Zwanger
alle pijlers
44 jaar en ongepland zwanger , 17 weken.
woensdag 1 maart 2023 om 09:13
Lieve medeforummers,
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
woensdag 1 maart 2023 om 13:33
Wat ontiegelijk k*t TO. Om zo voor een keuze te komen staan die je dacht nooit te hoeven maken, risico al definitief te hebben afgedekt.
Ik heb geen ervaring of kennis van abortus dus daar kan ik geen zinnig iets over zeggen waar je iets aan zou kunnen hebben. Ik zou mij alleen niet teveel blind staren op dat gegeven dat een aantal vrouwen in een soortgelijke situatie, die het kind hebben laten komen, het kind een cadeautje of toegift noemen. Die vrouwen hebben ook een manier moeten vinden om verder door te kunnen gaan in een situatie waar ze ook niet voor gekozen hadden.
In ieder geval heel veel sterkte. Ik hoop dat er mensen hier reageren die meer kennis van zaken hebben en waar je wat informatie van kunt krijgen.
woensdag 1 maart 2023 om 13:33
De leeftijd van de ouders vind ik hierin ook meetellen. Als je 34 bent, kan ik mij voorstellen dat de situatie anders ligt dan als je 44 bent. Mijn jongste (en vierde) kreeg ik op mijn 40ste. Ik merk nu (jongste is bijna 10) echt wel een verschil op mijn 50ste. Ik vind kinderen heel erg leuk en jongste was gewenst, maar ik ben ontzettend blij dat ik nu geen 5- of 6-jarige meer heb rondlopen en bij de zwemles had moeten zitten enzovoorts.
woensdag 1 maart 2023 om 13:34
Omdat kind vier er nog niet is en ook niet hoeft te komen.Pianostemmer schreef: ↑01-03-2023 13:06Sterker nog, ze is verantwoordelijk voor het leven van alle 4. Waarom zou kind 1, 2 of 3 meer recht op leven hebben dan kind 4?
woensdag 1 maart 2023 om 13:34
Dat hoef je er niet in koeienletters bij te zetten hoor. Iedereen die hier schrijft, ventileert zijn/haar persoonlijke mening. Jouw mening is niet minder waard dan de algemene opinie.poldervrouw schreef: ↑01-03-2023 13:31nou ja dit dus.. En die cariere e kan ook gewoon met een 4e kind.
Maar goed.. ik PERSOONLIJK ben geen voorstander van abortus in deze situatie (wederom PERSOONLIJK)
woensdag 1 maart 2023 om 13:35
Lijkt me juist praktischer als je al drie tieners hebt, want dan gaat er op korte termijn vast wel eentje niet meer mee op vakantie, eentje buiten de deur studeren etc.etc.poldervrouw schreef: ↑01-03-2023 13:22Even over de impact.. Ik kan die impact voorstellen als je jongste 14 is ofzo, maar in dit geval is jongste 5.. Dan is die impact vele malen minder groot (in mijn optiek wederom) dan als je jongste een tiener is.
woensdag 1 maart 2023 om 13:35
geen zin in onduidelijkheid.. ik wil echt heel duidelijk maken dat , met dit soort precaire dingen, dat het echt mijn eigen persoonlijke overtuiging is.vaniteifear schreef: ↑01-03-2023 13:34Dat hoef je er niet in koeienletters bij te zetten hoor. Iedereen die hier schrijft, ventileert zijn/haar persoonlijke mening. Jouw mening is niet minder waard dan de algemene opinie.
woensdag 1 maart 2023 om 13:36
Want een bevalling van een volgroeid kind en daarna afstaan is een eitje?vaniteifear schreef: ↑01-03-2023 13:31Een zwangerschap met 17 weken beëindigen is niet zomaar iets. Heb je adoptie overwogen?
woensdag 1 maart 2023 om 13:37
Nou ja, je gaat natuurlijk een fase in waarvan je dacht dat je hem had afgesloten. Weer slapeloze nachten, weer een kind in de luiers, veel geld betalen voor de opvang, rekening houden bij uitjes, vakanties, alles.fashionvictim schreef: ↑01-03-2023 13:28Ja, ik zou zelf denken dat als je 3 kleine kinderen aan kan, dat een vierde dan ook makkelijk in the slipstream mee zou moeten kunnen. Ik snap zelf eigenlijk niet wat in dit geval de praktische bezwaren zijn, anders dan dat er kennelijk 2 kleintjes tijdelijk een kamer zouden moeten delen.
Ik vind de impact echt wel groter dan "een extra kind doe je er even bij".
Je moet veel offers brengen en ik denk dat dat best lastig en zwaar zal zijn als je dat eigenlijk niet gewild had als ouders.
woensdag 1 maart 2023 om 13:37
En ergens kan ik me ook niet voorstellen dat ze altijd spijt zou hebben als het vierde kind er eenmaal is. Je hebt er al 3 dus wat zou er zo anders aan deze zijn dat je van deze minder zou houden? Wat zou er zo verschrikkelijk zijn dat het dagelijkse leven hierdoor echt zwaar negatief beïnvloed wordt? Als je van 0 naar 1 kind gaat kan ik me dit beter voorstellen dan van 3 naar 4.
woensdag 1 maart 2023 om 13:37
woensdag 1 maart 2023 om 13:38
Volgens mij is dat nu eenmaal hoe de menselijke psyche werkt. Als je dan besluit om er toch voor te gaan, ga je er ook steeds positiever tegenaan kijken.lemoos2 schreef: ↑01-03-2023 13:33
Wat ontiegelijk k*t TO. Om zo voor een keuze te komen staan die je dacht nooit te hoeven maken, risico al definitief te hebben afgedekt.
Ik heb geen ervaring of kennis van abortus dus daar kan ik geen zinnig iets over zeggen waar je iets aan zou kunnen hebben. Ik zou mij alleen niet teveel blind staren op dat gegeven dat een aantal vrouwen in een soortgelijke situatie, die het kind hebben laten komen, het kind een cadeautje of toegift noemen. Die vrouwen hebben ook een manier moeten vinden om verder door te kunnen gaan in een situatie waar ze ook niet voor gekozen hadden.
In ieder geval heel veel sterkte. Ik hoop dat er mensen hier reageren die meer kennis van zaken hebben en waar je wat informatie van kunt krijgen.
woensdag 1 maart 2023 om 13:38
Dit ja.
Bovendien is adoptie ook geen eitje https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... lands-kind
TO, wat een kutsituatie. Veel sterkte en laat je niet gek maken. Het is zo al zwaar genoeg.
woensdag 1 maart 2023 om 13:38
Dat mag jij uiteraard zo zien. En vanuit je ervaring snap ik dat ook.
De wet is echter anders en daar is ook goed over nagedacht. Dus to en haar man mogen hierin een eigen, legale keuze maken.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2023 15:49
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
38.04% gewijzigd
woensdag 1 maart 2023 om 13:38
Misschien heeft ze ook wel niet alle dagen spijt van een abortus.BlauweDruif schreef: ↑01-03-2023 13:37En ergens kan ik me ook niet voorstellen dat ze altijd spijt zou hebben als het vierde kind er eenmaal is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 13:39
Ik kan mij dat juist heel goed voorstellen. Dat je sowieso veel van het kind zult houden, staat daar voor mij los van.BlauweDruif schreef: ↑01-03-2023 13:37En ergens kan ik me ook niet voorstellen dat ze altijd spijt zou hebben als het vierde kind er eenmaal is. Je hebt er al 3 dus wat zou er zo anders aan deze zijn dat je van deze minder zou houden? Wat zou er zo verschrikkelijk zijn dat het dagelijkse leven hierdoor echt zwaar negatief beïnvloed wordt? Als je van 0 naar 1 kind gaat kan ik me dit beter voorstellen dan van 3 naar 4.
woensdag 1 maart 2023 om 13:40
Nou ja als het allemaal al krap is. Leven wordt er niet bepaald goedkoper. Op Viva doet iedereen altijd of een kind alleen maar liefde nodig heeft, maar da's natuurlijk onzin.poldervrouw schreef: ↑01-03-2023 13:32er zijn tegenwoordig genoeg auto's met een extra bank, slaapkamers kunnen gedeeld worden.. Ik zeg nergens dat het peanuts is, maar voor alles is een oplossing. Maar goed.. dit zijn overwegingen die ieder voor zich moet maken, daar zeg ik overal dat het mijn PERSOONLIJKE mening is.
woensdag 1 maart 2023 om 13:41
Ik heb op mijn 42e nog een kind gekregen en heb vriendinnen die op hun 44e, 45e en 46e nog een kind hebben gekregen, ik schreef het een paar dagen geleden nog in een ander topic. Daar kwam toen ook ter sprake dat vrouwen boven de 40 die al kinderen hebben kennelijk het vaakst een abortus ondergaan. Wat TO ook kiest, ze is daarin dus zeker niet uniek.Gique schreef: ↑01-03-2023 13:33De leeftijd van de ouders vind ik hierin ook meetellen. Als je 34 bent, kan ik mij voorstellen dat de situatie anders ligt dan als je 44 bent. Mijn jongste (en vierde) kreeg ik op mijn 40ste. Ik merk nu (jongste is bijna 10) echt wel een verschil op mijn 50ste. Ik vind kinderen heel erg leuk en jongste was gewenst, maar ik ben ontzettend blij dat ik nu geen 5- of 6-jarige meer heb rondlopen en bij de zwemles had moeten zitten enzovoorts.
Ik ervaar zelf het moederen niet als zwaarder dan toen ik 30 was en mijn oudste kreeg. In veel opzichten juist makkelijker en ik geniet er ook meer van. Maar dat zal voor TO misschien minder gelden, zij zit nog midden in de tropenjaren met kleine kinderen terwijl ik al een middelbare schoolkind had.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 13:43
Huh? Hoe dan?
De beslissing is gemaakt.
Punt.
Maar door bijzondere omstandigheden is deze situatie hier.
Telt dan die beslissing niet meer?
woensdag 1 maart 2023 om 13:43
TO, ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten. Ik had al een zoon van 14, toen ik opnieuw zwanger raakte. Ook volop bezig aan mijn carrière. Ook de fase van poepluiers en kinderopvang afgesloten. Ook ik kom een kamer tekort.
Ik besloot dat dit nieuwe lichtje welkom was op de wereld. Alles gebeurt namelijk met een reden. Als een kindje echt wil komen, komt het wel... Ik ben niet minder gaan werken, maar werk deels vanuit huis en heb voor de andere dagen kinderopvang. Mijn dochtertje slaapt nu nog heerlijk bij mij op de kamer, maar ik ga de komende 2 jaar eens rustig op zoek naar andere woonruimte. Overal is een mouw aan te passen.
Ik besloot dat dit nieuwe lichtje welkom was op de wereld. Alles gebeurt namelijk met een reden. Als een kindje echt wil komen, komt het wel... Ik ben niet minder gaan werken, maar werk deels vanuit huis en heb voor de andere dagen kinderopvang. Mijn dochtertje slaapt nu nog heerlijk bij mij op de kamer, maar ik ga de komende 2 jaar eens rustig op zoek naar andere woonruimte. Overal is een mouw aan te passen.
woensdag 1 maart 2023 om 13:43
[....]
Ik heb nooit in deze situatie gezeten, maar ik zou nooit voor een abortus kiezen, zeker niet bij een foetus van 17 weken en bij de ingreep misschien wel 19 weken. Ondenkbaar voor mij.
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing TO, dat valt niet mee. Doe wat goed voelt voor jullie en jullie gezin.
Ik heb nooit in deze situatie gezeten, maar ik zou nooit voor een abortus kiezen, zeker niet bij een foetus van 17 weken en bij de ingreep misschien wel 19 weken. Ondenkbaar voor mij.
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing TO, dat valt niet mee. Doe wat goed voelt voor jullie en jullie gezin.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2023 15:51
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
48.64% gewijzigd
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
woensdag 1 maart 2023 om 13:43
Je hele hormoonhuishouding is ook op houden van de weerloze baby gericht, dus puur fysiek ervaar je allerlei mechanismen die ervoor zorgen dat je blij met je keuze bent/wordt.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 13:44
Ja, tegengeluid mag in dit soort discussies helaas niet.Liebeskind² schreef: ↑01-03-2023 13:43Ik vind het jammer dat een gezond tegengeluid weggehaald zou moeten worden. Hoe denk je dat de foetus sterft? Dat staat ook niet in dat stukje achter je link.....
Ik mag ervan uitgaan dat in Nederland een abortus zo humaan mogelijk plaatsvindt, voor moeder EN kind.
Ik heb nooit in deze situatie gezeten, maar ik zou nooit voor een abortus kiezen, zeker niet bij een foetus van 17 weken en bij de ingreep misschien wel 19 weken. Ondenkbaar voor mij.
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing TO, dat valt niet mee. Doe wat goed voelt voor jullie en jullie gezin.
