Werk & Studie alle pijlers

Zieke collega en mijn gevoel

17-07-2023 19:46 279 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn collega is ziek.
Ik zag het al een tijdje aankomen, maar nu is ze echt ziek. Burnout ofzo.
Al 4 maanden is ze thuis en wil ze niets over het werk horen/weten/zien.
Best vervelend, omdat het ook een vriendin van mij is.

De bedrijfsarts zegt dat ze vooral leuke dingen moet doen. Wat natuurlijk ook zo is.
Maar ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb.
Het wringt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik het haar niet kwalijk neem/ niet "jaloers" ben?
Rationeel weet ik best dat een burnout geen pretje is, maar emotioneel vind ik het moeilijk.

*ik pas het topic aan. Ik ben dat gezever van "weet je wel hoe erg een burn-out is" zat.
Of "wat ben jij een slechte vriendin".
Jammer, ik dacht op het forum wat gal te kunnen spuwen, maar helaas.
thanx wijzigde dit bericht op 21-07-2023 18:49
43.11% gewijzigd
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Werkze morgen! Hoop voor je dat er ook wat fijne momenten zijn. Contact met bewoners bijvoorbeeld.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
17-07-2023 21:53
Ah dat is ook niet prettig, dat ze zo op jou reageert.
Ik vond het ook mega ingewikkeld om mijn vriendschappen te behouden tijdens mijn burn-out. Collega’s is al helemaal niet gelukt.

Misschien is elkaar even minder spreken wel gewoon prima. Zij mag grenzen aangeven maar jij ook. Ik denk dat je dan ook minder het gevoel hebt dat er over je heen gelopen wordt, zoals je nu hebt.

Mee eens. Jij hebt een stuk minder tijd, je gaat over je grenzen, een tijd wat minder vaak op visite zou misschien beter zijn. Of in plaats van langs komen een belletje doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
chocolol schreef:
17-07-2023 21:32
Als jij een dubbele werklast hebt, er bij je leidinggevende ook geen rek meer in zit en je kunt niks meer zeggen tegen je vriendin, dan snap ik dat het behoorlijk kut voelt. En dat heeft niks met jaloezie richting je vriendin te maken, maar gewoon de situatie op zich. :hug:

Ik vind wel dat een hoop hier vinden dat TO uiterst begripvol moet zijn, maar zelf TO niet eens gunnen om even van zich af te praten in een topic.
Dat komt doordat volgens mij half Viva een burnout heeft of heeft gehad, het is nogal een gevoelig onderwerp hier.

Ik begrijp je gevoel prima TO.
apppie schreef:
17-07-2023 22:13
Dat komt doordat volgens mij half Viva een burnout heeft of heeft gehad, het is nogal een gevoelig onderwerp hier.

Ik begrijp je gevoel prima TO.
Ik denk dat iedereen hier begrijpt dat de situatie van TO onwerkbaar is, en dat het zwaar is voor haar. Dat ontkent niemand.

Het probleem is dat ze de schuld bij vriendin neerlegt en niet bij haar LG, die hiervoor letterlijk verantwoordelijk is.
PrettyBrave schreef:
17-07-2023 22:19
Ik denk dat iedereen hier begrijpt dat de situatie van TO onwerkbaar is, en dat het zwaar is voor haar. Dat ontkent niemand.

Het probleem is dat ze de schuld bij vriendin neerlegt en niet bij haar LG, die hiervoor letterlijk verantwoordelijk is.

Maar vertel eens hoe haar leidinggevende dit op moet lossen dan? Als er gewoonweg geen personeel is? Moeten sommige bewoners dan maar zonder eten naar bed, of niet meer gewassen worden. Zelf zorgdragen voor hun medicijn inname? We weten allemaal dat ze zorg overstroomt, meer vraag te weinig personeel. De uitval is erg hoog en daarmee nog hogere druk op collega's die niet ziek zijn. De zorg zit letterlijk vast, in een vicieuze cirkel.

Dat ze gevraagd heeft te praten met vriendin is fout, heel erg fout. Maar ik zou niet weten hoe leidinggevende ervoor kan zorgen dat de werkdruk minder wordt buiten zorg gaan weigeren.

En misschien is dat laatste wel wat moet gaan gebeuren om de schellen van de ogen te laten vallen bij het bestuur en de overheid. Al is dat natuurlijk tegennatuurlijk en moreel verwerpelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
17-07-2023 21:10
Daarom praat ik er ook niet over. Met niemand, want dat zou wel erug flauw zijn.
Zodoende dacht ik het hier op het forrum te zetten. Kan ik toch mijn ei een beetje kwijt.

