Zwanger
alle pijlers
Ik weet het niet zo goed meer....
zondag 6 januari 2013 om 15:52
Dag allemaal,
Zoals jullie wel of niet weten ben ik 21 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik doe dit alleen, zonder partner.
Ik heb net 1,5 week achter de rug met weinig tot geen slaap. Door verkoudheid max. 2 uurtjes slaap (een half uurtje per keer en dan weer wakker) en de nacht voor afgelopen nacht zelfs geen slaap.
Ik ben nu zo labiel als de pest en merk dat ik er ook paniekerig van word. Gisteren de 60-jarige verjaardag van mijn pa bij elkaar gehuild en vandaag de verloskundige gebeld. Ik sta te tollen op mijn benen, ben ZO moe, ik weet het even niet meer.
Zij heeft overlegd met de huisartsenpost en ik krijg nu 1 temazepam (vind ik wel griezelig, maar hoor dat meer zwangeren er wel eens eentje hebben gekregen)
Ik hoop dat deze wat helpt en ik niet weer na het eerste half uurtje wakker word en wakker blijf.
Morgen moet ik een afspraak maken bij de huisarts.
En nu? Ga ik dan nu ineens wel lekker slapen? Ik merk dat ik onrustig ben ik bed, snelle hartslag, gejaagd gevoel. Ben nerveus als ik denk aan alles wat komen gaat. Kan ik dat wel? Wat staat me nog te wachten?
En als het plassen en niet-slapen nog erger wordt in het 3e trimester, wat moet dit dan wel niet worden?
Anyway, dingen die ik morgen ook met de huisarts ga bespreken, maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Ik heb vannacht ontspanningsoefeningen gedaan maar mijn onrust en mijn hart bonkte er gewoon doorgeen. Pfft....
Zoals jullie wel of niet weten ben ik 21 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik doe dit alleen, zonder partner.
Ik heb net 1,5 week achter de rug met weinig tot geen slaap. Door verkoudheid max. 2 uurtjes slaap (een half uurtje per keer en dan weer wakker) en de nacht voor afgelopen nacht zelfs geen slaap.
Ik ben nu zo labiel als de pest en merk dat ik er ook paniekerig van word. Gisteren de 60-jarige verjaardag van mijn pa bij elkaar gehuild en vandaag de verloskundige gebeld. Ik sta te tollen op mijn benen, ben ZO moe, ik weet het even niet meer.
Zij heeft overlegd met de huisartsenpost en ik krijg nu 1 temazepam (vind ik wel griezelig, maar hoor dat meer zwangeren er wel eens eentje hebben gekregen)
Ik hoop dat deze wat helpt en ik niet weer na het eerste half uurtje wakker word en wakker blijf.
Morgen moet ik een afspraak maken bij de huisarts.
En nu? Ga ik dan nu ineens wel lekker slapen? Ik merk dat ik onrustig ben ik bed, snelle hartslag, gejaagd gevoel. Ben nerveus als ik denk aan alles wat komen gaat. Kan ik dat wel? Wat staat me nog te wachten?
En als het plassen en niet-slapen nog erger wordt in het 3e trimester, wat moet dit dan wel niet worden?
Anyway, dingen die ik morgen ook met de huisarts ga bespreken, maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Ik heb vannacht ontspanningsoefeningen gedaan maar mijn onrust en mijn hart bonkte er gewoon doorgeen. Pfft....
zondag 6 januari 2013 om 16:43
Jullie zijn lief!
Ik was even een blokje om, buiten voel ik me op het moment het lekkerst. Frisse lucht, even eruit.
Voor degene die zeiden dat je beter geen -pam kunt slikken: ik weet het. Verloskundige en huisartsenpost weten allebei van mijn zwangerschap, maar blijkbaar vinden ze dat minder schadelijk dan mijn slechte/niet slapen op het moment. Ik heb er ook maar eentje gekregen. Hoop dat het even doorbreekt.
