In hoeverre keuzevrijheid van gynaecoloog bij bevalling

30-05-2023 18:58 380 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allen,
Een vraag. Vandaag vanuit service kennis gemaakt met één van de gynaecologen vanuit een met onze vkpraktijk samenwerkend ziekenhuis. Een consult met hem gehad en wat informatie kunnen vragen maar...

Wat een hork van een kerel. Ik heb een heel duidelijke visie over mijn bevalling (maar alles zolang de gezondheid van mij en baby het toelaten) en hij schoot alles compleet af, zo onwijs negatief. "87% van de eerste bevallingen eindigen onder een gyn met ingrepen dus ga er maar van uit dat dit bij jou ook gaat gebeuren". Alles wat hij zei is compleet het tegenovergestelde van mijn eigen verloskundigen. Die zijn juist onwijs meedenkend en enthousiast over mijn bevalplan en zouden willen dat iedereen zich zo goed inleest. Het voelde vandaag zo niet goed :facepalm:

Mocht mijn bevalling toch onverhoopt medisch worden en ik overgedragen moet worden vraag ik mij dus af in hoeverre je keuzevrijheid hebt met betrekking tot de gyn die je begeleid. Er zijn 9 gynaecologen bij mijn ziekenhuis dus er zal vast nog iemand anders dienst hebben mocht het zo lopen. Mag je dan kiezen wie je wilt? Ik heb namelijk liever niet dat die man van vandaag me dan begeleid. Heb echt geen goed gevoel bij hem...

Ben benieuwd wat jullie vinden
Liefs!
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
04-06-2023 14:19
Dat is toch helemaal niet zo raar? Als Jehova's getuige weiger je een bloedtransfusie, sommige kankerpatiënten willen - vanwege kwaliteit van leven of andere overwegingen - geen chemo of bestraling.
Dat Jehova's geen bloedtransfusie willen (en tegenwoordig bepaalde wappies geen 'gevaccineerd bloed') is een behoorlijk probleem. Daar zijn protocollen voor met de alternatieven die dan gevolgd moeten worden, want zomaar dood laten bloeden mag niet (en wil je als mens ook niet) en de patiënt dan maar alles zelf laten kiezen en bepalen ook niet. Het maakt de zorg ingewikkeld en vergroot de risico's enorm. Het is dat dit een kleine groep is, maar als heel veel mensen dit type eisen gaan stellen dan stort de zorg in.

Zaken als wel of geen chemotherapie of bestraling of dat je kunt kiezen tussen narcose of ruggenprik voor verdoving bij bepaalde ingrepen zijn gewoon keuzes die door de arts al bij voorbaat gegeven worden en waarbij er verschillende persoonlijke voor- en nadelen afgewogen kunnen worden. Net zoals bij een zwangere soms nu al inleiden of nog even afwachten, dat heeft ook beide voordelen en risico's. In dat soort dingen samen beslissen ben ik helemaal voor. Maar dat is wat anders dan in een acute situatie tegen de medische afweging van de arts ingaan omdat dat beter voor je voelt of je denkt dat jouw lijf beter zou weten of je baby in nood is of de opening groot genoeg dan dat een professional dat kan zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
04-06-2023 14:31
Maar een bevalling is geen behandeling. Het is een proces waarin verschillende behandelingen (wee-opwekkers, een knip) kunnen plaatsvinden. En voor die behandelingen is informed consent nodig, volgens de wet. Dus inderdaad, niet zelf bepalen of die knip 4 of 7 cm wordt, maar wel toestemming geven dat-ie er komt (uiteraard voor zover mogelijk gezien de medische situatie, maar daar zijn we het over eens).
Dat is helemaal niet zo eenduidig, wat er bij een bevalling een losse behandeling is en wat één geheel. En hoe je in de hectiek van een barende met pijn en de acute situatie van een knip informed consent krijgt. Je gaat in zo'n geval niet even rustig om de tafel zitten discussiëren, zoals je wel doet als het gaat om wel/geen chemo. Ik vind het hoe dan ook enorm dom om pertinent geen knip te willen terwijl de arts zegt dat het nodig is, los van het hele informed consent gebeuren. En ook waar het juridisch toegestaan is domme keuzes te maken, vind ik dat moreel wel anders als je je baby en de maatschappij met de gevolgen ervan opzadelt.

