Ik zit in een nachtmerrie!

Hallo iedereen!



De wanhoop is me nabij. Alle hulp is welkom.

Een lang verhaal maar probeer zo kort en duidelijk mogelijk te zijn.



Zwangerschap van mn zoontje (geboren 24 dec 2011) ging goed. De bevalling helemaal niet. Hij zat zo klem als een huis. Noodbel geluid ik plat gedrukt maar nog steeds klem. Eindelijk toen hij al geen hartslag meer had en helemaal verkleurd na ongelofelijk aantal knippen was ie er. Ontzettend groot en was sterrenkijker. Na 15 min naar couveuse afd. aan comp. Ging snel erg goed met hem. Iedereen bij de bevalling was erg geschokt. Maakten dit niet zomaar mee. Maar zoon lief is een keiharde vechter met levenlust waar je U tegen zegt. Binnen week over geboorte gewicht heen. Allemaal prima. En nog steeds ziet ie er prima uit. Kruipt als een gek klimt ergens tegen op staat paar tellen zelfstandig te wiebelen op zn benen. Dus loopt erg vooruit op wat zou moeten. Waarschijnlijk gaat hij met twee weken van de bank staand zich overgooien naar de tafel en dan zal het niet lang meer duren of ik ren en vlieg achter een kind aan wat nog lang niet begrijpt wat wel en niet kan, maar wel alles doet en wil. Als ik tegen hem zeg, Nee mag niet, dan snapt ie er serieus niks van. Terwijl mn dochter toen nog niet zoveel deed maar dat wel al begreep. Hij leert zo snel omdat het in zn karakter zit. Hij zal, hij moet en het geschied is zijn motto. En als je denkt dat je het van hem wint, dan houdt hij het toch net langer vol dan jij. Ik hou heel veel van hem en zou hem nooit kwijt willen of pijn doen. Hij is zeer goedlachs en een heerlijk ventje.



Dit was kort even het positieve hoe ik over hem denk en hoe die is.



Nu het probleem.

Naast dat hij alles wil en wil kunnen, wil hij eigenlijk alleen maar bij mij zijn. Ik mag niet verder als een meter weg bij hem vandaan en dat is positief want meestal moet ik hem vast houden om me te laten bespringen, beknijpen slaan schoppen (mn bovenarmen en mn borsten liggen open en zijn blauw), te laten staan op de grond, te laten lopen enz enz. (ga niet zeggen schaf een loopstoel aan want dat idee hebben we al uitgevoerd, maar toen zei die: een loopstoel is geen mama dus dat mot ik niet) dikgedrukt moet zijn: Wil hij ook niet het moet echt mama zijn.Slapen wil die niet. En zo wel dan is hij zo weer wakker ook, want als je slaapt moet je vooral ook niet stil liggen. Bij een luier verschonen of slapen, zn benen of armen of hoofd stil houden zal ik maar niet meer proberen want hij zet net zo lang en hard kracht tot je zn botten hoort kraken. En dan ook nog het volgende: als hij zegt mama bedoelt hij ook mama, en dus niet papa of laat staan oma. Al is hij absoluut niet eenkennig. Want hij vind het prima, maar als je mama dan ook even weer int oog heb moet je er alles aan doen tot mama je weer vast heb. Regelmatig speel ik dus verstoppertje voor hem als ik bij zn oma ben want dan ben ik even van hem af. Tot hij honger krijgt, het volgende probleem. Want honger is honger en dan wel in het volgende: Borstvoeding maar wel uit de BORST! En als je het waagt om een fles te voorschijn te halen dan weet ie echt wel wat dat is. Begint heftig zn hoofd nee te schudden en als je aandringt dan wordt hij zo kwaad! Niet huilen maar gewoon nijdig. Knijpt je fijn, slaat schopt. Tot hij zo overstuur is dat je toch maar weer borst geeft. Alle tips met papa zonder mama in de buurt en oma met luchtje van mama erbij enz enz alles alles hebben we geprobeerd. En dan daarbij heeft ie ook nog koe eiwit allergie. En fruithapjes e.d. ook echt niet. stukjes brood ho maar. Oja banaan dat lust meneer wel. maar heeft nu al twee dagen niet gepoept, raar he! Mn borstvoeding loopt terug omdat ik totaal geen rust krijg, ok snachts niet want dan komt ie gewoon om de drie uur vanwege extreme honger.



Ik voel me uitgemergeld, op, moe en kapot. En zeer verdrietig over dat ik mn nu 2 jarige dochter niet de aandacht kan geven die ze gewoon nodig heeft en verdient. Ze is vaak boos op hem en dat is niet raar.

En zat ben ik het dat niemand me serieus neemt want hij ziet er prima uit lacht veel en vind het eventjes prima bij een ander. Ze snappen niet dat achter het lieve snoetje een dwing karakter schuil gaat.

De toekomst, ik hou mn hart vast. Als ik zeg dat iets niet mag zal die er schijt aan hebben en anders vecht ie het wel met me uit wat hij gaat winnen ook want dat doet ie nu al regelmatig puur op lichaamskracht.



Al is er iemand die ook zo'n kind heeft (gehad) laat alsjeblieft wat weten. Ik typ dit met tranen in mn ogen.

Help me!



(oja: uit laten hongeren is geen optie: Een dag in de week ging ik naar school: Oma oppassen: Hij; Gewoon de hele dag in honger staking: totaal 6 weken geprobeerd, maar je wint het niet van hem)

Ik moet me echt gaan verdiepen in de hele diëtisten gedoe, allergieën gevoeligheid enz.



Hij gaat spugen als ik koemelk geef, baby kwark toetje. En dan echt gal eruit spugen grote bellen op zn mond stikken.

Verder spuugt hij vanaf zn geboorte grote golven eruit.

Ik gebruik zelf weinig tot geen melk producten. verder eet ik alles behalve vis.

Hij heeft nog niet gereageerd op geitenmelk. Meestal gebeurt dat toch wel vrij snel. Dus dat is goede hoop!

quote:lislislislis schreef op 14 augustus 2012 @ 17:05:

@Kingma ik vind heel heftig en ik snap dat je helemaal op bent , ik heb geen bijdragen hier want heel veel dames zijn mij hier voor , maar ik heb een paar vragen ? Hoe is hij bij papa ? Wat zeg zijn papa er van ? Help ie jouw ? Steunt ie jou ? Wat doet hij om jou te helpen ? Dat je nu niet helemaal alleen voor staat . Ik wens je veel sterkte



Papa kan een heftige huilbui iets uitstellen maar uiteindelijk blijft het hetzelfde en moet ie naar mij. Zijn papa snapt er ook helemaal niks van. Probeert en suggereert, maar; nee. En dan houdt zijn inlevingsvermogen enzo ook wel wat eerder op. Het is een man die niet heeel veel geduld heeft. Laatst zei die iets van: Ja jij bent er toch beter in dus doe jij het maar. Dat steunt niet echt. Maar snappen doe ik het. Want die kleine is echt lastig en hij doet al zoveel voor me. Daarbij is hij ook erg druk. Drukke baan daarnaast een huis opknappen omdat we gaan emigreren. Dus het zal wel even zwaar worden voor mij. Maar beter nu, dan hier gewend zijn en ergens weer over nier moeten beginnen. En ja een wasje bij het langs lopen van de wasmachine doet ie echt wel. mn dochtertje in bad dat ik ff rustig de tafel en vaat kan doen, koffie zetten om dan even uit te puffen. En verder me een knuffel geven en zeggen dat ik het goed doe, en dat het een pracht vent blijft die zoon van ons. want ja, 7/8 maanden en zo groot sterk en stoer zijn. Tja dat heeft ie weer van zn papa. Sorry!



Bedankt!

Mefs en stefke:



Ik ben er erg geïnteresseerd in. Want als hij er niet tegen kan zal ik wat moeten. Ik heb het te druk op alle handige tips en trucs zelf uit te zoeken. dus hulp is van harte welkom. Vooralsnog zie ik alleen dat ie reageert op dingen waar koemelk in zit. Maar als hij niet wil eten (fruithapjes, avondhapjes enz) omdat ie dat weigert vanwege buikpijn en dus ook niet hebben kan dan moet ik zelfs op dieet gaan en daar heb ik dus echt de balle verstand van.



(trouwens heeft ie net mooi gepoept hoor dus dat zit goed, banaan is er uit.)



Thanks!

quote:hertje66 schreef op 14 augustus 2012 @ 18:44:

[quote]kingma schreef op 14 augustus 2012 @ 11:29:





Zwangerschap van mn zoontje (geboren 24 dec 2011) ging goed.



(ga niet zeggen schaf een loopstoel aan want dat idee hebben we al uitgevoerd, maar toen zei die: een loopstoel is geen mama dus dat mot ik niet)



Sorry maar een kind van amper 8 maanden dat al praat??? Ben ik nu de enige die dit opgevallen is hier ?



Waarom zoveel kleuters op dit forum... Moet je niet naar de kleuterklas, o nee, de kleuter juf is met vakantie.

Als je het niet snapt dan ben je echt dom

Als je denkt grappig te zijn door het aan te halen...komt ook dom over.

Dus domme kleuter ga je mama lastig vallen.

De manier waarop ik reageer dom hertje is de manier waarop jij reageert. Ik pas me aan je niveau aan. Waarom zo'n nutteloze opmerking plaatsen zoals je deed? Snap zoiezo niet waarom mensen zo naar moeten doen tegen elkaar. in plaats van zo'n opmerking maken kan je ook je mond dicht houden als je mn verhaal niet gelooft.



Maar goed. ik ga verder met de nuttige tips.

quote:Stefke schreef op 14 augustus 2012 @ 19:07:

Je schrijft dat je gaat emigreren. Woon je nu nog in Nederland? (voordat ik een heel merken-epistel schrijf en je dat allemaal daar niet hebt...)



Nog wel...maar over 6 maanden tot 9 maanden dan niet meer als alles goed gaat. Ik ga morgen naar de arts, dus ik wacht even om te horen wat hij zegt. Dan laat ik even weten of ik eventueel die lijst van je mag hebben enzo.



Thanks