Ik ben sowieso altijd een slechte slaper dus dat speelt ook een rol denk ik. Als ik rationeel kijk dan weet ik ook dat als ik weer wat beter slaap, het piekeren over is.
Maar het voelt nu een beetje als een viceuze cirkel: niet slapen - door slaapgebrek piekeren - door opjegaagdheid en onrust weer niet slapen.
Ik heb nu even het gevoel van: hoe moet dit in vredesnaam de tweede helft. Maar jullie hebben gelijk: stukje bij beetje.
Morgen ben ik vrij en hoop ik bij de huisarts terecht te kunnen. Wat ik de dagen erna met werk doe ligt een beetje aan hoe het is gegaan. Het is druk op het werk, dat maakt dat ik aan de ene kant daarom wil gaan werken (mijn eigen project, dus doe ik het niet dan blijft het liggen) en aan de andere kant wil ik nu even niet.
Lastig!
Ik ben zo blij om te horen dat jullie ook denken dat het slaapgebrek en hormonen is, was echt bang dat ik gek aan het worden was.
Ik was even een blokje om, buiten voel ik me op het moment het lekkerst. Frisse lucht, even eruit.
Voor degene die zeiden dat je beter geen -pam kunt slikken: ik weet het. Verloskundige en huisartsenpost weten allebei van mijn zwangerschap, maar blijkbaar vinden ze dat minder schadelijk dan mijn slechte/niet slapen op het moment. Ik heb er ook maar eentje gekregen. Hoop dat het even doorbreekt.
Ik ben sowieso altijd een slechte slaper dus dat speelt ook een rol denk ik. Als ik rationeel kijk dan weet ik ook dat als ik weer wat beter slaap, het piekeren over is.
Maar het voelt nu een beetje als een viceuze cirkel: niet slapen - door slaapgebrek piekeren - door opjegaagdheid en onrust weer niet slapen.
Ik heb nu even het gevoel van: hoe moet dit in vredesnaam de tweede helft. Maar jullie hebben gelijk: stukje bij beetje.
Morgen ben ik vrij en hoop ik bij de huisarts terecht te kunnen. Wat ik de dagen erna met werk doe ligt een beetje aan hoe het is gegaan. Het is druk op het werk, dat maakt dat ik aan de ene kant daarom wil gaan werken (mijn eigen project, dus doe ik het niet dan blijft het liggen) en aan de andere kant wil ik nu even niet.
Lastig!
Ik ben zo blij om te horen dat jullie ook denken dat het slaapgebrek en hormonen is, was echt bang dat ik gek aan het worden was.
zondag 6 januari 2013 om 16:46
quote:kleinepien schreef op 06 januari 2013 @ 16:43:
Hier een mede zwangere, nu 19 weken, en ik slaap al weken beroerd. Ik moet om de haverklap plassen en heb beginnende bekkenpijn, waardoor ik alleen op mn zij kan liggen. Anders duwt mn baarmoeder in mn blaas of krijg ik last van mn rug. Rechterzij is ooooo niet lang een optie ivm eerdere blessure aan ribben, dat gaat pijn doen.
Ik lig hoofdzakelijk op mn linkerzij, maar krijg na een tijdje een soort kramp in mn heupen. Erg vervelend en pijnlijk. Nu probeert ik vanavond te slapen met een kussen onder mijn heup, om de hoek een beetje te veranderen.
Ik herken ook wel wat van je angst, ook al heb ik wel een partner om me te helpen straks. Ik ben vaak bang dat ik het slaaptekort niet aankan en dan erg geïrriteerd word. Maar ik denk maar zo: miljarden vrouwen zijn me voorgegaan, het komt vast wel goed.
Dat is het ja, kan ik het slaaptekort aan. Hoe moet dat allemaal. Dat vliegt me aan. En die heup, dat herken ik. Ik heb dat ook met 1 heup, die wordt heel zeurderig. Weinig opties heb je dan he?
Maar inderdaad, er zijn er zoveel ons voorgegaan, dat is fijn om vast te houden!
