27 wk zwanger, controle VK, geen hartje meer!

10-07-2009 08:27 881 berichten
Alle reacties Link kopieren
Woensdagavond had ik controle bij de VK, 27 weken zwanger. Was wel wat ongerust omdat ik de laatste dagen wat minder schopjes gevoeld had, maar toen we gingen luisteren hoorde we geen hartje. Ze zei 't gelijk heel direct; "ik denk dat je kindje dood is".

Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
Alle reacties Link kopieren
Meds, dat hangt er vanaf hoe kort/lang voor de bevalling de baby is overleden. Bij mijn dochter was dat, door allerlei omstandigheden, een week. En dat is best lang, dus zij zag er erg dood uit. Klinkt misschien raar, maar daar bedoel ik mee dat we niet het idee hadden dat ze ieder moment wakker kon worden ofzo. Haar huid was erg aangetast en ze had een andere kleur dan 'normaal'.
Alle reacties Link kopieren
(f) sterkte.



Ik wil je heel veel kracht wensen voor de bevalling, en de tijd erna.



Liefs,

Borodini.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
wat naar panda. Ik begrijp dat ze je niet meteen laten bevallen omdat het minder 'traumatiserend" zou zijn. Maar een week wachten op iets dat je beslist niet wilt lijkt me echt heel erg afschuwelijk
Alle reacties Link kopieren
wow , wat veel reacties, ga proberen alles te lezen en overal op te reageren.
Alle reacties Link kopieren
ik heb gisteren of eergisteren al de topics van arc, riz en woei doorgenomen. ik moet eerlijk zeggen dat bijv de situatie van arc me nog vreselijker lijkt. de hoop die daar nog was......... dit is tenminste duidelijk, ik weet waar ik aan toe ben.



ik heb besloten de vruchtwaterpunctie toch wel te doen, ben bang dat ik er spijt van krijg als ik 't niet doe. ga vanmiddag 't ziekenhuis bellen om dit alsnog even kenbaar te maken.



mijn kindje is waarschijnlijk ook al meer dan een week overleden, waardoor de huid overal los kan zitten, zie wel op tegen de confrontatie, maar weet wel heel zeker dat ik 't hem wel wil zien. zou 't zo erg vinden voor m'n dochter als 't heel traumatiserend eruit ziet, maar ik wil toch zeker ook dat zij hem ziet.



riz, begreep ik nu dat jij inmiddels weer zwanger bent? heb nu 't gevoel dat ik dat nooit meer aandurf.

panda, mag ik jou vragen wat er destijds de reden van was dat 't bij jullie fout is gegaan? je hoeft 't zeker niet te vertellen hoor als je niet wilt.



nog een vervelend detail, de kleertjes waren gisteren nog niet bezorgd, dus ik belde de mevrouw van dat bedrijf op, die was echt helemaal overstuur, haar man ligt op sterven, ze heeft donderdag toch gelijk mijn pakketje gemaakt en op de post gedaan, maar helaas de postzegels vergeten. hoop zo dat 't vandaag toch komt, want ik wil de kleertjes zo graag nog wassen en strijken.

heb al besloten dat de kleertjes die we speciaal gekocht hadden, toch weggegeven worden, zodat ze ergens goed terecht komen.
Alle reacties Link kopieren
Mayls, dat had mijn dochter dus ook, dat de huid op meerdere plekken had losgelaten. Ook was ze donkerrood van kleur. En ze had haar ogen open, iets wat ik totaal niet had verwacht.

Na de eerste schrik wende het ook wel hoor, om haar zo te zien. Het is natuurlijk hoe dan ook nog steeds een baby, jullie baby.



En je kunt zelf beslissen of je hem direct na de bevalling wilt zien, of dat je even wilt wachten. Wij hebben voor dat laatste gekozen; eerst even bijkomen van de bevalling, de ontlading, ook wel de opluchting dat dat gedeelte achter de rug was. Na een half uurtje brachten ze ons kindje en ze hebben haar heel rustig uitgepakt uit het dekentje (een doek die we zelf hadden meegebracht), dus ze lag niet in één keer open en bloot voor ons. Daar zijn we heel goed in begeleid.



Wat ik jammer vond aan dat ze er zo uit zag, is dat ik haar nooit in de staat heb gezien hoe ze was toen ze nog levend in mijn buik zat. En helaas hebben we haar alleen op de geboortedag kunnen zien, omdat ze daarna te hard achteruit ging. Er is ons afgeraden haar na die dag nog te bekijken.



Familie die naar haar kwam kijken hebben we eerst de foto's laten zien (gewoon op camera dus) die we van haar hadden gemaakt, zodat men een beetje voorbereid was. Bij ons vonden mensen dat wel prettig, Misschien is dat iets om bij je dochter op die manier te doen.



