel hoe erg een burn-out is" zat.
Of "wat ben jij een slechte vriendin".
Jammer, ik dacht op het forum wat gal te kunnen spuwen, maar helaas.
thanx wijzigde dit bericht op 21-07-2023 18:49
43.11% gewijzigd
de wereld wacht om ontdekt te worden
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 11:31
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 11:35
suikerspinx schreef: ↑18-07-2023 11:31Dit is waarom ik geen vriendschap op werk voortzet in privé sfeer. En waarom ik ook niet meer wil (samen) werken met vrienden/familie.
Mijn ervaring is dat het beter is om dit gescheiden te houden. Het kan heel lang leuk zijn en goed gaan tot dat niet meer het geval is, zoals nu.
Ja dat kan idd maar hoeft natuurlijk niet. Ik denk dat TO het hier neerschrijven van haar gevoelens al als helpend kan ervaren en de tips mee kan nemen om de vriendschap te behouden.
Ik werk al 10+ jaar bijna alleen met familie en gaat hier prima. Nadeel is wel dat er op privé aangelegenheden toch nog even over werk gesproken wordt.
dinsdag 18 juli 2023 om 11:54
1. Ik reageerde op een zin van iemand anders dat ‘het probleem niet bij werkgever of leidinggevende mag worden neergelegd’. En op burn out afstevenen is misschien wat te kort door de bocht, maar TO geeft aan zich kapot te werken, geen tijd te hebben voor sport en leuke dingen en dat zij haar vriendin mist. Ik denk (en dat is wat ik wilde zeggen) dat zo’n tekst dan niet handig is en meer druk geeft om toch nog ff harder te lopen ipv grenzen aangeven.Pinaco schreef: ↑18-07-2023 11:301. TO heeft toch niets gezegd over dat zij op een burnout afstevent? Ik ben van mening dat TO zelf aan mag geven dat ze dit soort posts niet wil zien. Tot dusver zie ik geen reden dat andere forummers als gatekeeper moeten fungeren om zogenaamde druk (dat is het oordeel dat jij eraan hangt) te beperken. Mijn posts waren helemaal niet bedoeld om druk op haar te leggen en dat lees ik er zelf ook niet in terug. Dus @TO: Mochten dit triggers zijn voor je, laat het dan weten.
2. Ah ik dacht dat jij bedoelde dat TO geen dingen mag zeggen als "ik ben later thuis want er was verder niemand". Maar dat staat er inderdaad niet!
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 18 juli 2023 om 12:31
Oké, hoe doe je dat dan als je net zoals ik, toevallig op dezelfde groep komt, terwijl je al bevriend bent?suikerspinx schreef: ↑18-07-2023 11:31Dit is waarom ik geen vriendschap op werk voortzet in privé sfeer. En waarom ik ook niet meer wil (samen) werken met vrienden/familie.
Mijn ervaring is dat het beter is om dit gescheiden te houden. Het kan heel lang leuk zijn en goed gaan tot dat niet meer het geval is, zoals nu.
dinsdag 18 juli 2023 om 12:58
Heel herkenbaar hoor, TO. Hier ook een collega met wie ik ook vriendschappelijk omging. Ze viel uit door een burnout en ik kreeg opeens een dubbele werklast. Niet haar schuld, dat besef ik. Maar mentaal wringt het inderdaad wel als je vervolgens ziet/leest/hoort (in het echte leven en op sociale media) dat ze (al vanaf 1 maand na uitval) op vakantie gaat, vrolijk doorgaat met haar vrijwilligerswerk en volop haar nieuwe huis en tuin aan het verbouwen is. En de druppel die de emmer helemaal deed overlopen: ze solliciteerde ondertussen op allerlei vacatures en sloeg die sollicitatiebrieven ongegeneerd op de werkserver op, waar ik ze gewoon kon lezen.
Na een jaar ging ze weer aan de slag, want haar therapeutisch traject was afgelopen. Toen ik vroeg of ze wel weer beter was gaf ze aan dat ze zich langer ziek zijn financieel niet kon veroorloven. Nou echt, veeg me op. Op deze manier leek het voor mij gewoon meer een door de baas gesponsord sabbatical dan een ziekteverlof.
