Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger van de derde
maandag 30 januari 2012 om 10:41
Mijn hele leven ligt overhoop sinds ik vorige week een positieve zwangerschapstest in mijn handen had. Ik ben echt in shock. Met twee kinderen die nu ruim 4 jaar en 2,5 jaar zijn weet ik echt wel van de bloemetjes en de bijtjes, maar dat je van seks tijdens de menstruatie zwanger kunt raken heb ik dus nu pas net geleerd.
Eigenlijk hebben mijn man en ik ruim een half jaar geleden besloten dat ons gezin compleet is. Het is goed zo. Plannen voor een derde kindje hadden we dus helemaal niet. Na de geboorte van de jongste heb ik een lange periode nogal in de put gezeten en heb sinds enkele maanden eindelijk weer het gevoel dat ik mezelf ben. En eigenlijk genieten we er erg van dat onze kinderen groter zijn en dat het tijdperk van slapeloze nachten, borstvoeding en Pampers grotendeels voorbij is. We wilden dat deze zomer gaan vieren met een eerste vliegvakantie naar een zonnige bestemming met de kinderen.
Verder zijn we ook helemaal niet ingericht op 3 kinderen. We hebben recent een andere (kleinere) auto gekocht waar net twee kinderzitjes op de achterbank passen en ons huis heeft 3 slaapkamers die momenteel dus allemaal bezet zijn.
Maar nu back to reality: zwanger dus. En we moeten hier iets mee, maar ik weet echt niet wat. Ik word heen en weer geslingerd tussen m'n verstand en gevoel. Rationele argumenten tegen een derde kind zijn er wat ons betreft genoeg te bedenken. Maar om het nou weg te laten halen vind ik ook heel wat. Ik probeer het rationeel te bekijken maar merk dat dat me veel moeite kost.
Wie heeft er in hetzelfde schuitje gezeten en welke beslissing heb je uiteindelijk genomen? Misschien helpt jouw argumentatie mij verder...
Eigenlijk hebben mijn man en ik ruim een half jaar geleden besloten dat ons gezin compleet is. Het is goed zo. Plannen voor een derde kindje hadden we dus helemaal niet. Na de geboorte van de jongste heb ik een lange periode nogal in de put gezeten en heb sinds enkele maanden eindelijk weer het gevoel dat ik mezelf ben. En eigenlijk genieten we er erg van dat onze kinderen groter zijn en dat het tijdperk van slapeloze nachten, borstvoeding en Pampers grotendeels voorbij is. We wilden dat deze zomer gaan vieren met een eerste vliegvakantie naar een zonnige bestemming met de kinderen.
Verder zijn we ook helemaal niet ingericht op 3 kinderen. We hebben recent een andere (kleinere) auto gekocht waar net twee kinderzitjes op de achterbank passen en ons huis heeft 3 slaapkamers die momenteel dus allemaal bezet zijn.
Maar nu back to reality: zwanger dus. En we moeten hier iets mee, maar ik weet echt niet wat. Ik word heen en weer geslingerd tussen m'n verstand en gevoel. Rationele argumenten tegen een derde kind zijn er wat ons betreft genoeg te bedenken. Maar om het nou weg te laten halen vind ik ook heel wat. Ik probeer het rationeel te bekijken maar merk dat dat me veel moeite kost.
Wie heeft er in hetzelfde schuitje gezeten en welke beslissing heb je uiteindelijk genomen? Misschien helpt jouw argumentatie mij verder...
dinsdag 31 januari 2012 om 09:19
Wat dacht je van je man 'n knoopje erin laten leggen? Als vrouw heb je al genoeg te verduren. Overigens snap ik niet dat je niet de pil neemt of 'n mirena, als je maandelijks erge krampen hebt. Dat is namelijk de enige manier om daar enigszins vanaf te kunnen komen (of je baarmoeder er natuurlijk uit laten halen)
dinsdag 31 januari 2012 om 09:36
Sterkte IJzerstokje!
Als je veel last hebt van je menstruatie en veilige anticonceptie wil dan adviseer ik Mirena!
En je man kan zich laten steriliseren. Eenvoudige ingreep, poliklinisch, lettetlijk knip en klaar (wel eerst nog 3 masnden aanvullende anticonceptie).