Hier een mede zwangere, nu 19 weken, en ik slaap al weken beroerd. Ik moet om de haverklap plassen en heb beginnende bekkenpijn, waardoor ik alleen op mn zij kan liggen. Anders duwt mn baarmoeder in mn blaas of krijg ik last van mn rug. Rechterzij is ooooo niet lang een optie ivm eerdere blessure aan ribben, dat gaat pijn doen.
Ik lig hoofdzakelijk op mn linkerzij, maar krijg na een tijdje een soort kramp in mn heupen. Erg vervelend en pijnlijk. Nu probeert ik vanavond te slapen met een kussen onder mijn heup, om de hoek een beetje te veranderen.
Ik herken ook wel wat van je angst, ook al heb ik wel een partner om me te helpen straks. Ik ben vaak bang dat ik het slaaptekort niet aankan en dan erg geïrriteerd word. Maar ik denk maar zo: miljarden vrouwen zijn me voorgegaan, het komt vast wel goed.
Dat is het ja, kan ik het slaaptekort aan. Hoe moet dat allemaal. Dat vliegt me aan. En die heup, dat herken ik. Ik heb dat ook met 1 heup, die wordt heel zeurderig. Weinig opties heb je dan he?
Maar inderdaad, er zijn er zoveel ons voorgegaan, dat is fijn om vast te houden!
zondag 6 januari 2013 om 16:46
Lieverd je kan nu niet te ver gaan denken. Het is piekeren en dat is onrealistisch. Want nu voel je je zo... Maar bedenk en besef je heel goed dat dit straks anders kan zijn en dat het vast beter gaat worden. Doordat je je dan weer beter en goed voelt kun je ook weer meer aan. Dus je bedenkt je nu een onrealistisch beeld als je de lijn doortrekt in gedachten. Misschien helpt dit om te beseffen dat je dus het beste kunt stoppen met het piekeren over hoe het straks verder moet. Het is zinloos en veel negatieve energie.
Sterkte!
Sterkte!
zondag 6 januari 2013 om 16:48
Allereerst gefeliciteerd, wat fijn dat je zwanger bent!
Zelf sliep ik ook waardeloos tijdens de zwangerschap. Mocht van de gyn een borreltje nemen maar ik drink nooit dus dat was geen optie. Kreeg toen ook slaappillen voorgeschreven. Vond ik doodeng, heb toen uiteindelijk Bach rescue voor de nacht genomen. Fijn spul en mag gewoon tijdens de zwangerschap. Verder mezelf er aan over gegeven: bij wakker liggen een boek lezen en niet piekeren over wakker liggen. Scheelde ook.
Mogelijk kun je ook eens met de arbo overleggen of er iets op je werk aan te passen is. Ik ben halve dagen gaan werken zodat ik in de middag kon rusten.
Zelf sliep ik ook waardeloos tijdens de zwangerschap. Mocht van de gyn een borreltje nemen maar ik drink nooit dus dat was geen optie. Kreeg toen ook slaappillen voorgeschreven. Vond ik doodeng, heb toen uiteindelijk Bach rescue voor de nacht genomen. Fijn spul en mag gewoon tijdens de zwangerschap. Verder mezelf er aan over gegeven: bij wakker liggen een boek lezen en niet piekeren over wakker liggen. Scheelde ook.
Mogelijk kun je ook eens met de arbo overleggen of er iets op je werk aan te passen is. Ik ben halve dagen gaan werken zodat ik in de middag kon rusten.
zondag 6 januari 2013 om 16:51
zondag 6 januari 2013 om 16:54
Je hebt gelijk xalliesuper2point0. O maar wist ik maar waar die uitknop zat. Ik weet het ook wel, alleen zet het maar eens stop
En Fussie: wat naar dat jij het ook zo had. Bach Rescue zit toch ook alcohol in? Kan dat geen kwaad?