Inmiddels is de vriendschap wel wat bekoeld. Ik wil niet zeggen dat dit bij jou ook gaat gebeuren, TO. De situatie is toch iets anders, als ik het goed begrepen heb. Ik wens je in elk geval veel sterkte verder. Probeer vooral mensen in je omgeving te vinden met wie je hierover kunt praten, dat heeft mij wel geholpen. En bewaak inderdaad je eigen grenzen. Ik heb nu het gevoel dat ik dit jaar aan het compenseren ben voor afgelopen jaar waarin ik dubbel zoveel werk had. Nu doe ik echt het minimale dat van me gevraagd wordt. Door velen bestempeld als quiet quitting, maar voor mij gewoon even nodig om overeind te blijven. Ik hoop dat jij straks ook weer ademruimte krijgt!
Na een jaar ging ze weer aan de slag, want haar therapeutisch traject was afgelopen. Toen ik vroeg of ze wel weer beter was gaf ze aan dat ze zich langer ziek zijn financieel niet kon veroorloven. Nou echt, veeg me op. Op deze manier leek het voor mij gewoon meer een door de baas gesponsord sabbatical dan een ziekteverlof.
Inmiddels is de vriendschap wel wat bekoeld. Ik wil niet zeggen dat dit bij jou ook gaat gebeuren, TO. De situatie is toch iets anders, als ik het goed begrepen heb. Ik wens je in elk geval veel sterkte verder. Probeer vooral mensen in je omgeving te vinden met wie je hierover kunt praten, dat heeft mij wel geholpen. En bewaak inderdaad je eigen grenzen. Ik heb nu het gevoel dat ik dit jaar aan het compenseren ben voor afgelopen jaar waarin ik dubbel zoveel werk had. Nu doe ik echt het minimale dat van me gevraagd wordt. Door velen bestempeld als quiet quitting, maar voor mij gewoon even nodig om overeind te blijven. Ik hoop dat jij straks ook weer ademruimte krijgt!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 13:15
De zorg ken ik niet, dat is wel weer even andere koek, maar het heel druk hebben op werk leidt natuurlijk niet automatisch tot een burn-out. Ik heb een kantoorbaan met een hoge werkdruk, veel korte deadlines een voortdurend veranderende actualiteit en voortdurend veel informatie te verwerken. Veel conflicterende belangen managen, etc.
Links en rechts van me gaan mensen onderuit, diverse collega’s met burn-out gehad. Ik heb een nog iets hogere werklast dan deze collega’s, maar ik ervaar die druk gewoon heel anders ofzo. Het is stressvol, maar daar ga ik juist lekker op. Ik kan er altijd nog om lachen, ik sta er luchtig in en lig er niet wakker van. Ik heb ook mensen burn-out door werk zien krijgen in functies die ik ook heb gehad, waarvan ik echt niet zie wat daar nou zo zwaar aan is. Maar iedereen ervaart dingen anders.
Dus ik denk dat afgezien van drukte, ligt het er vaak ook gewoon aan of de baan bij je past. Ik ben hier voor gemaakt, ik heb vroeger ook eindexamen etc. gedaan zonder enige stress. Als je op de juiste plek zit, kun je gewoon heel veel hebben.
Dus het is niet gezegd dat TO nu op een burn-out afstevent, omdat ze veel op haar bordje krijgt. Vervelend en zwaar, onterecht wellicht, ja. Burn-out; niet automatisch.
Links en rechts van me gaan mensen onderuit, diverse collega’s met burn-out gehad. Ik heb een nog iets hogere werklast dan deze collega’s, maar ik ervaar die druk gewoon heel anders ofzo. Het is stressvol, maar daar ga ik juist lekker op. Ik kan er altijd nog om lachen, ik sta er luchtig in en lig er niet wakker van. Ik heb ook mensen burn-out door werk zien krijgen in functies die ik ook heb gehad, waarvan ik echt niet zie wat daar nou zo zwaar aan is. Maar iedereen ervaart dingen anders.
Dus ik denk dat afgezien van drukte, ligt het er vaak ook gewoon aan of de baan bij je past. Ik ben hier voor gemaakt, ik heb vroeger ook eindexamen etc. gedaan zonder enige stress. Als je op de juiste plek zit, kun je gewoon heel veel hebben.