Dat 'mogelijk gezien de medische situatie', daar gaat het nou juist om. Als iets gezien de medische situatie (en overlast voor anderen en onevenredige belasting van de zorg) om het even is en het is niet acuut zal de zorgverlener het sowieso bespreken en de patiënt laten beslissen. Het gaat nou juist om situaties waar in er medisch één verstandige keuze is en de bevallende daar tegenin gaat omdat zij het met haar bevalplan in de hand beter denkt te weten.

Ik begrijp sowieso trouwens die hetze tegen die knip niet zo. Ik heb bij één bevalling een knip gehad, bij twee bevallingen niet en wel scheuren. Het was allemaal vergelijkbaar pijnlijk. Mensen kunnen wel denken dat ze zonder knip veel beter uit waren geweest of dst natuurlijk en 'luisteren naar je lichaam' altijd beter is, maar dat is maar zeer sterk de vraag.
Bij het voorkomen van een totaalruptuur gaat het om kiezen tussen
1. Het risico op een totaalruptuur
2. Een gegarandeerde knip. Met alle eventuele gevolgen daarvan.

Leesvoer:
https://www.zwangerenportaal.nl/bevalli ... -bevalling
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
04-06-2023 14:53
Dat 'mogelijk gezien de medische situatie', daar gaat het nou juist om. Als iets gezien de medische situatie (en overlast voor anderen en onevenredige belasting van de zorg) om het even is en het is niet acuut zal de zorgverlener het sowieso bespreken en de patiënt laten beslissen. Het gaat nou juist om situaties waar in er medisch één verstandige keuze is en de bevallende daar tegenin gaat omdat zij het met haar bevalplan in de hand beter denkt te weten.

Ik begrijp sowieso trouwens die hetze tegen die knip niet zo. Ik heb bij één bevalling een knip gehad, bij twee bevallingen niet en wel scheuren. Het was allemaal vergelijkbaar pijnlijk. Mensen kunnen wel denken dat ze zonder knip veel beter uit waren geweest of dst natuurlijk en 'luisteren naar je lichaam' altijd beter is, maar dat is maar zeer sterk de vraag.
Zo zou het inderdaad moeten gaan, maar zo gaat het in de praktijk niet altijd. En die knip is een voorbeeld hè, ik ben helemaal niet anti-knip (en juist erg pro-medisch ingrijpen, ik was stiekem heel blij dat ik medisch werd en mijn baby de hele tijd werd gemonitord. Mijn grootste angst van tevoren was dat de bevalling zo snel zou gaan dat ik het ziekenhuis niet zou halen. Ik ben totaal geen natuurlijk en luisteren naar je lichaam type.)

En de vrouwen die denken alles beter te voelen/weten die zijn er altijd (en wellicht meer in Nl dan elders gezien de zwanger-is-niet-ziek en thuisbevalcultuur hier). Maar ik vraag me echt af of dat nou zoveel meer is geworden nu het bevalplan is ingeburgerd. Ikzelf en nog een paar posters die ik hier las wilden in eerste instantie niet eens een bevalplan, want wat is het nut als je toch niet weet wat er gebeurt. Ik heb er een gemaakt op verzoek van mijn vk en het ziekenhuis, dat zullen ze toch niet vragen als zij er niet ook de toegevoegde waarde van in zien?
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
04-06-2023 16:30
Zo zou het inderdaad moeten gaan, maar zo gaat het in de praktijk niet altijd. En die knip is een voorbeeld hè, ik ben helemaal niet anti-knip (en juist erg pro-medisch ingrijpen, ik was stiekem heel blij dat ik medisch werd en mijn baby de hele tijd werd gemonitord. Mijn grootste angst van tevoren was dat de bevalling zo snel zou gaan dat ik het ziekenhuis niet zou halen. Ik ben totaal geen natuurlijk en luisteren naar je lichaam type.)