Ja, paar pagina’s verder en dan kun je je ei kwijt, als het stof is neergedaald. Ik vind je OP vrij helder en niet veroordelend naar je vriendin. Mensen lezen het misschien anders als ze in de situatie van vriendin hebben gezeten. Ik snap je gevoel. Ik denk alleen dat je werk en privé toch echt moet scheiden. Stel, zelfs in het geval dat je vriendin “misbruik” maakt van haar ziekte (ik stel dus Niet dat zo is”, dan heb je er als werknemer last van; dan is het probleem van werkgever. Als dat zo is als vriendin van; dan kun je je afvragen wat er achter zit; want de meeste mensen deugen gewoon. En als ze er geen misbruik van maakt; dan idem
Alle reacties Link kopieren Quote
Coolbest schreef:
17-07-2023 21:22
Vast niet. Alleen strookt het niet echt met de opsomming aan activiteiten in de OP.

De voorbeelden van dichtbij die ik ken, waarbij iemand echt 3 maanden thuis zat, lag diegene echt nog grotendeels overprikkeld op bed en zaten ze verder in een intensief traject met een psycholoog. Dat vind ik toch wel erg bijzonder, dat de collega/vriendin van TO geen psychologische hulp heeft in deze situatie.
Waar staat dat dan? Dat ze geen psychologische hulp heeft? Nog los vannde wachtlijsten die ook daar voor zijn? (Mijn beste vriendin heeft 2,5 maand heftige angstaanvallen moeten overbruggen met pammetjes tot er een intake was, en daarna weer wachten op de daadwerkelijke start van de behandeling).

Niet elke burn out is hetzelfde he? Net als elk mens anders is.
muts87 schreef:
17-07-2023 21:54
Ik snap je TO. Ja het is echt wel goed van je collega dat ze leuke dingen doet.
Maar anderzijds vind ik het als zieke ook niet heel handig om dan steeds maar te praten over de leuke dingen die je doet. Daar kan je toch best scheve gezichten van krijgen. Iets behoudender daarin zijn was wel so handig geweest van je vriendin.
Idd. Ik lees veel dat TO vriendin niet mag belasten met een opmerking over werk, maar andersom mag vriendin TO wel belasten met het vertellen over leuke dingen. Het gaat twee kanten op. Ook als een van de twee ziek is.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
17-07-2023 22:27
Idd. Ik lees veel dat TO vriendin niet mag belasten met een opmerking over werk, maar andersom mag vriendin TO wel belasten met het vertellen over leuke dingen. Het gaat twee kanten op. Ook als een van de twee ziek is.

Nee hoor, daar mag TO ook gewoon haar grenzen in aangeven. Ze lijken vooral het werk als gemene deler gehad te hebben voor de vriendschap en dat gedeelte kan nu nou eenmaal echt niet besproken worden. Dan is het echt niet raar om even een stapje terug te doen in de vriendschap, de basis is nu gewoon even niet aanwezig.

TO moet gewoon echt beter voor zichzelf gaan zorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ze al 4 maanden thuis is, dan moet ze nu toch ook langzaamaan gaan re-integreren? Dus af en toe koffie doen op het werk, hier en daar een administratief uurtje maken. Ze kan toch niet zo maar 4 maanden blijven thuiszitten zonder dat er wordt gewerkt aan terugkomen naar het werk. Schijnbaar mankeert er lichamelijk niets, als vriendin zo veel tijd en energie heeft om leuke dingen te doen.

Ik snap je gevoel wel. Zelf zou ik het contact wat afhouden.

Waarom moet jij trouwens elke 2 weken langs met een kaartje of bloemetje? Ik zou dat volgende keer toch lekker bij de LG terug leggen. Kan hij/zij ook eens horen hoe het met haar gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Boarn schreef:
17-07-2023 22:32
Als ze al 4 maanden thuis is, dan moet ze nu toch ook langzaamaan gaan re-integreren? Dus af en toe koffie doen op het werk, hier en daar een administratief uurtje maken. Ze kan toch niet zo maar 4 maanden blijven thuiszitten zonder dat er wordt gewerkt aan terugkomen naar het werk. Schijnbaar mankeert er lichamelijk niets, als vriendin zo veel tijd en energie heeft om leuke dingen te doen.