Dus het is niet gezegd dat TO nu op een burn-out afstevent, omdat ze veel op haar bordje krijgt. Vervelend en zwaar, onterecht wellicht, ja. Burn-out; niet automatisch.
dinsdag 18 juli 2023 om 16:47
Ik werk in de zorg en sta er net zo in als jij. Ik moet hard werken maar ik geniet ook enorm van het werken met de bewoners, ik hou echt van die mensen en daardoor vind ik het ook niet zwaar. Ik heb vorig jaar de switch gemaakt van het bedrijfsleven naar de zorg en dat past echt bij me. Ik zie bij mij in het huis dat collega's ook echt verkeerde prioriteiten hebben en dan zeggen dat ze het die ochtend zo druk en zwaar hadden, terwijl een andere dienst met andere collega's het gewoon lukt om alles te doen en ze zelfs nog tijd over hebben om iets leuks te doen met de bewoners. Het is bij ons echt afhankelijk wie er samen staan die dag en hoe het werk ervaren wordt en of de bewoners rustig of onrustig zijn.nitflex schreef: ↑18-07-2023 13:15De zorg ken ik niet, dat is wel weer even andere koek, maar het heel druk hebben op werk leidt natuurlijk niet automatisch tot een burn-out. Ik heb een kantoorbaan met een hoge werkdruk, veel korte deadlines een voortdurend veranderende actualiteit en voortdurend veel informatie te verwerken. Veel conflicterende belangen managen, etc.
Links en rechts van me gaan mensen onderuit, diverse collega’s met burn-out gehad. Ik heb een nog iets hogere werklast dan deze collega’s, maar ik ervaar die druk gewoon heel anders ofzo. Het is stressvol, maar daar ga ik juist lekker op. Ik kan er altijd nog om lachen, ik sta er luchtig in en lig er niet wakker van. Ik heb ook mensen burn-out door werk zien krijgen in functies die ik ook heb gehad, waarvan ik echt niet zie wat daar nou zo zwaar aan is. Maar iedereen ervaart dingen anders.
Dus ik denk dat afgezien van drukte, ligt het er vaak ook gewoon aan of de baan bij je past. Ik ben hier voor gemaakt, ik heb vroeger ook eindexamen etc. gedaan zonder enige stress. Als je op de juiste plek zit, kun je gewoon heel veel hebben.
Dus het is niet gezegd dat TO nu op een burn-out afstevent, omdat ze veel op haar bordje krijgt. Vervelend en zwaar, onterecht wellicht, ja. Burn-out; niet automatisch.
Ik kom dus uit het bedrijfsleven en heb daarin ook behoorlijk pittige banen gehad maar ook daar ervaarde ik weinig stress (net als inderdaad bij examens vroeger). Daar zag ik ook collega's uitvallen met een Burnout terwijl ik dan ook niet zo goed zag waarvan maar zag dan wel vaak dat het ook heel veel met persoonlijkheid te maken had.
Iedereen is anders maar ik begrijp echt heel goed dat het bij to gewoon ook wringt te zien hoe haar collega tijd heeft voor allerlei leuke dingen en zij gewoon harder moet werken daardoor. En ja dat moet ze bij de werkgever leggen maar toch kan ik me haar gevoel heel goed voorstellen.
dinsdag 18 juli 2023 om 16:49
diablorojo schreef: ↑18-07-2023 12:58Heel herkenbaar hoor, TO. Hier ook een collega met wie ik ook vriendschappelijk omging. Ze viel uit door een burnout en ik kreeg opeens een dubbele werklast. Niet haar schuld, dat besef ik. Maar mentaal wringt het inderdaad wel als je vervolgens ziet/leest/hoort (in het echte leven en op sociale media) dat ze (al vanaf 1 maand na uitval) op vakantie gaat, vrolijk doorgaat met haar vrijwilligerswerk en volop haar nieuwe huis en tuin aan het verbouwen is. En de druppel die de emmer helemaal deed overlopen: ze solliciteerde ondertussen op allerlei vacatures en sloeg die sollicitatiebrieven ongegeneerd op de werkserver op, waar ik ze gewoon kon lezen.