En de vrouwen die denken alles beter te voelen/weten die zijn er altijd (en wellicht meer in Nl dan elders gezien de zwanger-is-niet-ziek en thuisbevalcultuur hier). Maar ik vraag me echt af of dat nou zoveel meer is geworden nu het bevalplan is ingeburgerd. Ikzelf en nog een paar posters die ik hier las wilden in eerste instantie niet eens een bevalplan, want wat is het nut als je toch niet weet wat er gebeurt. Ik heb er een gemaakt op verzoek van mijn vk en het ziekenhuis, dat zullen ze toch niet vragen als zij er niet ook de toegevoegde waarde van in zien?
Heb je het artikel van die klinisch verloskundige gelezen waar hier naar gelinkt werd? Dat 'zomaar' knippen of iets dergelijks doen herkent zij helemaal niet.

Maar ook als het in de praktijk niet altijd zo gaat dat er in om-het-even situaties overlegd wordt: hoe weet een zwangere dan of de aankomende knip een 'nu want de baby móet eruit' of een 'het duurt de arts te lang wanr hij wil lunchen' knip is? Bepaal je als zwangere zelf dan dat jij meent dat het niet medisch noodzakelijk is? Ik vind het nogal pretentieus om als zwangere te denken dat je dit zelf perfect aanvoelt.

Verder niks mis met een bevalplan nogmaals: ik had er zelf ook een), als je het ziet als wensenlijst / overleglijst, het inwinnen van info gebruikt om beter te weten wat je kunt verwachten en er flexibel, realistisch en met respect voor de zorgverleners in staat. Met een bevalplan ben je niet meteen een betweter, met een specifieke air ten opzichte van je eigen bevalplan wel. Je hoeft je in dit topic niet aangevallen te voelen als je een bevalplan had en daar nuchter en flexibel in stond.

En goed punt denk ik van de Nederlandse zwanger-is-niet-ziek cultuur. Aan de ene kant helemaal prima. Aan de andere kant werkt dat ook in de hand dat sommige vrouwen doen alsof het ziekenhuis een u-vraagt-wij-draaien hotel is en op hoge poten met eisen komen, terwijl ze met een geperforeerde darm gewoon wel vol vertrouwen de deskundigen hun werk zouden laten doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
04-06-2023 14:18
Zo zwart-wit is dat over die knip helemaal niet: “Het percentage vrouwen in Nederland dat een knip krijgt is een stuk hoger dan in sommige landen om ons heen, hoewel dit de laatste jaren wel is afgenomen. In Denemarken en Zweden is dit bijvoorbeeld 6-7 procent, terwijl in Nederland 30 procent van de vrouwen die van haar eerste kind bevalt een knip krijgt. Bij vrouwen die al eerder zijn bevallen is dit 9 procent.”
https://www.oudersvannu.nl/zwanger/bevalling/inknippen/