En niet piekeren over wakker liggen: dat klopt, dat moet ook niet. Alleen merk ik wel dat het me zó labiel maakt, dat ik echt tegen die labiliteit op zie. Trillen, tollend op mijn benen. Maar misschien moet ik inderdaad wel het meer loslaten en desnoods een paar dagen vrij nemen om dit op de rit te krijgen. Ik zal ook morgen met mijn baas bellen als ik de huisarts heb gesproken.
En Fussie: wat naar dat jij het ook zo had. Bach Rescue zit toch ook alcohol in? Kan dat geen kwaad?
En niet piekeren over wakker liggen: dat klopt, dat moet ook niet. Alleen merk ik wel dat het me zó labiel maakt, dat ik echt tegen die labiliteit op zie. Trillen, tollend op mijn benen. Maar misschien moet ik inderdaad wel het meer loslaten en desnoods een paar dagen vrij nemen om dit op de rit te krijgen. Ik zal ook morgen met mijn baas bellen als ik de huisarts heb gesproken.
zondag 6 januari 2013 om 16:55
quote:fussie schreef op 06 januari 2013 @ 16:48:
Allereerst gefeliciteerd, wat fijn dat je zwanger bent!
Zelf sliep ik ook waardeloos tijdens de zwangerschap. Mocht van de gyn een borreltje nemen maar ik drink nooit dus dat was geen optie. Kreeg toen ook slaappillen voorgeschreven. Vond ik doodeng, heb toen uiteindelijk Bach rescue voor de nacht genomen. Fijn spul en mag gewoon tijdens de zwangerschap. Verder mezelf er aan over gegeven: bij wakker liggen een boek lezen en niet piekeren over wakker liggen. Scheelde ook.
Mogelijk kun je ook eens met de arbo overleggen of er iets op je werk aan te passen is. Ik ben halve dagen gaan werken zodat ik in de middag kon rusten.
Allereerst gefeliciteerd, wat fijn dat je zwanger bent!
Zelf sliep ik ook waardeloos tijdens de zwangerschap. Mocht van de gyn een borreltje nemen maar ik drink nooit dus dat was geen optie. Kreeg toen ook slaappillen voorgeschreven. Vond ik doodeng, heb toen uiteindelijk Bach rescue voor de nacht genomen. Fijn spul en mag gewoon tijdens de zwangerschap. Verder mezelf er aan over gegeven: bij wakker liggen een boek lezen en niet piekeren over wakker liggen. Scheelde ook.
Mogelijk kun je ook eens met de arbo overleggen of er iets op je werk aan te passen is. Ik ben halve dagen gaan werken zodat ik in de middag kon rusten.
zondag 6 januari 2013 om 16:55
quote:fussie schreef op 06 januari 2013 @ 16:51:
En voor daarna, schroom niet om hulp in te zetten. Laat je huishouden doen, de boodschappen of wat dan ook en pak wat rust extra!
(En mijn ervaring met kind alleen is dat het kind dan zich aanpast ofzo, rustiger is. Mijn eerste was een liefde, de tweede met partner was veel bewerkelijker...)
Dat laatste: fijn, dat zou heel welkom zijn
Dat eerste: dat kan ik niet zo goed. Er moet hier in huis nog zoveel gebeuren, zeker aan grote puinruim werk, dat ik dat liever niet door een ander durf te laten doen...
En voor daarna, schroom niet om hulp in te zetten. Laat je huishouden doen, de boodschappen of wat dan ook en pak wat rust extra!
(En mijn ervaring met kind alleen is dat het kind dan zich aanpast ofzo, rustiger is. Mijn eerste was een liefde, de tweede met partner was veel bewerkelijker...)
Dat laatste: fijn, dat zou heel welkom zijn
Dat eerste: dat kan ik niet zo goed. Er moet hier in huis nog zoveel gebeuren, zeker aan grote puinruim werk, dat ik dat liever niet door een ander durf te laten doen...
zondag 6 januari 2013 om 16:59
zondag 6 januari 2013 om 17:01
quote:EvyBlissy schreef op 06 januari 2013 @ 16:59:
Fniel! Ben je zwanger!? (Ik lees nooit zwangertopics)
Adviezen heb ik eigenlijk niet, behalve: niet te veel stressen, want dat doe ik altijd als ik paar nachten slecht slaap.