Dat een vrouw vervroegd in de overgang zou raken van een sterilisatie is absolute onzin!
Als je veel last hebt van je menstruatie en veilige anticonceptie wil dan adviseer ik Mirena!
En je man kan zich laten steriliseren. Eenvoudige ingreep, poliklinisch, lettetlijk knip en klaar (wel eerst nog 3 masnden aanvullende anticonceptie).
Dat een vrouw vervroegd in de overgang zou raken van een sterilisatie is absolute onzin!
dinsdag 31 januari 2012 om 12:29
Wat zou jij iemand adviseren die op medische gronden wordt afgeraden om weer zwanger te worden en toch per ongeluk zwanger is geraakt?
Dat advies zou zomaar ook op jou van toepassing kunnen zijn, al is het bij jou niet op medische gronden, maar op psychische gronden. Ik denk dat het heel goed is om een afspraak te maken met een professional, om je te helpen alles goed op een rijtje te zetten.
Excuses, ik heb blijkbaar een paar pagina's over het hoofd gezien.
Sterkte met alles!
dinsdag 31 januari 2012 om 12:38
dinsdag 31 januari 2012 om 15:02
Ben bijna opgelucht dat ik de afspraak nu heb staan, zegt ook wel genoeg over mijn oergevoel denk ik. Ik zie wel enorm op tegen de curettage. Ik had er liever niet bewust bij geweest omdat het me best wel een traumatische ervaring lijkt.
Ik troost me maar met de gedachte dat het er over een week allemaal opzit. En dat het nu nog maar slechts 2-5 mm groot is, al is dat misschien ook wel struisvogelpolitiek. Het voelt allemaal wel heel raar ten opzichte van mijn kinderen.
Ik troost me maar met de gedachte dat het er over een week allemaal opzit. En dat het nu nog maar slechts 2-5 mm groot is, al is dat misschien ook wel struisvogelpolitiek. Het voelt allemaal wel heel raar ten opzichte van mijn kinderen.
dinsdag 31 januari 2012 om 15:05
quote:ijzerstokje schreef op 30 januari 2012 @ 10:41:
Mijn hele leven ligt overhoop sinds ik vorige week een positieve zwangerschapstest in mijn handen had. Ik ben echt in shock. Met twee kinderen die nu ruim 4 jaar en 2,5 jaar zijn weet ik echt wel van de bloemetjes en de bijtjes, maar dat je van seks tijdens de menstruatie zwanger kunt raken heb ik dus nu pas net geleerd.
Misschien ben ik mosterd, maar ik verbaas me erover dat je onveilige seks hebt als je geen kinderen meer wilt.
Mijn hele leven ligt overhoop sinds ik vorige week een positieve zwangerschapstest in mijn handen had. Ik ben echt in shock. Met twee kinderen die nu ruim 4 jaar en 2,5 jaar zijn weet ik echt wel van de bloemetjes en de bijtjes, maar dat je van seks tijdens de menstruatie zwanger kunt raken heb ik dus nu pas net geleerd.
Misschien ben ik mosterd, maar ik verbaas me erover dat je onveilige seks hebt als je geen kinderen meer wilt.
dinsdag 31 januari 2012 om 17:32
maandag 6 februari 2012 om 18:45
Even een update...
De behandeling is vandaag niet doorgegaan omdat ik helemaal in paniek raakte tijdens het gesprek met de verpleegkundige. Het leek haar verstandiger dat we volgende week terug komen zodat ik onder narcose behandeld kan worden. Heel vervelend allemaal omdat ik last begin te krijgen van de eerste zwangerschapsverschijnselen (misselijk en zoooo ontzettend moe) en daar nu dus nog een week mee rond moet lopen. En uitgerekend deze week cursus en allemaal afspraken op het werk dus ik weet even niet hoe ik de komende week door moet komen
De behandeling is vandaag niet doorgegaan omdat ik helemaal in paniek raakte tijdens het gesprek met de verpleegkundige. Het leek haar verstandiger dat we volgende week terug komen zodat ik onder narcose behandeld kan worden. Heel vervelend allemaal omdat ik last begin te krijgen van de eerste zwangerschapsverschijnselen (misselijk en zoooo ontzettend moe) en daar nu dus nog een week mee rond moet lopen. En uitgerekend deze week cursus en allemaal afspraken op het werk dus ik weet even niet hoe ik de komende week door moet komen
maandag 6 februari 2012 om 19:03
quote:hapsnoet schreef op 30 januari 2012 @ 11:37:
Poeh, ijzerstokje, dat is schrikken!
Ik zou zelf ook wel even 50 keer moeten slikken als ik nu zwanger zou blijken te zijn (krabbel net op vanuit een burnout en vriend en ik hebben er voor gekozen het bij 1 kindje te houden). Maar ik sta misschien wel anders tegenover een ongeplande zwangerschap dan jij. Een abortus is in mijn ogen iets voor 17-jarigen of voor hen die op geen manier voor een kindje kunnen zorgen; geen middel voor gezinsplanning. Als ik in de gelegenheid zou zijn om een (extra) kindje liefde en aandacht te geven en er financieel of qua (psychische) gezondheid niet aan onderdoor zou gaan, dan zou ik het mezelf niet vergeven om een zwangerschap af te breken. En daarnaast leef ik mijn leven met een soort "dan heeft het zo moeten zijn"-instelling.
Als ik bovenstaande doorlees, dan klinkt het erg veroordelend, maar ik meet hierin met twee maten: dit zijn "regels" waar ik mezelf aan zou houden, maar waarop ik nooit een ander zou afrekenen. Iedereen moet voor zichzelf een keuze maken en met de consequenties in het reine komen.
Ik lees nu net over je geloofsovertuiging, dat maakt het allemaal nog lastiger... Je gevoel zegt nee!!! En je geloof (en man) zegt ja...
Ik wens je veel sterkte in je besluit Ik vind dat een erg bekrompen gedachten. Dus stél iemand gebruikt optimale anticonceptie, raakt toch zwanger, wil absoluut geen kinderen, een kind zou voor de praktische zaken wél kunnen, maar man en vrouw willen het allebei niet, zouden volgens jou toch het kind moeten houden....
Poeh, ijzerstokje, dat is schrikken!
Ik zou zelf ook wel even 50 keer moeten slikken als ik nu zwanger zou blijken te zijn (krabbel net op vanuit een burnout en vriend en ik hebben er voor gekozen het bij 1 kindje te houden). Maar ik sta misschien wel anders tegenover een ongeplande zwangerschap dan jij. Een abortus is in mijn ogen iets voor 17-jarigen of voor hen die op geen manier voor een kindje kunnen zorgen; geen middel voor gezinsplanning. Als ik in de gelegenheid zou zijn om een (extra) kindje liefde en aandacht te geven en er financieel of qua (psychische) gezondheid niet aan onderdoor zou gaan, dan zou ik het mezelf niet vergeven om een zwangerschap af te breken. En daarnaast leef ik mijn leven met een soort "dan heeft het zo moeten zijn"-instelling.
Als ik bovenstaande doorlees, dan klinkt het erg veroordelend, maar ik meet hierin met twee maten: dit zijn "regels" waar ik mezelf aan zou houden, maar waarop ik nooit een ander zou afrekenen. Iedereen moet voor zichzelf een keuze maken en met de consequenties in het reine komen.
Ik lees nu net over je geloofsovertuiging, dat maakt het allemaal nog lastiger... Je gevoel zegt nee!!! En je geloof (en man) zegt ja...
Ik wens je veel sterkte in je besluit Ik vind dat een erg bekrompen gedachten. Dus stél iemand gebruikt optimale anticonceptie, raakt toch zwanger, wil absoluut geen kinderen, een kind zou voor de praktische zaken wél kunnen, maar man en vrouw willen het allebei niet, zouden volgens jou toch het kind moeten houden....
maandag 6 februari 2012 om 19:05
quote:ijzerstokje schreef op 06 februari 2012 @ 18:45:
Even een update...
De behandeling is vandaag niet doorgegaan omdat ik helemaal in paniek raakte tijdens het gesprek met de verpleegkundige. Het leek haar verstandiger dat we volgende week terug komen zodat ik onder narcose behandeld kan worden. Heel vervelend allemaal omdat ik last begin te krijgen van de eerste zwangerschapsverschijnselen (misselijk en zoooo ontzettend moe) en daar nu dus nog een week mee rond moet lopen. En uitgerekend deze week cursus en allemaal afspraken op het werk dus ik weet even niet hoe ik de komende week door moet komen
Naar mijn inzien, wil je diep in je hart, toch geen abortus, anders was je er meteen voor gegaan! Hopelijk bieden je de komende weken iets meer duidelijkheid.
Sterkte!
Even een update...
De behandeling is vandaag niet doorgegaan omdat ik helemaal in paniek raakte tijdens het gesprek met de verpleegkundige. Het leek haar verstandiger dat we volgende week terug komen zodat ik onder narcose behandeld kan worden. Heel vervelend allemaal omdat ik last begin te krijgen van de eerste zwangerschapsverschijnselen (misselijk en zoooo ontzettend moe) en daar nu dus nog een week mee rond moet lopen. En uitgerekend deze week cursus en allemaal afspraken op het werk dus ik weet even niet hoe ik de komende week door moet komen
Naar mijn inzien, wil je diep in je hart, toch geen abortus, anders was je er meteen voor gegaan! Hopelijk bieden je de komende weken iets meer duidelijkheid.
Sterkte!
dinsdag 7 februari 2012 om 09:17
quote:lichtpuntjes schreef op 06 februari 2012 @ 19:03:
[...]
Ik vind dat een erg bekrompen gedachten. Dus stél iemand gebruikt optimale anticonceptie, raakt toch zwanger, wil absoluut geen kinderen, een kind zou voor de praktische zaken wél kunnen, maar man en vrouw willen het allebei niet, zouden volgens jou toch het kind moeten houden....
ach ja, als je door de pil (condoom, spiraal whatever) heen zwanger raak,) krijg je het hier op het forum om je oren dat je ook dubbele ac had moeten gebruiken en nu is het dus je eigen schuld en 'mag' je geen abortus doen.
Maar als je dubbele ac gebruikt, krijg je weer van die zweeftypes die beweren dat dit kindje zo graag wil komen dat je geen abortus mag doen.
[...]
Ik vind dat een erg bekrompen gedachten. Dus stél iemand gebruikt optimale anticonceptie, raakt toch zwanger, wil absoluut geen kinderen, een kind zou voor de praktische zaken wél kunnen, maar man en vrouw willen het allebei niet, zouden volgens jou toch het kind moeten houden....
ach ja, als je door de pil (condoom, spiraal whatever) heen zwanger raak,) krijg je het hier op het forum om je oren dat je ook dubbele ac had moeten gebruiken en nu is het dus je eigen schuld en 'mag' je geen abortus doen.
Maar als je dubbele ac gebruikt, krijg je weer van die zweeftypes die beweren dat dit kindje zo graag wil komen dat je geen abortus mag doen.
dinsdag 7 februari 2012 om 09:42
Lief Ijzerstokje,
Hier in dezelfde situatie gezeten. Derde door de pil gekomen. Grote shock. Heb 2 x na de bevalling een rotperiode gehad! Dus om dat allemaal nog een keer te doen, en idd weer de luiers en de drukte en verantwoordelijkheid voor een derde.... Daarbij alle praktische bezwaren!!! Wij hebben dan ook serieus over abortus nagedacht!
Maar er waren ook een heleboel voors! En we wilden uiteindelijk allebei niet dat leventje afbreken, want dat dat in zo'n situatie bij ons is gekomen is erg bijzonder en heeft in onze ogen zo moeten zijn.
Ik ben nu 25 weken zwanger en we genieten enorm. Wij zijn ons nu aan het voorbereiden op de bevalling en de periode erna om nu eindelijk eens ONS ding te doen en er onze bevalling en ervaring van te maken zonder ons te laten leiden door al het medische geneuzel. Dit voelt voor ons ontzettend goed!
Maar de beslissing: wij zijn een aantal keer bij een psycholoog geweest omdat we merkte dat we in onze gesprekken wat vast liepen. Uiteindelijk heeft de psycholoog enorm geholpen SAMEN een beslissing te nemen en er ook samen achter te kunnen staan. Toen we de beslissing hadden genomen hebben we nog best even tijd nodig gehad om eraan te wennen en het leuk te vinden.
Dus mijn advies: Schakel evt een onafhankelijk iemand in bij jullie gesprekken, dit kan enorm helpen! Voel je niet schuldig over de beslissing die je neemt. Of het nou de abortus is of het kindje laten komen. Als jullie er uiteindelijk maar vrede mee kunnen hebben! En neem nog even de tijd voor je beslissing, er gebeurt nu zoveel en er zijn zoveel gevoelens!!
Heel veel sterkte!
Hier in dezelfde situatie gezeten. Derde door de pil gekomen. Grote shock. Heb 2 x na de bevalling een rotperiode gehad! Dus om dat allemaal nog een keer te doen, en idd weer de luiers en de drukte en verantwoordelijkheid voor een derde.... Daarbij alle praktische bezwaren!!! Wij hebben dan ook serieus over abortus nagedacht!
Maar er waren ook een heleboel voors! En we wilden uiteindelijk allebei niet dat leventje afbreken, want dat dat in zo'n situatie bij ons is gekomen is erg bijzonder en heeft in onze ogen zo moeten zijn.
Ik ben nu 25 weken zwanger en we genieten enorm. Wij zijn ons nu aan het voorbereiden op de bevalling en de periode erna om nu eindelijk eens ONS ding te doen en er onze bevalling en ervaring van te maken zonder ons te laten leiden door al het medische geneuzel. Dit voelt voor ons ontzettend goed!
Maar de beslissing: wij zijn een aantal keer bij een psycholoog geweest omdat we merkte dat we in onze gesprekken wat vast liepen. Uiteindelijk heeft de psycholoog enorm geholpen SAMEN een beslissing te nemen en er ook samen achter te kunnen staan. Toen we de beslissing hadden genomen hebben we nog best even tijd nodig gehad om eraan te wennen en het leuk te vinden.
Dus mijn advies: Schakel evt een onafhankelijk iemand in bij jullie gesprekken, dit kan enorm helpen! Voel je niet schuldig over de beslissing die je neemt. Of het nou de abortus is of het kindje laten komen. Als jullie er uiteindelijk maar vrede mee kunnen hebben! En neem nog even de tijd voor je beslissing, er gebeurt nu zoveel en er zijn zoveel gevoelens!!
Heel veel sterkte!
woensdag 15 februari 2012 om 19:45
Hier even een update!
De behandeling heeft inmiddels plaatsgevonden en is me ontzettend meegevallen. En dat terwijl ik me de afgelopen week ontzettend druk heb gemaakt en me helemaal gek gegoogled heb over ervaringen en overwegingen van andere vrouwen. Toen ik bijkwam uit de narcose (wat een zegen dat ze het roesje hebben uitgevonden want je krijgt werkelijk niks mee van de hele behandeling), huilde ik van opluchting. Alle spanning en stress van de afgelopen week gleden in een keer van me af. Het klinkt misschien raar, want het gaat toch om een ongeboren kindje, maar ik voelde aan alles dat ik de juiste beslissing had genomen. Ik zag het mezelf gewoon echt niet doen, nog zwanger zijn tot oktober, een half jaar of wat borstvoeding, nachtvoedingen, verzorging en dan tussendoor ook nog onze andere twee kinderen. En mijn man die nog een studie doet...
Bedankt voor al jullie reacties, die hebben me zeker geholpen bij het nemen van mijn besluit.
De behandeling heeft inmiddels plaatsgevonden en is me ontzettend meegevallen. En dat terwijl ik me de afgelopen week ontzettend druk heb gemaakt en me helemaal gek gegoogled heb over ervaringen en overwegingen van andere vrouwen. Toen ik bijkwam uit de narcose (wat een zegen dat ze het roesje hebben uitgevonden want je krijgt werkelijk niks mee van de hele behandeling), huilde ik van opluchting. Alle spanning en stress van de afgelopen week gleden in een keer van me af. Het klinkt misschien raar, want het gaat toch om een ongeboren kindje, maar ik voelde aan alles dat ik de juiste beslissing had genomen. Ik zag het mezelf gewoon echt niet doen, nog zwanger zijn tot oktober, een half jaar of wat borstvoeding, nachtvoedingen, verzorging en dan tussendoor ook nog onze andere twee kinderen. En mijn man die nog een studie doet...
Bedankt voor al jullie reacties, die hebben me zeker geholpen bij het nemen van mijn besluit.