En nu heb ik geen idee hoe de statistieken over totaalrupturen tussen Nederland en Scandinavie met elkaar verschillen, maar qua kindersterfte deed Nederland het in ieder geval een aantal jaar geleden tamelijk slecht.
Ja dat komt door de thuisbevalling. Is inmiddels behoorlijk verbeterd door bijv de verloskundige in het ziekenhuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miek_ schreef:
04-06-2023 12:36
Dit is wel een goed blog van een klinisch verloskundige over het betreffende Volkskrantartikel en de bevallingsplannen van zwangeren. https://dammanschrijft.com/2023/06/02/k ... jn-horken/
Wat een goed stuk!!
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
04-06-2023 16:30
Mijn grootste angst van tevoren was dat de bevalling zo snel zou gaan dat ik het ziekenhuis niet zou halen.
Herkenbaar en mij overkwam dat bij een van de bevallingen. Een trauma wil ik het niet noemen, maar ik vond het psychisch moeilijker dan alle medische ingrepen van de andere bevallingen bij elkaar. Ik heb die bevalling feitelijk helemaal alleen gedaan. Het liep gelukkig goed af, maar er hebben nog heel lang allerlei wat-alsen door mijn hoofd gespeeld, want het had heel anders kunnen aflopen voor mij en de baby als er complicaties waren geweest. Misschien kleurt dat ook mijn beeld, dat ik daarom het verheerlijken van een natuurlijke bevalling en het als risicovol en trauma-veroorzakend schetsen van medische ingrepen bij een bevalling een beetje overtrokken vind.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
04-06-2023 17:37
Herkenbaar en mij overkwam dat bij een van de bevallingen. Een trauma wil ik het niet noemen, maar ik vond het psychisch moeilijker dan alle medische ingrepen van de andere bevallingen bij elkaar. Ik heb die bevalling feitelijk helemaal alleen gedaan. Het liep gelukkig goed af, maar er hebben nog heel lang allerlei wat-alsen door mijn hoofd gespeeld, want het had heel anders kunnen aflopen voor mij en de baby als er complicaties waren geweest. Misschien kleurt dat ook mijn beeld, dat ik daarom het verheerlijken van een natuurlijke bevalling en het als risicovol en trauma-veroorzakend schetsen van medische ingrepen bij een bevalling een beetje overtrokken vind.
Ja dat kan ik me goed voorstellen. Fijn dat het goed afliep.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
04-06-2023 17:37
Misschien kleurt dat ook mijn beeld, dat ik daarom het verheerlijken van een natuurlijke bevalling en het als risicovol en trauma-veroorzakend schetsen van medische ingrepen bij een bevalling een beetje overtrokken vind.
Medische ingrepen kunnen ook trauma-veroorzakend zijn en tegelijkertijd de beste optie. Het is niet of of.

Ik ken een aantal mensen (waaronder ikzelf) die therapie hebben gehad om gebeurtenissen rondom een geboorte te verwerken. Dat ging stuk voor stuk om medische ervaringen die wel móésten plaatsvinden om de fysieke gezondheid van moeder en vaak ook het leven van de baby te redden. Dat kan heel naar zijn om te moeten ondergaan, maar ik leef echt 10000x liever de mentale knauw die dat heeft opgeleverd dan dat ik met de gevolgen van het alternatief had moeten leven (in mijn geval een overleden baby).
Alle reacties Link kopieren Quote
ollie-ollie schreef:
04-06-2023 20:04
Medische ingrepen kunnen ook trauma-veroorzakend zijn en tegelijkertijd de beste optie. Het is niet of of.