Na een jaar ging ze weer aan de slag, want haar therapeutisch traject was afgelopen. Toen ik vroeg of ze wel weer beter was gaf ze aan dat ze zich langer ziek zijn financieel niet kon veroorloven. Nou echt, veeg me op. Op deze manier leek het voor mij gewoon meer een door de baas gesponsord sabbatical dan een ziekteverlof. "
Nou hier trek ik mijn wenkbrauwen ook bij op hoor en kan ik me voorstellen dat de vriendschap bekoeld is.
dinsdag 18 juli 2023 om 17:12
Als je pas een jaar in de zorg werkt kun je daar helemaal niets over zeggen.Misssunshine schreef: ↑18-07-2023 16:47Ik werk in de zorg en sta er net zo in als jij. Ik moet hard werken maar ik geniet ook enorm van het werken met de bewoners, ik hou echt van die mensen en daardoor vind ik het ook niet zwaar. Ik heb vorig jaar de switch gemaakt van het bedrijfsleven naar de zorg en dat past echt bij me. Ik zie bij mij in het huis dat collega's ook echt verkeerde prioriteiten hebben en dan zeggen dat ze het die ochtend zo druk en zwaar hadden, terwijl een andere dienst met andere collega's het gewoon lukt om alles te doen en ze zelfs nog tijd over hebben om iets leuks te doen met de bewoners. Het is bij ons echt afhankelijk wie er samen staan die dag en hoe het werk ervaren wordt en of de bewoners rustig of onrustig zijn.
Ik kom dus uit het bedrijfsleven en heb daarin ook behoorlijk pittige banen gehad maar ook daar ervaarde ik weinig stress (net als inderdaad bij examens vroeger). Daar zag ik ook collega's uitvallen met een Burnout terwijl ik dan ook niet zo goed zag waarvan maar zag dan wel vaak dat het ook heel veel met persoonlijkheid te maken had.
Iedereen is anders maar ik begrijp echt heel goed dat het bij to gewoon ook wringt te zien hoe haar collega tijd heeft voor allerlei leuke dingen en zij gewoon harder moet werken daardoor. En ja dat moet ze bij de werkgever leggen maar toch kan ik me haar gevoel heel goed voorstellen.
Het gaat helemaal niet alleen om " hard moeten werken"
dinsdag 18 juli 2023 om 17:21
Nee, ik weet dat het niet alleen gaat om hard werken maar ik vind dat ik er zeker wel wat over kan zeggen. Gezien mijn leeftijd en werkervaring heb ik heel wat gezien en mijn moeder werkte ook in de zorg. Dus als je het niet erg vind, zeg ik gewoon wat ik ervaar en zie.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:12Als je pas een jaar in de zorg werkt kun je daar helemaal niets over zeggen.
Het gaat helemaal niet alleen om " hard moeten werken"
misssunshine wijzigde dit bericht op 18-07-2023 17:29
1.54% gewijzigd
dinsdag 18 juli 2023 om 17:25
Het lijkt er op dat je denkt dat je door persoonlijkheid een burnout krijgt of niet.Misssunshine schreef: ↑18-07-2023 17:21Nee, ik weet dat het niet alleen gaat om hard werken maar ik vind dat ik er zeker wel wat over kan zeggen. Gezien mijn leeftijd en werkervaring heb ik heel wat gezien en mijn moeder werkte ook in de zorg. Dus als je het niet erg vind, zeg ik gewoon wat ik vind en wat ik ervaar en zie.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 17:33
Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:25Het lijkt er op dat je denkt dat je door persoonlijkheid een burnout krijgt of niet.
Nou ik denk wel dat dat mee kan spelen ja. Iedereen gaat anders om met stress en drukte. Zowel thuis als op het werk. Waarom kan de ene fluitend doorgaan in dezelfde functie en valt de ander uit door een burnout? Dat is toch juist de persoonlijke factor?
En ik denk ook echt dat sommige mensen (dus niet iedereen) teveel hooi op hun vork nemen. Blijven werken in een functie die eigenlijk niet past of zelfs te hoog gegrepen is. Juist door die prestatiedrang die er heerst. Een beetje minder kan voor velen geen kwaad alleen besef je dat pas vaak wanneer het dus te laat is.
Ik ben in mijn jongere jaren vaak van baan gewisseld omdat het niet paste. Soms ook zelfs voordat ik iets anders had gevonden. Ook niet de manier wanneer er rekeningen betaald moeten worden maar mijn geestelijke welzijn was op die momenten toch echt wel belangrijker. En door het beetje spaargeld kon ik dan een maand wel overbruggen waar ik naar iets anders zocht. Uiteindelijk heb ik een totale carrière switch gemaakt waar ik nu veel meer "moet" werken en stress ervaar maar waar ik aan de andere kant ook echt goed op ga. Vandaar mijn advies om niet te blijven werken ergens waar je gewoon niet lekker zit. Uitval door ziekte is voor alle partijen niet wenselijk.
