Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger. we kennen elkaar net...
dinsdag 1 april 2014 om 12:54
Zonder hier een schietschijf te willen zijn voor alle emoties die wij vrouwen hebben rondom dit onderwerp, toch mijn verhaal, in een zoektocht naar meer informatie rond dit onderwerp, mezelf en deze nieuwe situatie.
Vriend, 42, gescheiden, vader van een kind wat met IVF verwekt is wegens zeer zeer slechte zwemmers, 10 jaar geleden.
Moi, 34, mijn hele leven aan de anti-conceptie geweest en sinds 6 maanden een bewuste break. Heel voorzichtig omgegaan met seks en mogelijke bevruchting. Nu zwanger, weet het sinds 2 dagen. van een vrijpartij die 2 dagen na einde menstruatie plaatsvond.
De kans... wat was de kans... en hoe hebben we die beiden totaal onderschat.
Daarnaast kennen we elkaar net 3 maanden... en doen we het beiden erg rustig aan, heel rustig genieten van de intense connectie die we delen, en we hadden net besloten om van 'daten' toch maar het woord voorzichtige relatie te maken. Maar nog zonder de ultieme verliefdheid en zeker nog aftastend op veel vlakken.
En nu... de verbijstering, de schrik, de angst, het hoe werkt dit, en wat gaat er gebeuren? Er zit eerlijk gezegd weinig blijdschap bij, al erkennen we beiden wel dat dit een wonder is.
Vanuit mijn optiek wil ik geen alleenstaande moeder worden en wil ik juist een stabiele gezinssituatie creëren. Ik wil niet dat hij puur voor mij kiest omdat ik zwanger van hem ben. We kennen elkaar amper. Het is zo vroeg, zo ongelooflijk veels te vroeg voor deze situatie.
De gedachte van een overtijdsbehandeling flitst ook door mijn hoofd.
Wetende dat ik daarmee niet alleen deze vrucht maar ook hem waarschijnlijk kwijtraak. Hij heeft er veel moeite mee, eerst 7 jaar vechten voor kind nr 1 en dan dit, hij wil het echt graag houden en ervoor gaan
Maar dat staat los van mij.
Dit kindje houden, in december geboren laten worden, de consequenties aanvaarden, en het grotere plan zijn werk laten doen... maar dat is een wereld weg van de emoties waar ik nu in zit... niet te omvatten.
Daarnaast zal ik mijn baan in het buitenland moeten opzeggen, 2 koophuizen, 2 totaal gescheiden levens (we kennen elkaars vrienden, familie niet eens) samenvoegen, en een kind van 10 wat ineens een broertje/zusje krijgt, tot heel grote frustratie van ex die daarin totaal verkrampt is.
Het is iets wat waarschijnlijk zoveel vaker voortkomt, en gewoon kan, maar het voelt zo wereldvreemd, en zo ver van mijn belevingswereld nu, ik kan het niet bevatten.
Daarom een oproepje om wat support en meedenken van vrouwen/mannen die een zelfde situatie hebben meegemaakt, tools, hoe doe je dit, de twijfels tussen houden of toch niet.
Rollercoaster ride, met ook nog eens een flinke misselijkheidssymptonen....
De opmerkingen;' hoe kun je zo dom zijn, zo onvoorzichtig' galmen al voldoende door mijn hoofd, dat oordeel is er al, inclusief een boosheid op mezelf en dat het ook komt met het aanvaarden van deze consequentie is me volledig duidelijk. Maar nu verder....
Vriend, 42, gescheiden, vader van een kind wat met IVF verwekt is wegens zeer zeer slechte zwemmers, 10 jaar geleden.
Moi, 34, mijn hele leven aan de anti-conceptie geweest en sinds 6 maanden een bewuste break. Heel voorzichtig omgegaan met seks en mogelijke bevruchting. Nu zwanger, weet het sinds 2 dagen. van een vrijpartij die 2 dagen na einde menstruatie plaatsvond.
De kans... wat was de kans... en hoe hebben we die beiden totaal onderschat.
