Zwanger
alle pijlers
Naam baby geeft problemen
donderdag 1 november 2012 om 08:10
Hallo allemaal!
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
donderdag 1 november 2012 om 08:45
Dolfijntje er is niemand die oordeelt over het verdriet van de vriendin van TO. Natuurlijk is dat erg groot. Maar er zijn wel grenzen in hoeverre anderen zich moeten aanpassen aan dat verdriet. Hoe naar ook, ze kunnen niet eisen dat de naam verandert 'want anders...'. En dan ook nog eens via moeder en geen rechtstreeks telefoontje. Het was fijner geweest als ze zelf had gebeld denk ik zo.
donderdag 1 november 2012 om 08:47
quote:beunhaas schreef op 01 november 2012 @ 08:25:
Ik ken iemand, die bij nieuwe mensen een andere naam gebruikte dan haar eigen naam. Dat gaf alleen verwarring aks nieuwe mensen en oude vrienden elkaar ontmoeten, maar dat gebeurde nooit. Ze gebruikte dus twee namen.
Je zou eventueel tegen vriendin kunnen vertellen dat je kind Alex heet. Als jullie elkaar zo weinig spreken, hoeft ze er voorlopig niet achter te komen dat het niet zo is, zolang je het niet op Facebook zet. En dan vertel je over een jaar of zo hoe het echt zit, als het verdriet niet meer zo vers is.
Het is natuurlijk een rare oplossing, maar de enige die ik kan verzinnen.
Een rare oplossing? Denk je niet dat als de families elkaar kennen dit uitkomt? En de vriendin dan nog bozer zal zijn?
Gewoon eerlijk zijn. Pieter is geen Peter en al was het Peter, dat is jullie recht. Ik vind het verzoek al een beetje vreemd. Dat je kindje overleden is geeft je niet het recht om die naam te claimen natuurlijk. Mijn vriendin heeft die eis nooit aan mij gesteld toen haar kindje overleed en ik nog zwanger achterbleef.
Het is een naam. En die naam zal haar waarschijnlijk in eerste instantie aan haar kindje doen denken. dat kan pijn doen, het kan een mooie herinnering zijn. maar jullie Pieter, daar zit straks een kind aan vast met een heel eigen persoonlijkheid. Ik bedoel, ik ken wel 4 Franken en ze zijn allemaal anders. Als er één overlijdt, dan wordt mijn band met de andere drie niet slechter door hun naam.
Het ligt waarschijnlijk nog gevoelig, maar ik zou benadrukken dat dit de enige naam is die voor jullie beiden een optie was voor dit kindje. Dat je het en prachtige naam vind, het jammer zou vinden als ze er verdrietig van wordt maar dat voor jullie gevoel de Hollanse naam Pieter, niet hetzelfde was als de Engelse naam James Peter en niet had beseft dat zij die associatie wel zouden hebben.
Ik ken iemand, die bij nieuwe mensen een andere naam gebruikte dan haar eigen naam. Dat gaf alleen verwarring aks nieuwe mensen en oude vrienden elkaar ontmoeten, maar dat gebeurde nooit. Ze gebruikte dus twee namen.
Je zou eventueel tegen vriendin kunnen vertellen dat je kind Alex heet. Als jullie elkaar zo weinig spreken, hoeft ze er voorlopig niet achter te komen dat het niet zo is, zolang je het niet op Facebook zet. En dan vertel je over een jaar of zo hoe het echt zit, als het verdriet niet meer zo vers is.
Het is natuurlijk een rare oplossing, maar de enige die ik kan verzinnen.
Een rare oplossing? Denk je niet dat als de families elkaar kennen dit uitkomt? En de vriendin dan nog bozer zal zijn?
Gewoon eerlijk zijn. Pieter is geen Peter en al was het Peter, dat is jullie recht. Ik vind het verzoek al een beetje vreemd. Dat je kindje overleden is geeft je niet het recht om die naam te claimen natuurlijk. Mijn vriendin heeft die eis nooit aan mij gesteld toen haar kindje overleed en ik nog zwanger achterbleef.
Het is een naam. En die naam zal haar waarschijnlijk in eerste instantie aan haar kindje doen denken. dat kan pijn doen, het kan een mooie herinnering zijn. maar jullie Pieter, daar zit straks een kind aan vast met een heel eigen persoonlijkheid. Ik bedoel, ik ken wel 4 Franken en ze zijn allemaal anders. Als er één overlijdt, dan wordt mijn band met de andere drie niet slechter door hun naam.
Het ligt waarschijnlijk nog gevoelig, maar ik zou benadrukken dat dit de enige naam is die voor jullie beiden een optie was voor dit kindje. Dat je het en prachtige naam vind, het jammer zou vinden als ze er verdrietig van wordt maar dat voor jullie gevoel de Hollanse naam Pieter, niet hetzelfde was als de Engelse naam James Peter en niet had beseft dat zij die associatie wel zouden hebben.
donderdag 1 november 2012 om 08:48
Zou het voor jou ook een oplossing zijn als jouw vrienden in een dergelijke situatie de tweede naam gebruiken? Ondanks dat je weet dat ze eigenlijk hetzelfde heet als de tweede naam van je dochter? Veel sterkte met het verlies van je dochter, ik hoop dat je haar in de toekomst een broertje of zusje mag geven.