Ik benoem het nu toch allemaal maar iets explicieter dan in mijn eerdere posting, nu ik lees dat jouw zoon waarschijnlijk ook al een week is overleden. Hopelijk kan ik je zo een beetje helpen in de voorbereiding. Het spijt me zo voor je dat het zo is zoals het is.
Alle reacties Link kopieren




En wat lief Panda dat je zo goed helpt met de voorbereiding op wat er staat te gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Wat afgrijselijk, wat afgrijselijk, Mayls, Panda!! wat een nachtmerrie moet dat zijn... ik ben zelf nu 20 wkn zwanger van m'n 1e en eigenlijk de hele tijd wel een beetje bezorgd of alles wel goed zal blijven gaan en als ik jullie verhalen dan lees, oh mijn god.........

Ik wens jullie en nu Mayls vooral heel heel heel heel veel sterkte toe, voor nu, natuurlijk maandag en de tijd daarna...



Oh meid, wat afschuwelijk voor je...
Het is goed openhartig naar anderen te zijn, maar met eerlijkheid moet je voorzichtig zijn, en als het mogelijk is moet je respectvolle en aardige woorden gebruiken. Confucius
Alle reacties Link kopieren
Bij mij was het natuurlijk weer iets anders, omdat mijn zoontje al 3 maanden dood in mijn buik zat. De arts en verpleegkundigen hebben hem gefotografeerd en mij eerst verteld hoe hij eruitzag. Maar ik wilde hem per se zien. Mijn moeder en mijn beste vriendin waren daarbij, verder heeft niemand hem gezien en dat hoefde van mij ook niet. Maar dat ik hem zelf heb gezien vind ik nog steeds heel fijn.



Mayls, ik hoop dat je in het ziekenhuis net zulke fijne mensen teft als ik destijds, want dat is zooo belangrijk. Ik wil je alsmaar laten weten dat ik aan je denk, dat ik je mijn steun wil geven, maar ik weet dat je het uiteindelijk zelf moet doen. Weet dat er hier ook mensen meeleven, maar dat zie je natuurlijk wel in dit topic.



Ik geloof dat Riz het schreef, maar probeer je buik niet al te negatief te bekijken. Nu heb je je zoontje nog even heel dicht bij je, over een paar dagen is hij definitief weg. Probeer hem nog even te koesteren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Mayls, ik ben inderdaad weer zwanger....doodeng. Maar ja, de wens is groter dan de angst en dat houdt me op de been.



Lois was 4 dagen overleden toen ze geboren werd, en zij was nog gewoon roze, haar lipjes waren wel diepdonderrood, en haar nageltjes een beetje blauw. Haar huidje liet alleen los bij haar elleboog en die zat in een truitje later dus heb ik niet meer gezien.

Toen ze eenmaal een uurtje geboren was ging ze wel hard achteruit en verkleurde ze erg snel. Wij hebben er net als Panda voor gekozen ( t werd ook echt afgeraden door de begrafenisondernemer) haar niet meer te zien na de dag van de bevalling. Ze bloedde een beetje uit haar neusje en oortje van de kracht van de bevalling.

Daarom vond ik het zo fijn dat ik echt even van haar heb genoten! Net wat Panda ook zegt, het is je kindje en je houdt er zielsveel van...



Ik heb die pillen tegen de borstvoeding wel gehad, maar heb er geen last van gehad. Kreeg wel alsnog een beetje stuwing, en lekte wel heel erg, maar ook daar had ik geen last van. Vond het ergens zelfs wel fijn dat mn lichaam tocg gewoon deed alsof ik mama was, want dat was ik ook!



De punctie vond ik zelf ook echt heel eng, maar ik had geen vruchtwater meer en de punctie kon dus niet.

Maar t schijnt echt heel erg mee te vallen.



Wij hebben bij Lois alle onderzoeken laten doen, en ook toestemming gegeven haar hoofdje te onderzoeken.

Uiteindelijk hebben ze dat niet eens hoeven doen....ze was gewoon kerngezond. Ze is gestorven aan een zuurstof tekort door placenta insufficientie.

Voor ons heel fijn om te weten, omdat je dan wel weet dat je kindje gezond was.