Daarnaast kennen we elkaar net 3 maanden... en doen we het beiden erg rustig aan, heel rustig genieten van de intense connectie die we delen, en we hadden net besloten om van 'daten' toch maar het woord voorzichtige relatie te maken. Maar nog zonder de ultieme verliefdheid en zeker nog aftastend op veel vlakken.
En nu... de verbijstering, de schrik, de angst, het hoe werkt dit, en wat gaat er gebeuren? Er zit eerlijk gezegd weinig blijdschap bij, al erkennen we beiden wel dat dit een wonder is.
Vanuit mijn optiek wil ik geen alleenstaande moeder worden en wil ik juist een stabiele gezinssituatie creëren. Ik wil niet dat hij puur voor mij kiest omdat ik zwanger van hem ben. We kennen elkaar amper. Het is zo vroeg, zo ongelooflijk veels te vroeg voor deze situatie.
De gedachte van een overtijdsbehandeling flitst ook door mijn hoofd.
Wetende dat ik daarmee niet alleen deze vrucht maar ook hem waarschijnlijk kwijtraak. Hij heeft er veel moeite mee, eerst 7 jaar vechten voor kind nr 1 en dan dit, hij wil het echt graag houden en ervoor gaan
Maar dat staat los van mij.
Dit kindje houden, in december geboren laten worden, de consequenties aanvaarden, en het grotere plan zijn werk laten doen... maar dat is een wereld weg van de emoties waar ik nu in zit... niet te omvatten.
Daarnaast zal ik mijn baan in het buitenland moeten opzeggen, 2 koophuizen, 2 totaal gescheiden levens (we kennen elkaars vrienden, familie niet eens) samenvoegen, en een kind van 10 wat ineens een broertje/zusje krijgt, tot heel grote frustratie van ex die daarin totaal verkrampt is.
Het is iets wat waarschijnlijk zoveel vaker voortkomt, en gewoon kan, maar het voelt zo wereldvreemd, en zo ver van mijn belevingswereld nu, ik kan het niet bevatten.
Daarom een oproepje om wat support en meedenken van vrouwen/mannen die een zelfde situatie hebben meegemaakt, tools, hoe doe je dit, de twijfels tussen houden of toch niet.
Rollercoaster ride, met ook nog eens een flinke misselijkheidssymptonen....
De opmerkingen;' hoe kun je zo dom zijn, zo onvoorzichtig' galmen al voldoende door mijn hoofd, dat oordeel is er al, inclusief een boosheid op mezelf en dat het ook komt met het aanvaarden van deze consequentie is me volledig duidelijk. Maar nu verder....
dinsdag 1 april 2014 om 14:36
Ga even met beide benen op de grond staan. Ik zie geen beren op de weg in de zin van woning, financieel, geestelijke gezondheid van jullie beiden. Misschien de ex van je vriend maar das geen beer, meer een cavia. Geen rekening mee houden.
Zoals je dit beschrijft en wat hierboven ook staat, nee, jullie krijgen idd niet de kans om elkaar helemaal te leren kennen, op reis te gaan, etc. Maar dan plan je toch een weekendje Istanbul of een zonvakantie?
En in je openingspost zag ik gelijk een moeder voor me. Die heel graag wil zorgen voor haar kindje en in haar achterhoofd weet dat ze er niet alleen voor staat. One way or another..
Ik vind het maar een wondertje hoor, met die zogenaamde slechte zwemmers.
Zoals je dit beschrijft en wat hierboven ook staat, nee, jullie krijgen idd niet de kans om elkaar helemaal te leren kennen, op reis te gaan, etc. Maar dan plan je toch een weekendje Istanbul of een zonvakantie?
En in je openingspost zag ik gelijk een moeder voor me. Die heel graag wil zorgen voor haar kindje en in haar achterhoofd weet dat ze er niet alleen voor staat. One way or another..
Ik vind het maar een wondertje hoor, met die zogenaamde slechte zwemmers.
Geniet van elke dag!
dinsdag 1 april 2014 om 14:37
Ken ook genoeg mensen die na zoveel behandelingen om een kind te krijgen, elkaar totaal zijn kwijt geraakt. Dat is heel triest, maar het is ook nogal wat waar je als stel doorheen gaat (heb het bij een vriendin van dichtbij meegemaakt en dat heeft ze ook hun huwelijk gekost). Heel triest, maar het gebeurt nou eenmaal bij heftige gebeurtenissen, dat relaties wel eens anders lopen, dat mensen ieder hun pad op gaan. Dat is het leven. Helaas (al kan het ook een nieuw begin zijn).
dinsdag 1 april 2014 om 14:40
quote:rens-aapje schreef op 01 april 2014 @ 13:17:
Wow... wat een mooie reacties... en het geeft ook precies aan hoe ik erin zit qua emoties... balanceren op de middenlijn... en de beslissing daarin hoeft niet vandaag of morgen gemaakt. Maar wel snel.
Fragiel als in; overdonderend, ook de on-uitgesproken dingen aanvoelen, de twijfels, en daardoor bijna willen wegrennen af en toe, omdat het zoveel is... Het is een bijzondere connectie, maar dat wil niet zeggen een hele gemakkelijke.
Een ervaring waarin we beiden zoveel leren, over onszelf en waarin ik heel geaard blijf, maar waarin het niet 100% vanzelfsprekend is geweest( tot een maand terug)dat we voor elkaar zouden kiezen.Kun je dit ook uitleggen in gewone duidelijke taal ipv dat zweverige?
Wow... wat een mooie reacties... en het geeft ook precies aan hoe ik erin zit qua emoties... balanceren op de middenlijn... en de beslissing daarin hoeft niet vandaag of morgen gemaakt. Maar wel snel.
Fragiel als in; overdonderend, ook de on-uitgesproken dingen aanvoelen, de twijfels, en daardoor bijna willen wegrennen af en toe, omdat het zoveel is... Het is een bijzondere connectie, maar dat wil niet zeggen een hele gemakkelijke.
Een ervaring waarin we beiden zoveel leren, over onszelf en waarin ik heel geaard blijf, maar waarin het niet 100% vanzelfsprekend is geweest( tot een maand terug)dat we voor elkaar zouden kiezen.Kun je dit ook uitleggen in gewone duidelijke taal ipv dat zweverige?
dinsdag 1 april 2014 om 14:49
quote:zoetie schreef op 01 april 2014 @ 14:32:
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer.
Jij herkent sarcasme niet?
En ik heb wel degelijk kinderen.
Ik ben niet van 'het moest zo zijn' en 'dit kind heeft jou uit gekozen' en meer van dat gezever.
Als je zonder anticonceptie neukt kun je zwanger worden, zo simpel is het. Dat is geen wonder maar biologie.
TO neukte zonder anticonceptie en werd zwanger.
Als ze geen kind wil dan zal ze actie moeten ondernemen.
Zoals iemand anders al schreef: beter spijt van een abortus dan spijt van een kind.
TO zal ook moeten incalculeren (iedereen, for that matter, maar zij in haar situatie meer dan anderen) dat ze eindigt als alleenstaande moeder.
Het is aan haar of ze dat wil. In hoeverre dat zij een kinderwens heeft kan ik tot nu toe niet echt uit de posts opmaken.
Ze schrijft wel dat ze graag een stabiele gezinssituatie zou willen, en die is er bepaald niet.
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer.
Jij herkent sarcasme niet?
En ik heb wel degelijk kinderen.
Ik ben niet van 'het moest zo zijn' en 'dit kind heeft jou uit gekozen' en meer van dat gezever.
Als je zonder anticonceptie neukt kun je zwanger worden, zo simpel is het. Dat is geen wonder maar biologie.
TO neukte zonder anticonceptie en werd zwanger.
Als ze geen kind wil dan zal ze actie moeten ondernemen.
Zoals iemand anders al schreef: beter spijt van een abortus dan spijt van een kind.
TO zal ook moeten incalculeren (iedereen, for that matter, maar zij in haar situatie meer dan anderen) dat ze eindigt als alleenstaande moeder.
Het is aan haar of ze dat wil. In hoeverre dat zij een kinderwens heeft kan ik tot nu toe niet echt uit de posts opmaken.
Ze schrijft wel dat ze graag een stabiele gezinssituatie zou willen, en die is er bepaald niet.
dinsdag 1 april 2014 om 14:49
dinsdag 1 april 2014 om 14:50
quote:Fame schreef op 01 april 2014 @ 13:27:
Wil je en kan je alleen een kind groot brengen?
Dit is denk ik de belangrijkste vraag.
Aan de andere kant: je weet nooit hoe het loopt. Vrienden van mij kenden elkaar ook net toen er een zwangerschap aankwam..inmiddels alweer jaren gelukkig getrouwd. Je weet gewoon niet hoe het balletje gaat rollen.
De meest wezenlijke vraag is: wil je een kind en wil je, als de relatie stuk loopt, een kind alleen opvoeden?
Wil je en kan je alleen een kind groot brengen?
Dit is denk ik de belangrijkste vraag.
Aan de andere kant: je weet nooit hoe het loopt. Vrienden van mij kenden elkaar ook net toen er een zwangerschap aankwam..inmiddels alweer jaren gelukkig getrouwd. Je weet gewoon niet hoe het balletje gaat rollen.
De meest wezenlijke vraag is: wil je een kind en wil je, als de relatie stuk loopt, een kind alleen opvoeden?
dinsdag 1 april 2014 om 15:00
Ik ken niemand die zegt ' Had ik mijn kinderen maar niet'.
Als je op je 34e zwanger bent maar het is 'te vroeg', hou er rekening mee dat je over een jaar al echt in de risicogroep zit voor downsyndroom etc. Bovendien worden de nachten er niet makkelijker op op je 40e, als het je dan nog lukt zwanger te worden.
De hamvraag is dus; wil je in dit leven kinderen? Neem dan geen overtijdbehandeling.
Je hebt een man die achter deze zwangerschap staat, knijp jezelf in je handjes want je kind heeft straks een lieve vader en moeder die voor hem zorgen. Wat wil je nog meer? Een garantie dat de relatie voor altijd goed blijft? Die heb je toch nooit.
Beschouw het als een zegen dat het leven voor je gekozen heeft, want zelf durf je het niet.
Als je op je 34e zwanger bent maar het is 'te vroeg', hou er rekening mee dat je over een jaar al echt in de risicogroep zit voor downsyndroom etc. Bovendien worden de nachten er niet makkelijker op op je 40e, als het je dan nog lukt zwanger te worden.
De hamvraag is dus; wil je in dit leven kinderen? Neem dan geen overtijdbehandeling.
Je hebt een man die achter deze zwangerschap staat, knijp jezelf in je handjes want je kind heeft straks een lieve vader en moeder die voor hem zorgen. Wat wil je nog meer? Een garantie dat de relatie voor altijd goed blijft? Die heb je toch nooit.
Beschouw het als een zegen dat het leven voor je gekozen heeft, want zelf durf je het niet.
dinsdag 1 april 2014 om 15:23
quote:honingbijtje schreef op 01 april 2014 @ 15:00:
Ik ken niemand die zegt ' Had ik mijn kinderen maar niet'.
je kent ze wel hoor, de moeder van het 'meisje van Nulde' bijvoorbeeld. Of al die andere gezinsdrama's, kinderen die in opvanghuizen terecht komen etc. (nee, daar verdenk ik TO niet van), maar er zijn voldoende kinderen in NL, die misschien wel beter nooit geboren hadden kunnen worden, omdat het leventje een hel was.
Ik ken niemand die zegt ' Had ik mijn kinderen maar niet'.
je kent ze wel hoor, de moeder van het 'meisje van Nulde' bijvoorbeeld. Of al die andere gezinsdrama's, kinderen die in opvanghuizen terecht komen etc. (nee, daar verdenk ik TO niet van), maar er zijn voldoende kinderen in NL, die misschien wel beter nooit geboren hadden kunnen worden, omdat het leventje een hel was.
dinsdag 1 april 2014 om 15:29
quote:Spijk-er schreef op 01 april 2014 @ 13:28:
Als je op een 'bewuste break in anticonceptie' gaat denk je toch van te voren na over wat je gaat doen als je zwanger bent?!
Ik vind je ongelooflijk dom. Ik zou het met iemand die ik zo kort ken nooit zonder condoom doen, pas na 3 maanden geen andere seksuele contacten is een soa-test betrouwbaar en zo lang zijn jullie nu pas samen!
Eensch.
Wat ik niet begrijp: als een man die je nog amper kent tegen je zegt dat hij onvruchtbaar is dan geloof je dat op zijn trouwe hondenogen? Maar je hebt wel een SOA-test laten doen, yeah right... Het risico om een kind te krijgen van iemand die je amper kent check je niet, maar het risico om een soa op te lopen heb je wel getest. Maak dat de kat wijs.
Ik zou je nog maar snel laten testen. Weet jij veel wat voor man hij is. Zeker als je schrijft dat het zo intens is dat je het uit wilt maken, klinkt als veel te ingewikkeld (drama) en daardoor niet duurzaam. Een goede relatie voelt niet alsof je weg wilt lopen.
Maar goed of je jullie kind moet houden zou voor mij afhangen van of je een kinderwens hebt, of hij het kind ook wil en hoe betrouwbaar je nieuwe vriend is. Is hij echt wie je denkt? Was hij wel zo onvruchtbaar als hij zei of gewoon roekeloos en onvolwassen? Als je een kind met hem hebt zit je toch in ieder geval 21 jaar aan hem vast namelijk. En waarom is zijn ex niet blij? Hoe zijn ze uit elkaar gegaan, hoe loopt hun relatie nu en hoe loopt het co-ouderschap. Is hij een goede vader voor zijn zoon? Hoe behandelt hij zijn ex? En rap zijn naasten, vrienden en familie ontmoeten om een volledig beeld van de man te krijgen.
Sterkte en wijsheid.
Als je op een 'bewuste break in anticonceptie' gaat denk je toch van te voren na over wat je gaat doen als je zwanger bent?!
Ik vind je ongelooflijk dom. Ik zou het met iemand die ik zo kort ken nooit zonder condoom doen, pas na 3 maanden geen andere seksuele contacten is een soa-test betrouwbaar en zo lang zijn jullie nu pas samen!
Eensch.
Wat ik niet begrijp: als een man die je nog amper kent tegen je zegt dat hij onvruchtbaar is dan geloof je dat op zijn trouwe hondenogen? Maar je hebt wel een SOA-test laten doen, yeah right... Het risico om een kind te krijgen van iemand die je amper kent check je niet, maar het risico om een soa op te lopen heb je wel getest. Maak dat de kat wijs.
Ik zou je nog maar snel laten testen. Weet jij veel wat voor man hij is. Zeker als je schrijft dat het zo intens is dat je het uit wilt maken, klinkt als veel te ingewikkeld (drama) en daardoor niet duurzaam. Een goede relatie voelt niet alsof je weg wilt lopen.
Maar goed of je jullie kind moet houden zou voor mij afhangen van of je een kinderwens hebt, of hij het kind ook wil en hoe betrouwbaar je nieuwe vriend is. Is hij echt wie je denkt? Was hij wel zo onvruchtbaar als hij zei of gewoon roekeloos en onvolwassen? Als je een kind met hem hebt zit je toch in ieder geval 21 jaar aan hem vast namelijk. En waarom is zijn ex niet blij? Hoe zijn ze uit elkaar gegaan, hoe loopt hun relatie nu en hoe loopt het co-ouderschap. Is hij een goede vader voor zijn zoon? Hoe behandelt hij zijn ex? En rap zijn naasten, vrienden en familie ontmoeten om een volledig beeld van de man te krijgen.
Sterkte en wijsheid.
dinsdag 1 april 2014 om 15:44
dinsdag 1 april 2014 om 15:48
quote:mel.nl schreef op 01 april 2014 @ 13:42:
[...]
ik vind een zwangerschap wel een wonder, het is een wonder voor alle vrouwen bij wie het niet zo makkelijk gaat! en helemaal voor degene die ongewenst kinderloos blijven. ik snap jouw reactie niet zo goed.Een wonder is toch niet iets dat jaarlijks wereldwijd ongeveer 130 miljoen keer plaatsvindt en waar je je al 9 maanden op kan voorbereiden. Je hebt zelfs vaders die in het geniep hun dochters verkrachten en bezwangeren of opa's die niet van hun kleindochters af kunnen blijven en deze zwanger maken. Man, man, wat een mirakels. Een wonder is het misschien qua belevingswereld op micro-nivo, binnen een gezin en dan ook nog een gezin waarin het kind gewenst is, maar zeker niet op macro-nivo.
[...]
ik vind een zwangerschap wel een wonder, het is een wonder voor alle vrouwen bij wie het niet zo makkelijk gaat! en helemaal voor degene die ongewenst kinderloos blijven. ik snap jouw reactie niet zo goed.Een wonder is toch niet iets dat jaarlijks wereldwijd ongeveer 130 miljoen keer plaatsvindt en waar je je al 9 maanden op kan voorbereiden. Je hebt zelfs vaders die in het geniep hun dochters verkrachten en bezwangeren of opa's die niet van hun kleindochters af kunnen blijven en deze zwanger maken. Man, man, wat een mirakels. Een wonder is het misschien qua belevingswereld op micro-nivo, binnen een gezin en dan ook nog een gezin waarin het kind gewenst is, maar zeker niet op macro-nivo.
dinsdag 1 april 2014 om 15:50
quote:Caribou schreef op 01 april 2014 @ 14:49:
[...]
Jij herkent sarcasme niet?
En ik heb wel degelijk kinderen.
Ik ben niet van 'het moest zo zijn' en 'dit kind heeft jou uit gekozen' en meer van dat gezever.
Als je zonder anticonceptie neukt kun je zwanger worden, zo simpel is het. Dat is geen wonder maar biologie.
TO neukte zonder anticonceptie en werd zwanger.
Als ze geen kind wil dan zal ze actie moeten ondernemen.
Zoals iemand anders al schreef: beter spijt van een abortus dan spijt van een kind.
TO zal ook moeten incalculeren (iedereen, for that matter, maar zij in haar situatie meer dan anderen) dat ze eindigt als alleenstaande moeder.
Het is aan haar of ze dat wil. In hoeverre dat zij een kinderwens heeft kan ik tot nu toe niet echt uit de posts opmaken.
Ze schrijft wel dat ze graag een stabiele gezinssituatie zou willen, en die is er bepaald niet.Eens. Niet je hormonen volgen maar je verstand in dit soort situaties.
[...]
Jij herkent sarcasme niet?
En ik heb wel degelijk kinderen.
Ik ben niet van 'het moest zo zijn' en 'dit kind heeft jou uit gekozen' en meer van dat gezever.
Als je zonder anticonceptie neukt kun je zwanger worden, zo simpel is het. Dat is geen wonder maar biologie.
TO neukte zonder anticonceptie en werd zwanger.
Als ze geen kind wil dan zal ze actie moeten ondernemen.
Zoals iemand anders al schreef: beter spijt van een abortus dan spijt van een kind.
TO zal ook moeten incalculeren (iedereen, for that matter, maar zij in haar situatie meer dan anderen) dat ze eindigt als alleenstaande moeder.
Het is aan haar of ze dat wil. In hoeverre dat zij een kinderwens heeft kan ik tot nu toe niet echt uit de posts opmaken.
Ze schrijft wel dat ze graag een stabiele gezinssituatie zou willen, en die is er bepaald niet.Eens. Niet je hormonen volgen maar je verstand in dit soort situaties.
dinsdag 1 april 2014 om 16:14
quote:zoetie schreef op 01 april 2014 @ 14:32:
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer.
Ik vind het krijgen van een kind voor mijzelf en man heel bijzonder en heel fijn dat het 'gelukt' is, maar een wonder? Neuh... Ik vind het één van de meest normale dingen op aarde.
Voor TO: sterkte met je keuze. Dat er in jouw scenario geen goede of foute keuzes denkbaar zijn, maakt het juist zo ontzettend moeilijk.
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer.
Ik vind het krijgen van een kind voor mijzelf en man heel bijzonder en heel fijn dat het 'gelukt' is, maar een wonder? Neuh... Ik vind het één van de meest normale dingen op aarde.
Voor TO: sterkte met je keuze. Dat er in jouw scenario geen goede of foute keuzes denkbaar zijn, maakt het juist zo ontzettend moeilijk.
dinsdag 1 april 2014 om 16:28
quote:zoetie schreef op 01 april 2014 @ 14:32:
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer. Ik houd intens van mijn kinderen, maar een 'wonder' vind ik kinderen krijgen niet. Dan was zwangerschap & bevallen ook wel wat romantischer. Ik vond het vooral een erg plastisch, lichamelijk, viezig gedoe
Caribou, grappig dat jij wel een mening mag hebben over iemand anders zijn mening/gevoel, maar andersom mag niet??? Iedereen die kinderen heeft, die ik ken, vindt het krijgen van kinderen een wonder, hoor. Jij hebt vast geen kinderen dan, dat kan. Dan ben je er ook niet zo mee bezig natuurlijk . Maar ik vind mijn meisje, de prachtigste mix tussen mijn ex-partner en mij, een wonder. Elke dag weer. Ik houd intens van mijn kinderen, maar een 'wonder' vind ik kinderen krijgen niet. Dan was zwangerschap & bevallen ook wel wat romantischer. Ik vond het vooral een erg plastisch, lichamelijk, viezig gedoe
dinsdag 1 april 2014 om 17:09
quote:lientje88, 3 uur geleden
Alles heeft een reden zo ook dat je (jullie) zwanger zijn!
Hier krijg ik braakneigingen van.
Heeft het ook een reden als iemand een gehandicapt kind krijgt? Een miskraam? Een man die zegt dat hij er voor gaat maar haar er alleen voor op laat draaien?
Alles heeft een reden zo ook dat je (jullie) zwanger zijn!
Hier krijg ik braakneigingen van.
Heeft het ook een reden als iemand een gehandicapt kind krijgt? Een miskraam? Een man die zegt dat hij er voor gaat maar haar er alleen voor op laat draaien?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 1 april 2014 om 20:22
Als hij het wilt, jij een kinderwens hebt, jullie samen een ongekende diepe connectie hebben en dat nog nooit zo gevoeld te hebben, ga er dan voor!
Het zal een liefdeskindje zijn, toeval bestaat niet. Misschien dat jullie niet nog zo'n (snelle) kans krijgen.
En als het uiteindelijk niet werkt? Wie dan leeft, wie dan zorgt. Ook na 25 jaar gelukkig gehuwd zijn kan het opeens niet meer werken.
Houd je in ieder geval een prachtig kind aan de relatie over en vorm je alsnog een warm gezin, met of zonder partner.
Het zal een liefdeskindje zijn, toeval bestaat niet. Misschien dat jullie niet nog zo'n (snelle) kans krijgen.
En als het uiteindelijk niet werkt? Wie dan leeft, wie dan zorgt. Ook na 25 jaar gelukkig gehuwd zijn kan het opeens niet meer werken.
Houd je in ieder geval een prachtig kind aan de relatie over en vorm je alsnog een warm gezin, met of zonder partner.
dinsdag 1 april 2014 om 20:35
quote:rens-aapje schreef op 01 april 2014 @ 12:54:
Moi, 34, mijn hele leven aan de anti-conceptie geweest en sinds 6 maanden een bewuste break. Heel voorzichtig omgegaan met seks en mogelijke bevruchting.
Dus je dacht (bewust) goh laat ik mijn hoofd eens in een bijennest steken en (hier hield de gedachte op?)
Vrouw aanvaard de consequenties van je 'bewuste' besluit. Je komt over als een gevoelsmens, dus diep van binnen weet je wat je keuze gaat worden. En welke keuze je ook maakt, impact zal er zeker zijn.
Moi, 34, mijn hele leven aan de anti-conceptie geweest en sinds 6 maanden een bewuste break. Heel voorzichtig omgegaan met seks en mogelijke bevruchting.
Dus je dacht (bewust) goh laat ik mijn hoofd eens in een bijennest steken en (hier hield de gedachte op?)
Vrouw aanvaard de consequenties van je 'bewuste' besluit. Je komt over als een gevoelsmens, dus diep van binnen weet je wat je keuze gaat worden. En welke keuze je ook maakt, impact zal er zeker zijn.