Ja, dat is het. Maar waar zit die uitknop?
Had fijne mindfulness relax oefeningen maar mijn onrust en snelle hartslag denderden daar zo doorheen. Hmpf.
Fniel! Ben je zwanger!? (Ik lees nooit zwangertopics)
Adviezen heb ik eigenlijk niet, behalve: niet te veel stressen, want dat doe ik altijd als ik paar nachten slecht slaap.
Ja, dat is het. Maar waar zit die uitknop?
Had fijne mindfulness relax oefeningen maar mijn onrust en snelle hartslag denderden daar zo doorheen. Hmpf.
zondag 6 januari 2013 om 17:02
Meid, je gaat het kunnen straks. En ook nu kun je het: je zoekt hulp, die hulp gaat zo werken en dan voel je je weer stukken beter. Temazepam zorgt ervoor dat je je kalmer en rustiger voelt. Het neemt stress weg, en zonder die stress slaap je stukken beter
Ik heb zelf een pittige tijd gehad met mijn dochter. Ze sliep de eerste 2,5 jaar zelden. Dat is overigens níet normaal, de meeste baby's slapen als baby's. De mijne alleen niet. Ik sliep in mijn slechtste nachten niet, in mijn goede nachten sliep ik een uur of vier. Ik heb me verschrikkelijk gevoeld, maar weet je? Ik heb het gered. Ik heb zelfs mijn proefschrift geschreven in die nare tijd en het ding was goed genoeg om mij te laten promoveren.
Het went, slaapgebrek. Langzaam kun je er steeds beter op functioneren. Hoewel de wereld wat wazig blijft, kún je voor je baby zorgen, je kúnt je werk doen, je kúnt een sociaal leven hebben. De truc is om alles langzaam te doen en niet teveel van jezelf te verwachten. Wees heel erg lief voor jezelf: jij en je baby zijn het belangrijkste, nu en na de geboorte. De rest komt veel en veel lager op de lijst.
Wat heel venijnig is aan slaapgebrek is de vicieuze cirkel. Slaapgebrek houdt zichzelf in stand. Toen mijn dochter eindelijk sliep 's nachts was ik zo opgefokt dat ik niet meer kon slapen. Ik hoorde ieder geluidje. Ik werd wakker van mijn eigen gepieker. Álles gaf me 's nachts een stoot adrenaline. Ook ik heb temazepam geslikt. Ik heb weer opnieuw moeten leren slapen. Maar weet je? Ook dat is gelukt. De mens is zoveel sterker dan je zou denken
En ondanks die pittige periode, ben ik zo intens gelukkig met mijn dochter. Ze is het allermooiste, liefste wezen dat ik ooit heb gezien. Voor haar zou ik het met liefde nog een keer doorstaan. Zij is mijn zon
Vinyl, slaapgebrek is slopend, maar ècht, je kunt dit. En het is het zo ontzettend waard. Sterkte, meid
Ik heb zelf een pittige tijd gehad met mijn dochter. Ze sliep de eerste 2,5 jaar zelden. Dat is overigens níet normaal, de meeste baby's slapen als baby's. De mijne alleen niet. Ik sliep in mijn slechtste nachten niet, in mijn goede nachten sliep ik een uur of vier. Ik heb me verschrikkelijk gevoeld, maar weet je? Ik heb het gered. Ik heb zelfs mijn proefschrift geschreven in die nare tijd en het ding was goed genoeg om mij te laten promoveren.