Ik ken een aantal mensen (waaronder ikzelf) die therapie hebben gehad om gebeurtenissen rondom een geboorte te verwerken. Dat ging stuk voor stuk om medische ervaringen die wel móésten plaatsvinden om de fysieke gezondheid van moeder en vaak ook het leven van de baby te redden. Dat kan heel naar zijn om te moeten ondergaan, maar ik leef echt 10000x liever de mentale knauw die dat heeft opgeleverd dan dat ik met de gevolgen van het alternatief had moeten leven (in mijn geval een overleden baby).
Heftig! Dat wilde ik ook zeker niet ontkennen hoor, ik ben het helemaal met je eens. Ik ken uit mijn omgeving ook verhalen van penibele spoedkeizersnedes en vrouwen die zoveel bloedverlies hadden dat het kantje boord was. Dat lijkt me verschrikkelijk, daar zou ik denk ik ook een trauma aan overgehouden hebben. Maar zoals je al zegt, aan de gevolgen van op zo’n moment niet medisch ingrijpen nog meer. En dat is ook wat ik eigenlijk bedoel. Door sommige mensen die een ‘natuurlijk bevallen bevalplan’ hebben wordt aangevoerd dat hun wensen volgen zo enorm belangrijk is omdat dat voor minder trauma’s zou zorgen. Zoals hier geschreven werd “ Maar 1 op de 10 vrouwen ervaart hun bevalling als traumatisch, dat zegt genoeg, en hoe mooi zou het zijn als je dat deels kunt voorkomen door jezelf goed voor te bereiden? Maar daarin maken ze volgens mij een denkfout, want ten eerste kan juist ook niet medisch ingrijpen voor trauma’s zorgen (zoals jouw verhaal laat zien en het mijne een klein beetje) en ten tweede is een traumatische bevallingservaring met medisch ingrijpen niet een bewijs dat het anders had gemoeten en zegt het niks over dat het zonder medisch ingrijpen geen trauma was geworden. Soms loopt het zo dat een bevalling helaas traumatisch wordt en is met medisch ingrijpen een nog groter trauma voorkómen. Ik vind het misleidend om te doen alsof als je je maar goed genoeg voorbereidt en naar je lijf luistert en wierook brandt oid het sowieso wel goed gaat en er minder trauma’s zouden zijn. Bevallen is vaak gewoon een heftige gebeurtenis.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
04-06-2023 17:37
Herkenbaar en mij overkwam dat bij een van de bevallingen. Een trauma wil ik het niet noemen, maar ik vond het psychisch moeilijker dan alle medische ingrepen van de andere bevallingen bij elkaar. Ik heb die bevalling feitelijk helemaal alleen gedaan. Het liep gelukkig goed af, maar er hebben nog heel lang allerlei wat-alsen door mijn hoofd gespeeld, want het had heel anders kunnen aflopen voor mij en de baby als er complicaties waren geweest. Misschien kleurt dat ook mijn beeld, dat ik daarom het verheerlijken van een natuurlijke bevalling en het als risicovol en trauma-veroorzakend schetsen van medische ingrepen bij een bevalling een beetje overtrokken vind.
Het verschilt ook zo erg per persoon hoe je iets ervaart. Ik heb ook de bevalling vrijwel alleen gedaan, man wilde ik niet in mijn bubbel hebben. Enige nare stukje was dat ik te laat gebeld had (en vlos vervolgens achter een langzame auto terecht kwam) en was even vergeten hoe ik persweeën moest wegpuffen dus dat was gewoon schreeuwen. Persen zonder vlos mocht van mezelf onder geen beding. Al van zoveel mensen gehoord dat ze het moesten inhouden vanwege navelstreng om de nek. Toen de vlos binnen kwam rennen zag ze de haren van baby al. Maar achteraf lach ik erom, zie mijn man nog rennen met de washandjes terwijl ik schreeuwde dat hij op moest schieten.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
04-06-2023 21:00
ten tweede is een traumatische bevallingservaring met medisch ingrijpen niet een bewijs dat het anders had gemoeten en zegt het niks over dat het zonder medisch ingrijpen geen trauma was geworden.
Dit is inderdaad precies wat ik probeerde te zeggen.

