Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger
dinsdag 19 juni 2012 om 14:22
Hoi Allemaal,
Ik ben doorgaans niet zo'n forum type, maar ik heb erg de behoefte om mijn verhaal even van me af te schrijven. Ik heb hier op het forum ook een aantal vergelijkbare verhalen gelezen en het is toch wel prettig om te weten dat ik niet de enige ben ik in deze situatie zit.
Ik zal proberen bij het begin te beginnen. Ik ben 25 jaar, begin dit jaar heb ik mijn HBO studie afgerond en woon sinds kort samen met mijn vriend.
Vorig jaar is er bij mij PCO geconstateerd, waarbij de gyn aangaf dat de kans op een natuurlijke zwangerschap erg klein is.
Daarnaast slik ik trouw de pil.
Mijn vriend en ik hebben het er een aantal keer over gehad en beiden hebben wij geen kinderwens. We vinden het allebei heerlijk om te reizen en vrij te zijn om te doen en laten wat we willen.
Drie weken geleden heb ik (na jaren wikken en wegen) een borstvergrotende operatie ondergaan. Ik ben dus nog volop aan het herstellen daarvan. De operatie is onder algehele narcose uitgevoerd en daarna heb ik de nodige pijnstilling geslikt.
Na veel verschillende anticonceptiepillen voorgeschreven te hebben gekregen ben ik nu ruim een hakf jaar aan de Yasmin pil.
Na de operatie heb ik de pil doorgeslikt omdat ik de eerste week niet zo mobiel was. Vorige week zou ik weer ongesteld moeten worden, maar werd dit niet. Nou maakte ik me daar weinig zorgen over, omdat ik in de veronderstelling was niet zwanger te kunnen worden.
Alle symptomen die bij een zwangerschap kunnen horen (pijnlijke borsten, vermoeidheid, misselijkheid) had en heb ik, maar ja.... ik ging er vanuit dat dat door mijn operatie kwam.
Donderdagavond heb ik een zwangerschapstest gedaan, totaal in de veronderstelling dat hij negatief zou zijn.. Geen idee waarom ik die test deed, ik had hem nog liggen van lang geleden voor mijn PCO diagnose. Nu ben ik blij dat ik hem wel gedaan heb.
Na heel kort wachten verschenen er twee streepjes... WAT?!?!
Dat kan toch helemaal niet???
Ik heb zelfs nog een keer de gebruiksaanwijzing doorgelezen om te kijken of twee streepjes bij deze test geen negatieve uitslag betekende :S
In paniek mijn vriend gebeld die onderweg naar huis was. Hij schrok zich ook rot.
De dagen daarna hebben we veel gepraat, gehuild (ik) en nagedacht.
Mijn vriend heeft eerder een zwangerschap afgebroken (met zijn ex-vriendin) en hier nooit spijt van gehad.
Mij lijkt een abortus echter vreselijk. Maar ook een kindje is iets waar ik eerlijk gezegd niet voor zou kiezen...
Afgelopen vrijdag heb ik een termijnecho gehad. Ik ben rond de 6 weken zwanger en het hartje klopt. Ik zou liegen als ik zeg dat dit me niks deed.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk!
Ik weet dat mijn vriend het absoluut niet wil houden, maar mij wel zou steunen als ik dat perse wel wil. Ik voorzie dat echter wel dat onze relatie dat niet overleefd.
Aan de andere kant ben ik ook bang dat ik een abortus waar ik niet 100% achter sta mezelf en mijn vriend kwalijk ga nemen..
Puur rationeel gezien wil ik geen kind, die keuze had ik al gemaakt. Maar nu het er zit, wordt het emotioneel toch anders.
Daarnaast is er natuurlijk nog het feit dat ik medicatie heb gebruikt, onder narcose ben geweest en de eerste weken ook heb gedronken en gerookt....
Ik weet dat het mijn beslissing is, maar het is fijn het op te schrijven. Bedankt voor het lezen
Ik ben doorgaans niet zo'n forum type, maar ik heb erg de behoefte om mijn verhaal even van me af te schrijven. Ik heb hier op het forum ook een aantal vergelijkbare verhalen gelezen en het is toch wel prettig om te weten dat ik niet de enige ben ik in deze situatie zit.
Ik zal proberen bij het begin te beginnen. Ik ben 25 jaar, begin dit jaar heb ik mijn HBO studie afgerond en woon sinds kort samen met mijn vriend.
Vorig jaar is er bij mij PCO geconstateerd, waarbij de gyn aangaf dat de kans op een natuurlijke zwangerschap erg klein is.
Daarnaast slik ik trouw de pil.
Mijn vriend en ik hebben het er een aantal keer over gehad en beiden hebben wij geen kinderwens. We vinden het allebei heerlijk om te reizen en vrij te zijn om te doen en laten wat we willen.
Drie weken geleden heb ik (na jaren wikken en wegen) een borstvergrotende operatie ondergaan. Ik ben dus nog volop aan het herstellen daarvan. De operatie is onder algehele narcose uitgevoerd en daarna heb ik de nodige pijnstilling geslikt.
Na veel verschillende anticonceptiepillen voorgeschreven te hebben gekregen ben ik nu ruim een hakf jaar aan de Yasmin pil.