Het went, slaapgebrek. Langzaam kun je er steeds beter op functioneren. Hoewel de wereld wat wazig blijft, kún je voor je baby zorgen, je kúnt je werk doen, je kúnt een sociaal leven hebben. De truc is om alles langzaam te doen en niet teveel van jezelf te verwachten. Wees heel erg lief voor jezelf: jij en je baby zijn het belangrijkste, nu en na de geboorte. De rest komt veel en veel lager op de lijst.
Wat heel venijnig is aan slaapgebrek is de vicieuze cirkel. Slaapgebrek houdt zichzelf in stand. Toen mijn dochter eindelijk sliep 's nachts was ik zo opgefokt dat ik niet meer kon slapen. Ik hoorde ieder geluidje. Ik werd wakker van mijn eigen gepieker. Álles gaf me 's nachts een stoot adrenaline. Ook ik heb temazepam geslikt. Ik heb weer opnieuw moeten leren slapen. Maar weet je? Ook dat is gelukt. De mens is zoveel sterker dan je zou denken
En ondanks die pittige periode, ben ik zo intens gelukkig met mijn dochter. Ze is het allermooiste, liefste wezen dat ik ooit heb gezien. Voor haar zou ik het met liefde nog een keer doorstaan. Zij is mijn zon
Vinyl, slaapgebrek is slopend, maar ècht, je kunt dit. En het is het zo ontzettend waard. Sterkte, meid
zondag 6 januari 2013 om 17:05
Dan heb je nog een mooi aantal weken om dat te leren, hulp accepteren
Waarom zou je namelijk niet doen? Je doet alleen jezelf maar tekort. Echt, ik kon het ook moeilijk maar je wint er zoveel mee.
De alcohol in de rescue is volgens mij te verwaarlozen, je krijgt maar een klein pufje binnen en dat is het dan een klein beetje van. Geen complete fles wijn ofzo
Orzoo, ook bij mij gold dat het beter was om te slapen, met hulp, dan zonder.
Waarom zou je namelijk niet doen? Je doet alleen jezelf maar tekort. Echt, ik kon het ook moeilijk maar je wint er zoveel mee.
De alcohol in de rescue is volgens mij te verwaarlozen, je krijgt maar een klein pufje binnen en dat is het dan een klein beetje van. Geen complete fles wijn ofzo
Orzoo, ook bij mij gold dat het beter was om te slapen, met hulp, dan zonder.
zondag 6 januari 2013 om 17:13
zondag 6 januari 2013 om 17:21
quote:Je hebt gelijk xalliesuper2point0. O maar wist ik maar waar die uitknop zat. Ik weet het ook wel, alleen zet het maar eens stop
Klopt, is ook heel moeilijk. Maar niet onmogelijk. Eerste fase in gedragsverandering is altijd bewustwording. Dus wees je bewust als je gedachten weer zo ver gaan dat je aan het piekeren bent. Zeg het in gedachten tegen jezelf: "verhip ik ben aan het piekeren!" En bedenk dan meteen dat piekeren zinloos is. Zeg dat ook tegen jezelf. Evt. kan het helpen door heel hard "STOP" in gedachten te roepen of zeggen. En ga weer terug naar het benoemen van het piekergedrag als je weer gaat piekeren. Je kan ook eens googlen op piekeren voor tips en meer zelfinzicht. Dat geeft vast al wat meer geruststellende gedachten!
Ook als je bijv. last hebt van de innerlijke criticus dat vervelende stemmetje waar ook negatieve gedachten door kunnen ontstaan, dat je eens heel hard begint te schelden tegen dat stemmetje en zegt dat hij moet opdonderen. Kan best opluchten. Uiteindelijk proberen de negatieve gedachten te gaan vervangen door positieve gedachten/positieve denkbeelden.
Klopt, is ook heel moeilijk. Maar niet onmogelijk. Eerste fase in gedragsverandering is altijd bewustwording. Dus wees je bewust als je gedachten weer zo ver gaan dat je aan het piekeren bent. Zeg het in gedachten tegen jezelf: "verhip ik ben aan het piekeren!" En bedenk dan meteen dat piekeren zinloos is. Zeg dat ook tegen jezelf. Evt. kan het helpen door heel hard "STOP" in gedachten te roepen of zeggen. En ga weer terug naar het benoemen van het piekergedrag als je weer gaat piekeren. Je kan ook eens googlen op piekeren voor tips en meer zelfinzicht. Dat geeft vast al wat meer geruststellende gedachten!