Er wordt dan ook vaak naar de mensen uit de geboortezorg gewezen dat zij beter hun best moeten doen om dat te voorkomen. Dat doet mij een beetje pijn, allereerst omdat wij rondom de geboorte wekenlang in het ziekenhuis zijn geweest en het overgrote deel van de zorgmedewerkers echt haar best deed om onze ervaring zo goed mogelijk te maken. Ten tweede vind ik het ook totaal voorbij gaan aan de druk/het personeelstekort waaronder er nu gewerkt wordt in de zorg. Zorgmedewerkers zouden dingen soms ook wel anders willen doen, maar kunnen dat lang niet altijd. En ten derde, zoals Avienda al zegt, ieder mens ervaart dingen anders. Ik heb bijvoorbeeld een bepaald gesprek als heel naar ervaren. Maar achteraf hoorde ik dat ze dat bewust zo deden omdat sommige ouders dat juist als helpend ervaren. Tja, je kan het ook nooit voor iedereen goed doen natuurlijk...
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
04-06-2023 21:31
Persen zonder vlos mocht van mezelf onder geen beding. Al van zoveel mensen gehoord dat ze het moesten inhouden vanwege navelstreng om de nek.
Dat soort dingen waren dus mijn schrikbeeld achteraf. Bij onze oudste (ziekenhuisbevalling) zat de navelstreng om het nekje, als dat bij deze tweede bevalling ook zo was geweest dan was het wellicht heel naar afgelopen. Ik wilde ook niet persen zonder verloskundige, maar mijn lichaam perste vanzelf, ik kon het niet tegenhouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
ollie-ollie schreef:
04-06-2023 21:36
Er wordt dan ook vaak naar de mensen uit de geboortezorg gewezen dat zij beter hun best moeten doen om dat te voorkomen. Dat doet mij een beetje pijn, allereerst omdat wij rondom de geboorte wekenlang in het ziekenhuis zijn geweest en het overgrote deel van de zorgmedewerkers echt haar best deed om onze ervaring zo goed mogelijk te maken. Ten tweede vind ik het ook totaal voorbij gaan aan de druk/het personeelstekort waaronder er nu gewerkt wordt in de zorg. Zorgmedewerkers zouden dingen soms ook wel anders willen doen, maar kunnen dat lang niet altijd. En ten derde, zoals Avienda al zegt, ieder mens ervaart dingen anders. Ik heb bijvoorbeeld een bepaald gesprek als heel naar ervaren. Maar achteraf hoorde ik dat ze dat bewust zo deden omdat sommige ouders dat juist als helpend ervaren. Tja, je kan het ook nooit voor iedereen goed doen natuurlijk...
Eens. Zeker als je zo’n verhaal leest van een zorgverlener zoals hier gepost, dan lijkt me een wantrouwende en aanklagende houding richting hen echt een klap in hun gezicht. Terwijl ze juist moeten schipperen tussen het iedereen naar de zin maken en de baby er veilig en wel uit weten te loodsen, te midden van alle risico’s en mogelijke scenario’s. Ga er maar aan staan, als zorgverlener.
Ik had nog wel wat hulp/begeleiding achteraf gewild. Mijn bevallingen waren niet leuk en zelfs een beetje spannend/gevaarlijk en het was fijn geweest als iemand van het ziekenhuis nog even gebeld had ofzo. Maar misschien straalde ik uit dat ik alles onder controle had, dat hoor ik vaker.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
04-06-2023 22:36
Ik had nog wel wat hulp/begeleiding achteraf gewild. Mijn bevallingen waren niet leuk en zelfs een beetje spannend/gevaarlijk en het was fijn geweest als iemand van het ziekenhuis nog even gebeld had ofzo. Maar misschien straalde ik uit dat ik alles onder controle had, dat hoor ik vaker.
Dat was ongetwijfeld aardig geweest, maar het is niet de taak van het ziekenhuis.
Mijn drie bevallingen waren redelijk ongecompliceerd (volgens de experts) en toch herinner ik me die bevallingen als acute oorlogssituaties. Niets is voorspelbaar, het barst los en vanaf dat moment is het pompen of verzuipen. Pompen, dus. Geen tijd voor beval- plannen (had ik niet), de crisissituatie maakte dat iedereen zijn uiterste best deed onder de omstandigheden.

Welke gynaecoloog er aan mijn bed stond zou ik niet meer weten. Ik vond het fijn om volledig te vertrouwen op de medische begeleiding, want de orkaan die een bevalling is, kon ik in mijn eentje niet verslaan. Maar samen lukte het. Als iemand een knip had willen zetten, was dat geen probleem geweest (raar dat vrouwen daar zelf op voorhand iets van mogen vinden: het is toch overmacht?) want ik was blij met alle hulp die ik kreeg. In m’n eentje was het me nooit gelukt om die oorlogssituatie te overleven, denk ik.
Paska schreef:
04-06-2023 22:41
Dat was ongetwijfeld aardig geweest, maar het is niet de taak van het ziekenhuis.
Dat weet ik. Maar het is heel vreemd om naar huis gestuurd te worden na een bevalling die bijna verkeerd afgelopen is en dan nooit meer iets daarover te hoeven bespreken met een zorgverlener tot je weer bijna moet bevallen. En er vervolgens achterkomen dat ze in het ziekenhuis toch weer schrikken als het weer gebeurt.

Ik denk dat een bevalling, zelfs voor een rationeel, onaardig wezen als ik, een heel andere medische situatie is dan een operatie. Je kunt je van te voren onmogelijk voorbereiden op alle mogelijke situaties. Je moet ook van alles van je omgeving, mensen zullen niet snel zeggen dat je van een knie-operatie moet genieten, bijvoorbeeld, of dat staaroperaties veel te gemedicaliseerd worden.
Misschien ben ik inderdaad te teerhartig geworden, maar ik denk dat veel van de negatieve gevoelens die vrouwen na hun bevalling hebben ook echt te maken hebben met het gevoel de controle verloren te hebben, gefaald te hebben (want andere vrouwen hebben wel die Beatrijs Smulders-kaarsjes-ervaring gehad) en vervolgens maar gewoon beschuit met muisjes te moeten smeren en niet zeuren, want het kind is gezond en dat is toch het belangrijkste.