Na de operatie heb ik de pil doorgeslikt omdat ik de eerste week niet zo mobiel was. Vorige week zou ik weer ongesteld moeten worden, maar werd dit niet. Nou maakte ik me daar weinig zorgen over, omdat ik in de veronderstelling was niet zwanger te kunnen worden.
Alle symptomen die bij een zwangerschap kunnen horen (pijnlijke borsten, vermoeidheid, misselijkheid) had en heb ik, maar ja.... ik ging er vanuit dat dat door mijn operatie kwam.
Donderdagavond heb ik een zwangerschapstest gedaan, totaal in de veronderstelling dat hij negatief zou zijn.. Geen idee waarom ik die test deed, ik had hem nog liggen van lang geleden voor mijn PCO diagnose. Nu ben ik blij dat ik hem wel gedaan heb.
Na heel kort wachten verschenen er twee streepjes... WAT?!?!
Dat kan toch helemaal niet???
Ik heb zelfs nog een keer de gebruiksaanwijzing doorgelezen om te kijken of twee streepjes bij deze test geen negatieve uitslag betekende :S
In paniek mijn vriend gebeld die onderweg naar huis was. Hij schrok zich ook rot.
De dagen daarna hebben we veel gepraat, gehuild (ik) en nagedacht.
Mijn vriend heeft eerder een zwangerschap afgebroken (met zijn ex-vriendin) en hier nooit spijt van gehad.
Mij lijkt een abortus echter vreselijk. Maar ook een kindje is iets waar ik eerlijk gezegd niet voor zou kiezen...
Afgelopen vrijdag heb ik een termijnecho gehad. Ik ben rond de 6 weken zwanger en het hartje klopt. Ik zou liegen als ik zeg dat dit me niks deed.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk!
Ik weet dat mijn vriend het absoluut niet wil houden, maar mij wel zou steunen als ik dat perse wel wil. Ik voorzie dat echter wel dat onze relatie dat niet overleefd.
Aan de andere kant ben ik ook bang dat ik een abortus waar ik niet 100% achter sta mezelf en mijn vriend kwalijk ga nemen..
Puur rationeel gezien wil ik geen kind, die keuze had ik al gemaakt. Maar nu het er zit, wordt het emotioneel toch anders.
Daarnaast is er natuurlijk nog het feit dat ik medicatie heb gebruikt, onder narcose ben geweest en de eerste weken ook heb gedronken en gerookt....
Ik weet dat het mijn beslissing is, maar het is fijn het op te schrijven. Bedankt voor het lezen
zondag 24 juni 2012 om 22:26
@Jopie, probeer van af dit moment gewoon te gaan genieten. Jullie hebben samen een keuze gemaakt die goed voelt. Wat ik gedaan heb toen ik net zwanger was, is iets kleins gekocht (knuffeltje) om naar te kijken als ik het lastig had. Weer even het besef krijgen van ja! ik word mama.
Natuurlijk komen jullie moeilijke momenten tegen maar ook genoeg mooie. Jullie hebben een stabiele basis namelijk liefde voor elkaar en de mogelijkheid open en eerlijk tegen elkaar te zijn wetende dat de ander werkelijk luistert.
En wat betreft dat de man weer van gedachte veranderd na de komst van het kindje... Ik ben daar niet 1 moment bang voor geweest bij mijn partner. Net als ik heeft hij een weloverwogen keuze gemaakt. En hij is stapel op zijn dochter, hij zet haar op nummer 1. Mocht onze relatie niet werken hoef ik geen moment bang te zijn dat hij haar in de steek laat. Ik denk dat wanneer iemand een keuze zo bewust maakt hij/zij dit niet zomaar terug draait. Dan had er wel een soort van onverschilligheid geweest. Maar dat denk ik....
Natuurlijk komen jullie moeilijke momenten tegen maar ook genoeg mooie. Jullie hebben een stabiele basis namelijk liefde voor elkaar en de mogelijkheid open en eerlijk tegen elkaar te zijn wetende dat de ander werkelijk luistert.
En wat betreft dat de man weer van gedachte veranderd na de komst van het kindje... Ik ben daar niet 1 moment bang voor geweest bij mijn partner. Net als ik heeft hij een weloverwogen keuze gemaakt. En hij is stapel op zijn dochter, hij zet haar op nummer 1. Mocht onze relatie niet werken hoef ik geen moment bang te zijn dat hij haar in de steek laat. Ik denk dat wanneer iemand een keuze zo bewust maakt hij/zij dit niet zomaar terug draait. Dan had er wel een soort van onverschilligheid geweest. Maar dat denk ik....
maandag 25 juni 2012 om 11:39
@Elninjoo: Met 6 weken ondertussen waarschijnlijk 7 zijn het echt geen ordinair gedeelde cellen meer!!! Het heeft met 6-7 weken al hersentjes een "KLOPPEND" hartje en armpjes en beentjes! Het is alleen met 6 weken nog niet levensvatbaar buiten de baarmoeder en nog heel klein. Maar leven doet het al. Met 8 weken stuitert het zelfs al door je baarmoeder heen. Dus voordat je zulke uitspraken doet kan je je beter even inlezen. Op de site babybytes.nl kan je zien hie de baby zich van week tot week ontwikkelt. Je zult versteld staan.