Ook als je bijv. last hebt van de innerlijke criticus dat vervelende stemmetje waar ook negatieve gedachten door kunnen ontstaan, dat je eens heel hard begint te schelden tegen dat stemmetje en zegt dat hij moet opdonderen. Kan best opluchten. Uiteindelijk proberen de negatieve gedachten te gaan vervangen door positieve gedachten/positieve denkbeelden.
zondag 6 januari 2013 om 17:28
http://piekervrij.wordpress.com/wat-is-piekeren/
http://www.leontien.nl/ar ... _tips_tegen_piekeren.aspx
http://www.toostylish.com/page.php?tid=2&cid=1&id=3465
Misschien heb je er wat aan.
Veel wandelen in de frisse lucht is ook heel goed. Zit je niet teveel in je hoofd, maar ben je meer met je lichaam bezig.
http://www.leontien.nl/ar ... _tips_tegen_piekeren.aspx
http://www.toostylish.com/page.php?tid=2&cid=1&id=3465
Misschien heb je er wat aan.
Veel wandelen in de frisse lucht is ook heel goed. Zit je niet teveel in je hoofd, maar ben je meer met je lichaam bezig.
zondag 6 januari 2013 om 17:38
Ach, het is ook allemaal niet makkelijk. maar het komt allemaal goed, hoor! Veel wandelen is goed, nu. Hoofd leegmaken. En ook al weet ik dat het kl*ten is als je niet kan slapen, probeer er geen halszaak van te maken. Als je wakker bent, 's nachts, of wanneer dan ook, ga er even uit, drink een kop thee of iets anders wat je lekker vind. Pak een boek of even de TV aan, helpt bij mij altijd heel goed. En verder, het zijn gewoon die rot-hormonen... Sterkte
zondag 6 januari 2013 om 17:41
Lukt het je wel om overdag te slapen? Meld je dan gewoon ziek (als je werkt) en probeer smiddags een dutje te doen. Als je wat tot rust komt gaat het slapen snachts ook vast beter. Ik heb het ook alleen gedaan en das echt niet vervelend hoor. Niemand die klaagt dat ie vroeg op moet als de kleine snachts huilt. Gewoon het licht aan kunnen doen snachts zonder dat je iemand stoort. Hoe laat je eet.... ligt heeelmaal aan jezelf want je hoeft met niemand rekening te houden dan met jezelf en je kindje. Ik vond het heerlijk. Ik sliep echter wel prima.
zondag 6 januari 2013 om 17:46
quote:xalliesuper2point0 schreef op 06 januari 2013 @ 17:37:
Ja die verhoogde hartslag komt denk ik door lichamelijke reactie van angst/paniek/slaaptekort/oververmoeid/labiel voelen/hormonen/onvoldoende rust.
Ja, dat is zo. Maar hoe doorbreek ik dat he? Hoop dat de HA me daarbij kan helpen.
quote:neves schreef op 06 januari 2013 @ 17:38:
Ach, het is ook allemaal niet makkelijk. maar het komt allemaal goed, hoor! Veel wandelen is goed, nu. Hoofd leegmaken. En ook al weet ik dat het kl*ten is als je niet kan slapen, probeer er geen halszaak van te maken. Als je wakker bent, 's nachts, of wanneer dan ook, ga er even uit, drink een kop thee of iets anders wat je lekker vind. Pak een boek of even de TV aan, helpt bij mij altijd heel goed. En verder, het zijn gewoon die rot-hormonen... Sterkte
Probleem is dat ik dan dus de hele nacht op ben. Omdat het niet even een uurtje is.. maar echt de hele nacht. Hmmm...