Ik snap je gevoel wel. Zelf zou ik het contact wat afhouden.

Waarom moet jij trouwens elke 2 weken langs met een kaartje of bloemetje? Ik zou dat volgende keer toch lekker bij de LG terug leggen. Kan hij/zij ook eens horen hoe het met haar gaat.
Dàt is dus een gevaarlijke uitspraak. Je weet niet hoe ze voor en na een activiteit is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Over het stukje over werk praten: de eerste weken moest ik erin geremd worden (ik woon samen met een collega en vroeg constant naar hoe het allemaal ging op werk), en de periode daarna had ik er juist geen zin in om er iets over te horen. Omdat het me herinnerde aan alles wat ik miste, aan dat ik er niet was en dat mensen het zonder mij moesten doen. Dat frustreerde me, want ik wilde helemaal niet ziek thuis zitten en het liefst stond ik alweer te re-integreren. Het maakte me ontzettend verdrietig. Misschien heeft je vriendin dat ook? Dat ze enorm baalt en daarom het onderwerp ‘werk’ liever mijdt. Juist mensen met een burnout zijn vaak diegenen die het snelst en het hardst weer terug willen komen.

Vier maanden klinkt lang, maar we weten natuurlijk niet wat er allemaal speelt. Soms heeft men eerst een ontzettend lange herstelbehoefte. En moet er daarna nog rustig worden opgebouwd in privé dingen aankunnen zoals sporten, cafétje in, in groepen kunnen zijn, etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit ís ook een ingewikkelde situatie. Ik zou zelf denk ik wat afstand nemen. Met haar afspreken op een frequentie die voor jóú prettig is. En laat haar dan ook lekker haar ellende bij je uitstorten zodat je niet vergeet waarom ze ook alweer thuis zit.

Ik snap trouwens niet waarom je in hemelsnaam elke twee weken bemoedigende prullaria brengt naar iemand die al máánden thuis zit? Dat gebeurt toch ook nergens, één bos bij ziekmelding, later nog eens een kaart en dat is het dan meestal bij langdurige ziekte. Dus die taak zou ik ook lekker laten zitten, je hebt het druk genoeg.

Wbt werkdruk: blijven aankaarten bij leidinggevende én hogerop. En wat vaker iets laten mislukken/stuklopen, dat zet de boel ook meer op scherp dan als je continue jezelf blijft opofferen. En misschien idd eens uitkijken naar iets anders met een fijnere leidinggevende, werk genoeg met al die tekorten in de zorg.
Alle reacties Link kopieren Quote
shala91 schreef:
17-07-2023 22:52
Dàt is dus een gevaarlijke uitspraak. Je weet niet hoe ze voor en na een activiteit is.
Dat klopt, maar uiteindelijk zal ze een deel van haar energie ook moeten gaan inzetten om weer terug in het arbeidsproces te komen. Je kunt niet tegen een arboarts zeggen, ik heb wel energie om met mijn kinderen de hele dag naar de Efteling te gaan, maar niet de energie om 2 uurtjes te re-integreren. Ten opzichte van haar werk heeft ze ook verplichtingen.
Hoi TO,
Ik snap heel goed dat je soms last hebt van jaloerse gevoelens tov je zieke collega/vriendin. Zij doet allemaal leuke dingen en jij werkt je een slag in de rondte! Dat is ook lastig!

Maar ik denk dat het veroorzaakt wordt door de verhoogde werkdruk bij jou. En Mijn advies is dus ook heel erg goed voor jezelf te zorgen en zeker niet meer werk te doen dan je deed voordat je collega ziek werd. Dat moet anders opgelost worden en niet op jouw bordje terechtkomen. Is niet eerlijk voor jou en ook niet voor je collega/vriendin.

Verder denk ik dat je vriendin/collega zich probeert wat groter houden naar jou. Jij bent niet uitgevallen met een burnout en zij wel. En misschien vindt ze dat wel lastig te verkroppen en maskeert ze dat door te doen alsof ze 'gratis' vakantie heeft. Snap je wat ik bedoel? Als zij zou toegeven dat ze door haar werk burnout is geraakt, moet ze toegeven dat ze niet 'aankan' wat jou wel lukt op het werk. En dat is moeilijk en onderdeel van haar genezingsproces. Als ze leert accepteren dat zij is wie zij is en wat ze wel aankan en wat ze niet aankan, zal ze zich ook beter sterker gaan voelen. Ze zal zich kwetsbaarder durven opstellen en eerlijker zijn.