@Jopie: Wat ontzettend fijn meid dat jullie er zo uitgekomen zijn. En wat heeft het kindje ontzettend veel geluk met ouders die zo veel van elkaar houden en in crisis zo fijn met elkaar kunnen overleggen en de tijd voor elkaar nemen... Heel veel geluk met jullie zwangerschap en met de kleine. Gefeliciteerd
@Jopie: Wat ontzettend fijn meid dat jullie er zo uitgekomen zijn. En wat heeft het kindje ontzettend veel geluk met ouders die zo veel van elkaar houden en in crisis zo fijn met elkaar kunnen overleggen en de tijd voor elkaar nemen... Heel veel geluk met jullie zwangerschap en met de kleine. Gefeliciteerd
maandag 25 juni 2012 om 14:13
Ik vind het zo jammer van elninjoo dat ze denkt dat haar sterke gevoel van geen kinderen willen , zomaar toe past op ieder ander mens
En nee heb nog niet zo lang een account , maar lees al zeker 2 jaar mee. Dus ik ben haar botte reactie's al heel vaak tegen gekomen.
En ik vind het heel vreemd dat ze dan zoveel reageert bij de categorieën " zwanger en kinderen " terwijl ze er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Ik denk dat je je bijdrage dan beter bij reizen en andere topics kan neerleggen.
Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken om ooit nog eens met een auto op vakantie te gaan , en je ziet mij ook geen topics vergallen met rotopmerkingen tegen mensen die het wel wat lijkt.
Deze to kon hier wel wat steun en adviezen gebruiken , en om continu op 1 optie door te drammen is niet leuk voor to.
En natuurlijk hebben andere mensen ook veel gereageerd maar er stonden duidelijke adviezen in dat we geen keuze kunnen maken voor haar , maar dat ze dat samen mt vriend moest doen.
Maar goed, dan vind ik.
TO , allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!!!
Vind het heel goed van jou en je vriend dat jullie er samen een tussenuit zijn geweest, en welke keuze er dan ook uit was gekomen was goed geweest want je hebt het samen besloten.
Ik weet zeker dat jullie allebei verbaasd zullen zijn hoeveel je vanaf de eerste seconde van jullie kleine zou houden.
Je leeft er langzaam naartoe.
Wanneer ben je uitgerekend ? Misschien vind je het leuk om mee te schrijven in een van de topics uitgerekend in.... Welke op jou van toepassing zal zijn.
Ik schrijf zelf mee in Februari, en vind het superleuk. Wij hebben er zelfs een verloskundige tussen zitten !
Ik wens jullie veel plezier in de zwangerschap !
En nee heb nog niet zo lang een account , maar lees al zeker 2 jaar mee. Dus ik ben haar botte reactie's al heel vaak tegen gekomen.
En ik vind het heel vreemd dat ze dan zoveel reageert bij de categorieën " zwanger en kinderen " terwijl ze er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Ik denk dat je je bijdrage dan beter bij reizen en andere topics kan neerleggen.
Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken om ooit nog eens met een auto op vakantie te gaan , en je ziet mij ook geen topics vergallen met rotopmerkingen tegen mensen die het wel wat lijkt.
Deze to kon hier wel wat steun en adviezen gebruiken , en om continu op 1 optie door te drammen is niet leuk voor to.
En natuurlijk hebben andere mensen ook veel gereageerd maar er stonden duidelijke adviezen in dat we geen keuze kunnen maken voor haar , maar dat ze dat samen mt vriend moest doen.
Maar goed, dan vind ik.
TO , allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!!!
Vind het heel goed van jou en je vriend dat jullie er samen een tussenuit zijn geweest, en welke keuze er dan ook uit was gekomen was goed geweest want je hebt het samen besloten.
Ik weet zeker dat jullie allebei verbaasd zullen zijn hoeveel je vanaf de eerste seconde van jullie kleine zou houden.
Je leeft er langzaam naartoe.
Wanneer ben je uitgerekend ? Misschien vind je het leuk om mee te schrijven in een van de topics uitgerekend in.... Welke op jou van toepassing zal zijn.
Ik schrijf zelf mee in Februari, en vind het superleuk. Wij hebben er zelfs een verloskundige tussen zitten !
Ik wens jullie veel plezier in de zwangerschap !
maandag 25 juni 2012 om 14:21
quote:patriciac schreef op 25 juni 2012 @ 14:13:
Ik vind het zo jammer van elninjoo dat ze denkt dat haar sterke gevoel van geen kinderen willen , zomaar toe past op ieder ander mens
En nee heb nog niet zo lang een account , maar lees al zeker 2 jaar mee. Dus ik ben haar botte reactie's al heel vaak tegen gekomen.
En ik vind het heel vreemd dat ze dan zoveel reageert bij de categorieën " zwanger en kinderen " terwijl ze er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Ik denk dat je je bijdrage dan beter bij reizen en andere topics kan neerleggen.
Maar goed, dan vind ik.
Waarom zou een mening alleen mogen als je met de meerderheid meelult? TO kan zich er maar beter van bewust zijn dat er ook genoeg mensen zijn die NIET automatisch van 'n kind gaan houden. Dat er genoeg mannen zijn die hun vriendin een kind hebben gegund terwijl het voor hen eigenlijk niet zo nodig hoefde en die afhaken op het moment dat het gezinsleven te zwaar/druk wordt. Misschien is TO's vriend echt 180 graden gedraaid maar voor iemand die zo stellig antikind was (abortus afgedwongen bij een eerdere relatie en nu in eerste instantie weer) kan ik me persoonlijk geen 180 voorstellen. Hopelijk voor TO heb ik ongelijk, maar vind wel dat ze er rekening mee moet houden dat het anders kan verlopen dan ze wenst. Persoonlijk vind ik al die felicitaties en meepraterij juist erg ongepast en vooral erg naief en niet realistisch.