quote:nina1966 schreef op 06 januari 2013 @ 17:41:
Lukt het je wel om overdag te slapen? Meld je dan gewoon ziek (als je werkt) en probeer smiddags een dutje te doen. Als je wat tot rust komt gaat het slapen snachts ook vast beter. Ik heb het ook alleen gedaan en das echt niet vervelend hoor. Niemand die klaagt dat ie vroeg op moet als de kleine snachts huilt. Gewoon het licht aan kunnen doen snachts zonder dat je iemand stoort. Hoe laat je eet.... ligt heeelmaal aan jezelf want je hoeft met niemand rekening te houden dan met jezelf en je kindje. Ik vond het heerlijk. Ik sliep echter wel prima.
Nee, vandaag ook even gelegen, maar dan gebeurt er hetzelfde: na een half uurtje ben ik klaarwakker en dan gebeurt er niks meer.
En je verdere berichtje klinkt fijn! Als ik eenmaal weer slaap zie ik dat denk ik ook wel weer in!
Ja die verhoogde hartslag komt denk ik door lichamelijke reactie van angst/paniek/slaaptekort/oververmoeid/labiel voelen/hormonen/onvoldoende rust.
Ja, dat is zo. Maar hoe doorbreek ik dat he? Hoop dat de HA me daarbij kan helpen.
quote:neves schreef op 06 januari 2013 @ 17:38:
Ach, het is ook allemaal niet makkelijk. maar het komt allemaal goed, hoor! Veel wandelen is goed, nu. Hoofd leegmaken. En ook al weet ik dat het kl*ten is als je niet kan slapen, probeer er geen halszaak van te maken. Als je wakker bent, 's nachts, of wanneer dan ook, ga er even uit, drink een kop thee of iets anders wat je lekker vind. Pak een boek of even de TV aan, helpt bij mij altijd heel goed. En verder, het zijn gewoon die rot-hormonen... Sterkte
Probleem is dat ik dan dus de hele nacht op ben. Omdat het niet even een uurtje is.. maar echt de hele nacht. Hmmm...
quote:nina1966 schreef op 06 januari 2013 @ 17:41:
Lukt het je wel om overdag te slapen? Meld je dan gewoon ziek (als je werkt) en probeer smiddags een dutje te doen. Als je wat tot rust komt gaat het slapen snachts ook vast beter. Ik heb het ook alleen gedaan en das echt niet vervelend hoor. Niemand die klaagt dat ie vroeg op moet als de kleine snachts huilt. Gewoon het licht aan kunnen doen snachts zonder dat je iemand stoort. Hoe laat je eet.... ligt heeelmaal aan jezelf want je hoeft met niemand rekening te houden dan met jezelf en je kindje. Ik vond het heerlijk. Ik sliep echter wel prima.
Nee, vandaag ook even gelegen, maar dan gebeurt er hetzelfde: na een half uurtje ben ik klaarwakker en dan gebeurt er niks meer.
En je verdere berichtje klinkt fijn! Als ik eenmaal weer slaap zie ik dat denk ik ook wel weer in!
zondag 6 januari 2013 om 17:54
Nou in ieder geval door rustig te blijven en meer positief te denken, goed voor jezelf te zorgen en meer slaap te krijgen en meer je rust te pakken. Je lichaam geeft namelijk al aan dat het gewoon iets minder gaat. Luister daar naar en neem maatregelen daarvoor. Loop jezelf niet voorbij.
Kijk als je psychisch meer in paniek raakt/negatief denkt worden die lichamelijke klachten alleen erger. Dat zal geen verbetering geven.
Maar vraag maar eens morgen aan de huisarts. Kijken wat hij/zij voor tips en adviezen heeft.
Kijk als je psychisch meer in paniek raakt/negatief denkt worden die lichamelijke klachten alleen erger. Dat zal geen verbetering geven.
Maar vraag maar eens morgen aan de huisarts. Kijken wat hij/zij voor tips en adviezen heeft.