En dan nog kan het natuurlijk wel gebeuren he. Het is geen garantie. Maar blijven terwijl je op je tenen loopt en dit aanvoelt is naar mening nooit goed.
dinsdag 18 juli 2023 om 17:34
Ik denk dat dat ook wel meespeelt ja. Mensen die erg perfectionistisch zijn en de lat erg hoog leggen voor zichzelf zijn denk ik gevoeliger voor een burnout.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:25Het lijkt er op dat je denkt dat je door persoonlijkheid een burnout krijgt of niet.
dinsdag 18 juli 2023 om 17:38
Onderzoekers denken wel dat er een overlap is in combinatie van bepaalde persoonlijkheidskenmerken en kans op burn out en ook dat deze kenmerken gemiddeld vaker voorkomen in de zorgsector.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:25Het lijkt er op dat je denkt dat je door persoonlijkheid een burnout krijgt of niet.
Dat heeft verder niets te maken met goed of fout. Sommige mensen hebben andere copingingsmechanismes en zullen minder vaak tegen een burn out aanlopen. Het vroeg leren herkennen van die kenmerken kan burn out klachten misschien voorkomen of verminderen, die kenmerken zelf kun je verder niet zo heel goed veranderen.
https://brn-out.com/persoonlijkheidskenmerken/
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 18 juli 2023 om 17:41
Ja, jij zegt het wat beter dan ik.Chienandalou schreef: ↑18-07-2023 17:38Onderzoekers denken wel dat er een overlap is in combinatie van bepaalde persoonlijkheidskenmerken en kans op burn out en ook dat deze kenmerken gemiddeld vaker voorkomen in de zorgsector.
Dat heeft verder niets te maken met goed of fout. Sommige mensen hebben andere copingingsmechanismes en zullen minder vaak tegen een burn out aanlopen. Het vroeg leren herkennen van die kenmerken kan burn out klachten misschien voorkomen of verminderen, die kenmerken zelf kun je verder niet zo heel goed veranderen.
https://brn-out.com/persoonlijkheidskenmerken/
dinsdag 18 juli 2023 om 17:43
Het heeft er ook mee te maken met wat je in je leven al hebt meegemaakt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 17:46
Ik heb destijds ook geen diagnose gekregen en dat interesseerde me ook weinig, ik was kapot. Gevoelens zijn niet altijd een goeie raadgever. Dat lijk je zelf ook wel te weten doordat je het kan relativeren. Ik zou inderdaad zoals eerder gesuggereerd met je leidinggevende praten als je bang bent dat je ook op begint te raken. Echter, zoals je het hier neerzet lijkt het erop dat jij je gevoel voorrang wil geven op het rationele en daar reageert men op.thanx schreef: ↑17-07-2023 20:42Nou ja zeg. Daar heb ik iets aan.
Ik zeg zelf toch al dat ik het wel snap.
Maar dat mijn gevoel dit doet, daar kan ik toch niks aan doen?
En ja, het is "ofzo" want ze heeft geen officiele diagnose, bezoekt ook geen psycholoog enz.
Het is voor iemand die niet in dat schuitje zit gewoon moeilijk.
En mijn leidinggevende weet dat ik mij kapot werk momenteel, maar er ís gewoon geen personeel.
Is het zó raar, dat je, je als achterblijvende collega soms ook zo kunt voelen?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 18 juli 2023 om 17:46
Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:43Het heeft er ook mee te maken met wat je in je leven al hebt meegemaakt.
Jij zegt het goed... ook
Er spelen verschillende factoren mee. Je verleden is er 1 van. Je persoonlijkheid weer een andere.
dinsdag 18 juli 2023 om 17:59
Ja dat zal wellicht ook meespelen maar je weet natuurlijk ook niet wat mensen die geen burnout hebben meegemaakt. Ook daar zie je weer hoe 2 personen die hetzelfde meemaken toch heel anders daarmee omgaan. Ik ken ook mensen die veel hebben meegemaakt en toch geen burnout krijgen.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 17:43Het heeft er ook mee te maken met wat je in je leven al hebt meegemaakt.
dinsdag 18 juli 2023 om 18:03
Ja, maar mensen weten dit vaak niet en er zijn ook mensen die zichzelf beter voelen helaas. ( ik zeg niet dat die hier zitten hoor)MrsMorrison schreef: ↑18-07-2023 17:46Jij zegt het goed... ook
Er spelen verschillende factoren mee. Je verleden is er 1 van. Je persoonlijkheid weer een andere.