Ik vind het zo jammer van elninjoo dat ze denkt dat haar sterke gevoel van geen kinderen willen , zomaar toe past op ieder ander mens
En nee heb nog niet zo lang een account , maar lees al zeker 2 jaar mee. Dus ik ben haar botte reactie's al heel vaak tegen gekomen.
En ik vind het heel vreemd dat ze dan zoveel reageert bij de categorieën " zwanger en kinderen " terwijl ze er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Ik denk dat je je bijdrage dan beter bij reizen en andere topics kan neerleggen.
Maar goed, dan vind ik.
Waarom zou een mening alleen mogen als je met de meerderheid meelult? TO kan zich er maar beter van bewust zijn dat er ook genoeg mensen zijn die NIET automatisch van 'n kind gaan houden. Dat er genoeg mannen zijn die hun vriendin een kind hebben gegund terwijl het voor hen eigenlijk niet zo nodig hoefde en die afhaken op het moment dat het gezinsleven te zwaar/druk wordt. Misschien is TO's vriend echt 180 graden gedraaid maar voor iemand die zo stellig antikind was (abortus afgedwongen bij een eerdere relatie en nu in eerste instantie weer) kan ik me persoonlijk geen 180 voorstellen. Hopelijk voor TO heb ik ongelijk, maar vind wel dat ze er rekening mee moet houden dat het anders kan verlopen dan ze wenst. Persoonlijk vind ik al die felicitaties en meepraterij juist erg ongepast en vooral erg naief en niet realistisch.
maandag 25 juni 2012 om 14:23
quote:jopie25 schreef op 19 juni 2012 @ 14:43:
Jeetje, de reacties komen sneller dan ik kan typen
@ toffifee
Dat is ook iets waar ik over nadenk.. What where the ods dat dit zou gebeuren?
En stel dat ik over een aantal jaar toch een kinderwens krijg, misschien kan het dan niet meer en sla ik mezelf voor mijn kop als ik het nu af heb gebroken.
Het zou voor mij een " enige kans" kunnen zijn.
@ elninjoo
Dat knoopje is ook vaak ter sprake gekomen de afgelopen dagen..
In hoeverre denk je dat je gevoel van 'ik wil geen kind' mede is veroorzaakt door de wetenschap, dat een zwangerschap in jouw geval erg moeilijk zal zijn? Een soort van "als het dan toch moeilijk/niet zal gaan, dan maar helemaal niet, nu heb ik ook een mooi en prettig leven"
NU ís er een kind, ook al is het niet meer dan een klompje cellen. Ineens moet je je kinderwens heroverwegen, omdat er kennelijk wél een mogelijkheid is. En misschien is dit dan wel de enige mogelijkheid en een abortus een niet terug te draaien definitieve beslissing.
Ik heb geen wijsheid voor je. Ik weet wel wat ik zou doen, maar kan voor jou geen beslissing nemen. Omdat die voor een ieder anders is.
Ga er wel van uit dat je, als je toch besluit het te houden, veel reacties zult krijgen dat je je vriend een kind door de strot duwt en een groot egoistisch geval bent.
Ik zou ook inderdaad goed navragen wat de gevolgen van al je medische toestanden de afgelopen weken voor het kind kunnen zijn. Want 'misschien toch wel dit kind dat een gezond kind is', is nog wel weer een hele andere beslissing dan 'misschien toch wel dit kind, waarvan de kans groot is dat het zwaar gehandicapt is'. Ook al zul je van allebei evenveel houden, als het er eenmaal is.
Jeetje, de reacties komen sneller dan ik kan typen
@ toffifee
Dat is ook iets waar ik over nadenk.. What where the ods dat dit zou gebeuren?
En stel dat ik over een aantal jaar toch een kinderwens krijg, misschien kan het dan niet meer en sla ik mezelf voor mijn kop als ik het nu af heb gebroken.
Het zou voor mij een " enige kans" kunnen zijn.
@ elninjoo
Dat knoopje is ook vaak ter sprake gekomen de afgelopen dagen..
In hoeverre denk je dat je gevoel van 'ik wil geen kind' mede is veroorzaakt door de wetenschap, dat een zwangerschap in jouw geval erg moeilijk zal zijn? Een soort van "als het dan toch moeilijk/niet zal gaan, dan maar helemaal niet, nu heb ik ook een mooi en prettig leven"
NU ís er een kind, ook al is het niet meer dan een klompje cellen. Ineens moet je je kinderwens heroverwegen, omdat er kennelijk wél een mogelijkheid is. En misschien is dit dan wel de enige mogelijkheid en een abortus een niet terug te draaien definitieve beslissing.
Ik heb geen wijsheid voor je. Ik weet wel wat ik zou doen, maar kan voor jou geen beslissing nemen. Omdat die voor een ieder anders is.
Ga er wel van uit dat je, als je toch besluit het te houden, veel reacties zult krijgen dat je je vriend een kind door de strot duwt en een groot egoistisch geval bent.
Ik zou ook inderdaad goed navragen wat de gevolgen van al je medische toestanden de afgelopen weken voor het kind kunnen zijn. Want 'misschien toch wel dit kind dat een gezond kind is', is nog wel weer een hele andere beslissing dan 'misschien toch wel dit kind, waarvan de kans groot is dat het zwaar gehandicapt is'. Ook al zul je van allebei evenveel houden, als het er eenmaal is.
Later is nu
maandag 25 juni 2012 om 14:24
quote:alyne schreef op 25 juni 2012 @ 11:39:
@Elninjoo: Met 6 weken ondertussen waarschijnlijk 7 zijn het echt geen ordinair gedeelde cellen meer!!! Het heeft met 6-7 weken al hersentjes een "KLOPPEND" hartje en armpjes en beentjes! Het is alleen met 6 weken nog niet levensvatbaar buiten de baarmoeder en nog heel klein. Maar leven doet het al. Met 8 weken stuitert het zelfs al door je baarmoeder heen. Dus voordat je zulke uitspraken doet kan je je beter even inlezen. Op de site babybytes.nl kan je zien hie de baby zich van week tot week ontwikkelt. Je zult versteld staan.
Nee, daar sta ik niet versteld van. Het is in mijn ogen gewoon 'n pinda of 'n garnaal of het nu beweegt of niet. Ik heb simpelweg geen meerwaardegevoel bij n menselijke foetus.
@Elninjoo: Met 6 weken ondertussen waarschijnlijk 7 zijn het echt geen ordinair gedeelde cellen meer!!! Het heeft met 6-7 weken al hersentjes een "KLOPPEND" hartje en armpjes en beentjes! Het is alleen met 6 weken nog niet levensvatbaar buiten de baarmoeder en nog heel klein. Maar leven doet het al. Met 8 weken stuitert het zelfs al door je baarmoeder heen. Dus voordat je zulke uitspraken doet kan je je beter even inlezen. Op de site babybytes.nl kan je zien hie de baby zich van week tot week ontwikkelt. Je zult versteld staan.
Nee, daar sta ik niet versteld van. Het is in mijn ogen gewoon 'n pinda of 'n garnaal of het nu beweegt of niet. Ik heb simpelweg geen meerwaardegevoel bij n menselijke foetus.
maandag 25 juni 2012 om 14:28
quote:Want 'misschien toch wel dit kind dat een gezond kind is', is nog wel weer een hele andere beslissing dan 'misschien toch wel dit kind, waarvan de kans groot is dat het zwaar gehandicapt is'. Ook al zul je van allebei evenveel houden, als het er eenmaal is.Dat is nogal 'n heftige bewering. Kan ook zijn dat ze het als 'n blok aan hun been ervaren als het gehandicapt is...
maandag 25 juni 2012 om 14:29
Omdat als je goed hebt gelezen to aangaf samen met haar vriend een keuze heeft gemaakt , en dan begin jij ineens over wat haar vriend in eerste instantie mee zat , terwijl dat niet meer van toepassing is want ze zijn er samen uitgekomen.
Natuurlijk mag je je mening geven , maar het komt zo bot over omdat je vanuit je eigen mening schrijft , jij doet alsof kinderen je hele leven kapot maken.
Ik snap heus wel als jij geen kinderen wil dat je zeker weet dat je dat ook echt niet wil. Maar als jij het over kinderen hebt komt het altijd zo bot over , begrijp me niet verkeerd ik zeg niet dat jij bot bent , maar sommige reactie's .
En natuurlijk kan het zijn dat de vriend van to er na 2 jaar geen zin meer inheeft , maar dan kan niemand aan kindjes beginnen want niemand weet zeker of je voor altijd bij elkaar blijft.
Mag ik jou misschien vragen waarom je geen kinderen wil ? ( gewoon benieuwd meer niet )
Natuurlijk mag je je mening geven , maar het komt zo bot over omdat je vanuit je eigen mening schrijft , jij doet alsof kinderen je hele leven kapot maken.
Ik snap heus wel als jij geen kinderen wil dat je zeker weet dat je dat ook echt niet wil. Maar als jij het over kinderen hebt komt het altijd zo bot over , begrijp me niet verkeerd ik zeg niet dat jij bot bent , maar sommige reactie's .
En natuurlijk kan het zijn dat de vriend van to er na 2 jaar geen zin meer inheeft , maar dan kan niemand aan kindjes beginnen want niemand weet zeker of je voor altijd bij elkaar blijft.
Mag ik jou misschien vragen waarom je geen kinderen wil ? ( gewoon benieuwd meer niet )
maandag 25 juni 2012 om 14:35
quote:patriciac schreef op 25 juni 2012 @ 14:29:
Omdat als je goed hebt gelezen to aangaf samen met haar vriend een keuze heeft gemaakt , en dan begin jij ineens over wat haar vriend in eerste instantie mee zat , terwijl dat niet meer van toepassing is want ze zijn er samen uitgekomen.
Dat ze het gaan proberen wil toch niet zeggen dat ie staat te juichen om vader te worden? Ik sta daar als bewust kindvrije idd sceptisch tegenover dat 'n bewust kindvrije man het opeens wil proberen.
quote:Mag ik jou misschien vragen waarom je geen kinderen wil ? ( gewoon benieuwd meer niet )Ik vind kleine kinderen ronduit irritant. Heb ik altijd al gevonden. Als kind had ik al 'n hekel aan jongere kinderen. Vanaf 'n jaar of 12 kan ik ze wel hebben, maar dan nog zou ik geen trek hebben in de verantwoordelijkheden en enorme kosten. Het is aan mij dus echt niet besteed en ik geloof dus ook nooit zo in zo'n ommezwaai zoals van TO's vriend. Doorgaans heb je echt wel je redenen om beslist geen kinderen te willen en die vallen niet met 'n goed gesprek uit te vegen.
Omdat als je goed hebt gelezen to aangaf samen met haar vriend een keuze heeft gemaakt , en dan begin jij ineens over wat haar vriend in eerste instantie mee zat , terwijl dat niet meer van toepassing is want ze zijn er samen uitgekomen.
Dat ze het gaan proberen wil toch niet zeggen dat ie staat te juichen om vader te worden? Ik sta daar als bewust kindvrije idd sceptisch tegenover dat 'n bewust kindvrije man het opeens wil proberen.
quote:Mag ik jou misschien vragen waarom je geen kinderen wil ? ( gewoon benieuwd meer niet )Ik vind kleine kinderen ronduit irritant. Heb ik altijd al gevonden. Als kind had ik al 'n hekel aan jongere kinderen. Vanaf 'n jaar of 12 kan ik ze wel hebben, maar dan nog zou ik geen trek hebben in de verantwoordelijkheden en enorme kosten. Het is aan mij dus echt niet besteed en ik geloof dus ook nooit zo in zo'n ommezwaai zoals van TO's vriend. Doorgaans heb je echt wel je redenen om beslist geen kinderen te willen en die vallen niet met 'n goed gesprek uit te vegen.
maandag 25 juni 2012 om 14:40
Ik reageerde net op de OP en verschillende reacties. Zie dat ik niet de eerste was die zo dacht
Wat ik altijd tegen m'n vriend heb gezegd (ik wilde sowieso kinderen, hij wist het niet, is er nu wel blij mee.. ) is dit: we weten allemaal dat we graag een relatie voor altijd willen, maar de realiteit laat zien dat het helaas niet altijd zo loopt. Ik wil best oud worden met jou zonder kinderen, maar het lijkt me verschrikkelijk om na m'n 40e alleen verder te gaan en dan óók nog eens zonder kinderen te zitten. Als vrouw zijnde heb je dan gewoon geen keuze meer, terwijl de man bij een jongere vrouw alsnog aan kinderen kan beginnen.
En stel nou dus dat jouw relatie niet zo goed is dat je samen oud wordt. En vriendlief begint met een andere vriendin een gezin, terwijl jij noodgedwongen kinderloos verder moet, want je enige kans heb je weg laten halen. Denk je dat je dát aankunt?
Ja, het is een erg kromme gedachtgang, ik weet het. Maar het kan een reële zijn. Toch lijkt het nu of je kiest tussen je kind en je vriend en dat is best zwaar, lijkt me.
Wat ik altijd tegen m'n vriend heb gezegd (ik wilde sowieso kinderen, hij wist het niet, is er nu wel blij mee.. ) is dit: we weten allemaal dat we graag een relatie voor altijd willen, maar de realiteit laat zien dat het helaas niet altijd zo loopt. Ik wil best oud worden met jou zonder kinderen, maar het lijkt me verschrikkelijk om na m'n 40e alleen verder te gaan en dan óók nog eens zonder kinderen te zitten. Als vrouw zijnde heb je dan gewoon geen keuze meer, terwijl de man bij een jongere vrouw alsnog aan kinderen kan beginnen.
En stel nou dus dat jouw relatie niet zo goed is dat je samen oud wordt. En vriendlief begint met een andere vriendin een gezin, terwijl jij noodgedwongen kinderloos verder moet, want je enige kans heb je weg laten halen. Denk je dat je dát aankunt?
Ja, het is een erg kromme gedachtgang, ik weet het. Maar het kan een reële zijn. Toch lijkt het nu of je kiest tussen je kind en je vriend en dat is best zwaar, lijkt me.
Later is nu
maandag 25 juni 2012 om 14:47
quote:elninjoo schreef op 25 juni 2012 @ 14:35:
[...]
Dat ze het gaan proberen wil toch niet zeggen dat ie staat te juichen om vader te worden? Ik sta daar als bewust kindvrije idd sceptisch tegenover dat 'n bewust kindvrije man het opeens wil proberen.
Echt er bestaan mensen die ineens een andere mening krijgen.
[...]
Ik vind kleine kinderen ronduit irritant. Heb ik altijd al gevonden. Als kind had ik al 'n hekel aan jongere kinderen. Vanaf 'n jaar of 12 kan ik ze wel hebben, maar dan nog zou ik geen trek hebben in de verantwoordelijkheden en enorme kosten. Het is aan mij dus echt niet besteed en ik geloof dus ook nooit zo in zo'n ommezwaai zoals van TO's vriend. Doorgaans heb je echt wel je redenen om beslist geen kinderen te willen en die vallen niet met 'n goed gesprek uit te vegen.
Tja er bestaan kinderen die irritant zijn, maar vaak is dat uit verveling , kindjes moet je bezig houden.
Je kan het je niet voorstellen elninjo , maar ik zou wel een oppascentrale willen beginnen , heerlijk kinderen om me heen.
