Zwanger
alle pijlers
Nekplooi-meting 5.6mm... Schrik!
zaterdag 21 september 2013 om 16:34
Ik ben nu bijna 13 weken zwanger van ons tweede kindje. Vreselijk misselijk geweest, maar dat is nu eindelijk een beetje voorbij. Verder niks aan de hand, echo bij 9w3 was gewoon goed (goede grootte en kloppen hartje).
Helaas heeft de arts gisteren bij de echo een nekplooi van 5.6mm gemeten. Dit was in combinatie met nekoedeem (ik geloof dat het officieel hygroma colli heet).
Dus... de prognose is belabberd. De arts zelf dacht meteen aan Turner's syndroom, maar het kan ook een van de trisomie varianten zijn. Of normale genetica maar met een grote kans op hartafwijkingen. Of helemaal niks.
De arts kon nu geen afwijkingen in het hart of de bloedsomloop zien (voor zover zichtbaar), ook geen zichtbare afwijkingen met femur lengte, handjes en voetjes, hersenen... Hij twijfelde over het neusbotje, het zat er wel maar was wel kort.
Ik bereid me nu voor op het ergste. Bloedwaardes komen nog en dan een punctie (over 2 weken), maar de kansen op een goede afloop zijn gewoon klein.
Iemand nog vergelijkbare ervaringen met positieve of negatieve afloop om te delen? Ik ben er vrij nuchter onder (een slechte uitslag wordt abortus, dat is duidelijk voor ons, en dat kom ik wel te boven), maar moet toch op een of andere manier de komende weken doorkomen...
Helaas heeft de arts gisteren bij de echo een nekplooi van 5.6mm gemeten. Dit was in combinatie met nekoedeem (ik geloof dat het officieel hygroma colli heet).
Dus... de prognose is belabberd. De arts zelf dacht meteen aan Turner's syndroom, maar het kan ook een van de trisomie varianten zijn. Of normale genetica maar met een grote kans op hartafwijkingen. Of helemaal niks.
De arts kon nu geen afwijkingen in het hart of de bloedsomloop zien (voor zover zichtbaar), ook geen zichtbare afwijkingen met femur lengte, handjes en voetjes, hersenen... Hij twijfelde over het neusbotje, het zat er wel maar was wel kort.
Ik bereid me nu voor op het ergste. Bloedwaardes komen nog en dan een punctie (over 2 weken), maar de kansen op een goede afloop zijn gewoon klein.
Iemand nog vergelijkbare ervaringen met positieve of negatieve afloop om te delen? Ik ben er vrij nuchter onder (een slechte uitslag wordt abortus, dat is duidelijk voor ons, en dat kom ik wel te boven), maar moet toch op een of andere manier de komende weken doorkomen...
donderdag 26 september 2013 om 23:46
vrijdag 27 september 2013 om 08:22
vrijdag 27 september 2013 om 10:12
Heel veel sterkte pinotnoir. Ik vind vanuit eigen ervaring dat je pas weet waar je het over hebt tot je voor die beslissing komt te staan. Het is een onmogelijke beslissing. Pas dan weet hoe het voelt als je leven totaal op zijn kop staat en welke emotionele en praktische overwegingen er allemaal bij zo'n kindje komen kijken.
Ik ben vorige maand bevallen met 22 weken van zo'n kindje. Geen down maar open rug, waarvan ook veel mensen menen dat het wel allemaal meevalt.Het is zo moeilijk om een beslissing te nemen zonder echt duidelijke informatie. Wat zo'n kindje wel of niet kan kunnen ze niet met 100% zekerheid zeggen. Zelfs kindjes met dezelfde aandoening kunnen een enorm verschillende prognose hebben.
Sterkte met je beslissing. Mijn ervaring is dat het soms moeilijk blijft je erbij neer te leggen. En dat anderen soms onbedoeld totaal over je gevoel heen walsen. Laat ze maar praten, je weet pas waar je het over hebt als deze hel echt op jou afkomt...Commentaar geven in deze situatie is zo makkelijk.
Ik heb even niet gevolgd of je gaat bevallen. Het is mij erg mee gevallen in ieder geval. Het ziekenhuis heeft een speciaal team voor deze bevallingen en qua pijn zal het meevallen want je kunt zonder problemen pijnstilling krijgen als je wilt.
Ik ben vorige maand bevallen met 22 weken van zo'n kindje. Geen down maar open rug, waarvan ook veel mensen menen dat het wel allemaal meevalt.Het is zo moeilijk om een beslissing te nemen zonder echt duidelijke informatie. Wat zo'n kindje wel of niet kan kunnen ze niet met 100% zekerheid zeggen. Zelfs kindjes met dezelfde aandoening kunnen een enorm verschillende prognose hebben.
Sterkte met je beslissing. Mijn ervaring is dat het soms moeilijk blijft je erbij neer te leggen. En dat anderen soms onbedoeld totaal over je gevoel heen walsen. Laat ze maar praten, je weet pas waar je het over hebt als deze hel echt op jou afkomt...Commentaar geven in deze situatie is zo makkelijk.
Ik heb even niet gevolgd of je gaat bevallen. Het is mij erg mee gevallen in ieder geval. Het ziekenhuis heeft een speciaal team voor deze bevallingen en qua pijn zal het meevallen want je kunt zonder problemen pijnstilling krijgen als je wilt.
vrijdag 27 september 2013 om 10:25
En voor wat het waard is... Ik werk zelf als verpleegkundige in een abortuskliniek.. En het zal officieel wel onder het kopje 'abortus' vallen... Toch was dit in eerste instantie een gewenste zwangerschap.. Welke door pré natale screening zal worden afgebroken. Dat is toch iets heel anders in mijn beleving als professional.
vrijdag 27 september 2013 om 10:32
vrijdag 27 september 2013 om 10:38
quote:sabbaticalmeds schreef op 26 september 2013 @ 22:56:
[...]
Nymeria, ken je ook de kinderen die grotendeels van de dag in isolement moeten liggen, soms gefixeerd omdat ze geen prikkels verdragen? Of omdat ze anders zichzelf verwonden of anderen verwonden. Ik vind je erg erg erg naief.En dat zijn precies die afwijkingen die met geen enkele test te zien zijn. Zo'n kind krijg je dus gewoon, ik heb er een al is het gelukkig niet in die mate die jij beschrijft dat is namelijk niet zo heel veel voorkomend. Daarom is het zo pijnlijk dat een kind dat "alleen maar" down heeft wel de aanstaande ouders zo'n beslissing doet nemen.
[...]
Nymeria, ken je ook de kinderen die grotendeels van de dag in isolement moeten liggen, soms gefixeerd omdat ze geen prikkels verdragen? Of omdat ze anders zichzelf verwonden of anderen verwonden. Ik vind je erg erg erg naief.En dat zijn precies die afwijkingen die met geen enkele test te zien zijn. Zo'n kind krijg je dus gewoon, ik heb er een al is het gelukkig niet in die mate die jij beschrijft dat is namelijk niet zo heel veel voorkomend. Daarom is het zo pijnlijk dat een kind dat "alleen maar" down heeft wel de aanstaande ouders zo'n beslissing doet nemen.
vrijdag 27 september 2013 om 10:53
vrijdag 27 september 2013 om 11:08
Lenteweer, ach wat moeilijk ook voor jou.
Jij ook veel sterkte!
Je verwoordt heel goed wat ik destijds heb ervaren. Je weet pas waar je het over moet hebben en wat er moet gebeuren als je zelf voor de situatie komt te staan.
Ik heb dat zelf ook zo ervaren (is een paar jaar gelden hoor). De wereld hield voor mij op buiten mij, mijn partner en ons kindje. Ik heb me toen afgesloten voor meningen van anderen die alleen maar pijn deden. De opmerkingen die me wel hielpen kwamen wel binnen. Dat deed ik niet eens bewust hoor, dat gebeurde gewoon. Je hoofd zit zo vol met verdriet en shock en alles, je geest maakt ruimte voor dat wat je helpt want je moet wel verder.
Wij woonden toen ook nog in een land waar abortus niet is toegestaan. Onze arts was erg progressief (kan die man nog steeds wel omhelzen), hij begreep ons dilemma, gaf ons zoveel mogelijk informatie over de aandoeningen en maakte alle tijd. Hij had het over 'jullie moeten beslissen of je moet "reizen"' hij mocht het woord abortus niet zelf in de mond nemen.
Wij zijn dus naar Nederland "gereisd"....
We hebben met een andere arts gepraat die hetzelfde dillema had gehad, we hebben met elkaar veel gepraat.
Dat heeft ons allemaal goed geholpen, maar wat blijft is dat jij alleen kunt beslissen wat het beste is, niemand anders. Ik had het kindje in mijn buik waar ik het beste voor wilde. En ook voor mij en onszelf trouwens. Ik voelde het kindje bv nog niet bewegen en dat wasmijn grote angst als we langer zouden wachten.
Ik heb kunnen beslissen wat goed voor mij en ons en ons kindje was en daarom is het goed zo. Het is nu een teder plekje, maar voel nog steeds dat ik blij ben dat ik dit voor mijn kindje heb kunnen doen.
Jij ook veel sterkte!
Je verwoordt heel goed wat ik destijds heb ervaren. Je weet pas waar je het over moet hebben en wat er moet gebeuren als je zelf voor de situatie komt te staan.
Ik heb dat zelf ook zo ervaren (is een paar jaar gelden hoor). De wereld hield voor mij op buiten mij, mijn partner en ons kindje. Ik heb me toen afgesloten voor meningen van anderen die alleen maar pijn deden. De opmerkingen die me wel hielpen kwamen wel binnen. Dat deed ik niet eens bewust hoor, dat gebeurde gewoon. Je hoofd zit zo vol met verdriet en shock en alles, je geest maakt ruimte voor dat wat je helpt want je moet wel verder.
Wij woonden toen ook nog in een land waar abortus niet is toegestaan. Onze arts was erg progressief (kan die man nog steeds wel omhelzen), hij begreep ons dilemma, gaf ons zoveel mogelijk informatie over de aandoeningen en maakte alle tijd. Hij had het over 'jullie moeten beslissen of je moet "reizen"' hij mocht het woord abortus niet zelf in de mond nemen.
Wij zijn dus naar Nederland "gereisd"....
We hebben met een andere arts gepraat die hetzelfde dillema had gehad, we hebben met elkaar veel gepraat.
Dat heeft ons allemaal goed geholpen, maar wat blijft is dat jij alleen kunt beslissen wat het beste is, niemand anders. Ik had het kindje in mijn buik waar ik het beste voor wilde. En ook voor mij en onszelf trouwens. Ik voelde het kindje bv nog niet bewegen en dat wasmijn grote angst als we langer zouden wachten.
Ik heb kunnen beslissen wat goed voor mij en ons en ons kindje was en daarom is het goed zo. Het is nu een teder plekje, maar voel nog steeds dat ik blij ben dat ik dit voor mijn kindje heb kunnen doen.
vrijdag 27 september 2013 om 11:27
quote:wendy7474 schreef op 27 september 2013 @ 10:53:
[...]
Waarom is dat pijnlijk? Het gaat niet over jouw kind, jouw zwangerschap, jouw leven.
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
[...]
Waarom is dat pijnlijk? Het gaat niet over jouw kind, jouw zwangerschap, jouw leven.
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
vrijdag 27 september 2013 om 11:35
Nina, heb je de berichten gemist waarin in TO schrijft dat de Arts een slechte prognose geeft, vanwege de hele dikke nekplooi en het ontbreken van een neusbotje?
Ik snap echt wel dat het je raakt, maar ik denk niet dat dit de plek is om dat te uiten.
En jij kunt Down wel geen reden vinden, maar daarmee ga je voor God spelen. Gelukkig heeft TO de vrijheid om zelf te beslissen.
Ik snap echt wel dat het je raakt, maar ik denk niet dat dit de plek is om dat te uiten.
En jij kunt Down wel geen reden vinden, maar daarmee ga je voor God spelen. Gelukkig heeft TO de vrijheid om zelf te beslissen.
vrijdag 27 september 2013 om 11:35
quote:nina1966 schreef op 27 september 2013 @ 11:27:
[...]
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
Jìj vindt het geen reden en dat mag je vinden. Maar ik vind dat je erg ver gaat door dit te gaan vergelijken met jongen/meisje wens. Het is al eerder geschreven, dit is het weloverwogen besluit van Pinotnoir en haar partner en reken maar dat zij nu door een hel gaat. Ik vind het smakeloos van je dat je doorgaat je mening te ventileren over de keuze die ze heeft gemaakt. Als je hierover een discussie op gang wil brengen, prima, maar open dan lekker je eigen topic en laat TO verder met rust.
Pinotnoir, ik hoop dat je sommige posts naast je neer kunt leggen en steun vindt in de mening van forummers die jouw keuze respecteren!!! Sterkte!
[...]
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
Jìj vindt het geen reden en dat mag je vinden. Maar ik vind dat je erg ver gaat door dit te gaan vergelijken met jongen/meisje wens. Het is al eerder geschreven, dit is het weloverwogen besluit van Pinotnoir en haar partner en reken maar dat zij nu door een hel gaat. Ik vind het smakeloos van je dat je doorgaat je mening te ventileren over de keuze die ze heeft gemaakt. Als je hierover een discussie op gang wil brengen, prima, maar open dan lekker je eigen topic en laat TO verder met rust.
Pinotnoir, ik hoop dat je sommige posts naast je neer kunt leggen en steun vindt in de mening van forummers die jouw keuze respecteren!!! Sterkte!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
vrijdag 27 september 2013 om 11:39
quote:felice71 schreef op 27 september 2013 @ 11:35:
[...]
Jìj vindt het geen reden en dat mag je vinden. Maar ik vind dat je erg ver gaat door dit te gaan vergelijken met jongen/meisje wens. Het is al eerder geschreven, dit is het weloverwogen besluit van Pinotnoir en haar partner en reken maar dat zij nu door een hel gaat. Ik vind het smakeloos van je dat je doorgaat je mening te ventileren over de keuze die ze heeft gemaakt. Als je hierover een discussie op gang wil brengen, prima, maar open dan lekker je eigen topic en laat TO verder met rust.
Dit.
Pinotnoir: Ik heb totaal geen ervaring op dit gebied, maar het lijkt me een ontzettend moeilijke keuze. Ik wil je/jullie dan ook heel veel sterkte en kracht toewensen de komende tijd.
[...]
Jìj vindt het geen reden en dat mag je vinden. Maar ik vind dat je erg ver gaat door dit te gaan vergelijken met jongen/meisje wens. Het is al eerder geschreven, dit is het weloverwogen besluit van Pinotnoir en haar partner en reken maar dat zij nu door een hel gaat. Ik vind het smakeloos van je dat je doorgaat je mening te ventileren over de keuze die ze heeft gemaakt. Als je hierover een discussie op gang wil brengen, prima, maar open dan lekker je eigen topic en laat TO verder met rust.
Dit.
Pinotnoir: Ik heb totaal geen ervaring op dit gebied, maar het lijkt me een ontzettend moeilijke keuze. Ik wil je/jullie dan ook heel veel sterkte en kracht toewensen de komende tijd.
vrijdag 27 september 2013 om 11:53
@ Nina, allereerst snap ik je emoties mbt dit onderwerp. Toch gaat het zoals eerder al gezegd niet om jou, jouw kindje, jouw ervaringen etc etc. TO geeft aan dat ze hier al een weloverwogen keuze in hebben gemaakt, dat is iedereen zijn recht, dat zal ook moeilijk zat worden voor hun gezin.
Ik weet wel een beetje waarover ik praat aangezien ik ook een kindje met down heb gekregen, geen prenatale screening omdat ieder kindje welkom zou zijn zoals hij of zij was. Toch in je achterhoofd er rekening mee houdend dat het ons toch niet zou overkomen. Na aanleiding van deze discussie hierover ook met mijn vriend gesproken, wat als.......... Tja dan kun je praten en praten maar dat heeft geen zin meer onze lieve scheet is er en dat is goed zo. Nu ik zwanger ben van de tweede wel laten testen en ook heel duidelijk hier een keus in gemaakt als we weer een kindje met een trisomie zouden krijgen. En ik weet dat er nog veel meer andere afwijkingen zijn maar deze kun je testen, dus...
Natuurlijk roept deze discussie ook wat emoties bij mij op, kijk naar mijn dochtertje die nietsvermoedend heerlijk ligt te slapen. Ik probeer dit wel los te laten, wil anderen niet veroordelen of overtuigen, anders heb ik geen leven meer. Het enige waar ik wel voor wil pleiten is een realistisch gedegen beeldvorming mbt het downsyndroom, vanuit daar kunnen ouders dan zelf een weloverwogen keuze maken. Deze keuzevrijheid hebben wij hier gelukkig, of je het hier nu mee eens bent of niet.
TO heel veel sterkte de komende tijd. Ik vind het knap dat je hier je verhaal met ons wilt delen.
Ik weet wel een beetje waarover ik praat aangezien ik ook een kindje met down heb gekregen, geen prenatale screening omdat ieder kindje welkom zou zijn zoals hij of zij was. Toch in je achterhoofd er rekening mee houdend dat het ons toch niet zou overkomen. Na aanleiding van deze discussie hierover ook met mijn vriend gesproken, wat als.......... Tja dan kun je praten en praten maar dat heeft geen zin meer onze lieve scheet is er en dat is goed zo. Nu ik zwanger ben van de tweede wel laten testen en ook heel duidelijk hier een keus in gemaakt als we weer een kindje met een trisomie zouden krijgen. En ik weet dat er nog veel meer andere afwijkingen zijn maar deze kun je testen, dus...
Natuurlijk roept deze discussie ook wat emoties bij mij op, kijk naar mijn dochtertje die nietsvermoedend heerlijk ligt te slapen. Ik probeer dit wel los te laten, wil anderen niet veroordelen of overtuigen, anders heb ik geen leven meer. Het enige waar ik wel voor wil pleiten is een realistisch gedegen beeldvorming mbt het downsyndroom, vanuit daar kunnen ouders dan zelf een weloverwogen keuze maken. Deze keuzevrijheid hebben wij hier gelukkig, of je het hier nu mee eens bent of niet.
TO heel veel sterkte de komende tijd. Ik vind het knap dat je hier je verhaal met ons wilt delen.
vrijdag 27 september 2013 om 12:01
quote:nina1966 schreef op 27 september 2013 @ 10:38:
[...]
En dat zijn precies die afwijkingen die met geen enkele test te zien zijn. Zo'n kind krijg je dus gewoon, ik heb er een al is het gelukkig niet in die mate die jij beschrijft dat is namelijk niet zo heel veel voorkomend. Daarom is het zo pijnlijk dat een kind dat "alleen maar" down heeft wel de aanstaande ouders zo'n beslissing doet nemen.Precies en de kans is behoorlijk groot dat TO zo'n kind krijgt. De kans is Nihil dat het kind niks mankeert. Het gaat niet over jouw kind. Misselijk dat je dit, in het belang van TO niet kan scheiden. Bovendien kan je niet oordelen over de situatie omdat je er zelf niet voor staat.
[...]
En dat zijn precies die afwijkingen die met geen enkele test te zien zijn. Zo'n kind krijg je dus gewoon, ik heb er een al is het gelukkig niet in die mate die jij beschrijft dat is namelijk niet zo heel veel voorkomend. Daarom is het zo pijnlijk dat een kind dat "alleen maar" down heeft wel de aanstaande ouders zo'n beslissing doet nemen.Precies en de kans is behoorlijk groot dat TO zo'n kind krijgt. De kans is Nihil dat het kind niks mankeert. Het gaat niet over jouw kind. Misselijk dat je dit, in het belang van TO niet kan scheiden. Bovendien kan je niet oordelen over de situatie omdat je er zelf niet voor staat.
vrijdag 27 september 2013 om 12:03
quote:hoppala schreef op 27 september 2013 @ 11:35:
Nina, heb je de berichten gemist waarin in TO schrijft dat de Arts een slechte prognose geeft, vanwege de hele dikke nekplooi en het ontbreken van een neusbotje?
Ik snap echt wel dat het je raakt, maar ik denk niet dat dit de plek is om dat te uiten.
En jij kunt Down wel geen reden vinden, maar daarmee ga je voor God spelen. Gelukkig heeft TO de vrijheid om zelf te beslissen.Dat vroeg ik me ook af. Leest niks en betrekt alles op haarzelf. Leuk hoor, dat haar downer een blije is, maar er zijn genoeg kinderen met down die er een stuk minder "gelukkig" vanaf komen.
Nina, heb je de berichten gemist waarin in TO schrijft dat de Arts een slechte prognose geeft, vanwege de hele dikke nekplooi en het ontbreken van een neusbotje?
Ik snap echt wel dat het je raakt, maar ik denk niet dat dit de plek is om dat te uiten.
En jij kunt Down wel geen reden vinden, maar daarmee ga je voor God spelen. Gelukkig heeft TO de vrijheid om zelf te beslissen.Dat vroeg ik me ook af. Leest niks en betrekt alles op haarzelf. Leuk hoor, dat haar downer een blije is, maar er zijn genoeg kinderen met down die er een stuk minder "gelukkig" vanaf komen.
vrijdag 27 september 2013 om 12:11
Inderdaad Nina hou eens op met alles op jezelf te betrekken.
Laat Pinot in haar waarde, zij heeft haar keus gemaakt. Ik hoop dat je daar respect voor kunt hebben.
Net als andersom ook mensen ook respect voor jouw keuze moeten hebben.
En 'alleen maar' Down....dat geldt voor jou wel, maar voor een heleboel anderen niet. Ieder mag zijn eigen mening hebben over hoe erg of hoe niet erg Down is, en hoe zwaar dit weegt om een zwangerschap wel of niet te laten afbreken.
Laat Pinot in haar waarde, zij heeft haar keus gemaakt. Ik hoop dat je daar respect voor kunt hebben.
Net als andersom ook mensen ook respect voor jouw keuze moeten hebben.
En 'alleen maar' Down....dat geldt voor jou wel, maar voor een heleboel anderen niet. Ieder mag zijn eigen mening hebben over hoe erg of hoe niet erg Down is, en hoe zwaar dit weegt om een zwangerschap wel of niet te laten afbreken.
vrijdag 27 september 2013 om 12:13