Mijn vriendin heeft 'gelukkig' wel een gezond kindje dat ze overspoelt met liefde, maar ik snap dondersgoed dat dat de pijn om dit verlies niet minder maakt.
Mijn vriendin heeft 'gelukkig' wel een gezond kindje dat ze overspoelt met liefde, maar ik snap dondersgoed dat dat de pijn om dit verlies niet minder maakt.
donderdag 1 november 2012 om 08:50
quote:dolfijntje01 schreef op 01 november 2012 @ 08:41:
Wat zijn de reacties hier hard zeg! Het is precies zoals Natonco zegt. Ze voelt de pijn zodra ze de naam hoort. Tuurlijk wordt dat over de jaren heen minder, maar ze is nog maar net haar zoontje verloren! Ze zit nog volop in rouw en is boos, verdrietig en jaloers op iedereen die wel een gezond kind heeft/gaat krijgen. Als ik mijn dochter* haar naam hoor schrik ik nog steeds en dat zal denk ik altijd zo blijven.
Ik vind de oplossing van Pyridine echt prachtig. Dat zou ik echt gewaardeerd hebben als vrienden dat hadden gedaan.maar het is niet eens dezelfde naam...en het lijkt op de naam die hun als 2e naam hebben gegeven. Ik vind het serieus wat overdreven. Kom op, je kan niet verwachten dat je hele omgeving alle namen die maar enigzins op de naam van hun kindje lijken gaan vermijden. Dat is gewoon een onredelijke verwachting.
Wat zijn de reacties hier hard zeg! Het is precies zoals Natonco zegt. Ze voelt de pijn zodra ze de naam hoort. Tuurlijk wordt dat over de jaren heen minder, maar ze is nog maar net haar zoontje verloren! Ze zit nog volop in rouw en is boos, verdrietig en jaloers op iedereen die wel een gezond kind heeft/gaat krijgen. Als ik mijn dochter* haar naam hoor schrik ik nog steeds en dat zal denk ik altijd zo blijven.
Ik vind de oplossing van Pyridine echt prachtig. Dat zou ik echt gewaardeerd hebben als vrienden dat hadden gedaan.maar het is niet eens dezelfde naam...en het lijkt op de naam die hun als 2e naam hebben gegeven. Ik vind het serieus wat overdreven. Kom op, je kan niet verwachten dat je hele omgeving alle namen die maar enigzins op de naam van hun kindje lijken gaan vermijden. Dat is gewoon een onredelijke verwachting.
donderdag 1 november 2012 om 08:50
@dolfijntje, hoezo hard? Ik snap dat die mensen een vreselijk verdriet hebben te verwerken, in mijn omgeving heeft ook net iemand haar ongeboren kindje later in de zwangerschap verloren. Afschuwelijk! Natuurlijk zal het moeilijk zijn om die naam te horen, maar dat zal nog wel vaker gebeuren. Je kan niet die naam uit je leven bannen. Bovendien is het niet exact dezelfde naam en was het ook nog eens hun tweede naam. Zij zullen het dus altijd over James hebben, als ze het over hun kindje hebben, niet over Peter lijkt mij.
donderdag 1 november 2012 om 08:53
Ik typ te langzaam, mijn vorige reactie was een vraag aan Dolfijntje.
En dat het contact via moeders verloopt vind ik niet erg hoor, ik begrijp best dat het zo vers en pijnlijk allemaal is dat ze het zelf niet aankan om met mij hierover eens even lekker te gaan bomen. Ik begrijp alles van hun kant, ik heb er alleen moeite mee dat de naam zoveel verschil maakt.
En dat het contact via moeders verloopt vind ik niet erg hoor, ik begrijp best dat het zo vers en pijnlijk allemaal is dat ze het zelf niet aankan om met mij hierover eens even lekker te gaan bomen. Ik begrijp alles van hun kant, ik heb er alleen moeite mee dat de naam zoveel verschil maakt.
donderdag 1 november 2012 om 08:53
Beanie, als ik zou weten dat mijn vrienden eigenlijk mijn dochter* haar naam hadden gekozen en nu gaan voor een andere, dan zou dat geen verschil maken denk ik. In mijn hoofd zal het dan toch altijd haar naam zijn. Klinkt dat logisch? Dus ik zou als ik TO was wel gewoon de naam kiezen en dan een lief briefje erbij.
donderdag 1 november 2012 om 08:55
donderdag 1 november 2012 om 08:56
quote:dolfijntje01 schreef op 01 november 2012 @ 08:49:
Maar als ik terugkijk naar de tijd waarin zij nu zit, was ik wel vaker erg onredelijk en boos op alles en iedereen.Nou en dit snap ik dus helemaal, maar hoe ga ik zo netjes mogelijk aangeven dat ik de naam niet ga wijzigen? Ik neig naar de oplossing van Pyridine nu..