Ik kan echt genieten van een dag in het park met de kindjes van mijn zus , eten en drinken mee , bal mee en we vermaken ons wel.
Als het weer niet mee zit kan ik ze uren vermaken met vinger verven , puzzelen , kleuren , knutselen en alles wat ik dan nog meer verzin.
Wil je een keer langskomen tijdens mijn oppasuurtjes haha ? Wedden dat je geen last van de kindjes hebt !
[...]
Dat ze het gaan proberen wil toch niet zeggen dat ie staat te juichen om vader te worden? Ik sta daar als bewust kindvrije idd sceptisch tegenover dat 'n bewust kindvrije man het opeens wil proberen.
Echt er bestaan mensen die ineens een andere mening krijgen.
[...]
Ik vind kleine kinderen ronduit irritant. Heb ik altijd al gevonden. Als kind had ik al 'n hekel aan jongere kinderen. Vanaf 'n jaar of 12 kan ik ze wel hebben, maar dan nog zou ik geen trek hebben in de verantwoordelijkheden en enorme kosten. Het is aan mij dus echt niet besteed en ik geloof dus ook nooit zo in zo'n ommezwaai zoals van TO's vriend. Doorgaans heb je echt wel je redenen om beslist geen kinderen te willen en die vallen niet met 'n goed gesprek uit te vegen.
Tja er bestaan kinderen die irritant zijn, maar vaak is dat uit verveling , kindjes moet je bezig houden.
Je kan het je niet voorstellen elninjo , maar ik zou wel een oppascentrale willen beginnen , heerlijk kinderen om me heen.
Ik kan echt genieten van een dag in het park met de kindjes van mijn zus , eten en drinken mee , bal mee en we vermaken ons wel.
Als het weer niet mee zit kan ik ze uren vermaken met vinger verven , puzzelen , kleuren , knutselen en alles wat ik dan nog meer verzin.
Wil je een keer langskomen tijdens mijn oppasuurtjes haha ? Wedden dat je geen last van de kindjes hebt !
maandag 25 juni 2012 om 14:53
quote:patriciac schreef op 25 juni 2012 @ 14:47:
[...]
Tja er bestaan kinderen die irritant zijn, maar vaak is dat uit verveling , kindjes moet je bezig houden.
Je kan het je niet voorstellen elninjo , maar ik zou wel een oppascentrale willen beginnen , heerlijk kinderen om me heen.
Ik kan echt genieten van een dag in het park met de kindjes van mijn zus , eten en drinken mee , bal mee en we vermaken ons wel.
Als het weer niet mee zit kan ik ze uren vermaken met vinger verven , puzzelen , kleuren , knutselen en alles wat ik dan nog meer verzin.
Wil je een keer langskomen tijdens mijn oppasuurtjes haha ? Wedden dat je geen last van de kindjes hebt !Zelfs al misdragen ze zich niet, ik kan ze gewoon niet verdragen. Heb totaal geen enkele affiniteit met die leeftijdsfase en vind het dus ook puur irritant. Zou me ook doodongelukkig voelen als ik een kind bezig zou moeten houden. Is gewoon zoooo niet mijn ding. En dat gedrein van wat is dit, mag ik dat, waarom zus, waarom zo. Ik zou het iets aandoen! En die schelle stemmetjes werken nog extra op mijn irritatie. Kortom: niet iedereen vind kinderen automatisch leuk.
[...]
Tja er bestaan kinderen die irritant zijn, maar vaak is dat uit verveling , kindjes moet je bezig houden.
Je kan het je niet voorstellen elninjo , maar ik zou wel een oppascentrale willen beginnen , heerlijk kinderen om me heen.
Ik kan echt genieten van een dag in het park met de kindjes van mijn zus , eten en drinken mee , bal mee en we vermaken ons wel.
Als het weer niet mee zit kan ik ze uren vermaken met vinger verven , puzzelen , kleuren , knutselen en alles wat ik dan nog meer verzin.
Wil je een keer langskomen tijdens mijn oppasuurtjes haha ? Wedden dat je geen last van de kindjes hebt !Zelfs al misdragen ze zich niet, ik kan ze gewoon niet verdragen. Heb totaal geen enkele affiniteit met die leeftijdsfase en vind het dus ook puur irritant. Zou me ook doodongelukkig voelen als ik een kind bezig zou moeten houden. Is gewoon zoooo niet mijn ding. En dat gedrein van wat is dit, mag ik dat, waarom zus, waarom zo. Ik zou het iets aandoen! En die schelle stemmetjes werken nog extra op mijn irritatie. Kortom: niet iedereen vind kinderen automatisch leuk.
maandag 25 juni 2012 om 15:00
quote:elninjoo schreef op 25 juni 2012 @ 14:53:
[...]
Zelfs al misdragen ze zich niet, ik kan ze gewoon niet verdragen. Heb totaal geen enkele affiniteit met die leeftijdsfase en vind het dus ook puur irritant. Zou me ook doodongelukkig voelen als ik een kind bezig zou moeten houden. Is gewoon zoooo niet mijn ding. En dat gedrein van wat is dit, mag ik dat, waarom zus, waarom zo. Ik zou het iets aandoen! En die schelle stemmetjes werken nog extra op mijn irritatie. Kortom: niet iedereen vind kinderen automatisch leuk.
Een ware straf voor jou dus .
Ben zo benieuwd waar die irritatie weg komt , moest je vroeger vaak oppassen op kinderen terwijl je daar geen zin in had ?
[...]
Zelfs al misdragen ze zich niet, ik kan ze gewoon niet verdragen. Heb totaal geen enkele affiniteit met die leeftijdsfase en vind het dus ook puur irritant. Zou me ook doodongelukkig voelen als ik een kind bezig zou moeten houden. Is gewoon zoooo niet mijn ding. En dat gedrein van wat is dit, mag ik dat, waarom zus, waarom zo. Ik zou het iets aandoen! En die schelle stemmetjes werken nog extra op mijn irritatie. Kortom: niet iedereen vind kinderen automatisch leuk.
Een ware straf voor jou dus .
Ben zo benieuwd waar die irritatie weg komt , moest je vroeger vaak oppassen op kinderen terwijl je daar geen zin in had ?
maandag 25 juni 2012 om 15:04
quote:patriciac schreef op 25 juni 2012 @ 15:00:
[...]
Een ware straf voor jou dus .
Ben zo benieuwd waar die irritatie weg komt , moest je vroeger vaak oppassen op kinderen terwijl je daar geen zin in had ?Nee, gelukkig heb ik geen broers/zussen en oppassen heb ik ook nooit gedaan. Okee, wel 'ns waar de kinderen al op bed lagen en ik met 'n zak chips voor de tv kon gaan zitten. Ik vermeed het dus al toen ik zelf nog kind was
[...]
Een ware straf voor jou dus .
Ben zo benieuwd waar die irritatie weg komt , moest je vroeger vaak oppassen op kinderen terwijl je daar geen zin in had ?Nee, gelukkig heb ik geen broers/zussen en oppassen heb ik ook nooit gedaan. Okee, wel 'ns waar de kinderen al op bed lagen en ik met 'n zak chips voor de tv kon gaan zitten. Ik vermeed het dus al toen ik zelf nog kind was
maandag 25 juni 2012 om 15:09
maandag 25 juni 2012 om 15:12
quote:elninjoo schreef op 24 juni 2012 @ 21:08:
Vind het van de man erg onverstandig. Hij wil immers geen kind en zet zich daar nu overheen voor TO. De kans zit er in dat ie vroeg of laat van z'n verantwoordelijkheden en relatie wegloopt. Geen kind willen is 'n heel sterk gevoel, hij cijfert nu z'n eigen gevoel weg en hoe lang dat goed zal gaan zal TO uiteindelijk zelf gaan ervaren. En TO wilde ook niet echt 'n kind, die wordt nu door haar hormonen geleefd, 't is te hopen dat ze geen spijt krijgt van haar beslissing/kind...
EN.. dat is een heen en weer verhaal hè.
Anders wil zij geen abortus en zet zij zich daaroverheen voor haar man. Zoals iemand anders ook al zei: er is hierin geen middenweg.. het is wel of niet.
TO: gefeliciteerd! Ik begrijp dat al mijn reacties enorme mosterd zijn.
Vind het van de man erg onverstandig. Hij wil immers geen kind en zet zich daar nu overheen voor TO. De kans zit er in dat ie vroeg of laat van z'n verantwoordelijkheden en relatie wegloopt. Geen kind willen is 'n heel sterk gevoel, hij cijfert nu z'n eigen gevoel weg en hoe lang dat goed zal gaan zal TO uiteindelijk zelf gaan ervaren. En TO wilde ook niet echt 'n kind, die wordt nu door haar hormonen geleefd, 't is te hopen dat ze geen spijt krijgt van haar beslissing/kind...
EN.. dat is een heen en weer verhaal hè.
Anders wil zij geen abortus en zet zij zich daaroverheen voor haar man. Zoals iemand anders ook al zei: er is hierin geen middenweg.. het is wel of niet.
TO: gefeliciteerd! Ik begrijp dat al mijn reacties enorme mosterd zijn.
Later is nu
maandag 25 juni 2012 om 15:14
quote:elninjoo schreef op 24 juni 2012 @ 21:17:
[...]
Dat kan ja, net zoals ie over 'n tijdje als het hem vies tegenvalt, weer terug kan veranderen. Hoor/lees je vaak genoeg van mannen die de vrouw een kind gegund hebben terwijl het voor henzelf niet zo nodig hoefde...
Ja, inderdaad. Zo ken ik ook verhalen van vrouwen, die liever geen kinderen willen. En vanwege manlief toch maar eéntje kregen, en nog ééntje. En waarvan de man het dan toch niet helemaal vond wat ze wilden, en weg waren ze..
Het leven is niet maakbaar
Het leven is niet te voorspellen.
Dat maakt het mooi, spannend, soms vervelend..
[...]
Dat kan ja, net zoals ie over 'n tijdje als het hem vies tegenvalt, weer terug kan veranderen. Hoor/lees je vaak genoeg van mannen die de vrouw een kind gegund hebben terwijl het voor henzelf niet zo nodig hoefde...
Ja, inderdaad. Zo ken ik ook verhalen van vrouwen, die liever geen kinderen willen. En vanwege manlief toch maar eéntje kregen, en nog ééntje. En waarvan de man het dan toch niet helemaal vond wat ze wilden, en weg waren ze..
Het leven is niet maakbaar
Het leven is niet te voorspellen.
Dat maakt het mooi, spannend, soms vervelend..
Later is nu