Te lang doorgaan had bij mij als resultaat dat mijn slokdarm nog maar 10 procent werkte.
Echt nooit meer dat ik het zover laat komen.
dinsdag 18 juli 2023 om 18:06
En dat vind ik echt heel erg goed van je! Zuinig zijn op jezelf is belangrijk.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 18:03Ja, maar mensen weten dit vaak niet en er zijn ook mensen die zichzelf beter voelen helaas. ( ik zeg niet dat die hier zitten hoor)
Te lang doorgaan had bij mij als resultaat dat mijn slokdarm nog maar 10 procent werkte.
Echt nooit meer dat ik het zover laat komen.
dinsdag 18 juli 2023 om 18:09
Iemand, weet niet of jij dat was, noemde de " lat" hoog leggen.Misssunshine schreef: ↑18-07-2023 18:06En dat vind ik echt heel erg goed van je! Zuinig zijn op jezelf is belangrijk.
Ik vind die lat " te laag" als ik alleen tijd heb om de cliënten hun kleding aan te doen en alleen medicijnen geven en eten neerzetten.
En dan ook nog dat " aankleden " snel moeten doen.
dinsdag 18 juli 2023 om 18:12
Nee, kort doir de bocht is de schuldige de overheid. Die al jarenlang wanbeleid voert. En zich dan als kabinet weer laat vallen als het heikel wordt.PrettyBrave schreef: ↑17-07-2023 22:19Ik denk dat iedereen hier begrijpt dat de situatie van TO onwerkbaar is, en dat het zwaar is voor haar. Dat ontkent niemand.
Het probleem is dat ze de schuld bij vriendin neerlegt en niet bij haar LG, die hiervoor letterlijk verantwoordelijk is.
Mijn leidinggevende kán ook geen pot personeel open trekken. Die heeft ook weer directie enz. Boven zich staan.
Maar goed. Update.
Mijn leidinggevende heeft een van onze tijdelijk-contract-collega's geen vaste baan gegeven.
Dus naast 1 fysiek zieke, 1 zwangere, een burn-out missen we nu nóg een collega.
En nu heeft mijn burn-out collega gisteren met mij gebeld, of ik zin had om met haar te gaan fietsen deze week. Dat doet ze nu elke dag en vindt ze erg ontspannend.
Helaas moeten diensten opgevangen worden en hebben we ieder 1 dienst op ons genomen.
Dus ik kan niet wandelen, zal immers ook nog huishouden/boodschappen enz. Moeten doen.
Ik zal haar straks berichten dat ik niet mee ga wandelen. Krijg ik vast de vraag waarom niet. Wat moet ik daar dan op antwoorden???
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 18 juli 2023 om 18:12
Ja dat was ik inderdaad. En ja dat begrijp ik. Dat blijft altijd een lastig iets als je met mensen werkt. Maar ik hoop dat je weet dat je mooi werk doet, ook al kan het niet altijd zoals jij het het liefste zou willen.Tafelkleed schreef: ↑18-07-2023 18:09Iemand, weet niet of jij dat was, noemde de " lat" hoog leggen.
Ik vind die lat " te laag" als ik alleen tijd heb om de cliënten hun kleding aan te doen en alleen medicijnen geven en eten neerzetten.
En dan ook nog dat " aankleden " snel moeten doen.
dinsdag 18 juli 2023 om 18:16
Zeker maar ik doe zo de cliënt tekort.Misssunshine schreef: ↑18-07-2023 18:12Ja dat was ik inderdaad. En ja dat begrijp ik. Dat blijft altijd een lastig iets als je met mensen werkt. Maar ik hoop dat je weet dat je mooi werk doet, ook al kan het niet altijd zoals jij het het liefste zou willen.
Werk al 31 jaar, en weet dat ze opbloeien van contact, waar ik nu te weinig tijd voor heb.
Ook het gebouw waar we al 5 jaar zitten kan echt niet. Maar ik moet het loslaten.
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in