Voor de rest heb je uiteraard gelijk. Ik had ook geen seconde de verwachting dat het ziekenhuis me zou bellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
04-06-2023 21:31
Het verschilt ook zo erg per persoon hoe je iets ervaart. Ik heb ook de bevalling vrijwel alleen gedaan, man wilde ik niet in mijn bubbel hebben. Enige nare stukje was dat ik te laat gebeld had (en vlos vervolgens achter een langzame auto terecht kwam) en was even vergeten hoe ik persweeën moest wegpuffen dus dat was gewoon schreeuwen. Persen zonder vlos mocht van mezelf onder geen beding. Al van zoveel mensen gehoord dat ze het moesten inhouden vanwege navelstreng om de nek. Toen de vlos binnen kwam rennen zag ze de haren van baby al. Maar achteraf lach ik erom, zie mijn man nog rennen met de washandjes terwijl ik schreeuwde dat hij op moest schieten.
Bij mijn beide kinderen zat inderdaad navelstreng om de nek. Bij de eerste moest hij doorgeknipt worden voordat hij verder geboren mocht worden, bij mijn tweede konden ze hem met hand er afhalen en toen mocht hij geboren worden.
Maar goede mijn beide bevallingen waren medisch, lag beide aan banden met monitoring in het ziekenhuis, dus ik lag al op de juiste plaats!
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
04-06-2023 22:49
Dat weet ik. Maar het is heel vreemd om naar huis gestuurd te worden na een bevalling die bijna verkeerd afgelopen is en dan nooit meer iets daarover te hoeven bespreken met een zorgverlener tot je weer bijna moet bevallen.
Jij liep helemaal niet meer bij een gewone verloskundige dan denk ik? Want ik heb die gesprekken wel gehad, ook na mijn twee bevallingen die tijdens de bevalling medisch werden. In de kraamweek kwam de verloskundige 2x langs en na 6 weken had ik nog een gesprek. Al die keren was er ruimte om na te praten over de bevalling. Ik vind dat vrouwen die vanaf vroeg in de zwangerschap al bij een gyn lopen eigenlijk ook die mogelijkheid zouden moeten hebben. Niet per se met de gyn van het ziekenhuis, maar voor dit soort dingen een gesprek met een verloskundige van in of buiten het ziekenhuis. Want je verhaal kwijt kunnen, horen of het eigenlijk ‘normaal’ is wat je hebt meegemaakt, dingen als schuldgevoelens of teleurstelling kunnen bespreken, dat zou niet enkel moeten zijn voor diegenen die niet medisch waren. Juist degenen met medische indicatie hebben soms de heftigste dingen meegemaakt.
nicole123 schreef:
04-06-2023 23:05
Jij liep helemaal niet meer bij een gewone verloskundige dan denk ik? Want ik heb die gesprekken wel gehad, ook na mijn twee bevallingen die tijdens de bevalling medisch werden. In de kraamweek kwam de verloskundige 2x langs en na 6 weken had ik nog een gesprek. Al die keren was er ruimte om na te praten over de bevalling. Ik vind dat vrouwen die vanaf vroeg in de zwangerschap al bij een gyn lopen eigenlijk ook die mogelijkheid zouden moeten hebben. Niet per se met de gyn van het ziekenhuis, maar voor dit soort dingen een gesprek met een verloskundige van in of buiten het ziekenhuis. Want je verhaal kwijt kunnen, horen of het eigenlijk ‘normaal’ is wat je hebt meegemaakt, dingen als schuldgevoelens of teleurstelling kunnen bespreken, dat zou niet enkel moeten zijn voor diegenen die niet medisch waren. Juist degenen met medische indicatie hebben soms de heftigste dingen meegemaakt.
Ik denk dat dit ook verschilt per verloskundigenpraktijk (en regio/drukte). Ik heb de verloskundige alleen twee minuten gezien bij de zeswekencontrole. Ik had wel een hele goede kraamzorgdienst. Bij thuiskomst, nadat iedereen gevoed en verschoond was, nam ze gelijk dat bevallingsverslag door en werd man wat vragen gesteld over de bevalling. Nu had ik een piepjonge verzorgster dus om de dag kreeg ik ook even een kort onderzoekje van een ervaren kraamverzorgster m.b.t wondverzorging.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
04-06-2023 22:49
Dat weet ik. Maar het is heel vreemd om naar huis gestuurd te worden na een bevalling die bijna verkeerd afgelopen is en dan nooit meer iets daarover te hoeven bespreken met een zorgverlener tot je weer bijna moet bevallen. En er vervolgens achterkomen dat ze in het ziekenhuis toch weer schrikken als het weer gebeurt.

Ik denk dat een bevalling, zelfs voor een rationeel, onaardig wezen als ik, een heel andere medische situatie is dan een operatie. Je kunt je van te voren onmogelijk voorbereiden op alle mogelijke situaties. Je moet ook van alles van je omgeving, mensen zullen niet snel zeggen dat je van een knie-operatie moet genieten, bijvoorbeeld, of dat staaroperaties veel te gemedicaliseerd worden.
Misschien ben ik inderdaad te teerhartig geworden, maar ik denk dat veel van de negatieve gevoelens die vrouwen na hun bevalling hebben ook echt te maken hebben met het gevoel de controle verloren te hebben, gefaald te hebben (want andere vrouwen hebben wel die Beatrijs Smulders-kaarsjes-ervaring gehad) en vervolgens maar gewoon beschuit met muisjes te moeten smeren en niet zeuren, want het kind is gezond en dat is toch het belangrijkste.

Voor de rest heb je uiteraard gelijk. Ik had ook geen seconde de verwachting dat het ziekenhuis me zou bellen.
Maar je had er toch met je huisarts over kunnen spreken? Hoewel je ook daarvan de vraag kan stellen of de huisarts daarvoor is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat inderdaad wel fijn is om ook te kunnen lopen bij een praktijk i.p.v. het ziekenhuis voor vragen/geruststelling en inderdaad een bevalplan met wat je fijn lijkt of juist niet.

In het ziekenhuis, waar ik zelf laatste weken van mijn 1e zwangerschap geregeld moest zijn, is het heel feitelijk en controle gericht. Je hebt geen band met de gynaecoloog die je controle doet.

Ik heb dan geen vergelijking met hoe dat met een thuis of ziekenhuisbevalling is, maar je eigen vk’s die je de hele zwangerschap ziet is vast vertrouwder dan in het ziekenhuis. Mijn tweede bevalling was mijn vk wel mee (die had me met een hoge spoed naar het ziekenhuis gereden), en dat was wel prettig ondanks dat ze niks mocht meer, behalve foto’s maken en meepuffen 😉
Wat dat betreft snap ik ook wel dat veel vrouwen liefst thuis bevallen als dat kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
04-06-2023 22:43
Mijn drie bevallingen waren redelijk ongecompliceerd (volgens de experts) en toch herinner ik me die bevallingen als acute oorlogssituaties. Niets is voorspelbaar, het barst los en vanaf dat moment is het pompen of verzuipen. Pompen, dus. Geen tijd voor beval- plannen (had ik niet), de crisissituatie maakte dat iedereen zijn uiterste best deed onder de omstandigheden.

Welke gynaecoloog er aan mijn bed stond zou ik niet meer weten. Ik vond het fijn om volledig te vertrouwen op de medische begeleiding, want de orkaan die een bevalling is, kon ik in mijn eentje niet verslaan. Maar samen lukte het. Als iemand een knip had willen zetten, was dat geen probleem geweest (raar dat vrouwen daar zelf op voorhand iets van mogen vinden: het is toch overmacht?) want ik was blij met alle hulp die ik kreeg. In m’n eentje was het me nooit gelukt om die oorlogssituatie te overleven, denk ik.
Ik snap de aversie tegen de knip ook niet. Ik heb hem helemaal niet gevoeld. Wel gehoord. Maar het is ook netjes genezen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven