Zwanger
alle pijlers
Nekplooi-meting 5.6mm... Schrik!
zaterdag 21 september 2013 om 16:34
Ik ben nu bijna 13 weken zwanger van ons tweede kindje. Vreselijk misselijk geweest, maar dat is nu eindelijk een beetje voorbij. Verder niks aan de hand, echo bij 9w3 was gewoon goed (goede grootte en kloppen hartje).
Helaas heeft de arts gisteren bij de echo een nekplooi van 5.6mm gemeten. Dit was in combinatie met nekoedeem (ik geloof dat het officieel hygroma colli heet).
Dus... de prognose is belabberd. De arts zelf dacht meteen aan Turner's syndroom, maar het kan ook een van de trisomie varianten zijn. Of normale genetica maar met een grote kans op hartafwijkingen. Of helemaal niks.
De arts kon nu geen afwijkingen in het hart of de bloedsomloop zien (voor zover zichtbaar), ook geen zichtbare afwijkingen met femur lengte, handjes en voetjes, hersenen... Hij twijfelde over het neusbotje, het zat er wel maar was wel kort.
Ik bereid me nu voor op het ergste. Bloedwaardes komen nog en dan een punctie (over 2 weken), maar de kansen op een goede afloop zijn gewoon klein.
Iemand nog vergelijkbare ervaringen met positieve of negatieve afloop om te delen? Ik ben er vrij nuchter onder (een slechte uitslag wordt abortus, dat is duidelijk voor ons, en dat kom ik wel te boven), maar moet toch op een of andere manier de komende weken doorkomen...
Helaas heeft de arts gisteren bij de echo een nekplooi van 5.6mm gemeten. Dit was in combinatie met nekoedeem (ik geloof dat het officieel hygroma colli heet).
Dus... de prognose is belabberd. De arts zelf dacht meteen aan Turner's syndroom, maar het kan ook een van de trisomie varianten zijn. Of normale genetica maar met een grote kans op hartafwijkingen. Of helemaal niks.
De arts kon nu geen afwijkingen in het hart of de bloedsomloop zien (voor zover zichtbaar), ook geen zichtbare afwijkingen met femur lengte, handjes en voetjes, hersenen... Hij twijfelde over het neusbotje, het zat er wel maar was wel kort.
Ik bereid me nu voor op het ergste. Bloedwaardes komen nog en dan een punctie (over 2 weken), maar de kansen op een goede afloop zijn gewoon klein.
Iemand nog vergelijkbare ervaringen met positieve of negatieve afloop om te delen? Ik ben er vrij nuchter onder (een slechte uitslag wordt abortus, dat is duidelijk voor ons, en dat kom ik wel te boven), maar moet toch op een of andere manier de komende weken doorkomen...
vrijdag 27 september 2013 om 12:35
quote:nina1966 schreef op 27 september 2013 @ 11:27:
[...]
Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom.
Niks vaag, beter lezen dus.
quote:Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders.Haar arts vertelde haar dat haar kindje naar alle waarschijnlijkheid dus wél zeer zwaar gehandicapt wordt.
[...]
Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom.
Niks vaag, beter lezen dus.
quote:Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders.Haar arts vertelde haar dat haar kindje naar alle waarschijnlijkheid dus wél zeer zwaar gehandicapt wordt.
vrijdag 27 september 2013 om 13:26
quote:nina1966 schreef op 27 september 2013 @ 11:27:
[...]
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
Wil jij een ernstige aandoening (want dat is Down gewoon) min of meer vergelijken met een geslachtswens? Serieus?
Dan twijfel ik ernstig aan jouw normen en waarden. Ben je toevallig heel gelovig?
En een abortus pleeg je niet. Die laat je uitvoeren. Het is geen misdaad zoals het woord 'plegen' insinueert.
[...]
Nee het gaat om een kind. Een kind dat een, voor zover ik heb gelezen, vage prognose heeft namelijk down syndroom. Dat kan een heel productief langlevend en gelukkig mens worden. Er werd in de post waar ik antwoord op gaf dat er kinderen zijn die allerlei narigheid tegemoet gaan. Dus zoals ik het lees laat TO een kind weghalen omdat misschien.... in het ergste geval... en dat vind ik een hele nare ontwikkeling. Komt toch echt in de buurt van "haal maar weg want het is een jongen en ik wil een meisje"
Een abortus laten plegen omdat het kindje geen toekomst, levensverwachting of zeer zwaar gehandicapt is en daardoor een slechte levensverwachting vind ik wat anders. Down.... vind ik geen reden. Zo'n kind kan prima oud worden, productief en gelukkig zijn.
Wil jij een ernstige aandoening (want dat is Down gewoon) min of meer vergelijken met een geslachtswens? Serieus?
Dan twijfel ik ernstig aan jouw normen en waarden. Ben je toevallig heel gelovig?
En een abortus pleeg je niet. Die laat je uitvoeren. Het is geen misdaad zoals het woord 'plegen' insinueert.
vrijdag 27 september 2013 om 14:52
Oh nee Pinotnoir wat een vreselijk nieuws! Heel veel sterkte de komende periode
En verder: sommige dames moeten zich diep diep schamen om hun mening hier zo neer te plempen (ondanks dat die mening er heus mag zijn uiteraard) zooo ontzettend ongepast in dit topic! Ik heb gewoon plaatsvervangende schaamte naar TO toe vanwege jullie.....
En verder: sommige dames moeten zich diep diep schamen om hun mening hier zo neer te plempen (ondanks dat die mening er heus mag zijn uiteraard) zooo ontzettend ongepast in dit topic! Ik heb gewoon plaatsvervangende schaamte naar TO toe vanwege jullie.....
zaterdag 28 september 2013 om 15:48
Hoi Heliosje (en alle andere lieverds),
Ik slaap goed, maar ben toch de hele tijd ontzettend moe. Komt natuurlijk deels door de zwangerschap, maar ook door de stress en emoties.
Wij zijn nu zo'n beetje begonnen om het aan familie, vrienden en collega's te vertellen (de echte intimi weten natuurlijk alles al). Geen leuk karweitje.
Ik slaap goed, maar ben toch de hele tijd ontzettend moe. Komt natuurlijk deels door de zwangerschap, maar ook door de stress en emoties.
Wij zijn nu zo'n beetje begonnen om het aan familie, vrienden en collega's te vertellen (de echte intimi weten natuurlijk alles al). Geen leuk karweitje.
dinsdag 1 oktober 2013 om 13:31
Dank jullie wel.
Het is achter de rug en ik zit weer thuis op de bank. Ik voel me een beetje raar, ik denk de hele tijd aan hoe ik me zou móeten voelen, en probeer te bepalen of ik me dan ook echt zo voel... beetje een cirkelgedachte waarbij ik niet echt tot de kern kom. Erg vermoeiend.
Nou ja, fysiek is het meegevallen, dat is in ieder geval duidelijk. Ingewikkelde emoties moet ik dan nog maar mee dealen...
Het is achter de rug en ik zit weer thuis op de bank. Ik voel me een beetje raar, ik denk de hele tijd aan hoe ik me zou móeten voelen, en probeer te bepalen of ik me dan ook echt zo voel... beetje een cirkelgedachte waarbij ik niet echt tot de kern kom. Erg vermoeiend.
Nou ja, fysiek is het meegevallen, dat is in ieder geval duidelijk. Ingewikkelde emoties moet ik dan nog maar mee dealen...
dinsdag 1 oktober 2013 om 14:16
@pinotnoir
Allereerst heel veel sterkte gewenst met het verdriet.
Ik heb de neiging op van alles en nog wat in dit topic te reageren, maar misschien verstandig dit even niet te doen.
Wel ben ik benieuwd of je bereid bent je ervaringen met 'het' ('het is achter de rug') te delen? Misschien wil je dat ook niet, zeker niet nu het zo vers is.
Ik sta voor 'eenzelfde' keuze (tussen haakjes, aangezien hetzelfde niet kan: het gaat niet om Down, het is een zogenaamd 'niet levensvatbaar' kind). Ondanks dat we er nog steeds niet uit zijn, ben ik wel benieuwd naar je ervaringen met dit vreselijke gebeuren. Ben jij ingeleid? Heb je je kind gezien? het vast kunnen houden? Hoe ver was je? #ik nu 16 weken). Hoe is het met een eerdere bevalling te vergelijking? Qua weeen? Qua pijn? Hoe lang duurde het?
Ik realiseer me dat het bij iedereen qua emoties en qua pijn en bevalling totaal anders zal zijn. Toch ben ik benieuwd naar je ervaringen, mocht je die willen delen. ....Kan me ook voorstellen dat dat teveel van het goede is. In dat geval begrijp ik dat.
In ieder geval sterkte.
Allereerst heel veel sterkte gewenst met het verdriet.
Ik heb de neiging op van alles en nog wat in dit topic te reageren, maar misschien verstandig dit even niet te doen.
Wel ben ik benieuwd of je bereid bent je ervaringen met 'het' ('het is achter de rug') te delen? Misschien wil je dat ook niet, zeker niet nu het zo vers is.
Ik sta voor 'eenzelfde' keuze (tussen haakjes, aangezien hetzelfde niet kan: het gaat niet om Down, het is een zogenaamd 'niet levensvatbaar' kind). Ondanks dat we er nog steeds niet uit zijn, ben ik wel benieuwd naar je ervaringen met dit vreselijke gebeuren. Ben jij ingeleid? Heb je je kind gezien? het vast kunnen houden? Hoe ver was je? #ik nu 16 weken). Hoe is het met een eerdere bevalling te vergelijking? Qua weeen? Qua pijn? Hoe lang duurde het?
Ik realiseer me dat het bij iedereen qua emoties en qua pijn en bevalling totaal anders zal zijn. Toch ben ik benieuwd naar je ervaringen, mocht je die willen delen. ....Kan me ook voorstellen dat dat teveel van het goede is. In dat geval begrijp ik dat.
In ieder geval sterkte.