Geef haar tijd, zorg ondertussen heel goed voor jezelf en ga af en toe mee met die leuke dingen die je zieke vriendin nu allemaal doet.
Sterkte!
anoniem_67015725c3819 wijzigde dit bericht op 18-07-2023 00:05
2.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
17-07-2023 22:25
Maar vertel eens hoe haar leidinggevende dit op moet lossen dan? Als er gewoonweg geen personeel is? Moeten sommige bewoners dan maar zonder eten naar bed, of niet meer gewassen worden. Zelf zorgdragen voor hun medicijn inname? We weten allemaal dat ze zorg overstroomt, meer vraag te weinig personeel. De uitval is erg hoog en daarmee nog hogere druk op collega's die niet ziek zijn. De zorg zit letterlijk vast, in een vicieuze cirkel.

Dat ze gevraagd heeft te praten met vriendin is fout, heel erg fout. Maar ik zou niet weten hoe leidinggevende ervoor kan zorgen dat de werkdruk minder wordt buiten zorg gaan weigeren.

En misschien is dat laatste wel wat moet gaan gebeuren om de schellen van de ogen te laten vallen bij het bestuur en de overheid. Al is dat natuurlijk tegennatuurlijk en moreel verwerpelijk.
Dat is (a) niet TO's probleem. Zoals ze dat in het Engels zeggen: above her paygrade. Hier mogen de leidinggevende en degenen daarboven zich het hoofd over breken.

En (b) dat lijkt me een realistische oplossing helaas. Voorlopig is er geen plek voor nieuwe bewoners en wordt zorg afgeschaald tot het hoogst noodzakelijke om de bewoners in leven te houden. Is dat wenselijk? Nee, natuurlijk niet! Maar je overgebleven werknemers zo overbelasten is slechts een heel tijdelijke oplossing, op iets langere termijn levert dat nog veel grotere problemen op (domino-effect qua overspannen, personeel dat vertrekt, etc), juist ook voor de patiënten.

TO, kom voor jezelf en je gezondheid op, echt! Het klinkt alsof je geen overwerk meer aan kan op dit moment. Hoe ze dat op gaan lossen is niet jouw probleem! Misschien is een preventief gesprek met de bedrijfsarts een goed idee. Dan kun je bespreken dat je het zwaar hebt en zijn/haar advies vragen.

Ik zou trouwens je hart over werk(druk) elders luchten en met deze vriendin tijdelijk over andere dingen praten. As je dat lastig valt kun je zoals anderen al schreven het contact tijdelijk ook op een wat lager pitje zetten. Zij is ziek, maar dat wil niet zeggen dat je jezelf dan maar moet wegcijferen. Maar wees realistisch in je verwachtingen. Van een vriendin met een gebroken been verwacht je ook niet dat die met je blijft wandelen.
PrettyBrave schreef:
17-07-2023 21:29
Begrijp je niet dat de manier hoe je dit zegt toch een bepaalde druk op haar legt? Want er was niemand anders, waardoor jij langer moest blijven en indirect is dit haar schuld (zo zal ze het zelf zien, en jij blijkbaar ook).

Ik vind het een heel manipulatieve uitspraak, en als het niet zo is bedoeld vind ik het uiterst onhandig.
Zo zo, manipulatief zelfs.

Het is toch gewoon heel feitelijk? Er was niemand anders. Die vriendin was er niet, maar ook geen andere collega.
Alle reacties Link kopieren Quote
Coolbest schreef:
17-07-2023 20:47
Al 4 maanden volledig thuis en nog 0,0 stappen richting werk, dat hoor je niet vaak meer anno nu.
Oh ik wel hoor. Mijn eerste stap kwam rond 6 maanden ziek en langer dan 2x2 uur zat er niet in.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar maar dan andersom.
Ik zit heel lang thuis. Ziek geworden tijdens het werk. Geen burn out.
Ook mij werd gezegd doe alles waar je energie van krijgt, ga leuke dingen doen.
Voorzichtig ging ik terrasjes op zoeken of ergens heen. Het kostte me dagen om daarvan bij te komen. Maar dat wilden ze niet zien of horen. Ik heb er moeite mee om zoiets te doen omdat het niet goed voelt richting collegae.
En : Ga op vakantie. Dat laatste heb ik dit jaar dan gedaan. Als het nog legaal was hadden sommige collega's me op de brandstapel gegooid. Daarom is dat schuldgevoel wel weg nu.
Heel rot dat mensen op hun tandvlees lopen maar een baas/leidinggevende moet zorgen voor vervanging. Dat is niet jouw taak. Degene die ziek thuis zit, kan er niks aan doen en zou graag fit op de werkvloer staan. Denk ook aan jezelf, anders zit jij straks misschien ook thuis.
Je kon't altaid nog bakker worre
Alle reacties Link kopieren Quote
PrettyBrave schreef:
17-07-2023 22:19
Het probleem is dat ze de schuld bij vriendin neerlegt en niet bij haar LG, die hiervoor letterlijk verantwoordelijk is.