T afscheid hebben wij ook zelf gedaan, net als Panda, en wat zij ook zegt, dat is zo verschrikkelijk fijn om te doen...t is het enige wat je nog kan doen en t voelde voor ons erg goed dat zelf te doen. Wij hebben er ook niemand bij gehad, maar het echt samen gedaan



Pfff lieve Mayls...je gaat nog een hele zware tijd tegemoet en ik weet even niet zo goed wat ik verder moet zeggen....

wees een trotse mama!
quote:Solomio schreef op 11 juli 2009 @ 11:28:



Ik geloof dat Riz het schreef, maar probeer je buik niet al te negatief te bekijken. Nu heb je je zoontje nog even heel dicht bij je, over een paar dagen is hij definitief weg. Probeer hem nog even te koesteren.Dit bedoelde ik ook inderdaad, maar jij zegt t beter...ik merk dat het een beetje lastig is mezelf goed te verwoorden als iets zo dichtbij je staat.
Alle reacties Link kopieren
Heel, heel veel sterkte met dit grote verlies!

Koester idd deze laatste momenten met je zoontje. En doe het afscheid nemen echt op jullie manier. Later zijn deze momenten zo heilig voor je.

Herken ook het gevoel van wat jij nu voelt. Alles is nog zo onwerkelijk, je lichaam blokkeert ook je gevoelens, je heb je krachten nog zo hard nodig. Maar neem er daarna ook echt de tijd voor. Wat je nu meemaakt is zo heftig. Gewoon niet te beschrijven...
Alle reacties Link kopieren
Meiden wat een verhalen allemaal. Ik heb alle topics wel gelezen maar nu alles zo bij elkaar, wat heftig. Dat zou geen een moeder/vader mee moeten maken.



Mayls, ik weet niet meer goed wat ik moet zeggen, alleen dat ik aan je denk
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte, meid!
Alle reacties Link kopieren
Ik zit te huilen achter mijn computer. Terwijl ik stond te verven speelde bij jullie een drama waarbij al het andere even compleet onbelangrijk wordt.





Als ik je naam

in het zand

had geschreven

hadden de golven

hem

na korte tijd

uitgewist



Als ik je naam

in een boom

had gegrift

was de schors

met de tijd

vergaan



Als ik je naam

in marmer

had gekapt

was de steen

na veel tijd

gebroken



Maar ik heb je naam

in mijn hart

geborgen en

daar wordt hij

voor de eeuwigheid

goed bewaard



Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
fijn mamalelie, dat je hier even langskomt.



ik heb nu een heel goed gevoel bij de mensen van 't ziekenhuis, WKZ in Utrecht. woensdag wilde de arts zelf een second-opion voor de zekerheid. ik wist 't zelf echter al zeker; hij is dood.

vrijdag waren zo ook allemaal heel lief tijdens alle gesprekken. en toen ik belde met vragen stonden ze ook goed voor me klaar.



wij hebben ervoor gekozen om geen begrafenisondernemer in te schakelen. als Zaid geboren wordt krijgen we die dag/nacht/avond zoveel tijd als we willen. 't ziekenhuis biedt ook gratis een professionele fotograaf aan, we kunnen zelf aangeven of we die willen laten komen. als we eenmaal naar huis gaan is 't echter niet meer mogelijk om 'm daarna nog te zien. dan gaat hij naar het mortuarium waar hij blijft tot de begrafenis. dan halen we hem zelf op en brengen hem naar zijn graf, een kinderhofje. wat we rond de begrafenis gaan doen en wie we erbij willen hebben weten we nog niet precies. ik wil 't zelf graag heel klein houden.



ik vind 't heel fijn, ja, ik weet niet hoe ik 't anders moet zeggen, dat jullie je ervaringen hier willen delen riz en solomio en alle anderen van wie ik de nickname even niet meer uit m'n hoofd weet. 't geeft wel steun, en 't is ook wel fijn om te weten wat me staat te wachten. en ook is 't prettig om jullie ervaringen te lezen, hoe verdrietig ik 't ook voor jullie vind.

waarschijnlijk duurt de bevalling zelf heel kort, ik hoef ook geen volledige ontsluiting te hebben omdat de baby nog zo klein is. ik mag ook de hele dag niet op de wc, alleen maar op een po, omdat hij er misschien zomaar uit kan gaan vallen.
Alle reacties Link kopieren
Zit hier echt even van te huilen. Veel sterkte!
Ik vind het fijn dat je er iets aan hebt!



Die fotograaf zou ik zeker gebruik van maken, heel fijn dat ze dat doen! zeker omdat het de enige foto's zullen zijn die je ooit zal hebben van je kindje is het super dat ze zo mooi gemaakt worden!



Een goede begeleiding is zo belangrijk...vind het fijn te lezen dat je je enigszins op je gemak voelt bij de mensen van het ZH. Ik denk met hele warme gedachten aan hen allemaal terug en dat helpt ook zeker bij de verwerking.

Wij hebben Lois laten cremeren, dus hoe t verder gaat met een begrafenis kan ik je niet veel over vertellen. Wij hebben haar inderdaad ook niet meer gezien nadat we uit het zh weg zijn gegaan en onze begrafenisondernemer heeft haar vanuit het mortuarium meegenomen naar het crematorium. Daar hebben we haar zelf gedragen en dat was de laatste keer dat ze bij ons was. Haar as heb ik verwerkt in een tattoo en de rest staat bij ons op de kast.



Ik hoop echt dat je als alles achter de rug is, en de zeepbel, de roes waarin je nu alles beleeft weg is, je er net zo op terug kan kijken als ik dat kon en kan....t is het moeilijkste, maar ook het mooiste wat ik ooit heb mogen doen. Je wordt (jij voor de 2de keer) mama en dat is iets heel bijzonders!!
Alle reacties Link kopieren
ik vind 't nu zo dapper, en onvoorstelbaar, van je Riz, dat je weer opnieuw zwanger durft te zijn! gefeliciteerd daarmee trouwens.



we hebben vandaag toch nog een mooi prematuur pakje kunnen kopen, aangezien de bestelde kleertjes niet bij de post zaten vandaag. als ze volgende week komen stuur ik 't ongeopend retour, denk ik.



dit is trouwens voor 't eerst dat mijn vriend 't forum waardeert!



ik voel me een soort schuldig dat ik nog steeds honger heb, en vreet ipv eet. volgens de VK is 't een soort van overlevingsdrang, dat ik nu alleen maar heel graag sterk wil zijn, en dat ik waarschijnlijk volgende week instort. zal waarschijnlijk wel. we denken er zelfs over om over een week of 2, als ik me fysiek goed voel toch nog een korte vakantie te boeken, gewoon om even helemaal weg te zijn van hier.
Wat een verdriet. Ik denk aan jullie en huil met jullie mee.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je een goed gevoel hebt bij het WKZ mayls. Wij lopen daar ook met ons zoontje (= chronisch ziek) en het is een heel fijn ziekenhuis. Wat lief dat ze een fotograaf voor je willen huren. Fijn dat ze zo voor je klaar staan, het is allemaal al zo heftig voor jullie
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Och Mayls, wat is het toch ongelooflijk verdrietig allemaal.

Ik ben blij dat je hier je verhaal kunt doen en er mensen zijn die weten wat je doormaakt en je advies en medeleven kunnen geven.

Ik denk dat het een goed idee is om met z'n tweetjes weg te gaan. Even alleen maar oog en tijd voor elkaar.

Ik wens je heel veel kracht voor de komende dagen en natuurlijk ook de tijd erna.
The time is now
Gelukkig dat je een pakje hebt! Gek idee zeker toen je dat ging halen?



Wij zijn ook weggeweest het weekend na de bevalling en dat vond ik zo heerlijk...even een lang weekend waarin niemand weet wat je net hebt doorgemaakt en je gewoon even kunt "vluchten" Niet aan iedereen uitleg hoeft te geven of voor de dertigduizendste keer hetzelfde verhaal moet vertellen.

Ik kan het je heel erg aanraden Mayls!



En dat eten, niet schuldig voelen hoor!!!! Gewoon aan toegeven...er komen straks misschien dagen dat je geen hap door je keel krijgt en jezelf moet dwingen iets te eten.

Het is een manier van overleven van je lichaam en geest om een andere emotie aan te spreken dan het verdriet wat er is.
Alle reacties Link kopieren
ik heb nu ook zoiets dat ik even niet naar buiten wil. zoveel mensen in de buurt die je niet echt kent, maar wel even een kort praatje meemaakt. en die nu dus, vanwege de zwangere buik, net iets vaker vragen hoe 't met je gaat. heb vandaag nog naar iemand op de hoek van de straat geroepen dat alles goed gaat. dat soort mensen horen 't allemaal later wel hoor, als alles achter de rug is.



't was zeker wel vreemd om die kleertjes te gaan kopen. via google kon ik niets vinden in de beurt, dus toen via marktplaats een winkel gezien in een buurtgemeente. daar naartoe gegaan, maar dat was allemaal toch nog wel erg "groot". ze stuurde ons gelukkig door naar een concurrent in dezelfde plaats. die mevrouw liet echt heel enthousiast allerlei pakjes zien, en ze was ook helemaal van slag toen ik zei dat ik maar 1 pakje nodig had omdat 't kindje al overleden is.



nogmaals iedereen die gereageerd heeft bedankt voor alle lieve woorden! zijn ook zeker mensen bij de ik nu via 't forum vaker zal gaan volgen, gewoon om te kijken hoe 't nu met jullie verder gaat!
Alle reacties Link kopieren
Nog een tip die ik destijds van de gyn kreeg: als je overlijdenskaartjes stuurt, breng die dan ook rond in je buurt, zodat zoveel mogelijk mensen het weten. Dat voorkomt straks van die nare situaties als je iemand tegenkomt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven