Zwanger
alle pijlers
Naam baby geeft problemen
donderdag 1 november 2012 om 08:10
Hallo allemaal!
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
donderdag 1 november 2012 om 08:15
Ik zou gewoon de naam gebruiken. Sorry dat ik het zeg, maar ik vind dat je vriendin zeg eigenlijk best wel aanstelt. Natuurlijk is het heel verdrietig wat er is gebeurt, maar ze zal in haar hele leven nog wel vaker met de naam Pieter worden geconfronteerd. En het is niet eens dezelfde naam als die ze aan hun kindje hebben gegeven. Ik snap haar probleem echt niet eigenlijk en zou daar niet zoiets belangrijks als de naam voor aanpassen. Het is jullie keus en jullie vindn dit een mooie en passende naam. Buiten dat zien jullie hen bijna nooit. Ik vraag me ook wel een beetje af hoe goed de vriendschap is als dit een probleem is.
donderdag 1 november 2012 om 08:17
donderdag 1 november 2012 om 08:18
Nou, onze families kennen elkaar dus al zo'n 20 jaar. Mijn ouders en haar ouders zijn goede vrienden en ik zie ze meer als mijn familie dan mijn echte familie. En dat ik mensen bijna nooit zie wil niet zeggen dat ik niet om ze geef en ik denk dat dat vice versa ook zo werkt.
Ik ben het dus wel met je eens dat ik de naam niet wil wijzigen, maar hoe ga ik dat netjes zeggen zonder ze nog meer voor het hoofd te stoten dan ik nu dus al doe?
Ik ben het dus wel met je eens dat ik de naam niet wil wijzigen, maar hoe ga ik dat netjes zeggen zonder ze nog meer voor het hoofd te stoten dan ik nu dus al doe?
donderdag 1 november 2012 om 08:18
Oef wat een vervelend dilemma. Ik geloof dat ik toch dezelfde naam zou houden, je zit al zo kort voor de bevalling en het kindje is vast al helemaal Pieter voor jullie. Het was ook de tweede naam van het andere kindje en niet de eerste. Ik vond je laatste oplossing wel een goede eigenlijk. En doe er een lief briefje bij dat je het heel jammer vindt en hun verdriet begrijpt maar dat jullie geen naam kunnen vinden die zo mooi is als Pieter, en dat je James Peter voor altijd in je hart sluit, dat er altijd ook ruimte voor hem zal zijn.
donderdag 1 november 2012 om 08:20
Eens met bovenstaande reacties. Natuurlijk is het een bittere pil voor ze, een vriendin, hoogzwanger van een kindje dat een naam krijgt dat lijkt op de (tweede?) naam van hun overleden kindje. Het lijkt er op, maar het is dus niet dezelfde naam. Als het nu een zus of goede vriendin was, dan had ik er goed over nagedacht ( al was de naam dan waarschijnlijk al helemaal niet op het lijstje gekomen) maar kom op zeg. Het is dus een tweede naam van het overleden kindje en ook nog niet dezelfde..
donderdag 1 november 2012 om 08:21
Ik zou denk ik gewoon gaan voor de namen die jij en je man uitgekozen hebben.
Ik snap dat je niemand wilt kwetsen maar aangezien het een naam is die erop lijkt zou ik niet gaan veranderen.
Jammer dat hun het gelijk zo negatief oppakken en aangezien jullie hun toch al niet zo vaak zien zou ik dit niet af laten hangen want je moet er de rest van je leven mee dealen.
En zoek in 1 week maar eens een naam die jullie alle 2 net zo mooi vinden....dat is haast niet te doen.
Het beste met alles en suc6 met de bevalling
Ik snap dat je niemand wilt kwetsen maar aangezien het een naam is die erop lijkt zou ik niet gaan veranderen.
Jammer dat hun het gelijk zo negatief oppakken en aangezien jullie hun toch al niet zo vaak zien zou ik dit niet af laten hangen want je moet er de rest van je leven mee dealen.
En zoek in 1 week maar eens een naam die jullie alle 2 net zo mooi vinden....dat is haast niet te doen.
Het beste met alles en suc6 met de bevalling
donderdag 1 november 2012 om 08:23
Wat Ivetje dus zegt.
Zwaar overdreven. Alsof ze het alleenrecht hebben op een naam.
Ze vinden het misschien egoïstisch als jullie "de naam" gebruiken, maar wat verwachten ze dan? Dat je dan toch maar iets anders kiest, terwijl jullie het al 5 maanden zeker weten? Dat ze zeggen 'niet blij voor jullie te kunnen zijn na de geboorte van jullie baby', vind ik heel erg. Dat noem ik pas egoïstisch.
Ik snap heus wel dat ze heel veel verdriet hebben, maar dat ze voor jullie niet blij kunnen zijn om een f@¥¢£¿ NAAM???
Nee, hoor... mijn zegen heb je
Zwaar overdreven. Alsof ze het alleenrecht hebben op een naam.
Ze vinden het misschien egoïstisch als jullie "de naam" gebruiken, maar wat verwachten ze dan? Dat je dan toch maar iets anders kiest, terwijl jullie het al 5 maanden zeker weten? Dat ze zeggen 'niet blij voor jullie te kunnen zijn na de geboorte van jullie baby', vind ik heel erg. Dat noem ik pas egoïstisch.
Ik snap heus wel dat ze heel veel verdriet hebben, maar dat ze voor jullie niet blij kunnen zijn om een f@¥¢£¿ NAAM???
Nee, hoor... mijn zegen heb je
donderdag 1 november 2012 om 08:24
Ik kan me trouwens best wel voorstellen dat zij het negatief oppakken, ik heb een pittige zwangerschap en ik kan ook niet altijd even spontaan blij reageren als ik een straaalende zwangere zonder kwaaltjes spot. En dan heb ik nog een gezond kindje in mijn buik, uberhaupt zwanger! Ik vind het gewoon oprecht vervelend om ze zo te kwetsen...
donderdag 1 november 2012 om 08:25
Ik ken iemand, die bij nieuwe mensen een andere naam gebruikte dan haar eigen naam. Dat gaf alleen verwarring aks nieuwe mensen en oude vrienden elkaar ontmoeten, maar dat gebeurde nooit. Ze gebruikte dus twee namen.
Je zou eventueel tegen vriendin kunnen vertellen dat je kind Alex heet. Als jullie elkaar zo weinig spreken, hoeft ze er voorlopig niet achter te komen dat het niet zo is, zolang je het niet op Facebook zet. En dan vertel je over een jaar of zo hoe het echt zit, als het verdriet niet meer zo vers is.
Het is natuurlijk een rare oplossing, maar de enige die ik kan verzinnen.
Je zou eventueel tegen vriendin kunnen vertellen dat je kind Alex heet. Als jullie elkaar zo weinig spreken, hoeft ze er voorlopig niet achter te komen dat het niet zo is, zolang je het niet op Facebook zet. En dan vertel je over een jaar of zo hoe het echt zit, als het verdriet niet meer zo vers is.
Het is natuurlijk een rare oplossing, maar de enige die ik kan verzinnen.
donderdag 1 november 2012 om 08:28
Ik begrijp het verdriet van je vriendin wel, denk ik. Een vriendin van me heeft vlak na de geboorte van mijn dochter een kindje gekregen met bijna dezelfde naam als mijn dochter. Iedere keer als zij het over haar dochter heeft, denk ik aan de mijne. Gelukkig is mijn dochter gezond en sterk (en inmiddels alweer drie ). Maar als ze zou zijn overleden in mijn buik, of bij de geboorte... Dan zou ik iedere keer als zij het over haar dochter had, die pijn en dat verdriet weer voelen. Ik denk dat ik dat niet aan zou kunnen, eerlijk gezegd. En heel eerlijk denk ik dat ik het contact zou verbreken.
Nu moet dat je er niet van weerhouden om je kind de naam te geven die je het wil geven, want uiteraard begrijp ik jouw kant van het verhaal ook. Je kind heet al Pieter, ìs Pieter. Zoals mijn dochter haar naam al was voor zij geboren was. Voor jou kàn je kind niet meer anders heten.
Ik denk dat je in een soort patstelling zit waarin onherroepelijk iets anders zal worden. Dat is niemands schuld, dus niemand heeft het 'fout' of 'goed' gedaan, het is gewoon zo.
Misschien dat het verdriet voor je vriendin een beetje slijt met de jaren. Misschien ook niet. Maar ik denk dat jullie relatie er hoe dan ook door zal bekoelen. Dat is verdrietig, maar het is niet anders. Sterkte
Nu moet dat je er niet van weerhouden om je kind de naam te geven die je het wil geven, want uiteraard begrijp ik jouw kant van het verhaal ook. Je kind heet al Pieter, ìs Pieter. Zoals mijn dochter haar naam al was voor zij geboren was. Voor jou kàn je kind niet meer anders heten.
Ik denk dat je in een soort patstelling zit waarin onherroepelijk iets anders zal worden. Dat is niemands schuld, dus niemand heeft het 'fout' of 'goed' gedaan, het is gewoon zo.
Misschien dat het verdriet voor je vriendin een beetje slijt met de jaren. Misschien ook niet. Maar ik denk dat jullie relatie er hoe dan ook door zal bekoelen. Dat is verdrietig, maar het is niet anders. Sterkte
donderdag 1 november 2012 om 08:36
Jij bent niet verantwoordelijk voor de verwerking van hun verdriet. Ze zal in haar leven meer peters, pieters en james' tegen komen. En elke keer zal dat een beetje steken.
Ik vind het bijna een beetje flauw dat ze zeggen niet blij voor je te zullen zijn wanneer jij de door jouw gekozen naam geeft aan jouw baby..
Gewoon je eigen naam gebruiken dus, het zal wel even schikken zijn geweest, en ze zullen er wel aan wennen!
Ik vind het bijna een beetje flauw dat ze zeggen niet blij voor je te zullen zijn wanneer jij de door jouw gekozen naam geeft aan jouw baby..
Gewoon je eigen naam gebruiken dus, het zal wel even schikken zijn geweest, en ze zullen er wel aan wennen!
donderdag 1 november 2012 om 08:37
Pff, nou ik voel me steeds meer gesterkt in het houden van de naam. Mijn eerste reactie was idd om de naam dan maar te wijzigen, maar na een verbijsterde blik van mijn man begreep ik dat dat niet een optie was.
Ik denk inderdaad dat het de relatie gaat veranderen en dat doet me goed zeer. Want het is niet alleen mijn vriendin maar ook de relatie tussen mijn ouders. Die kunnen het dan dus ook niet meer over hun kleinkind hebben. Tenzij we idd een compromis vinden in het gebruiken van een andere naam voor hun familie. Ik ga daar dan alleen niet over liegen, ik kan dat niet. Ik wil best ver gaan, maar ik ga ze niet voor de gek houden dat mijn kind anders heet dan hij heet. Zou ik ook niet echt leuk vinden als dat bij mij zou gebeuren.
Bedankt voor alle adviezen tot nu, ik heb er echt veel aan!
Ik denk inderdaad dat het de relatie gaat veranderen en dat doet me goed zeer. Want het is niet alleen mijn vriendin maar ook de relatie tussen mijn ouders. Die kunnen het dan dus ook niet meer over hun kleinkind hebben. Tenzij we idd een compromis vinden in het gebruiken van een andere naam voor hun familie. Ik ga daar dan alleen niet over liegen, ik kan dat niet. Ik wil best ver gaan, maar ik ga ze niet voor de gek houden dat mijn kind anders heet dan hij heet. Zou ik ook niet echt leuk vinden als dat bij mij zou gebeuren.
Bedankt voor alle adviezen tot nu, ik heb er echt veel aan!
donderdag 1 november 2012 om 08:39
Gewoon de naam houden die je al hebt! Het is vreselijk wat hun is overkomen, maar om nou dan die naam te claimen slaat werkelijk nergens op! Helemaal omdat het hun tweede naam was en het niet eens precies dezelfde naam is. En jullie zien ze maar 2x per jaar, niet wekelijks. Maar zelfs al zou je ze wel wekelijk zien, zou ik gewoon de naam aanhouden die jullie gekozen hebben. Straks hebben jullie de rest van je leven spijt van het wijzigen van de naam, alleen om een ander een plezier te doen.
donderdag 1 november 2012 om 08:41
quote:beanie schreef op 01 november 2012 @ 08:37:
Want het is niet alleen mijn vriendin maar ook de relatie tussen mijn ouders. Die kunnen het dan dus ook niet meer over hun kleinkind hebben. Natuurlijk wel! Of gaat ze voortaan alle mensen die Pieter of Peter heten uit hun leven bannen? Jullie kind heet zo en daar moeten ze (hoe moeilijk dat eerst misschien ook is) maar mee leren te leven. Als je ouders het daar echt moeilijk mee hebben, kunnen ze het gewoon over hun kleinzoon hebben, zonder specifiek de naam te noemen. Maar dat vind ik wel ver gaan hoor, jeetje...
Want het is niet alleen mijn vriendin maar ook de relatie tussen mijn ouders. Die kunnen het dan dus ook niet meer over hun kleinkind hebben. Natuurlijk wel! Of gaat ze voortaan alle mensen die Pieter of Peter heten uit hun leven bannen? Jullie kind heet zo en daar moeten ze (hoe moeilijk dat eerst misschien ook is) maar mee leren te leven. Als je ouders het daar echt moeilijk mee hebben, kunnen ze het gewoon over hun kleinzoon hebben, zonder specifiek de naam te noemen. Maar dat vind ik wel ver gaan hoor, jeetje...
donderdag 1 november 2012 om 08:41
Wat zijn de reacties hier hard zeg! Het is precies zoals Natonco zegt. Ze voelt de pijn zodra ze de naam hoort. Tuurlijk wordt dat over de jaren heen minder, maar ze is nog maar net haar zoontje verloren! Ze zit nog volop in rouw en is boos, verdrietig en jaloers op iedereen die wel een gezond kind heeft/gaat krijgen. Als ik mijn dochter* haar naam hoor schrik ik nog steeds en dat zal denk ik altijd zo blijven.
Ik vind de oplossing van Pyridine echt prachtig. Dat zou ik echt gewaardeerd hebben als vrienden dat hadden gedaan.
Ik vind de oplossing van Pyridine echt prachtig. Dat zou ik echt gewaardeerd hebben als vrienden dat hadden gedaan.