Maar als ik terugkijk naar de tijd waarin zij nu zit, was ik wel vaker erg onredelijk en boos op alles en iedereen.Nou en dit snap ik dus helemaal, maar hoe ga ik zo netjes mogelijk aangeven dat ik de naam niet ga wijzigen? Ik neig naar de oplossing van Pyridine nu..
donderdag 1 november 2012 om 08:57
Het gaat helemaal niet om verwachtingen aan andere mensen, het gaat om zelfbescherming. Ze is niet fout of onredelijk, ze probeert zichzelf te beschermen tegen de confrontatie met die verlammende pijn en dat intense verdriet. Dat mag je stom, onredelijk, idioot vinden, maar dat maakt haar copingsstrategie niet anders. Daarom zou ik zeggen: accepteer dat je niet beide kanten van de oceaan blij kunt maken, en probeer zo eerlijk en liefdevol mogelijk te zijn over de naam de jullie allebei gekozen hebben.
donderdag 1 november 2012 om 08:58
donderdag 1 november 2012 om 09:06
Vreselijk, al die emoties om hoe men een kind gaat noemen.
Dat claimen van een naam, om welke reden dan ook, zal ik nooit begrijpen. Het verdriet van je vriendin is zeer begrijpelijk maar de naam Pieter/Peter is veel voorkomend, dus zal ze ze wel vaker tegenkomen. Heel naar, maar omdat jij nu toevallig binnenkort gaat bevallen en jouw gekozen naam lijkt op de door haar gegeven naam, zou zij mogen meebepalen hoe jóuw kind gaat heten omdat zíj er niet tegen kan. Erg onrealistisch.
Dat claimen van een naam, om welke reden dan ook, zal ik nooit begrijpen. Het verdriet van je vriendin is zeer begrijpelijk maar de naam Pieter/Peter is veel voorkomend, dus zal ze ze wel vaker tegenkomen. Heel naar, maar omdat jij nu toevallig binnenkort gaat bevallen en jouw gekozen naam lijkt op de door haar gegeven naam, zou zij mogen meebepalen hoe jóuw kind gaat heten omdat zíj er niet tegen kan. Erg onrealistisch.
donderdag 1 november 2012 om 09:07
donderdag 1 november 2012 om 09:07
Dolfijntje, ja dat klinkt logisch. Daarom denk ik ook eigenlijk dat ons kind in hun aanwezigheid bij zijn tweede naam noemen geen verschil maakt. Eigenlijk hoop ik dat, mede doordat we elkaar weinig spreken, het na een tijd dragelijk voor haar is dat onze kindjes een naam soort van delen.
En als dat niet zo is dan snap ik ook wel dat onze vriendschap langzaam doodbloedt, maar daar zal ik dan ook heel verdrietig om zijn.
En als dat niet zo is dan snap ik ook wel dat onze vriendschap langzaam doodbloedt, maar daar zal ik dan ook heel verdrietig om zijn.
donderdag 1 november 2012 om 09:09
quote:Natonco schreef op 01 november 2012 @ 09:04:
En uiteraard gaat ze niet huilen met jou. Jij hebt alles wat zij zo graag gewild had, inclusief de naam. Dat doet veel te veel pijn om bij jou kwetsbaar te kunnen zijn.Ze heeft niet de naam...het is een andere naam. En dat maakt het voor mij dat ik het overdreven vind. Met dezelfde naam snap ik het, maar dat is het niet en bovendien gaat het ook nog om de 2e naam die je zelf (is mijn ervaring) zowat nooit gebruikt. Natuurlijk is het slikken voor haar en denk je toch terug aan je eigen kindje. Maar ik snap gewoon echt niet dat je dan zo hard moet zijn tegen je vriendin en zegt "ik kan niet blij zijn vanwege de naam". Die niet eens hetzelfde is. Welke naam was dan wel goed? Had TO dan de keuze van de naam over moeten laten aan die vriendin? Lijkt me ook niet toch?
En uiteraard gaat ze niet huilen met jou. Jij hebt alles wat zij zo graag gewild had, inclusief de naam. Dat doet veel te veel pijn om bij jou kwetsbaar te kunnen zijn.Ze heeft niet de naam...het is een andere naam. En dat maakt het voor mij dat ik het overdreven vind. Met dezelfde naam snap ik het, maar dat is het niet en bovendien gaat het ook nog om de 2e naam die je zelf (is mijn ervaring) zowat nooit gebruikt. Natuurlijk is het slikken voor haar en denk je toch terug aan je eigen kindje. Maar ik snap gewoon echt niet dat je dan zo hard moet zijn tegen je vriendin en zegt "ik kan niet blij zijn vanwege de naam". Die niet eens hetzelfde is. Welke naam was dan wel goed? Had TO dan de keuze van de naam over moeten laten aan die vriendin? Lijkt me ook niet toch?