Waar legt TO de schuld bij vriendin?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk wel eens wat TO denkt. :|

In mijn directe omgeving 2 mensen met burn out die beide na 2 jaar niet aan het werk zijn. Ik snap dat dat vreselijk is. En beangstigend. En beperkend.

Tegelijk maken ze allerhande uitstapjes, ontdekken nieuwe hobbies, lezen boeken, tuinieren, gaan idd met de kinderen naar de Efteling en verbouwen het halve huis. Allemaal dingen waar ik geen puf voor heb. Want na mijn werk is het op.

Het is dus eigenlijk jaloezie: ik wil dat ook.
En ik snap idd niet dat als je nóg vermoeider en futlozer bent dan ik (want ze zijn officieel ziek thuis met een burn out en ik niet) dat je dat dan allemaal kan.

En ik, type ‘burn on’, kachel maar door, werk werk werk; en ten koste van heel veel.

Ik wil ook een dagje Efteling. En op vakantie iets kunnen dóen, een uitstapje. Wauw. Maar daar heb ik de puf niet voor. Kun je nagaan wat ik allemaal mis. En TO dus ook.

Ik snap wel dat wij dat ook willen. Maar de ‘schuld’ ligt natuurlijk niet bij de burn-out-ers. Die ligt bij ons.

Wij moeten ook dingen doen waar we energie van krijgen. En die dingen moeten eerst. Voordat we keihard gaan werken. Pas op jezelf TO!
Alle reacties Link kopieren Quote
muts87 schreef:
17-07-2023 21:54
Ik snap je TO. Ja het is echt wel goed van je collega dat ze leuke dingen doet.
Maar anderzijds vind ik het als zieke ook niet heel handig om dan steeds maar te praten over de leuke dingen die je doet. Daar kan je toch best scheve gezichten van krijgen. Iets behoudender daarin zijn was wel so handig geweest van je vriendin.
Dit!
Zelf burn-out gehad en ik snap dat het van buitenaf lastig is om te zien en je daardoor frustratie krijgt.
Ik kreeg zulke reacties ook, want ik had goede dagen en dan ging ik sporten of naar de winkel, maar elke dag had ik pijn was ik depressief.
Ik had elke nacht nachtmerries en was elke dag misselijk en buikpijn. Mentaal wilde ik mezelf van kant maken, maar zulke dingen spreek je niet uit.
Kreeg dan ook wel eens te horen tussen de zinnen door dat ik me aanstelde.

Die uitjes/activiteiten waren een houd vast voor mij om de dag door te komen op het leven weer gedeeltelijk op te pakken.

Het is ook prima om aan te geven bij vriendin dat je er voor haar wil zijn, maar dat je niet weet hoe en dat je het soms lastig vind.
Betreft werkdrukte, daar kan zij vrij weinig mee dit aankaarten bij werkgever.
Ik ben ook iemand die zich moeilijk in kan leven in een burn-out. Maar ik accepteer dat het zo is, wens iemand het beste en denk er verder maar niet zoveel over na. Uiteindelijk is het iemands eigen proces. Er zijn wel meer dingen van anderen die je niet begrijpt.
Alle reacties Link kopieren Quote
ik denk er twee dingen spelen: jij hebt veel te veel werk op je bordje en je kunt dat niet kwijt bij degene waar je dat voorheen wel kon.
Hoe je je daarover voelt, is niet raar, maar niet helpend voor jou en niet eerlijk naar haar toe.
Voor het eerste zal toch je leidinggevende de oplossing moeten gaan zoeken, want anders zit jij straks ook thuis. Voor het tweede zul je iemand anders moeten vinden waar je je verhaal bij kwijt kunt. Je vriendin kan het nu niet
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven