Zwanger
alle pijlers
44 jaar en ongepland zwanger , 17 weken.
woensdag 1 maart 2023 om 09:13
Lieve medeforummers,
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
woensdag 1 maart 2023 om 14:50
@TO wat naar wat jullie hebben meegemaakt.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2023 16:05
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
23.84% gewijzigd
woensdag 1 maart 2023 om 15:00
Kunnen we de pro/anti abortus ergens anders voeren? TO krijgt van professionals gewoon uitleg bij hoe een eventuele abortus in deze fase in zijn werk zal gaan natuurlijk, dus het is echt nergens voor nodig haar hier te gaan bestoken met halve waarheden over hoe de foetus zal sterven. Laten we dat alsjeblieft overlaten aan de artsen die er verstand van hebben. De keuze is zo al moeilijk genoeg.
anoniem_65fffc027e485 wijzigde dit bericht op 01-03-2023 15:01
0.13% gewijzigd
woensdag 1 maart 2023 om 15:01
Is dat zo? Ik vraag het me af, want er is online weinig duidelijke informatie te vinden over late abortussen. Nergens staat dat je bij een termijn van 20 weken bijvoorbeeld moet bevallen. Dus ik ken ook alleen verhalen van mensen om me heen en dus ook van iemand wiens kindje nog 6 minuten heeft geleefd.
woensdag 1 maart 2023 om 15:01
Volgens de wet valt abortus nog steeds onder het strafrecht, al gaan er stemmen op om het daaruit te halen (was een paar maanden terug een discussie geloof ik).
Maar dat terzijde: het lijkt me een heel moeilijke situatie, en ik zou echt niet weten welke keuze ik zou maken.
woensdag 1 maart 2023 om 15:02
woensdag 1 maart 2023 om 15:03
En TO weet ook al hoe dat werkt gezien haar reactie van enkele pagina's geleden dat ze ooit een zwangerschap om medische redenen heeft moeten afbreken bij ongeveer dezelfde termijn.Stientje schreef: ↑01-03-2023 15:00Kunnen we de pro/anti abortus ergens anders voeren? TO krijgt van professionals gewoon uitleg bij hoe een eventuele abortus in deze fase in zijn werk zal gaan natuurlijk, dus het is echt nergens voor nodig haar hier te gaan bestoken met halve waarheden over hoe de foetus zal sterven. Laten we dat alsjeblieft overlaten aan de artsen die er verstand van hebben. De keuze is zo al moeilijk genoeg.
woensdag 1 maart 2023 om 15:09
Dat ene stuk wat ik niet ga quoten, zeker wel.CHL schreef: ↑01-03-2023 15:01Is dat zo? Ik vraag het me af, want er is online weinig duidelijke informatie te vinden over late abortussen. Nergens staat dat je bij een termijn van 20 weken bijvoorbeeld moet bevallen. Dus ik ken ook alleen verhalen van mensen om me heen en dus ook van iemand wiens kindje nog 6 minuten heeft geleefd.
woensdag 1 maart 2023 om 15:09
Stichting Siriz is een christelijke organisatie. De organisatie is om die reden ook omstreden.Pianostemmer schreef: ↑01-03-2023 14:51To, kijk eens op de site van stichting Siriz. Kun je ook bijvoorbeeld chatten met mensen die veel te maken hebben met onbedoelde zwangerschappen.
woensdag 1 maart 2023 om 15:11
Noedle1978 schreef: ↑01-03-2023 11:59Heb jij die keuze ook ooit zelf moeten maken bij deze termijn? Hoe was dat voor jou?
Nee, net wat minder ver en ik was wat jonger. Maar ik wilde niet. Om meer dan 1 reden.
Die niemand verder een bal aangaan en ook niet uitmaken, want mag gewoon in NL gelukkig. Ik zou ook nooit zo'n topic openen, de haatbagger van ouderwetse onderbuikjes heb je helemaal niets aan en zouden mijn beslissing ook totaal niet beïnvloeden. En je weet dat mensen zo gaan reageren toch?
En ben ook gesteriliseerd later en zit aan de pil, als er nu nog een eitje doorheen komt die bevrucht raakt is dat een echt wonder.
Heb er geen spijt van.
Jaja.
